ตอนที่11. สงสัย

ใช้เวลาไม่นานรถม้าได้จอดยังหน้าจวนสกุลเชียว หญิงสาวหันมองสตรีข้างกายอีกครั้ง ความรู้สึกสงสัยพลันเกิดขึ้นมาในใจ ไม่ว่ายุคไหนเรื่องที่เหนือความคาดหมายจะเกิดได้อยู่เสมอ

แม้แท้ ๆ ไม่ใส่ใจลูกตัวเองแต่เลือกที่จะเลี้ยงลูกเมียน้อยเป็นอย่างดี แต่ส่งลูกตัวเองไปตกระกำลำบากอยู่นอกบ้าน สามีของลูกเมียน้อยมั่นคงและยิ่งใหญ่ สามีของลูกตัวเองกลับแขวนชีวิตอยู่เส้นดาย ตายเมื่อไหร่ก็ย่อมได้

ไม่เคยถามข่าวคราว จะโอบกอดเหมือนทำกับลูกคนอื่นก็หามีไม่ อ่า! หรือว่าฮูหยินใหญ่เชียวทำสิ่งใดไม่ซื่อเช่นนั้นหรือ ส่วนแม่รองผู้มีวาจาเลาะร้าย กลับเหงาหงอยอยู่เพียงลำพังไร้เงาของลูก ที่ควรอยู่ชิดใกล้มารดา วันนี้ดูฮูหยินรองเชียวจะมีความสุขไม่น้อยเลย

“ถึงแล้วหรือ ข้ามิได้นอนกลางวันเลยเผลอหลับไป”

นานพอสมควรที่เชียวอวิ๋นนั่งรอให้อีกฝ่ายตื่นเอง นางไม่อยากรบกวนนิทราของแม่รอง คนเราจะนอนแปลกที่ได้ต้องวางและรู้สึกปลอดภัยเท่านั้น นางคงทำให้แม่รองรู้สึกเช่นนั้นกระมัง ถึงได้หลับไปเสียนานเลย

“ดึกมากแล้ว เจ้าเองก็ต้องรีบกลับไปพักผ่อนรู้หรือไม่”

เชียวอวิ๋นพยักหน้ารับน้อย ๆ ก่อนจะประคองแม่รองลงจากรถม้า แล้วเดินไปส่งจนถึงหน้าประตูจวน เมื่อ