บทที่ 602

อันที่จริงแผนเดิมของฉู่ซืออี๋คือใส่ความว่าเวินหย่งคังล่วงละเมิดเธอตอนสัมภาษณ์

เนื่องจากเธอเป็นเหยื่อและเป็นฝ่ายอ่อนแอกว่า คนส่วนใหญ่ก็จะเชื่อเธอ ถึงเวลานั้นเวินหย่งคังจะถูกตราหน้าว่าเป็นคนร้ายข่มขืนกระทำชำเรา แน่นอนว่าคำพูดที่เขาพูดออกมาจะไม่มีความน่าเชื่อถืออีกต่อไป กระทั่งอาจถูกคิดว่าใส่ร้ายฉู่ซืออี๋อีกต่างหาก

ฟู่เจิงซัดหมัดไปบนผนังอีกหนึ่งที สีหน้าเต็มไปด้วยความเดือดดาลยากจะบรรยาย เขาเอ่ยขึ้นทั้งกัดฟันว่า “แล้วทำไมสุดท้ายเธอถึงเปลี่ยนใจล่ะ?”

ก่อนหน้านี้เนื่องจากความรู้สึกผิดที่มาพร้อมกับเรื่องลักพาตัว เขาเห็นแก่ความรู้สึกเล็ก ๆ น้อย ๆ นั่น จึงไม่เคยคิดกับฉู่ซืออี๋ในทางที่ไม่ดี

ต่อมาเรื่องบางอย่าง เขาก็ทำเป็นว่าฉู่ซืออี๋มีความคิดเล็กน้อยเท่านั้น

จนกระทั่งตอนนี้ เขาถึงมองจิตใจอำมหิตโหดเหี้ยมดั่งงูและแมงป่องที่ซ่อนอยู่ใต้ผิวหนังของฉู่ซืออี๋ออกอย่างกระจ่างแจ้ง!

นี่จะอธิบายได้ด้วยเพียงคำว่าแผนการได้อย่างไร?

นี่มันลงมือโหดเหี้ยมอำมหิต ไร้ซึ่งความเป็นคนชัด ๆ!

ฟู่เยว่เอ่ย “คงเป็นเพราะมีคนเตือนเธอ”

หลังจากถูกคนเตือน ฉู่ซืออี๋ก็เปลี่ยนแผน

ในฐานะนักข่าวที่มีชื่อเสียงและอิทธิพลคนหนึ่ง