5
หลอกมาเปย์
เจ้าของช่องถ่ายทอดสดที่ถูกแฟนคลับของสตรีมเมอร์ชื่อดังยกพลเข้ามาส่อง ไม่ได้รู้ตัวเลยสักนิดว่ากำลังเกิดความโกลาหลขึ้นในช่องของตน เพราะเขามัวแต่ตั้งหน้าตั้งตายิงตุ๊กตาผีหน้าตาน่ากลัวอยู่
มีเพียงคนที่อยู่มานานเท่านั้นที่พอจะช่วยตอบโต้ได้ แต่คอมเมนต์เหล่านั้นก็ถูกดันให้หายไปอย่างรวดเร็ว เพราะข้อความแชตจำนวนมหาศาลของผู้มาใหม่
[ให้ตายเถอะ ยิงให้มันตรงเป้าหน่อย]
[นี่ช่องของพี่ชายออเดรย์จริงหรือเปล่า ทำไมเจ้าของช่องถึงเงียบจัง]
[พี่ชายเป็นคนเงียบขรึม แต่น้องชายเป็นคนร่าเริง?]
[ทำไมไม่ไลฟ์สดทำอาหารแบบน้องชายล่ะ?]
[wtf ยิงไม่เป็นก็หัดใช้ศูนย์เล็งบ้างสิวะ]
[นี่ตรูกำลังดูช่องบ้าอะไรอยู่เนี่ยยย]
Eter โดเนต หมูเด้ง *100
ปุ้ง!
ทันใดนั้นเอฟเฟกต์สุดอลังการอย่างหมูเด้งที่วิ่งๆ เด้งๆ ไปทั่วหน้าจอจาก Eter ก็หยุดข้อความทุกอย่างไว้ได้สิบวินาที เพียงพอให้คนโดเนตได้พิมพ์ข้อความที่แสดงอย่างเด่นหราด้วยตัวหนังสือสีทอง
[ห้องนี้เป็นห้องสำหรับคลายเครียด ใครไม่พอใจก็ไม่ต้องดู อย่ามาป่วน]
และเพราะเสียงที่ดังเข้าไปในเกม ทำให้ออสการ์หันมาสนใจอ่านช่องแชตสด และรู้สถานการณ์ที่เกิดขึ้นคร่าวๆ
น่าแปลก น้องชายที่ยังไม่เคยติดต่อเขามาเลยสักครั้ง กลับบอกให้แฟนคลับตนเองมาดูช่องถ่ายทอดสดของเขาเนี่ยนะ?
“สำหรับคนที่สงสัย ผมเป็นพี่ชายของออเดรย์จริงๆ ครับ แต่ช่องนี้ผมเปิดมาเพื่อสตรีมเกมเล่นสนุกๆ เท่านั้น ผมรู้ว่าทุกคนสนใจลิ้มรสชาติอาหารอร่อยๆ ของน้องชายผมมากกว่า เอาเป็นว่ายังไงก็ขอบคุณที่เข้ามาทักทายก็แล้วกันครับ”
[ไล่พวกเราเหรอ?]
[อย่างงี้ก็มีด้วย ไล่คนดู?]
[พวกนายนี่ฟังไม่ได้ศัพท์ จับไปกระเดียดกันจริงๆ เจ้าของช่องเขาขอบคุณ ไม่ได้ไล่สักหน่อย]
[ข้างบนพิมพ์ภาษาอะไรมาน่ะ? กระเดียดคือ?]
[สตรีมเมอร์ของพวกเราไม่ได้ไล่ แต่เรานี่แหละจะไล่เอง กลับห้องทำอาหารของพวกนายไปซะ!]
[ใช่ๆ กลับไปเลยนะ คนที่จะต่อว่าออสการ์ได้มีเพียงแฟนคลับของเขาอย่างพวกเราเท่านั้น]
[งั้นถ้าฉันเป็นแฟนคลับ ก็ว่าเขาได้แล้วสินะ?]
[ถ้าจะเป็นแฟนคลับ ก็ต้องโดเนตก่อน]
[ใช่ๆ ขนาดพวกผมยังโดเนตให้คุณน้าคนละหนึ่งคอยน์เลย]
จู่ๆ กระแสของห้องถ่ายทอดสดก็เปลี่ยนไป เมื่อแฟนคลับหน้าเก่าตั้งกฎใหม่ขึ้นมาอย่างลวกๆ และคนมาใหม่ก็บ้าจี้ที่จะทำตามเสียด้วย
ของขวัญมากมายต่างปรากฏขึ้นมาเต็มหน้าจอถ่ายทอดสด ถึงแม้ของขวัญส่วนใหญ่จะราคาเพียงแค่ไม่กี่สิบคอยน์ แต่พอรวมกันมากๆ เข้า ก็เพียงพอสำหรับค่าเช่าห้องหนึ่งเดือนของออสการ์เลยทีเดียว
[ทีนี้เราจะพิมพ์อะไรก็ได้แล้วสินะ]
[อิจฉาสตรีมเมอร์จังที่ได้กินอาหารฝีมือออเดรย์บ่อยๆ]
ออสการ์เบี่ยงสายตามาอ่านช่องแชตเป็นระยะ แต่ไม่พูดอะไรอีก หน้าที่ของเขาในตอนนี้คือการเคลียร์ด่านตุ๊กตาผีให้ผ่านเท่านั้น
ศัตรูในด่านที่ห้าสิบสองนี้คือตุ๊กตามนุษย์ผู้ชายและผู้หญิงเหมือนกับตุ๊กตาในหนังผีของยุคโบราณ ที่ออกแบบมาได้อย่างน่ารักน่าชัง แต่สายตาของตุ๊กตานั้นกลับชวนขนลุก
ใช่แล้ว... มันคือลูกหลานของชัคกี้
ขนาดของตุ๊กตาที่ใหญ่เกือบเท่าเสือตัวหนึ่ง และลอยอยู่บนพื้น สามารถเคลื่อนที่ไปมาได้อย่างรวดเร็ว พร้อมกับเสียงหัวเราะอันน่าสยดสยอง และบรรยากาศอันขมุกขมัวของด่านนี้ ทำให้เหล่าผู้เล่นขวัญผวาได้อย่างง่ายดาย
แต่ไม่ใช่กับออสการ์ ผู้ที่ชอบดูหนังผีของโลกก่อนเป็นอย่างมาก
เขาใช้ปืน M16 กวาดยิงไปยังแนวหลังฝั่งซ้ายของศัตรูที่บุกเข้ามาเป็นจำนวนมาก เนื่องจากเพื่อนร่วมทีมคนหนึ่งไปเผลอเปิดกับดักเข้า
ที่ต้องรับผิดชอบยิงเพียงฝั่งใดฝั่งหนึ่ง เนื่องมาจากคนอื่นๆ เห็นศักยภาพการกราดยิงมั่วของเขา จนเสียวว่าตัวเองจะโดนลูกหลง ออสการ์เลยถูกสั่งให้ดูแลเพียงแค่ด้านซ้ายแทน
แต่ขึ้นชื่อว่าเป็นสตรีมเมอร์ชอบยิงมั่วแล้ว แน่นอนว่าฉายานี้ไม่ได้มาง่ายๆ การยิงมั่วของเขายังคงเส้นคงวาไม่เปลี่ยน
ยิงครั้งที่หนึ่ง... กระสุนโดนศาลพระภูมิหลังตุ๊กตาผี
ยิงครั้งที่สอง... กระสุนตัดหญ้าที่พื้นขาดกระจุย
ยิงครั้งที่สาม... กระสุนกระทบกับเรือไม้ ก่อนจะกระเด้งไปโดนขาของตุ๊กตาที่กำลังเดินขึ้นจากน้ำ
และการยิงอีกนับครั้งไม่ถ้วน ที่ทำให้อุปสรรคซึ่งกีดขวางตุ๊กตาอยู่ได้มลายหายไป
...เรียกว่า เป็นผู้อำนวยความสะดวกให้กับศัตรูโดยแท้
[มีคนสังเกตบ้างไหมว่า เจ้าของช่องไม่บาดเจ็บเลย]
[ถึงจะยิงมั่ว ยิงไม่โดนยังไง ครั้งก่อนๆ เขาก็ไม่เคยตายจริงๆ ด้วย]
[จะอะไรซะอีกล่ะ ก็เพราะมีเพื่อนร่วมทีมช่วยไง]
[ไม่สิ ต่อให้มีคนช่วยยังไง ก็ไม่น่าจะรอดมาได้ตลอด]
ประเด็นนี้คือสิ่งที่ติดอยู่ในใจของผู้พันเอสเธอร์เช่นกัน การที่เขากลายมาเป็นแฟนคลับที่เฝ้าตามทุกไลฟ์สดของออสการ์ ก็เพราะว่าอีกฝ่ายสามารถรอดตายมาได้อย่างฉิวเฉียด และผ่านด่านมาได้อย่างหวุดหวิดโดยตลอดนี่แหละ
มันช่างน่าประทับใจซะเหลือเกิน
ถึงแม้ความร่วมมือร่วมใจของสมาชิกในทีมนี้จะติดลบ และเจ้าของช่องจะยิงมั่วแค่ไหน แต่ก็ไม่เคยพลาดปล่อยให้ศัตรูเข้าถึงตัวได้เลยสักครั้ง... นี่มันไม่น่าประทับใจหรอกหรือ?
ตาสีน้ำทะเลของผู้พันเปล่งประกายเจิดจ้า ยิ่งได้มองสิ่งที่ตนรู้สึกสนใจ ก็ยิ่งอยากจะเข้าใจอีกฝ่าย อยากรู้ว่าคนคนนี้เป็นคนนิสัยยังไงกันแน่ การกระทำของเขาเกิดจากบุคลิกที่ซ่อนเร้นอยู่ หรือเป็นการกระทำเพื่อหยอกล้อคนดู หรือทุกสิ่งทุกอย่างเป็นเพียงแค่เรื่องบังเอิญ
มันช่างน่าสงสัยซะจริงๆ
[นั่นสิ ยังไม่เห็นสตรีมเมอร์ตายเลย]
[เรามาเดากันเถอะว่า เมื่อไหร่เจ้าของช่องจะตาย]
[เมื่อไหร่ไม่รู้ แต่น่าจะตายเร็วๆ นี้แหละ]
นักแม่นปืนหนุ่มที่เหลือบมองขึ้นมาเห็นข้อความแช่งพอดี แทบจะทำปืนร่วง
โธ่ถังกะละมังหม้อ! ต่อให้ไม่ชอบการเล่นของเขามากแค่ไหน แต่ไม่เห็นต้องแช่งชักกันขนาดนี้เลย
[ฉันพนันว่า เจ้าของช่างจะตายในด่านที่ห้าสิบเก้าแน่นอน]
ด่านห้าสิบเก้าคือด่านล่าสุดของเกมนี้ แต่ที่ผ่านมาออสการ์เลือกเล่นด่านสุ่มๆ ตามใจชอบ ก็เลยยังไม่เคยเล่นด่านนั้น
[เดาว่าถ้าไม่มีทีม พี่ชายของออเดรย์น่าจะตายนะ]
[เชียร์ให้เจ้าของช่องตาย!]
[+1 เจ้าของช่องตายไวๆ นะ]
แล้วก็นั่น! ช่วยพิมพ์ให้ชัดเจนหน่อยว่า แช่งให้เขาตายในเกม ไม่ใช่ในชีวิตจริงน่ะ!
เป็นครั้งแรกที่หนุ่มผมเงินในเกมรู้สึกจนปัญญากับเหล่าแฟนคลับนิสัยแปลกๆ ของตนเป็นอย่างมาก
“ช่วยแช่งกันเบาๆ หน่อยได้มั้ยครับ เดี๋ยวเกิดฟ้าผ่าลงเครื่องเล่นเกมขึ้นมา ทุกคนจะไม่มีอะไรให้ดูกันนะ”
[555+]
[ฮิๆๆ]
[อะโฮะ อะโฮะ อะโฮะ]
เหล่าผู้ชมต่างหัวเราะขำกันรัวๆ ให้กับเสียงพูดอ่อยๆ อย่างหมดเรี่ยวแรงของเจ้าของช่อง หลายๆ คนต่างรู้สึกเหมือนตนเป็นผู้ชนะที่ทำให้ออสการ์ยอมพูดออกไมค์ได้อีกครั้ง
[น้าออสการ์ ถ้าผมทายถูกว่าพี่จะตายตอนไหน พี่ต้องให้รางวัลผมนะ]
[ใช่ๆ สตรีมเมอร์มีรางวัลให้เราหรือเปล่า]
การพนันนี้คนคิดก็ไม่ใช่เขา แล้วยังจะมาหลอกเอารางวัลจากเขาอีก เฮ้อ...หัวจะปวด
ดูเหมือนว่าโชคจะยังเข้าข้างชายหนุ่มอยู่ เพราะจู่ๆ ก็มีม้วนประกาศขนาดยักษ์ปรากฏขึ้นกลางอากาศพร้อมกับเสียงอ่านประกาศจากเอไอดังลั่นไปทั้งชาแนลเกม
‘สายลมพัดผ่าน วันคืนผันเปลี่ยน ความรักหมุนเวียน ด่านที่หกสิบไซร้ เผยปรากฏ’
[โอ้ ท่านจอมพล ข้าฟังไม่ผิดใช่มั้ย]
[ครูบาช่วยหมูเด้งด้วย! ด่านใหม่มาแล้ว!!]
[ไปดูเหล่าตัวท็อปเคลียร์เกมกันเถอะ!]
ทันใดนั้นเหล่าคนดูจำนวนมากก็พากันออกจากห้องถ่ายทอดสด ไม่ต่างจากเพื่อนร่วมทีมกับออสการ์ที่กดออกจากเกมและเลิกไลฟ์อย่างรวดเร็ว จะได้ไปติดตามข่าวเด่นประเด็นร้อนอันน่าตื่นเต้น
ด่านใหม่ได้ถือกำเนิดขึ้นแล้ว หลังจากที่ไม่มีด่านใหม่ปรากฏขึ้นมาเป็นเวลามากกว่าสองสัปดาห์
เหล่าพลเมืองครึ่งหนึ่งต่างจับจ้องสกอร์บอร์ดหน้าเว็บไซต์ของเกมในเครือสเปซ เพื่อรอดูว่าใครจะเคลียร์ด่านได้เป็นคนแรก
ในขณะที่อีกครึ่งหนึ่งต่างทิ้งทุกอย่างไว้ และเข้าเล่นเกม ด้วยหวังว่าจะเป็นคนแรกๆ ที่ผ่านด่าน และสร้างชื่อเสียงให้กับวงศ์ตระกูลได้
เช่นเดียวกับทีมของทหาร ทีมของนักวิจัย ทีมของจักรวรรดิ และทีมของนักลงทุน ที่ต่างก็ขับเคี่ยวห้ำหั่น ผลัดกันเป็นที่หนึ่งของการเคลียร์ด่านในแต่ละครั้ง
ความสนุกของการต่อสู้กับภัยพิบัติกำลังเริ่มขึ้นอีกครั้ง!!!
ละครโรงเล็ก
แฟนคลับออสการ์: จะด่าออสการ์ได้ ต้องเปย์มาก่อน!
แฟนคลับออเดรย์: (/โดเนต ยานบิน) ด่าได้ยัง
แฟนคลับออสการ์: ยังไม่พอ น้อยเกินไป
แฟนคลับออเดรย์: (/โดเนต ปราสาททอง /โดเนต จักรวาลสีรุ้ง /โดเนต ยานอวกาศ /โดเนต ...ฯลฯ) พอยัง?
แฟนคลับออสการ์: ... (ไอ้เจ้าพวกนี้นี่มันอวดรวยจริงๆ)
6คลื่นความถี่ประหลาด ณ อาคารเอ สถาบันวิจัยภัยพิบัติแห่งกาแล็กซีควินซ์ ตี้ด ตี้ด ตี้ด... “ตรวจพบคลื่นความถี่แปลกประหลาดอีกแล้วครับบอส” นักวิจัยซึ่งสังกัดอยู่หน่วยที่ทำหน้าที่สืบเสาะหาคนที่มีคลื่นสมองผิดปกติเอ่ยรายงานกับหัวหน้าของตน ศูนย์วิจัยแห่งนี้มีหน้าที่หลักสองอย่าง หนึ่งคือวิจัยเกม หาวิธีเคลียร์เกมให้ได้แต้มลดค่าภัยพิบัติมากที่สุดในเวลาที่สั้นที่สุด และสองคือวิจัยสภาวะแวดล้อมของอวกาศ เพื่อเตรียมรับมือกับภัยพิบัติต่างๆ “ยังเป็นคลื่นแบบเดิมอยู่ไหม” ชายหนุ่มวัยสามสิบปีในชุดเสื้อเชิ้ตสีขาว กางเกงขายาวสีดำ คลุมทับด้วยเสื้อกาวน์แบบนักวิทยาศาสตร์เป็นคนถาม เขาถือแท่งคริสตัลที่บรรจุข้อมูลงานวิจัยไว้อยู่ในมือซ้าย ขณะที่มือขวาล้วงกระเป๋ากางเกง รอฟังการรายงานจากลูกน้องของตน “ครับ แต่คราวนี้หายไปหลังจากที่มีการประกาศด่านใหม่จากระบบ” “เข้าใจแล้ว” ผู้เป็นนายเพียงพยักหน้ารับ ก่อนจะเดินกลับไปยังห้องทำงานของตน เคลย์ตัน เป็นหัวหน้าสถาบันวิจัยที่ใหญ่ที่สุดในกาแล็กซีแห่งนี้ แม้ตำแหน่งของเขานับว่าใหญ่ที่
7โลกสยองขวัญ ด่านที่หกสิบนั้นมืดมาก เป็นความมืดที่ต่างจากบรรยากาศขมุกขมัวของด่านตุ๊กตาผี ออสการ์รู้และเห็นจากการดูไลฟ์สดของคนอื่นมาก่อนว่า มันเป็นด่านโลกสยองขวัญ แต่เมื่อใช้แคปซูลเข้ามาเล่น เข้ามาสัมผัสกับบรรยากาศจริงๆ ความรู้สึกของการเป็นผู้เล่นและคนดูนั้นต่างกันลิบลับ ความเย็นและชื้นแฉะของอากาศ ทำให้ผิวรู้สึกเหนอะหนะ ความมืดมิดที่เกิดจากเมฆจำนวนมากบดบังแสงจันทร์จนไม่มีแสงใดๆ ส่องมาถึง ระยะการมองเห็นที่แคบ มองออกไปได้ไกลเพียงห้าสิบเมตร กลิ่นความเค็มและเหม็นคาวที่ล่องลอยอยู่จางๆ รวมถึงเสียงธรรมชาติอันเงียบผิดปกติ ไม่มีแม้แต่หรีดหริ่งเรไร ทำให้อดที่จะขนลุกไม่ได้ แต่เพราะออสการ์มาจากโลกยุคโบราณ มาจากประเทศและจังหวัดที่มีเรื่องเล่าเกี่ยวกับผีมากมาย หนังผีน่ากลัวๆ ก็ดูมาเยอะ พิธีกรรมแปลกๆ ก็เคยเห็นมากับตัว เล่นบ้านผีสิงในสวนสนุก หรือแม้กระทั่งล่าท้าผีในบ้านร้างกับเพื่อนสมัยมอปลายก็ทำมาหมดแล้ว เพียงสูดลมหายใจทำสมาธิเฮือกหนึ่ง ความขนลุกขนชันก็จางหายไป “นึกว่าจะลืมเราไปซะแล้ว” ลูคัสเอ่ยอย่างเย้าๆ เขายังคงอยู่ในชุดเปลือยอกโชว์กล้ามล่ำๆ ที
8คอลแลบเรียกเด็ก ชายหนุ่มที่ท่อนบนเปลือยเปล่าลุกขึ้นจากแคปซูลเล่นเกม เขาเดินไปล้างหน้า ปล่อยให้หยดน้ำสีใสไหลผ่านขนคิ้ว และผ่านรอยแผลเป็นที่ข้างแก้ม ลงไปยังกรามแกร่งและลูกกระเดือกกลมสวย ลูคัสหยิบกล่องเครื่องมือช่างอเนกประสงค์ ก่อนเดินไปทางโรงรถที่อยู่ติดกับห้องนอน ถึงแม้จะเป็นเวลาสี่ทุ่มแล้ว แต่เขายังไม่อยากพักผ่อน อาชีพในชีวิตจริงของเขาคือช่างซ่อมหุ่นยนต์ ด้วยความที่เป็นนายตัวเอง เป็นเจ้าของธุรกิจที่ทำทุกอย่างด้วยตัวเอง เขาจะเลือกทำงานเวลาไหนก็ได้ และในเวลานี้... หลังจากที่ได้เล่นเกมร่วมกับเพื่อนสมัยเด็กเสร็จ เขาก็เลือกที่จะเคลื่อนย้ายความหมกมุ่นในจิตใจไปยังการหมกมุ่นเรื่องงานแทน ที่เขามั่นใจว่า ออสการ์เป็นเพื่อนสมัยเด็กของเขา เพราะอีกฝ่ายมีน้องชายชื่อออเดรย์ ชายหนุ่มใส่กางเกงของชุดหมี หยิบสายคาดทั้งสองข้างที่เย็บติดกับกางเกงขึ้นมาคล้องไหล่ ยังคงปล่อยให้ท่อนบนเปลือยเปล่าโชว์กล้ามที่เรียงตัวสวยตั้งแต่แผ่นอก หน้าท้อง ไล่หายลงไปยังขอบกางเกงที่มีเพียงไรขนช่วงใต้สะดือโผล่มาให้เห็นรำไร อาชีพช่างในยุคด
9นักวางแผนผู้คุมทุกอย่าง เพราะเลือกรูปแบบการเล่นเป็นแบบผู้เล่นเดี่ยว ออสการ์จึงต้องเริ่มเคลียร์เกมด่านนี้ใหม่ตั้งแต่ต้น พยายามหลบเลี่ยงเหล่าผีกระสือ ผีกระหัง ผีตานี ผีสาวผมยาว และผีอื่นๆ โดยเลือกที่จะจัดการแต่ตัวที่อยู่เดี่ยวๆ ได้สักพัก ออสการ์ก็เดินมาถึงโรงพยาบาลร้าง จุดที่มีปริศนาแรกซ่อนอยู่ เอาเข้าจริง เขาไม่ได้ตั้งใจจะมาเคลียร์เกมหรอก แค่เผลอเดินมาตามความเคยชินเฉยๆ “ฉิบหาย ฝูงผีหน้าปลากระโห้” ออสการ์อุทานเมื่อแง้มประตูเข้าไปส่องดูในห้องห้องหนึ่งของโรงพยาบาล ทำเอารีบงับประตูปิดแทบไม่ทัน เกมนี้จะส่งผีนักบวชหล่อๆ มาให้หน่อยก็ไม่ได้ มีแต่ผีหน้าตาบี้ๆ แบนๆ เหมือนโดนทุบ สุนทรียภาพติดศูนย์ คะแนนความเจริญหูเจริญตาติดลบ ร่างอวตารชายหนุ่มผมยาวสีเงินเดินต่อไปยังโถงทางเดินชั้นหนึ่ง ในมือมีเพียงมีดสั้นและดาวกระจาย เมื่อเจอผีคนไข้ที่น่าจะตายจากอุบัติเหตุ เพราะสภาพร่างกายแทบดูไม่ได้โผล่มา เขาก็จัดการปามีดปักลงไปที่หัวเข่าของผีอย่างแม่นยำ ใช่แล้ว เขายิงปืนไม่เก่ง แต่ปามีดเก่งมากกก ที่เล่นอาชีพนักแม่นปืนก็เพราะมันสะด
10LenLen ทีมม้ามืด “เดี๋ยวหลังจากสัมภาษณ์เสร็จ จะมีการตรวจสุขภาพนะครับ รบกวนเก็บชิปนี้ไว้ให้ดีด้วย” “ครับ” ออสการ์หยิบชิปมาด้วยใบหน้าเรียบเฉย แต่ภายในกลับเริ่มตื่นตระหนก ซวยละ ไม่รู้มาก่อนว่า การสัมภาษณ์งานนี้จะต้องมีการตรวจร่างกายด้วย ยุคนี้ยิ่งมีเทคโนโลยีล้ำสมัยอยู่ ถ้าเกิดมีเครื่องที่สามารถตรวจความผิดปกติทางจิตวิญญาณ หรือตรวจพบอะไรบางอย่างที่แปลกไปข้างในตัวเขาได้ล่ะ? เขาจะไม่โดนเอาตัวไปเป็นหนูทดลองหรอกเหรอ ชายหนุ่มเดินไปนั่งรอคิวสัมภาษณ์งานที่ห้องนั่งรอ เหลือบมองผู้มาสัมภาษณ์งานคนอื่นเพียงผ่านๆ ก่อนจะจมอยู่กับความคิดของตน ตั้งแต่ได้มาอยู่ยังโลกนี้ ออสการ์ก็วางแผนการในชีวิตไว้หลายทาง การไลฟ์สตรีมเป็นเพียงการหาเงินระยะสั้น เพื่อให้ได้เงินมาพอใช้จ่ายเบื้องต้นจนกว่าจะหางานประจำที่มั่นคงทำได้เท่านั้น ดังนั้นเขาจึงสมัครงานในตำแหน่งนักวิจัยเกมไปหลายที่ เพราะเจ้าของร่างนี้เรียนจบปริญญาตรีสายวิทยาศาสตร์มาเหมือนกับเขาในโลกก่อน และเขาก็ใช้เวลาตรวจสอบเนื้อหาการเรียนของยุคนี้ และเรียนรู้เพิ่มเติมมาบ้าง จนคิดว่าน่าจะพอทำงานสายนี้ได้
11ความเอาใจใส่ของเพื่อนสมัยเด็ก ย้อนกลับไปสองชั่วโมงก่อนหน้า... ทีมของออสการ์ยังคงประกอบไปด้วยหกคนเช่นเดิม มีเขา ลูคัส นักวางแผนหัวหน้าทีม ผู้รักษา ผู้เชี่ยวชาญระเบิด และโจร เรียกได้ว่ามีครบทุกอาชีพ ด้วยความที่ด่านใหม่เพิ่งถูกอัปเดตเข้ามา เหล่านักเล่นเกมจึงเห่อกันเป็นอย่างมาก ทีมที่เขาเคยให้ระบบสุ่มให้มั่วๆ และเข้าเล่นเกมร่วมกันในวันแรก ต่างพร้อมใจกันตั้งมั่นว่าจะเคลียร์ด่านนี้ไปด้วยกันให้ได้ ก็เลยลำบากออสการ์ให้ต้องเข้าเล่นเกมนี้วันละสามถึงสี่ชั่วโมง (โชคดีที่ยังไม่โดนบังคับให้เล่นห้าชั่วโมงเต็ม) นอกจากประเด็นที่คนดูสงสัยเรื่องอัตราการโดเนตแปรผันตรงกับความแม่นยำในการใช้ปืนของเขาแล้ว ก็ไม่มีประเด็นใหม่ๆ ให้เหล่าแฟนคลับได้ตื่นตาตื่นใจกันอีก มีเพียงพวกแฟนคลับแปลกๆ ที่จู่ๆ ก็จิ้นเขากับลูคัสขึ้นมา ทั้งที่เขาแทบจะไม่ได้เปิดปากคุยกับอีกฝ่ายเลยด้วยซ้ำ มีเพียงลูคัสคนเดียวที่ชวนคุยไม่หยุด แถมทำอะไรเกินเหตุทั้งที่เขาไม่ได้ขอ ตัวอย่างเช่น... “ออสการ์หลบไปนั่งพักหลังโอ่งนั่นเลย ทางนี้เราจัดการเอง” ธีมโลกสยองขวัญของด
12เล่นเกมกันสองต่อสอง ขณะที่เข้าสู่สมาธิมากขึ้นจนเริ่มไม่รับรู้อะไร เพราะร่างกายต่อสู้ไปตามสัญชาตญาณ ร่างของออสการ์กลับตกลงไปในหลุมกับดักที่ไม่เคยมีใครเคยเจอ ทำให้เขากลับมาได้สติอีกครั้ง จนต้องปิดการไลฟ์สดลง เกือบไปแล้วสิ... เกือบจะเผลอทำให้ตัวเองลืมตัวอีกแล้ว โชคดีที่รู้ตัวทัน ออสการ์คิดอย่างหวั่นๆ ก่อนหน้านี้เขาเคยลองเข้ามาทดสอบคนเดียว แล้วค่อยไปนั่งดูคลิปย้อนหลัง แม้ว่าจะมีช่วงสั้นๆ ที่เขาลืมไปว่าตัวเองทำอะไรอยู่ แต่พอได้ดูจากในคลิปแล้ว ปรากฏว่าสิ่งที่เขาทำมัน... ...ไม่มีอะไร! ก็แค่อาการหลงลืมปกติ ลืมว่าตัวเองทำอะไรลงไป ฝีมือการต่อสู้ของเขาก็ยังคงเดิม การตอบสนองก็คล้ายๆ เดิม แต่การที่มีคลื่นสมองแปลกประหลาดนั้น ยังคงเป็นอะไรที่ต้องระวังไว้ ดังนั้นยามนี้ ตอนที่เขาได้สติหลังจากเผลอเข้าสู่สมาธิจนเกือบจะหลงลืมตัวตน เขาก็ทำการปิดการถ่ายทอดสดทันที ออสการ์มองไปยังรอบกาย หลุมที่เขาเผลอตกลงมานี้มีขนาดลึกประมาณสามเมตร ยังพอเป็นไปได้ที่จะปีนขึ้นไปเองอยู่ ดูเหมือนว่าในความโชคร้ายจะยังมีความโชคดี เพราะเหล่าผีที่ตาม
13งานเลี้ยงที่คฤหาสน์ ชายหนุ่มในชุดเสื้อยืดกางเกงขาสามส่วนเดินตามหุ่นยนต์แม่บ้านเข้าไปยังห้องโถงของคฤหาสน์เวอร์มอนต์ที่ถูกประดับประดาไปด้วยดอกไม้โลกก่อนผสมผสานกับโฮโลแกรมทัศนียภาพงามตาและเสียงธรรมชาติอันไพเราะ ระยะทางจากหน้าประตูรั้วมายังคฤหาสน์ไม่ได้ไกลจนต้องนั่งรถกอล์ฟ เพราะพื้นที่บนดาวเมมฟิซแห่งนี้นั้นแพงมาก แพงกว่าดาวสตาร์เกตที่ออสการ์อยู่ การที่ครอบครัวของออสการ์มีคฤหาสน์เป็นของตัวเองได้ ก็ต้องนับว่ามีความร่ำรวยมาตั้งแต่รุ่นก่อน เพราะตอนนี้ต่อให้ร่ำรวยมากแค่ไหนก็ไม่สามารถครอบครองพื้นที่จำนวนมากได้ มีเพียงผู้ที่ทำคุณประโยชน์ช่วยเหลือกาแล็กซีต่อต้านกับภัยพิบัติเท่านั้น จึงจะได้รับข้อยกเว้น “คุณเบรเดนให้คุณออสการ์ขึ้นไปยังห้องที่ชั้นสองค่ะ ท่านเตรียมเครื่องแต่งกายไว้ให้แล้ว” โชคดีที่ยุคนี้ไม่มีการเรียกคุณหญิงคุณชายหรือคำนำหน้าอะไรให้ยุ่งยาก ออสการ์ก็เลยรู้สึกสบายใจกับคำเรียกของหุ่นยนต์ “คุณเบร...อ่า...คุณพ่อกับคุณแม่อยู่ไหนเหรอ” ระหว่างทาง ชายหนุ่มก็ถามไปด้วย “คุณโรแรนด้ากำลังแต่งตัวอยู่ ส่วนคุณเบรเดนกำลังสั่งงานกับหัวห
ตอนพิเศษ 3เรื่องราวของสี่หนุ่ม Part 1: Ester “เจ้าหมอนั่นนี่ก็นะ” เอสเธอร์ทั้งหัวเสียทั้งรู้สึกขำไปในคราวเดียวกัน ไม่นึกว่าเคลย์ตันจะเอาทหารใต้บังคับบัญชาของเขาไปใช้ทำคะแนนเข้าซะได้ เสียรู้หมอนั่นซะแล้วสิ เขามารู้ข่าวเรื่องที่เกิดกับออสการ์เข้าก็เป็นตอนกลางคืนหลังจากกลับไปถึงฐานทัพที่ดาวนีออนแล้ว ทันทีที่เห็นข่าวที่แฟนคลับพูดคุยกันในบล็อกของยิงให้ไส้แตก เขาก็ติดต่อออสการ์ไปทันที แต่ปลายทางกลับขึ้นว่าห้ามรบกวนแทน แสดงว่าชายหนุ่มน่าจะนอนแล้ว เขาจึงเปลี่ยนไปติดต่อเคลย์ตัน “นายอยู่ที่ไหนกัน” ทันทีที่อีกฝั่งรับสาย สภาพห้องที่ไม่คุ้นเคย ก็ทำให้เอสเธอร์สงสัย “ลองเดาดูสิ” กล้องถูกแพนโดยอัตโนมัติไปทั่วห้องนั่งเล่น หนึ่งในภาพที่กล้องจับได้มีกรอบรูปดิจิทัลซึ่งมีภาพของออสการ์ในวัยเด็กกำลังนั่งตกปลาอยู่ริมทะเลสาบ “นายอยู่ในห้องของออสการ์ได้ยังไงกัน หรือว่าออสการ์จะเป็นอะไรไป?” “ดึกๆ ดื่นๆ ขนาดนี้ คนสองคนอยู่ด้วยกันสองต่อสอง นายคิดว่าต้องทำอะไรกันล่ะ?” “ประชุมมั้ง ไม่ก็คุยเล่น” ผู้พ
ตอนพิเศษ 2เขาคือเกมผู้พิทักษ์จักรวาล ในความคิดของออสการ์นั้น แอดคิงน่าจะถูกสอบสวนและควบคุมตัวอย่างหนักจากผู้มีอำนาจอย่างเคลย์ตัน แต่ความเป็นจริงแล้ว แอดคิงกลับถูกใช้งานหนักเสียยิ่งกว่าทาสรับใช้ สมัยอดหลับอดนอนสร้างเกมขึ้นมายังไม่รู้สึกทรมานมากขนาดนี้ เขายอมสร้างเกมอีกร้อยเกมเสียยังจะดีกว่าหาทางแก้สิ่งที่เขาไม่รู้ว่าจะต้องแก้ยังไง! นี่มันยากเสียยิ่งกว่าสอบชิงอันดับหนึ่งของกาแล็กซีอีกนะ! “โอดิน นายมีไอเดียอะไรมั้ย” แอดคิงที่สภาพถุงใต้ตาดำคล้ำยิ่งกว่าหมีแพนด้า หัวฟูฟ่อง ผมแหว่งเป็นจุดๆ เพราะถูกดึงทึ้ง หันไปมองหน้าจอโฮโลแกรมที่ฉายภาพห้องทำงานของผู้สร้างเกมอีกคนหนึ่งอย่างโอดิน สิ่งมีชีวิตจากกาแล็กซีโอบารอสซึ่งมีลักษณะคล้ายมนุษย์ แต่มีหูแหลมและกระดูกเล็ก ทำให้ตัวดูผอมเล็กเหมือนเด็ก “ไม่มีหรอก ทำตามที่เจ้าเคลย์ตันต้องการเถอะ” โอดินตอบกลับมา ขณะที่สายตายังคงจ้องจอคอมอยู่ โปรแกรมแปลภาษาที่มีมามากกว่าร้อยปี ทำให้การสื่อสารกับสิ่งมีชีวิตต่างกาแล็กซีนั้นไม่เป็นปัญหาอีกต่อไป “นี่นายแอบอู้เล่นเกมอีกแล้วใช่มั้ย”
ตอนพิเศษ 1แฟนมีตติ้ง ณ ดาวแดริโอ้ กาแล็กซีควินซ์ เหล่าแกนนำแฟนคลับที่ควรจะยุ่งหัวหมุนกับการจัดงานและคอยรันงานแฟนมีตติ้งกลับได้แต่นั่งนิ่ง งานแฟนมีตติ้งครั้งนี้เป็นครั้งแรกของออสการ์หลังจากที่เขาได้เดบิวต์เป็นสตรีมเมอร์ได้สามเดือน ถึงแม้ว่าออสการ์จะเป็นสตรีมเมอร์ที่สตรีมเกมเหมือนคนอื่นและไม่ได้มีความสามารถพิเศษอะไร แต่เรื่องราวที่เกิดขึ้นกับเขาภายในระยะเวลาสองเดือน ล้วนแล้วแต่น่าจดจำ ทั้งการเอาชนะใจแฟนคลับเด็ก การคอลแลบกับคนดัง การเอาชนะด่านใหม่ของเกมผู้พิทักษ์จักรวาลได้ การดึงดูดแฟนคลับจากต่างกาแล็กซี การรู้วิธีทำอาหารของโลกโบราณ การเป็นคนที่ติดอยู่ในเกมแต่ดันโชคดีติดอยู่ด่านที่สี่สิบห้าเลยออกมาได้ก่อนคนอื่น หรือแม้แต่เรื่องที่น่าตื่นตกใจอย่างการที่แม่เลี้ยงและน้องชายต่างแม่วางแผนทำลายชื่อเสียงของออสการ์ หลังจากได้กินแตงเม็ดใหญ่ เหล่าแฟนคลับจึงอยากจะจัดงานแฟนมีตติ้งปลอบใจสตรีมเมอร์ของพวกเขาเสียหน่อย เมื่อระดมทุนกันได้ พวกเขาก็เริ่มกำหนดวันและจองสถานที่จัดงานทันที ส่วนเงินทุนนั้นมาจากแฟนคลับจากกาแล็กซีเมสันซะเป็นส่วนใหญ่ แ
32ต้องสู้กันต่อไป ก่อนหน้าที่เคลย์ตันจะนำกำลังทหารเข้าบุกคฤหาสน์ตระกูลเวอร์มอนต์นั้น ชายหนุ่มได้รับสัญญาณเตือนบนแท็บเล็ตอัจฉริยะ แจ้งว่าเครือข่าวสตาร์เน็ตที่บ้านของออสการ์มีปัญหา เพราะความปลอดภัยของคนที่มีคลื่นสมองพิเศษมีความสำคัญเป็นอย่างมาก เคลย์ตันจึงคอยสอดส่องและติดตั้งระบบป้องกันการลักลอบเข้าแทรกแซงคลื่นสมองในทุกบ้านของผู้มีคลื่นสมองพิเศษ ไม่เพียงติดตั้งโปรแกรมสอดส่องการแทรกแซงในแคปซูลเท่านั้น แต่เขายังสามารถเข้าถึงอุปกรณ์ที่เชื่อมต่อกับสตาร์เน็ตได้ทุกอย่าง ทำให้ตรวจพบความผิดปกติและสกัดจับตัวแฮกเกอร์ได้อย่างรวดเร็ว “เป็นอะไรไป” เอสเธอร์ถามเมื่อเห็นเพื่อนของตนเช็กข้อมูลบนแท็บเล็ตอัจฉริยะด้วยท่าทางเคร่งเครียด วันนี้เอสเธอร์มีประชุมที่ดาวแดริโอ้ ก็เลยถือโอกาสนัดเคลย์ตันกินข้าว เสียดายที่เขามีเวลากินข้าวเพียงแค่หนึ่งชั่วโมงเท่านั้น ก็เลยไม่ว่างไปดูออสการ์ไลฟ์ ตั้งแต่ผู้คนเลิกเล่น ไม่สิ เล่นเกมในเครือสเปซน้อยลง งานของเอสเธอร์ก็ยุ่งมากขึ้น จนแทบไม่มีเวลาจะออกไปกินข้าวที่ไหน ตอนนี้เขาก็เลือกร้านอาหารที่อยู่ติดกับสถานีขนส่งอวกาศเพราะ
31ตัวการใหญ่ “เอาเป็นว่าผมขอตัวไปดูพี่ออสการ์ก่อนแล้วกันนะครับทุกคน ขอจบการไลฟ์เพียงเท่านี้” ออเดรย์พูดด้วยน้ำเสียงนิ่งสงบหลังจากที่ปล่อยให้คนดูได้คุยแชตกันสักพัก พอเห็นว่าคนส่วนใหญ่รู้เรื่องที่ออสการ์อัปโหลดภาพหลุดลงในบล็อกของช่องตัวเองกันเยอะแล้ว เขาก็ได้จบการไลฟ์สดลง “เป็นยังไงบ้างครับ” เด็กหนุ่มวัยสิบเจ็ดปีหันไปถามโรแรนด้าที่นั่งอ่านคอมเมนต์ในบล็อกของออสการ์อยู่ ดูจากรอยยิ้มและความสุขที่แผ่กระจายอยู่ทั่วใบหน้าสวยของคนเป็นแม่แล้ว ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าผลตอบรับน่าจะดีตามคาด อะไรที่ทำให้แม่มีความสุข เขาก็ย่อมสนับสนุน ออเดรย์แทบจะจำไม่ได้แล้วว่าทำไมเขาถึงได้ไม่ชอบหน้าพี่ชายของตนนัก ตอนที่ออสการ์กลับเข้ามาอยู่ในบ้านหลังนี้ ออเดรย์ยังเด็กมาก เขาชอบที่ทุกคนเอาใจเขา เมื่อมีพี่ชายเพิ่มเข้ามา เขาก็คิดเพียงว่าจะมีคนเอาใจเขาเพิ่ม แต่ออสการ์กลับไม่ทำอย่างนั้น เขาดันไปเอาใจโรแรนด้าแทน ออเดรย์น้อยเลยไม่ชอบใจเสียเท่าไร รู้สึกเหมือนกำลังจะถูกแย่งของสำคัญไป โชคดีที่แม่ของเขารักเขาเป็นที่สุด จึงไม่ได้สนใจพี่ชาย ไม่เอาใจ ไม
30ความหวาดระแวง อาการแลคและล็อกเอาต์ไม่ได้ของเกมผู้พิทักษ์จักรวาลนั้นหายไปหลังจากผ่านไปได้สามชั่วโมง การกลับมาเป็นปกติในครั้งนี้ไม่ได้เกิดจากความสามารถของเหล่าหัวกะทิทั่วจักรวาลหรือออสการ์แต่อย่างใด ...จู่ๆ เกมก็กลับมาเป็นปกติด้วยตัวของมันเอง ทว่าแม้จะไม่มีใครบาดเจ็บหรือได้รับอันตรายใดๆ และได้รับการตรวจแล้วว่าไม่ส่งผลกระทบต่อสมอง เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก็ยังส่งผลกระทบอย่างใหญ่หลวงต่อการต่อสู้กับภัยพิบัติอวกาศอยู่ดี ไม่มีพลเมืองคนใดกล้าที่จะเข้าไปเล่นเกมผู้พิทักษ์จักรวาลเพื่อสะสมแต้มลดภัยพิบัติอีกแล้ว เอาล่ะ ก็ยังมีคนอยากลองดีอยู่บ้างแหละ แต่คนส่วนใหญ่เลือกที่จะไม่เล่นเกมมากกว่า โดยเฉพาะพลเมืองของกาแล็กซีควินซ์ที่ถูกบังคับให้เล่นเกมวันละสามชั่วโมงจนเริ่มเบื่อ ในที่สุดพวกเขาก็มีข้ออ้างในการนอนอยู่เฉยๆ ออกไปเที่ยว หรือออกไปสังสรรค์โดยไม่ต้องกังวลเรื่องการเข้าเล่นเกมเสียที ทางรัฐสภาและผู้ปกครองของแต่ละกาแล็กซีเองก็ไม่กล้าที่จะบังคับให้คนกลับไปเล่นเกมอีก การต่อสู้กับภัยพิบัติอวกาศก็เลยกลับสู่จุดเดิม...เหมือนตอนที่ยังไม่มีเกมในเคร
29คนที่ตามหามานาน ย้อนกลับไปยี่สิบนาทีก่อนหน้า... ออสการ์ที่กดล็อกเอาต์ออกจากเกมมาได้สำเร็จ กำลังพยายามติดต่อแอดคิง เมื่อรู้ว่าอีกฝ่ายก็ออกจากเกมแล้วเช่นกัน และกำลังมุ่งหน้ามาหาเขาที่บ้าน ออสการ์ก็สั่งให้โอเลี้ยงหาข่าวดูว่ามีคนอื่นเจอเหตุการณ์อย่างเขาบ้างมั้ย กระแสตื่นตระหนกของผู้คนทั่วทั้งจักรวาล ทำให้ออสการ์รู้สึกตกใจ Ausgar: ไม่มีใครออกจากเกมได้เลยเหรอครับ? นิรนาม07: เห็นว่ามีแค่เพียงคนที่เล่นด่านที่สี่สิบห้าเท่านั้นที่ออกมาได้ ข้อมูลเหล่านี้ทำให้ชายหนุ่มรู้สึกกังวลเป็นอย่างยิ่ง เริ่มไม่มั่นใจแล้วว่าทุกอย่างเกิดขึ้นเพราะคลื่นสมองของเขาหรือเปล่า เคลย์ตันเคยบอกอยู่ว่าคลื่นสมองของเขาสามารถรบกวนระบบเกมได้ แต่มันก็ไม่ควรจะถึงขั้นทำลายล้างแบบนี้ ...ควรจะเป็นเพียงแค่เขาที่ติดอยู่ในเกม ไม่ใช่คนอื่นๆ ทั่วทั้งจักรวาลอย่างนี้ “โอเลี้ยง ติดต่อคุณเคลย์ตันให้ที” “ไม่มีคนรับสายครับ” โอเลี้ยงตอบกลับมา “ลองติดต่อไปเรื่อยๆ ก็แล้วกัน” ในฐานะหัวหน้าสถาบันวิจัย เคลย์ตันจะต้องยุ่งมากแน่
28นอนเป็นผัก ออสการ์เข้าเล่นเกมผู้พิทักษ์จักรวาลอีกครั้งหลังจากที่ไม่ได้เล่นมาหลายวัน ก่อนจะเข้าเล่น เขาได้โทรไปขออนุญาตจากเคลย์ตันแล้ว ซึ่งอีกฝ่ายก็สนับสนุนเต็มที่ “เล่นไปเถอะ แคปซูลที่ฉันให้นายไปสามารถควบคุมทุกอย่างได้ นายจะไม่มีทางติดอยู่ในเกมแน่นอน” การอนุญาตอย่างง่ายดายของอีกฝ่ายทำให้เขาสงสัยนิดหน่อย แต่ก็ไม่ได้ติดใจอะไร ในเมื่ออัจฉริยะบอกว่าเขาจะไม่เป็นอันตราย ก็คงได้แต่เชื่อใจ อีกอย่าง... หากเขาเป็นอะไรไปอีก เคลย์ตันคงมาช่วยไว้ได้ทันเหมือนครั้งก่อน ช่วงระยะเวลาไม่นานที่เขาเข้าร่วมการวิจัยกับผู้เชี่ยวชาญทางด้านคลื่นสมองอย่างเซลีน ทำให้เขาพอจะเข้าใจรูปแบบคลื่นสมองของตัวเองมากขึ้น และรู้ว่าควรทำอย่างไรให้ไม่เผลอใช้งานจนมันแสดงประสิทธิภาพออกมา ในขณะที่คลื่นสมองของออสการ์ส่งผลต่อโครงสร้างพื้นฐานของระบบเกม คลื่นสมองของผู้เข้าร่วมการวิจัยคนอื่นกลับดูมีประโยชน์มากกว่า อย่างเช่น คลื่นสมองของเอลล่าที่ทำให้ยามเธอเข้าเล่นเกมสเปซคิลเลอร์แล้ว จะทำให้เธอได้รับค่าลดภัยพิบัติมากกว่าคนปกติถึงสิบเท่า ดังนั้นเวลาส่วนใหญ่ของเธ
27จัดการได้ง่ายๆ เมื่อไปถึงจุดหมาย เคลย์ตันก็กดกริ่งอย่างมีมารยาท แตกต่างจากครั้งก่อนหน้าที่ต้องบุกเข้าไปในห้องที่เขารู้รหัสผ่านดี ใช่แล้ว...ห้องชุดนี้เขาเป็นคนจัดการเรื่องการซื้อขายและตรวจเช็กระบบรักษาความปลอดภัยทุกอย่างเองกับมือ “เชิญครับ” ชายหนุ่มเดินตามเจ้าของบ้านไปยังห้องนั่งเล่นที่ยังคงสะอาดสะอ้านเหมือนเมื่อครั้งยังไม่มีคนย้ายเข้ามาอยู่ แต่การตกแต่งเพิ่มเติมด้วยต้นไม้ประดับ โมเดลของเล่นขนาดเล็ก และกรอบรูปดิจิทัลที่เปลี่ยนรูปที่โชว์อยู่ทุกๆ สิบนาที ก็ทำให้ห้องนี้ดูมีสีสันและดูมีความเป็นบ้านมากยิ่งขึ้น “ผมไม่ได้จะเข้าร่วมทีมของจักรวรรดินะครับ” ทันทีที่เคลย์ตันนั่งลงและรับน้ำที่โอเลี้ยงนำมาเสิร์ฟแล้ว ออสการ์ก็รีบพูดออกมาทันที นัยน์ตาสีเขียวอ่อนมองริมฝีปากหนาที่เม้มแน่นและใบหน้าวิตกกังวลของคนตัวเล็กกว่านิ่ง ก่อนที่จะยิ้มออกมาอย่างอ่อนโยน แต่เป็นความอ่อนโยนที่ออสการ์รู้สึกขนลุกแปลกๆ “ฉันเข้าใจ ไม่ต้องห่วงหรอก เดี๋ยวเรื่องข่าวพวกนี้ฉันจัดการให้เอง” “ไม่ใช่แค่ข่าวน่ะสิครับ พ่อดันฝากฝังให้ผมเข้าร่วมทีมของจักรวรรดิแ