เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 784
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-08-04 18:00:00บทที่เกี่ยวข้อง
สตรีขี่ม้าออกศึก บทที่ 785
หลังจากออกจากจวนอ๋องฮุยแล้ว ซ่งซีซีก็รู้สึกผ่อนคลายมากขึ้นอนุภรรยาและบุตรีอนุในจวนองค์หญิงใหญ่เป็นเหมือนภูเขาหนักอึ้งที่ทับหัวใจของซ่งซีซี หนักมากจนนางแทบจะหายใจไม่ออกนางรู้ดีว่าทำไมอนุภรรยาเหล่านั้นจึงถูกนำตัวไปยังจวนองค์หญิง และก็รู้ดีว่าพวกนางต้องทนทุกข์ทรมานแบบนี้ก็เพราะองค์หญิงใหญ่ นางจะไม่โยนความผิดให้พ่อแม่ตนเองแม้แต่นิด แต่นางยังคงรู้สึกทุกข์ใจอย่างมากโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเห็นผู้หญิงเหล่านั้นที่ถูกทรมานอย่างน่าสังเวช ดวงตาไร้แววและเสียงเพียงเล็กน้อยก็สามารถทำให้พวกนางตกใจหวาดกลัวทั้งหมดนี้ทำให้ผู้คนรู้สึกอึดอัดใจมากทีเดียวการปรากฏตัวของกู้ชิงหยิงทำให้ซ่งซีซีได้รู้สึกผ่อนคลายลงเล็กน้อย แต่ก็มีเพียงเล็กน้อยเท่านั้น มันเมื่อโฟมที่อยู่ใต้แสงแดดก็มีสีสันน แต่เมื่อทำมันแตก จริงๆ พื้นหลังก็ยังมืดเช่นกันลมแรงมากตอนกลางคืนทำให้ม่านรถส่งเสียงฟู่ๆเซี่ยหลูโม่กอดนางไว้ในอ้อมแขนของเขา ทั้งสองคนไม่ได้พูดอะไรแต่ในใจต่างคิดอะไรอยู่ จริงๆ แล้วก็คิดเรื่องเดียวกันการกระทำของเซี่ยอวี้นทำให้ศีรษะที่อ๋องเยี่ยนโผล่ออกมานั้นหดลงกลับไป ดังนั้น อ๋องเยี่ยนน่าจะต้องคิดแผนว่าจะออกจากเมืองหล
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-08-05สตรีขี่ม้าออกศึก บทที่ 786
เซี่ยหลูโม่รอเป็นครึ่งชั่วยามเต็มๆ แต่ก็ไม่เห็นเจ้ากรมฉีเซี่ยหลูโม่หัวเสียขึ้นมา ตระกูลฉีสุดยอดจริงๆ พวกเขาอุตส่าห์ส่งคนมาแจ้งในเมื่อคืนนี้ แต่วันนี้กลับไม่เห็นเงาเลยอาจเป็นเพราะเขาคิดว่าคนที่มาวันนี้เป็นซีซี เขาจึงจงใจทิ้งนางให้รอไปอย่างนั้นมันไม่เหมือนกับจวนเสนาบดีกั๋วกงเว่ยที่ไม่ให้ผู้คนเข้าบ้าน แต่ก็ไม่ได้ดีไปกว่านี้เขาให้ความสำคัญกับภรรยามาโดยตลอด จะรังแกเขา อย่าคิดเลย รังแกซ่งซีซี ยิ่งไม่มีทางทันใดนั้น เขาก็ไม่สนว่าเจ้ากรมฉีจะยอมให้คนในตระกูลฉีรู้เรื่องหรือไม่และเปิดโปงเส้นสายขององค์หญิงใหญ่ที่นางจัดไว้ในนี้ต่อหน้าพวกผู้ชายของตระกูลฉีทั้งหมด คนๆ นั้นก็คือบ้านเล็กที่เจ้ากรมฉีเลี้ยงไว้ในข้างนอกจวน เลี้ยงมาสามปีแล้ว มีลูกสาวอยู่คนหนึ่งหลังจากพูดจบ เขาก็พาอาจารย์หยูจากไปผู้คนในตระกูลฉีต่างก็คิดว่าตนเองได้ยินผิดไป เป็นไปได้ไงตระกูลฉีมีนักวิชาการผู้ยิ่งใหญ่ตั้งหลายคน ตระกูลที่สำรวมกิริยามารยาท มีกฎเข้มงวด อย่าว่าแต่เลี้ยงบ้านเล็กไว้ แม่แต่อนุภรรยาในจวนก็ไม่มากนัก อีกอย่างลำดับชั้นของภรรยาและอนุภรรยาก็มีความชัดเจน อนุภรรยาคือทรัพย์สินส่วนตัวของภรรยาเอก ขึ้นอยู่กับภรรยาเอ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-08-05สตรีขี่ม้าออกศึก บทที่ 787
แต่ฉีหลิงซีคิดว่าแม้ว่าเรื่องนี้จะถูกปกปิดจากคนภายนอกได้ ก็ไม่สามารถซ่อนจากผู้คนภายในจวนได้ มีคนมากมายในจวน ย่อมมีคนบอกเรื่องนี้กับท่านปู่และท่านแม่เขามองไปนายท่านรอง และพูดว่า "ท่านอาเรื่องนี้ข้าจะไปถามซ่งซีซีให้รู้เรื่อง จากดูแหล่งข้อมูลของนาง หากแค่ได้ยินข่าวซุบซิบจากภายนอกก็กล้ามาหาว่าท่านพ่อมีบ้านเล็ก ข้าจะไม่ยอมแน่ๆ""อืม ไปเถอะ!" นายท่านรองรีบพูดขึ้นเขาไม่รู้ว่าคนอื่นจะคิดอย่างไร แต่นายท่านรองจะไม่เชื่อว่าพี่ชายของเขาเป็นคนเช่นนี้อย่างแน่นอนข้อบังคับของบรรพบุรุษแขวนอยู่ที่สูง และตอนนี้พี่ชายเป็นหัวหน้าตระกูลฉี และเขาจะไม่มีวันทำเรื่องขาดสติเช่นนี้ไปเลี้ยงบ้านเล็กที่ข้างนอกฉีหลิงซีขี่ม้าไปที่สำนักกองกำลังเมืองหลวง แต่กลับได้ยินว่าซ่งซีซีถูกเรียกตัวไปเข้าเฝ้าแม้ว่าเขาที่เป็นพี่ชายฮองเฮาไม่มีอำนาจเข้าพระราชวังได้ทุกเมื่อ แต่หากไปรายงานว่าจะไปเยี่ยมฮองเฮา แล้วฮองเฮาส่งคนไปรับเขาที่หน้าวัง งั้นเขาก็เข้าวังได้เลยก่อนอื่นเขาเคยสอบถามว่าซ่งซีซียังอยู่ในพระราชวังหรือไม่ เมื่อรู้ว่านางอยู่ เขาจึงส่งคนไปรายงานต่อฮองเฮาทันที เพื่อให้ฮองเฮาส่งคนไปรับเขาเมื่อเขาได้พบกับฮองเฮาที
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-08-05สตรีขี่ม้าออกศึก บทที่ 788
ฮองเฮาฉีกล่าวอย่างไม่พอใจ "ไม่ว่ายังไง มันเป็นไปไม่ได้เลยที่ท่านพ่อจะทำสิ่งนั้น พวกเขาต้องสืบสวนผิดพลาดไป เรื่องนี้ยังไม่ถูกแพร่กระจายใช่ไหม?""มีเพียงคนในจวนเท่านั้นที่รู้ ท่านอารองได้ออกคำสั่งอย่างเข้มงวดห้ามใครแพร่ข่าวเรื่องนี้ออกไป""แล้วตอนที่เจ้าเข้าวัง ท่านพ่อกลับมาหรือหรือ?" ฮองเฮาฉีถามฉีหลิงซีกล่าวว่า "ตอนข้าออกจากจวนนั้นท่านพ่อยังไม่กลับมา ข้าออกไปหาซ่งซีซีที่สำนักกองกำลังเมืองหลวง เมื่อได้ยินว่านางเข้าวังแล้ว ข้าก็รีบมาด้วย คิดว่าเรียกนางมาสอบถามหน่อย เราจะได้หาทางออกมาจัดการ""อย่างไรก็ตาม ข้าไม่เชื่อว่าท่านพ่อจะมีบ้านเล็กข้างนอก" ฮองเฮาฉีพูดอย่างเย็นชาฉีหลิงซีเชื่อเรื่องนี้ในตอนแรก เพราะเป็นท่านอ๋องที่พูดแต่หลังจากที่ท่านอารองพูดอย่างนั้น รวมกับความสงสัยของตนเองหลังจากคิดดูอีกที เรื่องนี้ไม่ได้ถูกสอบสวนจากท่านอ๋อง แต่ปล่อยเป็นหน้าที่ของกองกำลังเมืองหลวง ซ่งซีซีเป็นแค่ผู้หญิงคนหนึ่ง แม้ว่านางจะมีทักษะศิลปะการต่อสู้ที่สูงมาก แต่นางไม่เคยจัดการคดีมา ไม่เคยสืบเรื่องต่างๆ เลย เกรงว่าเหมือนกับผู้หญิงทั่วไปก็เชื่อแค่ข่าวลือพวกนั้นตระกูลฉีเป็นที่โดดเด่นในหลายปีมานี้ ซึ่
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-08-06สตรีขี่ม้าออกศึก บทที่ 789
หลังจากการเปรียบเทียบดูแล้ว ปรากฎว่าวัสดุและฝีมือการผลิตของชุดเกราะของจวนองค์หญิงใหญ่นั้นได้ดีกว่าและมีรายละเอียดมากกว่าของกระทรวงกลาโหมเสียอีก โดยเฉพาะอย่างยิ่งชุดเกราะที่แม่ทัพสวมใส่นั้นมีความประณีตมากกว่าได้ลองมันในห้องหนังสือหลวง ฟันไปหลายครั้ง แต่มันก็ไม่หัก กลับทำให้มีดแตกผลการทดสอบของเครื่องยิงก็ออกมาเช่นกัน และมันไม่ดีเท่าของของกระทรวงกลาโหม ผลนี้ทำให้สีหน้าของจักรพรรดิ์ซูชิง ผู้โกรธแค้นได้อ่อนลงเล็กน้อยแต่อย่างน้อยก็สามารถพิสูจน์ได้ว่าชิงลู่จากจวนเสนาบดีกั๋วกงไม่ได้โกหก นางไม่ได้เอาภาพวาดของเครื่องยิงและชุดเกราะออกไป เพราะมันแตกต่างกันถึงกระนั้น นายสี่เว่ยก็อาจจะถูกเอาความแน่ๆ ภาพวาดอาวุธเป็นของสำคัญขนาดนั้นกลับเปิดเผยให้คนนอกรู้โชคดีที่ฮ่องเต้ยังไม่เปลี่ยนใจการตัดสินที่เขามีต่อพวกผู้หญิงเหล่านั้น และเขาก็เห็นด้วยกับข้อเสนอที่ว่าจะจับตาดูไว้แบบรวมจากซ่งซีซี เพราะผู้หญิงเหล่านั้นถูกควบคุมไว้จริงๆ และไม่ได้ก่อเรื่องร้ายแรงใดๆ ไว้ งั้นเขาก็สามารถได้รับชื่นชมว่าเป็นฮ่องเต้ทรงมีเมตตากู้ชิงหวู่ที่ทำให้จวนเฉิงเอินป๋อเกิดความวุ่นวายนั้น จักรพรรดิ์ซูชิงก็ได้พิจารณามาจะว่า
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-08-06สตรีขี่ม้าออกศึก บทที่ 790
ซ่งซีซีเพิ่งก้าวออกจากห้องหนังสือหลวงเพียงไม่กี่ก้าว ก็ถูกหยุดโดยป้าหลานเจี่ยน คนข้างกายของฮองเฮาหลานเจี่ยนยิ้มพลางคารวะ "พระชายา ไม่ได้เจอกันนานเลยเจ้าค่ะ"ซ่งซีซียิ้มแล้วพูดว่า "ป้าหลานเจี่ยนนาเอง มีเรื่องอะไรหรือ""มันไม่มีอะไรสำคัญหรอก แค่ฮองเฮาบอกว่าไม่ได้พบพระชายามานานแล้ว และต้องการเชิญชวนพระชายาไปดื่มชาที่ตำหนักฉางชุน"ซ่งซีซีกระหายน้ำมาก แต่ก็รู้ดีว่าที่ฮองเฮาชวนนางต้องมิใช่เรื่องดีแน่ๆ นางขอปฏิเสธได้ไหม?เมื่อเห็นป้าหลานเจี่ยนทำท่าไม่ให้ปฏิเสธ ก็ได้ ปฏิเสธไม่ได้นางยิ้ม "รบกวนป้าช่วยนำทางให้""พระชายาเชิญ" หลานเจี่ยนยิ้ม ประสานมือไว้ข้างหน้า โค้งคำนับเล็กน้อยแล้วเริ่มเดินจากห้องหนังสือหลวงไปตำหนักฉางชุนค่อนข้างไกล โชคดีที่วันนี้อากาศดีและลมไม่แรงมาก ซึ่งพัดมาทำให้ความรู้สึกกดดันในห้องหนังสือหลวงเมื่อกี้ได้หายไปส่วนหนึ่งไม่ได้ตึงเครียดขนาดนั้นแล้วแม้ว่าฮองเฮาฉีจะไม่เป็นมิตร แต่ฮองเฮาฉีก็จัดการได้ง่ายกว่าควาทกดดันและการกดขี่ของฮ่องเต้มากเมื่อมาถึงตำหนักฉางชุน ป้าหลานเจี่ยนก็พานางเข้าไปทันทีที่เข้าไปในตำหนัก ก็เห็นชายคนหนึ่งนั่งอยู่ในชุดผ้าทอกำลังยืนขึ้นเพื่อทำ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-08-06สตรีขี่ม้าออกศึก บทที่ 791
ฮองเฮาฉีกล่าวว่า "วิธีที่เจ้าสืบสวนนั้นสามารถบอกฝ่าบาทได้ งั้นก็บอกข้าได้ด้วย ข้าไม่เชื่อว่าท่านพ่อของข้าจะเป็นคนแบบนั้น"ซ่งซีซีมองตรงไปที่นาง "ฮองเฮา ไม่งั้นท่านกลับไปถามท่านพ่อของท่านดีกว่า มันเกี่ยวข้องกับคดีกบฏ หม่อมฉันสามารถบอกผลลัพธ์นี้กับท่านได้เพราะมันเกี่ยวข้องกับท่านพ่อของท่านจริงๆ แต่ถ้าหากบอกกระบวนการสืบสวนคดีกับท่าน เกรงว่าจะไม่ดีนัก เพราะเรื่องนี้เป็นเรื่องของราชสำนัก"ฮองเฮาฉีตกตะลึง จริงด้วย นางไม่ควรถามเกี่ยวกับกระบวนการนี้ วังหลังห้ามเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับการเมือง โดยเฉพาะอย่างยิ่งตอนนี้ที่ตระกูลฉีอยู่ในจุดสูงสุด และนางเป็นฮองเฮาอีกด้วย หากเกิดข้อผิดพลาดใดๆ ก็สามารถถูกคนอื่นเสร้างเรื่องได้ง่ายฉีหลิงซีขมวดคิ้ว ถามท่านพ่อ จะให้ถามอย่างไร? เขาจะถามได้ยังไง?ถ้าเขาไม่รู้ก่อนว่าสิ่งนี้เป็นเรื่องจริงหรือไม่ แม้ว่าเขาจะกลับไปถามพ่อของเขา ต่อให้พ่อบอกว่ามันเป็นเรื่องเท็จ เขาก็ยังคงมีปมในใจ"ใต้เท้าซ่ง ถ้าเจ้าบอกฮองเฮาไม่ได้ งั้นก็บอกข้าได้ ข้าไม่ต้องการยุ่งกับการจัดการคดีของพวกเจ้า แต่มันเกี่ยวข้องกับจวนของเรา ข้าต้องการทราบแหล่งที่มาของข่าวนี้ เป็นที่เข้าใจได้"ซ่งซีซีค
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-08-06สตรีขี่ม้าออกศึก บทที่ 792
ฉีหลิงซีถอนหายใจ "ในราชวงศ์ของเรา ขุนนางที่ระดับชั้นสองสามารถมีอนุภรรยาสี่คน ท่านพ่อมีอนุภรรยาสี่คนแล้ว หากมากกว่านั้นก็ผิดกฏ แม้ว่าขุนนางจำนวนมากในราชสำนักก็ผิดกฎ ทางราชสำนักก็ไม่ได้สอบสวน แต่ท่านพ่อเป็นตัวอย่างขุนนางฝ่ายบุ๋น แน่นอนว่าเขาจะไม่ปล่อยให้ตัวเองมีเรื่องไม่ดีถูกจับผิดได้""ช่างเลอะเลือนจริงๆ!" ใบหน้าของฮองเฮาฉีบูดบึ้ง แต่เสียงก็สั่นเทาเล็กน้อย "ถ้าถูกใจแล้ว แค่นำกลับจวนในนามสาวใช้ใหญ่ แล้วเขาคิดจะทำอะไรมันก็แล้วแต่เขาแล้วนี่ พอทำแบบนี้ งั้นความรักระหว่างท่านพ่อกับท่านแม่จะเหมือนเรื่องตลกเอาซะ และชื่อเสียงและศักดิ์ศรีของท่านพ่อก็เสียหายไป"นางใช้มือทั้งสองข้างจับที่วางแขน ดวงตาเต็มไปด้วยความเกลียดชัง "เป่ยหมิงอ๋องก็จริงๆ ด้วย ทำไมถึงพูดต่อหน้าทุกคนแบบนี้"ฉีหลิงซีรู้สึกวุ่นวายใจมาก ไม่รู้ว่าจะกลับไปเผชิญหน้าท่านพ่ออย่างไร แต่หลังจากได้ยินคำพูดของฮองเฮา เขายังคิดจะอธิบายสักหน่อย "เพราะเมื่อคืนก็ได้ส่งคนไปแจ้งท่านพ่อแล้ว ให้ท่านพ่อรอพวกเขา แต่ท่านพ่อไม่ได้รอก็ออกจากบ้านไปตรงๆ แล้ว หลังจากเป่ยหมิงอ๋องรอมาครึ่งชั่วยาม ก็หมดความอดทนถึงทิ้งคำพูดนี้ก่อนจากไป"เขายิ้มอย่างเศร้าห
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-08-06
บทล่าสุด
สตรีขี่ม้าออกศึก บทที่ 1388
นางไม่ได้ไปหา หวังเยว่จาง ในอดีตนางอาจหน้าหนาพอที่จะคิดว่า เขาอย่างไรก็เป็นสายเลือดของจวนป๋อผิงซี เมื่อครอบครัวหรือญาติเกิดปัญหา การช่วยเหลือย่อมเป็นหน้าที่ที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ แต่ตอนนี้นางจะไม่ทำเช่นนั้นอีก นางเข้าใจความจริงบางประการว่า ในวันที่จวนป๋อผิงซีรุ่งเรือง เขาไม่เคยได้สัมผัสแม้เศษเสี้ยวของเกียรติยศนั้น แต่พอถึงวันที่ล่มจม กลับต้องการให้เขายื่นมือช่วยเหลือ นางทำเช่นนั้นไม่ได้ ส่วนเรื่องว่าจะไปหาพี่สะใภ้ใหญ่เพื่อพูดเรื่องนี้หรือไม่ นางลังเลใจยิ่งนัก เพราะอย่างไรเสีย นางก็ไม่อยากให้พี่ใหญ่ตาย นางนั่งอยู่ใต้ต้นไหว มองเหม่อลอยอยู่นาน พอดีศิษย์พี่ซือโซยกตะกร้าไหมเดินผ่านมา เมื่อเห็นนางก็รีบเลี้ยวหลบไปทางอื่น ท่าทางเหมือนไม่อยากเผชิญหน้ากับนาง หวังชิงหรูนึกถึงเรื่องเข้าใจผิดก่อนหน้านี้ รีบเรียกนางไว้ “ศิษย์พี่ซือโซ ขอโทษเรื่องเมื่อครู่นี้ ข้าไม่ได้หมายความเช่นนั้น” ศิษย์พี่ซือโซเหลือบมองนางแวบหนึ่ง “อืม” พูดจบ นางก็เตรียมเดินจากไป หวังชิงหรูคิดถึงนิสัยของหญิงสาวในยุทธภพเหล่านี้ ที่มักซื่อสัตย์ตรงไปตรงมา ไม่คิดอะไรซับซ้อน จึงถามว่า “ศิษย์พี่ซือโซ ข้าขอพูดคุย
สตรีขี่ม้าออกศึก บทที่ 1387
หวังชิงหรูรู้ว่าศิษย์พี่ซือโซเข้าใจผิด แต่ก็ไม่ได้รีบอธิบาย เพราะในใจยังว้าวุ่น นางปิดประตู ยกยาเข้าไปแล้วกล่าวว่า “ท่านแม่ ดื่มยาก่อนเถอะ เรื่องอื่นค่อยคิดหาวิธีแก้ทีหลัง” ฮูหยินผู้เฒ่าส่ายหน้า มองหน้านางพลางกล่าวว่า “ชิงเอ๋อร์ เจ้าลองถามใจตัวเองดูว่าพี่ชายของเจ้าเคยปฏิบัติกับเจ้าอย่างไร?” หวังชิงหรูขมวดคิ้วเล็กน้อย “ท่านแม่ พวกเราไม่มีความสามารถจะช่วยเขาได้ พวกเรายังอาศัยอยู่ในโรงงาน เงินที่ใช้ซื้อยาของท่านยังเป็นของแม่นางเสิ่นเลย” ฮูหยินผู้เฒ่ากล่าวว่า “เจ้าคิดผิด เงินเหล่านี้ล้วนเป็นของเยว่จาง เขาแม้จะไม่ได้ยอมรับพวกเรา แต่ช่วงนี้เขาก็ไม่ได้หยุดช่วยเหลือเราเลย” หวังชิงหรูกล่าวว่า “แม้ว่าเงินจะเป็นของเขา พวกเราก็ไม่มีสิทธิ์จะขอให้เขาเอาเงินไปช่วยพี่ใหญ่ของเรา” “เงินเหล่านั้น” ฮูหยินผู้เฒ่ากัดฟัน กล่าวความจริงออกมาว่า “ไม่ใช่ของเขา ในตอนนั้นที่เขากลับมา พี่สะใภ้ใหญ่ของเจ้าแนะนำให้ชดเชยเขา จึงโอนที่ดินและร้านค้าให้เขาบางส่วน” “ในเมื่อโอนให้เขาไปแล้ว และเขาก็ช่วยเหลือพวกเราอย่างลับๆ เสมอมา ยังจะให้เขาคืนกลับมาอีกหรือ? ท่านแม่ เรื่องนี้ไม่ยุติธรรมสำหรับเขาเลย” ฮู
สตรีขี่ม้าออกศึก บทที่ 1386
จีซูเซิ่นไม่ได้บอกเรื่องนี้แก่ฮูหยินผู้เฒ่าและหวังชิงหรู ในวันรุ่งขึ้นขณะที่พวกนางออกไปตรวจที่ร้านขายยาเย่าหวัง นางแปลงตัวเป็นชาวนาและแอบตามไป เพียงแต่ตลอดทางจากไปจนกลับ ไม่มีใครเข้ามาใกล้รถลาของพวกนาง และระหว่างทางรถลานั้นก็ไม่ได้หยุดเลย หลังจากกลับมาถึงโรงงาน หวังชิงหรูก็เริ่มต้มยา ในโรงงานไม่มีใครคอยรับใช้ ทุกคนต้องผลัดกันทำอาหาร ตอนแรกหวังชิงหรูทำอะไรไม่เป็นเลย แม้แต่การก่อไฟยังต้องใช้เวลาฝึกถึงสามวัน อาหารมื้อแรกที่นางทำถึงกับกินไม่ได้เลย คนในโรงงานช่วยเหลือกัน แต่ก็ล้อกันด้วย พวกเขาหัวเราะเยาะว่านางมีร่างกายเหมือนฮูหยิน แต่โชคชะตาไม่ใช่ฮูหยินตอนแรกนางโกรธและรู้สึกน้อยใจ คิดว่าทำไมต้องมาเจอกับความลำบากเช่นนี้ นางถึงขั้นคิดว่าพวกเขาตั้งใจกลั่นแกล้ง จนกระทั่งวันหนึ่งเมื่อเจียอี้มาที่โรงงานเพื่อเยี่ยม นางลงมือทำอาหารเอง มันอาจจะไม่เลิศรส แต่ก็รสชาติกลมกล่อมพอดี นางนิ่งเงียบไป หวังชิงหรูรู้ดีว่าเจียอี้เคยเป็นคนอย่างไร อดีตท่านหญิงที่หยิ่งยโส แต่หลังจากถูกหย่าแล้วได้รับการพากลับมา นางยังสามารถลดตัวเองลงและลงมือทำอาหารให้กลุ่มสตรีที่ถูกทอดทิ้งเหล่านี้ได้ ที่สำค
สตรีขี่ม้าออกศึก บทที่ 1385
สถานการณ์ของหวังเบียวทำให้ซ่งซีซีแปลกใจไม่น้อย นางคิดว่าเขาจะพาคนสนิทหนีไปซ่อนได้อย่างน้อยสองสามปี ใครจะคาดคิดว่า ระหว่างทางเขาจะถูกปล้นทรัพย์สิน แม้แต่อนุที่รักก็ยังทอดทิ้งเขา ไม่รู้ว่าในเวลานั้น เขาเคยเสียใจต่อความโง่เขลาของตัวเองบ้างหรือไม่ คนวัยกลางคน กลับยังหลงเชื่อในความรักแท้ คิดจะทิ้งภรรยาที่อยู่เคียงข้างและดูแลเขามากว่าสิบปี สุดท้ายกลับถูกคนอื่นทิ้งเสียเอง นับว่าเป็นกรรมที่ตามสนอง แต่กรรมที่เขาได้รับยังไม่หมดเพียงเท่านี้ ด้วยนิสัยของกู้ชิงหวู่ ตอนที่จากไปนางต้องเคยดูถูกเหยียดหยามเขาอย่างแน่นอน เช่นเดียวกับที่นางเคยดูถูกเหลียงเส้า กู้ชิงหวู่ใช้ความงามของตัวเองเป็นเครื่องมือ แต่ในขณะเดียวกันก็เกลียดชังชายที่หลงใหลในความงามของนางอย่างยุติธรรม ในความเป็นจริง ซ่งซีซีคิดว่าหวังเบียวอาจไม่ได้อยู่ที่อำเภอหยง เพราะด้วยสถานะของเขาในฐานะผู้หลบหนี เขาไม่สามารถปรากฏตัวด้วยหน้าตาที่แท้จริง และไม่กล้าพำนักในที่ใดที่หนึ่งนานเกินไป ได้แต่หนีซุกซ่อน เขายังพาลูกไปด้วยอีก ซ่งซีซีคิดว่า หากเขาจนตรอก เขาอาจจะแอบกลับเมืองหลวงหรือไม่?แม้เขาจะโง่ แต่ก็ไม่ถึงกับโง่สิ้นดี เขารู
สตรีขี่ม้าออกศึก บทที่ 1384
กู้ชิงหวู่กำหมัดแน่น ดวงตาเปล่งประกายแห่งความโกรธ "ดังนั้นข้าถึงบอกว่า สวรรค์ไม่ยุติธรรม ไยต้องเป็นเช่นนี้?" "เจ้าพูดเอง ด้วยชาติกำเนิดที่ดีของข้า รวมถึงสตรีหน้าเหลืองที่เจ้ากล่าวถึง นางก็เป็นสตรีผู้สูงศักดิ์" ซ่งซีซีตอบด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย แต่เต็มไปด้วยท่าทีเหนือกว่า กู้ชิงหวู่เกลียดชังท่าทางเช่นนี้ที่สุด มันเหมือนกับอดีตองค์หญิงใหญ่ที่อยู่บนหอคอยสูง ในขณะที่ตนต้องก้มต่ำอยู่ในโคลนตม นางโกรธจัด หน้าอกสะท้อนขึ้นลง "ถึงจะเป็นสตรีผู้สูงศักดิ์แล้วอย่างไร? ก็ยังถูกสามีรังเกียจอยู่ดีมิใช่หรือ?" "หวังเบียวหรือ? นางไม่เคยใส่ใจเขาเลย มีแต่เจ้าที่มองเขาเหมือนสมบัติ" ซ่งซีซีตอบอย่างไม่ใส่ใจ "สำหรับข้า เขาก็ไม่ใช่สมบัติอะไร แค่ขยะชิ้นหนึ่ง" กู้ชิงหวู่ตอบด้วยแววตาดุดัน ซ่งซีซีหัวเราะเยาะ "ข้ารู้ว่าไม่ใช่เช่นนั้น เจ้าถึงกับให้กำเนิดบุตรให้เขา ทั้งที่รู้ว่าการหนีจากสนามรบเป็นความผิดร้ายแรง เจ้ากลับไม่สนใจและหนีตามเขาไป ข้าเคยเจอคนปากไม่ตรงกับใจเช่นเจ้ามานักต่อนัก" "ไร้สาระ!" กู้ชิงหวู่ตะโกนอย่างโกรธเกรี้ยว ใบหน้าแดงก่ำ แต่ไม่นานก็หัวเราะเยาะ "ฮะ คิดจะหลอกข้าหรือ? ใช่ ข้ารักเขาจนถ
สตรีขี่ม้าออกศึก บทที่ 1383
สถานที่อันเป็นมงคลนี้ถูกเลือกโดยสำนักโหรหลวง เป็นสถานที่ที่งดงามด้วยภูเขาและสายน้ำ มีหมู่บ้านอยู่ใกล้ๆ สองแห่ง แม้จะเรียกว่าด้านข้างพระราชสุสาน แต่ความจริงแล้วห่างจากพระราชสุสานถึงสามสิบลี้ หลังจากงานศพ กู้ชิงหยิงมาพบซ่งซีซีและเสิ่นว่านจือเพื่อกล่าวลา บอกว่าจะไปสร้างกระท่อมเล็กๆ อยู่ในหมู่บ้านใกล้เคียงเพื่อเฝ้าสุสานของบิดาบุญธรรม เสิ่นว่านจือถามว่านางต้องการความช่วยเหลือเรื่องเงินหรือไม่ นางตอบว่าไม่จำเป็น เพราะนางจะขายเครื่องประดับที่เคยซื้อไว้ ก็เพียงพอจะกลายเป็นคนมีฐานะเล็กๆ ได้ วันที่นางจากไปพอดีกับวันที่เจ้าสิบเอ็ดฝางคุมตัวอ๋องเยี่ยนและคนอื่นๆ กลับเมืองหลวง นางยืนอยู่ที่ประตูเมือง มองเข้าไปในรถนักโทษที่มีอ๋องเยี่ยนและอ๋องฮวย ความเกลียดชังพลันผุดขึ้นในใจ แต่เมื่อเห็นชาวบ้านต่างด่าทอและโยนใบไม้เน่าใส่พวกเขา นางก็รู้สึกคลายความโกรธ เพราะคิดว่าคนชั่วได้กรรมของตนเองแล้ว สำหรับนาง นับจากนี้ก็เป็นอิสระแล้ว ไม่มีใครหรือสิ่งใดมาผูกมัดนางได้อีก ในการคุมตัวครั้งนี้ ยังมีข้าราชการของหนิงโจวและชิวเหมิงถูกนำตัวกลับมาด้วย สิ่งที่ทำให้ซ่งซีซีประหลาดใจคือ นางยังเห็นกู้ชิงหวู่ด
สตรีขี่ม้าออกศึก บทที่ 1382
ใช้เวลาห้าวันกว่าจะกวาดล้างเศษซากกบฏได้หมดสิ้น เจ้าสิบเอ็ดฝางและมู่ฉงกุยส่งข่าวชัยชนะมาว่าได้จับชิวเหมิงกบฏตัวสำคัญเป็นเชลย พร้อมนำตัวอ๋องเยี่ยน อ๋องหวย และอู๋เซียงผู้ทรยศกลับมายังเมืองหลวง ซึ่งอีกไม่นานจะมาถึง ยกเว้นเพียงหวังเบียวที่ยังคงหลบหนี นอกนั้นกบฏส่วนใหญ่ล้วนถูกจับกุมได้หมดแล้ว วันที่ 25 เดือนเจ็ด สำนักราชวังจัดพิธีศพให้ท่านอ๋องฮุย เพราะเหตุการณ์กบฏของเซี่ยทิงเหยียน พิธีศพจึงจัดอย่างเรียบง่าย และจักรพรรดิ์ซูชิงทรงเรียกขุนนางมาหารือว่าท่านอ๋องฮุยควรได้ฝังในสุสานอ๋องหรือไม่ แม้ว่าท่านอ๋องฮุยจะบริสุทธิ์ แต่ความผิดของเซี่ยทิงเหยียนเป็นโทษที่เกี่ยวพันถึงทั้งตระกูล ซ่งซีซีไม่ได้รับการเรียกตัวให้เข้าร่วมพิธี นางจึงพาผู้คนจากจวนเป่ยหมิงอ๋องมาร่วมงานศพของอ๋องฮุย พิธีศพจัดอย่างเรียบง่าย ไม่มีขุนนางมาร่วมงาน นอกจากจักรพรรดิ์จะทรงอนุญาตให้อ๋องฮุยฝังในสุสานอ๋อง มิฉะนั้นจะไม่มีใครกล้าเข้าร่วม กู้ชิงหยิงสวมชุดไว้ทุกข์คุกเข่าเผากระดาษหน้าโลงศพ ศพของอ๋องฮุยถูกบรรจุในโลงแล้วแต่ยังไม่ได้ปิดฝา เมื่อซ่งซีซีและเสิ่นว่านจือมาถึง ยังสามารถไปดูหน้าศพครั้งสุดท้ายได้ มีโลงศพสา
สตรีขี่ม้าออกศึก บทที่ 1381
เมื่อได้ยินว่าอ๋องฮุยปลิดชีพตนเอง เซี่ยทิงเหยียนถึงกับอึ้งไป ก่อนจะร้องไห้เสียงดังว่า “เสด็จพ่อ ทำไมต้องกลัวโทษจนถึงกับฆ่าตัวตาย? ลูกสัญญาไว้ว่าจะรับโทษแทนท่านแล้ว” เมื่อได้ยินคำพูดนี้ กู้ชิงหยิงที่ไม่ได้หวังจะมีชีวิตรอดอยู่แล้วก็พุ่งเข้าไปชกหัวเขาอย่างแรง หมัดของกู้ชิงหยิงใหญ่โตนัก ฟาดเข้าที่กระหม่อมของเซี่ยทิงเหยียนจนเขารู้สึกราวกับโดนฟ้าผ่า หูอื้ออยู่นานก่อนจะเงยหน้ามองนางด้วยสายตาเย็นเยียบดุจอสรพิษ กู้ชิงหยิงถ่มน้ำลายใส่เขาแล้วกล่าวว่า “เจ้าสัตว์เดรัจฉาน เจ้าใช้อำนาจข่มขู่ชีวิตชาวเมืองหนิงโจวและคนเก่าของวังให้ท่านอ๋องต้องรับผิดแทนเจ้า ท่านอ๋องไม่เคยมีจิตคิดกบฏ แม้แต่ตอนที่ถูกเจ้าจับตาอย่างใกล้ชิด ท่านยังพยายามส่งข่าวให้ใต้เท้าซ่ง เจ้าจงหยุดทำลายชื่อเสียงของท่านอ๋องหลังจากตายเถิด” นางพูดจบก็รีบคุกเข่าลง น้ำตาไหลอาบหน้า “ฝ่าบาท ขอพระองค์ทรงโปรดพิจารณา ท่านอ๋องไม่ได้ก่อกบฏ แต่เป็นเซี่ยทิงเหยียนที่พูดเองว่า หากเขาสำเร็จ ทุกอย่างจะเป็นไปด้วยดี แต่หากล้มเหลว ลูกน้องของเขาจะสังหารชาวเมืองหนิงโจว เขาข่มขู่ท่านอ๋องเช่นนี้มาตลอด คนเก่าของวังที่อยู่ข้างกายท่านอ๋องถูกเขาฆ่าจนแทบไม่
สตรีขี่ม้าออกศึก บทที่ 1380
จักรพรรดิ์ซูชิงมองลงมาจากที่สูง ดวงตาเต็มไปด้วยความชิงชัง “อย่างนั้นหรือ? แม้เจ้าจะยอมรับโทษแทนบิดา แต่ข้าไม่อาจกล่าวโทษผู้บริสุทธิ์โดยไร้เหตุผลได้ ใครกันที่เป็นกบฏวางแผนชิงบัลลังก์ ข้าจะสืบสวนให้กระจ่างเอง” “ฝ่าบาท” เซี่ยทิงเหยียนน้ำตาคลอ ดวงหน้าเต็มไปด้วยความเสียใจอย่างยิ่ง “ไม่ต้องสืบสวนแล้ว ขอพระองค์ทรงตัดสินโทษกระหม่อมเถิด เสด็จพ่อเพียงหลงผิดชั่วขณะ” จักรพรรดิ์ซูชิงหัวเราะเยาะ “เจ้าทำให้ข้าผิดหวังนัก เหตุใดถึงไร้เกียรติเช่นนี้? ไหนล่ะความตระหนักของผู้แพ้ในสงคราม เจ้าไม่คู่ควรแม้แต่จะเป็นยอดคนผู้ห้าวหาญ ผู้เช่นเจ้ากล้าหมายปองบัลลังก์ คิดจะเป็นประมุขของแผ่นดินหรือ? เซี่ยทิงเหยียน อย่าให้ผู้ติดตามเจ้าเขาต้องผิดหวังนัก” “กระหม่อมยินดีรับโทษแทนเสด็จพ่อ! ขอพระองค์โปรดเมตตาไว้ชีวิตเสด็จพ่อด้วย” เซี่ยทิงเหยียนไม่สนว่าจักรพรรดิ์ซูชิงจะตรัสสิ่งใด เขาก็ยังคงกล่าวแต่คำนี้ด้วยความปวดร้าวและความกตัญญู ขุนนางที่อยู่ในที่นั้นย่อมไม่เชื่อ ต่างตำหนิเขาด้วยถ้อยคำรุนแรงถึงความทะเยอทะยานราวหมาป่า แต่หากคนใดหน้าหนาเพียงพอ ย่อมไม่สะทกสะท้านต่อคำด่าว่า เขายังคงแสดงสีหน้าเจ็บปวดและกล่าวว่า
