“พวกเจ้าจับชายชั่วหญิงเลวสองคนนี้มัดไว้แล้วนำตัวไปไว้ที่ลานบ้าน”“ขอรับนายท่าน”“นายท่านเกิดอะไรขึ้นหรือขอรับ” พ่อบ้านวิ่งกระหืดกระหอบมาถามหลังจากเขากลับไปพักผ่อนที่ห้องแล้วยังไม่ทันที่จะได้หลับตาลงหูก็ได้ยินเสียงเอะอะโวยวายมาจากเรือนฮูหยิน เขาจึงได้ลุกขึ้นแต่งตัววิ่งออกมาดู“เจ้ามาก็ดีแล้วตามข้าไปท
หลังจากกลับมาจากเมืองดอกไม้หอมหยางหลงได้เล่าเรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้นกับตระกูลหนิงให้บิดาฟังและได้ถามความเห็นของบิดาว่าต้องการทำเช่นไรต้องการกลับไปแก้แค้นหรือว่าต้องการทรัพย์สมบัติคืนหรือไม่ ส่วนบิดาอย่างหนิงเหวินเทียนไม่ได้ต้องการที่จะกลับไปแก้แค้นหรือต้องการทรัพย์สมบัติอันใดเพราะเท่าที่เป็นอยู่ท
“น้องหญิงกัวเฟยจะแต่งงาน และได้บอกให้พี่พาพวกเจ้าแม่ลูกไปร่วมงานด้วย”“เช่นนั้นหรือเจ้าคะแล้วท่านพี่จะไปกี่วันเจ้าคะ”“ก็อาจจะอยู่นานหน่อยสักหนึ่งเดือนเป็นเช่นไรเผื่อน้องหญิงต้องการจะอยู่เที่ยวเมืองหลวงด้วย”“แล้วแต่ท่านพี่เจ้าค่ะ ส่วนงานทางนี้มีคนช่วยดูแลอยู่แล้วคงไม่มีอะไรน่าห่วงมากนัก”“อีกเรื่อง
“เช่นนั้นหรือ ”“เจ้าไปบอกพ่อบ้านให้ไปสั่งโรงครัวทำอาหารแล้วนำมาส่งที่เรือนรับรองให้เร็วที่สุด” กัวเฟยหันไปสั่งบ่าวรับใช้ประจำเรือน“ขอรับคุณชาย” ไม่นานอาหารถูกนำมาส่งโดยพ่อบ้านเดินนำหน้าบ่าวไพร่ที่ทำหน้าที่ยกอาหาร เมื่อจบมื้ออาหารหยางหลงและกัวเฟยพูดคุยกันเล็กน้อยจึงได้ปล่อยให้ครอบครัวสหายพักผ่อน เช
ชิงหลงที่เดินนำหน้าพี่ชายออกจากร้านขายอาวุธ ด้วยไม่อยากมีเรื่องตั้งแต่วันแรกที่มาถึงเมืองหลวงและอาจจะก่อปัญหายุ่งยากให้ท่านลุงกัวเฟยที่กำลังจะมีงานมงคลในอีกไม่กี่วันข้างหน้านี้ เขาได้แต่อดทนอดกลั้นตามที่ท่านแม่สอน แต่เหมือนกับว่าการที่เขาและพี่ชายเดินออกมาจะยังไม่สามารถหลีกเลี่ยงปัญหาได้ เพราะตัวปัญ
“น่าสงสารจริงๆที่เดินมาเจอคุณชายตู้ผู้นี้” ชาวบ้านหนึ่ง“นั่นน่ะสิ งานการไม่ทำเอาแต่รังแกชาวบ้านเพราะถือว่ามีพี่สาวเป็นพระสนมใช้อำนาจในทางที่ไม่ถูกต้อง พวกเราชาวบ้านก็แย่ไปตามๆกัน วันก่อนก็รังแกลูกสาวแผงหมูในตลาด วันนี้ก็เด็กน้อยทั้งสาม ข้าก็ไม่เห็นว่าทั้งสามคนไปทำอะไรให้คุณชายตู้ไม่พอใจ เกรงว่าที่เ
“ท่านลุงกัวเฟยท่านมาทำอะไรที่นี่ขอรับ”มู่เฟยที่หันไปเห็นกัวเฟยยืนอยู่"“บ่าวไปบอกว่าพวกเจ้าเกิดเรื่องลุงก็เลยรีบมาน่ะสิ”“ไม่มีอะไรขอรับแค่คุณชายสมองน้อยกว่าหมูของน้องสาม เรื่องไร้สาระทั้งนั้นพี่ใหญ่จัดการแล้ว”“เช่นนั้นก็กลับกันเถอะบิดามารดาเจ้าคงร้อนใจแย่ ลุงขอโทษพวกเจ้าด้วยที่นำพาเรื่องมาให้พวกเจ
งานมงคลของกัวเฟยผ่านไปได้หกวันและวันที่ เจ็ด คือวันที่ร้านผักผลไม้ปราณสาขาเมืองหลวงเปิดทำการขบวนรถม้าจากหมู่บ้านป่าหมอกนำผักผลไม้มาถึงเมืองหลวงตั้งแต่เมื่อสองวันที่แล้ว ม้าที่ทำหน้าที่ลากรถนั้นหยางหลงใช้ม้าเพลิงทมิฬทั้งหมดทำให้ใช้เวลาเดินทางเร็วกว่าม้าปกติมาก วันนี้หยางหลงและครอบครัวมาร่วมงานเปิดร้า
“ขอรับนายน้อยชิงหลง ว่าแต่เมื่อไหร่น้องชายของท่านจะออกมาล่ะขอรับ”“เดี๋ยวบ่าวไพร่คงเอาออกมานั้นล่ะ รอไปก่อน”“ขอรับ ข้ารอได้”หลังจากหย่าศึกระหว่างคนกับงูลงได้ไม่นานประตูห้องที่ปิดสนิทก็เปิดออกมาพร้อมกับท่านพ่อและสาวใช้สองคน ในอ้อมแขนของแต่ละคนมีทารกน้อยอยู่ ชิงหลงไม่รอช้ารีบรับน้องชายจากสาวใช้มาอุ้
“อุแว๊ แง๊”“ลูกชายเจ้าค่ะเป็นคุณชายน้อย” สาวใช้โผล่หน้าออกมาบอกคนที่รออยู่ด้านนอกของห้องเมื่อฮูหยินผู้เฒ่าเห็นสีหน้าผิดหวัง ของลูกชายและพ่อตาอย่างตาเฒ่าหวังผู้ที่คาดหวังจะได้ลูกสาวหลานสาวผิดหวังนางจึงหัวเราะออกมาเสียงดังพลันเสียงในห้องยังคงดังออกมาเป็นระยะๆ“เบ่งเจ้าค่ะเบ่ง นายหญิงยังมีอีกเจ้าค่ะ”
นับจากวันที่เนี่ยหลิงถูกท่านพ่อและสามีขอให้นางมีบุตรเพิ่มเวลาผ่านมาแล้วแปดเดือนและเป็นแปดเดือนที่หนักหนาสาหัสมากสำหรับนางตอนนี้นางตั้งครรภ์ได้เจ็ดเดือนแล้ว หลังจากที่นางบอกว่าจะยอมมีลูกเพิ่มเวลาผ่านไปเพียงหนึ่งเดือนนางก็ตั้งครรภ์สมใจบิดาเช่นตาเฒ่าหวังและบุตรเขยอย่างหยางหลง ยังมีอีกหนึ่งคนที่ดีใจมากเ
เมื่อได้รับสัญญาณอดีตรัชทายาทนำกำลังทหารที่พระองค์มีบุกเข้าวังหลวงไปทันทีจะเรียกว่าบุกก็ไม่ได้เพราะตอนนี้ผู้คนต่างหลับใหลกันหมด พระองค์จึงสั่งให้จับทหารรักษาวังมัดรวมกันเอาไว้รวมถึงองครักษ์เงาที่ตอนนี้หลับใหลอยู่ตามต้นไม้และตกลงมาบนพื้นจับมัดทั้งหมดเอาไว้ ส่วนพระองค์จะไปนั่งรอที่ท้องพระโรงเหลืออีกไ
วังหลวงอาณาจักรหมื่นสายหมอกห้องทรงพระอักษร ตอนนี้องค์เจ้ากำลังปรึกษาหารือกันเคร่งเครียดกับแม่ทัพกัวเรื่องศึกภายในของอาณาจักรพันศิลาและแผนการยื่นมือเข้าไปช่วยเหลือต้องทำอย่างรัดกุมจะให้ใครรู้ไม่ได้ว่าอาณาจักรหมื่นสายหมอกให้การช่วยเหลืออดีตรัชทายาทช่วงชิงบัลลังก์“แม่ทัพกัวทางนั้นเรียบร้อยดีหรือไม่”“
พี่ใหญ่พี่รอง น้องสาวมีนี่มาฝากพวกท่านอย่าน้อยใจไปเลยนะเจ้าคะ" เยี่ยหงนำมีดสั้นมาให้พี่ชายทั้งสองที่ไม่รู้นางไปซื้อมาตั้งแต่ตอนไหน“ยังคงเป็นน้องสาวที่ยังรักพี่ใหญ่กับพี่รองเสมอ” เนี่ยฟงเดินมาอุ้มน้องสาวไปนั่งตัก“เอาล่ะๆพอแล้วฟงเอ๋อร์จะแกล้งน้องทำไมเห็นไหมน้องเสียใจหมดแล้ว” เนี่ยหลิงปรามบุตรชาย“โถ
เนี่ยหลิงพาลูกๆพักค้างคืนที่หุบกระทิงแห่งนี้เพียงคืนเดียวเท่านั้นพอรุ่งเช้านางก็พาครอบครัวเดินทางกลับทันทีไป๋หลงบอกกับนางว่าลู่เจ๋อได้ส่งสารมาบอกว่าทุกอย่างเตรียมการไว้หมดแล้วเหลือแค่รอเวลาลงมือและอยากจะขอยืมคนของหลานชายไปเพิ่มเพื่อป้องกันการผิดพลาดที่อาจจะเกิดขึ้นได้ทุกเวลา เขาเองก็กังวลใจมากเพราะถ
“เช่นนั้นหรือแล้วเจ้าเองก็เป็นแบบนั้นด้วยใช่หรือไม่”“เช่นกันขอรับพวกข้าหนีมาจากอาณาจักรหมื่นรามันขอรับที่นั่นคนส่วนใหญ่มีพลังปราณที่สูงส่งแม้กระทั่งชาวบ้านธรรมดายังเป็นผู้ฝึกปราณด้วยที่นั่นจะมีสำนักฝึกควบคุมสัตว์ด้วยขอรับ”“อ่อเช่นนั้นรึ อาณาจักรที่ว่าอยู่ไกลหรือไม่”“ไกลมากขอรับพวกข้าเดินทางผ่านปร
“พ่อไม่ว่าหากเจ้าจะออกจากหุบแล้งไปอยู่กับผู้มีพระคุณของเจ้าถ้าหากมันเป็นการตัดสินใจของเจ้าเอง”“ขอบคุณท่านพ่อที่เข้าใจขอรับ”“อืม พวกท่าน เดินทางมาที่หุบแล้งทำไมหรือเจ้าคะ"“ข้ามาเที่ยวและเก็บสมุนไพรน่ะ ป่าแถวบ้านข้าไม่มีอะไรให้เก็บแล้วและถือว่าพาลูกๆมาเรียนรู้เรื่องสมุนไพรด้วย”“อ่อ ไม่ใช่ว่าท่านเก