Share
บทที่ 746 เสียงกระพรวนแปลกๆ
Related chapter
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 747 หรือว่าแค่นี้ยังไม่ต้องการตอบแทนบุญคุณอีก
อินชิงเสวียนและเย่จิ่งอวี้ลืมตาขึ้นพร้อมกัน ทั้งคู่ต่างก็ตกตะลึงโดยเฉพาะอย่างยิ่งอินชิงเสวียน ความพรั่นพรึงในใจไม่สามารถเพิ่มขึ้นได้อีกแล้วมิติคือการดำรงอยู่อย่างอิสระ หากไม่ได้รับอนุญาตจากนาง บุคคลภายนอกไม่สามารถเข้ามาได้แม้ว่านางจะอนุญาต แต่ก็ไม่ใช่ทุกคนจะสามารถเข้ามาได้นางยังไม่ได้เปิดหน้าจอเพื่อสื่อสารกับโลกภายนอก ดังนั้นจึงไม่สามารถได้ยินเสียงจากภายนอกได้เย่จิ่งอวี้รวบเสื้อคลุมบนร่าง แล้วรีบรุดไปที่เตียง ขณะที่กำลังจะถาม เสียงกระพรวนก็ดังขึ้นอีกครั้งกริ๊ง กริ๊งจังหวะของกระพรวนนั้นช้ามาก แต่มีพลังเวทมนตร์ที่อธิบายไม่ได้ กระทบหัวใจของทั้งสองคนพร้อมกันอินชิงเสวียนผุดลุกขึ้นทันที ใช้ความเร็วของมิติเพื่อตรวจค้นภายในทั้งหมดอย่างรวดเร็วไม่มีบุคคลภายนอกจริงๆ“เป็นไปได้อย่างไร”ไม่ควรเป็นแบบนี้เลยเย่จิ่งอวี้ก็ขมวดคิ้วเช่นกัน“ข้าจะออกไปดู”“อย่า!”อินชิงเสวียนคว้าตัวเขาไว้ จากนั้นเปิดหน้าจอขนาดใหญ่ที่เชื่อมต่อกับโลกภายนอก และภาพของหอแห่งเสียงศักดิ์สิทธิ์ทั้งหมดก็อยู่ในสายตากลางคืนมืด ไม่มีวี่แววใดๆ ในลานบ้านยกเว้นลูกศิษย์ไม่กี่คนที่เฝ้าเวรกลางคืน ก็ไม่มีอะไรผิด
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 748 เชิญตัวเองเข้าคุก
เนิ่นนานหลังจากนั้น เขาก็หยุดหัวเราะ หยิบกระพรวนสีดำออกมาจากอกเสื้อทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงคนพูดว่า “ดูเหมือนว่าจะมีเสียงอยู่ตรงนั้น”“เข้าไปดูเร็ว”เสียงฝีเท้าอันวุ่นวายดังขึ้นจากระยะไกล และคนผู้นั้นก็หายตัวไปทันทีลูกศิษย์กลุ่มหนึ่งเข้ามาใกล้อย่างรวดเร็ว อดไม่ได้ที่จะกรีดร้องอย่างตกใจเมื่อเห็นศพแขวนอยู่บนต้นไม้“เป็นศิษย์พี่หลิวจากสำนักหานเตา มีศิษย์พี่เจียงจากสำนักเทียนหยวนด้วย”อีกคนพูดว่า “ตรงนี้ดูเหมือนจะเป็นศิษย์ของสำนักเซียวเหยา”“เฮ้ย นี่คือศิษย์พี่หวังจากสำนักกระบี่สังหาร!”เมื่อได้ยินเสียงกรีดร้องของทั้งสองคน คนอื่นๆ ก็วิ่งกรูไปอย่างรวดเร็ว และทั้งหมดก็ตกใจกับภาพที่อยู่ตรงหน้าทุกคนตกตะลึงเป็นเวลานาน ก่อนที่ศิษย์คนหนึ่งจะพูดราวกับว่าเพิ่งตื่นจากความฝัน “กลับไปรายงานต่อเจ้าสำนักด่วน”“ใช่ รีบไปเถอะ”ทั้งหมดใช้วิชาตัวเบาทันที แทบอยากจะยืมขาคู่หนึ่งจากกระต่ายมาช่วยกระโดดด้วยซ้ำ ต่างวิ่งล้มลุกคลุกคลานกลับไปยังสำนักตัวเองอินชิงเสวียนได้เปิดการเชื่อมต่อมิติ สามารถมองเห็นทุกสิ่งภายนอกได้“อาอวี้ เราต้องรีบกลับไป ถ้ามีใครมาเห็นเราที่นี่ อาจจะเกิดความเข้าใจผิดที่ไม่จำเป็
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 749 คนเดินสวนทาง
เฮ่ออวิ๋นทงส่ายหัวอย่างจนปัญญา พูดกับเหล่าลูกศิษย์ว่า “พาเจ้าสำนักเซี่ยวไปที่คุกใต้ดิน ส่วนที่เหลือพาศิษย์กลับสำนัก เฝ้าระวังอย่างเข้มงวด”เมื่อเห็นเจ้าสำนักเซี่ยวออกไป ซื่อเมี่ยวอินก็กำนิ้วแน่น อย่างไรนี่เป็นคำสั่งของเจ้าสำนัก พวกนางทำอะไรไม่ได้พอกลับถึงหอแห่งเสียงศักดิ์สิทธิ์ เป็นเวลารุ่งเช้าแล้วทุกคนไม่มีใครง่วงนอน บรรยากาศก็ค่อนข้างอึมครึมเย่จิ่งหลานรู้เรื่องราวทั้งหมดจากอินชิงเสวียนแล้ว จึงทำได้แค่แสดงความเห็นอกเห็นใจ แม้แต่ยอดฝีมืออย่างเย่จิ่งอวี้ก็ไม่สามารถยับยั้งได้ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงตัวเขาเองเลยไปตีสนิทหาเจ้าโง่น้อยดีกว่า บรรยากาศในสำนักช่างหดหู่เหลือเกินหลังจากแจ้งอินชิงเสวียนแล้ว เย่จิ่งหลานก็พาหวังซุ่นออกจากเรือน มุ่งหน้าไปยังโรงเตี๊ยมที่โมริตะคาวาสึบาเมะพักอยู่โมริตะคาวาสึบาเมะกำลังนั่งอยู่ในเหลาสุราเพื่อฟังเรื่องซุบซิบ ชายฝั่งทะเลเป่ยไห่เต็มไปด้วยผู้คนจากยุทธภพ ข่าวแพร่กระจายเร็วกว่าคนทั่วไป ทั้งเหลาสุราต่างก็พูดถึงสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้เมื่อทราบว่าเจ้าสำนักเซี่ยวถูกจำคุกเหล็กชั้นดีซึ่งสร้างขึ้นจากการร่วมมือกันของสำนักต่างๆ ริมฝีปากของโมริตะคาวาสึบาเมะก็
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 750 เป็นเขา อาซือหลาน
กวนเซี่ยววิ่งออกจากโรงเตี๊ยม พูดอย่างตื่นเต้น “ยังมีห้องว่างอยู่ สามารถเข้าพักได้”แต่เห็นว่าฟางรั่วตัวสั่นไปทั้งร่าง เหมือนจะยืนโงนเงนเขารีบถามว่า “เกิดอะไรขึ้น”“ข้าเริ่มเหนื่อยแล้ว เข้าไปพักก่อนเถอะ!”ฝ่ามือของฟางรั่วเต็มไปด้วยเหงื่อกวนเซี่ยวไม่กล้าชักช้า รีบประคองนางเข้าไปในห้องพัก“เจ้านอนพักสักครู่ ข้าจะไปตามหมอมา”“ไม่ต้อง ข้าอยากนอนสักพัก เจ้าออกไปก่อน!”ฟางรั่วพูดจบก็หลับตากวนเซี่ยวไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากปิดประตู ปล่อยให้นางพักผ่อนอยู่ในห้องฟางรั่วรออยู่ครู่หนึ่งแล้วค่อยๆ ลุกขึ้นนั่งนางติดตามอาซือหลานมาตั้งแต่อายุไม่กี่ขวบ ทุกอย่างเกี่ยวกับเขา นางคุ้นเคยดีที่สุดทุกอากัปกิริยาการเคลื่อนไหวของเขา เหมือนจะประทับอยู่ในหัวใจของฟางรั่วแม้ว่าเขาจะเปลี่ยนกลิ่นอายของตัวเองด้วยเครื่องเทศพิเศษ แต่ฟางรั่วก็ยังคงจำการก้าวย่างของเขาได้นางสามารถเอาหัวเป็นประกันได้ ว่าชายที่สวมหมวกสานใบใหญ่ คืออาซือหลานแน่ๆความตื่นเต้นและความโกรธค่อยๆ จางหายไป ฟางรั่วก็ค่อยๆ กลับคืนสู่ความสงบก่อนหน้านี้แน่นอนว่าการเดาของนางนั้นถูกต้อง ไม่เพียงแต่อาซือหลานจะยังไม่ตาย แต่เขายังเปลี่ยนต
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 751 ความกังวลของอินชิงเสวียน
เย่จิ่งหลานชำเลืองมองแวบหนึ่ง ร่องรอยแห่งความสนุกสนานพลับแวบขึ้นในดวงตาในเมื่อคุณชายคาวาสึบาเมะรนหาที่ตายเอง งั้นก็มาโทษเขาไม่ได้ เดิมทีต้องการตีสนิท ค้นหาที่ซ่องสุมของพวกตงหลิว กำจัดพวกเขาในคราวเดียว แล้วตัวเองก็กลายเป็นเจ้าเกาะเล่นๆเมื่อเห็นความพยายามในการพูดจาของคาวาสึบาเมะ เย่จิ่งหลานก็เปลี่ยนใจตัดกำลังให้คนเหล่านี้อ่อนแอลงก่อน เหมือนจะเป็นทางเลือกที่ไม่เลวเลยแน่นอนว่าสิ่งนี้ขึ้นอยู่กับความสามารถของอินชิงเสวียน ไม่รู้ว่านางจะแสดงอานุภาพของพิณการเวกได้มากน้อยเพียงใดขณะที่ความคิดกำลังโลดแล่น โมริตะคาวาสึบาเมะก็ชวนชนจอกสุราอีกเย่จิ่งหลานรู้สึกว่าเขาพูดมากพอสมควรแล้ว จึงแสร้งทำเป็นเมามาย แล้วออกจากเหลาสุราก่อนครั้นกลับถึงหอแห่งเสียงศักดิ์สิทธิ์ เย่จิ่งหลานก็ไปหาอินชิงเสวียนทันที และเล่าเรื่องเกี่ยวกับโมริตะคาวาสึบาเมะให้นางฟังอินชิงเสวียนเอื้อมมือไปดึงหูของเย่จิ่งหลาน“เรื่องใหญ่ขนาดนี้ เจ้ากลับไม่บอกข้า ถ้าเกิดเจ้าตกอยู่ในอันตรายล่ะ จะทำอย่างไร”เย่จิ่งหลานร้องโอดโอยอย่างเจ็บปวดเกินจริง พูดว่า “พวกเราต่างก็เป็นคนที่มีมิติ จะกลัวอะไร”อินชิงเสวียนพูดด้วยความเดือดดาล
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 752 วางกำลัง
อินชิงเสวียนเดินเข้ามาอย่างรวดเร็ว อุ้มเสี่ยวหนานเฟิงขึ้นเจ้าเด็กอ้วนเหมือนจะตัวหนักขึ้น มีกลิ่นน้ำนมอ่อนๆ หอมกรุ่นติดตัวเสี่ยวหนานเฟิงยื่นมือเล็กๆ ออก กอดคอของอินชิงเสวียน แล้ววางแก้มนุ่มนิ่มซบบนคอของอินชิงเสวียน พูดเบาๆ ว่า “ไม่โกรธๆ”เซี่ยวอิ๋นหวนยิ้มด้วยความรักใคร่“จ้าวเอ๋อร์เชื่อฟังมาก มีข่าวจากเจ้าสำนักเซี่ยวหรือไม่”“ท่านแม่ไม่ต้องกังวล มีเจ้าสำนักเฮ่ออยู่ ไม่มีใครกล้าแอบทำอันตรายกับเจ้าสำนัก แม้ว่าใครบางคนจะมีเจตนาชั่วร้าย แต่ใช่ว่าจะประมือกับเจ้าสำนักเซี่ยวได้”อินชิงเสวียนหอมแก้มน้อยๆ ของเสี่ยวหนานเฟิง อุ้มเขานั่งบนเก้าอี้ข้างๆเจ้าสำนักเซี่ยวเคยแช่ตัวในน้ำพุวิญญาณ หายจากอาการบาดเจ็บภายในแล้ว ยิ่งไม่ต้องพูดถึงทักษะวรยุทธ์ที่แข็งแกร่งของเขา อินชิงเสวียนจึงไม่กังวลเกี่ยวกับความปลอดภัยของเขามากนักความกังวลในดวงตาของเซี่ยวอิ๋นหวนยังไม่ลดลงในช่วงสองวันที่ผ่านมาได้ศึกษาค้นคว้าเพลงพิณอยู่ในหอ ในเวลาว่างก็ไปอยู่เล่นกับหลานชาย ไม่ได้เข้าไปมีส่วนร่วมกับทุกสิ่ง แต่ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นในหอแห่งเสียงศักดิ์สิทธิ์ นางล้วนมองเห็นอยู่ในสายตาเช้าวันนี้ได้ทราบจากฮวาเชียนว่าสองคนผัว
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 753 เขายังไม่ตาย
อินชิงเสวียนหันขวับ ด้านหลังสิบเมตรมีหญิงวัยกลางคนสวมกระโปรงคาดอกผ้าหยาบๆ ยืนอยู่หญิงคนนั้นมีรูปร่างหน้าตาธรรมดา อายุราวๆ สามสิบปี มีผ้าลายดอกไม้ผูกอยู่บนศีรษะ ดูไม่ต่างจากหญิงชาวนาทั่วไปอินชิงเสวียนยังคงจำเสียงที่คุ้นเคยของเจ้าของที่แท้จริงเบื้องหลังหน้ากากได้“เป็นเจ้า ฟางรั่ว?”ฟางรั่วถอดหน้ากากออก แล้วพูดด้วยน้ำเสียงสงบ “ใช่ ข้าเอง”ซื่อเมี่ยวอินรีบเข้ามาขวางอยู่เบื้องหน้าของหน้าอินชิงเสวียนทันที มองไปที่ฟางรั่วอย่างระมัดระวังนัยน์ตาของฟางรั่วฉายแววเย้ยหยัน“สมแล้วที่เป็นกุ้ยเฟย ไม่ว่าจะไปที่ไหน ก็มีความเอิกเกริกยิ่งใหญ่เช่นนี้”อินชิงเสวียนอุ้มเสี่ยวหนานเฟิงขึ้น แม้ว่าวรยุทธ์ของฟางรั่วจะถูกทำลาย แต่ก็จะชะล่าใจไม่ได้ ท้ายที่สุดแล้ว กระต่ายจนมุมก็กัดคน“ไม่จำเป็นต้องพูดคำประชดพวกนี้หรอก เจ้ากับข้าวิถีทางไม่ตรงกันอย่ามาร่วมทางกัน ไม่จำเป็นต้องเจอกัน”ฟางรั่วไม่ขยับ ดวงตายังคงมองจับไปที่อินชิงเสวียน“อินชิงเสวียน เจ้าไม่อยากร่วมมือกับข้าจริงๆ หรือ”“ไม่จำเป็น พวกเราไปกันเถอะ”อินชิงเสวียนไม่ต้องการพูดไร้สาระกับฟางรั่วอีก จึงอุ้มเสี่ยวหนานเฟิงหันหลังเดินกลับ จากนั้นก็ได
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 754 หัวใจตายด้าน
“อะไรนะ”เย่จิ่งอวี้ตกใจในวันนั้นเขาตรวจสอบด้วยตัวเอง พบว่าอาซือหลานตายไปแล้วจริงๆ แล้วจะมีชีวิตอยู่อีกครั้งได้อย่างไร“อันที่จริงตอนที่ร่างของอาซือหลานหายไป ข้าก็สงสัยแล้วว่าเขายังไม่ตาย ในที่สุดวันนี้ก็แน่ใจได้ เขาไม่เพียงแค่ยังมีชีวิตอยู่ แต่ยังเปลี่ยนแปลงตัวตน กลยเป็นฉุยอวี้เจ้าสำนักเซียวเหยา”หลังจากได้ยินคำพูดของอินชิงเสวียน เย่จิ่งอวี้ก็ตกตะลึงอีกครั้งฉุยอวี้คืออาซือหลานจริงๆ งั้นหรือเรื่องนี้จะเป็นไปได้อย่างไรอินชิงเสวียนรู้ว่าเขาไม่อาจเชื่อได้ในทันทีทันใด จึงบอกเย่จิ่งอวี้เรื่องที่นางได้เจอกับฟางรั่วที่ชายหาดเย่จิ่งอวี้ยืนขึ้น จ้องเขม็งและพูดว่า “มิน่าเล่าฉุยอวี้ถึงได้มุ่งเป้ามาที่หอแห่งเสียงศักดิ์สิทธิ์กับพวกเราซ้ำแล้วซ้ำเล่า ถ้าเขาเป็นอาซือหลานจริงๆ ทั้งหมดก็อธิบายได้แล้ว”เขายกมุมปากขึ้น รอยยิ้มอันเย็นชาปรากฏบนใบหน้าหล่อเหลา“มีทางสวรรค์เขาไม่เดิน แต่นรกไร้ประตูเขากลับถึงดันจะไปจริงๆ คราวนี้ ต้องทำให้เขากลายเป็นเถ้าธุลี ไม่มีวันได้ผุดได้เกิดอีกเลย”อินชิงเสวียนเทน้ำพุวิญญาณจำนวนหนึ่ง จิบเบาๆ แล้วมองไปที่เย่จิ่งอวี้พูดว่า “หรือว่าอาอวี้มีแผนแล้วงั้นหรือ”“ไม
Latest chapter
- สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1067 เจ้าต้องการหรือไม่
- สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1066 เป็นนาง
- สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1065 สตรีชุดขาว
- สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1064 เจอเย่จั้น
- สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1063 น้ำพุวิญญาณปรุงรส
- สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1062 จากแขกกลายเป็นเจ้าบ้าน
- สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1061 เด็จแม่หลอกพวกเขา
- สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1060 น้ำแกงนี้รสชาติดีทีเดียว
- สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1059 ไม่จากไปง่ายๆ แบบนี้
