จากวันที่ท่านแม่คลอดน้องๆเวลาผ่านมากว่าสามเดือนแล้วชิงหลงย้ายเข้าไปอยู่ที่เรือนหลังใหม่พร้อมพรรคพวกและพี่น้องตระกูลเลี่ยงทั้งสามเองก็ย้ายมาอยู่ที่เรือนของชิงหลงด้วยทุกเช้าทุกคนยังต้องร่วมฝึกกับกองกำลังเด็กที่เนี่ยหลิงก่อตั้งขึ้นมู่เฟยเลือกคนติดตามสามคน เนี่ยฟงเองเลือกคนติดตามสามคนเช่นกัน ที่เหลืออี
หลังจากวันที่ชิงหลงไปขออนุญาตท่านแม่ทำฟาร์มไก่วิญญาณสามวันหลังจากนั้นชิงหลงเข้าไปชักชวนพวกไก่กลับมาร่วมร้อยตัว เล้าไก่ทุกเล้าเต็มไปด้วยครอบครัวไก่ ไข่ที่เก็บได้แต่ละวันเยอะมากชิงหลงผสมน้ำตกวารีมรกตลงในอาหารไก่ ทำให้ไข่ที่ได้เป็นไข่ไก่วิญญาณที่มีพลังปราณแฝงที่สำคัญไข่ใบใหญ่มากเช่นกัน แต่ละวันชิงหลงจะ
หยางหลงกับเนี่ยฟงที่ตอนนี้มาติดต่อการค้าที่เมืองดอกไม้หอมตามที่ได้รับคำเชิญจากเจ้าเมืองดอกไม้หอม การเจรจาการค้าผ่านไปด้วยดี ทางไร่ตระกูลหนิงจะส่งผักและผลไม้ปราณมาขายที่เมืองดอกไม้หอมรวมถึงข้าวปราณด้วย โดยจะส่งขายให้กับร้านค้าตระกูลเหอเพียงแต่ผู้เดียวและทางตระกูลเหอต้องส่งคนไปรับพืชผักผลไม้เองที่ไร่
“แต่ทั้งหมดข้าทำเพื่อครอบครัวของเรา”“ท่านอย่าพูดว่าครอบครัวของเรา ท่านทำเพื่อตัวท่านเองต่างหาก มารดาท่านก็ทำเพื่อตัวนางเอง พวกท่านทุกคนก็ทำเพื่อตัวเองทั้งนั้น อีกหนึ่งปีข้าจะจบการศึกษา ถึงตอนนั้นข้าจะพาท่านแม่ไปอยู่ที่เมืองหลวงและหางานทำ ข้าไม่อยากพาตัวเองและท่านแม่เข้าไปยุ่งวุ่นวายกับเรื่องเลวร้า
หลังจากที่หนิงซุนเหอโดนลูกชายอย่างเว่ยหนานอี้ต่อว่าเมื่อกลับมาถึงจวนก็เข้าห้องหนังสือเก็บตัวเงียบไม่พูดคุยกับใครแม้กระทั่งฮูหยินผู้เฒ่าผู้เป็นมารดา เขานั่งจมอยู่กับความคิดของตัวเองและเก็บเอาคำพูดของลูกชายมาคิดถ้าหากว่าเขาจะไม่ใส่ใจในคำพูดของลูกชายเลยก็ไม่ได้ ด้วยเขารู้ว่าลำพังเขาเองไม่ได้มีความสามาร
“พวกเจ้าจับชายชั่วหญิงเลวสองคนนี้มัดไว้แล้วนำตัวไปไว้ที่ลานบ้าน”“ขอรับนายท่าน”“นายท่านเกิดอะไรขึ้นหรือขอรับ” พ่อบ้านวิ่งกระหืดกระหอบมาถามหลังจากเขากลับไปพักผ่อนที่ห้องแล้วยังไม่ทันที่จะได้หลับตาลงหูก็ได้ยินเสียงเอะอะโวยวายมาจากเรือนฮูหยิน เขาจึงได้ลุกขึ้นแต่งตัววิ่งออกมาดู“เจ้ามาก็ดีแล้วตามข้าไปท
หลังจากกลับมาจากเมืองดอกไม้หอมหยางหลงได้เล่าเรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้นกับตระกูลหนิงให้บิดาฟังและได้ถามความเห็นของบิดาว่าต้องการทำเช่นไรต้องการกลับไปแก้แค้นหรือว่าต้องการทรัพย์สมบัติคืนหรือไม่ ส่วนบิดาอย่างหนิงเหวินเทียนไม่ได้ต้องการที่จะกลับไปแก้แค้นหรือต้องการทรัพย์สมบัติอันใดเพราะเท่าที่เป็นอยู่ท
“น้องหญิงกัวเฟยจะแต่งงาน และได้บอกให้พี่พาพวกเจ้าแม่ลูกไปร่วมงานด้วย”“เช่นนั้นหรือเจ้าคะแล้วท่านพี่จะไปกี่วันเจ้าคะ”“ก็อาจจะอยู่นานหน่อยสักหนึ่งเดือนเป็นเช่นไรเผื่อน้องหญิงต้องการจะอยู่เที่ยวเมืองหลวงด้วย”“แล้วแต่ท่านพี่เจ้าค่ะ ส่วนงานทางนี้มีคนช่วยดูแลอยู่แล้วคงไม่มีอะไรน่าห่วงมากนัก”“อีกเรื่อง
“ขอรับนายน้อยชิงหลง ว่าแต่เมื่อไหร่น้องชายของท่านจะออกมาล่ะขอรับ”“เดี๋ยวบ่าวไพร่คงเอาออกมานั้นล่ะ รอไปก่อน”“ขอรับ ข้ารอได้”หลังจากหย่าศึกระหว่างคนกับงูลงได้ไม่นานประตูห้องที่ปิดสนิทก็เปิดออกมาพร้อมกับท่านพ่อและสาวใช้สองคน ในอ้อมแขนของแต่ละคนมีทารกน้อยอยู่ ชิงหลงไม่รอช้ารีบรับน้องชายจากสาวใช้มาอุ้
“อุแว๊ แง๊”“ลูกชายเจ้าค่ะเป็นคุณชายน้อย” สาวใช้โผล่หน้าออกมาบอกคนที่รออยู่ด้านนอกของห้องเมื่อฮูหยินผู้เฒ่าเห็นสีหน้าผิดหวัง ของลูกชายและพ่อตาอย่างตาเฒ่าหวังผู้ที่คาดหวังจะได้ลูกสาวหลานสาวผิดหวังนางจึงหัวเราะออกมาเสียงดังพลันเสียงในห้องยังคงดังออกมาเป็นระยะๆ“เบ่งเจ้าค่ะเบ่ง นายหญิงยังมีอีกเจ้าค่ะ”
นับจากวันที่เนี่ยหลิงถูกท่านพ่อและสามีขอให้นางมีบุตรเพิ่มเวลาผ่านมาแล้วแปดเดือนและเป็นแปดเดือนที่หนักหนาสาหัสมากสำหรับนางตอนนี้นางตั้งครรภ์ได้เจ็ดเดือนแล้ว หลังจากที่นางบอกว่าจะยอมมีลูกเพิ่มเวลาผ่านไปเพียงหนึ่งเดือนนางก็ตั้งครรภ์สมใจบิดาเช่นตาเฒ่าหวังและบุตรเขยอย่างหยางหลง ยังมีอีกหนึ่งคนที่ดีใจมากเ
เมื่อได้รับสัญญาณอดีตรัชทายาทนำกำลังทหารที่พระองค์มีบุกเข้าวังหลวงไปทันทีจะเรียกว่าบุกก็ไม่ได้เพราะตอนนี้ผู้คนต่างหลับใหลกันหมด พระองค์จึงสั่งให้จับทหารรักษาวังมัดรวมกันเอาไว้รวมถึงองครักษ์เงาที่ตอนนี้หลับใหลอยู่ตามต้นไม้และตกลงมาบนพื้นจับมัดทั้งหมดเอาไว้ ส่วนพระองค์จะไปนั่งรอที่ท้องพระโรงเหลืออีกไ
วังหลวงอาณาจักรหมื่นสายหมอกห้องทรงพระอักษร ตอนนี้องค์เจ้ากำลังปรึกษาหารือกันเคร่งเครียดกับแม่ทัพกัวเรื่องศึกภายในของอาณาจักรพันศิลาและแผนการยื่นมือเข้าไปช่วยเหลือต้องทำอย่างรัดกุมจะให้ใครรู้ไม่ได้ว่าอาณาจักรหมื่นสายหมอกให้การช่วยเหลืออดีตรัชทายาทช่วงชิงบัลลังก์“แม่ทัพกัวทางนั้นเรียบร้อยดีหรือไม่”“
พี่ใหญ่พี่รอง น้องสาวมีนี่มาฝากพวกท่านอย่าน้อยใจไปเลยนะเจ้าคะ" เยี่ยหงนำมีดสั้นมาให้พี่ชายทั้งสองที่ไม่รู้นางไปซื้อมาตั้งแต่ตอนไหน“ยังคงเป็นน้องสาวที่ยังรักพี่ใหญ่กับพี่รองเสมอ” เนี่ยฟงเดินมาอุ้มน้องสาวไปนั่งตัก“เอาล่ะๆพอแล้วฟงเอ๋อร์จะแกล้งน้องทำไมเห็นไหมน้องเสียใจหมดแล้ว” เนี่ยหลิงปรามบุตรชาย“โถ
เนี่ยหลิงพาลูกๆพักค้างคืนที่หุบกระทิงแห่งนี้เพียงคืนเดียวเท่านั้นพอรุ่งเช้านางก็พาครอบครัวเดินทางกลับทันทีไป๋หลงบอกกับนางว่าลู่เจ๋อได้ส่งสารมาบอกว่าทุกอย่างเตรียมการไว้หมดแล้วเหลือแค่รอเวลาลงมือและอยากจะขอยืมคนของหลานชายไปเพิ่มเพื่อป้องกันการผิดพลาดที่อาจจะเกิดขึ้นได้ทุกเวลา เขาเองก็กังวลใจมากเพราะถ
“เช่นนั้นหรือแล้วเจ้าเองก็เป็นแบบนั้นด้วยใช่หรือไม่”“เช่นกันขอรับพวกข้าหนีมาจากอาณาจักรหมื่นรามันขอรับที่นั่นคนส่วนใหญ่มีพลังปราณที่สูงส่งแม้กระทั่งชาวบ้านธรรมดายังเป็นผู้ฝึกปราณด้วยที่นั่นจะมีสำนักฝึกควบคุมสัตว์ด้วยขอรับ”“อ่อเช่นนั้นรึ อาณาจักรที่ว่าอยู่ไกลหรือไม่”“ไกลมากขอรับพวกข้าเดินทางผ่านปร
“พ่อไม่ว่าหากเจ้าจะออกจากหุบแล้งไปอยู่กับผู้มีพระคุณของเจ้าถ้าหากมันเป็นการตัดสินใจของเจ้าเอง”“ขอบคุณท่านพ่อที่เข้าใจขอรับ”“อืม พวกท่าน เดินทางมาที่หุบแล้งทำไมหรือเจ้าคะ"“ข้ามาเที่ยวและเก็บสมุนไพรน่ะ ป่าแถวบ้านข้าไม่มีอะไรให้เก็บแล้วและถือว่าพาลูกๆมาเรียนรู้เรื่องสมุนไพรด้วย”“อ่อ ไม่ใช่ว่าท่านเก