Share
บทที่ 394
Related chapters
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 395
หลังจากผ่านมรสุมข่าวแฉ ในเฟซบุ๊กบัญชีหลักของเวินเหลียงก็มีผู้ติดตามเพิ่มขึ้นมาไม่น้อยใต้โพสต์ที่เธอโพสต์รูปใบสำคัญการหย่าไว้ในเฟซบุ๊กโพสต์ก่อน มีคนมากมายเข้ามาคอมเมนต์แสดงออกว่าเข้าใจเธอผิดไป สงสารเธอและสนับสนุนเธอในช่องแสดงความคิดเห็นทีแรกเธอไม่คิดอยากจะลงชื่อเข้าใช้บัญชีเฟซบุ๊กนี้อีกเพียงแต่ในยุคที่อินเทอร์เน็ตพัฒนาจนถึงจุดสูงสุดยุคนี้นั้น ไม่ว่าจะเป็นการเคลื่อนไหวเล็กการเคลื่อนไหวน้อยล้วนแล้วแต่ถูกโพสต์ลงในอินเทอร์เน็ตทั้งนั้น กระทั่งมีเรื่อง ‘สืบคดีในเฟซบุ๊ก’ มากมายเวินเหลียงไม่แน่ใจว่าคนที่อยู่เบื้องหลังการตายของพ่อเป็นใครกันแน่ แต่เธอเป็นกังวลว่าหากเรื่องที่เธอแอบสืบด้วยตัวเองถูกแพร่งพรายออกไป เธออาจมีจุดจบเดียวกับพ่อก็เป็นได้ฉะนั้นเธอจึงต้องรักษาระดับความดังของตัวเองเอาไว้ เตรียมทางหนีทีไล่เอาไว้ให้เรียบร้อยหากตนตายไป เรื่องจะได้เป็นข่าวดังยังมีอีกความเป็นไปได้หนึ่ง คืออวิ๋นเฉียวสืบหาเบาะแสร่องรอยออกมาได้ ทว่าเนื่องจากสาเหตุเรื่องขั้นตอน หรือการขัดขวางของหนอนบ่อนไส้ ไม่สามารถตรวจสำนวนคดีและตัดสินคดีใหม่ได้ถ้าเป็นแบบนั้นเธอจะได้ใช้ระดับความดังและกระแสของตัวเองกดดั
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 396
“ค่ะ”ฟู่ซือฝานพยักหน้าหนัก ๆ คงเป็นเพราะค่อนข้างตื่นตาตื่นใจกับเมืองเจียงเฉิง เอาแต่มองซ้ายทีขวาทีอยู่ตลอดออกมาจากอาคารผู้โดยสาร ฟู่ซือฝานก็ดิ้นขึ้นมา “คุณลุง ปล่อยหนูลงเถอะค่ะ หนูเดินเองได้”“ไม่ให้ลุงอุ้มแล้วเหรอ? ก่อนหน้านี้ชอบให้ลุงอุ้มนี่?”ฟู่ซือฝานส่ายหน้าอย่างจริงจัง “ใส่เสื้อผ้าหนาเกินไป โดนอุ้มแล้วไม่สบายตัวค่ะ”ฟู่เจิงวางเธอลง พร้อมปลดกระเป๋าเป้ออก ก่อนจะยื่นมือออกมา “ลุงช่วยถือกระเป๋าเป้ให้เธอเอง”ฟู่ซือฝานปลดกระเป๋าเป้ส่งให้ฟู่เจิง ก่อนจะใช้นิ้วเกี่ยวนิ้วของฟู่เจิงเอาไว้นิ้วหนึ่ง พลางเดินกระโดดโลดเต้นไปด้านหน้าเมื่อมาถึงข้างรถ ฟู่เจิงเปิดประตูที่นั่งด้านหลังออก แล้วอุ้มฟู่ซือฝานเข้าไป เสร็จแล้วปิดประตูเดินอ้อมไปเปิดประตูรถอีกด้านก่อนจะนั่งเข้าไปฟู่ซือฝานเห็นว่าตรงที่นั่งคนขับมีอีกคนนั่งอยู่ จึงยิ้มพลางทักทายอย่างเป็นมิตร “คุณลุงคนขับ สวัสดีค่ะ”“คุณหนูน้อย สวัสดีครับ” คนขับฉีกยิ้มพร้อมหันหน้าไป แล้วตอบกลับ“ไปกันเถอะ” ฟู่เจิงปิดประตูรถคนขับสตาร์ตรถ แล้วพูดหยอกขึ้นว่า “คุณผู้ชายครับ ช่างบังเอิญจริง ๆ ผมว่าคุณหนูน้อยดูเหมือนคุณอยู่หน่อย ๆ นะครับ ถ้าไม่บอก เดา
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 397
“หนูเคยได้ยินคุณย่าพูดถึง คุณย่าร้องไห้ด้วย หนูปลอบคุณย่าว่าไม่ต้องร้องนะคะ”“ฝานฝานทำถูกแล้ว” ฟู่เจิงชมคุณท่านจากไปอย่างกะทันหัน แม้แต่ฟู่เจิงยังไม่ทันได้พูดประโยคสุดท้ายกับคุณท่านเลยในเมื่อไม่ได้เจอหน้าเป็นครั้งสุดท้าย ฟู่ชิงเยว่จึงไม่ได้กลับมา คงจะรอจนกว่าจะถึงปีใหม่“งั้นคุณลุงต้องอยู่กับคุณป้าแน่ ๆ!” ฟู่ซือฝานมองฟู่เจิงพลางยิ้มอย่างเริงร่าสีหน้าของฟู่เจิงแข็งทื่อ “ฝานฝาน ตอนนี้ลุงกับป้าไม่ได้อยู่ด้วยกันแล้ว”“ทำไมล่ะคะ? สามีภรรยาก็อยู่ด้วยกันทั้งนั้น เหมือนคุณย่าทวดกับคุณปู่ทวด” ในดวงตากลมโตของฟู่ซือฝานเต็มไปด้วยความสงสัย“เพราะลุงหย่ากับป้าแล้ว ฝานฝานรู้ไหมว่าหย่าหมายความว่าอะไร? หมายความว่าลุงกับป้าไม่ได้เป็นสามีภรรยากันอีกต่อไปแล้ว”บนใบหน้าน้อย ๆ ของฟู่ซือฝานเผยสีหน้าผิดหวังออกมา “คุณป้าสวยขนาดนั้น ทำไมคุณลุงถึงหย่ากับคุณป้าล่ะคะ? คุณลุงจะแต่งงานกับคุณน้าอีกคนใช่ไหมคะ?”คุณน้าอีกคน หมายถึงฉู่ซืออี๋ ฟู่ซือฝานรู้ถึงการมีตัวตนของเธอ“ไม่ใช่ ลุงไม่ได้อยากแต่งงานกับคนอื่น ลุงไม่ได้อยากหย่ากับป้า แต่ป้าเป็นคนอยากหย่ากับลุง”“จริงเหรอคะ?” ใบหน้าของเจ้าตัวน้อยเต็มไปด้วยท
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 398
“สวัสดีจ้ะซือฝาน ช่างเป็นเด็กดีจริง ๆ รีบนั่งลงสิ” คุณหญิงพยักหน้าด้วยความพอใจ ก่อนจะล้วงนาฬิกาข้อมือเด็กที่เตรียมเอาไว้ตั้งนานแล้วออกมาส่งให้ฟู่ซือฝาน “นี่เป็นของขวัญเจอหน้ากันครั้งแรกที่ย่าทวดให้เธอ” เจ้าตัวน้อยไม่กลัวคนแปลกหน้าเลยแม้แต่น้อย เธอวางกระเป๋าเป้ลงบนโซฟาก่อน แล้วเขย่งขาขึ้นไปนั่งข้างคุณหญิง ค่อยหยิบกระเป๋าเป้ขึ้นมาเปิด “ขอบคุณค่ะคุณย่าทวด คุณย่าทวดคะ หนูเอาของขวัญมาให้คุณย่าทวดด้วยค่ะ”พูดไปเธอก็พลางล้วงกล่องเหล็กออกมาจากกระเป๋าเป้กล่องหนึ่ง “นี่ค่ะ คุณย่าทวด นี่เป็นคุกกี้ที่หนูทำเองกับมือเลยค่ะ คุณย่าทวดลองชิมดูสิคะ”“ว้าว ซือฝานของเรายังเด็กขนาดนี้แต่ทำคุกกี้เป็นแล้วเหรอ? เก่งจริง ๆ!”คุณหญิงเปิดกล่องเหล็กออก ข้างในเป็นคุกกี้สีเหลืองอร่ามที่ถูกวางเอาไว้สะเปะสะปะ ดูออกทันทีว่าใช้แม้พิมพ์กดออกมา มีรูปทรงกระต่ายตัวน้อย มีรูปทรงเจ้าแมวตัวเล็ก และยังมีรูปทรงกลม รูปทรงตัวเลขหนึ่ง เป็นต้นคุณหญิงหยิบออกมาชิมคำหนึ่ง ฟันปลอมเกือบหลุดออกมาจากปาก“อร่อยไหมคะ?!” ฟู่ซือฝานมองเธอด้วยนัยน์ตาเปล่งประกายดวงตาสองข้างนั้น ทั้งใหญ่ทั้งกลม แบ่งสัดส่วนตาดำและตาขาวออกอย่างชัดเจนเดิ
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 399
เจ้าตัวน้อยโอบคอของฟู่เจิงเอาไว้ พร้อมชมด้วยความตื่นเต้นดีใจ “ว้าว! คุณลุง คุณลุงเก่งมากจริง ๆ! หนูชอบคุณลุงสุด ๆ!”“เพราะลุงอุ้มเธอมือเดียวได้งั้นเหรอ?”“อืม ๆ! พ่อของสวี่เซ่อก็อุ้มเขาขึ้นมาด้วยมือเดียวได้เหมือนกัน! ฝานฝานไม่มีพ่อ คุณลุงทำให้หนูรู้สึกเหมือนถูกพ่ออุ้มเลย”เมื่อได้ยินดังนั้น ฟู่เจิงก็มองฟู่ซือฝาน พลางเจ็บปวดใจเล็กน้อยเจ้าเด็กน้อยตรงหน้าคนนี้ ดูเหมือนจะไม่รู้จักคิดไม่มีสมอง ทว่าอันที่จริงรู้ประสีประสาทุกอย่างเด็กหญิงตัวน้อยที่น่ารักขนาดนี้ ทำไมพ่อแม่ของเธอถึงได้ใจแข็งทิ้งไปได้นะ? ไม่เหมาะจะเป็นพ่อแม่คนจริง ๆ!มีแวบหนึ่งฟู่เจิงผุดความคิดที่จะรับเลี้ยงฟู่ซือฝานขึ้นมาเขาเพียงแค่อยากอยู่กับเวินเหลียง พวกเขาคงไม่มีลูกด้วยกันอีก รับเลี้ยงฟู่ซือฝานบางทีอาจเป็นตัวเลือกที่ไม่เลวก็ได้เพียงแต่เขาจะเอ่ยปากออกไปสุ่มสี่สุ่มห้าไม่ได้ ต้องรอจนกว่าเขาจะจีบเวินเหลียงกลับมาได้ แล้วถามความคิดเห็นของเวินเหลียงพวกเขากลับไปกินข้าวเที่ยงกันที่บ้านใหญ่ เจ้าหนูน้อยเหนื่อยแล้ว เธอง่วงจนลืมตาไม่ขึ้นฟู่เจิงถามขึ้นเบา ๆ ว่า “ฝานฝาน ลุงพาเธอกลับไปบ้านลุงเลยนะ ตอนนี้เธอนอนบนรถไปก่อนสักพ
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 400
“ฝานฝาน” เวินเหลียงยิ้มเล็กน้อยพลางโน้มตัวลงไป แล้วอุ้มฟู่ซือฝานขึ้นมา บีบหน้าแดง ๆ ของเจ้าตัวน้อยอย่างสนิทสนม “ทำไมเธอถึงมาเมืองเจียงเฉิงได้ล่ะ?”ฟู่ซือฝานจูบลงบนหน้าเวินเหลียงดังจุ๊บ ๆ ก่อนจะผงกศีรษะน้อย ๆ ขึ้นมา “หนูปิดเทอมแล้วน่ะค่ะ คุณย่ามีธุระ เลยดูแลหนูไม่ได้”เธอยัดกล่องใสในมือให้เวินเหลียง “คุณป้าคะ นี่เป็นของขวัญที่หนูเอามาให้คุณป้าค่ะ”ดวงตากลมดิ๊กของฟู่ซือฝาน อย่างกับปุ๊กลุกตอนมุดอยู่ใต้โต๊ะเป๊ะ ๆ เวินเหลียงมองไปแล้วก็อดไม่ได้ที่จะใจอ่อน “ขอบคุณนะฝานฝานเรื่องของขวัญน่ะ จะขึ้นไปเล่นกับป้าไหม?”ไม่รู้เพราะอะไร เธอมักมีความรู้สึกสนิทสนมกับฟู่ซือฝานขึ้นมาอย่างไม่มีสาเหตุถ้าลูกของเธอได้คลอดออกมา จะน่ารักเหมือนฝานฝานไหมนะ?ฟู่ซือฝานพยักหน้าหนัก ๆ “ไปค่ะ!”“ไปกัน ไปเล่นข้างบนกับป้า”เวินเหลียงจูงมือฟู่ซือฝานเดินเข้าไปในย่านเมื่อฟู่เจิงเห็นว่าผู้ใหญ่อย่างตนถูกละเลยอยู่คนเดียว เขาก็ลูบจมูก และเดินตามอยู่ด้านหลังไปเงียบ ๆเวินเหลียงเดินไปได้สองก้าวก็หยุดฝีเท้าลง ก่อนจะหันหน้าไปมองฟู่เจิงฟู่เจิงเองก็หยุดฝีเท้าลงอย่างแรง สีหน้าเหยเกอยู่เล็กน้อย“ส่วนคุณน่ะไม่ต้องตามไป” เ
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 401
“คุณป้าคะ คุณลุงบอกว่าที่บ้านของคุณป้ามีแมวอยู่ตัวหนึ่ง? หนูเองก็ชอบแมวเหมือนกัน!”“ที่บ้านป้ามีแมวอยู่ตัวหนึ่งจริง ๆ แต่ว่าตอนนี้แมวมันเป็นเชื้อราแมว เชื้อราแมวแพร่สู่คนได้ ฝานฝาน เธอยังเด็กเกินไป ถ้าสัมผัสแมว อาจติดเชื้อราแมวเอาได้นะ”“เชื้อราแมวคืออะไรเหรอคะ?” ใบหน้าของเจ้าตัวน้อยเผยความผิดหวังออกมา ก่อนจะถามขึ้นด้วยความสงสัย“เป็นโรคผิวหนังชนิดหนึ่งจ้ะ”เวินเหลียงเปิดโทรศัพท์ แล้วเซิร์ชหาภาพเชื้อราแมวในเบราว์เซอร์ ก่อนจะเอาให้ฟู่ซือฝานดู “นี่ไง นี่ก็คือเชื้อราแมว”เวินเหลียงเป็นผู้ใหญ่ ภูมิคุ้มกันแข็งแรง อาจไม่ติดเชื้อ แต่ฟู่ซือฝานยังเด็กเกินไป เวินเหลียงไม่กล้าพาเธอไปเสี่ยงแม้จะบอกว่าเชื้อราแมวเป็นโรคที่รักษาให้หายเองได้ แต่ฟู่ซือฝานไม่ใช่ลูกของตนหากติดเชื้อราแมวขึ้นมา ฟู่ชิงเยว่คงได้มาคิดบัญชีกับเธอแน่เจ้าตัวน้อยดูภาพเชื้อราแมวแล้ว ก็เอ่ยขึ้นด้วยความรังเกียจว่า “น่าขยะแขยงจัง จะหายไหมคะ?”“หายจ้ะ แค่ตรงที่เป็นเชื้อราแมวจะคันนิดหน่อย”เมื่อได้ยินดังนั้น ฟู่ซือฝานก็กลอกตาทีหนึ่ง พลางกัดนิ้ว สีหน้าเต็มไปด้วยความสับสน “แต่หนูก็ยังอยากเล่นกับแมวอยู่ดี ทำยังไงดีคะ?”เวินเ
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 402
ฟู่ซือฝานตอบตกลง เวินเหลียงหยิบกุญแจรถแล้วออกจากห้องไปเมืองเจียงเฉิงในฐานะเมืองเอกประจำมณฑลเจ เป็นศูนย์กลางการปกครองและศูนย์กลางทางเศรษฐกิจ ธุรกิจการท่องเที่ยวพัฒนาไปในทิศทางที่ไม่เลวเลย มีจุดชมวิวโด่งดังไปทั่วทั้งประเทศอยู่สองสามแห่ง เมื่อถึงวันหยุดจะมีคนมากมายเวินเหลียงขับรถพาฟู่ซือฝานไปยังจุดชมวิวสองแห่งของเมืองเจียงเฉิง ถ่ายรูปมาไม่น้อยเลยทีเดียว พร้อมทั้งถือโอกาสเดินเล่นรอบ ๆ จุดชมวิวด้วยฟู่ซือฝานกระโดดโลดเต้นด้วยความดีใจ เธอซื้อของที่ระลึกไปเยอะมาก บอกว่าจะซื้อกลับไปฝากคุณย่าและบรรดาเพื่อนร่วมชั้นของตัวเองเมื่อถึงตอนกลางวัน เวินเหลียงก็พาฟู่ซือฝานไปกินข้าวที่ร้านอาหารมีชื่อเสียงแห่งหนึ่งใกล้จุดชมวิวทั้งสองคนเลือกที่นั่งริมหน้าต่าง สามารถมองเห็นทัศนียภาพด้านนอกได้ที่นั่งค่อนข้างสูง เวินเหลียงอุ้มฟู่ซือฝานขึ้นไป ขาเล็กสั้นลอยอยู่ในอากาศ จากนั้นก็แกว่งไปแกว่งมาเพื่อให้ดูแลเธอได้สะดวก เวินเหลียงจึงนั่งฝั่งเดียวกับเธอ หารือกันแล้วสั่งอาหารมาสองสามอย่างฟู่ซือฝานใช้ชีวิตอยู่ในไชน่าทาวน์ที่ลอสแอนเจลิส ชินกับการกินอาหารจีน แต่ถึงอย่างไรก็เป็นต่างประเทศ อาหารจีนไม่หลากหลายเ
Latest chapter
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 706
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 705
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 704
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 703
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 702
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 701
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 700
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 699
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 698
