เข้าสู่ระบบแชร์
00
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-03-12 14:48:53บทนำ
Rrr Rrr เสียงแจ้งเตือนโปรแกรมแชทยอดนิยม เรียกความสนใจจากปลายฟ้าที่กำลังนั่งทำบัญชีจัดการร่ายรับรายจ่ายของร้านของบิดาที่เปิดเป็นร้านอาหารกึ่งบาร์เหล้าให้ละสายตาไปมอง มือเรียววางปากกาและใบเสร็จค่าใช้จ่ายในมือลงกับโต๊ะ พลางเอื้อมคว้าเอาสมาร์ทโฟนรุ่นเก่าของตัวเองขึ้นมาเปิดโปรแกรมแชทเพื่อพิมพ์ตอบเพื่อนๆ ที่กลางค่ำกลางคืนยังไม่ยอมหลับยอมนอนกันอีก แชทกลุ่ม (2สาว เกย์ 1 ชาย 2) โช :: เพื่อนๆ ค่า คือว่านะไม่เจอกันนานแล้ว นัดเจอกันหน่อยไหมจ้ะ ลินดา :: กูไปๆ ไม่ได้เจอพวกมึงนานแล้ว อัพเดทชีวิตกันหน่อย เก้า :: ไปด้วยค้าบ คิดถึงเพื่อนสัส เก้า:: ว่าแต่ร้านไหน ลินดา :: ร้านเดิมไหม ปลายฟ้า :: ร้านเฮียคินนะเหรอ โช :: ใช่จ้า ริมฝีปากบางเม้มแน่น นัยน์ตาสีน้ำตาลกรอกไปมาอย่างใช่ความคิด แน่นอนว่าเธอคิดถึงเพื่อนแต่สถานการณ์ที่บ้านเธอตอนนี้ไม่ค่อยดี แถมตอนนี้เธอต้องประหยัดเพื่อนำเงินมารักษาพ่อและดูแลกิจการที่บ้านให้ไปรอด ไม่งั้นจะมีคนอีกเกือบสิบชีวิตต้องตกงาน ‘ควรไปหรือไม่ควรไปนะ...’ เสียงแชทดังขึ้นอีกครั้งเรียกปลายฟ้าให้หลุดออกจากภวังค์ เธอก้มลงอ่านข้อความที่ทำให้เธอตัดสินใจว่าจะไปหรือไม่ไปตามนัดหมายของเพื่อนในครั้งนี้ แชทกลุ่ม (2สาว เกย์ 1 ชาย 2) สกาย :: เอาสิ หลังจบก็ไม่ค่อยได้เจอกันเลย มาเจอกันหน่อยก็ดี ปลายฟ้า :: งั้นเจอกันกี่โมงดี พรุ่งนี้วันเสาร์นี่ ดื่มกันนิดๆ หน่อยๆ ก็ได้มั่ง โช :: เอาๆ งั้นเจอกัน บ่ายโมงที่หน้าร้านนะ เก้า :: มึงว่าเฮียยังเก็บซนลับเราไว้ไหมวะ ลินดา :: เก็บจ้าอาทิตย์ก่อนกูเพิ่งไปมา เฮียทำให้ใหม่แล้วด้วย สวยสะบัดบอกเลย ปลายฟ้า :: งั้นเจอกันนะ เราไปนอนก่อน บาย เก้า :: กูไปนอนกอดเมียละ บายย สกาย :: ฝันดี โช :: ฝันดีจ้า ปลายฟ้า :: ฝันดีน้า มือเรียวคว่ำหน้าจอโทรศัพท์ลงกับโต๊ะก่อนจะเอนหลังพิงไปพนักพิงอย่างเหนื่อยอ่อน แม้จิตใจจะชุ่มฉ่ำขึ้นมาบ้างแต่ตะกอนความเหนื่อยล้าก็ใช่ว่าจะหายไปได้ง่ายๆ ร่างเพรียวบางของหญิงสาววัย 23 ปีลุกขึ้นมาจัดเรียงใบเสร็จต่างๆ บนโต๊ะให้เป็นระเบียบ ก่อนจะเดินเอื่อย ๆ ไปอาบน้ำเพื่อเตรียมตัวนอน กลิ่นครีมน้ำอาบประจำตัวหอมฟุ้งไปทั่วทั้งห้องทันทีที่ปลายฟ้าก้าวเดินออกมาจากห้องน้ำ มือเรียวยกขึ้นเช็ดผมที่เปียกจากละอองน้ำเบาๆ ก่อนจะทิ้งตัวลงกับเตียงนอนด้วยความเหนื่อยล้า แต่สมองน้อยๆ ก็ไม่วายนึกถึงสถานที่ในความทรงจำของเธออย่างเปี่ยมสุข สถานที่ที่เธอจะไปในวันพรุ่งนี้คือร้านอาหารข้างมหาวิทยาลัย ปลายฟ้าและเพื่อน ๆ เรียกกันอย่างติดปากว่า ‘ร้านเฮียคิน’ แม้ความจริงแล้วสถานที่ที่พวกเพื่อนๆ นัดจริงๆ จะเป็นดาดฟ้าชั้นบนสุดของตึกก็ตาม โซนลับๆ ที่เฮียคินและพวกเธอเป็นคนทำขึ้นมาเอง เหตุเกิดจากวันนั้นร้านคนเต็มจนไม่มีที่นั่ง แต่เพราะพวกเธออยากทานข้าวและอยากโดดเรียนวิชาน่าเบื่อจึงหนีไปหลบที่ดาดฟ้าชั้นบนสุดของร้าน พี่อคินรุ่นพี่ที่สนิทก็จัดการหาเต็นท์เก่าๆ มากางกันแดดให้ ได้บรรยากาศแบบตั้งแคมป์กลางแจ้ง เพื่อนๆ ที่ไม่เคยได้ไปนอนหรือนั่งเต็นท์ก็ตื่นเต้นกันยกใหญ่ นับตั้งแต่วันนั้นพวกเธอก็ไปกันบ่อยขึ้น จนที่นั้นกลายเป็นที่ประจำของกลุ่มไปโดยปริยาย ปลายฟ้านึกถึงความทรงจำต่างๆ อย่างมีความสุขก่อนจะคล้อยลับไปด้วยความอ่อนเพลียจากความเหนื่อยล้าตลอดทั้งวันบทที่เกี่ยวข้อง
สกายร้ายรัก 01
รุ่งเช้าปลายฟ้าตื่นแต่เช้ามาจัดการกับธุระส่วนตัว ทำอาหาร ดูแลพ่อ จัดร้านและเรียกเมฆผู้เป็นน้องชายให้ตื่นมาดูอาบน้ำ กินข้าว ดูแลบิดาเพราะเช้านี้ตัวเธอต้องทำบัญชีให้เรียบร้อยก่อนจะออกไปเจอกลุ่มเพื่อนในตอนบ่าย“พี่ฟ้าไม่กินข้าวเหรอ” เสียงของเมฆน้องชายดังขึ้น เรียกความสนใจของเธอจากใบเสร็จในมือแต่ปลายฟ้าก็ไม่ได้เงยหน้ามองแต่อย่างใด เธอทำเพียงตอบน้องชายไปด้วยน้ำเสียงนิ่งสงบว่า“พี่ทานไปแล้วละ เมฆไปกินเถอะ ตอนบ่ายถึงเย็นพี่ไม่อยู่นะ ออกไปเจอเพื่อน ดูแลพ่อด้วย เดี๋ยวพี่ทิ้งเงินไว้ให้ ถ้าหิวก็สั่งทานเอานะ”ปลายฟ้าเอ่ยตอบพร้อมบอกตารางในวันนี้ของเธอด้วยรอยยิ้ม เธอมองน้องชายที่พยักหน้ารับก่อนจะเดินออกไป ก่อนจะหันกลับไปทำงานต่อเพื่อให้เสร็จทันก่อนเธอจะออกไปตามนัดมือเรียวขยับปลายปากกาเขียนร่ายรับร่ายจ่ายของร้านและในบ้านเพื่อคำนวนหักลบให้พอจ่ายเงินเดือลูกน้องและผ่อนจ่ายหนี้สินที่พ่อเธอกู้ยืมมาเปิดร้านจนถึง 11 โมงครึ่งก็วางปากกาและใบเสร็จทุกใบลง“เสร็จสักที แม้เดือนหน้าจะต้องมาทำใหม่ก็เถอะ” แน่นอนว่าสิ่งที่เธอทำ ไม่ใช่แค่เพื่อคำนวณรายรับรายจ่ายแต่เพื่อเอาไว้ลดหย่อนภาษีภายหลัง มือบางจัดเก็บใบเสร็จ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-12สกายร้ายรัก 02
ดวงตาคมทอดมองร่างเพรียวของเพื่อนสนิทอย่างสำรวจ ก่อนจะเอ่ยทักทายไปตามปกติ แต่ไม่รู้ทำเพื่อนสาวของเขาคนนี้ถึงแสดงท่าทีเลิกลั่กก็ไม่ทราบ “สบายดีนะ” “อื้อ เรื่อยๆ แหละ สกายอ่ะ เป็นไงบ้าง งานเยอะไหม?” “อืม เยอะอยู่ แล้วนี่มายังไง แท็กซี่?” ปลายฟ้ากระพริบตาสองสามครั้งก่อนจะกลั้นใจโกหกออกไป โดยไม่รู้เลยว่านั้นเป็นกับดักที่สกายจงใจหย่อนให้เธอติด เพราะเขารู้จักเธอมานานพอจะรว่าปลายฟ้าเป็นคนอย่างไร “อืม เรานั่งแท็กซี่มา” “แน่นะว่านั่งแท็กซี่ ไม่ใช่เดินมา” ดวงตาคมหรี่ตามองเพื่อนสาวคนสนิท ยิ่งหญิงสาวพนักหน้ายืนยันว่านั่งแท็กซี่มาแววตาก็ยิ่งทวีคูณความดุดันมากขึ้นเรื่อยๆ เพราะสกายจำได้ว่า เขาและเพื่อนคนอื่นๆ เสนอตัวไปรับปลายฟ้าที่บ้านแต่เจ้าตัวปฏิเสธเพราะไม่อยากรบกวนและบอกจะนั่งแท็กซี่มาเอง แต่เขารู้จักหญิงสาวดีกว่านั้น และรู้ว่าอีกฝ่ายต้องเดินมาอย่างแน่นอน ไม่มีทางนั่งแท็กซี่ที่มีราคาแพงเกือบเท่าราคาชานมแบรนด์ดัง 1 แก้วเด็ดขาด สกายถอนหายใจเบาๆ ก่อนจะขยับเข้าใกล้ร่างปลายฟ้าและยกมือขึ้นลูบผมของเธอสองสามครั้งก่อนจะออกแรงยีจนยุ่งฟูพาลเอาหัวใจดวงน้อยของปลายฟ้าสั่นไหวจากการกระทำของชายหนุ่ม พวงแ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-12สกายร้ายรัก 03
ตอนที่ 32 เดือนต่อมาณ บริษัทเอกชนแห่งหนึ่งปลายฟ้ากำลังเครียด...ระยะเวลากว่าสองเดือนที่ผ่านมาเธอแทบไม่ได้สัมผัสกับคำว่า ‘พัก’ เลยแม้แต่วันเดียว งานของเธอมากขึ้นและมากขึ้นตั้งแต่กลับมาจากปาร์ตี้วันนั้น จนวันนี้ก็ยังไม่มีท่าทีว่าจะลดลงเลยแม้แต่น้อย เดิมทีเธอเข้ามาทำงานในบริษัทด้วยใจแน่วแน่ มีไฟและต้องการทำงานเพื่อพัฒนาองค์กรที่ให้โอกาสเธอทำงานให้ก้าวหน้าต่อไป แต่เพราะความสวยและดีกรีนักศึกษาเกียรตินิยมอันดับสองผนวกกับความสามารถในการทำงานของเธอ ทำให้มีคนอิจฉาและค่อยกลั่นแกล้งเธอเสมอ โครงการนับสิบโครงการถูกปฏิเสธ งานโดนตำหนิบ่อยทั้ง ๆ ที่ไม่มีจุดผิด เธอเคยไปร้องไห้กับหัวหน้าฝ่ายที่เธอสังกัดอยู่ครั้งหนึ่ง ก่อนจะจับได้ว่าเธอคนนั้นนั่นเองที่เป็นคนกลั่นแกล้งเธอมาตลอดแม้จะโชคดีที่เพื่อนร่วมงานดี เข้าใจเธอ ค่อยช่วยอยู่บ้าง แต่ก็ไม่มีใครทนอำนาจจากหัวหน้าของเธอได้นาน ต้องล่าถอยไปค่อยช่วยอยู่เบื้องหลังแทน ตัวเธอในตอนนี้อยากลาออกใจแทบขาด แต่เธอทำแบบนั้นไม่ได้...“เฮ้อออ” หญิงสาวร่างเพรียวบางถอนหายใจออกมาเบา ๆ ก่อนจะยื่นเอกสารส่งให้ชายหนุ่มรูปร่างสูงโปร่งที่เดินตรงดิ่งเข้ามารับแฟ้
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-12สกายร้ายรัก 04
ตอนที่ 4[ที่ทำงานของปลายฟ้า]17:30 น.มือเรียวหยิบจับข้าวของลงกระเป๋าอย่างคล่องแคล้วก่อนจะรีบเดินทางกลับบ้านเพื่อเตรียมตัวสำหรับคืนนี้ รถโดนสารประจำทางถูกยกมือโบกเรียกก่อนที่ร่างเพรียวของปลายฟ้าจะกระโดดขึ้นไป จากที่ทำงานจนถึงบ้านเธอเป็นระยะที่แค่นั่งรถเมล์เพียง 5 ป้ายเท่านั้น แต่อุปสรรคหลัก ๆ ของการเดินทางก็คงไม่พ้นการจราจรที่ติดขัดในช่วงเย็นวันศุกร์แบบนี้ แต่ถึงแบบนั้นเธอก็ถึงบ้านในเวลาไม่ถึงชั่วโมง นี่นับเป็นข้อดีอีกข้อของการทำงานที่บริษัทแห่งนี้ “อ้าว เจ้ ทำไมวันนี้กลับเร็วจังอ่ะ” เมฆเอ่ยทักขึ้นเมื่อเห็นว่าพี่สาวคนสวยกลับมาเร็วกว่าปกติ ดวงตาคมของเด็กหนุ่มมองพี่สาวตนเองที่อารมณ์ดีกว่าทุกวันด้วยความสงสัย ก่อนจะยิ่งงุนงงยิ่งกว่าเดิมเมื่อปลายฟ้าเดินเลยผ่านตนขึ้นห้องไป ปลายฟ้าที่จิตใจอยู่กับงานปาร์ตี้เล็ก ๆ ในวันนี้ของเธอและเพื่อน ๆ เมินเฉยทุกสิ่งอย่างราวกับร่างกายที่ถูกใช้งานอย่างหนักมาตลอดสองเดือนกำลังสะกดจิตปลายฟ้าให้สนใจแค่เรื่องพักผ่อนและออกเที่ยวเท่านั้น หญิงสาวร่างเพรียวบางลองชุดในตู้เสื้อผ้าของตนเองตัวแล้วตัวเล่า ก่อนจะค่อย ๆ คัดเอาเสื้อโทนสีขาวออกมาว่างเรียงพร้อ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-12
บทล่าสุด
สกายร้ายรัก 04
ตอนที่ 4[ที่ทำงานของปลายฟ้า]17:30 น.มือเรียวหยิบจับข้าวของลงกระเป๋าอย่างคล่องแคล้วก่อนจะรีบเดินทางกลับบ้านเพื่อเตรียมตัวสำหรับคืนนี้ รถโดนสารประจำทางถูกยกมือโบกเรียกก่อนที่ร่างเพรียวของปลายฟ้าจะกระโดดขึ้นไป จากที่ทำงานจนถึงบ้านเธอเป็นระยะที่แค่นั่งรถเมล์เพียง 5 ป้ายเท่านั้น แต่อุปสรรคหลัก ๆ ของการเดินทางก็คงไม่พ้นการจราจรที่ติดขัดในช่วงเย็นวันศุกร์แบบนี้ แต่ถึงแบบนั้นเธอก็ถึงบ้านในเวลาไม่ถึงชั่วโมง นี่นับเป็นข้อดีอีกข้อของการทำงานที่บริษัทแห่งนี้ “อ้าว เจ้ ทำไมวันนี้กลับเร็วจังอ่ะ” เมฆเอ่ยทักขึ้นเมื่อเห็นว่าพี่สาวคนสวยกลับมาเร็วกว่าปกติ ดวงตาคมของเด็กหนุ่มมองพี่สาวตนเองที่อารมณ์ดีกว่าทุกวันด้วยความสงสัย ก่อนจะยิ่งงุนงงยิ่งกว่าเดิมเมื่อปลายฟ้าเดินเลยผ่านตนขึ้นห้องไป ปลายฟ้าที่จิตใจอยู่กับงานปาร์ตี้เล็ก ๆ ในวันนี้ของเธอและเพื่อน ๆ เมินเฉยทุกสิ่งอย่างราวกับร่างกายที่ถูกใช้งานอย่างหนักมาตลอดสองเดือนกำลังสะกดจิตปลายฟ้าให้สนใจแค่เรื่องพักผ่อนและออกเที่ยวเท่านั้น หญิงสาวร่างเพรียวบางลองชุดในตู้เสื้อผ้าของตนเองตัวแล้วตัวเล่า ก่อนจะค่อย ๆ คัดเอาเสื้อโทนสีขาวออกมาว่างเรียงพร้อ
สกายร้ายรัก 03
ตอนที่ 32 เดือนต่อมาณ บริษัทเอกชนแห่งหนึ่งปลายฟ้ากำลังเครียด...ระยะเวลากว่าสองเดือนที่ผ่านมาเธอแทบไม่ได้สัมผัสกับคำว่า ‘พัก’ เลยแม้แต่วันเดียว งานของเธอมากขึ้นและมากขึ้นตั้งแต่กลับมาจากปาร์ตี้วันนั้น จนวันนี้ก็ยังไม่มีท่าทีว่าจะลดลงเลยแม้แต่น้อย เดิมทีเธอเข้ามาทำงานในบริษัทด้วยใจแน่วแน่ มีไฟและต้องการทำงานเพื่อพัฒนาองค์กรที่ให้โอกาสเธอทำงานให้ก้าวหน้าต่อไป แต่เพราะความสวยและดีกรีนักศึกษาเกียรตินิยมอันดับสองผนวกกับความสามารถในการทำงานของเธอ ทำให้มีคนอิจฉาและค่อยกลั่นแกล้งเธอเสมอ โครงการนับสิบโครงการถูกปฏิเสธ งานโดนตำหนิบ่อยทั้ง ๆ ที่ไม่มีจุดผิด เธอเคยไปร้องไห้กับหัวหน้าฝ่ายที่เธอสังกัดอยู่ครั้งหนึ่ง ก่อนจะจับได้ว่าเธอคนนั้นนั่นเองที่เป็นคนกลั่นแกล้งเธอมาตลอดแม้จะโชคดีที่เพื่อนร่วมงานดี เข้าใจเธอ ค่อยช่วยอยู่บ้าง แต่ก็ไม่มีใครทนอำนาจจากหัวหน้าของเธอได้นาน ต้องล่าถอยไปค่อยช่วยอยู่เบื้องหลังแทน ตัวเธอในตอนนี้อยากลาออกใจแทบขาด แต่เธอทำแบบนั้นไม่ได้...“เฮ้อออ” หญิงสาวร่างเพรียวบางถอนหายใจออกมาเบา ๆ ก่อนจะยื่นเอกสารส่งให้ชายหนุ่มรูปร่างสูงโปร่งที่เดินตรงดิ่งเข้ามารับแฟ้
สกายร้ายรัก 02
ดวงตาคมทอดมองร่างเพรียวของเพื่อนสนิทอย่างสำรวจ ก่อนจะเอ่ยทักทายไปตามปกติ แต่ไม่รู้ทำเพื่อนสาวของเขาคนนี้ถึงแสดงท่าทีเลิกลั่กก็ไม่ทราบ “สบายดีนะ” “อื้อ เรื่อยๆ แหละ สกายอ่ะ เป็นไงบ้าง งานเยอะไหม?” “อืม เยอะอยู่ แล้วนี่มายังไง แท็กซี่?” ปลายฟ้ากระพริบตาสองสามครั้งก่อนจะกลั้นใจโกหกออกไป โดยไม่รู้เลยว่านั้นเป็นกับดักที่สกายจงใจหย่อนให้เธอติด เพราะเขารู้จักเธอมานานพอจะรว่าปลายฟ้าเป็นคนอย่างไร “อืม เรานั่งแท็กซี่มา” “แน่นะว่านั่งแท็กซี่ ไม่ใช่เดินมา” ดวงตาคมหรี่ตามองเพื่อนสาวคนสนิท ยิ่งหญิงสาวพนักหน้ายืนยันว่านั่งแท็กซี่มาแววตาก็ยิ่งทวีคูณความดุดันมากขึ้นเรื่อยๆ เพราะสกายจำได้ว่า เขาและเพื่อนคนอื่นๆ เสนอตัวไปรับปลายฟ้าที่บ้านแต่เจ้าตัวปฏิเสธเพราะไม่อยากรบกวนและบอกจะนั่งแท็กซี่มาเอง แต่เขารู้จักหญิงสาวดีกว่านั้น และรู้ว่าอีกฝ่ายต้องเดินมาอย่างแน่นอน ไม่มีทางนั่งแท็กซี่ที่มีราคาแพงเกือบเท่าราคาชานมแบรนด์ดัง 1 แก้วเด็ดขาด สกายถอนหายใจเบาๆ ก่อนจะขยับเข้าใกล้ร่างปลายฟ้าและยกมือขึ้นลูบผมของเธอสองสามครั้งก่อนจะออกแรงยีจนยุ่งฟูพาลเอาหัวใจดวงน้อยของปลายฟ้าสั่นไหวจากการกระทำของชายหนุ่ม พวงแ
สกายร้ายรัก 01
รุ่งเช้าปลายฟ้าตื่นแต่เช้ามาจัดการกับธุระส่วนตัว ทำอาหาร ดูแลพ่อ จัดร้านและเรียกเมฆผู้เป็นน้องชายให้ตื่นมาดูอาบน้ำ กินข้าว ดูแลบิดาเพราะเช้านี้ตัวเธอต้องทำบัญชีให้เรียบร้อยก่อนจะออกไปเจอกลุ่มเพื่อนในตอนบ่าย“พี่ฟ้าไม่กินข้าวเหรอ” เสียงของเมฆน้องชายดังขึ้น เรียกความสนใจของเธอจากใบเสร็จในมือแต่ปลายฟ้าก็ไม่ได้เงยหน้ามองแต่อย่างใด เธอทำเพียงตอบน้องชายไปด้วยน้ำเสียงนิ่งสงบว่า“พี่ทานไปแล้วละ เมฆไปกินเถอะ ตอนบ่ายถึงเย็นพี่ไม่อยู่นะ ออกไปเจอเพื่อน ดูแลพ่อด้วย เดี๋ยวพี่ทิ้งเงินไว้ให้ ถ้าหิวก็สั่งทานเอานะ”ปลายฟ้าเอ่ยตอบพร้อมบอกตารางในวันนี้ของเธอด้วยรอยยิ้ม เธอมองน้องชายที่พยักหน้ารับก่อนจะเดินออกไป ก่อนจะหันกลับไปทำงานต่อเพื่อให้เสร็จทันก่อนเธอจะออกไปตามนัดมือเรียวขยับปลายปากกาเขียนร่ายรับร่ายจ่ายของร้านและในบ้านเพื่อคำนวนหักลบให้พอจ่ายเงินเดือลูกน้องและผ่อนจ่ายหนี้สินที่พ่อเธอกู้ยืมมาเปิดร้านจนถึง 11 โมงครึ่งก็วางปากกาและใบเสร็จทุกใบลง“เสร็จสักที แม้เดือนหน้าจะต้องมาทำใหม่ก็เถอะ” แน่นอนว่าสิ่งที่เธอทำ ไม่ใช่แค่เพื่อคำนวณรายรับรายจ่ายแต่เพื่อเอาไว้ลดหย่อนภาษีภายหลัง มือบางจัดเก็บใบเสร็จ
สกายร้ายรัก 00
บทนำRrr Rrrเสียงแจ้งเตือนโปรแกรมแชทยอดนิยม เรียกความสนใจจากปลายฟ้าที่กำลังนั่งทำบัญชีจัดการร่ายรับรายจ่ายของร้านของบิดาที่เปิดเป็นร้านอาหารกึ่งบาร์เหล้าให้ละสายตาไปมอง มือเรียววางปากกาและใบเสร็จค่าใช้จ่ายในมือลงกับโต๊ะ พลางเอื้อมคว้าเอาสมาร์ทโฟนรุ่นเก่าของตัวเองขึ้นมาเปิดโปรแกรมแชทเพื่อพิมพ์ตอบเพื่อนๆ ที่กลางค่ำกลางคืนยังไม่ยอมหลับยอมนอนกันอีกแชทกลุ่ม(2สาว เกย์ 1 ชาย 2)โช :: เพื่อนๆ ค่า คือว่านะไม่เจอกันนานแล้ว นัดเจอกันหน่อยไหมจ้ะลินดา :: กูไปๆ ไม่ได้เจอพวกมึงนานแล้ว อัพเดทชีวิตกันหน่อยเก้า :: ไปด้วยค้าบ คิดถึงเพื่อนสัสเก้า:: ว่าแต่ร้านไหนลินดา :: ร้านเดิมไหมปลายฟ้า :: ร้านเฮียคินนะเหรอโช :: ใช่จ้าริมฝีปากบางเม้มแน่น นัยน์ตาสีน้ำตาลกรอกไปมาอย่างใช่ความคิด แน่นอนว่าเธอคิดถึงเพื่อนแต่สถานการณ์ที่บ้านเธอตอนนี้ไม่ค่อยดี แถมตอนนี้เธอต้องประหยัดเพื่อนำเงินมารักษาพ่อและดูแลกิจการที่บ้านให้ไปรอด ไม่งั้นจะมีคนอีกเกือบสิบชีวิตต้องตกงาน‘ควรไปหรือไม่ควรไปนะ...’เสียงแชทดังขึ้นอีกครั้งเรียกปลายฟ้าให้หลุดออกจากภวังค์ เธอก้มลงอ่านข้อความที่ทำให้เธอตัดสินใจว่าจะไปหรือไม่ไปตามนัดหมายของเ
