เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 84
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด บทที่ 85
เย่เชินมองผู้ชายตรงหน้าอย่างว่างเปล่า เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากเบิกตากว้างแล้วถอนหายใจ“เฉิงเซียวเซียวคงวางแผนเอาไว้หมดแล้ว” เย่เชินกระซิบ “เธอสมรู้ร่วมคิดกับฝ่ายตรงข้าม แล้วลบวิดิโอที่จะพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของเจียงชั่นออก ตอนนี้หลักฐานทางกายภาพเข้าทางหล่อนแทบทั้งหมด เจียงชั่นอาจจะต้องรับผิด...”กู้หม่างจ้องเขาเขม็งจนเขาต้องเปลี่ยนบทสนทนาทันที “เอ่อ นายน้อยเชื่อในความสามารถของผมได้ ไม่ว่ายังไงผมก็จะหาทางทำให้ทุกอย่างดีขึ้นตามที่คุณต้องการอย่างแน่นอน!”กู้หม่างยืนขึ้นแล้วเดินเข้าไปในห้องอย่างเงียบ ๆเจียงชั่นยังคงนอนหลับสนิท ดูเหมือนกับว่าเธอเหนื่อยมาก ร่างบางนอนตะแคงโดยกอดหมอนของเขาไว้ในอ้อมแขน ใบหน้าเล็ก ๆ ค่อย ๆ มีสีเลือดฝาดเล็กน้อยชายหนุ่มก้มลงไปจูบหน้าผากเธอเบา ๆ ด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะเดินกลับออกไปด้านนอก“กว่าจะได้เรื่อง คนร้ายหนีหายไปพอดี”“ต้องจัดการเรื่องนี้ให้เร็วที่สุด ช้าไปไม่ได้การเพราะเจียงชั่นเป็นคนที่ถูกใส่ร้าย งั้นเรามาเริ่มจากจุดนี้กัน”“นายน้อยหมายความว่ายังไง?”“สำหรับคนนอกข้อมูลของบริษัทถือเป็นความลับ แต่สำหรับคนข้างในมันก็ไม่ได้เป็นความลับอะไร”เย่เชินอ้า
สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด บทที่ 86
ตลอดทั้งสัปดาห์นับว่ามีการการเปลี่ยนแปลงที่มากมายภายในบริษัท มีผู้คนเข้าออกไม่สิ้นสุด บางแผนกก็มีเพื่อนร่วมงานใหม่ และก็มีอีกหลายคนที่ต้องเก็บข้าวของเดินออกไปอย่างเศร้าสร้อยพนักงานกำลังทำความสะอาดห้องทำงานใหม่ ปรับที่นั่งและทำความคุ้นเคยกับสภาพแวดล้อมโดยรอบ เสียงที่แหลมกำลังส่งออกมาอย่างโกรธเกรี้ยว“ทำไม?”ทุกคนตกตะลึงจนต้องเงยหน้าขึ้นมองพร้อมกันเสียงนั้นดังออกมาจากห้องของผู้อำนวยการใบหน้าของเฉิงเซียวเซียวบิดเบี้ยวด้วยความโกรธ พลางประท้วงเสียงดัง “ทำไมฉันถึงถูกเลิกจ้าง! ฉันทำงานหนักให้กับบริษัทมากว่าสองปี โดยไม่ได้รับค่าตอบแทนอะไรเป็นพิเศษ แต่ตอนนี้ต้องถูกเลิกจ้าง คุณทำได้ยังไง? คิดถึงใจฉันบ้างสิคะ”“อย่าโวยวายไปเลย” ผู้อำนวยการไต้เหว่ยเหลือบมองเธอแล้ววางกาแฟลงตรงหน้าเบา ๆ “นี่เป็นการตัดสินใจจากเบื้องบน ตะโกนใส่ผมไปก็ไม่มีประโยชน์หรอก”“เบื้องบน?” เฉิงเซียวเซียวยิ้มเยาะ “บอกฉันมาว่าเบื้องบนที่ว่าคือใคร ฉันจะไปตามหาเลยทีละคน!”“เฉิงเซียวเซียว ผมแนะนำว่าให้หยุด!” ไต้เหว่ยขมวดคิ้วแน่น “ยังคิดว่าลุงตัวเองเป็นผู้ถือหุ้นอยู่อีกเหรอ? คิดว่ายังทำทุกอย่างในบริษัทได้ตามต้องการใช่ไหม?”
สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด บทที่ 87
เฉิงเซียวเซียวถือข้าวของเดินออกมาจากบริษัทด้วยสีหน้าสิ้นหวังเพื่อนร่วมงานรอบตัวมองเธอต่างไปจากเดิม บางคนดูถูก บ้างก็เย้ยหยัน บางคนถึงขั้นปรบมือให้ด้วยซ้ำไม่มีเหลือเลยซึ่งความเห็นใจเจียงชั่นเดินผ่านเธอขณะที่ลงบันไดพอดี คนตัวเล็กจึงตกตะลึง จำได้ว่าเมื่อสัปดาห์ที่แล้วที่ตำรวจพาเธอออกไป เธอก็พบกับเฉิงเซียวเซียวตรงบันไดหนีไฟนี้ในเวลาเพียงไม่กี่สัปดาห์ สถานการณ์ต่าง ๆ กลับแปรผันไปอย่างสิ้นเชิงเจียงชั่นพยักหน้าให้ช้า ๆ ขณะที่เดินผ่าน ทว่าสายตาของเฉิงเซียวเซียวกลับมีความอาฆาตแค้นหัวใจของเจียงชั่นสั่นไหวแต่คราวนี้เป็นเฉิงเซียวเซียวที่มองเธอ ไม่เพียงแต่ความเกลียดชัง แต่ยังมีความกลัวอยู่ในสายตาของเธอด้วยกลัว...?เจียงชั่นไม่เข้าใจอยู่พักหนึ่งแต่เมื่ออยากมองอีกครั้ง เฉิงเซียวเซียวก็หายไปแล้ว…ผู้ชายหลายคนรวมตัวกันในห้องบาร์ บนโต๊ะมีเครื่องดื่มราคาแพงวางเหลืออยู่เพียงครึ่งขวดนอกจากไป๋จิ่งหยวนที่ดูสนุกสนานแล้ว คนอื่น ๆ กลับไม่ได้พึงพอใจกับสถานที่แบบนี้มากนัก โดยเฉพาะกู้หม่าง แต่ถึงอย่างไรคราวนี้ไป๋จิ่งหยวนเป็นเจ้าภาพ ทุกคนจึงต้องจำยอมตามชายหนุ่มมา“ดื่มได้ตามที่ต้องการเลยนะพ
สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด บทที่ 88
ชายหนุ่มดูมั่นใจ ดวงตาของเขาเป็นประกายมากขึ้นเมื่อพูดถึงเจียงชั่น “เจียงชั่นไม่เหมือนผู้หญิงคนอื่นหรอก เธอจัดการเรื่องต่าง ๆ ได้ดี ไม่ว่าจะเจอเหตุการณ์อะไรเธอจะยังสงบได้อยู่”“ฉันจะจัดที่นั่งให้เธอตรงกลางของหอประชุม ให้เธอได้เห็นด้วยตาว่าผู้ชายของเธอสามารถจัดการคู่แข่งให้แหลกเป็นชิ้น ๆ ได้ยังไง”เธอจะต้องรู้สึกว่าเขาเป็นฮีโร่และต้องภูมิใจในตัวเขาแน่นอนกู้หม่างคิดถึงเรื่องนี้ สีหน้าของเขาก็แตกต่างออกไป มุมปากยกสูงขึ้นด้วยรอยยิ้มภาคภูมิใจร่างสูงเปิดประตูเดินออกไป แล้วมุ่งหน้ากลับบ้านทันทีไป๋จิ่งหยวนมองแผ่นหลังนั้นเป็นเวลานาน ก่อนจะมองไปที่ฟางฮั่นและเย่เชินที่ตกตะลึงไม่แพ้กัน “นี่กินยาผิดขนาดเปล่าวะเนี่ย?”“โธ่เว้ย!” ในที่สุดสองหนุ่มที่เหลือก็ถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก พวกเขาไม่ต้องแสร้งทำเป็นนิ่งและกลับสู่ตัวตนที่แท้จริงทันที พลางหยอกล้อกับไป๋จิ่งหยวน“ถ้าถามฉัน พวกนายสองคนปลอมที่สุดแล้ว! ใครมองก็รู้ว่าอยากมาที่นี่แค่ไหน ยังจะมาแอ๊บว่ามีเกียรติอะไรอีกล่ะ”“ไม่มีทางน่า” ฟางฮั่นพูดด้วยรอยยิ้ม “ใครบอกให้เขาสร้างความกดดันในทุกที่ที่ไปกันล่ะ”“งั้นเรามาชนแก้วกันเถอะ!” ไป๋จิ่งหยวน
สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด บทที่ 89
เจียงชั่นตะลึง ทั้งประหลาดใจและมีความสุข เธอรีบจับมือของผู้เป็นแม่ทันที“แม่จำหนูได้แล้วใช่ไหมคะ?”หยิ่นเหวินซีมองเธออย่างว่างเปล่า ดวงตายังคงมีแววฟุ้งซ่านเล็กน้อย“แม่คะ?” เจียงชั่นตื่นเต้นมากจนต้องวางหัวลงบนตักของผู้เป็นแม่ “ในที่สุดแม่ก็จำหนูได้แล้ว..แม่จำหนูไม่ได้นานแค่ไหนแล้วนะ แม่จำได้แต่เฉิงเซียว หนูเศร้าใจมากเลย”รอยยิ้มปรากฎขึ้นบนใบหน้าของหยิ่นเหวินซี มือที่ผอมบางของเธอลูบผมยาวสลวยของเจียงชั่นอย่างอ่อนโยน“ชั่นชั่น..หนูคือชั่นชั่น”เธอพูดเบา ๆ แม้ว่าจะพูดไม่ชัดเจน แต่เจียงชั่นก็พอใจมากแล้ว“แม่คะ วันนี้อากาศดีมากเลย เดี๋ยวหนูขอคุณหมอให้พาแม่ไปเดินเล่นข้างล่างดีไหม?”หยิ่นเหวินซีไม่ตอบสนอง เธอค่อย ๆ เงยหน้าแล้วมองไปไกล ๆ คำพูดยังคงฟังดูไม่ชัดเจนนักเจียงชั่นจึงนั่งยอง ๆ ลงตรงหน้า ความประหลาดใจเริ่มเข้ามาแทนที่ด้วยความรู้สึกสูญเสีย“แม่...”“ชั่นชั่น” ผู้เป็นแม่กระซิบเบา ๆ “หนูคือลูกสาวฉัน หนูคือเจียงชั่น..นามสกุลของหนูคือเจียงใช่ไหม?”เจียงชั่นตกใจ“แม่?”“นามสกุลหนูคือเจียง เป็นลูกสาวของเจียงหมิงหยวน!”ก่อนที่เจียงชั่นจะทันได้ตอบ หยิ่นเหวินซีก็คว้าผมของเธออย่
สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด บทที่ 90
เสิ่นเซียวเองก็จำเธอได้ เขาจึงยิ้มรับอย่างแจ่มใส“คุณ..คุณคือเจียงเหยา! โอ้ บังเอิญจริง ๆ เลยนะ ทำไมถึงมาอยู่ที่นี่ล่ะ?”เจียงชั่นก้มศรีษะทักทายเล็กน้อย พลางเม้มปากเบา ๆ หมอเสิ่นเป็นพ่อสื่อระหว่างเธอและกู้หม่าง แต่ไม่รู้ว่าเธอแต่งงานแทนเจียงเหยาแล้ว“ฉันชื่อเจียงชั่นค่ะ” เธอมองเขายิ้ม ๆ “เรื่องมันยาวน่ะค่ะ เดี๋ยวฉันอธิบายให้ฟังทีหลังนะคะ”เสิ่นเซียวตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะยิ้มกว้าง “ไม่ว่าจะเจียงเหยาหรือเจียงชั่น พวกคุณก็คือลูกสาวของตระกูลเจียงนี่นา! ต้องขอโทษด้วยความจำผมคงไม่ดีน่ะ”“ยังไงก็เถอะคุณกับกู้หม่างเป็นไงบ้าง? ตั้งแต่คุณย้ายไปที่เจียงโจว ผมก็ไปเรียนแพทย์เฉพาะทางที่หยางเฉิงอยู่ช่วงหนึ่ง เราไม่ได้ติดต่อกันนานเลยนะ”“พวกเราสบายดีค่ะ” เธอตอบเบา ๆ “งั้นเลิกงานแล้วมาเจอเราที่บ้านไหมคะ กู้หม่างเองก็ไม่ได้เจอคุณนานแล้ว เดี๋ยวฉันทำอะไรอร่อย ๆ ให้ทาน”“ได้สิ” เสิ่นเซียวเอ่ย “แต่ตอนนี้ผมมีหลายเคสที่ต้องจัดการ..”เมื่อพูดถึงเรื่องงานเขาก็นึกถึงเหตุการณ์ที่เพิ่งเกิดขึ้นได้ทันใด“นั่น..แม่ของคุณใช่ไหม?”เจียงชั่นพยักหน้าเศร้า ๆเสิ่นเซียวขมวดคิ้วเล็กน้อย แม้ว่าเขาจะไม่รู้เรื่
สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด บทที่ 91
เจียงชั่นตกตะลึงไป คนคนนั้น? เธอมองไปตามมือของหลินอวี่ฉิง และก็มองเห็นใบหน้าด้านข้างของซูเฉินไม่ไกลออกไปจริง ๆ! ถึงแม้ว่าแสงในที่แห่งนั้นจะสลัว ทว่าก็ไม่ยากที่จะจำได้ว่านั่นคือเขา "อะไรกัน" หลินอวี่ฉิงพูดออกมาอย่างอธิบายไม่ถูก "หรือว่าซูเฉินก็เป็นแฟนมวย...ของสามีเธอด้วย?" เจียงชั่นกัดริมฝีปากเบา ๆ เมื่อนึกถึงหลายวันมานี้ซูเฉินมักจะสืบถามว่ากู้หม่างทำอะไรที่ผิดปกติมาหรือไม่ เจียงชั่นก็ยิ่งรู้สึกได้ว่าที่เขาปรากฏตัวที่นี้เป็นเรื่องที่แปลกประหลาดมากจริง ๆ หรือว่าก่อนหน้านั้นเขาจะเคยมีปัญหากับกู้หม่างมาก่อน? นี่เป็นสนามแข่งมวย ต่อยมวยแล้วได้รับบาดเจ็บก็เป็นเรื่องปกติที่พบเห็นได้ทั่วไป หากว่าเขาต้องการจะลงมือที่นี้ ก็ไม่ใช่เรื่องง่ายหรอกเหรอ? เจียงชั่นยิ่งคิดก็ยิ่งไม่วางใจ ตอนนี้ในสนามก็มีคนเป็นจำนวนมาก อีกไม่กี่นาทีการแข่งขันก็จะเริ่มขึ้นแล้ว เธอเองก็ไม่คุ้นชินกับเส้นทางที่นี้ ไม่ได้ส่งข้อความไปให้กู้หม่างที่ด้านหลังเวที... เธอลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แล้วก็หยิบโทรศัพท์มือถือออกมา แล้วไปหาสถานที่เงียบ ๆ ด้านนอกกดโทรหาเสิ่นเซียว ... การแข่งขันดำเนินไปอย่างดุเดือด การแข
สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด บทที่ 92
"ใช่แล้ว ฉันดูแล้วเจ้าหมอนี่สองสามรอบก่อนหน้านั้นต่อยอยู่ดี ๆ ไม่แน่ว่าอาจจะใช้ยาเสพติดไป! ตอนนี้ยาหมดฤทธิ์แล้ว เขาก็เลยเริ่มออกอาการ！” ความสงสัยในดวงตาของซูเฉินเป็นเหมือนเมฆดำที่ยิ่งเพิ่มมากขึ้น ไป๋จิ่งหยวนและเย่เชินต่างก็เหงื่อตก โดยเฉพาะไป๋จิ่งหยวนที่ร้นรนจนแทบจะกระโดดออกมา ถามเย่เชินไม่หยุด "ลูกพี่สามเป็นอะไรไป!" เย่เชินกดเขาให้นั่งลงกับที่ หันมองไปรอบ ๆ เหมือนจะมองเห็นร่างของซูเฉินลาง ๆ "ชู่!" เขาส่งสัญญาณให้ไป๋จิ่งหยวนเงียบเสียงลง "ลูกพี่สามทำแบบนี้จะต้องมีเหตุผลของเขา นายก็อย่าเอะอะไป!" "หรือว่าจะเป็นเพราะว่าเจียงชั่นไม่ได้นั่งมองเขาอยู่?" เมื่อสิ้นเสียงลง สนามก็เกิดเสียงกรีดร้องดังขึ้น กู้หม่างคุกเข่าลงบนพื้น มือข้างหนึ่งปิดที่ซี่โครงด้านล่างเอาไว้ เหงื่อไหลผสมกับเลือดจากหน้าผากค่อย ๆ หยดลงมา "กู้หม่าง..." และก็เป็นในตอนนี้ ที่เจียงชั่นรีบเดินกลับมาในสนาม เมื่อมองเห็นฉากนี้เข้าก็เบิกตาค้าง! เธอตกใจเสียแทบแย่ ในสายตาของเธอกู้หม่างเป็นเหมือนกับเทพสงครามมาโดยตลอด เธอไม่เคยคิดว่าเขาจะถูกคนต่อยเสียจนเลือดไหลอาบหน้าผากมาก่อน! น้ำตาเจียงชั่นเอ่อคลอไหลลงมา ในใจเป็
บทล่าสุด
สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด บทที่ 380
เจียงชั่นยิ้มแล้วไม่ตอบอะไรโมนาจึงรู้สึกตระหนกขึ้นมาถังอี้หรานเป็นผู้กำกับที่มีชื่อเสียงในอุตสาหกรรมนี้ ภาพยนตร์ทุกเรื่องที่เขากำกับล้วนแต่ได้รับรางวัลในระดับนานาชาติไม่เพียงแค่มีชื่อเสียงในประเทศ แต่ยังมีชื่อเสียงในวงการภาพยนตร์ระดับนานาชาติอีกด้วยทุกคนในวงการต่างก็กระตือรือร้นที่จะได้เข้าไปอยู่ในทีมของถังอี้หรานแน่นอนว่าโมนาเองก็เป็นหนึ่งในนั้น แต่ถังอี้หรานเป็นผู้หญิงที่มีความสามารถ ทุกคนรู้จักกันดีว่าเธอหยิ่งแค่ไหน แน่นอนว่าแม้แต่ดารายอดนิยมอย่างเธอถังอี้หรานก็ไม่แยแสแต่ตอนนี้...“เมื่อกี้นี้คุณโทรหาถังอี้หรานจริง ๆ เหรอ?”“ใช่ครับ” ผู้จัดการห่าวเหลือบมองเธอ “ผู้อำนวยการถังเพิ่งสร้างภาพยนตร์เรื่องใหม่ คุณเนี่ยซินและคุณเจียงช่วยติดต่อกับเธอแล้ว”สีหน้าของโมนาเปลี่ยนไปด้วยความรู้สึกเสียใจอย่างมาก“ผะ..ผู้ช่วยเจียง” เธอมองเจียงชั่น “ผู้กำกับถังจะมาร่วมรายการนี้ด้วยเหรอ? แต่ฉันได้ยินมาว่าเธอไม่เคยปรากฎตัวในรายการวาไรตี้เลยนะ”เจียงชั่นยิ้มและยังคงไม่พูดอะไร“มันไม่ใช่รายการวาไรตี้ธรรมดา ๆ หรอกเหรอ?!” โมนาโกรธจัดเจียงชั่นเม้มปากแล้วเอ่ยอย่างใจเย็น “ไม่สำคัญหรอกค่ะ เพ
สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด บทที่ 379
เจียงชั่นที่กำลังดื่มน้ำ เกือบพ่นน้ำออกมาทันทีที่ได้ยินหลังจากวางสายแล้วเธอก็เดินออกไปเห็นได้ชัดว่าดาราสาวเป็นคนที่ใจร้อนมาก หญิงสาวจ้องเจียงชั่นด้วยความไม่พอใจ“นี่น่ะเหรอที่เรียกว่ามืออาชีพ กำลังทำอะไรอยู่?” โมนาตะโกน “หยู่เฟิงมีเดียก็ใหญ่โตแล้วมีชื่อเสียงในอุตสาหกรรมนี้นะ จะดูแลได้ดีแน่เหรอ? เพิกเฉยต่อศิลปินแบบนี้มันไม่สุภาพเลยนะ!”ผู้จัดการห่าวทนไม่ไหว “คุณโมนามีมารยาทหน่อยได้ไหมครับ?”โมนาเหลือบมองเขา“ผู้ช่วยเจียงเป็นผู้ช่วยอาวุโสของคุณฟู่ เธอรับผิดชอบงานประชาสัมพันธ์และการฝึกอบรมต่าง ๆ ให้กับศิลปินทุกคน แม้แต่เนี่ยซินเองก็ต้องทำตามและให้ความร่วมมือกับผู้ช่วยเจียง”“คุณโมนาคิดว่าตัวเองมีสถานะที่สูงกว่าคุณเนี่ยซินงั้นสินะครับ?”ทุกคำพูดของผู้จัดการห่าวเน้นย้ำ โมนาจึงถอยหลังเล็กน้อย ใบหน้าเต็มไปด้วยความไม่พอใจเจียงชั่นยิ้มแล้วหยิบเอกสารจากโต๊ะขึ้นมา ในนั้นมีตารางงานของศิลปินหลายคนของบริษัท“นี่เป็นแผนการเดินทางของคุณค่ะ” เจียงชั่นยื่นเอกสารสำเนาให้กับโมนา “ในนั้นมีข้อควรระวังในการปรากฏตัวในรายการ เดี๋ยวฉันจะช่วยสื่อสารกับผู้จัดการส่วนตัวของคุณล่วงหน้า”“นีมันรายการอะไ
สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด บทที่ 378
เจียงชั่นขมวดคิ้วพลางมองตามไปยังเสียงที่ได้ยินเธอเห็นหญิงสาวสวยแต่งตัวเรียบหรู สวมแว่นกันแดดอันใหญ่และต่างหูกับสร้อยคอที่ดูเว่อร์เดินนวยนาดเข้ามา“ไม่ได้บอกว่ามีทีมผู้บริหารที่เป็นมืออาชีพหรอกเหรอ?” เธอถอดแว่นนกันแดดอันใหญ่ออกแล้วมองเจียงชั่นด้วยท่าทางที่ไม่เป็นมิตร “แล้วอยู่ไหน?”ผู้จัดการห่าวและเจียงชั่นมองหน้ากันแล้วพยักหน้าเบา ๆเจียงชั่นยื่นมือออกมาแล้วเอ่ยด้วยรอยยิ้ม “คุณโมนาใช่ไหมคะ? ฉันคือ...”โมนาแสดงท่าทีที่หยิ่งออกมา เธอไม่ยอมจับมือกับเจียงชั่นเลยเจียงชั่นจึงหยุดค้างอยู่กลางอากาศแบบนั้น ก่อนจะดึงมือกลับเงียบ ๆผู้จัดการห่าวก้าวไปข้างหน้าแล้วเอ่ย “คุณโมนาครับ นี่คือคุณเจียงชั่นผู้ช่วยอาวุโสที่หยู่เฟิงมีเดียของเรา เธอรับผิดชอบในการจัดหาศิลปิน ถ้าหากว่าคุณมีคำถามอะไร สามารถคุยกับเธอได้เลยโดยตรง”“อ้อ เจียงชั่น!” โมนายิ้มในขณะที่ก้มลงมองเล็บมือที่เพิ่งทำมาของเธอ “มีประสบการณ์หรือเปล่า? ไม่ใช่ใครก็จะดูแลฉันได้นะ”“ไม่ต้องกังวลครับคุณโมนา แม้ว่าผู้ช่วยเจียงจะไม่ได้อยู่ในวงการนี้นาน แต่ความสามารถในการทำงานของเธอโดดเด่นมาก”“ความสามารถในการทำงานหรือยั่วผู้ชายกันแน่ที่โดด
สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด บทที่ 377
“ไอ้สารเลว! แกมันน่ารังเกียจ”สีหน้าของหยินรั่วหงแดงจัดฮั่วจ่านเฮ่อมองกลับด้วยรอยยิ้ม ภายใต้แววตาเจ้าเล่ห์มีความชั่วร้ายอยู่เต็มเปี่ยมเครื่องบินส่วนตัวของฮั่วจือสิงตกจริง แต่หยินรั่วหงไม่รู้เรื่องนี้ในตอนนั้นเขาพบกับฮั่วจ่านเฮ่อที่งานเลี้ยงหลายแห่ง พวกเขาเป็นเพียงคนที่รู้จักกันเท่านั้นนอกเหนือจากการฝึกฝนด้านการแพทย์และเภสัชกรรมแล้ว ตระกูลหยินในหนานหยางยังเปิดสนามบินพลเรือนอีกด้วย สนามบินขนาดใหญ่หลายแห่งในหนานหยางอยู่ภายใต้การควบคุมของตระกูลหยินดังนั้นฮั่วจ่านเฮ่อจึงมีแผนนี้ขึ้นมา ทว่าเขาซ่อนความจริงนี้จากหยินรั่วหง ก่อนจะใช้อุบายในการใช้ช่างเทคนิคเข้ามาทำอะไรบางอย่างกับเครื่องบินของฮั่วจือสิง...จากนั้นเขาก็แกล้งทำกรรมธรรม์ก้อนใหญ่แล้วบอกหยินรั่วหงว่าเงินหลายล้านจะตกเป็นของเขาหยินรั่วหงไม่คิดมาก่อนว่าตัวเองจะกลายเป็นผู้ร้ายในการก่ออาชญากรรมที่เลวร้ายในครั้งนี้ด้วย“ประธานหยิน ถ้าเรื่องนี้ถูกพูดออกไป จะไม่มีใครฟังคำอธิบายของคุณหรอกนะ เพราะพวกเขาจะคิดว่าคุณเป็นคนที่ร่วมทำร้ายฮั่วจือสิงเหมือนกัน”“เมื่อถึงเวลาชื่อเสียงและความมั่นคงของคุณก็จะถูกทำลายลงไป”หยินรั่วหงหายใจเข
สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด บทที่ 376
“ใช่”ฮั่วจือสิงขมวดคิ้วด้วยสีหน้าที่จริงจังขึ้นมาเล็กน้อย “ผมไม่ได้บอกเรื่องนี้กับชั่นชั่น ดังนั้นอย่าพูดเรื่องนี้เลยนะ...”“เกิดอะไรขึ้น?” “ช่วงนี้อาการบาดเจ็บที่ขา...มันมีอาการนิดหน่อยน่ะ”เสิ่นเซียวตกใจ รีบพาเขาไปเพื่อตรวจสอบอย่างละเอียดทันที“ไม่มีอะไรหรอก” ฮั่วจือสิงตบไหล่อีกฝ่าย “มันน่าจะกำเริบ ก่อนหน้านี้ไม่เคยเป็นมาก่อน แต่ช่วงนี้อากาศเย็นลงมาก ก็จะเจ็บมากหน่อย”“ผมจำได้ว่าตอนนั้นคุณให้ยาผม ทั้งแบบกินแล้วก็แบบทา มันได้ผลดีมากนะ..วันนี้ก็เลยอยากจะให้สั่งยาเพิ่ม”เสิ่นเซียวลังเลอยู่นาน โดยที่ไม่พูดอะไร“มีอะไรรึเปล่า?”ฮั่วจือสิงนึกสงสัยว่าแพทย์อาจจะไม่สามารถสั่งยาได้ง่ายดายอย่างทีคิด?“จือสิง” เสิ่นเซียวมองเขาแล้วเม้มปากแน่น ในที่สุดก็ตัดสินใจเอ่ยออกมา “ที่จริงผม..ผมเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามันคือยาอะไร”“ว่าไงนะ?” ฮั่วจือสิงประหลาดใจ “แต่ตอนนั้นคนที่ให้ยากับผมคือคุณนะ”“ใช่ แต่ยานั่นมีคนมอบให้คุณอีกที”ฮั่วจือสิงยิ่งเกิดความสับสนมากขึ้นเสิ่นเซียวถอนหายใจแล้วบอกความจริงทั้งหมด“คุณลองคิดดูสิ ถึงผมจะจบจากโรงเรียนแพทย์มา แต่ตอนนั้นผมไม่ได้เป็นหมอมานานแล้ว ไม่เคยผ่า
สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด บทที่ 375
“ครับ นายน้อย” ฟางฮั่นพยักหน้าแต่หยินรั่วหงเป็นคนค่อนข้างลึกลับ ไม่ชอบปรากฎตัวต่อสาธารณะแม้แต่ในงานประมูลวันนั้น ก็มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่ได้เจอหน้าเขา“ถ้านัดหมายในนามของเรา เขาจะต้องรับ” ฮั่วจือสิงคิดเรื่องนี้ไว้แล้ว“แล้ว...ในนามของคุณชายสองล่ะครับ?”“ไม่จำเป็น” ฮั่วจือสิงเม้มปาก “บอกแค่ว่าปู่อยากเจอเขา”ฟางฮั่นสะดุ้งเล็กน้อย “นี่ก็เป็นอีกวิธีหนึ่ง ถ้ามีปู่ร่วมด้วย หยินรั่วหงจะไม่กล้าทำอะไร”ฮั่วจือสิงยิ้ม ก่อนจะปรับสีหน้าไปเป็นไม่พอใจอีกครั้ง“นายน้อย เป็นอะไรหรือเปล่าครับ?” ฟางฮั่นรู้สึกตระหนกเล็กน้อยฮั่วจือสิงลดเสียงทันทีและเจียงชั่นก็ยังอยู่ในครัว“เปล่า” เขาขยับตัวเล็กน้อย “ก็ปัญหาเดิม ๆ”“อาการบาดเจ็บเล็ก ๆ น้อย ๆ หรือเปล่าครับ?” ฟางฮั่นเป็นกังวลหลังจากเหตุการณ์เครื่องบินตก ฮั่วจือสิงได้รับบาดเจ็บหนัก แม้ตรวจแล้วทุกอย่างจะปกติดี แต่ก็มีเพียงอาการบาดเจ็บที่ขาเท่านั้นที่ยังมีผลกระทบที่ต่อเนื่องมาจนถึงตอนนี้“จริง ๆ มันก็ไม่ได้ร้ายแรง” เขายืดตัวขึ้นแล้วเอ่ยอย่างใจเย็น “ช่วงนี้อากาศเริ่มเย็นลง ก็เลยเจ็บมากเป็นบางครั้งแต่ไม่รุนแรงมาก คงจะไม่เป็นอะไรถ้าฉันพอจะปรั
สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด บทที่ 374
เจียงชั่นหน้าแดงด้วยความเขินอาย ในขณะที่ฮั่วจือสิงกำลังโมโห เธอรีบผละออกจากเขาแล้ววิ่งเข้าไปในบ้านทันทีฟางฮั่นอ้าปากค้าง สายเกินไปแล้วที่เขาจะหนีไปอีกคน...สีหน้าของฮั่วจือสิงมืดดำราวกับมีหมึกดำ ๆ มาป้ายไว้บนหน้าเขาเดินออกไปตรงลานสนามหญ้าอย่างรวดเร็ว พลางมองฟางฮั่นด้วยแววตาที่แข็งกร้าวและเย็นชาฟางฮั่วกระตุกยิ้มแห้ง ๆ หัวใจเต้นแรงจนจะกระเด้งออกมาจากปาก“เกิดอะไรขึ้น?” เขาเอ่ยตอนนี้ฟางฮั่นลืมทุกสิ่งที่เขาต้องการจะพูดแล้ว จึงมองคนตรงหน้าด้วยแววตาว่างเปล่าความเงียบไม่กี่วินาที ทว่าความรู้สึกกลับยาวนานเป็นทศวรรษจากนั้นเจียงชั่นก็ได้ยินเสียงคำรามเข้ม ๆ ของใครบางคนดังขึ้นมา “ฟางฮั่น!”ป้าเฉินที่กำลังเลือกผักอยู่สะดุ้งแล้วรีบวิ่งออกมาจากครัวทันที“เกิดอะไรขึ้นคะ?”เจียงชั่นนั่งหัวเราะอยู่บนโซฟา“เสี่ยวฟางมีเรื่องเหรอคะ?” ป้าเฉินส่ายหน้าแล้วถอนหายใจ ก่อนจะกลับไปที่ห้องครัวพลางพึมพำกับตัวเอง “ตะเบ็งเสียงขนาดนี้ คงต้องทำซุปไว้ให้นายน้อยหน่อยแล้วล่ะนะ...”ที่สนามหญ้าเองเจ้าแมวส้มที่กินอาหารจนหมดก็กำลังเหวี่ยงร่างอ้วน ๆ ของมันไปมา ขณะที่มองชายหนุ่มทั้งสองแล้วร้องเหมียวสองสามครั้ง
สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด บทที่ 373
จู่ ๆ ไป๋จิ่งหยวนก็รู้สึกว่าหัวใจของตัวเองเต้นผิดจังหวะ แทบจะควบคุมเอาไว้ไม่ได้ใบหน้าที่ชัดเจนของเหยาหว่านยินสะกดเขาราวกับมีเวทย์มนตร์ ดวงตากลมคู่นั้นราวกับโลกที่ลึกลับกำลังดึงดูดให้เขาเข้าไปสำรวจไป๋จิ่งหยวนมองเธออย่างว่างเปล่า บรรยากาศโดยรอบเงียบลง ราวกับว่าทุกอย่างกำลังมุ่งความสนใจไปที่เธอลมเย็น ๆ ที่พัดกระโชกมาทำให้เหยาหว่านยินไอออกมาสองสามครั้งทำให้ไป๋จิ่งหยวนถอดเสื้อคลุมออกมาแล้วสวมให้กับเธอแทน“ไม่เป็นไร...”“ใส่เถอะ” เขาช่วยกระชับเสื้อให้กับเธอ “ไม่สบายเหรอคุณ? หรือว่าเป็นหวัด?”เหยาหว่านยินเม้มปากแล้วมองเขาเงียบ ๆตอนนี้เริ่มมีคนทะยอยออกมาจากประตูงานประมูล“ดูเหมือนงานจะจบแล้วล่ะ” ไป๋จิ่งหยวนเอ่ย “เอาล่ะ..เดี๋ยวผมไปส่ง คุณอยู่ที่ไหน?”เหยาหว่านยินชะงักแล้วส่ายหน้าเล็กน้อยทุกอย่างราวกับภาพฝัน ในตอนที่เธอตื่นเธอก็ต้องกลับสู่โลกของความเป็นจริงความจริงที่ว่าเธอเป็นลูกสาวนิรนามของตระกูลเหยา ไม่รู้ว่าจะสามารถใช้ชีวิตอยู่ต่อไปอีกนานแค่ไหน ไม่รู้ว่าอนาคตจะเป็นยังไง...ร่างบางหันหลังกลับแล้วเดินไปอย่างช้า ๆ ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงคนของตระดูลเหยากำลังตามหาเธออยู่ไม่ไกล
สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด บทที่ 372
“คุณชื่อหว่านยินเหรอ?” ไป๋จิ่งหยวนขมวดคิ้วดูสับสน “แล้วนามสกุลอะไร?”เหยาหว่านยินหลับตาลงแล้วนิ่งเงียบไป๋จิ่งหยวนจึงยิ้มกว้าง ไม่ว่าเธอจะนามสกุลอะไรแต่แค่ได้รู้จักชื่อก็ดีมากแล้ว“เอาล่ะ เดี๋ยวผมจะพาไปเดินเล่นในสวน” เขาเอ่ยพลางเดินออกไปจากประตู“นี่คุณ...”แต่ก่อนที่เขาจะออกไปได้ ร่างสูงก็ถูกเหยาหว่านยินรั้งเอาไว้เขาตะลึงก่อนจะหันกลับมามองเขายังไม่ได้ใส่กางเกง!ชายหนุ่มหน้าแดง ในขณะที่มองเหยาหว่านยินด้วยความตระหนก ไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ใส่เธอดีเห็นอย่างนั้นเหยาหว่านยินก็รู้สึกขบขัน ใบหน้าที่ซีดเซียวเริ่มมีสีสันขึ้นมาทันทีไป๋จิ่งหยวนวิ่งเข้าไปในห้องแล้วรีบสวมกางเกงทันที ก่อนจะพาเหยาหว่านยินออกไปเดินเล่นในค่ำคืนของฤดใบไม้ร่วงช่างสวยงาม ภายในสวนที่ได้รับแสงแดดอบอุ่นมาตลอดทั้งวัน ยังคงมีกลิ่นอายของความอบอุ่นไปทั่วทั้งบริเวณ รอบข้างมีความเงียบสงบและมีเสียงนกนานาชนิดร้องเป็นระยะ ๆ แสงไฟดวงเล็ก ๆ ที่ตกแต่งสวยงามราวกับมีหิ่งห้อยกำลังบินอยู่เหยาหว่านยินสูดหายใจลึกแล้วหลับตาลงเบา ๆเธอยืนอยู่บนสนามหญ้าและหายใจได้อย่างอิสระ อิสระที่เธอเฝ้าใฝ่หามาทั้งชีวิต“ดีจัง” เธอหั
