เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 7 ลองใจ
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-01-24 21:27:08ยามเช้าใกล้สาย คาริสาบิดขี้เกียจด้วยความเหนื่อยและความง่วงเล็กน้อย เมื่อขยับตัวเธอกลับรู้สึกว่าแขนทั้งข้างเธอถูกมัดขึงไว้กับขอบเตียง และรู้สึกว่าช่วงล่างมันคับแน่นไปหมด เธอค่อย ๆ ลืมตาอย่างช้า ๆ
ปึก! ปึก! ปึก!
“เป็นไง เธอชอบไหม” คาริสาถึงกับสะดุ้งเมื่อได้ยินเสียงของแดเนียล
ปึก! ปึก! ปึก!
แดเนียลที่คร่อมอยู่บนตัวของเธอพลางทำหน้าฟิน เมื่อคาริสามองเห็นอย่างนั้นเธอส่งเสียงกรี๊ดออกมาดังลั่น
“แดน! นี่นายลักหลับฉันเหรอ” คาริสาพูดพลางสีหน้าหงุดหงิด
“เมื่อวานเรายังไปได้ทำกิจกรรมก่อนนอนเลยนะ เธอดันเล่นเป็นลมไปก่อนนี่ยังมาตื่นสายอีก ฉันทนรอไม่ไหวแล้วขอหน่อยแล้วกันนะ”
เมื่อวานจำได้ว่าจูบอยู่กับแดเนียลแล้วก็ไม่รู้สึกอะไรอีกเลย
“ไม่ขัดขืนแบบนี้แปลว่าชอบใช่ไหม”
“ทุเรศ! นายมันลามกบ้ากามวิปริตผิดมนุษย์ นายทำได้ยังไง”
“ฉันก็ทำไม่ได้ขนาดนั้นหรอก แต่ฉันทำได้มากกว่านั้น”
“นายจะทำอะไร” แดเนียลหยิบแส้ออกมาจากที่ไหนก็ไม่รู้ เขาทำท่าฟาดแส้ใส่คาริสา แต่มีหรือที่หญิงสาวจะยอมเธอได้แต่ส่งเสียงกรี๊ดออกมาดัง ๆ
กรี๊ดดดดด!
คาริสากรีดร้องจนสะดุ้งตื่น เธอหอบหายใจด้วยความเหนื่อยล้า ก่อนจะก้าวขาลงจากเตียงเพื่อไปจัดการธุระส่วนตัวแล้วออกมาเดินเล่นข้างนอก
คาริสามองแดเนียลโยนก้อนหินลงน้ำทะเลอยู่ห่าง ๆ เธอต้องคิดหนักทุกครั้งที่เห็นหน้าของแดเนียล ความรู้สึกลำบากใจที่มองหาทางออกไม่เจอ
“ถ้าแดนรู้ความจริงว่าฉันเป็นใคร ถึงตอนนั้นเรื่องระหว่างเราสองคนจะเป็นยังไง” คาริสาบ่นออกมาอย่างใจลอย อยู่ ๆ เขาก็โผล่หน้ามาหลังจากที่หายไปหลายปี เธอตั้งตัวไม่ทันจริง ๆ เมื่อรู้ว่าแดเนียลคือคนที่เธอตามสืบหาตัวมาตลอดค่อนปี
เธอจะทำอย่างไรให้เขาเปลี่ยนใจ
คาริสายังคิดไม่ตก สายตาก็เหลือบไปเห็นคนร้ายร่างกายบึกบึนสองคนกำลังจะเล็งปืนไปที่แดเนียล
“แดน ระวัง!”
ปัง!!!
เมื่อได้ยินคาริสาตะโกนเตือนมาจากไกล ๆ แดเนียลจึงไหวตัวอย่างรวดเร็ว ซึ่งลูกกระสุนก็เฉียดศีรษะเขาไปนิดเดียว
มาเฟยหนุ่มรีบวิ่งตรงไปหาคาริสาโดยเร็ว เนื่องจากเห็นว่าคนร้ายอีกสามคนวิ่งมาจับตัวเธอไว้ คนไม่ได้ตั้งตัวทั้งตกใจและสับสน ใจอยากจะจัดการพวกนั้นให้หนีเตลิดเปิดเปิง แต่อีกใจก็เธอกลัวเหลือเกินว่ามันเป็นเพียงแผนการของแดเนียล คาริสาจึงทำได้แค่ร้องขอชีวิตและร้องตะโกนให้อดีตคนรักมาช่วย
“ปล่อยฉันนะอย่าทำอะไรฉันเลย ฮือ ๆ แดนช่วยฉันด้วย” คนร้ายจับคาริสาไว้แน่นพร้อมเอาผ้าอาบยาสลบอุดจมูกจนเกือบขาดอากาศหายใจ เพียงไม่นานเธอก็หมดสติไป
“ปล่อยเธอ!” คนบงการออกคำสั่งเสียงนิ่งเรียบ คนร้ายพวกนั้นเป็นคนของเขา ที่ทำไปก็เพราะต้องการทดสอบอะไรบางอย่าง ก่อนจะเดินมาคว้าตัวเธอไว้ในอ้อมกอด “หมดหน้าที่ของพวกมึงแล้ว กลับไปได้แล้ว”
ทุกคนก้มหน้ารับคำก่อนจะเดินออกไปอย่างรู้งาน แดเนียลอุ้มร่างเล็กเข้าไปภายในบ้าน แต่หารู้ไม่ว่าคาริสาไม่ได้หมดสติไปจริง ๆ ในขณะที่คนร้ายเอาผ้าอาบยาสลบอุดจมูกเธอ เธอกลั้นหายใจไว้แล้วแกล้งทำเป็นสลบไป
“ฉันไว้ใจเธอได้แล้วใช่ไหม เราไม่ได้เป็นศัตรูกันใช่ไหมเคส” แดเนียลทวงถามขณะที่มือของเขาลูบศีรษะอดีตคนรักอย่างอ่อนโยน
อยู่ ๆ มาเฟียหนุ่มก็นึกโทษตัวเองที่ทำอะไรแบบนั้นลงไป มันไม่เข้าท่าเอาเสียเลย เมื่อจิตใจไม่สงบนิ่งเขาจึงลุกขึ้นแล้วเดินออกไปปรับอารมณ์นอกห้อง
คาริสาค่อย ๆ ลืมตาขึ้น น้ำสีใสไหลนองแก้มสวยทั้งสอง เมื่อรู้ว่าแดเนียลไม่ไว้ใจเธอ
เธอไม่อยากหลอกลวงเขาแบบนี้เลย มันเจ็บปวดใจทุกครั้งที่ต้องโกหกเขา
หลังจากที่แดเนียลพาคาริสาไปพักผ่อนที่เกาะส่วนตัวด้วยกันตามลำพัง แดเนียลอ้างเอาความไม่ปลอดภัยที่เกิดขึ้นเพื่อพาคาริสากลับไปยังบ้านพักส่วนตัว ระหว่างทางเดินเรือเขาไม่ปล่อยให้เธออยู่ห่างกายแม้แต่วินาทีเดียว
“เธอโอเคหรือเปล่าเคส” แดเนียลเป็นฝ่ายชวนคาริสาคุยก่อน ทั้งคู่มองหน้ากันเหมือนมีความในใจจะบอกกันและกัน ก่อนที่น้ำตาของคาริสาจะค่อย ๆ ไหลออกมานองหน้า
“เธอร้องไห้ เธอร้องไห้ทำไม” แดเนียลถามด้วยความร้อนใจพลางรีบเอื้อมมือไปซับน้ำตาให้กับเธอ
“ฉันขอโทษ ฉันขอโทษนะแดน” คาริสาพูดเสียงสะอื้น
“เธอขอโทษฉันเรื่องอะไร”
“คือฉันไม่ได้อยากร้องแต่น้ำตามันไหลเอง” คาริสาพูดแล้วพลางนึกถึงอดีต อดีตที่ทำให้เธอและเขาต้องจากกัน วันนั้นเธอควรจะทำอะไรสักอย่าง ไม่น่าปล่อยให้เขาไปอยู่กับแอเรียลพ่อของเขาที่ฮ่องกงเลย
“คิดอะไรอยู่เหรอ” แดเนียลมองเธออยู่นาน เขาเดาใจเธอไม่ออกเสียทีจึงเอ่ยถาม
คาริสาหันไปยิ้มให้แดเนียลแบบฝืน ๆ พร้อมกับน้ำตาที่ยังไหลไม่หยุด
มาเฟียหนุ่มค่อย ๆ โน้มใบหน้าเข้าหาเธอหวังจะปลอบโยน เขาใช้มือทั้งสองข้างโอบรัดเอวคอดไว้ ริมฝีปากทั้งคู่ก็ค่อย ๆ เข้าหากันและกันแล้วประกบแนบชิดในที่สุด
นานนับนาทีที่เขาและเธอต่างคนก็ต่างให้ความร่วมมือ รสจูบดูดดื่มแฝงไปด้วยความคิดถึง ห้าปีที่จากกันมันเนิ่นนานเหลือเกิน ขอบคุณที่วนกลับมา
“ฉันดีใจที่ได้เจอเธออีกนะ” แดเนียลเลื่อนริมฝีปากขึ้นไปจูบหน้าผากมนเบา ๆ แล้วสวมกอดเธอไว้
คาริสางุดหน้าลงด้วยความเขินจนหูแดงไปหมด แต่แล้วอยู่ ๆ สีหน้าของเธอก็ซีดขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด แค่ว่าเธอและเขาคือศัตรูที่อยู่กันคนละฝั่ง หัวใจดวงน้อยมันล้นไปถึงตาตุ่ม
“หัวใจเธอเต้นแรงจัง เขินเหรอ” แดเนียลกระซิบถาม
“แดน ขอถามอะไรหน่อยได้ไหม”
“ว่ามาสิ”
“นายกำลังทำงานอะไรอยู่เหรอ”
“ถามแบบนี้หมายความว่าไง” แดเนียลพูดด้วยน้ำเสียงนิ่ง ๆ พร้อมผละเธอออกจากอ้อมกอดเล็กน้อย
“ที่ฉันเจอนายบนเรือเมื่อวันก่อน...” คาริสาเริ่มพูดเสียงสั่น ก่อนจะถูกอีกคนเอ่ยแทรกอย่างเสียมารยาท
“เธอพูดถึงเรื่องนี้อีกแล้วนะ ก็บอกแล้วไงว่ามันไม่เกี่ยวกับเธอ”
“เกี่ยวสิ เมื่อเช้าฉันเกือบตายนะแดน” แดเนียลถึงกับเงียบไปชั่วขณะ เขาจะบอกกับเธอได้อย่างไรว่าเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อเช้ามันเป็นแค่แผนการของเขา “งานนี้มันสำคัญมากเลยเหรอ นายถึงบอกฉันไม่ได้ มันต้องเก็บเป็นความลับขนาดนั้นเลยเหรอ”
คาริสาพยายามเค้นถามเพื่อให้แดเนียลยอมบอกอะไรกับเธอบ้าง เธอยินดีที่จะช่วยเหลือเขา ถ้าหากเขาต้องการความช่วยเหลือ
“มันไม่มีอะไรหรอก เธออย่าไปใส่ใจมันอีกเลยนะ แล้วอีกอย่างฉันจะไม่มีวันปล่อยให้เธอเป็นอะไรอีกแน่นอน เชื่อใจฉันนะเคส”
“เราเคยคุยกันได้ทุกเรื่องไม่ใช่เหรอ แต่ทำไม...”
“หยุดถามเรื่องไร้สาระได้แล้ว”
“แดน”
“ถ้าเธอไม่หยุดถาม ฉันจะจัดการกับเธอยังไงดีนะ” ว่าแล้วดันศีรษะหญิงสาวมาจุ๊บเหม่ง “ฉันว่าเราอย่ามาทะเลาะกันเรื่องนี้อีกเลยนะ”
แดเนียลมองหน้าคาริสาด้วยความรู้สึกที่ยากจะอธิบาย ก่อนจะเอ่ยความในใจออกมา
“ฉันยังคิดถึงเธอนะเคส”
“แดน...”
“เธอไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้น เพราะฉันรู้ว่าเธอก็คิดถึงฉันเหมือนกัน”
“หลงตัวเอง”
“หลงเธอมากกว่า” เขาสวมกอดเธออีกครั้งอย่างอารมณ์ดี
แดเนียลอุ้มคาริสาลงจากเรือ ทำให้เอกรวมทั้งลูกน้องคนอื่น ๆ มองเป็นตาเดียวกัน เนื่องจากที่ผ่านมาพวกเขาไม่เคยเห็นแดเนียลยุ่งเกี่ยวกับผู้หญิงคนไหนมาก่อน
“แดน ปล่อยได้แล้ว ดูสิคนมองเต็มไปหมดเลย” คาริสาพูดแล้วหลบสายตาทุกคนที่มองมา
“เธออายเหรอ”
“อืม”
“จะอายทำไม มีแต่คนของฉันทั้งนั้น”
“จะใครก็เถอะ ฉันไม่โอเคทั้งนั้นแหละ” แดเนียลมองคาริสาแล้วยิ้มแฝงความเจ้าเล่ห์
“หอมแก้มฉันก่อนแล้วจะยอมปล่อย”
“ไม่เอา คนเยอะ”
“แปลว่าถ้าไม่มีคน เธอจะ...” แดเนียลยังพูดไม่จบคาริสาก็พูดแทรกและเปลี่ยนเรื่องทันที
“ไม่เอาอะไรทั้งนั้นแหละ ปล่อยฉันเลยนะแดน ถ้าไม่ปล่อยฉันจะโกรธแล้วนะ”
“กล้าโกรธเหรอ” แดเนียลพูดแล้วโน้มใบหน้าเข้าหาคาริสา เธอไหวตัวทันจึงใช้ศีรษะตัวเองกระแทกกับศีรษะของเขา ซึ่งก็แรงพอที่จะทำให้แดเนียลโอนเอนไปมาจนต้องยอมปล่อยคาริสาลง เมื่อเขาตั้งหลักได้คาริสาก็หัวเราะชอบใจใหญ่
“ทีใครทีมันก็แล้วกันนะ” ว่าแล้วเธอก็รีบวิ่งจากไป
“ยัยตัวแสบ” แดเนียลมองตามหลังคาริสาจนสุดทางพลางเผลอยิ้มออกมา เธอยังเป็นผู้หญิงคนเดียวที่ทำให้เขายิ้มได้เสมอ
บทที่เกี่ยวข้อง
สวาทรักซาตาน บทที่ 8 สับสน
“ป้าพรคะ เคสต้องขอโทษป้าพรด้วยนะคะที่ทำตัวไม่มีสัมมาคารวะกับป้า เคสขอโทษจริง ๆ ค่ะ” ป้าพรแอบอมยิ้มน้อย ๆ เพราะส่วนตัวแล้วป้าพรไม่ได้อยากมีเรื่องบาดหมางกับคาริสา ทั้งหมดก็เป็นเพราะแดเนียลทั้งนั้น“หวังว่าคุณเคสจะรู้สึกผิดจริง ๆ นะคะ”คำพูดของป้าพรทำเอาคาริสาต้องหันไปมองแดเนียลด้วยสีหน้าเจื่อน ๆ คนรับใช้ที่อยู่แถวนั้นต่างแอบยิ้มเย้ยเบา ๆ เพราะไม่ว่าใครก็ต้องแพ้ทางให้กับป้าพร แน่นอนว่าคาริสาไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่แต่เธอก็ต้องเก็บอาการ“รู้สึกผิดจริง ๆ สิคะ อันที่จริงถ้าเคสไม่รู้สึกผิด เคสก็ไม่จำเป็นต้องขอโทษป้าพรก็ได้ แต่นี่เคสเห็นว่าป้าพรเป็นคนเก่าคนแก่ของที่นี่ เราก็ต้องรู้จักมีมารยาทถูกไหมคะ”คาริสาพูดแล้วลากเสียงตรงคำว่า ‘แก่’ ป้าพรที่ไม่อยากต่อปากต่อคำกับเธอ จึงหันไปพูดกับแดเนียลแทน“นายน้อยคะ เชิญทานข้าวดีกว่าค่ะ อาหารกำลังร้อน ๆ เดี๋ยวจะเย็นหมดก่อน” แดเนียลพยักหน้าแล้วหันไปชวนคาริสามาทานข้าวด้วยกันในขณะที่ทานข้าวอยู่เอกเดินมากระซิบที่ข้างหูของแดเนียล ทำให้คาริสาต้องจ้องมองพวกเขาอย่างไม่ละสายตาแต่เธอก็ทำเป็นทานข้าวไปด้วยฟังสิ่งที่พวกเขาคุยกันไปด้วยคาริสาเดินไปเดินมาภายในห้องอย่างกระว
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-24สวาทรักซาตาน บทที่ 9 ภารกิจ
ณ บริษัทซินเนอร์แกรนเนสกรุปรถหรูหลายคันจอดสนิทอยู่หน้าบริษัทยักษ์ใหญ่ใจกลางเมืองกรุง แดเนียลหลานชายเพียงคนเดียวของ คุณหญิงอำไพวัลย์ วงศ์วริศ หรือ ย่าน้อย กำลังจะได้สืบทอดตำแหน่งเป็นผู้บริหารในอีกสองเดือนข้างหน้าร่างสูงโปร่งก้าวขาลงจากรถโดยมีเหล่าพนักงานของบริษัทฯ ยืนรอต้อนรับอย่างอบอุ่น“ยินดีต้อนรับค่ะคุณแดเนียล” ไอรีนเลขาสาวเป็นตัวแทนมอบดอกไม้ช่อใหญ่และเอ่ยต้อนรับว่าที่ประธานบริษัทอย่างยิ้มแย้มทว่าอีกฝ่ายกลับชักสีหน้าเฉยชาใส่ทุกคน ก่อนจะสวนกลับไปด้วยน้ำเสียงไม่แยแสตามอารมณ์“ฉันไม่ชอบดอกไม้!” แดเนียลไม่แม้แต่จะมองหน้าคู่สนทนาด้วยซ้ำ เขาเดินจากไปทั้งที่ไอรีนและเหล่าพนักงานคนอื่นต่างหน้าชาไปตามกันอีกด้าน คาริสาเห็นประกาศรับสมัครพนักงานทำความสะอาดของบริษัทซินเนอร์แกรนเนสกรุป เธอจึงแฝงตัวเข้ามาทำงานชั่วคราว เล่นเอาเหล่าพนักงานคนอื่น ๆ ถึงกับประหลาดใจกันยกใหญ่ เพราะคนสวยหุ่นดีแบบเธอควรจะได้ทำงานดี ๆ กว่านี้“คุณแดเนียลเป็นถึงว่าที่ท่านประธาน ใคร ๆ ก็ต้องเกรงขาม อย่างพวกหล่อนเป็นแค่พนักงานทำความสะอาด อย่าได้หลงเข้าไปในห้องทำงานคุณแดเนียลเชียวล่ะ ไม่อย่างนั้นแล้วก็ อย่าหาว่าฉันไม่เตือน
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-25สวาทรักซาตาน บทที่ 10 ผู้หญิงของแดเนียล
ณ บริษัทซินเนอร์แกรนเนสกรุปที่สุดแสนจะวุ่นวายในทุก ๆ วัน พนักงานที่เอาแต่ประจบประแจงกับเจ้านายที่ไม่เคยเห็นหัวใคร“คุณไอรีนเป็นอะไรหรือเปล่าครับ ทำไมหน้าดูซีด ๆ” เอกเห็นไอรีนเดินออกมาจากห้องทำงานของเจ้านายด้วยสีหน้าเคร่งเครียด ก็อดที่จะเสนอหน้าเป็นห่วงไม่ได้“คือไอแค่เอากาแฟกับของว่างไปเสิร์ฟคุณแดเนียลน่ะค่ะ เห็นคุณเอกไม่อยู่เลยถือวิสาสะเข้าไปเอง แต่ก็โดนไล่ตะเพิดออกมา”คนที่คอยรองมือรองตีนรับอารมณ์แปรปรวนของเจ้านายไม่เว้นแต่ละวันเอ่ยด้วยน้ำเสียงเศร้าสร้อย“นายไม่ทานกาแฟครับ”“จริงเหรอคะ ไอนี่แย่จริง ๆ ทำไมถึงไม่รู้ว่าเจ้านายชอบอะไรไม่ชอบอะไร” ในขณะที่ไอรีนบ่นอยู่เอกก็นึกอะไรขึ้นมาได้“สักครู่นะครับคุณไอรีน” เอกเดินไปอีกทาง ทิ้งให้ไอรีนมองตามด้วยความงงงวย“เมื่อวานทำไมถึงไม่มาทำงาน”“เคสไม่สบายค่ะ”“ข้ออ้าง! เธอคิดว่าตัวเองเป็นใคร ฮะ! จะมาทำงานตอนไหนก็ได้หรือไม่มาก็ได้...”ขณะที่คาริสาก้มหน้ารับผิด สาลี่ก็เหลือบไปเห็นเอกที่กำลังเดินตรงมายังห้องพักพนักงาน“หูย...คุณเอกมา”เพื่อนร่วมงานที่ได้ยินก็พากันมองอย่างไม่ละสายตา เพราะเอกเป็นถึงมือขวาของแดเนียล รูปร่างหน้าตาจัดว่าเด็ดไม่เป็นสองรอ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-26สวาทรักซาตาน บทที่ 11 เผด็จการ
บนทางเดินฟุตบาศก์ที่แสนมืดมน เต็มไปด้วยผู้คนมากมายเดินผ่านกันไปมา ทั้งที่คาริสาเดินสวนกับผู้คนไม่ซ้ำหน้า แต่ทำไมกลับรู้สึกว่าตัวเธอเดินอยู่เพียงคนเดียวตามลำพัง ห้วงความคิดอันหนักอึ้งวนเวียนอยู่ในหัวซ้ำไปซ้ำมา“ที่นายบอกจะให้ฉันไปเป็นผู้หญิงของนาย ไม่สิ เป็นไม้กันหมาให้นายสองเดือน ฉันตกลงนะ”“...”“แต่ฉันจะทำหน้าที่นั้นแค่แปดชั่วโมงต่อวันเหมือนพนักงานเงินเดือนทั่วไป เริ่มตั้งแต่แปดโมงตรงจนถึงสิบหกนาฬิกาตามเวลางานปกติ ร่างสัญญาวันนี้เลย”“ไม่!ต้องไม่ใช่แบบนั้นสิเคส” แดเนียลคัดค้านเสียงแข็ง คนตรงหน้าก็ช่างเจรจาต่อรองเก่งซะด้วย“แล้วจะเอายังไง”“เธอต้องทำหน้าที่เป็นผู้หญิงของฉันยี่สิบสี่ชั่วโมงต่อวัน หมายความว่าเธอจะต้องอยู่กับฉันตลอดเวลา”ให้ตายเถอะ! จะให้ตัวติดทั้งวันทั้งคืนก็ไม่ไหวไหมแต่จะว่าไปก็ดีเหมือนกัน จะได้ทำภารกิจที่หัวหน้ามอบหมาย ตามหาไดรฟ์อะไรนั่น“ขอคิดดูก่อน”“จะต้องคิดอะไรอีกละเคส ค่าตอบแทนฉันให้เธอเรียกได้เลยไม่อั้น”“ได้! ฉันคิดเดือนละห้าแสน สองเดือนก็หนึ่งล้านพอดี จ่ายมาก่อนตอนนี้สามแสนเป็นค่ามัดจำ”“เอาบัญชิมา ฉันโอนให้เดี๋ยวนี้เลย”คาริสาไม่คิดว่าแดเนียลจะพูดจริงทำจริ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-28สวาทรักซาตาน บทที่ 12 ฟังเสียงหัวใจ
“เรียบร้อยหรือยังครับคุณเคส”เสียงของเอกทำให้คาริสาสะดุ้งเล็กน้อย เธอหันไปพยักหน้าเพื่อกลบเกลื่อนอาการตกใจขณะเดินลงมาหน้าอพาร์ตเมนต์ คาริสาจึงใช้โอกาสนี้ถามเอกเรื่องแดเนียล เนื่องจากวันนี้เขาดูอารมณ์ไม่ดี อยากรู้เหลือเกินว่าเกิดอะไรขึ้น ทว่ายังไม่ทันจะได้เอ่ยปากถามเอกก็พูดขึ้นมาก่อน“ชอบอ่านหนังสือพิมพ์เหรอครับ”“ทำไม?”“ท่าทางคุณจะชอบอ่านข่าวที่เกี่ยวข้องกับอาชญากรข้ามชาติ ผู้ร้ายต้างแดนอะไรพวกนี้นะครับ”“ไม่เกี่ยวเลย ข่าวในหนังสือพิมพ์มีอะไรอัปเดตฉันก็อ่านตามนั้น” คาริสาหรี่ตามองเอกอย่างลองเชิง เธอชักจะไม่ไว้ใจลูกน้องคนนี้ของแดเนียลซะแล้ว“แปลกนะครับ เพราะเท่าที่ผมเห็น มีแต่หนังสือพิมพ์ปีก่อน ๆ ไม่มีฉบับปัจจุบันเลย”เอกยิ้มมุมปากแล้วเดินแยกออกไปจัดการกับสัมภาระท้ายรถ ทิ้งให้คาริสามองตามหลังด้วยความหมั่นไส้คอยดูเถอะ จะฟ้องแดเนียลให้จัดการสถานหนัก!คนมีแผนร้ายกระโดดขึ้นมานั่งบนรถด้วยท่าทางดี๊ด๊า เธอทำหน้าออดอ้อนหวังเอาใจมาเฟียหมุ่น ทว่ายังไม่ทันจะเอ่ยฟ้องอะไร ก็กลับถูกเขามองด้วยสีหน้าไม่สบอารมณ์มองแรงขนาดนี้ จับเธอโยนลงจากรถเลยดีกว่า“ฉันไม่รู้ว่านายไปอารมณ์เสียมาจากไหน แต่...” คาร
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-28สวาทรักซาตาน บทที่ 13 อุบัติเหตุ
“เคสเป็นอะไร” แดเนียลที่ได้ยินชื่อคาริสาก็ละความสนใจจากลูกน้องตรงหน้า แล้วรีบเดินไปหาป้าพิมพ์ทันที“คุณเคสตกบันไดค่ะ ช่วยคุณเคสด้วย!”“เคส!” แดเนียลรีบวิ่งไปหาคาริสาทันควัน เขาไม่สนใจอะไรทั้งนั้นนอกจากเธอ“ถือว่าคุณเคสช่วยชีวิตมึงก็แล้วกันนะ” เอกตรงไปหาลูกน้องที่ถือปืนจ่อกบาลตัวเองอยู่ พลางขอปืนคืนกลับไป“คุณเคส คือ?”“ไม่ต้องอยากรู้หรอกว่าเธอคือใคร มึงไปพักเถอะ เดี๋ยวกูคุยกับนายเอง”เอกมองปืนในมือแล้วแสยะยิ้ม เนื่องจากมันนี้ไม่มีกระสุนตั้งแต่แรก เจ้านายของเขาแค่ต้องการลองใจความจงรักภักดีของลูกน้องเท่านั้น เอกรู้จุดประสงค์ของแดเนียลดีณ โรงพยาบาลเอกชน“เคสเป็นยังไงบ้างครับหมอ”ทันทีที่เห็นหมอเดินออกมาจากห้องเอกซเรย์ แดเนียลก็รีบถามอาการของคาริสา“คนไข้ตกมาจากที่สูงและถูกกระแทกด้วยพื้นแข็งหลายครั้ง ทำให้กระดูกแขนขวาและขาขวาร้าว ส่วนอื่น ๆ ฟกช้ำเล็กน้อย หมอใส่เฝือกและให้ยาแก้ปวดไปทาน รับยาแล้วกลับบ้านได้เลยนะครับ”“เธอเป็นยังไงบ้างเคส” แดเนียลรีบเข้ามาดูอาการของคาริสาทันทีที่ได้รับอนุญาต ความห่วงใยของเขามันแสดงออกมาชัดเจนผ่านการกระทำ“แดน... โอ๊ย!” คาริสาร้องโอดโอยด้วยความเจ็บปวด แดเนีย
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-28สวาทรักซาตาน บทที่ 14 รู้สึกผิด
ณ ห้องประชุมบริษัทซินเนอร์แกรนเนสกรุปโปรเจกต์ใหม่ที่แดเนียลนำเสนอออกไปกลายเป็นที่ถกเถียงกันสนั่นในที่ประชุม แม้เขาจะบารมีของคุณย่าคอยหนุนหลังอยู่ ก็ยังไม่สามารถสร้างความเชื่อมั่นให้กับผู้บริหารทุกคนได้ในที่ประชุมไม่ค่อยราบรื่นนัก เพราะความเป็นคนรุ่นใหม่แบบแดเนียล จึงมักถูกตราหน้าว่าอ่อนประสบการณ์และความรู้เสมอโชคยังดีที่มีลูกน้องคนสนิทอย่างเอกคอยดึงสติ ไม่ให้เขาโมโหพวกคนรุ่นเก่าดักดาน ชอบใช้ความสำเร็จในอดีตของตนมาข่มแนวคิดและอุดมการณ์ของเขาหลังจากประชุมบอร์ดบริหารเสร็จสิ้น แดเนียลก็ไม่มีสมาธิในการทำงาน เขาเอาแต่นั่งคิดถึงคาริสา เธอทำให้เขาไม่เป็นอันทำอะไรไอรีนเดินเข้ามายื่นเอกสารหลังการประชุมให้เซ็นต์ แต่แดเนียลกลับไม่สนใจ เขาปัดมือให้เธอออกไปจากห้องทำงาน“คุณไอรีนเป็นอะไรหรือเปล่าครับ” เอกยืนสั่งงานลูกน้องอยู่แถวนั้น เห็นไอรีนเดินคอตกออกมาจากห้องทำงานของเจ้านาย ก็อดเป็นห่วงไม่ได้ จึงเดินเข้าไปพูดคุยกับเธอ“คุณแดเนียลดูเหม่อ ๆ น่ะค่ะ ปกติคุณแดเนียลจะเข้มงวดเรื่องเอกสารมาก แต่วันนี้ไอเอาเอกสารไปให้เซ็นต์ คุณแดเนียลกลับไล่ให้ไอออกมาโดยไม่พูดอะไรสักคำ”“คุณไอรีนอย่ากังวลไปเลยครับ สง
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-28สวาทรักซาตาน บทที่ 15 ความจริง
“คุณย่า!” คาริสาเอ่ยเรียกท่าน ก่อนจะวางช้อนลง แล้วยกมือไหว้อย่างทุลักทุเล“หนูเคส! ทำไมถึงได้มาอยู่ที่นี่ แล้วแขนไปโดนอะไรมา” “เคสเกิดอุบัติเหตุนิดหน่อยน่ะค่ะ แดนก็เลยอาสาดูแล”“ตายจริง! เจ็บมากไหมลูก แล้วหลานย่ามันทำอะไรหนูหรือเปล่า”“แดนเขาดูแลเคสเป็นอย่างดีเลยค่ะคุณย่า ถ้าเคสไม่ได้แดนมาช่วยก็คงจะแย่กว่านี้”บทสนทนาของคาริสากับย่าน้อยดูสนิทสนมกัน จนลูกน้องที่วิ่งตามมาเมื่อครู่ทำหน้างง คิดว่าจะเกิดเรื่องซะแล้ว“ฉันมีเรื่องจะคุยกับหนูเคสเป็นการส่วนตัว พวกเธอออกไปก่อน” ย่าน้อยหันไปสั่งลูกน้องทุกคนที่ยังยืนอึ้งอยู่ในห้อง คาริสาทานขนมอีกคำสองคำแล้วดื่มน้ำผลไม้เพียงนิด ก่อนจะส่งสัญญาณให้ป้าแม่บ้านเอาของว่างออกไปด้วย“หนูยังเจ็บอยู่ไหม ย่ามารบกวนหนูหรือเปล่า” ย่าน้อยเดินมานั่งข้างเตียงพลางกุมมือคนเจ็บเพื่อส่งกำลังใจ“อาการดีขึ้นมากแล้วค่ะ คุณย่าสบายดีนะคะ ไม่ได้เจอตั้งนานยังแข็งแรงเหมือนเดิมเลย” ถึงแม้ว่าย่าน้อยจะอายุหกสิบปีปลาย ๆ แต่ท่านก็ยังคงแข็งแรง เนื่องจากดูแลสุขภาพเป็นอย่างดี “ว่าแต่คุณย่ามาหาแดนมีอะไรหรือเปล่าคะ”“ย่าแวะมาเยี่ยมตาแดนน่ะ ตั้งแต่กลับมาไทยตาแดนก็ไม่เคยไปหาย่าเลย เอา
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-28
บทล่าสุด
สวาทรักซาตาน บทที่ 22 ไม่ไหวแล้ว
“แดน ฉันขอโทษ ฮือ ๆ” สิ่งที่คาริสากลัวมาตลอดมันได้เกิดขึ้นแล้ว แดเนียลคงโกรธเกลียดเธอจนเข้าไส้“เธอไม่ต้องขอโทษ” ความรู้สึกเย็นที่ข้อมือทำให้เธอสะดุ้งเล็กน้อย ก่อนก้มหน้าไปมองก็เห็นว่าชายหนุ่มกำลังจัดการล็อกข้อมือของเธอด้วยกุญแจที่แอบเตรียมไว้ดึงแขนล็อกกับมุมเตียง“แดน ไม่เอา ฮือ ๆ อย่าทำฉันเลย” คำขอร้องอ้อนวอนที่เขาไม่มีทางเห็นใจ เธอตะโกนออกมาจนเสียงแหบแห้ง ร้องไห้จนแทบจะไม่เหลือน้ำตาให้ไหลแดเนียลหายเข้าไปในห้องทำงานที่อยู่เชื่อมติดกับห้องนอน เขาควานหาของบางอย่างที่เคยซื้อเก็บไว้ในนั้น จนในที่สุดเขาก็หามันเจอคาริสาตกใจกลัวเบิกดวงตากลมโตจ้องมองสิ่งที่แดเนียลถือมาด้วย เซตพันธนาการจำนวนเกือบสิบชิ้นได้ถูกวางไว้ข้างตัวของคาริสาที่นั่งชันเข่าหลบมุมอยู่“เลือกสักชิ้นสิเคส”“ไม่! นะ...นายมีของแบบนี้ด้วยเหรอ อึก!” คาริสาเอ่ยด้วยอาการหวาดกลัว“กลัวเหรอ? ฉันสัญญาว่าจะทำกับเธอให้เบามือที่สุด” มือหนาจับดึงผ้าห่มส่วนที่ปกปิดร่างเปลือยเพียงเล็กน้อยออกจากร่างกายของเธอ“อื้อ!” เสียงกรีดร้องส่งเสียงดังกังวานลั่นห้องทันทีเมื่อถูกแส้ฟาดลงบนเนื้อหนังอย่างเต็มแรง “ไม่ ฉันเจ็บ อึก! ไม่เอา อร้ายยยยย!”เธอ
สวาทรักซาตาน บทที่ 21 จัดการคนโกหก
“ทำไมต้องใช้วิธีนี้ด้วยล่ะ” คาริสาพึมพำเบา ๆ สีหน้าเหมือนหงุดหงิดที่เสียรู้แดเนียล“อันดับแรก พูดความจริงกับฉัน” แดเนียลพูดเสียงเรียบแต่ในตาของเขากลับมีหลายสิ่งหลายอย่างที่อยากจะระเบิดออกมาราวกับเขารู้เรื่องทุกอย่างเกี่ยวกับคาริสา เพียงแต่ที่ผ่านมาเขาอยากจะรู้ความจริงจากปากเธอไม่ใช่คนอื่น และตอนนี้แดเนียลก็กำลังให้โอกาสคาริสาสารภาพอยู่ ซึ่งคาริสาถอนหายใจออกมาอย่างหนักหน่วงก่อนพูดบางอย่างออกไป“ฉันเป็นคนขององค์กร” คาริสาเริ่มต้นประโยคที่แดเนียลเองก็รู้อยู่แล้วเขาเพียงแต่ต้องการให้คาริสาพูดมันออกมาแค่นั้น“ตั้งแต่เมื่อไหร่ บอกทุกเรื่องเกี่ยวกับองค์กรนี้รวมกับทุกเรื่องของเธอด้วย” มือหนาข้างหนึ่งจับกระชากแขนของหญิงสาวตรงหน้าแต่เพราะมีผ้าห่มผืนหนาห่อหุ้มไว้แรงเหวี่ยงเลยดูไม่แรงนัก ชายหนุ่มฟังกับคำถามที่อยากรู้“ตั้งแต่เด็ก แต่ว่าตอนที่เราเจอกันเมื่อห้าปีก่อนฉันออกจากองค์กรแล้ว พอหลังจากที่เราเลิกกันฉันก็กลับเขาองค์กรอีกครั้ง”แน่นอนว่าสิ่งที่คาริสาพูดอยู่เป็นข้อมูลแดเนียลไม่เคยรู้มาก่อน“องค์กรนี้มันต้องการอะไรจากฉัน”“สิ่งที่อยู่ในมือของนาย” คาริสาพูดพร้อมส่งสายตาไปที่มือของแดเนียลข้างที่
สวาทรักซาตาน บทที่ 20 กลืนเข้าไป
แดเนียลถอนความใหญ่โตออกจากช่องสวาทมือหนาจับดึงร่างเปลือยที่นอนฟุบอยู่ให้ลุกขึ้นนั่งจัดการสาวสวยให้หันหน้ามาหาตน“หรือจะเอาจนถึงเช้าดี” เขาโน้มหน้าถามกึ่งจริงกึ่งหยอกอีกครั้ง พร้อมจับเสยผมหญิงสาวให้มองเห็นหน้าชัด ๆ“...” คาริสาไม่พูดอะไรนอกส่ายหัวปฏิเสธ เธอส่งสายตาวิงวอนชายหนุ่มที่ยังสวมเสื้อผ้าครบทุกชิ้นมีเพียงกางเกงที่ซิปถูกรูดออกเพื่อให้ความเป็นชายโผล่ผงาดออกมาคาริสากลืนน้ำลายอยากลำบากเพราะตอนนี้เจ้าสิ่งนั้นมันกำลังชี้โด่ตรงหน้าของเธออยู่“เจ็บมากเหรอ” แดเนียลพูดทั้งที่สายตาดูไม่เห็นอกเห็นใจเธอเลยสักนิด มือข้างหนึ่งจับท่อนเอ็นตัวเองสาวเล่น“...” คาริสาพยักหน้ารับพร้อมกับปล่อยน้ำตาของความเจ็บปวดออกมา“ฉันต้องการคำตอบที่เป็นคำพูด” มือข้างที่ไม่ได้สาวท่อนเอ็นจับดึงใบหน้าคาริสาที่เต็มด้วยคราบน้ำตาให้ปริปากออกมา“ฉันเจ็บ อึก! ไม่ไหวแล้ว”“ไม่ไหวก็ต้องไหว ไหนบอกจะตามใจฉัน ทำไมแค่นี้ยอมแพ้แล้วล่ะ”“อึก! ก็ฉันไม่คิดว่านายจะรุนแรงขนาดนี้”“เป็นผู้หญิงของฉันอย่าร้องไห้เพราะเรื่องแค่นี้ อมเข้าไปซะ”ในขณะที่พูดแดเนียลก็ยัดความใหญ่โตเข้าปากคาริสา จับศีรษะเธอให้กดเข้ามาครอบครองท่อนเอ็นรักแต่ความ
สวาทรักซาตาน บทที่ 19 ชอบแบบนี้
“ไม่เห็นต้องรีบร้อนเลย ยังไงฉันก็ยอมนายอยู่แล้ว” คาริสาใช้มือข้างหนึ่งยื่นไปสัมผัสแก้มสากเบา ๆ “ค่อย ๆ เป็นค่อย ๆ ไปอย่างมีความสุขไม่ดีกว่าเหรอ”“ใครบอกว่าฉันจะทำให้เธอมีความสุข” ดวงตาปีศาจร้ายที่จ้องมองมา ทำเอาคาริสาสะดุ้งตกใจจนตัวโยน แต่เธอไม่ได้แสดงอาการใด ๆ ออกมาพรึ่บ!คนตัวใหญ่ผลักร่างบางให้ล้มลงไปนอนบนเตียง จัดการจับพลิกร่างสาวสวยให้นอนคว่ำ แล้วดึงมือทั้งสองข้างของคาริสาไพล่หลังทันที“แดน นะ...นายทำอะไร” หญิงสาวดิ้นพล่านไปมาในขณะที่แดเนียลใช้เชือกที่เตรียมไว้บรรจงมัดข้อมือสาวสวยที่บิดตัวไปมาสุดฤทธิ์“ไม่เอาแบบนี้”“ไหนบอกจะตามใจฉันทุกอย่างไง” เมื่อมัดข้อมือเสร็จสรรพสวยงามแดเนียลจัดการดึงกางเกงของคาริสาออก ทิ้งให้เหลือเพียงแพนตี้สีดำที่ปกปิดพื้นที่สงวน มือหนายกสะโพกขึ้นจัดแจงท่าทาง“อึก!” สองมือที่ถูกมัดทำให้ใบหน้าสวย ๆ ของคาริสาฟุบคะมำอยู่บนฟูกมือหนาไล้สัมผัสต้นขาเรียวสวย ดวงตาคมปลาบมองสีหน้าเหยเกของเธออย่างเกิดอารมณ์“ฉันชอบแบบนี้” แดเนียลบอกถึงความปรารถนาของตน คาริสาส่ายหน้าไปมาอย่างไม่เห็นด้วย เธอไม่สนุกกับการกระทำของเขาเลยสักนิด“ทำไมล่ะ มันน่าสนุกดีออกหรือเธอไม่อยากตามใจ
สวาทรักซาตาน บทที่ 18 ชดใช้ด้วยร่างกาย
“เธอเป็นพวกมันใช่ไหม”“ก็แค่เข็มกลักเอาอะไรมาการันตีว่าฉันเป็นพวกนั้น”“ฉันคิดไว้แล้วว่าคนอย่างเธอไม่มีทางเปิดปาก ฉันไม่หวังที่จะได้ยินเธอพูดสารภาพ ถึงยังไงคำตอบของเธอมันแสดงออกมาทางสีหน้าหมดแล้ว”“อึก!” คาริสาเริ่มมีอาการกระอักกระอ่วน เธอพูดไม่ได้คายไม่ออก“ในสองคนนี้จะมีหนึ่งคนที่รอด” แดเนียลพูดพร้อมจ่อปืนไปที่ศีรษะของคาริสา“แดน... นายจะฆ่าฉันจริง ๆ เหรอ”“ฉันจะกำจัดคนที่ไม่มีประโยชน์”“ฉันจะบอกทุกอย่างที่คุณอยากรู้” หญิงสาวตรงหน้าเอ่ยปากทันทีที่แดเนียลพูดจบมาเฟียหนุ่มส่งสายตาให้ลูกน้องคนสนิทส่งปืนให้หญิงสาวตรงหน้า เธอค่อย ๆ เล็งมือมาทางคาริสา“ปืนกระบอกนั้นยังไม่มีกระสุน ถ้าเธอให้ข้อมูลที่เป็นประโยชน์ฉันจะให้ลูกกระสุนเธอ” ขณะที่แดเนียลเจรจาอยู่กับหญิงสาวตรงหน้า คาริสาก็ได้ข่มตาหลับปล่อยน้ำใสอุ่น ๆ ออกมา“ส่วนเธออยากตายใช่ไหมถึงไม่ยอมพูดอะไรเลย”“พี่เคสเป็นรุ่นพี่ใน...”ปัง!เธอไม่ทันจะได้พูดจบประโยคคาริสาก็กระชากเอาปืนจากมือแดเนียลลั่นกระสุนใส่หญิงสาวตรงหน้าพร้อมกับใช้ขาทั้งสองข้างที่ถูกมัดถีบตัวหล่อนให้หงายไปกับพื้น ทุกอย่างเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว“ฉันไม่รู้จักมัน!” เธอพูดทั้งน้ำตา
สวาทรักซาตาน บทที่ 17 เค้นความจริง
อย่านะ อย่า...อย่าทำฉัน...ทำแบบนี้ทำไม...“เฮือก!” คาริสาสะดุ้งตื่นขึ้นพร้อมกับเสียงหายใจดังเฮือก ความฝันเมื่อสักครู่ช่างเหมือนจริงเหลือเกินดวงตาคู่สวยกวาดมองทัศนียภาพรอบตัวด้วยความมึนงง แสงไฟสลัวทำให้เธอทุกอย่างได้ไม่ชัดเจนนัก ก่อนจะรับรู้ได้ถึงความอึดอัดที่ข้อมือและข้อเท้า“อึก!” ใจดวงน้อยกระตุกวูบ เมื่อรับรู้แล้วว่าสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ไม่ใช่ความฝันสองมือและสองเท้าถูกพันธนาการไว้ด้วยโซ่ตรวนขนาดมหึมา อีกทั้งแขนและขาข้างขวาก็มีอาการชาจนยากที่จะขยับ หลังจากถูกเอาเฝือกออกไปทำไมถึงได้มาอยู่ในสภาพนี้?เกิดอะไรขึ้น!!!เธอทำอะไรพลาดงั้นเหรอ?“พี่เคส” คาริสามองเห็นหญิงสาวตรงหน้าซึ่งอยู่ในสภาพไม่ต่างจากเธอ “พี่โอเคใช่ไหม เออ...”คาริสาแสดงโค๊ดลับผ่านใบหน้า ก่อนจะพูดขึ้นแทรก“เธอคนทำความสะอาดนี่ ทำไมฉันกับเธอถึงได้มาอยู่ที่นี่ในสภาพแบบนี้”“พี่เคสคือเราโดน...”“ฉันไม่ตลกนะ เล่นบ้าอะไรกันอยู่” คาริสาตะโกนพูดแทรก ก่อนจะแสดงโค๊ดลับผ่านใบหน้าอีกครั้งสถานการณ์แบบนี้เราไม่ควรรู้จักกัน!หญิงสาวตรงหน้าขมวดคิ้วด้วยความงุนงง เนื่องจากรุ่นพี่อย่างคาริสาไม่ยอมฟังอะไรเลย อีกทั้งยังพูดตัดบทสนทนา
สวาทรักซาตาน บทที่ 16 หักหลัง
วันต่อมา...“รับบทเป็นคนพิการนี่มันลำบากจริง ๆ” คาริสายืดเส้นยืดสายพลางเหลือบตามองไปยังห้องทำงานที่เชื่อมติดกับห้องนอนเป็นระยะไดรฟ์นั่นอยู่ใกล้แค่เอื้อม ยังไงวันนี้ก็ต้องเอามันมาให้ได้ครืด! ครืด!คาริสาเหลือบตามองบนอย่างเบื่อหน่าย เห็นสายนี้โทรเข้ามาทีไรเธอปวดใจทุกที มือเรียวหยิบหูฟังไร้สายเสียบเข้าหู ก่อนจะดึงผ้าห่มคลุมศีรษะ(ทำไมติดต่อยากจัง ทางนั้นมีปัญหาอะไรหรือเปล่า)“มีอุปสรรคนิดหน่อย แต่ตอนนี้ทางสะดวกแล้ว”(อืม ฉันเห็นแล้ว ไอ้แดเนียลมันเพิ่งนั่งรถออกไป)เตชินส่งสายลับสาวอีกคนแฝงตัวเป็นคนรับใช้ในบ้าน เธอติดกล้องขนาดเล็กไว้ที่เสื้อ จึงทำให้เขาเห็นการเคลื่อนไหวทุกอย่างภายในบ้านของเป้าหมาย“ฉันขอเปลี่ยนแผนนิดหน่อยได้ไหม ส่งคนอื่นมาลงมือเอาไดรฟ์ในตู้เซฟแทน”(มีปัญหาอะไรหรือเปล่า)“ที่นี่ยังมีอีกหลายเรื่องที่น่าสนใจ ถ้าฉันลงมือทำเองแล้วเกิดแผนที่วางไว้ไม่สำเร็จ อย่างน้อยก็มีฉันที่ได้อยู่ต่อ หัวหน้าก็จะไม่เสียแหล่งข้อมูลด้วย”(คิดไว้อยู่แล้วว่าเธอไม่กล้าลงมือทำเองแน่ ๆ แต่ไม่เป็นไร ฉันส่งคนไปช่วยเธอแล้ว)เพื่อนหนุ่มที่รู้ทันเอ่ยกระแนะกระแหน เล่นเอาคนฟังหน้าชาจนแทบควบคุมอารมณ์หงุดหง
สวาทรักซาตาน บทที่ 15 ความจริง
“คุณย่า!” คาริสาเอ่ยเรียกท่าน ก่อนจะวางช้อนลง แล้วยกมือไหว้อย่างทุลักทุเล“หนูเคส! ทำไมถึงได้มาอยู่ที่นี่ แล้วแขนไปโดนอะไรมา” “เคสเกิดอุบัติเหตุนิดหน่อยน่ะค่ะ แดนก็เลยอาสาดูแล”“ตายจริง! เจ็บมากไหมลูก แล้วหลานย่ามันทำอะไรหนูหรือเปล่า”“แดนเขาดูแลเคสเป็นอย่างดีเลยค่ะคุณย่า ถ้าเคสไม่ได้แดนมาช่วยก็คงจะแย่กว่านี้”บทสนทนาของคาริสากับย่าน้อยดูสนิทสนมกัน จนลูกน้องที่วิ่งตามมาเมื่อครู่ทำหน้างง คิดว่าจะเกิดเรื่องซะแล้ว“ฉันมีเรื่องจะคุยกับหนูเคสเป็นการส่วนตัว พวกเธอออกไปก่อน” ย่าน้อยหันไปสั่งลูกน้องทุกคนที่ยังยืนอึ้งอยู่ในห้อง คาริสาทานขนมอีกคำสองคำแล้วดื่มน้ำผลไม้เพียงนิด ก่อนจะส่งสัญญาณให้ป้าแม่บ้านเอาของว่างออกไปด้วย“หนูยังเจ็บอยู่ไหม ย่ามารบกวนหนูหรือเปล่า” ย่าน้อยเดินมานั่งข้างเตียงพลางกุมมือคนเจ็บเพื่อส่งกำลังใจ“อาการดีขึ้นมากแล้วค่ะ คุณย่าสบายดีนะคะ ไม่ได้เจอตั้งนานยังแข็งแรงเหมือนเดิมเลย” ถึงแม้ว่าย่าน้อยจะอายุหกสิบปีปลาย ๆ แต่ท่านก็ยังคงแข็งแรง เนื่องจากดูแลสุขภาพเป็นอย่างดี “ว่าแต่คุณย่ามาหาแดนมีอะไรหรือเปล่าคะ”“ย่าแวะมาเยี่ยมตาแดนน่ะ ตั้งแต่กลับมาไทยตาแดนก็ไม่เคยไปหาย่าเลย เอา
สวาทรักซาตาน บทที่ 14 รู้สึกผิด
ณ ห้องประชุมบริษัทซินเนอร์แกรนเนสกรุปโปรเจกต์ใหม่ที่แดเนียลนำเสนอออกไปกลายเป็นที่ถกเถียงกันสนั่นในที่ประชุม แม้เขาจะบารมีของคุณย่าคอยหนุนหลังอยู่ ก็ยังไม่สามารถสร้างความเชื่อมั่นให้กับผู้บริหารทุกคนได้ในที่ประชุมไม่ค่อยราบรื่นนัก เพราะความเป็นคนรุ่นใหม่แบบแดเนียล จึงมักถูกตราหน้าว่าอ่อนประสบการณ์และความรู้เสมอโชคยังดีที่มีลูกน้องคนสนิทอย่างเอกคอยดึงสติ ไม่ให้เขาโมโหพวกคนรุ่นเก่าดักดาน ชอบใช้ความสำเร็จในอดีตของตนมาข่มแนวคิดและอุดมการณ์ของเขาหลังจากประชุมบอร์ดบริหารเสร็จสิ้น แดเนียลก็ไม่มีสมาธิในการทำงาน เขาเอาแต่นั่งคิดถึงคาริสา เธอทำให้เขาไม่เป็นอันทำอะไรไอรีนเดินเข้ามายื่นเอกสารหลังการประชุมให้เซ็นต์ แต่แดเนียลกลับไม่สนใจ เขาปัดมือให้เธอออกไปจากห้องทำงาน“คุณไอรีนเป็นอะไรหรือเปล่าครับ” เอกยืนสั่งงานลูกน้องอยู่แถวนั้น เห็นไอรีนเดินคอตกออกมาจากห้องทำงานของเจ้านาย ก็อดเป็นห่วงไม่ได้ จึงเดินเข้าไปพูดคุยกับเธอ“คุณแดเนียลดูเหม่อ ๆ น่ะค่ะ ปกติคุณแดเนียลจะเข้มงวดเรื่องเอกสารมาก แต่วันนี้ไอเอาเอกสารไปให้เซ็นต์ คุณแดเนียลกลับไล่ให้ไอออกมาโดยไม่พูดอะไรสักคำ”“คุณไอรีนอย่ากังวลไปเลยครับ สง
