เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 353
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด บทที่ 354
เหยาม่านหนิงยืนนิ่งอยู่ตรงนั้นราวกับรูปปั้น ยืนอยู่นานกว่าจะได้สติกลับมาแล้วเดินจากไปอย่างช้า ๆสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า ลูกบุญธรรม ลูกสาวตระกูลเหยา...คำพูดของผู้เป็นแม่ยังคงหลอกหลอนเธอราวกับผี มันทำลายความภาคภูมิใจทั้งหมดที่เธอมีให้กับตัวเองคำพูดเหล่านั้นได้ปลุกให้เธอตื่นขึ้นมาเผชิญความจริงถึงสถานะลูกสาวคนเดียวของตระกูลเหยา เธอเป็นเพียงหญิงสาวที่มีชีวิตร่ำรวยและเพียบพร้อม ทว่าข้างในกลับกลวงโบ๋....เหยาม่านหนิงเดินไปที่สนามหญ้าโดยบังเอิญ คฤหาสน์ตระกูลเหยานั้นยิ่งใหญ่ราวกับปราสาทหรูหรา ทว่าไม่มีส่วนไหนเลยที่เป็นของเธอจริง ๆร่างบางเดินผ่านไปเรื่อย ๆ จนกระทั่งมาถึงยังสวนหลังบ้าน มีอาคารสไตล์จีนหันไปทางทิศเหนือซ่อนตัวอยู่ท่ามกลางภูเขาและแม่น้ำ เป็นที่พักที่ยอดเยี่ยม ว่าแล้วมือเล็กก็กำหมัดแน่น จ้องไปมองที่ประตูด้วยความขุ่นเคืองใจ“คะ..คุณหนู?” คนรับใช้ชราเปิดประตูออกมาเจอเธอด้วยความประหลาดใจ “มาที่นี่ทำไมคะ?”“น้องสาวของฉันอยู่ที่ไหน?”“กำลังพักผ่อนค่ะ”“ฉันจะเข้าไปดูเธอ”คนรับใช้พยายามห้ามแต่ก็ทำไม่ได้เหยาม่านหนิงเดินเข้ามาทันทีอาคารหลังนี้ถูกตกแต่งไว้ด้วยความประณีตและสวยงาม
สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด บทที่ 355
เหยาหว่านยินตะลึงและอยากจะปฏิเสธทว่าโดนเหยาม่านหนิงคว้าผมเอาไว้เสียก่อนเหยาหว่านยินร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด ราวกับว่าหนังศรีษะของเธอกำลังจะหลุดออกมา เด็กสาวกัดฟันและอดทนมองดูการกระทำของเหยาม่านหนิงอย่างนั้น ก่อนจะเอ่ยออกมาอย่างยากลำบาก “พี่อย่าทำแบบนี้เลยนะ...”“ไม่ต้องการงั้นเหรอ?”ใบหน้าของเหยาม่านหนิงดุร้าย ในขณะที่กำมือแรงขึ้น“ถ้าไม่ใช่เพราะแก พ่อกับแม่ก็จะมอบความรักทั้งหมดมาให้ฉัน! ฉันร่างกายแข็งแรงกว่า สวยกว่า มีความสามารถมากกว่า...แต่ทำไมฉันถึงเป็นได้แค่ตัวแทนแกล่ะ?”“เป็นเพราะแก เหยาหว่านยิน!” เหยาม่านหนิงดึงผมของอีกฝ่ายอย่างบ้าคลั่ง “แกไม่สมควรอยู่บนโลกใบนี้! ลูกสาวของตระกูลเหยาคือฉันคนเดียวเท่านั้น!”“ทำไมแกไม่ตายไปสักที!”“อย่านะ” เหยาหว่านยินร้องทั้งน้ำตาแต่เพราะเธอเป็นคนพิการที่ต้องอยู่บนรถเข็นตลอดเวลา จึงไม่สามารถช่วยตัวเองได้ทันทีที่เหยาม่านหนิงถูกพ่อกับแม่ดุด่า เธอก็จะมาระบายความโกรธ เหยาหว่านยินเคยคิดที่จะเปิดโปงเรื่องนี้ต่อทุกคน แต่เธอก็ถูกเหยาม่านหนิงขู่ว่าจะทำให้ไม่สามารถเจอหน้าพ่อกับแม่อีก“เหยาหว่านยิน ตอนนี้คือที่อยู่หน้าพ่อกับแม่ก็คือฉัน ถ้าฉัน
สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด บทที่ 356
อยากให้โลกที่มีเพียงเขาและเธอมีมากกว่านี้อีกหน่อย...สีหน้าของเจียงชั่นแดงระเรื่อ จำได้ว่าเขาเคยบอกเธอเรื่องนี้มาก่อนฮั่วจือสิงมองเธอเงียบ ๆเขายิ้มแล้ววางมือลงบนไหล่เปลือยของเธอ...ในตอนเช้าที่ฮั่วจือสิงตื่นขึ้นมา เขายังเห็นเจียงชั่นหลับอยู่ข้าง ๆ จึงลุกขึ้นอย่างเงียบ ๆ แล้วเข้าไปเอาซุปที่ป้าเฉินทำไว้ให้มาอุ่นตอนนี้ป้าเฉินทำซุปบำรุงร่างกายไว้ให้เธอดื่มทุกวันวันละหลายครั้งแต่ไม่ว่าจะดื่มเท่าไร ก็เหมือนว่าจะยังไม่เป็นผลมากนักฮั่วจือสิงหัวเราะเบา ๆ และทันทีที่เดินเข้าไปในครัวก็ได้ยินเสียงร้องของลูกแมวหน้าต่างห้องครัว หากเปิดออกไปก็จะเห็นสนามหญ้าเขียวยขจี มีแมวส้มตัวอ้วนตัวหนึ่งกระโดดไปบนขอบหน้าต่างแล้วกำลังยืดตัวบิดขี้เกียจท่ามกลางแสงแดดอ่อน ๆมันเป็นแขกประจำของซีหยวนครั้งแรกที่พบกับเขา มันยังเป็นแมวจรที่ตัวผอมและน่าสงสาร เขายังคิดอยู่เลยว่ามันจะมีชีวิตรอดไปได้อีกนานสักเท่าไรต่อมาเจียงชั่นก็ช่วยดูแลมันอย่างดี แถมยังสร้างที่อยู่ให้เจ้าแมวส้มในบริเวณสวน ตอนนี้ดูเหมือนว่ามันจะมีความสุขและกินมากขึ้นทุกวัน ร่างกายก็แข็งแรงขึ้นเรื่อย ๆ บางครั้งที่เห็นเจียงชั่นออกไปหา มันก็จะร
สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด บทที่ 357
เจียงชั่นไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากคล้องมือไว้ที่คอแกร่ง แล้วจูบคนตรงหน้าด้วยความรักแม้ว่าเขาจะไม่พอใจ ทว่าก็ปล่อยให้เธอทำตามใจตัวเอง“คุณไม่ต้องทำอาหารเช้าหรอกนะ” เจียงชั่นเอ่ยเบา ๆ “ป้าเฉินกำลังไปซื้อของที่ตลาดเดี๋ยวก็กลับมาแล้วล่ะค่ะ เดี๋ยวเขาก็กลับมาทำอาหารเช้าให้”“อีกอย่างป้าเฉินบอกว่าฉันต้องดื่มซุปนี่ก่อนอาหารเช้า”เจียงชั่นเอ่ยแล้วจะเอื้อมมือไปหยิบมันมาดื่มทว่าความคิดแวบหนึ่งก็ผุดขึ้นมาในใจของฮั่วจือสิงอย่างรวดเร็ว เขารีบวางชามซุปลงทันทีเจียงชั่นตกตะลึงแล้วมองเขาอย่างงุนงง “คุณ...มีอะไรหรือเปล่า?”“อ้อ เปล่าหรอก” เขากลับมามีสติอีกครั้ง “มันเย็นแล้ว อย่าดื่มเลยนะ”“ป้าเฉินบอกให้อุ่นร้อนอยู่เสมอไม่ใช่เหรอคะ?”“ชั่นชั่น” เขาหยุดชั่วคราว “ตอนนี้อย่าเพิ่งดื่มมันเลย อีกอย่างป้าเฉินก็อายุมากแล้ว ต้องดูแลทั้งงานบ้านและทำอาหาร เธอน่าจะเหนื่อยมาก”ท่าทางจริงจังของเขาทำให้เธอสับสน“หลังจากนี้ถ้าต้องกินข้าวที่บ้าน ผมจะให้คนเอาอาหารมาส่งให้แทน”เจียงชั่นตกใจและอยากจะถามอะไรบางอย่างกับเขา ทว่าก็ไม่ได้ถามออกไปฮั่วจือสิงขอให้เธอเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วพาไปทานอาหารเช้าที่หมิงหวงเขารู
สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด บทที่ 358
เจียงชั่นแลบลิ้นออกมาแล้วยิ้มจนตาหยีเธอไม่สนใจเขาและเดินตรงไปที่ถนน บริษัทหยู่เฟิงมีเดียอยู่ใกล้มาก ห่างออกไปเพียงหนึ่งถนน เธอจึงรีบเดินไปที่บริษัทฮั่วจือสิงยืนอยู่ใต้อาคารสักพักฟางฮั่นก็โทรหาเขาแล้วพูดว่า “นายน้อย คุณไม่รู้จักสไตล์การทำงานของประธานฟู่เหรอครับ? เธอไม่ชอบที่พนักงานเอาเรื่องความสัมพันธ์ส่วนตัวมาส่งผลต่องานนี่ครับ!”“ถ้าหากว่าคุณประกาศความสัมพันธ์กับคุณเจียงในบริษัทอย่างเปิดเผย มันจะนำปัญหามามากมาย!”ฮั่วจื้อสิงตอบอย่างไม่พอใจ “จะมีปัญหาอะไร?”“ก็อย่างเช่น... ศิลปินที่อยู่ภายใต้การบริหารของเธอจะทำตามเธอในเรื่องของความสัมพันธ์ แล้วพวกเขาจะมุ่งโฟกัสงานของตัวเองได้ยังไงกันล่ะครับนายน้อย?”สีหน้าของฮั่วจือสิงจริงจังมากขึ้น “แล้วฉันต้องแกล้งทำเป็นไม่รู้จักภรรยาฉันด้วยหรือไง?”ฟางฮั่นหัวเราะอย่างขมขื่น “แต่นั่น..คือสิ่งที่แม่คุณบอกไว้น่ะครับ”ฮั่วจือสิงตัดสายโทรศัพท์ทันทีแม้ว่าเขาจะถูกสั่งไม่ให้ทำตัวยิ่งใหญ่และเป็นที่เตะตา แต่เขาก็ยืนกรานที่จะทำมัน!ทันทีที่เขาก้าวเข้าไปในทางเข้าของหยู่เฟิงมีเดีย พนักงานต้อนรับก็หยุดเขาไว้เพราะเป็นบริษัทใหม่ฟู่ซิ่วอวี้จึงเอาพนั
สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด บทที่ 359
หัวใจของเจียงชั่นเต้นเร็วขึ้นและกำลังตื่นตระหนกจู่ ๆ ก็มีสายหนึ่งโทรเข้ามาหัวใจของเธอสั่นไหว ก่อนจะได้ยินเสียงอ่อนโยนจากปลายสาย “เจียงชั่น? ผมเองนะเสิ่นเซียว”“ค่ะ” เธอสงบสติอารมณ์ “มีอะไรเหรอคะ?”ปลายสายหยุดชั่วขณะ “คุณมาที่คลินิกตอนนี้ได้ไหม? ที่ทำงานของผม วันนี้ผมมีเรื่องไปปรึกษาจากแผนกจิตเวชมา”เจียงชั่นสังหรณ์ใจว่าอาจจะเกี่ยวข้องกับฮั่วจือซินเธอวางแล้วแล้วรีบมุ่งหน้าไปทันทีเสิ่นเซียวเองก็กำลังรอเธออยู่ ทันทีที่เจอกันพวกเขาก็ทักทายกันเล็กน้อย ก่อนที่เขาจะมองเธออย่างพิจารณา ในแววตามีอะไรบางอย่างซ่อนอยู่“ช่วงนี้ผมคอยให้คำปรึกษาด้านจิตวิทยากับเพื่อนผมคนหนึ่ง” เขาเอ่ยเจียงชั่นหยิบเอกสารขึ้นมาดู ในขณะที่มือเล็กก็สั่นไหวเล็กน้อยอย่างห้ามไม่ได้คำว่า ‘ซึมเศร้า’ แทงทะลุหัวใจของเธอราวกับมีที่แหลมคม“นี่มัน...” เธอมองเสิ่นเซียวเสิ่นเซียวถอนหายใจ “นี่เป็นผลการทดสอบที่เกิดกับเพื่อนสนิทของผมเอง”“ว่าไงนะ?”“มันเป็นอาการซึมเศร้าระยะเริ่มต้น แต่ตราบใดที่คุณให้ความร่วมมือมันก็มีโอกาสที่จะหายขาดได้”เสิ่นเซียวรู้สึกเสียใจมาก “ในระหว่างบทสนทนาของผมกับเธอ ผมรู้ได้ทันทีเลยว่าการข
สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด บทที่ 360
สีหน้าของเจียงชั่นเปลี่ยนไปเล็กน้อย เธอเองก็คิดอยู่นานดูเหมือนว่าเธอจะไม่ได้ยินข่าวเกี่ยวกับหยินเส่าฉิงมานานมากแล้ว ตั้งแต่เกิดเรื่องวุ่นวายในบ้านครั้งล่าสุด“ฉันไม่แน่ใจค่ะว่าเขาอยู่ที่หยางเฉิงหรือเปล่า?” เจียงชั่นตอบตามตรง “แต่เขาทำงานเป็นคนงานที่คฤหาสน์ตระกูลฮั่ว มีงานมากมายที่นั่นทุกวัน ไม่น่าเป็นไปได้ที่เขาจะลาออกแล้วใช่ไหมคะ?”“โอ้” เสิ่นเซียวพยักหน้า “ผมคิดว่าเขาคงออกไปจากหยางเฉิงแล้ว”“หมอเสิ่น!” เจียงชั่นพูดอย่างเร่งรีบ “ถึงแม้ว่าเขาจะปรากฎตัว แต่ก็ปล่อยให้เจอจือซินไม่ได้นะ”“ทั้งจือซินและจือสิงเองก็ตาม ฉันไม่อยากให้พวกเขาต้องเจอคนคนนี้ เขาอันตรายเกินไป”เสิ่นเซียวครุ่นคิดแล่วพยักหน้าเล็กน้อยตอนนั้นเองที่ผู้ช่วยเข้ามาบอกบางอย่างกับเขาด้วยความตื่นตระหนก “คุณฮั่วตื่นแล้วค่ะ แต่สภาพจิตใจของเธอไม่ดีนัก...”เสิ่นเซียวจึงรีบเข้าไปที่ห้องทันทีเจียงชั่นติดตามเขาเข้าไป ทันทีที่เข้าไปในห้องก็เห็นฮั่วจือซินมีท่าทางที่สงบ เขาจึงโล่งใจเล็กน้อยเสิ่นเซียวตรวจร่างกายเธอ หลังจากที่ไม่พบอะไรร้ายแรงเขาก็ยิ้มแล้วค่อย ๆ พูดคุยด้วยรอยยิ้มของเขาอบอุ่นราวกับแสงแดดในฤดูหนาวที่พร้อมจะขจ
สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด บทที่ 361
“อาการที่เธอเป็นคืออาหารเป็นพิษน่ะครับ อาการไม่ได้หนักหนาสาหัสอะไร ผมได้ให้ยาไปแล้ว ในสัปดาห์นี้ก็พักผ่อนให้เยอะ ๆ นะครับ ไม่นานร่างกายก็จะฟื้นฟูครับ”เจียงชั่นอุทานถามขึ้น “อาหารเป็นพิษงั้นเหรอคะ?”“เป็นความผิดของผมแท้ ๆ” ฮั่วจือสิงมองไปที่เจียงชั่น“ชั่นชั่น…ซุปตอนเช้าที่ผมไม่ได้ให้คุณกิน เป็นเพราะผมสงสัยว่าป้าเฉินวางยา”เจียงชั่นอ้าปากค้างเธอรู้ดีว่าฮั่วจือสิงไม่ใช่คนที่สงสัยคนอื่นโดยไร้เหตุผล และยิ่งไปกว่านั้นเขาจะไม่กล่าวหาคนรับใช้เก่าที่ภักดีต่อเขาอย่างผิด ๆ แน่นอน“เดิมทีผมจะยกซุปมาให้คุณกิน แต่ตอนนั้นอาจูกระโดดขึ้นไปบนขอบหน้าต่างเพื่อหาของกิน ผมก็เลยตักไปให้มัน” “แต่พออาจูได้ดมมันก็เบือนหนีทันที”“ตั้งแต่ตอนนั้น ผมก็สงสัยว่าในซุปนั่นมันต้องมีอะไรแน่ ๆ ”เจียงชั่นเพิ่งจะเข้าใจว่าทำไมตอนนั้นเขาถึงดูหนักอกหนักใจ ทำไมถึงได้พูดคำพูดอะไรแปลก ๆ พูดว่าต่อไปไม่ต้องกินในสิ่งที่ป้าเฉินทำอีก…“ตอนบ่ายพอผมกลับมาถึงบ้าน ก็เห็นป้าเฉินกำลังยุ่ง” ฮั่วจือสิงพูดต่อ “ตอนนั้นผมก็รู้สึกสงสัยในตัวเธออยากจะให้เผยพิรุธออกมา เพราะงั้นตอนนั้นที่ป้าถามผมว่าทำไมถึงไม่กิน ผมเลยบอกว่าในข้างในซ
บทล่าสุด
สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด บทที่ 380
เจียงชั่นยิ้มแล้วไม่ตอบอะไรโมนาจึงรู้สึกตระหนกขึ้นมาถังอี้หรานเป็นผู้กำกับที่มีชื่อเสียงในอุตสาหกรรมนี้ ภาพยนตร์ทุกเรื่องที่เขากำกับล้วนแต่ได้รับรางวัลในระดับนานาชาติไม่เพียงแค่มีชื่อเสียงในประเทศ แต่ยังมีชื่อเสียงในวงการภาพยนตร์ระดับนานาชาติอีกด้วยทุกคนในวงการต่างก็กระตือรือร้นที่จะได้เข้าไปอยู่ในทีมของถังอี้หรานแน่นอนว่าโมนาเองก็เป็นหนึ่งในนั้น แต่ถังอี้หรานเป็นผู้หญิงที่มีความสามารถ ทุกคนรู้จักกันดีว่าเธอหยิ่งแค่ไหน แน่นอนว่าแม้แต่ดารายอดนิยมอย่างเธอถังอี้หรานก็ไม่แยแสแต่ตอนนี้...“เมื่อกี้นี้คุณโทรหาถังอี้หรานจริง ๆ เหรอ?”“ใช่ครับ” ผู้จัดการห่าวเหลือบมองเธอ “ผู้อำนวยการถังเพิ่งสร้างภาพยนตร์เรื่องใหม่ คุณเนี่ยซินและคุณเจียงช่วยติดต่อกับเธอแล้ว”สีหน้าของโมนาเปลี่ยนไปด้วยความรู้สึกเสียใจอย่างมาก“ผะ..ผู้ช่วยเจียง” เธอมองเจียงชั่น “ผู้กำกับถังจะมาร่วมรายการนี้ด้วยเหรอ? แต่ฉันได้ยินมาว่าเธอไม่เคยปรากฎตัวในรายการวาไรตี้เลยนะ”เจียงชั่นยิ้มและยังคงไม่พูดอะไร“มันไม่ใช่รายการวาไรตี้ธรรมดา ๆ หรอกเหรอ?!” โมนาโกรธจัดเจียงชั่นเม้มปากแล้วเอ่ยอย่างใจเย็น “ไม่สำคัญหรอกค่ะ เพ
สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด บทที่ 379
เจียงชั่นที่กำลังดื่มน้ำ เกือบพ่นน้ำออกมาทันทีที่ได้ยินหลังจากวางสายแล้วเธอก็เดินออกไปเห็นได้ชัดว่าดาราสาวเป็นคนที่ใจร้อนมาก หญิงสาวจ้องเจียงชั่นด้วยความไม่พอใจ“นี่น่ะเหรอที่เรียกว่ามืออาชีพ กำลังทำอะไรอยู่?” โมนาตะโกน “หยู่เฟิงมีเดียก็ใหญ่โตแล้วมีชื่อเสียงในอุตสาหกรรมนี้นะ จะดูแลได้ดีแน่เหรอ? เพิกเฉยต่อศิลปินแบบนี้มันไม่สุภาพเลยนะ!”ผู้จัดการห่าวทนไม่ไหว “คุณโมนามีมารยาทหน่อยได้ไหมครับ?”โมนาเหลือบมองเขา“ผู้ช่วยเจียงเป็นผู้ช่วยอาวุโสของคุณฟู่ เธอรับผิดชอบงานประชาสัมพันธ์และการฝึกอบรมต่าง ๆ ให้กับศิลปินทุกคน แม้แต่เนี่ยซินเองก็ต้องทำตามและให้ความร่วมมือกับผู้ช่วยเจียง”“คุณโมนาคิดว่าตัวเองมีสถานะที่สูงกว่าคุณเนี่ยซินงั้นสินะครับ?”ทุกคำพูดของผู้จัดการห่าวเน้นย้ำ โมนาจึงถอยหลังเล็กน้อย ใบหน้าเต็มไปด้วยความไม่พอใจเจียงชั่นยิ้มแล้วหยิบเอกสารจากโต๊ะขึ้นมา ในนั้นมีตารางงานของศิลปินหลายคนของบริษัท“นี่เป็นแผนการเดินทางของคุณค่ะ” เจียงชั่นยื่นเอกสารสำเนาให้กับโมนา “ในนั้นมีข้อควรระวังในการปรากฏตัวในรายการ เดี๋ยวฉันจะช่วยสื่อสารกับผู้จัดการส่วนตัวของคุณล่วงหน้า”“นีมันรายการอะไ
สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด บทที่ 378
เจียงชั่นขมวดคิ้วพลางมองตามไปยังเสียงที่ได้ยินเธอเห็นหญิงสาวสวยแต่งตัวเรียบหรู สวมแว่นกันแดดอันใหญ่และต่างหูกับสร้อยคอที่ดูเว่อร์เดินนวยนาดเข้ามา“ไม่ได้บอกว่ามีทีมผู้บริหารที่เป็นมืออาชีพหรอกเหรอ?” เธอถอดแว่นนกันแดดอันใหญ่ออกแล้วมองเจียงชั่นด้วยท่าทางที่ไม่เป็นมิตร “แล้วอยู่ไหน?”ผู้จัดการห่าวและเจียงชั่นมองหน้ากันแล้วพยักหน้าเบา ๆเจียงชั่นยื่นมือออกมาแล้วเอ่ยด้วยรอยยิ้ม “คุณโมนาใช่ไหมคะ? ฉันคือ...”โมนาแสดงท่าทีที่หยิ่งออกมา เธอไม่ยอมจับมือกับเจียงชั่นเลยเจียงชั่นจึงหยุดค้างอยู่กลางอากาศแบบนั้น ก่อนจะดึงมือกลับเงียบ ๆผู้จัดการห่าวก้าวไปข้างหน้าแล้วเอ่ย “คุณโมนาครับ นี่คือคุณเจียงชั่นผู้ช่วยอาวุโสที่หยู่เฟิงมีเดียของเรา เธอรับผิดชอบในการจัดหาศิลปิน ถ้าหากว่าคุณมีคำถามอะไร สามารถคุยกับเธอได้เลยโดยตรง”“อ้อ เจียงชั่น!” โมนายิ้มในขณะที่ก้มลงมองเล็บมือที่เพิ่งทำมาของเธอ “มีประสบการณ์หรือเปล่า? ไม่ใช่ใครก็จะดูแลฉันได้นะ”“ไม่ต้องกังวลครับคุณโมนา แม้ว่าผู้ช่วยเจียงจะไม่ได้อยู่ในวงการนี้นาน แต่ความสามารถในการทำงานของเธอโดดเด่นมาก”“ความสามารถในการทำงานหรือยั่วผู้ชายกันแน่ที่โดด
สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด บทที่ 377
“ไอ้สารเลว! แกมันน่ารังเกียจ”สีหน้าของหยินรั่วหงแดงจัดฮั่วจ่านเฮ่อมองกลับด้วยรอยยิ้ม ภายใต้แววตาเจ้าเล่ห์มีความชั่วร้ายอยู่เต็มเปี่ยมเครื่องบินส่วนตัวของฮั่วจือสิงตกจริง แต่หยินรั่วหงไม่รู้เรื่องนี้ในตอนนั้นเขาพบกับฮั่วจ่านเฮ่อที่งานเลี้ยงหลายแห่ง พวกเขาเป็นเพียงคนที่รู้จักกันเท่านั้นนอกเหนือจากการฝึกฝนด้านการแพทย์และเภสัชกรรมแล้ว ตระกูลหยินในหนานหยางยังเปิดสนามบินพลเรือนอีกด้วย สนามบินขนาดใหญ่หลายแห่งในหนานหยางอยู่ภายใต้การควบคุมของตระกูลหยินดังนั้นฮั่วจ่านเฮ่อจึงมีแผนนี้ขึ้นมา ทว่าเขาซ่อนความจริงนี้จากหยินรั่วหง ก่อนจะใช้อุบายในการใช้ช่างเทคนิคเข้ามาทำอะไรบางอย่างกับเครื่องบินของฮั่วจือสิง...จากนั้นเขาก็แกล้งทำกรรมธรรม์ก้อนใหญ่แล้วบอกหยินรั่วหงว่าเงินหลายล้านจะตกเป็นของเขาหยินรั่วหงไม่คิดมาก่อนว่าตัวเองจะกลายเป็นผู้ร้ายในการก่ออาชญากรรมที่เลวร้ายในครั้งนี้ด้วย“ประธานหยิน ถ้าเรื่องนี้ถูกพูดออกไป จะไม่มีใครฟังคำอธิบายของคุณหรอกนะ เพราะพวกเขาจะคิดว่าคุณเป็นคนที่ร่วมทำร้ายฮั่วจือสิงเหมือนกัน”“เมื่อถึงเวลาชื่อเสียงและความมั่นคงของคุณก็จะถูกทำลายลงไป”หยินรั่วหงหายใจเข
สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด บทที่ 376
“ใช่”ฮั่วจือสิงขมวดคิ้วด้วยสีหน้าที่จริงจังขึ้นมาเล็กน้อย “ผมไม่ได้บอกเรื่องนี้กับชั่นชั่น ดังนั้นอย่าพูดเรื่องนี้เลยนะ...”“เกิดอะไรขึ้น?” “ช่วงนี้อาการบาดเจ็บที่ขา...มันมีอาการนิดหน่อยน่ะ”เสิ่นเซียวตกใจ รีบพาเขาไปเพื่อตรวจสอบอย่างละเอียดทันที“ไม่มีอะไรหรอก” ฮั่วจือสิงตบไหล่อีกฝ่าย “มันน่าจะกำเริบ ก่อนหน้านี้ไม่เคยเป็นมาก่อน แต่ช่วงนี้อากาศเย็นลงมาก ก็จะเจ็บมากหน่อย”“ผมจำได้ว่าตอนนั้นคุณให้ยาผม ทั้งแบบกินแล้วก็แบบทา มันได้ผลดีมากนะ..วันนี้ก็เลยอยากจะให้สั่งยาเพิ่ม”เสิ่นเซียวลังเลอยู่นาน โดยที่ไม่พูดอะไร“มีอะไรรึเปล่า?”ฮั่วจือสิงนึกสงสัยว่าแพทย์อาจจะไม่สามารถสั่งยาได้ง่ายดายอย่างทีคิด?“จือสิง” เสิ่นเซียวมองเขาแล้วเม้มปากแน่น ในที่สุดก็ตัดสินใจเอ่ยออกมา “ที่จริงผม..ผมเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามันคือยาอะไร”“ว่าไงนะ?” ฮั่วจือสิงประหลาดใจ “แต่ตอนนั้นคนที่ให้ยากับผมคือคุณนะ”“ใช่ แต่ยานั่นมีคนมอบให้คุณอีกที”ฮั่วจือสิงยิ่งเกิดความสับสนมากขึ้นเสิ่นเซียวถอนหายใจแล้วบอกความจริงทั้งหมด“คุณลองคิดดูสิ ถึงผมจะจบจากโรงเรียนแพทย์มา แต่ตอนนั้นผมไม่ได้เป็นหมอมานานแล้ว ไม่เคยผ่า
สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด บทที่ 375
“ครับ นายน้อย” ฟางฮั่นพยักหน้าแต่หยินรั่วหงเป็นคนค่อนข้างลึกลับ ไม่ชอบปรากฎตัวต่อสาธารณะแม้แต่ในงานประมูลวันนั้น ก็มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่ได้เจอหน้าเขา“ถ้านัดหมายในนามของเรา เขาจะต้องรับ” ฮั่วจือสิงคิดเรื่องนี้ไว้แล้ว“แล้ว...ในนามของคุณชายสองล่ะครับ?”“ไม่จำเป็น” ฮั่วจือสิงเม้มปาก “บอกแค่ว่าปู่อยากเจอเขา”ฟางฮั่นสะดุ้งเล็กน้อย “นี่ก็เป็นอีกวิธีหนึ่ง ถ้ามีปู่ร่วมด้วย หยินรั่วหงจะไม่กล้าทำอะไร”ฮั่วจือสิงยิ้ม ก่อนจะปรับสีหน้าไปเป็นไม่พอใจอีกครั้ง“นายน้อย เป็นอะไรหรือเปล่าครับ?” ฟางฮั่นรู้สึกตระหนกเล็กน้อยฮั่วจือสิงลดเสียงทันทีและเจียงชั่นก็ยังอยู่ในครัว“เปล่า” เขาขยับตัวเล็กน้อย “ก็ปัญหาเดิม ๆ”“อาการบาดเจ็บเล็ก ๆ น้อย ๆ หรือเปล่าครับ?” ฟางฮั่นเป็นกังวลหลังจากเหตุการณ์เครื่องบินตก ฮั่วจือสิงได้รับบาดเจ็บหนัก แม้ตรวจแล้วทุกอย่างจะปกติดี แต่ก็มีเพียงอาการบาดเจ็บที่ขาเท่านั้นที่ยังมีผลกระทบที่ต่อเนื่องมาจนถึงตอนนี้“จริง ๆ มันก็ไม่ได้ร้ายแรง” เขายืดตัวขึ้นแล้วเอ่ยอย่างใจเย็น “ช่วงนี้อากาศเริ่มเย็นลง ก็เลยเจ็บมากเป็นบางครั้งแต่ไม่รุนแรงมาก คงจะไม่เป็นอะไรถ้าฉันพอจะปรั
สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด บทที่ 374
เจียงชั่นหน้าแดงด้วยความเขินอาย ในขณะที่ฮั่วจือสิงกำลังโมโห เธอรีบผละออกจากเขาแล้ววิ่งเข้าไปในบ้านทันทีฟางฮั่นอ้าปากค้าง สายเกินไปแล้วที่เขาจะหนีไปอีกคน...สีหน้าของฮั่วจือสิงมืดดำราวกับมีหมึกดำ ๆ มาป้ายไว้บนหน้าเขาเดินออกไปตรงลานสนามหญ้าอย่างรวดเร็ว พลางมองฟางฮั่นด้วยแววตาที่แข็งกร้าวและเย็นชาฟางฮั่วกระตุกยิ้มแห้ง ๆ หัวใจเต้นแรงจนจะกระเด้งออกมาจากปาก“เกิดอะไรขึ้น?” เขาเอ่ยตอนนี้ฟางฮั่นลืมทุกสิ่งที่เขาต้องการจะพูดแล้ว จึงมองคนตรงหน้าด้วยแววตาว่างเปล่าความเงียบไม่กี่วินาที ทว่าความรู้สึกกลับยาวนานเป็นทศวรรษจากนั้นเจียงชั่นก็ได้ยินเสียงคำรามเข้ม ๆ ของใครบางคนดังขึ้นมา “ฟางฮั่น!”ป้าเฉินที่กำลังเลือกผักอยู่สะดุ้งแล้วรีบวิ่งออกมาจากครัวทันที“เกิดอะไรขึ้นคะ?”เจียงชั่นนั่งหัวเราะอยู่บนโซฟา“เสี่ยวฟางมีเรื่องเหรอคะ?” ป้าเฉินส่ายหน้าแล้วถอนหายใจ ก่อนจะกลับไปที่ห้องครัวพลางพึมพำกับตัวเอง “ตะเบ็งเสียงขนาดนี้ คงต้องทำซุปไว้ให้นายน้อยหน่อยแล้วล่ะนะ...”ที่สนามหญ้าเองเจ้าแมวส้มที่กินอาหารจนหมดก็กำลังเหวี่ยงร่างอ้วน ๆ ของมันไปมา ขณะที่มองชายหนุ่มทั้งสองแล้วร้องเหมียวสองสามครั้ง
สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด บทที่ 373
จู่ ๆ ไป๋จิ่งหยวนก็รู้สึกว่าหัวใจของตัวเองเต้นผิดจังหวะ แทบจะควบคุมเอาไว้ไม่ได้ใบหน้าที่ชัดเจนของเหยาหว่านยินสะกดเขาราวกับมีเวทย์มนตร์ ดวงตากลมคู่นั้นราวกับโลกที่ลึกลับกำลังดึงดูดให้เขาเข้าไปสำรวจไป๋จิ่งหยวนมองเธออย่างว่างเปล่า บรรยากาศโดยรอบเงียบลง ราวกับว่าทุกอย่างกำลังมุ่งความสนใจไปที่เธอลมเย็น ๆ ที่พัดกระโชกมาทำให้เหยาหว่านยินไอออกมาสองสามครั้งทำให้ไป๋จิ่งหยวนถอดเสื้อคลุมออกมาแล้วสวมให้กับเธอแทน“ไม่เป็นไร...”“ใส่เถอะ” เขาช่วยกระชับเสื้อให้กับเธอ “ไม่สบายเหรอคุณ? หรือว่าเป็นหวัด?”เหยาหว่านยินเม้มปากแล้วมองเขาเงียบ ๆตอนนี้เริ่มมีคนทะยอยออกมาจากประตูงานประมูล“ดูเหมือนงานจะจบแล้วล่ะ” ไป๋จิ่งหยวนเอ่ย “เอาล่ะ..เดี๋ยวผมไปส่ง คุณอยู่ที่ไหน?”เหยาหว่านยินชะงักแล้วส่ายหน้าเล็กน้อยทุกอย่างราวกับภาพฝัน ในตอนที่เธอตื่นเธอก็ต้องกลับสู่โลกของความเป็นจริงความจริงที่ว่าเธอเป็นลูกสาวนิรนามของตระกูลเหยา ไม่รู้ว่าจะสามารถใช้ชีวิตอยู่ต่อไปอีกนานแค่ไหน ไม่รู้ว่าอนาคตจะเป็นยังไง...ร่างบางหันหลังกลับแล้วเดินไปอย่างช้า ๆ ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงคนของตระดูลเหยากำลังตามหาเธออยู่ไม่ไกล
สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด บทที่ 372
“คุณชื่อหว่านยินเหรอ?” ไป๋จิ่งหยวนขมวดคิ้วดูสับสน “แล้วนามสกุลอะไร?”เหยาหว่านยินหลับตาลงแล้วนิ่งเงียบไป๋จิ่งหยวนจึงยิ้มกว้าง ไม่ว่าเธอจะนามสกุลอะไรแต่แค่ได้รู้จักชื่อก็ดีมากแล้ว“เอาล่ะ เดี๋ยวผมจะพาไปเดินเล่นในสวน” เขาเอ่ยพลางเดินออกไปจากประตู“นี่คุณ...”แต่ก่อนที่เขาจะออกไปได้ ร่างสูงก็ถูกเหยาหว่านยินรั้งเอาไว้เขาตะลึงก่อนจะหันกลับมามองเขายังไม่ได้ใส่กางเกง!ชายหนุ่มหน้าแดง ในขณะที่มองเหยาหว่านยินด้วยความตระหนก ไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ใส่เธอดีเห็นอย่างนั้นเหยาหว่านยินก็รู้สึกขบขัน ใบหน้าที่ซีดเซียวเริ่มมีสีสันขึ้นมาทันทีไป๋จิ่งหยวนวิ่งเข้าไปในห้องแล้วรีบสวมกางเกงทันที ก่อนจะพาเหยาหว่านยินออกไปเดินเล่นในค่ำคืนของฤดใบไม้ร่วงช่างสวยงาม ภายในสวนที่ได้รับแสงแดดอบอุ่นมาตลอดทั้งวัน ยังคงมีกลิ่นอายของความอบอุ่นไปทั่วทั้งบริเวณ รอบข้างมีความเงียบสงบและมีเสียงนกนานาชนิดร้องเป็นระยะ ๆ แสงไฟดวงเล็ก ๆ ที่ตกแต่งสวยงามราวกับมีหิ่งห้อยกำลังบินอยู่เหยาหว่านยินสูดหายใจลึกแล้วหลับตาลงเบา ๆเธอยืนอยู่บนสนามหญ้าและหายใจได้อย่างอิสระ อิสระที่เธอเฝ้าใฝ่หามาทั้งชีวิต“ดีจัง” เธอหั
