แชร์

บทที่ 243

ผู้แต่ง: กิตติรวิชญ์
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-10-29 19:42:56
“ฉันว่าพาเธอกลับมาหยางเฉิงเลยเถอะ! ตระกูลฮั่วยังไงก็มีฉันกับพ่อของเธออยู่ ไม่มีทางทำให้เจียงชั่นเสียเปรียบแน่”

“ขอบคุณป้าหยุนมาก” ฮั่วจือสิงฝืนยิ้มออกมา “ผมกลัวก็แต่ว่ายิ่งทำแบบนี้เธอจะยิ่งเกลียดผม”

“กู้หม่างจับตัวได้แล้วยัง?”

“ยังไม่ได้” ฮั่วจือสิงพูดเสียงขรึมออกมา “คนที่พาเขาไปเจ้าเล่ห์มาก เป็นเขตชานเมืองเจียงโจว อีกทั้งเขายังคุ้นเคยกับทางแยกต่าง ๆ ริมแม่น้ำเป็นอย่างมาก เมื่อมาถึงสถานที่ที่มีกล้องวงจรปิดอยู่ก็ปิดใบหน้าเอาไว้ บวกกับรถไม่มีทะเบียน การตรวจสอบก็เลยค่อนข้างยาก”

“ต้องการให้ฉันช่วยอะไรก็บอกมาได้” หวังเหม่ยหยุนปลอบออกมา

ฮั่วจือสิงมองเธออย่างซาบซึ้งใจ พยักหน้าออกมาเบา ๆ ตามมาด้วยถามออกมาอีกประโยคหนึ่ง “คุณกับจือซินจะกลับบ้านกันเมื่อไหร่?”

“อีกสองวันนี่ล่ะ จือซินก็ควรจะเตรียมตัวสอบเข้ามหาวิทยาลัยได้แล้ว!”

เพิ่งสิ้นเสียงลง ฮั่วจือซินก็ผลักประตูปึงปังเข้ามา เมื่อเห็นว่าพี่ใหญ่ก็อยู่ที่นี้ด้วยก็รีบถามถึงสถานการณ์ของเจียงชั่น

อย่างไรก็ตามฮั่วจือสิงกลับสังเกตว่าด้านหลังเธอยังมีอีกคนหนึ่งตามมาด้วย

“ท่านสามฮั่วสวัสดีครับ”

ฮั่วจือสิงจ้องมองเขาอย่างละเอียด “นายคือ…”

“ผมชื่อห
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

  • สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด   บทที่ 244

    ในตอนที่ฮั่วจือสิงกลับมาถึงบ้านนั้นก็ได้ยินเสียงน้ำไหลออกมาจากห้องน้ำหัวใจเขาบีบรัด แล้วก็ไม่กล้าที่จะเคลื่อนไหวใด ทำได้เพียงยืนอยู่เงียบ ๆ ตรงนั้นเขาคิดถึงคำพูดที่เสิ่นเซียวเคยพูดออกมา พฤติกรรมผิดปกติเหล่านี้ของเจียงชั่น เรียกว่าเกิดจากความตึงเครียดหลังจากเกิดอาการสะเทือนใจ“อาการเธอยังถือว่าค่อนข้างเบาอยู่” เสิ่นเซียวบอกเขา “ทางที่ดีที่สุดคือให้คำปรึกษาทางจิตใจเพื่อแก้ไขปัญหา ทว่า…คนที่แก้ไขได้นั้นต้องเป็นตัวคุณเองเพราะปัญหามันเกิดมาจากตัวคุณ เช่นนั้นคุณคือหมอทางจิตวิทยาที่ดีที่สุด”ฮั่วจือสิงสูดลมหายใจเข้าลึกเขาอยากจะเป็นคนที่ช่วยเหลือเธอมาก แต่เจียงชั่นไม่ยอมให้โอกาสเขาเข้าใกล้เลยและก็เป็นในตอนที่ประตูห้องน้ำเปิดออก เจียงชั่นเดินห่อผ้าเช็ดตัวออกมาห้องน้ำ จู่ ๆ ก็เงยหน้าขึ้นมาสบสายกับเขา เธอตกใจจนส่งเสียงร้องออกมา“ชั่นชั่น…”เขายังไม่ทันได้พูดออกมา เจียงชั่นก็ก้มหัวลงแล้วรีบเข้าห้องนอนไปปิดประตูแน่นประตูบานนั้นเหมือนว่าจะแยกพวกเขาทั้งสองคนเอาไว้เป็นสองโลกผ่านไปครู่หนึ่ง เจียงชั่นเปิดประตูออกเป็นรอยแยกเล็ก ๆ ลอบมองเขา มองเขาที่เก็บกวาดอยู่ในห้องนั่งเล่นเล็ก ๆ นั่น เก

  • สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด   บทที่ 245

    เจียงชั่นขมวดคิ้วอย่างไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ออกมาดี “เขาทั้งซื้อปลาซื้อผัก ซื้อมาตั้งมากมายจนไม่อาจยัดเข้าตู้เย็นได้แล้ว!” หยิ่นเหวินซีขมวดคิ้วออกมา ชี้ไปยังระเบียง “ลูกดู ที่เหลือล้วนแต่กองอยู่ตรงนั้น! นี่เหมือนกับว่าย้ายซุปเปอร์มาเก็ตกลับมาแล้วมาแล้วนะ?”เจียงชั่นประคองแม่ของเธอนั่งลงก่อน ขณะที่เตรียมจะไปดูที่ห้องครัว ในตอนนี้ฮั่วจือสิงก็ยกอาหารออกมา ทั้งสองคนมองสบตากัน ต่างก็พากันนิ่งอึ้งไป เจียงชั่นก้มหน้าลงหลบสายตาของเขาไป ก่อนจะเดินตรงไปห้องครัวสถานการณ์ข้างในนั้นค่อนข้างจะน่าอนาถ เจียงชั่นยิ้มออกมาอย่างขมขื่น สุดท้ายก็เป็นที่เธอที่มาทำความสะอาดสภาพที่เหมือนสนามรบนั้นจำได้ในตอนที่เพิ่งจะอยู่ด้วยกันนั้น เขามักจะเป็นเหมือนกับนายท่านที่รอให้คนมาคอยรับใช้ ภายหลังบางครั้งถึงได้เข้าครัวเป็นครั้งคราว ห้องครัวล้วนแต่ทำเสียจนยุ่งเหยิง ในตอนนั้นเจียงชั่นไม่เข้าใจ ว่างานบ้านมันยากถึงขนาดนั้นเชียวเหรอ?ตอนนี้เธอเข้าใจแล้ว ฮั่วจือสิงเดิมทีก็คือคนที่ถูกคนคอยดูแลรับใช้อยู่แล้ว การทำงานบ้านพวกนี้ก็ถือว่าไม่ใช่เรื่องง่ายนักฮั่วจือสิงยกปลาจานสุดท้ายออกมาขึ้นโต๊ะ แผ่นหลังตรงยืนแข

  • สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด   บทที่ 246

    ไม่นานเกี๊ยวกุ้งชามหนึ่งก็ถูกนำมาให้เจียงชั่นขยับช้า ๆ เบา ๆ โดยใช้ช้อนเล็ก ๆ กวนอาหารในชาม เกี๊ยวนึ่งที่มีกลิ่นหอมของกุ้งและสาหร่ายทะเลยังคงลอยเข้าไปที่จมูกของฮั่วจือสิงเขามองเธออีกครั้ง แต่เธอไม่มองเขาเลยหัวใจของเขารู้สึกเหมือนตกลงก้นเหวอย่างไรก็ตามไม่นานนักเจียงชั่นก็ลุกขึ้น หยิบชามเปล่ากลับมา เธอเลือกเอาผักชีออก แล้วเทเกี๊ยวกุ้งกว่าครึ่งลงไปในชามเปล่าจากนั้นเธอก็ดันชามไปตรงหน้าเขา นานกว่าจะพูดออกมาจากลำคอเบา ๆ สองคำ “กินเถอะ”ฮั่วจือสิงตะลึงไป จากนั้นก็ยิ้มออกมา นี่เป็นคำพูดแรกที่เธอพูดกับเธอหลังจากที่ออกมาจากโรงพยาบาลหัวใจของเขารู้สึกที่จะตื่นเต้นขึ้นมาโดยที่ไม่รู้ตัวเขานึกถึงในตอนที่เธอชวนเขาไปทานอาหารที่โรงแรมตี้หาวในครั้งนั้น ทั้ง ๆ ที่มีเงินติดตัวไม่มากนัก แต่กลับตอบรับทุกคำขอของเขา แทบจะกัดฟันสั่งข้าวผัดล็อบสเตอร์มาจานหนึ่ง รอเมื่อยกข้าวผัดล็อบเตอร์มา เธอก็แบ่งกว่าครึ่งหนึ่งให้เขาเช่นนี้ ตัวเองแทบจะไม่ได้กินเลยจู่ ๆ ฮั่วจือสิงก็รู้สึกว่าถึงแม้ว่าวันหนึ่งเขาจะต้องตกไปเป็นขอทานขออาหาร แต่หญิงสาวคนนี้ก็ไม่มีทางทิ้งเขาเธอแม้แต่คนที่ติดคุกก็ยังยอมรับได้ แล้วทำไมจะ

  • สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด   บทที่ 247

    ฮั่วจือสิงปรากฏตัวออกมา ทุกคนต่างก็มองเขาโดยไม่หันสายตาไปไหนท่าทีที่เย็นชาที่จริงจังของฮั่วเหวินยวนในที่สุดก็อ่อนลง“กลับมาแล้ว?”ฮั่วจือสิงพยักหน้า “ครับคุณปู่”ฮั่วเหวินยวนเงยหน้าขึ้น และส่งสัญญาณให้เขานั่งลง ฮั่วจือสิงกลับค่อย ๆ เดินเข้ามายืนสงบนิ่งตรงกลางของห้องประชุม สายตาที่เข้มงวดกวาดมองไปที่ใบหน้าของทุกคน กลิ่นอายอันทรงพลังแผ่กระจายออกมารอบกายจนทำให้ทุกคนไม่แม้แต่จะกล้าหายใจออกมาแรง ๆฮั่วจ่านเฮ่อจ้องมองเขาอย่างนิ่งอึ้ง กระตุกมุมปากขึ้นสองครั้ง ก่อนจะฝืนยิ้มออกมา“จือสิง นายกลับมาได้ยังไง?”“ดูเหมือนว่าลุงรองจะไม่ค่อยอยากจะต้อนรับผมนะ?” ฮั่วจือสิงโค้งมุมปากขึ้น“จะเป็นไปได้ยังไงกัน! ฉันเพียงแต่…”“เพียงแต่กลัวว่าผมจะแย่งชิงจุดโดดเด่นของพี่ใหญ่ไป!”ฮั่วจ่านเฮ่อโมโหเสียจนใบหน้าซีดขาว ดวงตารูปสามเหลี่ยมจ้องมองเขา ฮั่วจือสิงเดินเข้ามาอย่างสงบนิ่ง แล้วมองไปยังตรงตำแหน่งที่เขานั่งอยู่ หัวเราะออกมาเบา ๆ “เหมือนว่าลุงรองจะนั่งผิดตำแหน่งนะ ที่นั่งนี้เป็นของผม”“แก…”“ถึงแม้ว่าความสามารถเงินทุนจะขาดไป แต่ปัญหาเรื่องเงินทุนนั้นลุงรองไม่ต้องเป็นกังวลไป” สายตาของฮั่วจือสิงดูมีค

  • สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด   บทที่ 248

    เหล่าผู้ถือหุ้นเมื่อเห็นข้อมูลนี้ต่างก็พากันประหลาดใจ แผนธุรกิจละเอียดและครอบคลุมเป็นอย่างมาก อีกทั้งยังมีเงินทุนที่เพียงพอจากสองบริษัทอย่างตงหมิงและเหลยอัน!ตงหมิงและเหลยอันเข้าตลาดหลักทรัพย์แล้ว เดิมทีที่เงียบๆ ไม่มีข่าวคราวใด จู่ ๆ ก็กลายเป็นม้ามืดในตลาดหุ้น เติบโตแตะขีดจำกัดกันอย่างต่อเนื่องทุกคนต่างก็ไม่คาดคิดว่าเจ้านายใหญ่ที่อยู่เบื้องหลังทั้งสองบริษัทจะคือท่านสามฮั่ว!“หากว่าจำไม่ผิดแล้ว” ฮั่วจือสิงมองไปยังฮั่วจ่านเฮ่อพร้อมยิ้มเหมือนราวกับไม่ยิ้มออกมา “สองวันก่อนนี้ลุงรองยังให้คนไปสืบข่าว ต้องการจะพบกับเจ้าของทั้งสองบริษัทนี้อยู่เลย?”“แก แก…” ฮั่วจ่านเฮ่อนิ่งอึ้งไป พูดอะไรออกมาไม่ได้แม้แต่คำเดียวนอกจากทั้งสองบริษัทนี้แล้ว ยังมีอีกหนึ่งบริษัทลงทุน ก่อนหน้านั้นเคยเข้าซื้อโครงการใหญ่ๆ หลายโครงการล้วนแต่มีเขียนเอาไว้บนเอกสาร ประวัติอันยอดเยี่ยมนั้นล้วนแต่ไม่มีใครเทียบได้ฮั่วจือสิงพูดออกมาอย่างจริงจัง “ผมได้รับคุณสมบัติในการประมูลแล้ว การชนะการประมูลนั้นก็เป็นเพียงแค่พิธีการเท่านั้น ตอนนี้ขั้นตอนการส่งมอบที่ดินตรงชานเมืองตะวันตกนั้นล้วนแต่ถูกจัดการขึ้นอย่างลับ ๆ แล้ว สามวัน

  • สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด   บทที่ 249

    เจ้าของบ้านเช่าโทรศัพท์มา ถามว่าห้องเช่าเล็ก ๆ นั้นเธอจะยังเช่าต่อไหมหัวใจของเจียงชั่นตึงเครียด ที่นั่นมีความทรงจำของเธอกับฮั่วจือสิงมากมาย ถึงแม้ว่าเธอจะโกรธเขาแต่ความทรงจำเหล่านี้เธอก็ตัดใจทิ้งมันไม่ได้“คุณนายกู้ คุณพูดอะไรออกมาสักคำสิ!” เจ้าของบ้านตะโกนออกมา “หากว่าไม่เช่าต่อแล้ว ฉันจะให้คนอื่นเช่า! ตอนนี้บ้านของฉันเป็นที่ต้องการกันมากนะ!”“ห้ามให้คนอื่น!” เจียงชั่นหลุดปากพูดออกมา “ในตอนนั้นพวกเราเซ็นสัญญากันเอาไว้หนึ่งปีแท้ ๆ ตอนนี้ยังไม่ถึงกำหนดเวลาเลย!”“ยังไม่ถึงกำหนดเวลา แต่คุณก็ต้องจ่ายค่าเช่าด้วยนะคุณนายกู้!”“วางใจเถอะ ฉันไม่มีทางติดหนี้คุณแน่!”เจียงชั่นมุ่ยปากออกมา “อีกเดี๋ยวฉันจะโอนค่าเช่าให้คุณ!”“และฉันก็ไม่ใช่คุณนายกู้!” เธอขึ้นเสียงสูง พูดบอกเจ้าของบ้านออกมาอย่างชัดเจนทีละคำ “สามีของฉันสกุลฮั่ว!”“อ๋อ…ได้ได้ได้ คุณนายฮั่ว!” เจ้าของบ้านไม่ได้สนใจว่าจะสกุลกู้หรือว่าฮั่ว ขอเพียงแค่มีเงินจะสกุลบรรพชนอะไรก็ได้เจียงชั่นวางสายลง แล้วถอนหายใจออกมาอย่างทำอะไรไม่ได้หยิ่นเหวินซีหัวเราะออกมา มือหนึ่งวางลงบนไหล่ของลูกสาว เลิกคิ้วแล้วถามเธอออกมา “เมื่อครู่นี้พูดอะไรออกม

  • สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด   บทที่ 250

    เจียงชั่นมองไปที่หน้าจออยู่ครู่หนึ่งเมื่อเปิดกล้องวีดีโอ ทางด้านนั้นเป็นใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มอ่อนโยน“กำลังทำอะไรอยู่?”เจียงชั่นไม่พูดอะไรออกมา ก็ปิดกล้องฝั่งตัวเองลง ฮั่วจือสิงไม่ได้สนใจ ยังคงยิ้มอยู่ให้เธอพร้อมน้ำเสียงแหบพร่าน่าดึงดูด“ผมกำลังเดินเล่นอยู่ในสนาม”เจียงชั่นตะลึงไป เมื่อมองไปที่่หน้าจอนั้น สนามแห่งนั้นใหญ่โตจริง ๆ ถึงแม้ว่าจะเป็นยามค่ำคืนก็สามารถมองเห็นได้ว่าตกแต่งออกมาอย่างงดงามด้านหลังของเขาเห็นเป็นภูเขาที่กระจัดกระจายอยู่ อาคารสูงตั้งตระหง่าน บางครั้งยังได้ยินเสียงน้ำพุดังขึ้นเป็นครั้งคราวที่แท้ที่นี้ก็เป็นที่ที่เขาเติบโตมาตั้งแต่เล็ก…ช่างแตกต่างจากที่เธออยู่อาศัยมากนักจู่ ๆ เจียงชั่นก็รู้สึกได้ถึงความต่ำต้อย เธอนั่งอยู่บนหน้าต่างที่ยื่นออกมา มือเล็ก ๆ คว้าเบาะที่นั่งอย่างไม่สงบนักฮั่วจือสิงไม่ได้ยินเสียงเธอเป็นเวลานาน หน้าจอเองก็มืดดำสนิท แต่เขาก็ยังคงรู้สึกสบายใจเพราะว่าเธอไม่ได้ตัดสายเขาทิ้ง เธอยังคงฟังอยู่ จากหน้าจอเขายังคงได้ยินเสียงหายใจและหัวใจเต้นของเธออยู่แค่นี้เขาก็รู้สึกเพียงพอแล้ว “ชั่นชั่น” เขาหัวเราะออกมาเบา ๆ “อากาศที่เจียงโจว

  • สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด   บทที่ 251

    ฮั่วจือสิงยิ้มออกมาจาง ๆ “เรื่องอะไร?”“ผมถูกรับเข้าเรียนโครงการพิเศษแล้ว!”“รับเข้าเรียนโครงการพิเศษ?”“ใช่แล้ว มหาวิทยาลัยหยางเฉิง! ผมเข้าคณะแพทย์ศาสตร์เชียวนะ!”เจียงชั่นยิ้มออกมา ก่อนจะหยิบโทรศัพท์คืนมา“เสี่ยวเฉิงสอบเข้ามหาวิทยาลัยหยางเฉิงได้จริง ๆ เหรอ?” ฮั่วจือสิงค่อนข้างประหลาดใจ เพราะอย่างไรแล้วเพิ่งจะมีอายุเพียงแค่สิบหกสิบเจ็ดเท่านั้น มัธยมปลายยังไม่ทันเรียนจบด้วยซ้ำไป“อืม หนังสือรับเข้าเรียนออกมาแล้ว” เจียงชั่นรู้สึกภูมิใจแทนน้องชาย “เป็นศาสตราจารย์จากมหาวิทยาลัยหยางเฉิงเลือกมาด้วยตัวเอง เสี่ยวเฉิงผ่านการสอบทั้งหมดห้าครั้ง นอกจากนี้แล้วทุกครั้งก็ล้วนแต่มีคะแนนเป็นอันดับหนึ่ง!”“ยินดีด้วย!” ฮั่วจือสิงเม้มริมฝีปาก น้องเขยเขาคนนี้เหมือนกับเขามาก ผลการเรียนโดดเด่นมาก อายุยังน้อยก็สามารถเข้ามหาวิทยาลัยได้แล้วหากว่าเป็นแบบนี้ หยิ่นเฉิงก็ต้องมาเรียนมหาวิทยาลัยที่หยางเฉิงไม่ใช่เหรอ?หากว่าอาศัยโอกาสนี้ เจียงชั่นกับแม่ของเธอก็สามารถมาที่หยางเฉิงได้เช่นกัน…ภายนอกของฮั่วจือสิงไม่แสดงออกอะไรออกมา แต่ในใจกลับแอบตื่นเต้น“เสี่ยวเฉิง” เขาพูดเสียงต่ำ “วันที่ลงทะเบียนบอกพี่เขยส

บทล่าสุด

  • สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด   บทที่ 380

    เจียงชั่นยิ้มแล้วไม่ตอบอะไรโมนาจึงรู้สึกตระหนกขึ้นมาถังอี้หรานเป็นผู้กำกับที่มีชื่อเสียงในอุตสาหกรรมนี้ ภาพยนตร์ทุกเรื่องที่เขากำกับล้วนแต่ได้รับรางวัลในระดับนานาชาติไม่เพียงแค่มีชื่อเสียงในประเทศ แต่ยังมีชื่อเสียงในวงการภาพยนตร์ระดับนานาชาติอีกด้วยทุกคนในวงการต่างก็กระตือรือร้นที่จะได้เข้าไปอยู่ในทีมของถังอี้หรานแน่นอนว่าโมนาเองก็เป็นหนึ่งในนั้น แต่ถังอี้หรานเป็นผู้หญิงที่มีความสามารถ ทุกคนรู้จักกันดีว่าเธอหยิ่งแค่ไหน แน่นอนว่าแม้แต่ดารายอดนิยมอย่างเธอถังอี้หรานก็ไม่แยแสแต่ตอนนี้...“เมื่อกี้นี้คุณโทรหาถังอี้หรานจริง ๆ เหรอ?”“ใช่ครับ” ผู้จัดการห่าวเหลือบมองเธอ “ผู้อำนวยการถังเพิ่งสร้างภาพยนตร์เรื่องใหม่ คุณเนี่ยซินและคุณเจียงช่วยติดต่อกับเธอแล้ว”สีหน้าของโมนาเปลี่ยนไปด้วยความรู้สึกเสียใจอย่างมาก“ผะ..ผู้ช่วยเจียง” เธอมองเจียงชั่น “ผู้กำกับถังจะมาร่วมรายการนี้ด้วยเหรอ? แต่ฉันได้ยินมาว่าเธอไม่เคยปรากฎตัวในรายการวาไรตี้เลยนะ”เจียงชั่นยิ้มและยังคงไม่พูดอะไร“มันไม่ใช่รายการวาไรตี้ธรรมดา ๆ หรอกเหรอ?!” โมนาโกรธจัดเจียงชั่นเม้มปากแล้วเอ่ยอย่างใจเย็น “ไม่สำคัญหรอกค่ะ เพ

  • สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด   บทที่ 379

    เจียงชั่นที่กำลังดื่มน้ำ เกือบพ่นน้ำออกมาทันทีที่ได้ยินหลังจากวางสายแล้วเธอก็เดินออกไปเห็นได้ชัดว่าดาราสาวเป็นคนที่ใจร้อนมาก หญิงสาวจ้องเจียงชั่นด้วยความไม่พอใจ“นี่น่ะเหรอที่เรียกว่ามืออาชีพ กำลังทำอะไรอยู่?” โมนาตะโกน “หยู่เฟิงมีเดียก็ใหญ่โตแล้วมีชื่อเสียงในอุตสาหกรรมนี้นะ จะดูแลได้ดีแน่เหรอ? เพิกเฉยต่อศิลปินแบบนี้มันไม่สุภาพเลยนะ!”ผู้จัดการห่าวทนไม่ไหว “คุณโมนามีมารยาทหน่อยได้ไหมครับ?”โมนาเหลือบมองเขา“ผู้ช่วยเจียงเป็นผู้ช่วยอาวุโสของคุณฟู่ เธอรับผิดชอบงานประชาสัมพันธ์และการฝึกอบรมต่าง ๆ ให้กับศิลปินทุกคน แม้แต่เนี่ยซินเองก็ต้องทำตามและให้ความร่วมมือกับผู้ช่วยเจียง”“คุณโมนาคิดว่าตัวเองมีสถานะที่สูงกว่าคุณเนี่ยซินงั้นสินะครับ?”ทุกคำพูดของผู้จัดการห่าวเน้นย้ำ โมนาจึงถอยหลังเล็กน้อย ใบหน้าเต็มไปด้วยความไม่พอใจเจียงชั่นยิ้มแล้วหยิบเอกสารจากโต๊ะขึ้นมา ในนั้นมีตารางงานของศิลปินหลายคนของบริษัท“นี่เป็นแผนการเดินทางของคุณค่ะ” เจียงชั่นยื่นเอกสารสำเนาให้กับโมนา “ในนั้นมีข้อควรระวังในการปรากฏตัวในรายการ เดี๋ยวฉันจะช่วยสื่อสารกับผู้จัดการส่วนตัวของคุณล่วงหน้า”“นีมันรายการอะไ

  • สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด   บทที่ 378

    เจียงชั่นขมวดคิ้วพลางมองตามไปยังเสียงที่ได้ยินเธอเห็นหญิงสาวสวยแต่งตัวเรียบหรู สวมแว่นกันแดดอันใหญ่และต่างหูกับสร้อยคอที่ดูเว่อร์เดินนวยนาดเข้ามา“ไม่ได้บอกว่ามีทีมผู้บริหารที่เป็นมืออาชีพหรอกเหรอ?” เธอถอดแว่นนกันแดดอันใหญ่ออกแล้วมองเจียงชั่นด้วยท่าทางที่ไม่เป็นมิตร “แล้วอยู่ไหน?”ผู้จัดการห่าวและเจียงชั่นมองหน้ากันแล้วพยักหน้าเบา ๆเจียงชั่นยื่นมือออกมาแล้วเอ่ยด้วยรอยยิ้ม “คุณโมนาใช่ไหมคะ? ฉันคือ...”โมนาแสดงท่าทีที่หยิ่งออกมา เธอไม่ยอมจับมือกับเจียงชั่นเลยเจียงชั่นจึงหยุดค้างอยู่กลางอากาศแบบนั้น ก่อนจะดึงมือกลับเงียบ ๆผู้จัดการห่าวก้าวไปข้างหน้าแล้วเอ่ย “คุณโมนาครับ นี่คือคุณเจียงชั่นผู้ช่วยอาวุโสที่หยู่เฟิงมีเดียของเรา เธอรับผิดชอบในการจัดหาศิลปิน ถ้าหากว่าคุณมีคำถามอะไร สามารถคุยกับเธอได้เลยโดยตรง”“อ้อ เจียงชั่น!” โมนายิ้มในขณะที่ก้มลงมองเล็บมือที่เพิ่งทำมาของเธอ “มีประสบการณ์หรือเปล่า? ไม่ใช่ใครก็จะดูแลฉันได้นะ”“ไม่ต้องกังวลครับคุณโมนา แม้ว่าผู้ช่วยเจียงจะไม่ได้อยู่ในวงการนี้นาน แต่ความสามารถในการทำงานของเธอโดดเด่นมาก”“ความสามารถในการทำงานหรือยั่วผู้ชายกันแน่ที่โดด

  • สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด   บทที่ 377

    “ไอ้สารเลว! แกมันน่ารังเกียจ”สีหน้าของหยินรั่วหงแดงจัดฮั่วจ่านเฮ่อมองกลับด้วยรอยยิ้ม ภายใต้แววตาเจ้าเล่ห์มีความชั่วร้ายอยู่เต็มเปี่ยมเครื่องบินส่วนตัวของฮั่วจือสิงตกจริง แต่หยินรั่วหงไม่รู้เรื่องนี้ในตอนนั้นเขาพบกับฮั่วจ่านเฮ่อที่งานเลี้ยงหลายแห่ง พวกเขาเป็นเพียงคนที่รู้จักกันเท่านั้นนอกเหนือจากการฝึกฝนด้านการแพทย์และเภสัชกรรมแล้ว ตระกูลหยินในหนานหยางยังเปิดสนามบินพลเรือนอีกด้วย สนามบินขนาดใหญ่หลายแห่งในหนานหยางอยู่ภายใต้การควบคุมของตระกูลหยินดังนั้นฮั่วจ่านเฮ่อจึงมีแผนนี้ขึ้นมา ทว่าเขาซ่อนความจริงนี้จากหยินรั่วหง ก่อนจะใช้อุบายในการใช้ช่างเทคนิคเข้ามาทำอะไรบางอย่างกับเครื่องบินของฮั่วจือสิง...จากนั้นเขาก็แกล้งทำกรรมธรรม์ก้อนใหญ่แล้วบอกหยินรั่วหงว่าเงินหลายล้านจะตกเป็นของเขาหยินรั่วหงไม่คิดมาก่อนว่าตัวเองจะกลายเป็นผู้ร้ายในการก่ออาชญากรรมที่เลวร้ายในครั้งนี้ด้วย“ประธานหยิน ถ้าเรื่องนี้ถูกพูดออกไป จะไม่มีใครฟังคำอธิบายของคุณหรอกนะ เพราะพวกเขาจะคิดว่าคุณเป็นคนที่ร่วมทำร้ายฮั่วจือสิงเหมือนกัน”“เมื่อถึงเวลาชื่อเสียงและความมั่นคงของคุณก็จะถูกทำลายลงไป”หยินรั่วหงหายใจเข

  • สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด   บทที่ 376

    “ใช่”ฮั่วจือสิงขมวดคิ้วด้วยสีหน้าที่จริงจังขึ้นมาเล็กน้อย “ผมไม่ได้บอกเรื่องนี้กับชั่นชั่น ดังนั้นอย่าพูดเรื่องนี้เลยนะ...”“เกิดอะไรขึ้น?” “ช่วงนี้อาการบาดเจ็บที่ขา...มันมีอาการนิดหน่อยน่ะ”เสิ่นเซียวตกใจ รีบพาเขาไปเพื่อตรวจสอบอย่างละเอียดทันที“ไม่มีอะไรหรอก” ฮั่วจือสิงตบไหล่อีกฝ่าย “มันน่าจะกำเริบ ก่อนหน้านี้ไม่เคยเป็นมาก่อน แต่ช่วงนี้อากาศเย็นลงมาก ก็จะเจ็บมากหน่อย”“ผมจำได้ว่าตอนนั้นคุณให้ยาผม ทั้งแบบกินแล้วก็แบบทา มันได้ผลดีมากนะ..วันนี้ก็เลยอยากจะให้สั่งยาเพิ่ม”เสิ่นเซียวลังเลอยู่นาน โดยที่ไม่พูดอะไร“มีอะไรรึเปล่า?”ฮั่วจือสิงนึกสงสัยว่าแพทย์อาจจะไม่สามารถสั่งยาได้ง่ายดายอย่างทีคิด?“จือสิง” เสิ่นเซียวมองเขาแล้วเม้มปากแน่น ในที่สุดก็ตัดสินใจเอ่ยออกมา “ที่จริงผม..ผมเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามันคือยาอะไร”“ว่าไงนะ?” ฮั่วจือสิงประหลาดใจ “แต่ตอนนั้นคนที่ให้ยากับผมคือคุณนะ”“ใช่ แต่ยานั่นมีคนมอบให้คุณอีกที”ฮั่วจือสิงยิ่งเกิดความสับสนมากขึ้นเสิ่นเซียวถอนหายใจแล้วบอกความจริงทั้งหมด“คุณลองคิดดูสิ ถึงผมจะจบจากโรงเรียนแพทย์มา แต่ตอนนั้นผมไม่ได้เป็นหมอมานานแล้ว ไม่เคยผ่า

  • สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด   บทที่ 375

    “ครับ นายน้อย” ฟางฮั่นพยักหน้าแต่หยินรั่วหงเป็นคนค่อนข้างลึกลับ ไม่ชอบปรากฎตัวต่อสาธารณะแม้แต่ในงานประมูลวันนั้น ก็มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่ได้เจอหน้าเขา“ถ้านัดหมายในนามของเรา เขาจะต้องรับ” ฮั่วจือสิงคิดเรื่องนี้ไว้แล้ว“แล้ว...ในนามของคุณชายสองล่ะครับ?”“ไม่จำเป็น” ฮั่วจือสิงเม้มปาก “บอกแค่ว่าปู่อยากเจอเขา”ฟางฮั่นสะดุ้งเล็กน้อย “นี่ก็เป็นอีกวิธีหนึ่ง ถ้ามีปู่ร่วมด้วย หยินรั่วหงจะไม่กล้าทำอะไร”ฮั่วจือสิงยิ้ม ก่อนจะปรับสีหน้าไปเป็นไม่พอใจอีกครั้ง“นายน้อย เป็นอะไรหรือเปล่าครับ?” ฟางฮั่นรู้สึกตระหนกเล็กน้อยฮั่วจือสิงลดเสียงทันทีและเจียงชั่นก็ยังอยู่ในครัว“เปล่า” เขาขยับตัวเล็กน้อย “ก็ปัญหาเดิม ๆ”“อาการบาดเจ็บเล็ก ๆ น้อย ๆ หรือเปล่าครับ?” ฟางฮั่นเป็นกังวลหลังจากเหตุการณ์เครื่องบินตก ฮั่วจือสิงได้รับบาดเจ็บหนัก แม้ตรวจแล้วทุกอย่างจะปกติดี แต่ก็มีเพียงอาการบาดเจ็บที่ขาเท่านั้นที่ยังมีผลกระทบที่ต่อเนื่องมาจนถึงตอนนี้“จริง ๆ มันก็ไม่ได้ร้ายแรง” เขายืดตัวขึ้นแล้วเอ่ยอย่างใจเย็น “ช่วงนี้อากาศเริ่มเย็นลง ก็เลยเจ็บมากเป็นบางครั้งแต่ไม่รุนแรงมาก คงจะไม่เป็นอะไรถ้าฉันพอจะปรั

  • สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด   บทที่ 374

    เจียงชั่นหน้าแดงด้วยความเขินอาย ในขณะที่ฮั่วจือสิงกำลังโมโห เธอรีบผละออกจากเขาแล้ววิ่งเข้าไปในบ้านทันทีฟางฮั่นอ้าปากค้าง สายเกินไปแล้วที่เขาจะหนีไปอีกคน...สีหน้าของฮั่วจือสิงมืดดำราวกับมีหมึกดำ ๆ มาป้ายไว้บนหน้าเขาเดินออกไปตรงลานสนามหญ้าอย่างรวดเร็ว พลางมองฟางฮั่นด้วยแววตาที่แข็งกร้าวและเย็นชาฟางฮั่วกระตุกยิ้มแห้ง ๆ หัวใจเต้นแรงจนจะกระเด้งออกมาจากปาก“เกิดอะไรขึ้น?” เขาเอ่ยตอนนี้ฟางฮั่นลืมทุกสิ่งที่เขาต้องการจะพูดแล้ว จึงมองคนตรงหน้าด้วยแววตาว่างเปล่าความเงียบไม่กี่วินาที ทว่าความรู้สึกกลับยาวนานเป็นทศวรรษจากนั้นเจียงชั่นก็ได้ยินเสียงคำรามเข้ม ๆ ของใครบางคนดังขึ้นมา “ฟางฮั่น!”ป้าเฉินที่กำลังเลือกผักอยู่สะดุ้งแล้วรีบวิ่งออกมาจากครัวทันที“เกิดอะไรขึ้นคะ?”เจียงชั่นนั่งหัวเราะอยู่บนโซฟา“เสี่ยวฟางมีเรื่องเหรอคะ?” ป้าเฉินส่ายหน้าแล้วถอนหายใจ ก่อนจะกลับไปที่ห้องครัวพลางพึมพำกับตัวเอง “ตะเบ็งเสียงขนาดนี้ คงต้องทำซุปไว้ให้นายน้อยหน่อยแล้วล่ะนะ...”ที่สนามหญ้าเองเจ้าแมวส้มที่กินอาหารจนหมดก็กำลังเหวี่ยงร่างอ้วน ๆ ของมันไปมา ขณะที่มองชายหนุ่มทั้งสองแล้วร้องเหมียวสองสามครั้ง

  • สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด   บทที่ 373

    จู่ ๆ ไป๋จิ่งหยวนก็รู้สึกว่าหัวใจของตัวเองเต้นผิดจังหวะ แทบจะควบคุมเอาไว้ไม่ได้ใบหน้าที่ชัดเจนของเหยาหว่านยินสะกดเขาราวกับมีเวทย์มนตร์ ดวงตากลมคู่นั้นราวกับโลกที่ลึกลับกำลังดึงดูดให้เขาเข้าไปสำรวจไป๋จิ่งหยวนมองเธออย่างว่างเปล่า บรรยากาศโดยรอบเงียบลง ราวกับว่าทุกอย่างกำลังมุ่งความสนใจไปที่เธอลมเย็น ๆ ที่พัดกระโชกมาทำให้เหยาหว่านยินไอออกมาสองสามครั้งทำให้ไป๋จิ่งหยวนถอดเสื้อคลุมออกมาแล้วสวมให้กับเธอแทน“ไม่เป็นไร...”“ใส่เถอะ” เขาช่วยกระชับเสื้อให้กับเธอ “ไม่สบายเหรอคุณ? หรือว่าเป็นหวัด?”เหยาหว่านยินเม้มปากแล้วมองเขาเงียบ ๆตอนนี้เริ่มมีคนทะยอยออกมาจากประตูงานประมูล“ดูเหมือนงานจะจบแล้วล่ะ” ไป๋จิ่งหยวนเอ่ย “เอาล่ะ..เดี๋ยวผมไปส่ง คุณอยู่ที่ไหน?”เหยาหว่านยินชะงักแล้วส่ายหน้าเล็กน้อยทุกอย่างราวกับภาพฝัน ในตอนที่เธอตื่นเธอก็ต้องกลับสู่โลกของความเป็นจริงความจริงที่ว่าเธอเป็นลูกสาวนิรนามของตระกูลเหยา ไม่รู้ว่าจะสามารถใช้ชีวิตอยู่ต่อไปอีกนานแค่ไหน ไม่รู้ว่าอนาคตจะเป็นยังไง...ร่างบางหันหลังกลับแล้วเดินไปอย่างช้า ๆ ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงคนของตระดูลเหยากำลังตามหาเธออยู่ไม่ไกล

  • สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด   บทที่ 372

    “คุณชื่อหว่านยินเหรอ?” ไป๋จิ่งหยวนขมวดคิ้วดูสับสน “แล้วนามสกุลอะไร?”เหยาหว่านยินหลับตาลงแล้วนิ่งเงียบไป๋จิ่งหยวนจึงยิ้มกว้าง ไม่ว่าเธอจะนามสกุลอะไรแต่แค่ได้รู้จักชื่อก็ดีมากแล้ว“เอาล่ะ เดี๋ยวผมจะพาไปเดินเล่นในสวน” เขาเอ่ยพลางเดินออกไปจากประตู“นี่คุณ...”แต่ก่อนที่เขาจะออกไปได้ ร่างสูงก็ถูกเหยาหว่านยินรั้งเอาไว้เขาตะลึงก่อนจะหันกลับมามองเขายังไม่ได้ใส่กางเกง!ชายหนุ่มหน้าแดง ในขณะที่มองเหยาหว่านยินด้วยความตระหนก ไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ใส่เธอดีเห็นอย่างนั้นเหยาหว่านยินก็รู้สึกขบขัน ใบหน้าที่ซีดเซียวเริ่มมีสีสันขึ้นมาทันทีไป๋จิ่งหยวนวิ่งเข้าไปในห้องแล้วรีบสวมกางเกงทันที ก่อนจะพาเหยาหว่านยินออกไปเดินเล่นในค่ำคืนของฤดใบไม้ร่วงช่างสวยงาม ภายในสวนที่ได้รับแสงแดดอบอุ่นมาตลอดทั้งวัน ยังคงมีกลิ่นอายของความอบอุ่นไปทั่วทั้งบริเวณ รอบข้างมีความเงียบสงบและมีเสียงนกนานาชนิดร้องเป็นระยะ ๆ แสงไฟดวงเล็ก ๆ ที่ตกแต่งสวยงามราวกับมีหิ่งห้อยกำลังบินอยู่เหยาหว่านยินสูดหายใจลึกแล้วหลับตาลงเบา ๆเธอยืนอยู่บนสนามหญ้าและหายใจได้อย่างอิสระ อิสระที่เธอเฝ้าใฝ่หามาทั้งชีวิต“ดีจัง” เธอหั

DMCA.com Protection Status