เอวดี

ณ Asta club

เวลา 19.30 น.

"คืนนี้กูจะเมาให้สุดเหวี่ยงเลย" น้ำหวานเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงดี๊ด๊าที่ได้มาคลับสักทีเพราะจะมาแต่ละครั้งต้องรอมาตรงกับวันหยุดของรินลดาตลอดจึงมาได้แค่อาทิตย์ละครั้ง

"เบาๆ หน่อยยะกูขับรถไม่เป็นนะมึงอย่างลืม" รินลดาเอ่ยขึ้นพร้อมกับก้าวขาลงจากรถพร้อมกับเพื่อนรักของเธอ

"ไม่ใช่ปัญหาจ้าสาว เราก็หาผู้ในนี้ไปส่งเราสักคนสิคริคริ" น้ำหวานเอ่ยขึ้นพร้อมกับเดินมาควงแขนรินลดาก่อนที่ทั้งสองสาวจะเดินสับขาเข้าไปในคลับ

เมื่อทั้งสองเข้าไปในคลับต่างก็เป็นที่ดึงดูดสายตาของเหล่าบรรดานักเที่ยวราตรีอยู่ไม่น้อยเพราะด้วยผิวขาวเนียนที่ตัดกับชุดเกาะอกหนังสีดำสั้นของรินลดาที่เผลอให้เห็นหน้าอกอวบอิ่มและต้นขาเรียวสวยผมยาวสีดำเข้มที่ถูกหนีบตรงมาถึงกลางหลังยิ่งทำให้ดูเซ็กซี่และเย้ายวนมากขึ้น

ซึ่งรวมไปถึงน้ำหวานที่ใส่เสื้อสายเดี่ยวสีดำที่เว้าหน้าอกลงมาเกือบจะครึ่งเต้าพร้อมกับกระโปรงทรงเทนนิสที่สั้นจนเห็นแก้มก้นมนน่ากัดของเธอถึงเธอจะชื่อน้ำหวานแต่การแต่งตัวและนิสัยของเธอรับรองว่าแซ่บพริกร้อยเม็ดแน่นอน

"มาค่ะเพื่อนดื่มให้กับความสวยของเราสองคน" น้ำหวานเอ่ยพร้อมกับยกแก้วเหล้าในมือชนกับรินลดาเมื่อเห็นว่าตอนนี้เธอสองคนกำลังเป็นเป้าสายตาของเหล่าบรรดาหนุ่มๆ ทั้งหลาย

"เชียร์ คืนนี้มึงจะตกใครกลับห้องอีกคะเพื่อน" รินลดาเอ่ยพร้อมกับยื่นแก้วไปชนกับเพื่อนรักของเธอ

"โนๆๆ วันนี้กูแค่อยากมาเที่ยวกับเต้นให้มันสุดเหวี่ยงเฉยๆ " น้ำหวานเอ่ยพร้อมกับเคลื่อนไหวร่างกายไปตามจังหวะเสียงเพลงไม่นานก็มีผู้ชายหน้าตาดีที่รุ่นราวคราวเดียวกับพวกเธอ 2 คนเดินเข้ามาหาพวกเธอพร้อมกับเอ่ยขึ้น

"ขอโทษนะครับ ผมขอไลน์หน่อยได้ไหมครับ"

"พอดีคุณแม่บอกไม่ให้คุยกับคนแปลกหน้าอะคะ" น้ำหวานเอ่ยพร้อมกับส่งสายตายั่วยวนไปใช้กับชายหนุ่มผมสีทองที่เดินเข้ามาถามเธอ

"แล้วทำยังไงถึงจะไม่ได้เป็นคนแปลกหน้าหละครับ"

"นั้นสิคะ ทำไงนะ" น้ำหวานเอ่ยพร้อมกับใช้มือเรียวคล้องคอชายหนุ่มไว้หลวมๆ

"มากันสองคนแบบนี้ก็ครบคู่เลยสิครับพวกพี่ก็มา 2 คน เราชื่ออะไรหรอพี่ว่าพี่คุ้นๆ หน้าเราจัง" ชายหนุ่มอีกคนเอ่ยขึ้น

"ชื่อรินค่ะ คงจะเจอที่ร้านแถวมหาลัยบ่อยๆ มั้งคะ" รินลดาเอ่ยพร้อมกับยิ้มให้

"งั้นจะเสียมารยาทไหมครับถ้าพวกผมจะขอเลี้ยงเหล้าคนสวยๆ อย่างพวกน้องสองคนวันนี้"

"คงจะไม่ได้หลอกวะเพราะกูจองเลี้ยงเขาไว้แล้ว! "

"มึงเป็นใครวะ" ชายหนุ่มที่ยืนอยู่ข้างรินลดาเอ่ยขึ้นเมื่อโดนมือหนาของร่างแกร่งดึงบ่าให้ออกมาจากรินลดา

น้ำหวานที่เห็นท่าจะไม่ดีก็ปล่อยมือที่คล้องคอชายหนุ่มออกและไปยืนอยู่ข้างเพื่อนรักของเธอแทน

"เป็นคนที่มึงไม่ควรมีปัญหาด้วยไงหละ" รันเวย์เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงและเเววตาที่ดุดัน

"มึงไปเถอะ" ชายหนุ่มอีกคนเอ่ยขึ้นและพยายามจะดึงเพื่อนออกไป

"มึงกลัวไรวะ"

"ไอนี้ชื่อรันเวย์ พ่อมันเป็นหุ้นส่วนใหญ่กับบริษัทพวกเราอย่าไปยุ่งดีกว่า" ชายหนุ่มผมสีทองเอ่ยกระซิบเพื่อนตัวเองก่อนที่ชายหนุ่มอีกคนจะหันไปสบตากับรันเวย์ที่ยืนเลิกคิ้วให้เขาอยู่อย่างท้าทายก่อนจะเอ่ยขึ้นและรีบเดินจากไป

"ฝากไว้ก่อนเถอะพวกมึง"

"รู้ได้ไงว่าฉันอยู่นี้" รินลดากอดอกเอ่ยถามรันเวย์และมองไปยังพวกเพื่อนของเขาที่มาด้วยอย่างสงสัยเพราะเธอจำได้ว่าไม่ได้บอกอะไรเขา

"สตอรี่ไอจี" รันเวย์เอ่ยพร้อมกับชูโทรศัพท์ขึ้นมาให้ดูที่รินลดาลงสตอรี่เอาไว้

"แต่ฉันไม่ได้แท็กนิว่าที่ไหน"

"แค่เห็นฉันก็รู้แล้วบรรยากาศแบบนี้มันมีไม่กี่ที่หลอก" รันเวย์เอ่ยพร้อมกับมองการแต่งตัวของร่างบางตั้งแต่หัวจรดเท้าอย่างหงุดหงิดที่เธอแต่ตัวโป๊ขนาดนี้บวกกับความรู้สึกปวดหนึบที่บริเวณแก่นกายของเขาเมื่อเห็นเธอ

"ไปร่วมโต๊ะกับพวกพี่ไหมครับสาวๆ รับลองว่าคืนนี้พวกพี่เลี้ยงไม่อั้นโดยเฉพาะ..น้องชื่ออะไรหรอครับ" เวกัสเอ่ยขึ้นพร้อมกับหันมาเอ่ยถามน้ำหวานที่ยืนอยู่ข้างรินลดาอย่างถูกใจ

"น้ำหวานค่ะ" น้ำหวานเอ่ยขึ้นพร้อมกับยิ้มให้เวกัสเบาๆ

"ชื่อน้ำหวานแต่ดูแล้วเปรี้ยวเข็ดฟันเลยนะครับ" เวกัสเอ่ยพร้อมกับมองน้ำหวานด้วยสายตาหื่นกามอย่างเห็นได้ชัด

"ขอบคุณที่ชมค่ะ แต่หวานแล้วแต่เพื่อน"

"ไปนั่งโต๊ะฉันนะ" รันเวย์เอ่ยขึ้นพร้อมส่งสายตาอ้อนวอนร่างบาง

"ไปเถอะมึงกูอยากลองนั่งโต๊ะโซล vip ดูบ้าง" น้ำหวานเอ่ยกระซิบเพื่อนรักของเธอเบาๆ

"ก็ได้ค่ะ" รินลดาเอ่ยพร้อมกับเดินตามรันเวย์ไปยังโซล vip

ร่างบางนั่งลงยังโซฟาหนังสีดำที่ดูหรูหราพร้อมกับมองไปรอบๆ โซล vip ที่ดูแตกต่างจากโซลธรรมดาอย่างสิ้นเชิงทั้งการจัดโซลที่เว้นห่างกันอย่างไม่เบียดเสียดและมีการ์ดคอยดูแลความปลอดภัยให้

"เอาอะไรดีครับสาวๆ " ซีนอลเอ่ยพร้อมกับยิ้มอย่างเป็นมิตรให้กับรินลดาละน้ำหวาน

"อะไรก็ได้ขอไม่แรงมากค่ะ" รินลดาเอ่ยขึ้นเพราะรู้สึกว่าตนเองเริ่มเมาและถึงเธอจะทำงานเป็นเชียร์เบียร์แต่ต้องยอมรับเลยว่าเรื่องดื่มเธอไม่เก่งจริงๆ

"เอาเหล้าที่แพงที่สุดมา 4 ขวด" รันเวย์เอ่ยขึ้นพร้อมกับโยนบัตรเครดิตสีดำไปที่โต๊ะ

"วันนี้กูเลี้ยงเอง" รันเวย์เอ่ย

"ครับ รอสักครู่นะครับคุณรันเวย์" บริกรชายเอ่ยขึ้นก่อนจะหยิบบัตรของเขาและเดินออกไป

"สาวมากลายเป็นเสี่ยเลยนะครับเพื่อน" ซีนอลเอ่ย

"ให้มึงเก็บเงินไว้จ่ายอย่างอื่นดีกว่า" รันเวย์เอ่ยพร้อมกับยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ใส่ซีนอลอย่างรู้กัน

"หึ" คริสที่ได้ยินคำพูดของรันเวย์ก็เค้นหัวเราะออกมาเบาๆ ก่อนจะมองไปที่รินลดาและหันกลับมาเมื่อเห็นว่าเธอหันมามองทางเขาพอดี

"น้องรินนี้สวยทุกชุดเลยนะครับชุดนักศึกษาก็สวยชุดทำงานก็สวยยิ่งชุดมาเที่ยวนี้ขยี้ใจพวกพี่สุดๆ " เวกัสเอ่ยพร้อมทั้งมองเธอตั้งแต่หัวจรดเท้า

"ขอบคุณค่ะ" รินลดาเอ่ยพร้อมกับยิ้มตอบเวกัสตามมารยาท

"เพื่อนน้องก็ด้วยไม่รู้ว่าเด็กทุนของมหาลัยเราจะสวยแซ่บกันขนาดนี้" เวกัสเองพร้อมทั้งมองไปยังน้ำหวานที่นั่งไขว่ห้างเล่นโทรศัพท์อยู่

"รินอะทุนจริงส่วนยัยหวานทุนขี้งกค่ะบ้านเปิดร้านทองแต่งกอยากเรียนฟรีด้วย"

"เขาเรียกใช้สมองของตัวเองให้เป็นประโยชน์ยะไม่ได้งก" น้ำหวานวางโทรศัพท์ลงพร้อมกับเอ่ยขึ้น

"จ้า ยัยคนสวย"

"เครื่องดื่มที่สั่งมาแล้วครับ" ไม่นานนักพนักงานคนเดิมก็เดินเอาเครื่องดื่มมาเสริฟพร้อมกับรินให้พวกเขาก่อนจะเดินออกไป

"มาหมดแก้วกันหน่อยครับ" รันเวย์เอ่ยพร้อมกับเอื้อมมือไปหยิบแก้วเหล้าของตัวเองและยกขึ้นเพื่อจะชนกับทุกคนในโต๊ะพร้อมกับหันไปมองรินลดาด้วยสายตาเจ้าเล่ห์

เคล้ง

เสียงแก้วทั้ง 6 ใบชนกันอย่างครื้นเครงก่อนที่ทุกคนจะดื่มแก้วของตัวเองจนหมดแต่เพียงไม่นานรันเวย์ก็ยังยกแก้วมาชนกับทุกคนอีกครั้งและอีกครั้ง

"หวานขอไปเข้าห้องน้ำก่อนนะคะ" น้ำหวานที่เริ่มรู้สึกว่าตัวเองกึ่มๆ แล้วเลยเอ่ยขึ้น

"ให้กูไปเป็นเพื่อนไหม" รินลดาเอ่ย

"ไม่เป็นไรกูไปได้" น้ำหวานเอ่ยขึ้นก่อนจะรีบเดินออกไป

"ดื่มอีกสิ" รันเวย์เอ่ยขึ้นพร้อมกับยกแก้วมาชนกับรินลดาที่ตอนนี้หน้าแดงก่ำเพราะฤทธิ์ของแอลกอฮอล์

"รินว่ารินพอก่อนดีกว่าค่ะ" รินลดาเอ่ยขึ้นพร้อมทั้งดันแก้วของรันเวย์ออกเพราะเธอเริ่มรู้สึกไม่ไหวแล้ว

"ทำไมหละอีกหน่อยนะเหล้าเหลืออีกตั้งเยอะเลยพวกพี่กินกันไม่หมดหรอก" รันเวย์เอ่ยขึ้นพร้อมทั้งดันแก้วเหล้าจ่อปากของร่างบาง

รินลดาที่ไม่มีแรงที่จะปฏิเสธเเล้วจึงจำใจและกลื่นเหล้าที่รันเวย์ป้อนลงคอไปก่อนจะเอ่ยถาม

"หวานยังไม่มาอีกหรอคะ"

"เออใช่น้องหวานไปเขาห้องน้ำและก็หายไปเลย" เวกัสเอ่ยขึ้นพร้อมกับทุกคนในโต๊ะหันมองซ้ายขวาเพื่อมองหาน้ำหวาน

ไม่นานก็มีเสียงผู้คนโหร้องแซวและเชียร์ดังขึ้นจนซีนอลหันไปตามเสียงก่อนจะต้องถลึงตาเเละเอ่ยขึ้น

"หู้ววว วิ๊ดวิ่วว"

"กูว่ากูรู้แล้วว่าน้องหวานอยู่ไหน"

"ไหนคะ" รินลดาเอ่ยพร้อมกับหันไปตามสายตาของซีนอลที่บนเวทีที่ตอนนี้เพื่อนรักของเธอกำลังออกลวดลายลีลาการเต้นกับเสาโพลแดนซ์ตามจัวหวะเสียงเพลงที่เร่าร้อน

"เชี้ยย เด็ดชิปหาย" ซีนอลเอ่ยเเละมองตาอย่างไม่กระพริบ

"เอวอย่างดี" คริสที่นั่งเงียบก็เอ่ยขึ้น

"เวกัสมึงจะไปไหน" ซีนอลเอ่ยถามที่อยู่ดีๆ เวกัสก็ลงขึ้นและรีบเดินไปที่หน้าเวทีทันที