เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 136
บทที่เกี่ยวข้อง
สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด บทที่ 137
นี่เป็นรูปถ่ายทั้งหมดของหยิ่นเหวินซีที่ศูนย์ฟื้นฟูมีการดูแลที่เข้มงวดมาก คนไข้ส่วนใหญ่ที่มีภูมิคุ้มกันต่ำ จึงไม่ได้รับอนุญาตให้มีญาติเข้าเยี่ยม เพราะเกรงว่าญาติอาจจะนำเชื้อแบคทีเรียหรือไวรัสจากภายนอกเข้าไปด้านในสมาชิกในครอบครัวจึงสามารถลงชื่อมาเยี่ยมได้เดือนละครั้งเท่านั้น เวลาที่เหลือผู้ป่วยจะต้องอยู่ในบ้านพักและได้รับการดูแลจากผู้เชี่ยวชาญเจียงชั่นจึงไม่สามารถเจอแม่ของเธอได้ตามต้องการอย่างแต่ก่อนดังนั้นเสิ่นเซียวจึงใช้ตำแหน่งของเขาเป็นข้ออ้างในการขอถ่ายรูปเธอเป็นครั้งคราว แล้วส่งให้เจียงชั่น เพื่อให้หญิงสาวรับรู้ว่าผู้เป็นแม่ยังคงใช้ชีวิตเป็นอย่างดีที่นั่น“คุณป้าอาการดีขึ้นแล้ว” เขาหัวเราะ “พยาบาลบอกว่าช่วงนี้คุณป้าทำตัวตามปกติ ไม่ว่าจะพูดหรือทำกิจกรรมกลางแจ้งทุกอย่างดูราบรื่น ผมได้อ่านประวัติการรักษาและสอบถามกับหมอ ตอนนี้พวกเขาได้ลดปริมาณยาลงแล้วครึ่งหนึ่ง”“จริงเหรอ?” นับว่าเป็นข่าวดีที่เธอได้ยินอย่างนั้น“อืม” เสิ่นเซียวพยักหน้า “แต่เพราะผมเป็นหมอที่มาเรียนที่นี่เท่านั้นก็เลยไม่ได้มีสิทธิ์อะไรมากนัก ดังนั้น..ผมคงไม่สามารถพาคุณไปพบแม่ได้บ่อย ๆ เหมือนกัน ไม่งั้นคุณคงจะต้
สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด บทที่ 138
“ว้าว สุดยอดมาก ดี!” เสิ่นเซียวตื่นเต้นตลอดทั้งการแข่งขัน ร่างสูงกระโดดเต้นและเชียร์จนสุดปอด “เอาแบบนั้น..แบบนั้น อัปเปอร์คัตไปเลยน้อง..ใช่แล้ว!”เสียงตะโกนดังมาก และนักกีฬาจากฝั่งของกู้หม่างก็ได้รับชัยชนะอีกครั้ง“เจียงชั่น ถ้านักเรียนของกู้หม่างชนะเกม พวกเขาจะได้รับเงินรางวัลด้วยใช่ไหม?”เจียงชั่นตกตะลึงกับคำถามของอีกฝ่าย จึงหัวเราะอยู่นาน“ทำอะไรคะเนี่ย?” แต่หลินอวี่ฉิงไม่รู้ว่าควรจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี “ทิ้งเสื้อกาวน์แล้วมาเป็นโค้ชแทนดีไหมล่ะคุณ?”“มันก็ไม่เลวเลยนี่นา” เสิ่นเซียวมองไปรอบ ๆ “ดูผู้ชมสิ พวกเขาซื้อตั๋วกันเข้ามานะคุณ ส่วนนักมวยก็จะได้ค่าตัวไม่ว่าจะชนะหรือแพ้ แล้วโค้ชล่ะจะไม่ได้มากกว่านั้นอีกหรือไง”“คุณหมกมุ่นเรื่องเงินเกินไปแล้วหรือเปล่าเสิ่นเซียว?” หลินอวี่ฉิงเบิกตากว้าง“โธ่” เสิ่นเซียวถอนหายใจ “ถ้าไม่ตั้งใจหาเงินแล้วจะมีเงินมาให้ภรรยาได้ยังไงล่ะครับ?”“คุณว่าไงนะ?”เสิ่นเซียวเงียบเสียงก่อนจะส่ายหน้าอย่างแรงหลินอวี่ฉิงจึงหัวเราะแล้วยกมือขึ้นตีเขา แต่เมื่อหันกลับมาก็ต้องตัวแข็งทันทีเจียงชั่นตกใจเมื่อเห็นว่ามีอะไรบางอย่างผิดปกติกับหลินอวี่ฉิง “พี่เป็นอะไรห
สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด บทที่ 139
“เฮ้ นี่คุณกำลังทำอะไร?” เจียงชั่นเห็นอีกฝ่ายสะบัดขี้เถ้าจากบุหรี่ใส่คนรัก ก็รีบเข้าไปปกป้องทันที“ฉันไม่ได้ทำอะไรเลย!” เขาทำหน้าดูถูก “ถามสามีเธอสิว่าที่ผ่านมาเขาเคารพฉันมาแค่ไหน...ฮ่า ฮ่า ขนาดตอนที่สะบัดขี้บุหรี่ออก ฝ่ามือนั่นก็จะเข้ามารองอยู่เสมอเลยนะ เป็นแค่ที่เขี่ยบุหรี่!”“คุณ...”“นี่คนสวย คิดว่าได้แต่งงานกับผู้ชายดี ๆ แล้วงั้นเหรอ?” ชายคนนั้นมองร่างบางขึ้นลงอย่างไม่ให้เกียรติ จนเธอรู้สึกอึดอัด“หืม อันธพาลต่ำต้อย ถูกดูหมิ่นแม้กระทั่งในคุก แล้วจะยังปฏิบัติต่อเขาเหมือนสมบัติอีกงั้นเหรอ?” เขาหัวเราะเยาะ “กู้หม่าง..แกนี่มันมีโชคเรื่องความรักจริง ๆ เลยนะ”“พูดจบแล้วหรือยัง?” เจียงชั่นตะโกนอย่างไม่ลดละ “ฉันไม่สนหรอกนะว่านายเป็นใคร แต่นี่มันในที่สาธารณะ ถ้าไม่เคารพกัน ฉันจะเรียก รปภ!”“กู้หม่าง” ดวงตาของคนฟังแข็งกร้าว “ซ่อนอยู่แต่ข้างหลังผู้หญิง ทำไมดูสิ้นหวังแบบนี้วะ!”“เกิดอะไรขึ้น..เกิดอะไรขึ้น?” เสิ่นเซียวที่มาถึงทีหลังมองพวกเขาด้วยความสับสนเขามีความกังวลต่อหลินอวี่ฉิงมากที่สุด จึงมาหยุดยืนข้าง ๆ เธอแต่ก่อนที่จะเข้าไปใกล้ร่างบาง หลิงอวี่ฉิงก็จงใจยืนรักษาระยะห่างกับเขา
สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด บทที่ 140
มีบางอย่างผิดปกติกับกู้หม่างคนที่เห็นเมื่อสักครู่นี้ พวกเขาทุบตีชายหนุ่มหลายครั้งในคุก แต่ตอนที่กู้หม่างเห็นเขา ชายหนุ่มกลับมีกลิ่นอายเย็นชาจนเขาเองก็ตกใจแล้วกู้หม่างยังแต่งงานมีภรรยาแล้วอีกด้วยงั้นเหรอ?ตราบใดที่เธอยังเป็นผู้หญิงที่สติดีก็ไม่ควรที่จะกล้าแต่งงานกับเขาด้วยซ้ำ“สืบสวนดี ๆ อย่าให้ข่าวนี้รั่วไหลออกไป” ลู่หลี่ซานจุดบุหรี่แล้วพ่นควันออกมา“พี่ซาน ดูเหมือนว่าภรรยาของกู้หม่างจะสนิทกับคุณหลินมาก แล้ว...”“ตรวจสอบคนรักของมันด้วย!” ชายหนุ่มหรี่ตาลงด้วยความดุร้าย “ฉันอยากจะเห็นว่าผู้หญิงคนนี้เป็นลูกเต้าเหล่าใคร แล้วมันทั้งคู่กำลังเล่นอะไรกันอยู่!”.....เมื่อกลับมาถึงบ้านในตอนเย็น เจียงชั่นก็ช่วยกู้หม่างอาบน้ำ เธอนั่งยอง ๆ ข้างอ่างแล้วค่อย ๆ ถูไหล่ให้กับเขา“คุณไม่ต้องลำบากขนาดนี้ก็ได้” เขายิ้มเบา ๆ “ไปนอนเถอะ อาบน้ำเสร็จเดี๋ยวผมตามไป”“ฉันไม่เหนื่อยนี่คะ” เจียงชั่นมองเขาแล้วกดมือเล็ก ๆ ลงอย่าดื้อรั้นใบหน้าของกู้หม่างจึงเปลี่ยนไปเล็กน้อยเหตุผลที่เขาไม่อยากให้เธอทำแบบนี้เพราะ..ไม่ใช่เพราะเธอทำให้เขาเจ็บ แต่การกดของเธอเป็นเหมือนการยั่วยวนเขาต่างหากนิ้วเรียวราวกับมีเว
สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด บทที่ 141
เขาไม่พูดแล้วหายใจหนักหน่วงขึ้นเสียงโทรศัพท์แจ้งเตือนว่ามีอีเมลเข้าชายหนุ่มดูข้อมูลในนั้นทั้งหมดแล้วในขณะที่กำลังคิด เขาก็มั่นใจว่าลู่หลี่ซานคนนี้คงจะมีปัญหากับกู้หม่างตัวจริงในอดีตแน่“นายน้อย” ฟางฮั่นเอ่ยจากปลายสาย “ในตอนที่ลู่หลี่ซานอายุสิบแปด เขาถูกจำคุกอยู่สิบปีเพราะทำร้ายร่างกายผู้อื่นโดยเจตนา แต่เพราะตอนที่อยู่ในนั้นความประพฤติดีทำให้เขาได้รับการปล่อยตัวออกมาก่อนกำหนดสองปี”“ในช่วงสองปีมานี้เขามีชื่อเสียงมากในเจียงโจว สามารถเข้ายึดครองกลุ่มสมาคมใหญ่ ๆ ได้หลายแห่ง แต่ก็ยังมีข่าวลือออกมาหนาหูว่าการขึ้นสู่อำนาจของเขาเกิดจากการยุยงให้เกิดความขัดแย้งระหว่างหัวหน้าใหญ่หลายราย ตอนนี้เขาก็เลยเป็นคนที่มีอำนาจตัดสินใจในหลาย ๆ เรื่อง”ชายหนุ่มขมวดคิ้วแล้วนวดขมับเบา ๆ“ตอนนี้มีบาร์และคลับมากมายที่อยู่ภายใต้การดูแลของเขา แต่ทั้งหมดมันเป็นเพียงฉากหน้าที่ปกปิดธุรกิจใต้ดินของเขาเท่านั้น”ชายหนุ่มถามด้วยเสียงทุ้ม “ก่อนหน้านี้สถานการณ์ในคุกของเขาเป็นไง?”ฟางฮั่นไอสองครั้งก่อนจะพูด “ว่ากันว่าในหมู่นักโทษที่จัดกลุ่มเอาไว้หลายระดับ ผู้ชายคนนี้ได้เข้ามาเป็นหัวหน้าในเรือนจำ คนอย่างลู่หลี่ซ
สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด บทที่ 142
“ดึกขนาดนี้แล้วยังมีข่าวอะไรให้ดูอีก?”“เป็นข่าวเก่า ๆ น่ะ เบื่อ ๆ ก็เลยอ่านเฉย ๆ”เจียงชั่นพยักหน้าแล้วพิงไหล่ของเขาด้วยความง่วงฮั่วจื่อสิงกอดและลูบผมยาวสลวย ปลายจมูกโด่งรับรู้ได้ถึงกลิ่นหอมจาง ๆ ที่สดชื่นจากผมของเธอถ้าไม่ใช่เธอบอกว่าไม่สะดวกล่ะก็...ฮั่วจื่อสิงหายใจเข้าลึก ๆ พยายามอย่างเต็มที่เพื่อระงับสติอารมณ์ของตัวเองช่วงนี้ความคิดของเขามักจะวนเวียนอยู่กับเสน่ห์ที่เย้ายวนของเธอเสมอ“ที่รักคะ” เจียงชั่นเอ่ยเสียงแผ่ว “ฉันอยากจะคุยอะไรบางอย่างกับคุณ”“มีอะไรหรือเปล่า?”“พ่อเคยบอกว่าอยากให้ฉันไปทำงานที่บริษัทของตระกูลเจียง พ่อจะให้เงินเดือนฉันสามเท่าจากที่เป็นอยู่ จะได้ไม่ต้องกังวลเรื่องค่ารักษาพยาบาลของแม่”ฮั่วจื่อสิงขมวดคิ้วด้วยแววตาเคร่งขรึมความคิดของเจียงหมิงหยวน จิ้งจอกเฒ่าผู้คนนั้นห่างไกลจากคำว่าห่วงใยธรรมดา ๆ“แล้วคุณคิดว่าไง?”“ฉันเหรอ?” เจียงชั่นยิ้ม “คุณคิดว่าพ่อจะใจดีมากพอที่จะปล่อยฉันกลับไปเหรอคะ? ตั้งแต่เด็กเขาก็ไม่เคยทำหน้าที่พ่อเลยสักครั้ง อยู่ดี ๆ ตอนนี้ก็อยากให้ฉันกลับไปหาทันที ไปทำงานที่ตระกูลเจียง มันไม่แปลกไปหรือไง?”ฮั่วจื่อสิงคลายคิ้วที่ขมวดกัน
สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด บทที่ 143
เจียงชั่นเอียงศรีษะ ร่อยรอยของความเฉยเมยปรากฎขึ้นบนใบหน้าสวย“ฉันตัดสินใจที่จะปฏิเสธค่ะ”เธอเอ่ยอย่างไม่ลังเลซึ่งคำตอบนี้ก็เกินความคาดหมายของฮั่วจื่อสิงเล็กน้อยทว่าเขาก็ยังเคารพในการตัดสินใจของเธอเสมอมา“ฉันเติบโตมาในครอบครัวที่ไม่ธรรมดาตั้งแต่เด็ก” เจียงช่านพิงเขาแล้วพูดเบา ๆ “พ่อของฉันเปรียบเสมือนหุ่นเชิด แม่ก็มีสภาพจิตใจที่ไม่ปกตินัก ฉันก็เลยต้องดูแลน้องชาย ยิ่งไปกว่านั้นยังต้องอดทนต่อการกลั่นแกล้งสารพัดจากเจียงเหยาและน้าหยางจวน ไม่รู้เลยว่าจริง ๆ แล้วครอบครัวเจียงให้อะไรกับฉันบ้าง”“ครอบครัวไม่เคยให้ความอบอุ่นกับฉันเลย แล้วตอนนี้ฉันก็ไม่จำเป็นที่จะต้องทำงานให้ครอบครัวเจียงเหมือนกัน” เธอเงยหน้ามองเขา “ฉันเป็นภรรยาคุณแล้วนะคุณกู้ ฉันไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับครอบครัวนั้นอีกต่อไป ซ้ำพ่อยังจะให้ฉันกลับไปด้วยวัตถุประสงค์ที่แอบแฝงอีก”“ที่รัก...” มือเล็ก ๆ คล้องเอวสอบเอาไว้ “ฉันแค่อยากให้เราสองคนมีชีวิตที่ดีและมีความสุขนะ”ฮั่วจื่อสิงลูบแผ่นหลังบาง แม้ว่าเขาจะไม่สามารถเห็นอกเห็นใจได้อย่างเต็มที่ แต่เขาก็พอจะเข้าใจว่าการที่เด็กคนหนึ่งต้องเติบโตมาในครอบครัวที่ไม่ปกตินั้นเป็นอย่างไ
สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด บทที่ 144
สีหน้าที่บูดบึ้งภายใต้หมวกสีดำถูกเปิดเผยขึ้น ดวงตาชั่วร้ายและเย็นชา ยังคงแสดงความดูถูกฮั่วจื่อสิงสะดุ้งอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นจึงกล่าวทักทาย “คุณลู่”“ว่าไงนะ?” ลู่หลี่ซานประหลาดใจเล็กน้อยพลางเยาะเย้ย “นี่ฉันได้ยินถูกหรือเปล่าวะ เรียกฉันว่า ‘คุณลู่’งั้นเหรอ?”ฮั่วจื่อสิงยิ้มเบา ๆ ดวงตาเคร่งขรึมเย็นชาเขามีกลิ่นอายความดุร้ายอยู่รอบตัว ใครก็ตามที่อยู่ใกล้ ๆ ก็มักจะรู้สึกได้ รวมถึงตัวลู่หลี่ซานเองก็ด้วยความรู้สึกนี้ทำให้ลู่หลี่ซานไม่สบายใจนัก“ไอ้เด็กนี่คงลืมไปแล้วสินะว่าตอนที่ต้องถือรองเท้าฉันเอาไว้มันรู้สึกยังไง?” เขาตบไหล่ฮั่วจื่อสิง “โธ่ ทำไมต้องแกล้งทำเป็นคนมีการศึกษาด้วยวะ”ทว่าทันทีที่มือของลู่หลี่ซานแตะที่ไหล่ของฮั่วจื่อสิง ชายหนุ่มก็คว้ามือของอีกฝ่ายไว้อย่างแรงลู่หลี่ซานสะดุ้งแต่ก็ยังคงรักษาท่าทีที่สงบ พยายามดึงมือออก“กู้หม่าง!” เขาคำราม “แกจะทำอะไร?”ฮั่วจื่อสิงยิ้มอย่างเย็นชา ก่อนจะหักข้อมืออีกฝ่ายด้วยมือเดียวทันใดนั้นความเจ็บปวดก็พุ่งจี๊ดเข้าสู่หัวใจของลู่หลี่ซาน ดวงตาดุร้ายแดงก่ำมองไปที่ฮั่วจื่อสิงอย่างเอาเรื่อง“ระวังคำพูดของคุณด้วยคุณลู่” ชายหนุ่มเอ่ยทีละคำ “
บทล่าสุด
สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด บทที่ 380
เจียงชั่นยิ้มแล้วไม่ตอบอะไรโมนาจึงรู้สึกตระหนกขึ้นมาถังอี้หรานเป็นผู้กำกับที่มีชื่อเสียงในอุตสาหกรรมนี้ ภาพยนตร์ทุกเรื่องที่เขากำกับล้วนแต่ได้รับรางวัลในระดับนานาชาติไม่เพียงแค่มีชื่อเสียงในประเทศ แต่ยังมีชื่อเสียงในวงการภาพยนตร์ระดับนานาชาติอีกด้วยทุกคนในวงการต่างก็กระตือรือร้นที่จะได้เข้าไปอยู่ในทีมของถังอี้หรานแน่นอนว่าโมนาเองก็เป็นหนึ่งในนั้น แต่ถังอี้หรานเป็นผู้หญิงที่มีความสามารถ ทุกคนรู้จักกันดีว่าเธอหยิ่งแค่ไหน แน่นอนว่าแม้แต่ดารายอดนิยมอย่างเธอถังอี้หรานก็ไม่แยแสแต่ตอนนี้...“เมื่อกี้นี้คุณโทรหาถังอี้หรานจริง ๆ เหรอ?”“ใช่ครับ” ผู้จัดการห่าวเหลือบมองเธอ “ผู้อำนวยการถังเพิ่งสร้างภาพยนตร์เรื่องใหม่ คุณเนี่ยซินและคุณเจียงช่วยติดต่อกับเธอแล้ว”สีหน้าของโมนาเปลี่ยนไปด้วยความรู้สึกเสียใจอย่างมาก“ผะ..ผู้ช่วยเจียง” เธอมองเจียงชั่น “ผู้กำกับถังจะมาร่วมรายการนี้ด้วยเหรอ? แต่ฉันได้ยินมาว่าเธอไม่เคยปรากฎตัวในรายการวาไรตี้เลยนะ”เจียงชั่นยิ้มและยังคงไม่พูดอะไร“มันไม่ใช่รายการวาไรตี้ธรรมดา ๆ หรอกเหรอ?!” โมนาโกรธจัดเจียงชั่นเม้มปากแล้วเอ่ยอย่างใจเย็น “ไม่สำคัญหรอกค่ะ เพ
สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด บทที่ 379
เจียงชั่นที่กำลังดื่มน้ำ เกือบพ่นน้ำออกมาทันทีที่ได้ยินหลังจากวางสายแล้วเธอก็เดินออกไปเห็นได้ชัดว่าดาราสาวเป็นคนที่ใจร้อนมาก หญิงสาวจ้องเจียงชั่นด้วยความไม่พอใจ“นี่น่ะเหรอที่เรียกว่ามืออาชีพ กำลังทำอะไรอยู่?” โมนาตะโกน “หยู่เฟิงมีเดียก็ใหญ่โตแล้วมีชื่อเสียงในอุตสาหกรรมนี้นะ จะดูแลได้ดีแน่เหรอ? เพิกเฉยต่อศิลปินแบบนี้มันไม่สุภาพเลยนะ!”ผู้จัดการห่าวทนไม่ไหว “คุณโมนามีมารยาทหน่อยได้ไหมครับ?”โมนาเหลือบมองเขา“ผู้ช่วยเจียงเป็นผู้ช่วยอาวุโสของคุณฟู่ เธอรับผิดชอบงานประชาสัมพันธ์และการฝึกอบรมต่าง ๆ ให้กับศิลปินทุกคน แม้แต่เนี่ยซินเองก็ต้องทำตามและให้ความร่วมมือกับผู้ช่วยเจียง”“คุณโมนาคิดว่าตัวเองมีสถานะที่สูงกว่าคุณเนี่ยซินงั้นสินะครับ?”ทุกคำพูดของผู้จัดการห่าวเน้นย้ำ โมนาจึงถอยหลังเล็กน้อย ใบหน้าเต็มไปด้วยความไม่พอใจเจียงชั่นยิ้มแล้วหยิบเอกสารจากโต๊ะขึ้นมา ในนั้นมีตารางงานของศิลปินหลายคนของบริษัท“นี่เป็นแผนการเดินทางของคุณค่ะ” เจียงชั่นยื่นเอกสารสำเนาให้กับโมนา “ในนั้นมีข้อควรระวังในการปรากฏตัวในรายการ เดี๋ยวฉันจะช่วยสื่อสารกับผู้จัดการส่วนตัวของคุณล่วงหน้า”“นีมันรายการอะไ
สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด บทที่ 378
เจียงชั่นขมวดคิ้วพลางมองตามไปยังเสียงที่ได้ยินเธอเห็นหญิงสาวสวยแต่งตัวเรียบหรู สวมแว่นกันแดดอันใหญ่และต่างหูกับสร้อยคอที่ดูเว่อร์เดินนวยนาดเข้ามา“ไม่ได้บอกว่ามีทีมผู้บริหารที่เป็นมืออาชีพหรอกเหรอ?” เธอถอดแว่นนกันแดดอันใหญ่ออกแล้วมองเจียงชั่นด้วยท่าทางที่ไม่เป็นมิตร “แล้วอยู่ไหน?”ผู้จัดการห่าวและเจียงชั่นมองหน้ากันแล้วพยักหน้าเบา ๆเจียงชั่นยื่นมือออกมาแล้วเอ่ยด้วยรอยยิ้ม “คุณโมนาใช่ไหมคะ? ฉันคือ...”โมนาแสดงท่าทีที่หยิ่งออกมา เธอไม่ยอมจับมือกับเจียงชั่นเลยเจียงชั่นจึงหยุดค้างอยู่กลางอากาศแบบนั้น ก่อนจะดึงมือกลับเงียบ ๆผู้จัดการห่าวก้าวไปข้างหน้าแล้วเอ่ย “คุณโมนาครับ นี่คือคุณเจียงชั่นผู้ช่วยอาวุโสที่หยู่เฟิงมีเดียของเรา เธอรับผิดชอบในการจัดหาศิลปิน ถ้าหากว่าคุณมีคำถามอะไร สามารถคุยกับเธอได้เลยโดยตรง”“อ้อ เจียงชั่น!” โมนายิ้มในขณะที่ก้มลงมองเล็บมือที่เพิ่งทำมาของเธอ “มีประสบการณ์หรือเปล่า? ไม่ใช่ใครก็จะดูแลฉันได้นะ”“ไม่ต้องกังวลครับคุณโมนา แม้ว่าผู้ช่วยเจียงจะไม่ได้อยู่ในวงการนี้นาน แต่ความสามารถในการทำงานของเธอโดดเด่นมาก”“ความสามารถในการทำงานหรือยั่วผู้ชายกันแน่ที่โดด
สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด บทที่ 377
“ไอ้สารเลว! แกมันน่ารังเกียจ”สีหน้าของหยินรั่วหงแดงจัดฮั่วจ่านเฮ่อมองกลับด้วยรอยยิ้ม ภายใต้แววตาเจ้าเล่ห์มีความชั่วร้ายอยู่เต็มเปี่ยมเครื่องบินส่วนตัวของฮั่วจือสิงตกจริง แต่หยินรั่วหงไม่รู้เรื่องนี้ในตอนนั้นเขาพบกับฮั่วจ่านเฮ่อที่งานเลี้ยงหลายแห่ง พวกเขาเป็นเพียงคนที่รู้จักกันเท่านั้นนอกเหนือจากการฝึกฝนด้านการแพทย์และเภสัชกรรมแล้ว ตระกูลหยินในหนานหยางยังเปิดสนามบินพลเรือนอีกด้วย สนามบินขนาดใหญ่หลายแห่งในหนานหยางอยู่ภายใต้การควบคุมของตระกูลหยินดังนั้นฮั่วจ่านเฮ่อจึงมีแผนนี้ขึ้นมา ทว่าเขาซ่อนความจริงนี้จากหยินรั่วหง ก่อนจะใช้อุบายในการใช้ช่างเทคนิคเข้ามาทำอะไรบางอย่างกับเครื่องบินของฮั่วจือสิง...จากนั้นเขาก็แกล้งทำกรรมธรรม์ก้อนใหญ่แล้วบอกหยินรั่วหงว่าเงินหลายล้านจะตกเป็นของเขาหยินรั่วหงไม่คิดมาก่อนว่าตัวเองจะกลายเป็นผู้ร้ายในการก่ออาชญากรรมที่เลวร้ายในครั้งนี้ด้วย“ประธานหยิน ถ้าเรื่องนี้ถูกพูดออกไป จะไม่มีใครฟังคำอธิบายของคุณหรอกนะ เพราะพวกเขาจะคิดว่าคุณเป็นคนที่ร่วมทำร้ายฮั่วจือสิงเหมือนกัน”“เมื่อถึงเวลาชื่อเสียงและความมั่นคงของคุณก็จะถูกทำลายลงไป”หยินรั่วหงหายใจเข
สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด บทที่ 376
“ใช่”ฮั่วจือสิงขมวดคิ้วด้วยสีหน้าที่จริงจังขึ้นมาเล็กน้อย “ผมไม่ได้บอกเรื่องนี้กับชั่นชั่น ดังนั้นอย่าพูดเรื่องนี้เลยนะ...”“เกิดอะไรขึ้น?” “ช่วงนี้อาการบาดเจ็บที่ขา...มันมีอาการนิดหน่อยน่ะ”เสิ่นเซียวตกใจ รีบพาเขาไปเพื่อตรวจสอบอย่างละเอียดทันที“ไม่มีอะไรหรอก” ฮั่วจือสิงตบไหล่อีกฝ่าย “มันน่าจะกำเริบ ก่อนหน้านี้ไม่เคยเป็นมาก่อน แต่ช่วงนี้อากาศเย็นลงมาก ก็จะเจ็บมากหน่อย”“ผมจำได้ว่าตอนนั้นคุณให้ยาผม ทั้งแบบกินแล้วก็แบบทา มันได้ผลดีมากนะ..วันนี้ก็เลยอยากจะให้สั่งยาเพิ่ม”เสิ่นเซียวลังเลอยู่นาน โดยที่ไม่พูดอะไร“มีอะไรรึเปล่า?”ฮั่วจือสิงนึกสงสัยว่าแพทย์อาจจะไม่สามารถสั่งยาได้ง่ายดายอย่างทีคิด?“จือสิง” เสิ่นเซียวมองเขาแล้วเม้มปากแน่น ในที่สุดก็ตัดสินใจเอ่ยออกมา “ที่จริงผม..ผมเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามันคือยาอะไร”“ว่าไงนะ?” ฮั่วจือสิงประหลาดใจ “แต่ตอนนั้นคนที่ให้ยากับผมคือคุณนะ”“ใช่ แต่ยานั่นมีคนมอบให้คุณอีกที”ฮั่วจือสิงยิ่งเกิดความสับสนมากขึ้นเสิ่นเซียวถอนหายใจแล้วบอกความจริงทั้งหมด“คุณลองคิดดูสิ ถึงผมจะจบจากโรงเรียนแพทย์มา แต่ตอนนั้นผมไม่ได้เป็นหมอมานานแล้ว ไม่เคยผ่า
สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด บทที่ 375
“ครับ นายน้อย” ฟางฮั่นพยักหน้าแต่หยินรั่วหงเป็นคนค่อนข้างลึกลับ ไม่ชอบปรากฎตัวต่อสาธารณะแม้แต่ในงานประมูลวันนั้น ก็มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่ได้เจอหน้าเขา“ถ้านัดหมายในนามของเรา เขาจะต้องรับ” ฮั่วจือสิงคิดเรื่องนี้ไว้แล้ว“แล้ว...ในนามของคุณชายสองล่ะครับ?”“ไม่จำเป็น” ฮั่วจือสิงเม้มปาก “บอกแค่ว่าปู่อยากเจอเขา”ฟางฮั่นสะดุ้งเล็กน้อย “นี่ก็เป็นอีกวิธีหนึ่ง ถ้ามีปู่ร่วมด้วย หยินรั่วหงจะไม่กล้าทำอะไร”ฮั่วจือสิงยิ้ม ก่อนจะปรับสีหน้าไปเป็นไม่พอใจอีกครั้ง“นายน้อย เป็นอะไรหรือเปล่าครับ?” ฟางฮั่นรู้สึกตระหนกเล็กน้อยฮั่วจือสิงลดเสียงทันทีและเจียงชั่นก็ยังอยู่ในครัว“เปล่า” เขาขยับตัวเล็กน้อย “ก็ปัญหาเดิม ๆ”“อาการบาดเจ็บเล็ก ๆ น้อย ๆ หรือเปล่าครับ?” ฟางฮั่นเป็นกังวลหลังจากเหตุการณ์เครื่องบินตก ฮั่วจือสิงได้รับบาดเจ็บหนัก แม้ตรวจแล้วทุกอย่างจะปกติดี แต่ก็มีเพียงอาการบาดเจ็บที่ขาเท่านั้นที่ยังมีผลกระทบที่ต่อเนื่องมาจนถึงตอนนี้“จริง ๆ มันก็ไม่ได้ร้ายแรง” เขายืดตัวขึ้นแล้วเอ่ยอย่างใจเย็น “ช่วงนี้อากาศเริ่มเย็นลง ก็เลยเจ็บมากเป็นบางครั้งแต่ไม่รุนแรงมาก คงจะไม่เป็นอะไรถ้าฉันพอจะปรั
สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด บทที่ 374
เจียงชั่นหน้าแดงด้วยความเขินอาย ในขณะที่ฮั่วจือสิงกำลังโมโห เธอรีบผละออกจากเขาแล้ววิ่งเข้าไปในบ้านทันทีฟางฮั่นอ้าปากค้าง สายเกินไปแล้วที่เขาจะหนีไปอีกคน...สีหน้าของฮั่วจือสิงมืดดำราวกับมีหมึกดำ ๆ มาป้ายไว้บนหน้าเขาเดินออกไปตรงลานสนามหญ้าอย่างรวดเร็ว พลางมองฟางฮั่นด้วยแววตาที่แข็งกร้าวและเย็นชาฟางฮั่วกระตุกยิ้มแห้ง ๆ หัวใจเต้นแรงจนจะกระเด้งออกมาจากปาก“เกิดอะไรขึ้น?” เขาเอ่ยตอนนี้ฟางฮั่นลืมทุกสิ่งที่เขาต้องการจะพูดแล้ว จึงมองคนตรงหน้าด้วยแววตาว่างเปล่าความเงียบไม่กี่วินาที ทว่าความรู้สึกกลับยาวนานเป็นทศวรรษจากนั้นเจียงชั่นก็ได้ยินเสียงคำรามเข้ม ๆ ของใครบางคนดังขึ้นมา “ฟางฮั่น!”ป้าเฉินที่กำลังเลือกผักอยู่สะดุ้งแล้วรีบวิ่งออกมาจากครัวทันที“เกิดอะไรขึ้นคะ?”เจียงชั่นนั่งหัวเราะอยู่บนโซฟา“เสี่ยวฟางมีเรื่องเหรอคะ?” ป้าเฉินส่ายหน้าแล้วถอนหายใจ ก่อนจะกลับไปที่ห้องครัวพลางพึมพำกับตัวเอง “ตะเบ็งเสียงขนาดนี้ คงต้องทำซุปไว้ให้นายน้อยหน่อยแล้วล่ะนะ...”ที่สนามหญ้าเองเจ้าแมวส้มที่กินอาหารจนหมดก็กำลังเหวี่ยงร่างอ้วน ๆ ของมันไปมา ขณะที่มองชายหนุ่มทั้งสองแล้วร้องเหมียวสองสามครั้ง
สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด บทที่ 373
จู่ ๆ ไป๋จิ่งหยวนก็รู้สึกว่าหัวใจของตัวเองเต้นผิดจังหวะ แทบจะควบคุมเอาไว้ไม่ได้ใบหน้าที่ชัดเจนของเหยาหว่านยินสะกดเขาราวกับมีเวทย์มนตร์ ดวงตากลมคู่นั้นราวกับโลกที่ลึกลับกำลังดึงดูดให้เขาเข้าไปสำรวจไป๋จิ่งหยวนมองเธออย่างว่างเปล่า บรรยากาศโดยรอบเงียบลง ราวกับว่าทุกอย่างกำลังมุ่งความสนใจไปที่เธอลมเย็น ๆ ที่พัดกระโชกมาทำให้เหยาหว่านยินไอออกมาสองสามครั้งทำให้ไป๋จิ่งหยวนถอดเสื้อคลุมออกมาแล้วสวมให้กับเธอแทน“ไม่เป็นไร...”“ใส่เถอะ” เขาช่วยกระชับเสื้อให้กับเธอ “ไม่สบายเหรอคุณ? หรือว่าเป็นหวัด?”เหยาหว่านยินเม้มปากแล้วมองเขาเงียบ ๆตอนนี้เริ่มมีคนทะยอยออกมาจากประตูงานประมูล“ดูเหมือนงานจะจบแล้วล่ะ” ไป๋จิ่งหยวนเอ่ย “เอาล่ะ..เดี๋ยวผมไปส่ง คุณอยู่ที่ไหน?”เหยาหว่านยินชะงักแล้วส่ายหน้าเล็กน้อยทุกอย่างราวกับภาพฝัน ในตอนที่เธอตื่นเธอก็ต้องกลับสู่โลกของความเป็นจริงความจริงที่ว่าเธอเป็นลูกสาวนิรนามของตระกูลเหยา ไม่รู้ว่าจะสามารถใช้ชีวิตอยู่ต่อไปอีกนานแค่ไหน ไม่รู้ว่าอนาคตจะเป็นยังไง...ร่างบางหันหลังกลับแล้วเดินไปอย่างช้า ๆ ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงคนของตระดูลเหยากำลังตามหาเธออยู่ไม่ไกล
สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด บทที่ 372
“คุณชื่อหว่านยินเหรอ?” ไป๋จิ่งหยวนขมวดคิ้วดูสับสน “แล้วนามสกุลอะไร?”เหยาหว่านยินหลับตาลงแล้วนิ่งเงียบไป๋จิ่งหยวนจึงยิ้มกว้าง ไม่ว่าเธอจะนามสกุลอะไรแต่แค่ได้รู้จักชื่อก็ดีมากแล้ว“เอาล่ะ เดี๋ยวผมจะพาไปเดินเล่นในสวน” เขาเอ่ยพลางเดินออกไปจากประตู“นี่คุณ...”แต่ก่อนที่เขาจะออกไปได้ ร่างสูงก็ถูกเหยาหว่านยินรั้งเอาไว้เขาตะลึงก่อนจะหันกลับมามองเขายังไม่ได้ใส่กางเกง!ชายหนุ่มหน้าแดง ในขณะที่มองเหยาหว่านยินด้วยความตระหนก ไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ใส่เธอดีเห็นอย่างนั้นเหยาหว่านยินก็รู้สึกขบขัน ใบหน้าที่ซีดเซียวเริ่มมีสีสันขึ้นมาทันทีไป๋จิ่งหยวนวิ่งเข้าไปในห้องแล้วรีบสวมกางเกงทันที ก่อนจะพาเหยาหว่านยินออกไปเดินเล่นในค่ำคืนของฤดใบไม้ร่วงช่างสวยงาม ภายในสวนที่ได้รับแสงแดดอบอุ่นมาตลอดทั้งวัน ยังคงมีกลิ่นอายของความอบอุ่นไปทั่วทั้งบริเวณ รอบข้างมีความเงียบสงบและมีเสียงนกนานาชนิดร้องเป็นระยะ ๆ แสงไฟดวงเล็ก ๆ ที่ตกแต่งสวยงามราวกับมีหิ่งห้อยกำลังบินอยู่เหยาหว่านยินสูดหายใจลึกแล้วหลับตาลงเบา ๆเธอยืนอยู่บนสนามหญ้าและหายใจได้อย่างอิสระ อิสระที่เธอเฝ้าใฝ่หามาทั้งชีวิต“ดีจัง” เธอหั
