LOGINShare
บทที่ 117
Related chapters
สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด บทที่ 118
เย่เชินไม่กล้าเงยหน้ามองใครโดยเฉพาะกู้หม่างที่จ้องมองมาด้วยสายตาเยือกเย็นหลังจากรออยู่นาน เขาก็พูดขึ้นอย่างอ้อมแอ้ม “พี่สามใช้ตัวตนของกู้หม่าง แม้กระทั่งบัตรประชาชนก็ยังเป็นชื่อกู้หม่าง อีกทั้งตอนจดทะเบียนสมรสก็ใช้เอกสารของกู้หม่าง”“ถ้าว่ากันตามกฎหมายแล้ว คนที่แต่งงานกับเจียงชั่นก็คือกู้หม่าง ไม่ใช่ฮั่วจือสิง”ไป๋จิ่งหยวนเป็นคนแรกที่ไม่เห็นด้วย “กู้หม่างนั่นตายไปตั้งนานแล้วนี่”“ใช่...” เสียงเย่เชินเบาลงเรื่อย ๆ “มันก็เลยยิ่งผิดกฎหมาย แล้วก็ไม่ถูกต้องไง”จู่ ๆ ก็มีความเงียบปกคลุมห้องทุกคนหันไปมองที่กู้หม่าง และก้มหน้าลงอย่างเงียบ ๆกู้หม่างสีหน้าหม่นลงใช่ เขาเพิกเฉยต่อสิ่งนี้มาโดยตลอดวันจดทะเบียนสมรสเขาก็ไม่อยู่ ปล่อยให้ตระกูลเจียงเป็นคนจัดการเรื่องเอกสารให้ อีกทั้งเจ้าหน้าที่ก็ไม่ได้ตรวจสอบให้ถี่ถ้วนว่ากู้หม่างที่ว่านั่นยังมีชีวิตอยู่หรือเปล่าดังนั้นในทะเบียนสมรสจึงไม่มีชื่อฮั่วจือสิงอยู่เลยกู้หม่างคิ้วขมวด ปวดขมับตุบตุบ“พี่สาม ไม่เป็นไรหรอก” ไป๋จิ่งหยวนพูดเสียงเบา “ถ้า...หาโอกาสจดทะเบียนสมรสใหม่โดยไม่ให้เจียงชั่นรู้ได้ เท่านี้ก็โอเคแล้ว”“ใช้สมองหน่อยได้ไหม? ค
สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด บทที่ 119
เจียงชั่นขยับตัว ค่อย ๆ ตื่นขึ้น เมื่อลืมตาก็เห็นแผ่นหลังของชายหนุ่มตรงระเบียงความเขินอายปรากฏขึ้นบนหน้างาม ใบหูแดงฉ่า เธอยิ้มเบา ๆ แต่น่าแปลก เพราะปกติถ้ามีอะไรมารบกวนนิดหน่อยเขาก็จะรู้สึกตัวแล้ว แต่นี่กลับยืนนิ่งอยู่ตรงนั้นเจียงชั่นลุกขึ้นยืนเงียบ ๆ อยากจะไปกอดเขาจากด้านหลังแต่เมื่อเท้าแตะพื้น เธอก็เกือบจะล้มลง“เป็นอะไรไหม?”กู้หม่างรีบเอื้อมมือไปจับเธอเจียงชั่นตกใจ จากนั้นก็ถูกดึงเข้าไปในอ้อมแขนของชายหนุ่ม และสบเข้ากับดวงตาอันอ่อนโยนและลึกซึ้งของเขากู้หม่างยิ้ม วางเธอลงบนเตียงแล้วลูบผม “ตอนดึกก็ไม่ยอมนอน แล้วยังจะมาจู่โจมผมจากข้างหลังอีกเหรอ?”“เปล่าซะหน่อย” เจียงชั่นกำหมัดแน่นแล้วทุบเขา ทั้งสองหยอกล้อกันสักพัก ดวงตาของกู้หม่างก็หยุดมองเธอที่ผิวขาวเนียนของเธอ มีรอยแดงจาง ๆดวงตาของกู่หม่างดูคลุมเครือเล็กน้อย เขาค่อย ๆ จับผมยาวของเธอขึ้น “พรุ่งนี้ใส่ชุดที่ช่วยปิดคอหน่อยนะ”เจียงชั่นต้องใช้เวลาสักพักกว่าจะรู้สึกตัว ทั้งเขินทั้งอาย จึงเข้าไปอยู่ในอ้อมแขนและทุบตีเขาอย่างแรงด้วยกำปั้นเล็ก ๆ ของเธอ“ไม่เอาสิ!” เขาหัวเราะ “ที่คุณทุบมามันจั๊กจี้นะ อยากให้ผมควบคุมตัวเองไม่
สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด บทที่ 120
ซูเฉินเหงื่อไหลท่วมหัว เขาคุกเข่าลงกับพื้นและก้มศีรษะร้องขอความเมตตาไป๋จิ่งหยวนคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้มาโดยตลอด ความจริงแล้วเขาไม่กล้าฆ่าแกงใครหรอก และด้วยอำนาจของตระกูลไป๋ แม้ว่าไป๋จิ่งหยวนจะฆ่าเขาจริง ๆ ก็จะเป็นเพียงเรื่องที่มีผู้สูญหายเพิ่มอีกหนึ่งคนเท่านั้น ตระกูลไป๋จะเข้ามาจัดการเรื่องนี้อย่างรวดเร็วแน่นอน!ส่วนฮั่วจ่านเฮ่อ...อ่า ผู้ชายคนนั้นคงจะทำทุกอย่างเพื่อปกป้องตัวเอง เขาอาจจะเปลี่ยนมิตรให้เป็นศัตรูแล้วโยนความผิดให้ก็ได้!อย่างไรก็ตาม ตอนนี้ฮั่วจ่านเฮ่อต้องรักษาภาพลักษณ์ลุงรองที่ดีต่อหน้านายใหญ่ของตระกูลฮั่วซูเฉินกัดฟัน เขาถูกตีที่ศีรษะแรงมากจนหน้าผากแตกและมีเลือดไหลออกมาเต็มไปหมด”นายน้อยไป๋ ได้โปรดปล่อยผมไปเถอะ! ผม...ผมจะลุยน้ำลุยไฟเพื่อนายน้อยไป๋ ไม่ว่ายังไงก็ตาม!”“แล้วนายท่านฮั่วของคุณล่ะ?” ไป๋จิ่งหยวนนั่งไขว้ขาอยู่ตรงกลาง”ผะ ผมสาบาน” ซูเฉินหน้าซีด “ผมจะไม่เปิดเผยข้อมูลใดใดกับฮั่วจ่านเฮ่อ!”“โอ้ ผมไม่อยากจะเชื่อคำสาบานของคุณเลย” ไป๋จิงหยวนโยนมีดและปืนทิ้งไป “แต่ถ้าคุณคิดว่าตัวเองมีประโยชน์กับผมจริง ๆ ผมก็อาจจะพิจารณาไว้ชีวิตคุณ”“นายน้อยไป๋อยากสั่งให้ผมทำอะไร
สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด บทที่ 121
“เจียงเหยา!” “เอาล่ะพอได้แล้ว!” คุณโจวโบกมือออกมาอย่างหมดความอดทน ชี้ไปยังเจียงชั่น “เธอ กลับไปเสียเถอะ! วันนี้ฉันจะเจรจาความร่วมมือกับคุณเจียงเหยาเท่านั้น เจียงเหยายิ้มออกมาอย่างสดใส ก่อนที่คุณโจวจะเดินเข้าห้องประชุมไป ยังเหลือบมองเจียงชั่นอย่างดูถูก ในตอนนั้นเจียงชั่นยังรู้สึกเศร้าเสียใจไปด้วย แต่ก็ยังเก็บเอกสารที่กระจัดกระจายอยู่บนพื้น เดินกะโผลกกะเผลกออกจากอาคารไป แต่อย่างไรก็ตามไม่คิดเลยว่า… คุณโจวจะเป็นนักต้มตุ๋น! หลังจากที่เจียงเหยาเซ็นสัญญากับเขาแล้วถึงได้พบว่า บริษัทของคุณโจวเป็นบริษัทเครื่องหนัง ภายนอกดูหรูหรา แต่ภายในกลับไม่มีอะไร! ส่วนเจียงเหยาเพื่อที่จะเปลี่ยนความคิดเห็นของเจียงหมิงหย่วนที่มีต่อเธอ และเพื่อส่งเสนิมความร่วมมือโดยเร็วที่สุด ก็เลยให้คนจ่ายเงินล่วงหน้าออกไปก่อน ส่วนเจียงกรุ๊ปนั้นเสียหายไปหลายสิบล้านในคราวเดียว! หลังจากที่เจียงชั่นได้ยินข่าวไปแล้วก็รู้สึกราวกับฝันไป นานกว่าจะได้สติกลับมา เธอเล่าเรื่องนี้ให้กู้หม่างฟัง “อันที่จริงแล้วในตอนนั้นฉันเองก็อยากจะลองแย่งชิงดูสักครั้ง เพราะว่าคุณโจวคนนั้นเสนอเงื่อนไขที่น่าดึงดูดใจมาก เป็นเหมือนกับชิ้นพ
สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด บทที่ 122
“ลูกพี่สาม" ไป๋จิ่งหยวนเรียกเขาติดต่อกันหลายครั้ง "ลูกพี่สาม? ตกลงแล้วพี่ฟังอยู่ไหม!" กู้หม่างเหมือนเหม่อลอยไปเล็กน้อย กระแอมออกมาเบา ๆ สองครั้ง ไป๋จิ่งหยวนยิ้มออกมา "ลูกพี่ ตอนนี้ผมรู้แล้วว่า ‘ครุ่นคิดฟุ้งซ่าน’ สี่คำนี้เขียนว่ายังไง! แม้แต่จะอยู่ทางโทรศัพท์ก็สามารถรู้ได้ว่าดวงตาคู่ร้ายกาจของพี่จะต้องจับจ้องไปที่พี่สะใภ้!" "ไป๋จิ่งหยวน" กู้หม่างพูดออกมาเสียงเคร่งขรึม "มีอะไรก็พูดออกมาตามตรง ไม่ต้องพูดจาอ้อมค้อมมาเตือนฉันอยู่" ไป๋จิ่งหยวนส่งเสียงหัวเราะแห้ง ๆ ออกมา รู้ว่าเขาจะต้องจัดการเรื่องให้ดีแล้ว ก็เลยไม่กล้าพูดอะไรมากนัก รีบวางสายโทรศัพท์ทันที วันถัดมาหลินอวี่ฉิงมาพบกับเจียงเหยาที่ร้านอาหารตะวันตกแบบเปิดโล่งใต้อาคารเจียงกรุ๊ป "คุณเจียง" หลินอวี่ฉิงยิ้มออกมา หยิบสัญญายกเลิกความร่วมมือออกมา "ก่อนหน้านี้ฉันได้แจ้งเรื่องเอาไว้กับเลขาของคุณแล้ว ตอนนี้เหลือก็เพียงแต่ลายเซ็นของคุณแล้ว เชิญค่ะ!" เดิมทีสีหน้าของเจียงเหยาก็ไม่ได้น่าดูอยู่แล้ว ในตอนนี้ใบหน้าดูเหมือนจะบิดเบี้ยว ตั้งแต่ที่ถูกชาวสิงคโปร์หลอกลวงเงินไปหลายสิบล้านนั่น เธอก็กลายเป็นตัวตลกของทั่วทั้งเจียงกรุ๊ปไป ไม
สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด บทที่ 123
เพียงแค่มองดูฉากที่งดงามนี้ ก็รู้ว่าไอศกรีมในมือของพวกเขาหวานเพียงไหน หลินอวี่ฉิงขมวดคิ้วออกมา ในใจรู้สึกอึดอัดเป็นอย่างมาก "เฮ้" เจียงเหยาจงใจลากเสียงยาวออกมา "เธอถือว่าอีกฝ่ายเป็นเพื่อนสนิทของเธอ แต่ว่าเขาออกมาหาอะไรกินกลับไม่พาเธอมาด้วย!" "หลินอวี่ฉิง เธอคงจะไม่รู้ว่าคนที่อยู่ตรงหน้าของเจียงชั่นคือใคร? คนนั้นคือฮั่วจือซิน! ลูกสาวคนเล็กของตระกูลฮั่วในเมืองหยางเฉิง ครั้งล่าสุดที่ครอบครัวของพวกเราจัดงานเลี้ยงการกุศลไปนั้น ฮั่วจือซินคนนี้คล้องแขนเจียงชั่นเดินเข้ามา ยังเรียกว่าเพื่อนสนิทอีกด้วย! เอ่อ ใครจะไปรู้ว่าเจียงชั่นคนชั้นต่ำนี้ไปใช้กลอุบายอะไรมา!" "เพื่อนสนิทของเธอตอนนี้ปีนขึ้นที่สูงไปแล้ว! แล้วยังจะจำเธอได้อีกเหรอ?" เจียงเหยาตบไหล่ของเธอ "นี่ก็คงจะเป็นใจคนสินะ ยากที่จะหยั่งถึงได้!" เมื่อเธอพูดจบก็โบกมือให้ เดินสวมรองเท้าส้นสูงออกไป ดวงตาของหลินอวี่ฉิงมองตามเจียงชั่นและฮั่วจือซินอยู่ตลอดเวลา เธอยอมรับว่าตัวเองรู้สึกอิจฉาเล็กน้อย ร้านไอศกรีมร้านนี้เธอเองก็มากับเจียงชั่นบ่อย ๆ ความสัมพันธ์ระหว่างผู้หญิงมีบ้างครั้งที่ดูจะเปราะบางเสียยิ่งกว่าความรัก เธอเป็นเพื่อนรักของ
สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด บทที่ 124
หลินอวี่ฉิงเองก็หวังให้ตัวเองคิดมากจนเกินไป แต่ว่าความสามารถทางด้านการจดจำเป็นความสามารถที่เธอฝึกฝนมาตั้งแต่มัธยมปลาย อีกทั้งเธอไม่ได้ตาบอด ต่อให้จะสวมหน้ากากอนามัย แต่ดวงตาของคนไม่มีทางเปลี่ยนไป หลินอวี่ฉิงยิ่งแปลกใจมากยิ่งขึ้น พูดเสียงกระซิบกับเจียงชั่น "อย่างไรก็ตามเธอต้องระวังเอาไว้เสียหน่อย ตกลงแล้วเธอเป็นบุตรสาวของตระกูลฮั่วจริงหรือไม่ก็ยังไม่แน่ใจ!" เจียงชั่นเบิกตากว้าง รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย "ฉันหมายความว่า...จะต้องระมัดระวังคนอื่นเอาไว้!" "แต่ว่าพี่อวี่ฉิง" หลังจากนั้นไม่นานเจียงชั่นก็พูดออกมา "หากว่าเธอปลอมเป็นลูกสาวของตระกูลฮั่วจริง ๆ แล้ว ถ้าอย่างนั้นจุดประสงค์ที่เธอเข้าใกล้ฉันคืออะไรกัน? ยังมีครั้งที่แล้วงานเลี้ยงการกุศลก็ตั้งใจจัดขึ้นเพื่อเธอ สถานะของเธอเป็นเจียงเหยาที่ยืนยันด้วยตัวเอง!" "ถึงแม้ว่าเธอจะโกหกฉัน แล้วเธอจะสามารถโกหกตระกูลเจียง โกหกทุกคนได้เหรอ?" "ไอคิวของพี่สาวเธอก็เชื่ออย่างนั้นเหรอ?" หลินอวี่ฉิงหัวเราะออกมาอย่างทึ่มทื่อ "ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอจำคนผิดนะ ประธานบริษัทกระเป๋าคนนั้น ก็เป็นเธอที่โดนหลอกไม่ใช่เหรอ?" เจียงชั่นกัดริมฝีปาก นิ่งเงี
สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด บทที่ 125
หลินอวี่ฉิงพยายามที่จะขยับขาของตัวเอง แต่เพียงแค่เคลื่อนไหวก็เจ็บปวดเป็นอย่างมาก เธอเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า ตอนนี้เวลาบ่ายแล้ว ยอดเขาเริ่มมีหมอกก่อตัวขึ้นแล้ว เพราะมีประสบการณ์การปีนเขามามาก เธอมั่นใจจนเกินไปและเดินตามทางที่ไม่เคยมีใครมาก่อน ตอนนี้เยี่ยมเลย เธอติดแหง็กตรงเชิงเขาแล้ว! เธอรีบหยิบโทรศัพท์ออกมาจากในกระเป๋าเป้ ไม่มีสัญญาณ เธอลองขยับอีกหลายครั้ง แต่แม้เธอจะคว้าต้นไม้ข้าง ๆ ไว้ก็ยากที่จะลุกขึ้นมาได้! หลินอวี่ฉิงตื่นตระหนกขึ้นมาแล้ว บนภูเขานี่แม้แต่ผีก็ยังมองไม่เห็น เมื่อท้องฟ้าค่อย ๆ มืดลง เธอก็เหมือนจะได้ยินเสียงสิ่งมีชีวิตและสัตว์ป่าร้องดังขึ้นมา… ศีรษะของเธอเริ่มชาหนึบ น้ำตาไหลออกมาอย่างควบคุมไม่ได้ แต่เปิดปิดโทรศัพท์ขึ้นมาเพื่อหาโทรศัพท์มือถือ แต่แบตโทรศัพท์มือถือที่สามารถช่วยชีวิตเธอได้เพียงแค่อย่างเดียวก็ใกล้จะหมดไปแล้ว เธอคลานบนพื้นไปข้างหน้า พยายามไม่ส่งเสียงใดเพื่อเลี่ยงไม่ให้ดึงดูดสัตว์ป่าเข้ามา แต่เธอแม้แต่ทิศทางก็ยังแยกแยะไม่ได้ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงการเดินออกจากป่าด้วยตัวเอง หลินอวี่ฉิงอดไม่ได้ที่จะสิ้นหวังเล็กน้อย และก็เป็นในตอนนี้ ที่เหมือนจะได้
Latest chapter
สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด บทที่ 380
เจียงชั่นยิ้มแล้วไม่ตอบอะไรโมนาจึงรู้สึกตระหนกขึ้นมาถังอี้หรานเป็นผู้กำกับที่มีชื่อเสียงในอุตสาหกรรมนี้ ภาพยนตร์ทุกเรื่องที่เขากำกับล้วนแต่ได้รับรางวัลในระดับนานาชาติไม่เพียงแค่มีชื่อเสียงในประเทศ แต่ยังมีชื่อเสียงในวงการภาพยนตร์ระดับนานาชาติอีกด้วยทุกคนในวงการต่างก็กระตือรือร้นที่จะได้เข้าไปอยู่ในทีมของถังอี้หรานแน่นอนว่าโมนาเองก็เป็นหนึ่งในนั้น แต่ถังอี้หรานเป็นผู้หญิงที่มีความสามารถ ทุกคนรู้จักกันดีว่าเธอหยิ่งแค่ไหน แน่นอนว่าแม้แต่ดารายอดนิยมอย่างเธอถังอี้หรานก็ไม่แยแสแต่ตอนนี้...“เมื่อกี้นี้คุณโทรหาถังอี้หรานจริง ๆ เหรอ?”“ใช่ครับ” ผู้จัดการห่าวเหลือบมองเธอ “ผู้อำนวยการถังเพิ่งสร้างภาพยนตร์เรื่องใหม่ คุณเนี่ยซินและคุณเจียงช่วยติดต่อกับเธอแล้ว”สีหน้าของโมนาเปลี่ยนไปด้วยความรู้สึกเสียใจอย่างมาก“ผะ..ผู้ช่วยเจียง” เธอมองเจียงชั่น “ผู้กำกับถังจะมาร่วมรายการนี้ด้วยเหรอ? แต่ฉันได้ยินมาว่าเธอไม่เคยปรากฎตัวในรายการวาไรตี้เลยนะ”เจียงชั่นยิ้มและยังคงไม่พูดอะไร“มันไม่ใช่รายการวาไรตี้ธรรมดา ๆ หรอกเหรอ?!” โมนาโกรธจัดเจียงชั่นเม้มปากแล้วเอ่ยอย่างใจเย็น “ไม่สำคัญหรอกค่ะ เพ
สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด บทที่ 379
เจียงชั่นที่กำลังดื่มน้ำ เกือบพ่นน้ำออกมาทันทีที่ได้ยินหลังจากวางสายแล้วเธอก็เดินออกไปเห็นได้ชัดว่าดาราสาวเป็นคนที่ใจร้อนมาก หญิงสาวจ้องเจียงชั่นด้วยความไม่พอใจ“นี่น่ะเหรอที่เรียกว่ามืออาชีพ กำลังทำอะไรอยู่?” โมนาตะโกน “หยู่เฟิงมีเดียก็ใหญ่โตแล้วมีชื่อเสียงในอุตสาหกรรมนี้นะ จะดูแลได้ดีแน่เหรอ? เพิกเฉยต่อศิลปินแบบนี้มันไม่สุภาพเลยนะ!”ผู้จัดการห่าวทนไม่ไหว “คุณโมนามีมารยาทหน่อยได้ไหมครับ?”โมนาเหลือบมองเขา“ผู้ช่วยเจียงเป็นผู้ช่วยอาวุโสของคุณฟู่ เธอรับผิดชอบงานประชาสัมพันธ์และการฝึกอบรมต่าง ๆ ให้กับศิลปินทุกคน แม้แต่เนี่ยซินเองก็ต้องทำตามและให้ความร่วมมือกับผู้ช่วยเจียง”“คุณโมนาคิดว่าตัวเองมีสถานะที่สูงกว่าคุณเนี่ยซินงั้นสินะครับ?”ทุกคำพูดของผู้จัดการห่าวเน้นย้ำ โมนาจึงถอยหลังเล็กน้อย ใบหน้าเต็มไปด้วยความไม่พอใจเจียงชั่นยิ้มแล้วหยิบเอกสารจากโต๊ะขึ้นมา ในนั้นมีตารางงานของศิลปินหลายคนของบริษัท“นี่เป็นแผนการเดินทางของคุณค่ะ” เจียงชั่นยื่นเอกสารสำเนาให้กับโมนา “ในนั้นมีข้อควรระวังในการปรากฏตัวในรายการ เดี๋ยวฉันจะช่วยสื่อสารกับผู้จัดการส่วนตัวของคุณล่วงหน้า”“นีมันรายการอะไ
สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด บทที่ 378
เจียงชั่นขมวดคิ้วพลางมองตามไปยังเสียงที่ได้ยินเธอเห็นหญิงสาวสวยแต่งตัวเรียบหรู สวมแว่นกันแดดอันใหญ่และต่างหูกับสร้อยคอที่ดูเว่อร์เดินนวยนาดเข้ามา“ไม่ได้บอกว่ามีทีมผู้บริหารที่เป็นมืออาชีพหรอกเหรอ?” เธอถอดแว่นนกันแดดอันใหญ่ออกแล้วมองเจียงชั่นด้วยท่าทางที่ไม่เป็นมิตร “แล้วอยู่ไหน?”ผู้จัดการห่าวและเจียงชั่นมองหน้ากันแล้วพยักหน้าเบา ๆเจียงชั่นยื่นมือออกมาแล้วเอ่ยด้วยรอยยิ้ม “คุณโมนาใช่ไหมคะ? ฉันคือ...”โมนาแสดงท่าทีที่หยิ่งออกมา เธอไม่ยอมจับมือกับเจียงชั่นเลยเจียงชั่นจึงหยุดค้างอยู่กลางอากาศแบบนั้น ก่อนจะดึงมือกลับเงียบ ๆผู้จัดการห่าวก้าวไปข้างหน้าแล้วเอ่ย “คุณโมนาครับ นี่คือคุณเจียงชั่นผู้ช่วยอาวุโสที่หยู่เฟิงมีเดียของเรา เธอรับผิดชอบในการจัดหาศิลปิน ถ้าหากว่าคุณมีคำถามอะไร สามารถคุยกับเธอได้เลยโดยตรง”“อ้อ เจียงชั่น!” โมนายิ้มในขณะที่ก้มลงมองเล็บมือที่เพิ่งทำมาของเธอ “มีประสบการณ์หรือเปล่า? ไม่ใช่ใครก็จะดูแลฉันได้นะ”“ไม่ต้องกังวลครับคุณโมนา แม้ว่าผู้ช่วยเจียงจะไม่ได้อยู่ในวงการนี้นาน แต่ความสามารถในการทำงานของเธอโดดเด่นมาก”“ความสามารถในการทำงานหรือยั่วผู้ชายกันแน่ที่โดด
สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด บทที่ 377
“ไอ้สารเลว! แกมันน่ารังเกียจ”สีหน้าของหยินรั่วหงแดงจัดฮั่วจ่านเฮ่อมองกลับด้วยรอยยิ้ม ภายใต้แววตาเจ้าเล่ห์มีความชั่วร้ายอยู่เต็มเปี่ยมเครื่องบินส่วนตัวของฮั่วจือสิงตกจริง แต่หยินรั่วหงไม่รู้เรื่องนี้ในตอนนั้นเขาพบกับฮั่วจ่านเฮ่อที่งานเลี้ยงหลายแห่ง พวกเขาเป็นเพียงคนที่รู้จักกันเท่านั้นนอกเหนือจากการฝึกฝนด้านการแพทย์และเภสัชกรรมแล้ว ตระกูลหยินในหนานหยางยังเปิดสนามบินพลเรือนอีกด้วย สนามบินขนาดใหญ่หลายแห่งในหนานหยางอยู่ภายใต้การควบคุมของตระกูลหยินดังนั้นฮั่วจ่านเฮ่อจึงมีแผนนี้ขึ้นมา ทว่าเขาซ่อนความจริงนี้จากหยินรั่วหง ก่อนจะใช้อุบายในการใช้ช่างเทคนิคเข้ามาทำอะไรบางอย่างกับเครื่องบินของฮั่วจือสิง...จากนั้นเขาก็แกล้งทำกรรมธรรม์ก้อนใหญ่แล้วบอกหยินรั่วหงว่าเงินหลายล้านจะตกเป็นของเขาหยินรั่วหงไม่คิดมาก่อนว่าตัวเองจะกลายเป็นผู้ร้ายในการก่ออาชญากรรมที่เลวร้ายในครั้งนี้ด้วย“ประธานหยิน ถ้าเรื่องนี้ถูกพูดออกไป จะไม่มีใครฟังคำอธิบายของคุณหรอกนะ เพราะพวกเขาจะคิดว่าคุณเป็นคนที่ร่วมทำร้ายฮั่วจือสิงเหมือนกัน”“เมื่อถึงเวลาชื่อเสียงและความมั่นคงของคุณก็จะถูกทำลายลงไป”หยินรั่วหงหายใจเข
สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด บทที่ 376
“ใช่”ฮั่วจือสิงขมวดคิ้วด้วยสีหน้าที่จริงจังขึ้นมาเล็กน้อย “ผมไม่ได้บอกเรื่องนี้กับชั่นชั่น ดังนั้นอย่าพูดเรื่องนี้เลยนะ...”“เกิดอะไรขึ้น?” “ช่วงนี้อาการบาดเจ็บที่ขา...มันมีอาการนิดหน่อยน่ะ”เสิ่นเซียวตกใจ รีบพาเขาไปเพื่อตรวจสอบอย่างละเอียดทันที“ไม่มีอะไรหรอก” ฮั่วจือสิงตบไหล่อีกฝ่าย “มันน่าจะกำเริบ ก่อนหน้านี้ไม่เคยเป็นมาก่อน แต่ช่วงนี้อากาศเย็นลงมาก ก็จะเจ็บมากหน่อย”“ผมจำได้ว่าตอนนั้นคุณให้ยาผม ทั้งแบบกินแล้วก็แบบทา มันได้ผลดีมากนะ..วันนี้ก็เลยอยากจะให้สั่งยาเพิ่ม”เสิ่นเซียวลังเลอยู่นาน โดยที่ไม่พูดอะไร“มีอะไรรึเปล่า?”ฮั่วจือสิงนึกสงสัยว่าแพทย์อาจจะไม่สามารถสั่งยาได้ง่ายดายอย่างทีคิด?“จือสิง” เสิ่นเซียวมองเขาแล้วเม้มปากแน่น ในที่สุดก็ตัดสินใจเอ่ยออกมา “ที่จริงผม..ผมเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามันคือยาอะไร”“ว่าไงนะ?” ฮั่วจือสิงประหลาดใจ “แต่ตอนนั้นคนที่ให้ยากับผมคือคุณนะ”“ใช่ แต่ยานั่นมีคนมอบให้คุณอีกที”ฮั่วจือสิงยิ่งเกิดความสับสนมากขึ้นเสิ่นเซียวถอนหายใจแล้วบอกความจริงทั้งหมด“คุณลองคิดดูสิ ถึงผมจะจบจากโรงเรียนแพทย์มา แต่ตอนนั้นผมไม่ได้เป็นหมอมานานแล้ว ไม่เคยผ่า
สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด บทที่ 375
“ครับ นายน้อย” ฟางฮั่นพยักหน้าแต่หยินรั่วหงเป็นคนค่อนข้างลึกลับ ไม่ชอบปรากฎตัวต่อสาธารณะแม้แต่ในงานประมูลวันนั้น ก็มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่ได้เจอหน้าเขา“ถ้านัดหมายในนามของเรา เขาจะต้องรับ” ฮั่วจือสิงคิดเรื่องนี้ไว้แล้ว“แล้ว...ในนามของคุณชายสองล่ะครับ?”“ไม่จำเป็น” ฮั่วจือสิงเม้มปาก “บอกแค่ว่าปู่อยากเจอเขา”ฟางฮั่นสะดุ้งเล็กน้อย “นี่ก็เป็นอีกวิธีหนึ่ง ถ้ามีปู่ร่วมด้วย หยินรั่วหงจะไม่กล้าทำอะไร”ฮั่วจือสิงยิ้ม ก่อนจะปรับสีหน้าไปเป็นไม่พอใจอีกครั้ง“นายน้อย เป็นอะไรหรือเปล่าครับ?” ฟางฮั่นรู้สึกตระหนกเล็กน้อยฮั่วจือสิงลดเสียงทันทีและเจียงชั่นก็ยังอยู่ในครัว“เปล่า” เขาขยับตัวเล็กน้อย “ก็ปัญหาเดิม ๆ”“อาการบาดเจ็บเล็ก ๆ น้อย ๆ หรือเปล่าครับ?” ฟางฮั่นเป็นกังวลหลังจากเหตุการณ์เครื่องบินตก ฮั่วจือสิงได้รับบาดเจ็บหนัก แม้ตรวจแล้วทุกอย่างจะปกติดี แต่ก็มีเพียงอาการบาดเจ็บที่ขาเท่านั้นที่ยังมีผลกระทบที่ต่อเนื่องมาจนถึงตอนนี้“จริง ๆ มันก็ไม่ได้ร้ายแรง” เขายืดตัวขึ้นแล้วเอ่ยอย่างใจเย็น “ช่วงนี้อากาศเริ่มเย็นลง ก็เลยเจ็บมากเป็นบางครั้งแต่ไม่รุนแรงมาก คงจะไม่เป็นอะไรถ้าฉันพอจะปรั
สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด บทที่ 374
เจียงชั่นหน้าแดงด้วยความเขินอาย ในขณะที่ฮั่วจือสิงกำลังโมโห เธอรีบผละออกจากเขาแล้ววิ่งเข้าไปในบ้านทันทีฟางฮั่นอ้าปากค้าง สายเกินไปแล้วที่เขาจะหนีไปอีกคน...สีหน้าของฮั่วจือสิงมืดดำราวกับมีหมึกดำ ๆ มาป้ายไว้บนหน้าเขาเดินออกไปตรงลานสนามหญ้าอย่างรวดเร็ว พลางมองฟางฮั่นด้วยแววตาที่แข็งกร้าวและเย็นชาฟางฮั่วกระตุกยิ้มแห้ง ๆ หัวใจเต้นแรงจนจะกระเด้งออกมาจากปาก“เกิดอะไรขึ้น?” เขาเอ่ยตอนนี้ฟางฮั่นลืมทุกสิ่งที่เขาต้องการจะพูดแล้ว จึงมองคนตรงหน้าด้วยแววตาว่างเปล่าความเงียบไม่กี่วินาที ทว่าความรู้สึกกลับยาวนานเป็นทศวรรษจากนั้นเจียงชั่นก็ได้ยินเสียงคำรามเข้ม ๆ ของใครบางคนดังขึ้นมา “ฟางฮั่น!”ป้าเฉินที่กำลังเลือกผักอยู่สะดุ้งแล้วรีบวิ่งออกมาจากครัวทันที“เกิดอะไรขึ้นคะ?”เจียงชั่นนั่งหัวเราะอยู่บนโซฟา“เสี่ยวฟางมีเรื่องเหรอคะ?” ป้าเฉินส่ายหน้าแล้วถอนหายใจ ก่อนจะกลับไปที่ห้องครัวพลางพึมพำกับตัวเอง “ตะเบ็งเสียงขนาดนี้ คงต้องทำซุปไว้ให้นายน้อยหน่อยแล้วล่ะนะ...”ที่สนามหญ้าเองเจ้าแมวส้มที่กินอาหารจนหมดก็กำลังเหวี่ยงร่างอ้วน ๆ ของมันไปมา ขณะที่มองชายหนุ่มทั้งสองแล้วร้องเหมียวสองสามครั้ง
สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด บทที่ 373
จู่ ๆ ไป๋จิ่งหยวนก็รู้สึกว่าหัวใจของตัวเองเต้นผิดจังหวะ แทบจะควบคุมเอาไว้ไม่ได้ใบหน้าที่ชัดเจนของเหยาหว่านยินสะกดเขาราวกับมีเวทย์มนตร์ ดวงตากลมคู่นั้นราวกับโลกที่ลึกลับกำลังดึงดูดให้เขาเข้าไปสำรวจไป๋จิ่งหยวนมองเธออย่างว่างเปล่า บรรยากาศโดยรอบเงียบลง ราวกับว่าทุกอย่างกำลังมุ่งความสนใจไปที่เธอลมเย็น ๆ ที่พัดกระโชกมาทำให้เหยาหว่านยินไอออกมาสองสามครั้งทำให้ไป๋จิ่งหยวนถอดเสื้อคลุมออกมาแล้วสวมให้กับเธอแทน“ไม่เป็นไร...”“ใส่เถอะ” เขาช่วยกระชับเสื้อให้กับเธอ “ไม่สบายเหรอคุณ? หรือว่าเป็นหวัด?”เหยาหว่านยินเม้มปากแล้วมองเขาเงียบ ๆตอนนี้เริ่มมีคนทะยอยออกมาจากประตูงานประมูล“ดูเหมือนงานจะจบแล้วล่ะ” ไป๋จิ่งหยวนเอ่ย “เอาล่ะ..เดี๋ยวผมไปส่ง คุณอยู่ที่ไหน?”เหยาหว่านยินชะงักแล้วส่ายหน้าเล็กน้อยทุกอย่างราวกับภาพฝัน ในตอนที่เธอตื่นเธอก็ต้องกลับสู่โลกของความเป็นจริงความจริงที่ว่าเธอเป็นลูกสาวนิรนามของตระกูลเหยา ไม่รู้ว่าจะสามารถใช้ชีวิตอยู่ต่อไปอีกนานแค่ไหน ไม่รู้ว่าอนาคตจะเป็นยังไง...ร่างบางหันหลังกลับแล้วเดินไปอย่างช้า ๆ ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงคนของตระดูลเหยากำลังตามหาเธออยู่ไม่ไกล
สลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด บทที่ 372
“คุณชื่อหว่านยินเหรอ?” ไป๋จิ่งหยวนขมวดคิ้วดูสับสน “แล้วนามสกุลอะไร?”เหยาหว่านยินหลับตาลงแล้วนิ่งเงียบไป๋จิ่งหยวนจึงยิ้มกว้าง ไม่ว่าเธอจะนามสกุลอะไรแต่แค่ได้รู้จักชื่อก็ดีมากแล้ว“เอาล่ะ เดี๋ยวผมจะพาไปเดินเล่นในสวน” เขาเอ่ยพลางเดินออกไปจากประตู“นี่คุณ...”แต่ก่อนที่เขาจะออกไปได้ ร่างสูงก็ถูกเหยาหว่านยินรั้งเอาไว้เขาตะลึงก่อนจะหันกลับมามองเขายังไม่ได้ใส่กางเกง!ชายหนุ่มหน้าแดง ในขณะที่มองเหยาหว่านยินด้วยความตระหนก ไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ใส่เธอดีเห็นอย่างนั้นเหยาหว่านยินก็รู้สึกขบขัน ใบหน้าที่ซีดเซียวเริ่มมีสีสันขึ้นมาทันทีไป๋จิ่งหยวนวิ่งเข้าไปในห้องแล้วรีบสวมกางเกงทันที ก่อนจะพาเหยาหว่านยินออกไปเดินเล่นในค่ำคืนของฤดใบไม้ร่วงช่างสวยงาม ภายในสวนที่ได้รับแสงแดดอบอุ่นมาตลอดทั้งวัน ยังคงมีกลิ่นอายของความอบอุ่นไปทั่วทั้งบริเวณ รอบข้างมีความเงียบสงบและมีเสียงนกนานาชนิดร้องเป็นระยะ ๆ แสงไฟดวงเล็ก ๆ ที่ตกแต่งสวยงามราวกับมีหิ่งห้อยกำลังบินอยู่เหยาหว่านยินสูดหายใจลึกแล้วหลับตาลงเบา ๆเธอยืนอยู่บนสนามหญ้าและหายใจได้อย่างอิสระ อิสระที่เธอเฝ้าใฝ่หามาทั้งชีวิต“ดีจัง” เธอหั
