LOGINShare
ตอนที่ 10 ไม่อยากใช้ใครฟรี ๆ
Last Updated:
2025-04-09 15:51:29“มิว แกจะเหนื่อยไปหรือเปล่าถ้าไม่ไหวก็หยุดสักงานเถอะโดยเฉพาะงานที่ไม่ได้เงิน”
“แกคิดว่าฉันอยากทำเหรอ แต่เพราะเขารู้ความลับนี้ถ้าหากเขาจะแก้แค้นแล้วบอกเรื่องนี้กับทางมหาลัย ฉันก็ต้องหาเงินมาจ่ายค่าเทอมเองแล้วอีกอย่างก็จะช่วยคุณยายไม่ได้”
“มิว… หรือว่าแกจะลองติดต่อพ่อ...”
“อย่าพูดถึงเขาเลย”
“ก็ได้”
แยมไม่พูดต่อเพราะเรื่องนี้เธอรู้ดีว่ามิวไม่มีทางยอมรับ แม้ว่าคุณยายของเธอจะป่วยเป็นโรคหัวใจ แต่มิวไม่เคยขอความช่วยเหลือจากพ่อของเธอเลยสักนิดทั้ง ๆ ที่พ่อของมิวก็เป็นนักธุรกิจและมีบริษัทใหญ่โต แต่เมื่อแม่ของมิวแยกทางกับพ่อมิวก็ไม่เคยติดต่อพ่อของเธออีกเลย
สองวันถัดมา / คอนโดภาวินทร์
มิวมาทำความสะอาดให้เขาตามที่ตกลงเอาไว้จนครบหนึ่งเดือน แม้ว่าภาวินทร์บอกว่าไม่ต้องทำแล้วแต่ตอนนี้ยังไม่ได้เริ่มงานโปรเจคที่เขาบอกเอาไว้ เธอจึงมาทำให้เขาตามที่ตกลงและได้แลกเบอร์กันเอาไว้เพื่อจะได้สะดวกในการติดต่อ
“นี่อะไรคะ”
“ค่าจ้างไง คิดว่าพี่จะให้มิวทำฟรี ๆ เหรอ”
“แต่นี่มันไม่มากเกินไปเหรอคะ”
“ก็ไม่ได้ต่างกับทิปที่ให้ที่ผับนี่นา”
“ทำความสะอาดทีละห้าพัน ยอดไปเลยแต่ว่ามิวไม่อยากเอาเปรียบพี่วินทร์หรอกค่ะ”
“ไม่เอาใช่ไหม”
“พี่วินทร์ให้เงินมิวทำไม”
“ก็ไม่อยากใช้ใครฟรี ๆ อีกอย่างก็ไม่อยากให้คิดว่าที่ให้มิวมาทำความสะอาดที่นี่เพราะความลับนั่นอย่างเดียว รับไปเถอะพี่จะได้สบายใจด้วย อีกอย่างตอนทำโปรเจคก็มีค่าขนมที่พวกพี่จะให้ด้วยเหมือนกัน”
“แต่ว่า…”
“จากนี้งานโปรเจคต้องทำหนักกว่านี้รับเอาไว้เถอะ”
“ขอบคุณค่ะ”
เธอจำใจรับเงินของเขามา ก่อนที่เขาจะไลน์มาขอเลขบัญชีของเธอเอาไว้เพื่อจะได้ไม่เสียเวลาไปกดเงินสดออกมา มีแค่ครั้งแรกเท่านั้นที่เธอได้เงินสดจากเขาเพราะหลังจากนั้นเขาก็จะโอนให้เธอไม่เว้นแม้แต่ทิปเครื่องดื่ม
“ที่จริงคุณผู้ชายไม่ต้องโอนก็ได้นะคะ”
“คุณมีปัญหาเหรอเรเน่”
“เปล่าค่ะ ถ้าอย่างนั้นขอบคุณนะคะ”
“เรเน่ ๆ นี่กำหนดงานวันพรุ่งนี้ นัดเวลาสองทุ่มอย่าไปสายล่ะ ชั้นดาดฟ้าโรงแรม SS”
“อ้อ ขอบใจนะเชน”
“พรุ่งนี้ไม่มาที่นี่เหรอ”
“ค่ะ มีงานนอกเข้ามาแล้วผู้จัดการมาขอให้ไปก็เลย…”
“ทำไมไปวันอาทิตย์ล่ะ ไหนเอามาดูสิ”
“ไม่ได้นะคะเรื่องนี้เป็นเรื่องภายในของบริษัท ถ้าให้พี่วินทร์ดูคงถูกผู้จัดการดุเอา”
“ก็บอกมาสิว่าที่ไหน”
“เรเน่ ออเดอร์ของโต๊ะแปดได้หรือยัง”
"อ้อ จะทำเดี๋ยวนี้เลยขอโทษที"
เธอรีบเก็บเอกสารและยัดเข้าไปในกระเป๋าทันที ภาวินทร์ได้ยินชื่อโรงแรมแล้วแต่เขาแค่ไม่แน่ใจเท่านั้น เธอพยายามหลบสายตาเขาแต่คืนนี้เขามีนัดที่อื่นต่อ ก็เลยแวะดื่มแค่แก้วเดียวและรีบออกไป
“วันนี้กลับบ้านเองนะพี่มีธุระ”
“ค่ะ”
เธอรู้สึกโล่งใจที่ไม่ต้องคอยตอบคำถามของเขาอีก โชคดีที่วันนี้ภาวินทร์มีธุระอื่นต้องทำเธอก็เลยไม่ต้องกลับบ้านกับเขา
วันถัดมา / โรงแรม SS
ชั้นดาดฟ้าของโรงแรมที่ถูกจัดให้เป็นโซนปาร์ตี้ของเหล่าไฮโซและดาราชื่อดังแบบลับ ๆ เมื่อถึงเวลาแขกก็ทยอยเดินเข้ามาในงาน มิวเริ่มจัดของที่บาร์และระหว่างรอก็เช็ดแก้วสำหรับรอลูกค้ามาสั่งเครื่องดื่ม งานเริ่มต้นโดยไม่ได้มีปัญหาจนเลยเวลามาใกล้เที่ยงคืนที่เริ่มมีบางอย่างที่ผิดปกติ
“บาร์เทนเดอร์สาวเหรอ นี่ ดื่มนี่หน่อยสิ”
“เอ่อ แต่ว่านี่มันผิดกฎนะคะ ดิฉันมีหน้าที่ชงเครื่องดื่มไม่ได้มีหน้าที่…”
“บอกให้ดื่มก็ดื่มเถอะ ถือว่าให้เกียรติเจ้าภาพสักหน่อย”
“เอ่อ…”
ผู้จัดการของเธอหันมาพยักหน้าให้เธอรับเครื่องดื่มเพราะไฮโซชื่อดังที่เป็นเจ้าของงานคืนนี้ อีกทั้งเขาก็เป็นคนที่เลือกให้เธอมาเพื่อชงเครื่องดื่มให้ในงาน มิวตัดสินใจรับแก้วนั้นมาดื่มพร้อมกับรีบขอตัวไปเข้าห้องน้ำ
“เชนฝากทีนะฉันขอไปเข้าห้องน้ำก่อน”
“อ้อ ได้สิ เธอไหวแน่นะเรเน่”
“ฉัน.. ยังไหวไม่เป็นไรแค่แก้วเดียว”
มิวพยายามพาตัวเองไปที่ห้องน้ำเพื่อที่จะล้วงคอเพื่ออาเจียนให้เร็วที่สุด เพราะไม่รู้ว่าในเครื่องดื่มนั้นผสมอะไรลงไปบ้าง เธอไม่เคยดื่มเครื่องดื่มที่ไม่รู้ที่มาที่ไป แต่เป็นเพราะคำว่า “ลูกค้า” และมีคนที่อยู่รอบ ๆ เธอจึงยอมดื่ม
“แหวะ…”
มิวเริ่มสะลึมสะลือและรู้สึกร้อน หัวใจเต้นแรงเหมือนกับจะเป็นลม แต่ไม่นานคนที่เธอไม่คาดคิดก็เดินเข้ามาในห้องน้ำหญิง
“หนีมาอยู่ที่นี่เอง มาเถอะได้เวลาของเราแล้ว ไปหาอะไรสนุก ๆ ทำดีกว่า”
“ปล่อยนะ ปล่อยฉัน…”
“โอ้ว… ยิ่งเธอดิ้นมากเท่าไหร่ยานี่ก็จะออกฤทธิ์เร็วขึ้น แล้วก็จะทำให้ฉันรู้สึกตื่นเต้นมากขึ้น”
“สาธิต” ไฮโซหนุ่มชื่อดังเจ้าของโชว์รูมรถหรูที่มักจะมีข่าวกับดาราสาวมากหน้าหลายตาค่อย ๆ พยุงเธอออกมาจากห้องน้ำ สาว ๆ ที่เดินสวนเข้ามาถึงกับตกใจแต่ก็ไม่กล้าทักท้วงเพราะเขายิ้มและบอกพวกเธอไปด้วยสีหน้าอย่างสุภาพบุรุษ
“เธอไม่ค่อยสบายน่ะครับ อาเจียนไม่หยุดไม่เป็นไรผมพยุงเธอออกไปเอง”
แม้ว่ามิวจะอยากดิ้นหลุดออกจากอ้อมกอดนี้เท่าไหร่ เขาก็รัดเธอแรงขึ้นพร้อมกับขู่
“ถ้ากล้าจะร้องให้คนช่วยฉันรับรองได้เลยว่าคืนนี้เธอไม่ได้เดินออกไปจากที่นี่แน่”
“อย่านะ อย่าทำแบบนี้… ฉันขอร้อง”
“เอาเสียงไปใช้บนเตียงเถอะเรเน่ ให้ตายเถอะเธอเซ็กซี่มากจริง ๆ เธอทำเอาฉันแทบจะไม่อยากอยู่ที่ปาร์ตี้นั่นตั้งแต่ตอนสี่ทุ่มแล้ว”
“ปล่อย ช่วย...อุ๊บ!!”
สาธิตใช้มือมาปิดปากเธอเอาไว้ ไม่นานทั้งคู่ก็เดินมาถึงหน้าลิฟต์ มิวใช้จังหวะนี้รวบรวมแรงทั้งหมดเหยียบไปที่เท้าของเขาและใช้ข้อศอกทิ่มไปที่อกของสาธิตเพื่อให้เขาจุกก่อนที่เธอจะเตะผ่าหมากไปที่เป้ากางเกงของเขาและรีบหาทางหนี
“ช่วยด้วย… ช่วยฉัน…”
เธอรีบวิ่งออกไปทางหนีไฟเพื่อจะได้รอดจากสาธิต เมื่อสาธิตค่อย ๆ ตั้งตัวติดก็คว้ามือของบางคนเอาไว้
“เธออยู่ไหน!!”
“ช่วยตาม รปภ. จับยัยนั่น…”
“ผลัวะ!!”
“อั๊ก!!”
ขายาว ๆ ฟาดไปที่ก้านคอของสาธิตอีกสองครั้งจนเขาสลบอยู่หน้าลิฟต์ก่อนที่จะรีบวิ่งตามหาลักษิกา ภาวินทร์ไปพบกับเพื่อนของพ่อของเขาที่เป็นเจ้าของโรงแรมนี้ และบังเอิญพวกเขาพูดถึงงานเลี้ยงในวันนี้พอดี
“งานเลี้ยงของพวกไฮโซน่ะแค่เอามาบังหน้า ที่จริงมันเป็นปาร์ตี้มั่วเซ็กส์ของไอ้สาธิต เสี่ยนำเข้ารถยนต์นั่นแหละเห็นว่าดาราไปกันเยอะแต่ครั้งนี้เล็งคนที่ไม่ใช่ดาราเอาไว้”
“งั้นเหรอ แล้วเขามาใช้บริการบ่อยเหรอ”
“ไม่หรอก เป็นบางครั้ง หากว่าตกลงกันได้มันก็ไม่มีอะไรเพราะพวกดาราสาว ๆ ส่วนใหญ่ก็อยากมีข่าวกับเขา ไฮโซหนุ่มรูปหล่อ รวย เพอร์เฟคแต่เบื้องหลังเน่าเฟะซะไม่มีดีเลยล่ะ”
เขาฟังก็นิ่งไปแต่ชื่อโรงแรมเขาจำไม่ผิดแน่ เธอคุยกับเพื่อนร่วมงานว่าชั้นดาดฟ้าของโรงแรมนี้ ถ้าอย่างนั้นก็คงจะมาที่นี่ล่ะมั้ง แต่นั่นมันเกี่ยวอะไรกับเขากันล่ะ ภาวินทร์ก็แค่ฟังเฉย ๆ โดยไม่คิดอะไรแล้วก็ขอตัวกลับ
Q-Bar
"อย่าบอกนะว่าพี่หญิงจะพา…"
“มีอะไรกันเหรอ มีอะไรไม่บอกพี่ใหญ่ของพวกมึงอีกแล้วนะไอ้วิท”
“โธ่พี่วินทร์ ไม่ใช่แบบนั้นกำลังคุยกันว่าผู้จัดการที่นี่ส่งเด็กให้เสี่ยเพื่อแลกกับเงินอีกแล้วน่ะสิ”
“หึ เด็กมันอยากไปเองหรือเปล่า ก็รู้ ๆ กันอยู่ว่าในนี้มีแต่ไก่ทั้งนั้นนี่ ใครก็หิ้วได้”
“ครั้งนี้ไม่น่าใช่นะ เรเน่เป็นบาเทนเดอร์ผมล่ะเสียดายจริง ๆ ถ้าไม่มีเธอลูกค้าคงจะน้อยลงไปกว่านี้เยอะเลย นี่ก็เกือบจะเที่ยงคืนแล้วคงจะส่งตัวแล้วล่ะมั้ง”
ภาวินทร์รู้สึกว่าหูของเขาดับลงทันที ความโกรธที่ไม่รู้พุ่งมาจากไหนทำให้โยนแก้วในมือทิ้งและหันมาจับคอเสื้อสุวิทย์ รุ่นน้องที่เที่ยวในผับด้วยกันมาเค้นถามอย่างเอาเรื่อง
“เฮ้ย! ไอ้พี่วินทร์มึงใจเย็น ๆ ก่อนมีอะไรก็ค่อย ๆ พูด ไอ้วิทมันพูดอะไรผิดหูพี่เข้าล่ะ”
“มึงบอกกูมาให้ละเอียดสิ เรื่องที่เรเน่ถูกผู้จัดการร้านนี้ส่งตัวให้เสี่ย หมายความว่ายังไง!!”
Related chapters
สะดุดรักวิศวะขี้หึง ตอนที่ 11 ช่วยยัยลูกแกะน้อย
สายตาของภาวินทร์เหมือนจะฆ่าคนได้อยู่แล้วเมื่อนิรุตเพื่อนสนิทของวิทขอร้องให้เขาปล่อยเพื่อน ก่อนที่จะถูกภาวินทร์รัดคอจนตาย“ปล่อยก่อนพี่ ผมจะรีบเล่าให้ฟังเอง”เขาหันไปมองรุตก่อนจะปล่อยวิท และหันมาลากคอรุตไปที่โต๊ะและถามอีกที“มึงรีบเล่ามาก่อนที่กูจะกระทืบมึง”“คืออย่างนี้พี่ ผู้จัดการที่นี่...พี่หญิงน่ะ ถ้ามีเสี่ยคนไหนถูกใจเด็กแกก็จะทาบทามให้ แต่ว่าครั้งนี้เรเน่ไม่ใช่เด็กของแกและเป็นบาร์เทนเดอร์ อีกอย่างเรเน่ไม่ใช่เด็กแบบนั้นพี่หญิงก็เลยวางแผนกับไอ้เสี่ยนั่นจัดปาร์ตี้ลับขึ้นเพื่อจะพาเรเน่…อย่าชกผม!”ภาวินทร์ยั้งมือได้และรีบวิ่งออกไปจากผับทันที เขาไม่เคยรู้สึกรีบร้อนถึงขนาดนี้ โชคดีที่ถนนช่วงนี้โล่งเพราะเป็นวันอาทิตย์ ใช้เวลาแค่สิบนาทีก็มาถึงโรงแรมที่ว่านั่น“มิว!! อยู่ไหนมิว”มิวที่แทบจะหมดแรงเริ่มทนไม่ไหว สาธิตใส่ยากระตุ้นให้เธอกินและตอนนี้เธอก็เริ่มร้อนและหมดแรงแต่ก็ต้องพยายามกลั้นเสียงเอาไว้เพื่อไม่ให้คนที่ตามมาได้ยิน ชุดที่เธอใส่เริ่มเปียกจนเธอไม่สบายตัว“มิว! ได้ยินพี่ไหม มิว!”เขายังวิ่งหาเธอไปทั่วบันไดหนีไฟ ไม่นานก็เห็นเธอยืนหอบอยู่ที่ทางออก แต่พยายามปิดปากตัวเองเพื่อกลั้นเสียง เ
Last Updated : 2025-04-10สะดุดรักวิศวะขี้หึง ตอนที่ 12 คืนร้อนรัก (NC)
“อื้อ…ตกลง อ๊ะ”เขาค่อย ๆ เปิดทางและเริ่มสอดใส่เข้าไปพร้อมกับดูดและโลมเลียหน้าอกของเธอไปด้วยเพื่อให้เธอคลายความเจ็บปวดกับครั้งแรกที่อาจจะทำให้เธอเจ็บ เพราะขนาดที่ใหญ่ของเขาอาจจะทำให้เธอบาดเจ็บได้“อ๊ะ!! เดี๋ยวก่อนค่ะ มันเจ็บ โอ๊ย!! มัน อ๊าา…”แต่เขาทนไม่ไหวแล้ว เสียงที่เธอพยายามขอร้องและเล็บที่เริ่มจิก ข่วนที่หลังของเขากลับทำให้เขายิ่งต้องการเธอมากขึ้นและในที่สุดก็สอดใส่เข้าไปจนสุด“อ๊าา!!”ด้านในที่คับแน่นและตอดรัดเกือบทำให้เขาตายคาอกเธอแทน ตัวเขาสั่นอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน ไม่ว่าจะผ่านผู้หญิงมากี่คนก็ไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน จากที่รำคาญและเกลียดลักษิกาจนอยากจะแก้แค้นเพราะเธอเป็นผู้หญิงคนเดียวที่กล้ายืนด่าเขา จากที่อยากแก้แค้นโดยการแกล้งเธอให้ทำความสะอาดและหลอกให้ช่วยงานโปรเจค แต่ทำไมตอนนี้ถึงกลายเป็นเขาที่ตื่นเต้นในการมีเซ็กส์ครั้งแรกกับเธอเสียเอง“แย่แล้ว อาา!!”เขายังไม่ทันขยับแต่ความเสียวจากการบีบรัดนี้ก็ทำให้เขาทนไม่ไหว ไม่คิดว่าเขาจะแตกออกมาได้ในเวลาเพียงไม่กี่นาที ไม่ทันได้ขยับเลยด้วยซ้ำ อีกอย่างก็พึ่งจะสอดเข้าไปเท่านั้นก็ทนไม่ไหวแล้วโชคดีที่อีกฝ่ายไม่ทันได้รู้ตัว เขาค่อย ๆ ดึงอ
Last Updated : 2025-04-10สะดุดรักวิศวะขี้หึง ตอนที่ 13 จะไปไหนยัยลูกแกะ
วันถัดมามิวค่อย ๆ ลุกขึ้นมาแต่เธอรู้สึกว่าขยับตัวแทบไม่ได้โดยเฉพาะช่วงตั้งแต่เอวลงไปนั้นแทบจะไร้ความรู้สึก แต่ที่น่าตกใจมากกว่านั้นกลับเป็นเสียงลมหายใจที่อยู่ข้าง ๆ หูของภาวินทร์ที่นอนอยู่ข้างเธอตอนนี้มากกว่า “เมื่อคืน…”มิวค่อย ๆ ลุกจากเตียงให้เบาที่สุดเพราะตอนนี้ภาวินทร์นอนกอดเธออยู่แต่เขาหลับสนิท เธอค่อย ๆ หันไปมองชุดเสื้อผ้าที่ถูกฉีกขาดจนน่าจะใส่ไม่ได้แล้วจึงได้หันมามองเขาอีกครั้ง“มิวไม่ได้ขโมยนะ แค่จะยืมใส่ชั่วคราวเท่านั้นเองมีโอกาสจะเอามาคืน”เธอเดินไปคว้าผ้าขนหนูมาพันรอบตัวและแอบเปิดตู้เพื่อหาเสื้อเชิ้ตของภาวินทร์มาสวมเอาไว้ลวก ๆ ก่อนจะรีบหันไปหยิบกระเป๋าที่เขาเอาวางให้เธอที่โซฟาในห้องนอนและค่อย ๆ เดินไปที่ประตู มิวกำลังจะบิดลูกบิดออกไปเสียงกระซิบข้างหลังก็ดังขึ้นมา“จะรีบไปไหนเหรอยัยลูกแกะน้อย”มิวยืนตัวแข็งทื่ออยู่หน้าประตู เมื่อภาวินทร์เดินมาประชิดตัวเธอ โชคดีที่เขายังใส่กางเกงชุดนอนแม้ว่าจะไม่สวมเสื้อเมื่อยืนอยู่ข้างหลังและใช้มือดันประตูเอาไว้ที่จริงเขาตื่นตั้งแต่มิวค่อย ๆ ลงจากเตียงแล้ว แต่ไม่อยากให้เธอตกใจก็เลยแอบมองดูเธอทำท่าทางน่ารัก ๆ ในห้องเงียบ ๆ เมื่อเห็นว่าอีกฝ
Last Updated : 2025-04-11สะดุดรักวิศวะขี้หึง ตอนที่ 14 คะน้าปลากระป๋อง
มิวช็อกและนั่งนิ่งไปพร้อมกับน้ำตาที่เริ่มไหลรื้นออกมาเมื่อฟังเรื่องที่ภาวินทร์พูดจบ ถ้าอย่างนั้นทั้งงานเมื่อคืนนี้ พี่หญิงที่เป็นผู้จัดการที่หันมาให้เธอยอมดื่มกับลูกค้า “ทั้งหมดนั่น…”“มิว ใจเย็น ๆ นะไม่ต้องตกใจตอนนี้ไม่มีใครทำอะไรมิวได้แล้ว”เธอไม่ได้คิดเรื่องนั้นแค่รู้สึกว่าเธอหลงไว้ใจ เชื่อใจคนผิด ทั้งพี่หญิงที่รับเธอเข้าทำงานรอยยิ้มที่มักจะบอกว่าเอ็นดูเธอเหมือนน้องสาวและให้เงินพิเศษในทุก ๆ เดือน กลับเป็นคนพาเธอไปส่งถึงมือเสี่ยบ้าเซ็กส์คนนั้นจนถึงกับยอมให้เธอถูกวางยา หากเมื่อคืนไม่มีภาวินทร์ คนที่เธอนอนด้วยก็คงจะเป็น….“ฮือ…”“ไม่เป็นไรนะมิว ไม่ต้องร้องแล้ว”ภาวินทร์ไม่เคยเห็นเธอในสภาพนี้มาก่อน แม้เขาจะเคยเห็นเวลาผู้หญิงร้องไห้มาบ่อย ๆ จนชินเพราะเธอมักจะใช้มุกนี้เพื่อรั้งเขาแต่กับลักษิกา เธอไม่ได้ใช้มันเพื่อขอให้เขาสงสารหรือเห็นใจ เธอร้องเพราะเสียใจจริง ๆ“มิว ใจเย็น ๆ นะ เรื่องนี้พี่จัดการไปแล้ว”มิวนิ่งเร็วกว่าที่เขาคิดเพราะไม่นานเธอก็ตั้งสติได้จนเขานึกทึ่งกับผู้หญิงคนนี้ สายตาเธอเต็มไปด้วยความโกรธแต่ก็หันมาถามเขาทั้ง ๆ ที่ตาและจมูกแดงเพราะร้องไห้“จริงสิคะ แล้วพี่วินทร์ไปช่วยมิ
Last Updated : 2025-04-11สะดุดรักวิศวะขี้หึง ตอนที่ 15 “เด็กเลี้ยงงั้นเหรอ!”
มิวนิ่งไปเมื่อภาวินทร์พูดว่าเขาไม่เคยใช้ห้องนั้นเลยสักครั้ง ถ้าอย่างนั้นเครื่องประดับผู้หญิงกับซองเปล่าถุงยางอนามัยที่เธอทำความสะอาดไปวันก่อนก็ไม่ใช่ของเขา“ยิ้มอะไรน่ะ”“เปล่าค่ะ อิ่มแล้วใช่ไหมคะเดี๋ยวมิวจะเก็บแล้วเอาไปล้าง”“มิว… ลาออกจากงานบาร์นั่นเถอะ”มิวนิ่งไปเล็กน้อยแม้ว่าเขาจะไม่บอก เธอก็ไม่คิดจะกลับไปทำงานที่นั่นอีกแล้ว เพราะไม่รู้ว่าจะต้องเจอกับอะไรอีกบ้าง“ค่ะ ถึงพี่วินทร์ไม่พูดมิวก็คงไม่กลับไปทำ”“ถ้างั้น...”“มิวก็หางานใหม่ บาร์เทนเดอร์รายได้ดีและมิวเองก็มีประสบการณ์แล้วน่าจะหาร้านไม่ยากหรอกค่ะ”“นี่ยังคิดจะทำงานแบบนั้นอีกเหรอ”“แต่ว่างานบาร์เทนเดอร์ให้ค่าจ้างสูงนี่คะ อีกอย่าง…”“แสดงว่ายังไม่เข็ด”“มิว… ไปล้างจานก่อนนะคะ”เขามองเธอด้วยความโมโหที่เธอเอาแต่เลี่ยง เมื่อคืนนี้เขาเหนื่อยไปเพื่ออะไรในเมื่อสุดท้ายเธอก็จะเลือกกลับไปทำงานแบบเดิมที่ต้องเจอผู้ชายหลาย ๆ คน และไม่ช้าก็เร็วก็ต้องมีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นอีก เขาไม่ได้มีเวลาไปช่วยเธอทุกครั้งหรอกนะ แต่จะคิดไปแล้วเขาก็สะดุดขึ้นมาได้ว่า…“นั่นสิ แล้วมันเกี่ยวอะไรกับกูล่ะเนี่ย”แต่เมื่อคืนนี้เขาพึ่งผ่านคืนที่เร่าร้อนจนตัวเขาเอ
Last Updated : 2025-04-12สะดุดรักวิศวะขี้หึง ตอนที่ 16 ราชาปีศาจ
มิวแทบจะเบะปากใส่คนที่พึ่งพูดออกมาด้วยความมั่นใจว่าตัวเองเป็นผู้ชายที่หวงเนื้อหวงตัว ซึ่งเท่าที่เธอทราบวีรกรรมของภาวินทร์มามันไม่ใช่อย่างที่เขาพูดเลยสักนิด“ทำไมทำหน้าเหมือนไม่เชื่อกันแบบนั้นล่ะ”“ก็มันมีตรงไหนน่าเชื่อบ้าง”“อ้าวยัยลูกแกะน้อย นี่มานี่เลยไม่เชื่อได้ยังไง”“โอ๊ย! ปล่อยนะพี่วินทร์”เขาดึงเธอเข้ามาและปลุกปล้ำอยู่บนเตียงก่อนจะใช้ขาเกี่ยวเอวเธอเอาไว้ไม้ให้หนี“บอกมาว่าเชื่อ”“แต่มันฝืนใจนี่คะ”“ไม่งั้นจะกินอีกรอบนะ”“เอ๊ะ แต่ว่า…”“แล้วทำไมถึงไม่เชื่อล่ะ เพราะข่าวลือในมหาลัยงั้นเหรอ หรือเพราะว่าพวกเพื่อนพี่ที่มันชอบแซวมิวตั้งแต่ปีหนึ่ง จนแค้นฝังใจและมองว่าพวกพี่เป็นพวกราชาปีศาจเหมือนที่คนอื่นพูดกัน”“พี่วินทร์รู้ด้วยเหรอคะ”“ต้องรู้อยู่แล้ว แต่ก็แปลกนะที่ใคร ๆ ก็ต่างอยากเข้าหาปีศาจอย่างพวกพี่”“หึ”“ทำเสียงแบบนั้นทำไม อยากจะโดนเหรอ”“เปล่าสักหน่อยก็แค่ขำนิดหน่อยว่าไปเอาความมั่นแบบนั้นมาจากไหนกัน”“เอามาจากนี่ไง…”วันนั้นมิวแทบจะไม่ได้ทำอะไรเลยเพราะกว่าจะได้ลุกจากเตียงก็เกือบสองทุ่ม แต่เขาก็ยอมไปส่งเธอและมีข้อแม้ว่าต้องทำคะน้าปลากระป๋องให้เขากินก่อนจะกลับหอพักมิว “เจอกันพร
Last Updated : 2025-04-12สะดุดรักวิศวะขี้หึง ตอนที่ 17 มีสมองหรือเปล่า!
มิวหันไปมองหน้านักศึกษาหญิงที่ไม่คุ้นหน้า พวกเธอมากันสามคนและยืนกอดอกมองเธอตั้งแต่หัวจรดเท้า มิวขยับแว่นนิดหน่อยก่อนจะตอบไป“จะมายืมหรือว่าคืนหนังสือคะ”“ฉันมาถามว่าเธอเหรอที่ใส่เสื้อของพี่วินทร์เมื่อวันก่อน”“ถ้าไม่มีธุระอะไรในหอสมุดก็เชิญออกไปดีกว่าค่ะฉันยังมีงานต้องทำอีก”พวกเธอดึงหนังสือที่มิวถือและโยนจนหล่นที่พื้น มิวหันมามองด้วยสายตาโกรธเมื่อเห็นว่าเพื่อนสาวอีกสองคนกำลังใช้เท้าเขี่ยหนังสือออกไปอย่างท้าทาย“ทำแบบนี้ทำไม ทำลายทรัพย์สินของมหาลัยมีความผิดนะถ้าถูกเอาเรื่องขึ้นมา...”“งั้นเหรอ ฉันมาถามเธอดี ๆ แต่กลับไม่พูดเองนี่จะโทษใครล่ะ”“ขอโทษนะคะแต่คำถามพวกเธอไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับเรื่องของงานที่ฉันทำ”“เกี่ยวสิทำไมจะไม่เกี่ยว ถ้าเธอไม่ยั่วพี่วินทร์เขาจะสนใจเธอจนให้ยืมเสื้อมาใส่แบบนี้เหรอ”“นี่มันเรื่องปัญญาอ่อนอะไรกัน”“ปัญญาอ่อนเหรอ! สำหรับฉันเรื่องนี้ไม่ปัญญาอ่อนเลยสักนิด ไม่บอกใช่ไหมได้เลยจับมันเอาไว้แล้วพาไปทางโน้น”“จะทำอะไร”“เดี๋ยวก็รู้"เมื่ออีกสองคนกำลังเดินมาจับตัว มิวก็หันมาหยิบหนังสือและฟาดไปที่พวกเธอทันที คนหนึ่งล้มจนอีกสองคนตกใจเพราะไม่คิดว่าคนจืดชืดอย่างมิวจะสู้ก
Last Updated : 2025-04-13สะดุดรักวิศวะขี้หึง ตอนที่ 18 ภาวินทร์ Vs ชินกร
“อะไรนะ! ให้มิวช่วยทำโปรเจคเหรอ แล้วนี่มึงบอกพวกไอ้ธิศหรือยัง”“ยัง มึงก็ยังไม่ต้องบอกพวกมันหรอกยังพอมีเวลา”“แต่ว่าไปยังไงมายังไงน้องถึงได้ยอมทำให้มึง หรือว่ามึงไปข่มขู่อะไรเธอหรือเปล่า”“เฮ้ย กูไม่ชั่วแบบนั้นไอ้กร ว่าแต่มึงกลับบ้านมาเป็นยังไงบ้าง”“ก็ดี ทำบุญครบรอบวันตายย่าหนึ่งปีน่าเบื่อเหมือนเดิม พ่อก็เอาแต่พูดเรื่องเดิม ๆ”“เอาเถอะ มึงได้หนังสือครบหรือยังล่ะ รีบกลับเถอะ”“มึงจะให้กูรีบไปไหนวะ นี่มึงกับมิวมีอะไรกันหรือเปล่าเนี่ยกูเห็นมึงทำท่าทางแปลก ๆ มาหลายครั้งแล้ว”“จะมีอะไรล่ะ ก็กูเป็นต้นเหตุเรื่องนี้ก็เลยไม่อยากมีปัญหา มึงอยากให้มิวยืนด่าเหมือนครั้งก่อนอีกเหรอวะ แค่นั้นอายกันไม่พอใช่ไหมวะ”“เออ ๆ ไม่มีก็ดีแล้ว น้องมันยังเด็ก” / กร“ฉิบหาย เด็กกว่ากูแค่สองปี” / วินทร์“ใครบอกให้มึงเรียนช้าเองล่ะ”"พูดมากรีบกลับไปเลยไป"“เออ ๆ”เขารอจนชินกรยืมหนังสือเสร็จและทำเป็นหาหนังสืออยู่ที่ชั้น ชินกรเห็นเขาไม่มาสักทีจึงเดินไปตาม“ไอ้วินทร์กูยืมหนังสือเสร็จแล้วไปเลยไหม”“มึงไปก่อนเถอะ วันนี้กูมีนัด”“ฉิบหายแล้วมาเร่งกูเพื่อ….”“เออ ๆ พอดีพึ่งรับสายด่วนน่ะ มึงไปก่อนเลย”“มึงเอาอีกแล้วนะไหนบ
Last Updated : 2025-04-13
Latest chapter
สะดุดรักวิศวะขี้หึง ตอนที่ 47 แข่งกับฉันไหมล่ะ
“ฉันว่าคนที่น่าห่วงน่ะไม่ใช่มิวหรอก แต่เป็นคนขี้อิจฉาอย่างเธอมากกว่า”“ยัยแคร์ หมายความว่ายังไง”แคร์ ริชชี่และแยมเดินมาพอดีพร้อมกับดึงมิวเข้ามา ดูท่าทางแพรวาเองก็เหมือนจะไม่ยอมแพ้ง่าย ๆ “ก็เธอโดนทิ้งก็ไม่ได้หมายความว่ามิวจะเป็นอย่างเธอ ที่ฉันเห็นนะมิวกับพี่วินทร์คบหากันมานานเกินครึ่งปีแล้ว อีกอย่างตอนที่มิวโกรธ พี่วินทร์ถึงกับตามไปง้อถึงที่เลยนะ เรื่องแบบนี้เธอเคยเจอบ้างหรือเปล่า”“แก!”“อ๊ะ ๆ แคร์พูดไม่จบฉันขอต่อให้ก็แล้วกันนะ เรื่องของเธอกับมิวมันเอามาเทียบกันไม่ได้ แค่คนที่เคยคุยกับ "แฟน" น่ะ มันก็คนละเรื่องกันแล้ว อีกอย่างนะตอนนี้พี่วินทร์ก็ไม่เคยมองผู้หญิงคนไหนอีกเลย ไม่คิดเลยนะว่าพี่วินทร์จะคลั่งรักขนาดนี้ ไม่น่าเชื่อเลยว่าไหมริชชี่"แพรวากำหมัดแน่นเพราะความอิจฉา เธอเคยคุยกับภาวินทร์และเคยควงเขาอยู่ไม่ถึงสิบวัน อาจเพราะเธอเซ้าซี้เขามากเกินไปและเรียกร้องขอให้เขามารับมาส่ง แต่ไม่เคยมีสักครั้งที่ภาวินทร์จะทำตามที่เธอขอ ไม่เหมือนกับที่เขาถึงกับขับรถมาส่งมิวที่หน้าคณะอย่างเต็มใจแบบนี้“งานลอยกระทงปีนี้ ถ้าเธอคิดว่าเธอแน่จริงกล้ามาแข่งกับฉันไหมล่ะ”“อะไรนะ”“งานลอยกระทงของมหาวิทยาลั
สะดุดรักวิศวะขี้หึง ตอนที่ 46 ผู้ประสบภัย
มิวหันมามองหน้าเขาเมื่อรับจานจากวินทร์มาเข้าเครื่องล้างจาน“ทำไมจู่ ๆ พี่วินทร์มาถามเรื่องนี้กับมิวละคะ ไหนบอกว่าไม่อยากให้มิวทำยังไงล่ะ”“ก็ถ้า…พี่เรียนจบแล้วและต้องทำงาน อีกอย่างที่ร้านนั้นตอนนี้พ่อพี่ก็เป็นหุ้นส่วนใหญ่ ถ้าแต่งตัวให้ดี ๆ บาร์เทนเดอร์ไม่จำเป็นต้องแต่งตัวโป๊นี่จริงไหม”“ก็จริงค่ะ ที่จริงมิวก็ไม่ได้ชอบการแต่งตัวแบบนั้นเท่าไหร่หรอกค่ะ แต่ตอนนั้นมันเลือกไม่ได้”“อีกอย่างตอนนี้มิวก็ไม่ต้องห่วงเรื่องทุนการศึกษาแล้วด้วย ไม่จำเป็นต้องปิดบัง พี่แค่อยากถามว่ามิวอยากทำหรือเปล่า แต่ใจพี่ยังไม่อยากให้มิวไปทำหรอกนะ เพราะปีหน้ามิวก็เรียนปีสุดท้ายแล้ว พี่อยากให้มิวเรียนให้จบก่อน”“ที่จริงมิวก็รักงานนี้นะคะ แต่ก็อย่างที่พี่วินทร์พูดนั่นแหละค่ะว่าคงต้องตั้งใจเรียนก่อน เอาเป็นว่าไปช่วยแค่ชั่วครั้งชั่วคราวได้เหมือนกับงานที่แล้ว”“แต่พี่จะไม่ให้ใส่ชุดแบบนั้นแล้วนะ ใส่ให้มันรัดกุมให้ดูเป็นผับที่ดูดีหน่อยไม่ใช่…”“ตอนนี้ที่นั่นมีใครดูแลอยู่เหรอคะ”“พี่รินทร์กับสามีไง วันนี้เธอมาที่นี่เพราะจะคุยเรื่องมิวนั่นแหละ พ่อคงไปบอกเรื่องของเราหมดแล้วเพราะคืนนั้นพ่อเห็นพี่ลากมิวออกมาจากงาน วันนี้พี่ร
สะดุดรักวิศวะขี้หึง ตอนที่ 45 “เธอเป็นใครน่ะ”
มิวที่ช็อกอยู่หน้าประตูพยายามก้าวขาออกจากห้อง แต่ภาพตรงหน้าทำให้เธอตกใจจนขาแทบไม่กระดิก เมื่อสาวสวยคนนั้นหันมามองหน้าเธอ ส่วนภาวินทร์พยายามลุกขึ้นมา“ฟังพี่ก่อนนะ”“เธอเป็นใครน่ะวินทร์”มิวพยายามกลั้นน้ำตาและหันออกไปจากห้องแต่ภาวินทร์ที่พยายามลุกจากโซฟามาหาเธอกลับล้มตึงลงไปกับพื้นจนเธอตกใจและหันมา“ว้าย! ไอ้วินทร์! น้องคะมาช่วยพี่หน่อยเร็ว ๆ เข้า ไอ้บ้านี่ตัวอย่างกับยักษ์ แกไม่ใช่เด็ก ๆ แล้วนะค่อย ๆ ลุก”“พี่รินทร์หลีกไปเลยผมบอกว่า…โอ๊ย!!”มิวตกใจแต่ก็ไม่ทันได้ถาม แต่สรรพนามที่ผู้หญิงสวยคนนั้นเรียกแฟนหนุ่มของเธอ หากฟังไม่ผิดพวกเขาน่าจะไม่ใช่อย่างที่มิวคิดเอาไว้ เธอรีบวิ่งมาประคองภาวินทร์ที่ล้มให้ลุกขึ้น ซึ่งตัวภาวินทร์ร้อนเหมือนไฟ“พี่วินทร์…ไม่สบายเหรอคะ”“ใช่ค่ะ มันไม่ยอมให้พี่โทรบอก น้องมิวใช่ไหมอย่าพึ่งถามตอนนี้ช่วยพี่ลากไอ้เด็กดื้อนี่เข้าห้องนอนก่อน”“เอ่อ ค่ะ ๆ”“ไม่ต้อง พี่รินทร์กลับไปเถอะ ผมมีมิวแล้วเดี๋ยวมิวจัดการเอง โอย…”“พี่วินทร์ อย่าพึ่งพูดเข้าไปในห้องก่อน”“กลับมาแล้วเหรอ กลับมาได้เสียที”แม้แต่เสียงของวินทร์ก็แหบจนแทบไม่มีเสียง มิวไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นแต่เธอก็รีบให้เขา
สะดุดรักวิศวะขี้หึง ตอนที่ 44 พลาดข่าวสำคัญ
มิวรีบเดินออกมาจากห้องน้ำและไม่พูดอะไรกับเข้าอีก ปล่อยให้ภาวินทร์ยืนงงอยู่ในห้องน้ำ เขารีบอาบน้ำตามเธอออกมาเพื่อจะมาง้อแฟนสาวที่นั่งเป่าผมอยู่หน้าโต๊ะเครื่องแป้ง“เอ่อ…”เธอเปิดเสียงไดร์เป่าผมให้ดังขึ้นและไม่สนใจเขาอีก วินทร์พยายามเดินวนรอบ ๆ จนต้องยอมถอยเพราะมิวคงไม่ฟังที่เขาพูดแน่ ดังนั้นจึงเดินไปเปลี่ยนชุดนอน มิวปิดที่เป่าผมและเดินมาเปลี่ยนชุดเช่นกัน“เอ่อ…”“ปิดไฟด้วยนะคะ”“เดี๋ยว… คุยกันก่อนไม่ได้เหรอครับ เมียจ๋า”“อย่ารบกวนคนจะนอนถ้ายังพูดอีกพรุ่งนี้มิวจะกลับหอ”วินทร์รูดซิปปากจนสนิทและยอมที่จะปิดไฟนอนแต่โดยดี มันตั้งแต่เมื่อไหร่กันที่เขากลัวเธอมากขนาดนี้ ไม่สิเขาคิดว่าเข้าไม่ได้กลัว เขาแค่รักเธอมากขึ้นทุก ๆ วันจนไม่อยากเสียเธอไปต่างหากจึงได้ยอมลดนิสัยเอาแต่ใจของเขาลง อีกอย่างมิวแทบจะไม่เคยโกรธเขาจริง ๆ มาก่อนเลยถ้าไม่นับเรื่องที่เกิดขึ้นก่อนที่ยายของมิวจะเสีย“ขยับออกไป ร้อน”“แต่ว่าพี่นอนไม่หลับ”“มิวบอกว่ามิวร้อนไม่ได้ยินเหรอคะ จะนอนที่นี่หรือว่าจะไปนอนห้องนอนเล็ก”“ก็ได้ ๆ ไม่กวนแล้วก็ได้อย่าแยกห้องนอนเลยนะครับ”มิวขยับหนีเขาไปเกือบสุดเตียง คนตัวโตได้แต่นอนถอนหายใจและทำท่าเห
สะดุดรักวิศวะขี้หึง ตอนที่ 43 ข้าวที่บ้านอร่อยที่สุด (NC)
ภาวินทร์คว้าข้อมมือของมิวเดินผ่านผู้หญิงสองคนที่ซุบซิบพวกเขาอยู่ พวกเธอหลบตาเขาจนเขาเดินผ่านไปและไม่กล้าแม้แต่จะตอบโต้ มิวเห็นท่าทางโกรธของเขาจึงได้ยิ้มออกมา“ขำอะไรกัน ไม่โมโหเหรอที่ถูกคนว่าลับหลังแบบนั้น”“แล้วพี่วินทร์จะไปฟังทำไมละคะ”“ก็มันน่าโมโหนี่ ถ้ามิวแต่งตัวแต่งหน้าจัดเต็ม สวยกว่าพวกปากมากนั่นอีก”“เฮ้อ… ความปากดีของพี่วินทร์ไม่เคยลดลงเลยนะคะ”“แล้วไม่ชอบเหรอ”ภาวินทร์หันมาคว้าเอวของแฟนสาวเข้ามากอดพร้อมกับค่อย ๆ เอียงหน้าเข้ามาใกล้ ๆ มิวเบี่ยงหลบและตีไปที่ไหล่ของเขาจนวินทร์หัวเราะเพราะเธอเริ่มอายอีกแล้ว“เมือไหร่จะเลิกทำหน้าตาน่ารักนั่นเสียทีนะ พี่จะทนไม่ไหวอีกแล้ว”“พอเลยค่ะรีบกลับเถอะ ผักก็เลือกมาได้ไม่เท่าไหร่เองก็ไปหาเรื่องคนอื่น”“ไปซื้อที่อื่นก็ได้ไม่เห็นจะยากเลย พี่ไม่ชอบให้ใครมาพูดลับหลังแฟนพี่แบบนี้”“รีบไปเถอะค่ะเสียเวลา”“ครับผม”“แล้ววันหลังอย่าไปพูดแบบนี้อีกนะคะ ยังไงพวกเขาก็เป็นผู้หญิง”“ทำไมล่ะพวกนั้นนินทาได้แล้วพี่ตอบโต้กลับไม่ได้เหรอ…. ก็ได้ ๆ ไม่พูดก็ได้ครับ ไปคิดเงินกันนะอย่าโมโหสิ”วินทร์หยุดพูดเมื่อเห็นสายตาขุ่นเขียวที่ส่งมาให้เขา ตอนนี้เขาจะไม่ยั่วโมโหเ
สะดุดรักวิศวะขี้หึง ตอนที่ 42 ไม่มีทางยอมแพ้
“อะไรวะไอ้กร อย่ามาขู่กูเลย”“กูไม่ได้ขู่แต่มึงไม่เห็นเหรอ พ่อพยายามมาหลายปีให้มิวยอมรับ มึงว่ามหาลัยเรามีทุนให้เรียนมากขนาดนั้นเลยเหรอ”“มึงจะบอกว่าทุนที่มิวคิดว่าเป็นทุนจากมหาลัยนั่นที่จริงแล้ว…”“ทุนจากพ่อทั้งนั้นแหละ พ่อจัดการและคุยกับคณบดีโดยตรงโดยที่มิวไม่รู้มาสามปี ทั้งค่าใช้จ่ายที่โรงพยาบาลของยายและงานศพทั้งหมดนี่ก็ด้วย น้าสายรู้ดีที่สุดแต่มิวไม่รู้คิดว่าน้าสายจะเคลียร์หลังงานจบน่ะ”“กูเริ่มจะกลัวขึ้นมาจริง ๆ แล้วสิทีนี้”“ไม่ต้องห่วงหรอก แม้ว่าพ่อจะดีใจที่ได้ลูกสาวคืนแต่ก็คงไม่ถึงกับสั่งห้ามมิวเรื่องมึงหรอก แค่ต้องระวังให้มาก ๆ หน่อยเท่านั้น เกิดมึงอะไรพลาดขึ้นมากูแค่จะเตือนว่าแม้แต่กูก็ช่วยมึงไม่ได้เท่านั้นเอง”“เฮ้อ จากมิวคนเดียวที่ว่าง้อยากแล้ว นี่ยังเพิ่มพ่อตามาอีกคน กูตายแน่ ๆ ไม่เคยคิดเลยว่ามีเมียมันจะยากขนาดนี้”“เฮ้ย นี่มึงจะถอยตอนนี้เหรอวะ”“ฝันไปเถอะ กูรักของกูขนาดนี้มีเหรอจะยอมแพ้”“ขนาดนั้นเลยเหรอวะ ดูเหมือนว่ามึงจะทิ้งลายเจ้าชู้แล้วจริง ๆ เหรอวะไอ้วินทร์”“เออ ตั้งแต่กูเจอมิวกูก็ไม่ต้องการผู้หญิงคนอื่น ไม่คิดอยากจะหาและไม่มีอารมณ์กับใครด้วยนอกจากมิว”“มึงกล้าพูดแ
สะดุดรักวิศวะขี้หึง ตอนที่ 41 ความรัก และ ครอบครัว
“ไอ้ธิศเนี่ยนะ! ไปยกของบ้าไปแล้วแน่ ๆ คนอย่างมันน่ะเหรอจะ…”“เอาไปไว้ทางโน้นค่ะ เร็ว ๆ เลยเหลืออีกหลายตัว”“ครับ ๆ รู้แล้ว ๆ ไม่ต้องดุมากได้ไหมชาติก่อนเป็นแมวเหรอขู่เก่งจัง”วีรภัทรหันไปมองนิธิศที่กำลังช่วยเพื่อนของมิวอีกคนยกพานพุ่มเข้าไปเก็บข้างใน ดูเหมือนจะเป็นพานที่ใช้ประกอบพิธีในคืนพรุ่งนี้ ตามไปด้วยเพื่อนที่เป็นสาวสองที่ชื่อริชชี่และแยมที่ช่วยกันยก “มีอีกไหม แรงพี่ยังเหลือนะ”“โน่นค่ะ แล้วอย่าบ่นนะว่าหนักขนาดริชชี่เป็นสาวยังยกไหวเลย”“ใครจะไปถึกเหมือนไอ้บ้านั่น”“พี่ธิศ!”“ครับ ๆ ไม่ว่า ๆ น้องริชชี่คนสวยมีอะไรให้พี่ช่วยอีกไหมครับ”“แหมยังเหลืออีกไม่เยอะค่ะ แยมแกก็อย่าไปขู่พี่เขามากสิ เดี๋ยวเขาก็ไม่ช่วยหรอก”“ก็….”“ไปน่า ๆ น้องแยมไม่ต้องพูด ไปช่วยพี่ยกของก่อนดีกว่ามาเถอะ ๆ”“นี่! ปล่อยมือนะพี่ธิศ บ้าเหรอมาลากแยมทำไม”แคร์หันไปแค่ยิ้มและหันมาจัดการข้าวต้มในชามตัวเองก่อนจะหันมามองท่าทางตกตะลึงของวีรภัทรที่ไม่เคยเห็นเพื่อนของเขาทำแบบนี้มาก่อน นิธิศเป็นคนปากดีและหยิ่งในศักดิ์ศรีมาก นอกจากมิวที่เคยด่าเขาหน้าคณะจนอายแล้วยังไม่เคยเห็นนิธิศยอมให้ผู้หญิงคนไหนใช้งานแบบนี้มาก่อน“เป็นไปได้
สะดุดรักวิศวะขี้หึง ตอนที่ 40 สายเลือดตัดไม่ขาด
มิวเองก็รู้ตัวว่าเคยทะเลาะกับน้าเรื่องนี้บ่อย ๆ หลายครั้งที่น้าสายบอกให้มิวลองติดต่อพ่อเพราะยายต้องรักษาตัว แต่เป็นมิวที่ดื้อและยืนยันว่าจะทำงานและหาเงินมารักษายายให้ได้ จนอาการของยายทรุดหนักลงเธอจึงหยุดเถียงน้าสาย และตัวน้าเองก็เลือกจะเงียบไปเพราะกลัวว่าอาการของยายจะแย่ลง“มิว…”“น้าไม่โทษแกหรอกเพราะแกก็ดื้อไม่ต่างกับแม่ แต่สุดท้ายแล้วแม่ก็ให้อภัยและยอมรับพ่อของมิว แม้ว่าจะยังไม่ทันได้จดทะเบียนสมรสแต่พ่อของมิวก็ตั้งใจที่จะมาที่นี่และอยู่กับแม่ของมิว”มิวปล่อยโฮเมื่อความจริงทั้งหมดออกมาจากน้าสาย เป็นเธอที่ดื้อรั้นไม่รับฟังจนยายเสียไป เวลานานเป็นสิบปีกว่าที่เธอจะเข้าใจ บัญชีเงินฝากมีเงินในนั้นเกือบสามล้านบาทเพราะพ่อของเธอโอนมาฝากให้เป็นประจำโดยที่ไม่มีการถอนออกมา ค่ารักษาของยายและทุนการศึกษาที่เธอได้เรียนทุกวันนี้ก็เป็นพ่อที่จ่ายให้“น้าสายมิวควรจะทำยังไงดี มิวไม่เคยรู้ว่าแม่อภัยให้เขาแล้วแต่ว่ามิว…”“น้าเข้าใจที่มิวโกรธ แต่ตอนนั้นมิวยังเด็กจึงดื้อไม่ฟังใครน้ากับยายก็เข้าใจ ทุกครั้งที่มีใครพูดถึงพ่อมิวก็จะโกรธและไม่คุยกับคนอื่น ยายไม่อยากเห็นมิวเป็นแบบนั้นก็เลยเลี่ยงไม่พูดมาตลอด น้าผิด
สะดุดรักวิศวะขี้หึง ตอนที่ 39 โดนหางเลข
“ถ้าอย่างนั้นนี่ก็เป็นสาเหตุที่มิวเกลียดพ่อสินะ”"ใช่ พ่อเองก็รู้ตัวว่าทำผิด แต่ทุกเรื่องมันมีเหตุผล อีกอย่างเรื่องที่แม่ทำก็ไม่ได้ถูกต้องแม้ว่าพ่อจะรับผิดชอบ แต่ก็ไม่เคยละเลยน้าสุดากับมิว แม้ว่าน้าสุดาจะไม่ยอมรับจนถึงวันสุดท้ายก็ตาม ยายกับน้าสายรู้ดีว่าเธอปากแข็งไปเท่านั้นเพราะก่อนจะสิ้นใจพ่อได้มีโอกาสมาหาเธอและกอดเธอเป็นครั้งสุดท้าย ทั้งคู่ปรับความเข้าใจกันจนน้าสุดาเสีย แต่เรื่องนี้มิวไม่รู้เรื่องและพ่อก็ไม่เคยปริปากบอกเธอเพราะยังรู้สึกผิดอยู่“ฉิบหายทำไมเรื่องมันวุ่นวายขนาดนี้วะ แล้วกูจะพูดยังไงกับมิวดี จะช่วยมึงกับคุณอายังไงวะ”“ไม่ต้องหรอกพ่อบอกแล้วว่ายังไงเรื่องแบบนี้ก็คงต้องใช้เวลา พ่อบอกรอได้จนกว่ามิวจะพร้อม อีกอย่างคุณย่าก็ไม่อยู่แล้ว ส่วนแม่ก็หย่ากับพ่อแยกทางกันนานแล้วต่อไปก็คงไม่มีอะไรต้องห่วงอีก วันนี้ที่พ่อมาก็แค่อยากมาส่งยายครั้งสุดท้ายเท่านั้นเอง”“เข้าใจแล้วเอาเป็นว่ากูจะค่อย ๆ พูดกับมิวให้ ยังไงท่านก็เป็นพ่อ อีกอย่างพ่อมึงก็ไม่ได้จะขาดความรับผิดชอบ แม่่ของมิวรู้ทุกเรื่องแต่ไม่มีโอกาสได้บอกมิว”“มึงก็รู้ว่ามิว…”“กูต้องรู้สิ มิวปากแข็งแต่ใจอ่อน นิสัยคงไม่ต่างกับแม่ของเ
