ตอนที่15

" แน่นอนว่าหม่อมฉันกำลังหาทางอยู่ หม่อมฉันเองก็ใช่ว่าจะเต็มใจให้สตรีไม่มีหัวนอนปลายเท้าคนนั้นพักอยู่ที่นี่ แต่ว่าอาฮั่นหน่ะสิ บอกว่าถ้าไม่ให้นางพักที่นี่เขาก็จะพานางไปอยู่ที่อื่น หม่อมฉันเองก็จนใจ"

" ท่านป้าท่านจะยอมรับนางเป็นสะใภ้รึ ท่านรู้รึไม่ว่านางเป็นพวกหลอกลวง"

" หลอกลวง"

" ใช่แล้ว ข้าได้ข่าวว่าจางฮั่นเปิดจวนส่วนหน้าให้นางเปิดโรงหมอหลอกลวงผู้คน นางไม่ได้มีความรู้อะไรเลย แต่แอบอ้างว่าตัวเองเป็นหมอ ยังเรียกเก็บค่ารักษาแพงๆ ข้ารู้ข่าวเกรงว่าจะเสื่อมเสียชื่อเสียงมาถึงเสด็จพ่อ เพราะจวนนั่นเป็นจวนพระราชทาน หากมีอะไรไม่ดีเกิดขึ้น แน่นอนว่าจางฮั่นจะต้องมีความผิดฐานสมรู้ร่วมคิดกับนาง พอข้าไปถึงก็พยายามเตือนเขาแล้วแต่เขาไม่สนใจฟัง เขาลุ่มหลงนางเห็นผิดเป็นถูก ยังไล่ข้ากลับเมืองหลวงอีก"

" เหลวไหล เหลวไหลที่สุด ไม่คิดว่าเขาจะโง่งมมองคนไม่ออกถึงเพียงนี้"

" ต่อมาชาวบ้านที่เคยมารักษากับนาง กินยาที่นางจัดให้แล้วเกิดเสียชีวิต พวกเขาเลยพากันมาเรียกร้องความเป็นธรรม แต่จางฮั่นก็ปิดจวนพานางหนีไปอยู่ที่อื่น พึ่งกลับมาได้วันเดียวก็ถูกชาวบ้านที่โกรธแค้นเผาจวน "

" อะไรนะ ถึงกับเผาจวนเลยรึ"

" ใช่ เขาเห็นว