Share

บทที่ 140

last update Terakhir Diperbarui: 2025-04-10 23:24:12
“ไปเลยไม่ต้องรอท่านแม่ปล่อยท่านแม่ไว้กับท่านพ่อนั่นแหละข้าเชื่อมือท่านพ่อ”

“ฮ่าๆ เช่นนั้นก็ไปกันเถอะน้องหกมาพอดี”

“ไปกันเถอะวันนี้ข้ารู้สึกตื่นเต้นมากเลย พวกเจ้าวันหลังสอนข้ายิงธนูได้หรือไม่”

“พี่สาวท่านก็ให้ท่านน้าอู๋หมิงสอนสิ จะมาให้พวกข้าสอนทำไม นั่นไงพูดถึงก็มาพอดี”

“คารวะท่านน้าขอรับ”

“อืม นี่พ
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terkait

  • สมบัติแห่งขุนเขา   บทที่ 141

    หลังจากที่หวังลู่เจ๋อและอู๋หมิงปรึกษาหารือกับชิงหลง ถึงเรื่องความเป็นไปได้ของการเกิดศึกสงครามระหว่างอาณาจักรแล้ว ทั้งสองคนได้ร่วมกันกินอาหารเที่ยงกับชิงหลงที่หอสุรา อาหารที่นี่นับว่าอร่อยมากรสชาติไม่ต่างจากพี่สาวของพวกเขาทำออกมาเลยสักนิด และจากที่ได้ทราบเรื่องจากหน่วยหาข่าวของหลานชายนั้นนับว่ามีความ

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-10
  • สมบัติแห่งขุนเขา   บทที่ 142

    “อืม ไปคุยกับหลานๆเจ้าเถอะ การเดินทางไปต่างอาณาจักรนั้นอันตรายยิ่งนักแต่พี่ว่าพวกเจ้าไปแค่สองคนกับองครักษ์เงาน่าจะดีกว่า เดินทางไปในคราบคุณชายเจ้าสำราญผู้หนีออกจากบ้านไปท่องเที่ยว มันจะง่ายกว่าเดินทางไปหลายๆคน”“เอาตามที่พี่สาวเห็นสมควรขอรับ แต่พี่สาวข้าเองก็ไม่อยากให้เกิดสงคราม องค์เจ้าเองก็เช่นกัน

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-10
  • สมบัติแห่งขุนเขา   บทที่ 143

    องค์เจ้าผู้ครองอาณาจักรกำลังหารือกับขุนนางในท้องพระโรงในการเตรียมความพร้อมสำหรับทำสงครามกับต่างอาณาจักรโดยมีอาณาจักรหมื่นสายหมอกเป็นเป้าหมายในครั้งนี้ เพราะองค์เจ้าคิดว่าอาณาจักรหมื่นสายหมอกเป็นอาณาจักรที่อ่อนแอที่สุดและเป็นอาณาจักรที่มีผู้ฝึกปราณจำนวนน้อยที่สุด ประชาชนส่วนใหญ่ทำการเกษตรประกอบทั้งอ

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-10
  • สมบัติแห่งขุนเขา   บทที่ 144

    “พี่ขอโทษพี่คิดน้อยไป”“ลูกรู้หรือไม่ว่าทำแบบนี้ไม่น่ารักเลย ลูกต้องรับผิดชอบทุกคำพูดและการกระทำของตัวเอง ถ้าเกิดว่าไม่มั่นใจว่าจะทำได้ก็ไม่ต้องตกปากรับคำหรือให้คำมั่นสัญญากับใครเข้าใจหรือไม่”“เข้าใจเจ้าค่ะท่านแม่ ลูกขอโทษนะเจ้าคะ”“เอาล่ะๆ แม่ไม่ได้โกรธอะไรเจ้าเพียงแต่อยากให้เจ้าจดจำเอาไว้เข้าใจหร

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-10
  • สมบัติแห่งขุนเขา   บทที่ 145

    วันนี้เนี่ยหลิงผู้ว่างงานกำลังอยู่ในอาการเบื่อถึงขั้นสุดเพราะทุกคนแย่งงานของนางไปทำหมดสามีไม่ยอมให้นางหยิบจับอะไรกิจการของตระกูลลูกๆก็แย่งไปทำมันช่างน่าเบื่อเสียนี่กระไร ไปไหนดีนะป่าแถวบ้านก็ไปมาหมดแล้วไม่เหลือสมบัติให้ค้นหาแล้ว หรือจะไปป่าต่างอาณาจักรดีหรือไม่ถือโอกาสพาลูกๆไปทัศนศึกษาด้วย อืมแต่ว่า

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-10
  • สมบัติแห่งขุนเขา   บทที่ 146

    “ขอรับ”“น้องหญิง เช่นนั้นพี่ไปทำงานที่ค้างไว้ก่อนนะน้องหญิงมีอะไรอีกหรือไม่”“ไม่มีเจ้าค่ะท่านพี่ไปทำงานเถอะ น้องจะไปดูเด็กๆที่ท้ายไร่เสียหน่อย”หลังจากแยกย้ายไปทำงานในส่วนของแต่ละคนแล้วนั้น ที่หอสุราสองแฝดกำลังฝึกงานเช่นกันโดยมีพี่สามชิงหลงเป็นคนสอนสั่งไม่ว่าจะเป็นเรื่องทำบัญชีตรวจสอบบัญชีหรือแม้ก

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-10
  • สมบัติแห่งขุนเขา   บทที่ 147

    หลังจากตกลงกันได้แล้วหยางหลงรีบสะสางงานที่คั่งค้างทันที ห้าคนพ่อแม่ลูกเตรียมตัวออกเดินทาง ไม่ใช่ลูกๆทั้งสามคนที่ตื่นเต้นจะได้ออกไปเที่ยวต่างเมืองหากแต่เป็นเนี่ยหลิงนายหญิงใหญ่แห่งตระกูลหนิง หลังจากที่ชีวิตสุขสบายขึ้นนางก็ไม่ต้องลำบากเข้าป่าล่าสัตว์หาของป่าขายเพื่อนำเงินมาจุนเจือครอบครัว ทำให้นางเบื่

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-10
  • สมบัติแห่งขุนเขา   บทที่ 148

    “ไม่เป็นไรพะย่ะค่ะ นายหญิงไม่ต้องการให้เกิดสงครามและไม่ต้องการให้การค้าของตระกูลสะดุดแค่นั้นพะย่ะค่ะ”“อ่อ เช่นนั้นรึถึงยังไงก็ฝากขอบใจนางด้วย”“พะย่ะค่ะ เช่นนั้นข้าทูลลา” ไป๋หลงหายวับไปต่อหน้าต่อตาองค์เจ้า พระองค์นั่งอึ้งอยู่เป็นนานสองนานกว่าจะได้สติกลับมาพลางเอามือลูบอกอย่างขวัญเสีย“โอ้ย นี่แค่ผู

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-10

Bab terbaru

  • สมบัติแห่งขุนเขา   บทที่ 161

    “ขอรับนายน้อยชิงหลง ว่าแต่เมื่อไหร่น้องชายของท่านจะออกมาล่ะขอรับ”“เดี๋ยวบ่าวไพร่คงเอาออกมานั้นล่ะ รอไปก่อน”“ขอรับ ข้ารอได้”หลังจากหย่าศึกระหว่างคนกับงูลงได้ไม่นานประตูห้องที่ปิดสนิทก็เปิดออกมาพร้อมกับท่านพ่อและสาวใช้สองคน ในอ้อมแขนของแต่ละคนมีทารกน้อยอยู่ ชิงหลงไม่รอช้ารีบรับน้องชายจากสาวใช้มาอุ้

  • สมบัติแห่งขุนเขา   บทที่ 160

    “อุแว๊ แง๊”“ลูกชายเจ้าค่ะเป็นคุณชายน้อย” สาวใช้โผล่หน้าออกมาบอกคนที่รออยู่ด้านนอกของห้องเมื่อฮูหยินผู้เฒ่าเห็นสีหน้าผิดหวัง ของลูกชายและพ่อตาอย่างตาเฒ่าหวังผู้ที่คาดหวังจะได้ลูกสาวหลานสาวผิดหวังนางจึงหัวเราะออกมาเสียงดังพลันเสียงในห้องยังคงดังออกมาเป็นระยะๆ“เบ่งเจ้าค่ะเบ่ง นายหญิงยังมีอีกเจ้าค่ะ”

  • สมบัติแห่งขุนเขา   บทที่ 159

    นับจากวันที่เนี่ยหลิงถูกท่านพ่อและสามีขอให้นางมีบุตรเพิ่มเวลาผ่านมาแล้วแปดเดือนและเป็นแปดเดือนที่หนักหนาสาหัสมากสำหรับนางตอนนี้นางตั้งครรภ์ได้เจ็ดเดือนแล้ว หลังจากที่นางบอกว่าจะยอมมีลูกเพิ่มเวลาผ่านไปเพียงหนึ่งเดือนนางก็ตั้งครรภ์สมใจบิดาเช่นตาเฒ่าหวังและบุตรเขยอย่างหยางหลง ยังมีอีกหนึ่งคนที่ดีใจมากเ

  • สมบัติแห่งขุนเขา   บทที่ 158

    เมื่อได้รับสัญญาณอดีตรัชทายาทนำกำลังทหารที่พระองค์มีบุกเข้าวังหลวงไปทันทีจะเรียกว่าบุกก็ไม่ได้เพราะตอนนี้ผู้คนต่างหลับใหลกันหมด พระองค์จึงสั่งให้จับทหารรักษาวังมัดรวมกันเอาไว้รวมถึงองครักษ์เงาที่ตอนนี้หลับใหลอยู่ตามต้นไม้และตกลงมาบนพื้นจับมัดทั้งหมดเอาไว้ ส่วนพระองค์จะไปนั่งรอที่ท้องพระโรงเหลืออีกไ

  • สมบัติแห่งขุนเขา   บทที่ 157

    วังหลวงอาณาจักรหมื่นสายหมอกห้องทรงพระอักษร ตอนนี้องค์เจ้ากำลังปรึกษาหารือกันเคร่งเครียดกับแม่ทัพกัวเรื่องศึกภายในของอาณาจักรพันศิลาและแผนการยื่นมือเข้าไปช่วยเหลือต้องทำอย่างรัดกุมจะให้ใครรู้ไม่ได้ว่าอาณาจักรหมื่นสายหมอกให้การช่วยเหลืออดีตรัชทายาทช่วงชิงบัลลังก์“แม่ทัพกัวทางนั้นเรียบร้อยดีหรือไม่”“

  • สมบัติแห่งขุนเขา   บทที่ 156

    พี่ใหญ่พี่รอง น้องสาวมีนี่มาฝากพวกท่านอย่าน้อยใจไปเลยนะเจ้าคะ" เยี่ยหงนำมีดสั้นมาให้พี่ชายทั้งสองที่ไม่รู้นางไปซื้อมาตั้งแต่ตอนไหน“ยังคงเป็นน้องสาวที่ยังรักพี่ใหญ่กับพี่รองเสมอ” เนี่ยฟงเดินมาอุ้มน้องสาวไปนั่งตัก“เอาล่ะๆพอแล้วฟงเอ๋อร์จะแกล้งน้องทำไมเห็นไหมน้องเสียใจหมดแล้ว” เนี่ยหลิงปรามบุตรชาย“โถ

  • สมบัติแห่งขุนเขา   บทที่ 155

    เนี่ยหลิงพาลูกๆพักค้างคืนที่หุบกระทิงแห่งนี้เพียงคืนเดียวเท่านั้นพอรุ่งเช้านางก็พาครอบครัวเดินทางกลับทันทีไป๋หลงบอกกับนางว่าลู่เจ๋อได้ส่งสารมาบอกว่าทุกอย่างเตรียมการไว้หมดแล้วเหลือแค่รอเวลาลงมือและอยากจะขอยืมคนของหลานชายไปเพิ่มเพื่อป้องกันการผิดพลาดที่อาจจะเกิดขึ้นได้ทุกเวลา เขาเองก็กังวลใจมากเพราะถ

  • สมบัติแห่งขุนเขา   บทที่ 154

    “เช่นนั้นหรือแล้วเจ้าเองก็เป็นแบบนั้นด้วยใช่หรือไม่”“เช่นกันขอรับพวกข้าหนีมาจากอาณาจักรหมื่นรามันขอรับที่นั่นคนส่วนใหญ่มีพลังปราณที่สูงส่งแม้กระทั่งชาวบ้านธรรมดายังเป็นผู้ฝึกปราณด้วยที่นั่นจะมีสำนักฝึกควบคุมสัตว์ด้วยขอรับ”“อ่อเช่นนั้นรึ อาณาจักรที่ว่าอยู่ไกลหรือไม่”“ไกลมากขอรับพวกข้าเดินทางผ่านปร

  • สมบัติแห่งขุนเขา   บทที่ 153

    “พ่อไม่ว่าหากเจ้าจะออกจากหุบแล้งไปอยู่กับผู้มีพระคุณของเจ้าถ้าหากมันเป็นการตัดสินใจของเจ้าเอง”“ขอบคุณท่านพ่อที่เข้าใจขอรับ”“อืม พวกท่าน เดินทางมาที่หุบแล้งทำไมหรือเจ้าคะ"“ข้ามาเที่ยวและเก็บสมุนไพรน่ะ ป่าแถวบ้านข้าไม่มีอะไรให้เก็บแล้วและถือว่าพาลูกๆมาเรียนรู้เรื่องสมุนไพรด้วย”“อ่อ ไม่ใช่ว่าท่านเก

Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status