บทที่ 3 : พบเจอ 2

ระหว่างที่อิงฟ้ากำลังนั่งพูดคุยกับเพื่อน ๆ ของเธออย่างสนุกสนาน เธอหารู้เลยว่า มีสายตา 3 คู่กำลังจ้องเธออย่างไม่ลดละจากโซน VIP1 ที่อยู่ตรงข้าม โดยเฉพาะสายตาสีน้ำตาลคู่นั้น จ้องเธอราวกับเสือจ้องจะกินเหยื่ออย่างนั้นแหล่ะ

"เห้ย! พวกมึง ดูผู้หญิงชุดสีแดงโซน VIP2 ดิวะ เด็ดโคตร"

เป็นจอร์นที่พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น เพราะหญิงสาวที่เขาเห็นตอนนี้สวยกว่าทุกคนที่เคยมาเที่ยวที่ผับของเขา สวยกว่าทุกคนที่เขาเคยเจอมา

"กูก็กำลังมองอยู่นี่ไง สวยจริงว่ะ" เมฆเอ่ยต่อ

"ไอ้คิม สายตามึงนี่ พ่อเสือ Come back แล้วสินะมึง"

"หึ! น่าสนใจดี"

คิมหันต์พูดทั้งที่ยังไม่ละสายตาไปจากหญิงสาวชุดแดงคนนั้น

"ดูท่าจะไม่ใช่ลูกค้าประจำร้านเรานะกูว่า ไม่คุ้นหน้าเลยว่ะ"

"เออว่ะ งั้นกูกับมึงไอ้เมฆ เราควรไปทักทายในฐานะเจ้าของผับหน่อย" จอร์นกล่าวพร้อมดึงมือเมฆลุกขึ้นไปยังโซน VIP2

"ไอ้คิมมึงจะไปไหม" เมฆถาม

"เชิญพวกมึงไปกันสองคนเถอะ คนอย่างกูไม่ต้องเข้าหาผู้หญิงคนไหนหรอก สาว ๆ รอเข้าหากูเยอะ"

คิมหันต์ตอบเพื่อนพร้อมกับกระดกเครื่องดื่มสีอำพันลงคอ นั่งมองเพื่อนของตนเดินไปทักทายหญิงสาวที่ตกเป็นเป้าสายตาอยู่ตอนนี้ นัยย์ตาสีน้ำตาลนั้นก็ยังจ้องสาวเจ้าอยู่อย่างไม่ลดละ เธอดูมีเสน่ห์ ดึงดูด เชิญชวนให้เข้าหา แต่อย่างว่าแหล่ะ ตัวเขาเองไม่จำเป็นต้องเข้าไปหาผู้หญิงก่อนหรอก

โซน VIP2

"สวัสดีครับคนสวย ผมชื่อจอร์นนะครับเป็นเจ้าของที่นี่ ส่วนนี่เมฆเพื่อนผมเป็นหุ้นส่วน และอีกคนนั่งอยู่ทางนู้นครับเป็นหุ้นส่วนเหมือนกัน"

จอร์นแนะนำตัวให้กลุ่มสาว ๆ รู้จักพร้อมกับผายมือไปทางโซน VIP1

"สวัสดีค่ะ" กลุ่มสาวๆพูดขึ้นพร้อมกัน

"ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ ฉันชื่ออิงฟ้า ส่วนนี่กิ๊ฟ ปิงปอง และบีไนท์ค่ะ"

เป็นอิงฟ้าหญิงสาวชุดเกาะอกสีแดงที่หนุ่ม ๆ จับจ้องเป็นคนเอ่ยปากแนะนำตัวเองและเพื่อน ๆ ให้เมฆและจอร์นได้รู้จัก

"พวกคุณมาที่นี่ครั้งแรกรึเปล่าครับ ผมไม่ค่อยคุ้นหน้าเลย" เมฆถามขึ้น

"ใช่ค่ะสุดหล่อ พวกเราเพิ่งมาครั้งแรก ไม่ทราบว่าคืนนี้เจ้าของผับพอจะดูแลแขก VIP อย่างพวกเราได้ไหมคะ"

ปิงปองเอ่ยอย่างออดอ้อน พร้อมเอื้อมมือไปลูบไล้แขนเมฆเบา ๆ

"ยินดีครับ ถ้างั้นขออนุญาตพวกผมนั่งด้วยได้ไหมเอ่ย"

เป็นจอร์นที่พูดอ้อนสาว ๆ กลับบ้าง

"อร๊าย ยินดีมาก ๆ เลยค่ะ เชิญค่ะสุดหล่อขา"

บีไนท์พูดพลางลุกขึ้นกอดแขนจอร์นนั่งลงข้างๆ ตัวเอง

"พวกมึงสองคนนี่ไวนักนะเรื่องแบบนี้"

กิ๊ฟซึ่งทนอยู่นานแล้วจึงได้เอ่ยต่อว่าเพื่อนทั้งสองของเธอ

"ไอ้เมฆ มึงดูแลสาว ๆ ไปก่อนนะเว้ย เดี๋ยวกูเดินไปบอกไอ้คิมแป๊บ"

"เออ มึงเอามันมานั่งด้วยที่โซนนี้เลย ไหน ๆ เราก็คงไม่ได้กลับไปนั่งโซนนั้นแล้ว"

จอร์นเดินไปที่โต๊ะโซน VIP1 ได้สักพักก็เดินกลับมาพร้อมกับหนุ่มอีกคนที่หน้าตาหล่อเหลา ตาคม สูง ขาว ตกเป็นเป้าสายตาของสาว ๆ ทุกคนในผับแห่งนี้ไม่ต่างไปจากอิงฟ้าที่ตกเป็นเป้าสายตาของหนุ่ม ๆ เลย

"บีไนท์ มึงดูผู้ชายคนที่เดินมากับคุณจอร์น มึง ๆ เขาหล่อมาก"

ปิงปองพูดขึ้นอย่างตื่นเต้น มือทั้งสองข้างกำลังเขย่าหัวไหล่ของบีไนท์เพื่อเรียกให้เพื่อนหันไปมอง บีไนท์เองเมื่อได้ยินเพื่อนพูดด้วยน้ำเสียงที่ตื่นเต้นขนาดนั้นก็รีบหันไปมองทันที

"อุ๊ย!! มึง เห็นแล้วใจสั่นมาก หล่อแบบปะล่ำปะเหลือพ่อคุณเอ้ย"

เมื่อจอร์นและคิมหันต์เดินมาถึงโต๊ะโซน VIP2 แล้ว จอร์นก็ได้แนะนำคิมหันต์ให้กลุ่มสาว ๆ รู้จัก

สองหนุ่มนั่งพูดคุยกับกลุ่มสาว ๆ อย่างสนุกสนานอยู่พักใหญ่ เมื่อเริ่มเมาได้ที่ สาว ๆ ทั้งสี่คนก็พากันออกไปแดนซ์กระจาย ปล่อยให้หนุ่มๆ อย่างเมฆและจอร์นนั่งเฝ้าโต๊ะ

คิมหันต์นั่งกระดกเหล้าลงคอแก้วแล้วแก้วเหล่า ในใจเขาก็ยังคงนึกถึงคนรักเก่าที่เคยคบกันมานานถึง 7 ปี ความคิดถึงและความเสียใจประดังประเดสาดเทเข้ามาหนักกว่าเดิมเมื่อเหล้าเข้าปาก

"ไอ้คิม มึงใจเย็นเว้ย เหล้านะมึงไม่ใช่น้ำเปล่า"

เมฆเอ่ยปรามเพื่อน เมื่อเห็นว่าเพื่อนของตนยกดื่มไปหลายแก้วแล้ว

"มึงคิดถึงแอนหรอ"

จอร์นเอ่ยถามพร้อมเอื้อมมือไปตบไหล่เพื่อเบา ๆ

"โธ่เว้ย!!!!!!" คิมหันต์ตะโกนเสียงดังออกมา พร้อมกำปั้นทุบลงบนโต๊ะดัง ปัง!!!

"ไอ้คิม มึงใจเย็น มึงขึ้นไปนอนก่อนไหมกูว่ามึงไม่มีสติละ" จอร์นเอ่ยขึ้น

คิมหันต์ไม่ตอบ มือหนาจับแก้วเครื่องดื่มสีอำพันกระดกลงคออีกครั้งและอีกครั้งโดยไม่ฟังเสียงทัดทานของเพื่อนเลยแม้แต่น้อย

ทางด้านกลุ่มสาว ๆ อิงฟ้าที่กำลังแดนซ์กระจายกับเพื่อน อย่างเมามัน เธอปล่อยร่างกายให้โยกย้ายไปตามจังหวะเสียงเพลงในค่ำคืนนี้ ท่ามกลางสายตาหลายคู่ของหนุ่ม ๆ จับจ้องอยู่ไม่ขาด

"ตะกี้พวกแกได้ยินเสียงดังมาจากทางโต๊ะพวกเราไหม ใครเป็นอะไรไหมวะ"

เป็นกิ๊ฟที่เอ่ยขึ้นถามเพื่อน ๆ

"เออกูกับปิงปองก็ได้ยิน คนมีเรื่องกันรึเปล่า"

"มึงไปเรียกนังชะนีน้อยมา หยุดเต้นแล้วไปดูกันก่อนเถอะ"

"นังฟ้า แกหยุดเต้นก่อน เหมือนจะเกิดเรื่องที่โต๊ะพวกเรา"

ร่างบางที่ถูกเพื่อนขัดจังหวะก็เกิดอาหารหงุดหงิดเล็กน้อย แต่เธอก็ยอมเดินตามเพื่อน ๆ กลับโต๊ะแต่โดยดี

"เกิดอะไรขึ้นคะ คุณเมฆ คุณจอร์น พวกเราได้ยินเสียงดังเลยเดินมาดู" กิ๊ฟเอ่ยถามขึ้น

"ไม่มีอะไรหรอกครับ แค่ไอ้คิมมันดื่มหนักเลยอาละวาดนิดหน่อย" จอร์นรีบตอบ

"หึ! ก็นึกว่ามีอะไร เมาแล้วยังมาทำคนอื่นตกอกตกใจอีก"

อิงฟ้าบ่น เพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ทำให้เธอปากไวกว่าปกติ ส่วนคิมหันต์ได้แต่สะแยะยิ้มมุมปากเมื่อได้ยินสาวร่างบางบ่นออกมา

"ถ้าไม่มีอะไรแล้ว ขอตัวไปเต้นต่อนะคะ ใครเมาก็กลับบ้านไปนอนไป จะได้ไม่เป็นภาระคนอื่น" คนตัวเล็กยังพูดต่อไม่หยุด

"นังฟ้าเงียบ!! เมาแล้วรั่วไม่พอแถมยังปากเสียอีก" ปิงปองเอ่ยขึ้น

"ขอโทษด้วยนะคะหนุ่ม ๆ นังฟ้าเวลาเมามันชอบปากเสียค่ะ"

"ปากเสียอะไร ฉันพูดความจริง เมาแล้วก็ไปนอนดิ จะมาก่อกวนคนอื่นทำไม" อิงฟ้ายังไม่ยอมลดละ

"โธ่เว้ย" คิมหันต์ตะโกนพร้อมทุบโต๊ะอีกครั้ง แต่ครั้งนี้รุนแรงกว่าเดิม

"นังปิงปอง รีบปิดปากนังฟ้าก่อนที่มันจะพูดอะไรไปมากกว่านี้" กิ๊ฟรีบบอก

"คุณจะทุบโต๊ะทำไมนักหนาห๊ะ หยิ่งไม่พอแล้วยังจะมาทำนิสัยแย่แบบนี้อีก"

เธอบ่นใส่รัว ๆ เขาอุตส่าห์มีเวลาได้มาเที่ยวปลดปล่อยกับเพื่อน กลับมาเจอคนนิสัยแย่ ๆ แบบนี้ หมดอารมณ์จะอยู่ต่อแล้ว ทางด้านคิมหันต์เอง ยิ่งได้ยินเสียงหญิงสาวบ่นว่าให้ เขาก็ยิ่งหงุดหงิด โมโห เธอเป็นใครถึงกล้าดีมาว่าให้เขาขนาดนี้

"คุณกล้าดียังไงมาพูดกับผมแบบนี้"

เขาลุกขึ้นพูดเสียงดัง พร้อมบีบข้อมืออิงฟ้าอย่างแรง ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนกล้าว่าให้เขาขนาดนี้ ผู้หญิงทุกคนที่ผ่านมา ล้วนพูดจาออดอ้อนและยอมเขาอย่างง่ายๆ อิงฟ้าเป็นใครถึงกล้าขนาดนี้ ต่อให้เขาจะเมาแค่ไหน เขาก็ยังพอมีสติที่จะจำเหตุการณ์ได้

"ปล่อยนะไอ้บ้า!" ร่างบางสะบัดแขนออกจากมือหนาอย่างแรง

"ทำไมเพื่อนพวกคุณนิสัยแย่ขนาดนี้เนี่ย" เธอหันไปต่อว่าเมฆกับจอร์น

"เอ่อ คุณฟ้า ใจเย็น ๆ นะครับ ไอ้คิมมันเมามาก เพิ่งโดนสาวหักอกมาด้วย ผมขอโทษแทนมันด้วยนะครับ" จอร์นเอ่ยขอโทษ

"งั้นรีบพาเพื่อนคุณกลับเถอะค่ะ ฟ้าหมดสนุกแล้วขอตัวนะคะ"

เธอพูดขึ้น มือเรียวเล็กล้วงเข้าไปในกระเป๋าแบรนด์เนมใบสวย เธอควักเงินแบงก์พันออกมาจำนวนหนึ่งก่อนวางลงบนโต๊ะ

- ปึ่ก -

"มื้อนี้ถือว่าฉันเลี้ยง ยินดีที่ได้รู้จักคุณจอร์นกับคุณเมฆนะคะ ส่วนอีกคนขอไม่รู้จักค่ะ นิสัยแย่มาก"

ร่างสูงเห็นแบบนั้นก็ยิ่งไม่พอใจ ว่าเขาขนาดนี้แล้วคิดจะหนีไปง่ายๆ งั้นหรอ มันไม่ง่ายขนาดนั้นหรอกสาวน้อย หึ!

"เดี๋ยวก่อนสิคนสวย ว่าผมขนาดนี้ คิดจะหนีไปง่ายๆ เหรอ"

เขาพุ่งไปคว้าข้อมือเล็กพร้อมบีบแน่นและดึงเธอเข้ามาประชิดตัว ตอนนี้ใบหน้าพวกเขาห่างกันเพียงคืบ ทั้งฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่เขาสาดลงคอหลายแก้ว ปนกับอารมณ์โมโหเรื่องที่โดนแฟนเก่าหักหลัง ทั้งยังมาโดนร่างบางที่อยู่ตรงหน้าพูดจาถากถางอีก ทำให้สติเขาก็หลุดกระเจิง

"ปล่อยนะ ไอ้หมาบ้า!!!"

ร่างบางร้องขึ้น ฝ่ามือเล็ก ๆ ฟาดลงที่ใบหน้าหล่อคมอย่างรุนแรง ท่ามกลางความตกใจของเพื่อนทั้งสองฝ่าย

- เพี๊ยะ - !!!!!!!!!!!

"อย่ามาทำนิสัยหยาบ ๆ แบบนี้กับฉัน"

เธอพูดขึ้นและเดินสะบัดออกไป

"นังบีไนท์ นังปิงปอง แกสองคนรีบตามนังฟ้าออกไป"

กิ๊ฟบอกเพื่อนและหันไปกล่าวขอโทษพวกจอร์นครั้งแล้วครั้งเล่า เธอได้แต่นึกบ่นเพื่อนตัวดีของเธอเบา ๆ ที่เมาเมื่อไหร่ก็จะกลายเป็นอีกคนที่มีนิสัยไม่กลัวใครหน้าไหนทั้งนั้น

"แกนะแก เมาหน่อยก็เป็นแบบนี้"

ความจริงแล้วอิงฟ้าเป็นคนนิสัยดีมาก ๆ เลยนะ เธอรักเพื่อน ๆ น่ารักกับทุกคน ชอบช่วยเหลือคนอื่นเสมอ แต่เวลาที่เธอถูกรังแกเธอก็สู้สุดตัวเหมือนกัน แถมเวลาเมา ด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์ทำให้เธอปากไวและไม่กลัวใครหน้าไหนทั้งนั้น ยิ่งเธอเป็นคนที่ไม่ชอบคนเห็นแก่ตัว ไม่รู้จักเกรงใจคนอื่น ถ้าเจอคนแบบนี้เธอจะไม่ทนเด็ดขาด

กิ๊ฟเดินตามเพื่อนออกไป ทุกคนตกลงกันว่าจะให้ปิงปองและบีไนท์แยกกลับบ้านไป ส่วนกิ๊ฟจะไปส่งอิงฟ้าที่บ้านและจะนอนค้างที่นั่นเลย ซึ่งตอนนี้เจ้าตัวได้หลับไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

"นังนี่นะ เมาแล้วหาเรื่องตลอด"

“เออสิ ตื่นมามันจะจำอะไรได้บ้างไหม”

“ฉันว่าไม่ แล้วนี่เป็นไง ฉันต้องแบกมันกลับบ้านอีก”

เหล่าเพื่อนสาวต่างบ่นให้คนที่กำลังนอนหลับไม่รู้เรื่องอยู่ในรถก่อนจะแยกย้ายกันกลับบ้านไป พรุ่งนี้เช้าตื่นมา เธอจะจำเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นได้ไหมนะ จะรู้ตัวไหมนะว่าไปทำอะไรกับใครไว้ เพราะดูท่าทางอีกฝ่ายหน้าตาคาดโทษอยู่ไม่น้อยทีเดียว