LOGINShare
ตอนที่2 ไม่คิดว่าเป็นเธอ
Last Updated:
2025-03-17 12:44:21"มะปราง ทำไมเป็นเธอ"
มะปรางตกใจสุดขีด หลังออกมาจากห้องน้ำแล้วพบว่าคนที่เฮียพายุดีลให้วันนี้คือเพื่อนสมัยมัธยม ที่เธอแทบจะลืมเลือนไปแล้ว "สะ เสือ"เสือคว้ากุญแจรถที่วางเอาไว้ตั้งแต่ทีแรกขึ้น มือหนาจับลูกบิดประตู แต่ทว่ามะปรางมาคว้าแขนเขาเอาไว้ด้วยความเร็ว "จะไปไหน?" "กลับ เธอเองก็กลับ เดี๋ยวฉันไปส่ง"มะปรางส่ายหน้าหวือ แถมมือบางก็กระชับกอดแขนแน่นขึ้นไปอีก "กลับไม่ได้ เราทำงานที่นี่"ใบหน้าหล่อตวัดสายตามามองคนตัวเล็กตรงๆ คนที่เขาไม่เคยคิดมาก่อนในชีวิตว่าจะมาอยู่ด้วยกันในที่แบบนี้ "หมายความว่าไง?เธอจะทำ?"ไม่อยากจะถามแบบนี้ แต่การกระทำเธอมันฟ้อง "ก็ดีลกันมาเพื่อแบบนี้ ก็ต้องทำ" "พูดอะไรออกมารู้ตัวหรือเปล่า"เสืออยากจะบ้า แค่ผู้หญิงที่เขาเห็นว่าเรียบร้อยที่สุดมาอยู่ในห้องนี้ก็ทำเขาตกใจพออยู่แล้ว แต่เธอกำลังบอกให้เขาทำเรื่องอย่างว่ากับเธอ บ้าหรือเปล่า "รู้สิ"อ่า...ท้าทายสินะ "ฉันไม่ทำ แค่เห็นเธอฉันก็หมดอารมณ์"มะปรางเม้มปากแน่น ดวงตากลมโตสั่นระริก แต่มือเรียวก็ไม่ได้ปล่อยแขนเขาแต่อย่างใด "เราจะทำให้เสือมีอารมณ์เอง"กัดฟันพูดออกไป ผลที่ได้คือคนตัวสูงสะบัดมือออกจากการเกาะกุมอย่างแรง แล้วใช้มือหนาบีบไหล่สองข้างของเธอจนเจ็บไปหมด "เธอจะทำให้ได้ใช่ไหม"เสียงทุ้มถามรอดไรฟัน อย่างโมโห "เสือต้องทำ" "ทำไม?ของขาดหรือว่าไร หรือติดเซ็กส์" อาการของเธอมันทำให้เขาคิด "จะคิดยังไงก็ช่าง แต่คืนนี้เราต้องนอนกับเสือ" "เธอบ้าไปแล้วเหรอมะปราง!!!!"มือหนาผลักเธอออกด้วยความแรง จนร่างเล็กล้มลงไปบนเตียง ฟุบ!!! "....." "เธอจะเอาให้ได้ใช้ไหม ฉันถามอีกที"ดวงตากลมโตมีแวววูบไหว เขาสังเกตุเห็นแต่เธอก็ปรับให้กลายเป็นปกติอย่างรวดเร็ว "อืม"เสือโยนกุญแจไปบนโต๊ะตัวเดิม ก่อนเดินเข้าไปหาร่างเล็กบนเตียง ขึ้นคล่อม ใช้จมูกซุกไซร้ไปตามลำคอขาว ได้กลิ่นกายสาวที่ทำให้เขาเกิดความรู้สึกแปลกๆ มะปรางหลับตาปี๋ บังคับร่างกายตัวเองไม่ให้สั่น ยิ่งสัมผัสได้ถึงความเปียกชื้นจากลิ้นร้อนที่ปาดเลียตรงไหปลาร้า ทำเธอสะดุ้ง ตัวสั่นอย่างควบคุมไม่ได้ แล้วอยู่ๆเขาก็ผลักเธอออกอย่างแรง "ตัวสั่นขนาดนี้ ใครจะไปทำได้" "อะ...เอ่อขอโทษ เอาใหม่นะ เราจะไม่สั่นแล้ว" ลิ้นหนาดันกระพุ้งแก้ม เขากำลังจะเป็นบ้าเพราะเธอ "แต่ฉันไม่มีอารมณ์กับเธอ ฉันชอบผู้หญิงเป็นงาน เป็นฝ่ายทำให้ฉันมากกว่า แบบเธอฉันไม่เอา" คนตัวเล็กลุกขึ้นยืนประจันหน้าเขา ตากลมโตสบตากับนัยน์ตาสีเข้มอย่างบอกว่าเธอไม่ถอย แล้วอยู่ๆเธอก็ทำในสิ่งที่เขาไม่คิด คือประกบริมฝีปากมาจูบเขา ริมฝีปากอวบอิ่มขยับจูบไปมาอย่างเงอะๆงะๆ ดูก็รู้ว่าไร้ประสบการณ์ เขายืนเฉยไม่ได้ปฏิเสธ ปล่อยให้เธอสอดลิ้นเข้ามาและพยายามเกี่ยวลิ้นเขา เหอะนี่เป็นจูบห่วยแตกที่สุดที่เขาเคยเจอเลย ปล่อยให้เธอจูบจนน้ำลายเปรอะเปื้อนไปหมด แต่เขาไม่ตอบสนองเธอ จนเธอผละออกไป ยอมแพ้แล้วสินะ มะปรางสูดลมหายใจเข้าออกลึกๆ ถึงจะไม่เคยจูบกับผู้ชายมาก่อน แต่เมื่อกี้เธอรู้ว่าเขาไม่ได้จูบเธอกลับ พลันน้ำตาก็จะไหลออกมา นี่เขารังเกียจเธอเหมือนปากว่าจริงสินะ นึกว่าพูดไปเพราะอารมณ์ "พอใจหรือยัง เธอก็เห็นว่าฉันไม่รู้สึกอะไร ทีนี้ออกไปจากที่นี่ได้แล้วใช่ไหม คงไม่ต้องให้ฉันพูดซ้ำ"คราวนี้เป็นมะปรางที่เดินไปจับลูกบิดประตูแต่หันมาพูดกับเขาก่อนจะเปิดออก "เราจะไปบอกเฮียพายุว่าขอเป็นคนอื่น"ประตูถูกเปิดออก แต่ร่างเล็กยังก้าวไปไม่พ้น ก็ถูกจับเหวี่ยงเข้ามาด้านในอีกครั้ง "ร้อนเงิน?" "เราจำเป็นต้องใช้"ตอบออกไปตรงๆ "งั้นฉันให้ยืม เท่าไหร่บอกมา"เสือหยิบโทรศัพท์เปิดแอปธนาคารรอ มองคนตัวเล็กที่ยืนอ้ำอึ้งไม่ตอบสักที โมโห....โมโหชิบหาย!!! "ไม่เอา...เราไม่เอา ยืมไปเราก็ไม่มีปัญญาคืน" "งั้นฉันให้ บอกมาเท่าไหร่?"นี่เขาใจดีสุดแล้วนะ ไม่เคยใจดีกับใครเท่านี้มาก่อน ดีลผู้หญิงมาเอา ไม่ได้เอาแต่เสียเงิน เขาไม่เคยทำมาก่อน "ถ้าเสือไม่ทำ เราจะให้เฮียพายุหาคนอื่น" "ฉันจะพูดอีกครั้ง ฟังดีๆนะ ฉัน! ไม่! มี! อารมณ์! กับ! เธอ!"เสียงพูดเขาเข้ามาก้องในระบบประสาทเธออย่างชัดเจน "งั้นขอตัว"ในเมื่อเขาไม่มีอารมณ์กับเธอ มันต้องมีสักคนที่มี เธอเองก็มั่นใจว่าหน้าตาตัวเองไม่ได้แย่ ถึงวันๆจะไม่ค่อยยิ้มก็เถอะ "ถ้าเธอก้าวพ้นจากห้องนี้ไป ฉันจะบอกเฮียให้เลิกหางานให้เธอ หรือไล่ออกจากร้านไปเลย"มือบางที่กำลูกบิดประตูหยุดชะงัก "ก็เสือไม่ทำ บอกไม่มีอารมณ์ แล้วเราผิดตรงไหน ในเมื่อลูกค้าไม่มีอารมณ์ เราก็ต้องไปหาคนอื่น คนแบบเสือไม่เข้าใจหรอก ชีวิตไม่ได้ดิ้นรนแบบเรา มีเงินรวยล้นฟ้า ใช้ชีวิตตามใจตัวเองไปวันๆ"เธอเห็นเขามาที่นี่หลายครั้งแล้ว แต่เธอพยายามแอบไม่ให้เขาเห็น ไม่คิดว่าเฮียพายุจะดีลเธอให้กับเขา ทั้งๆที่พยายามหนีมาตลอด "ก็ฉันบอกจะให้ ทำไมเธอไม่เอา ให้ฟรีด้วยนะ เธอไม่ต้องเปลืองร่างกายทำแบบนี้อีก แค่ทำงานเด็กเสิร์ฟเหมือนเดิมก็พอ" "ถ้าเราจะเอา เราเอาของเฮียพายุไม่ดีกว่าเหรอ เฮียเองก็บอกจะให้เราเหมือนกัน เรายังทำงานใช้หนี้ได้"ใช่ ถ้าเธอจะเอาเงินเฉยๆคงไม่มายืนอยู่ตรงนี้ให้เขาใช้สายตาดูถูก "แต่เราไม่เอาเพราะอีกสองเดือนเราก็เรียนจบแล้ว เราจะได้ไปจากที่นี่แบบไม่มีอะไรค้างคา ถ้าเราเอาเงินมา เราก็ต้องทำงานใช้หนี้เฮียพายุอีกนานเท่าไหร่ถึงจะหมด"ฟังมาถึงตรงนี้ เสือเองก็รู้สึกสงสารคนตรงหน้าขึ้นมาเหมือนกัน เธอคงไม่มีทางเลือก และเป็นคนยืนด้วยลำแข้งของตัวเอง คงไม่คิดเอาเงินใครฟรีๆ เพราะถ้าให้เธอเอาจริง สวยๆแบบเธอคงมีคนอยากให้เต็มไปหมด ความเงียบเกิดขึ้นอีกครั้ง เมื่อคนสองคนยืนมองหน้ากันอยู่ โดยไม่พูดอะไร เป็นเสือเองที่ถอนหายใจทำลายความเงียบขึ้นมา "เห้อออ...งั้นถ้าฉันทำ เธอจะไปทำกับคนอื่นอีกหรือเปล่า" "ครั้งเดียวยังไม่ครบตามที่ต้องการ เราคงต้องทำไปสักพัก"เธอพูดออกไปตรงๆ เงินตั้งห้าแสนใครจะบ้าให้เพราะนอนกันแค่ครั้งเดียว "งั้นฉันเหมาเธอหมดเลย เท่าไหร่ว่ามา" "เหมา?ทำคืนนี้คืนเดียวเหรอ แบบนั้นไม่ไหวหรอก พรุ่งนี้เราต้องไปฝึกงานอีก" "ฉันเองก็คงไม่บ้าทำเป็นร้อยๆรอบแบบเธอคิดหรอก ฉันถามว่าเท่าไหร่?เงินที่เธอต้องใช้" "ห้าแสน"เงินไม่น้อยจริงๆ ถ้าให้เธอไปทำกับคนอื่น คงต้องเป็นเดือนสองเดือนกว่าจะครบ "สองเดือนก่อนเรียนจบ เธอไปอยู่กับฉัน ไม่ต้องทำงานร้านเฮียด้วย ดีลไหมทั้งหมดห้าแสน ฉันโอนให้เลย" "ไหนว่าไม่มีอารมณ์กับเรา"เธอข้องใจเรื่องนี้มากกว่า "ก็ถ้าเธอแก้ผ้า คงพอทำได้ เดี๋ยวอยู่ไปเธอคงเก่งเองแหละ"ผู้ชายคนนี้แปลก เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย "เอาไง นี่ฉันใจดีสุดแล้วนะ ฉันไม่เคยกินใครซ้ำๆ เธอจะเป็นคนแรก"น่าภูมิใจดีจัง "งั้นระหว่างสองเดือน เสือมีอะไรกับเราแค่คนเดียวได้ไหม เราให้เสือได้ทุกวัน"ข้อนี้เขาคิดหนัก อย่างที่บอกเขาไม่ชอบกินของซ้ำๆ "จะพยายาม ถ้าเธอเด็ดพอ ฉันคงไม่ไปเอาคนอื่นระหว่างนี้" "งั้นดีล"เธอหยิบโทรศัพท์จากมือเขา กดเลขบัญชีแล้วยื่นคืนให้เขา อย่างน้อยเธอคงได้อยู่สบายๆก่อนเรียนจบ ไม่ต้องทำงานดึกดื่น ตื่นเช้าอีก แค่มีเซ็กส์กับคนที่เธอเองก็รู้จักดี เพราะเป็นเพื่อนกันมาหกปี แค่นี้คงไม่ตายหรอก "โอนไปแล้วนะ เก็บของแล้วตามมา ฉันจะไปหาเฮียก่อน" "ไม่ทำที่นี่ก่อนเหรอ" "นี่เธออยากได้แค่เงินจริงๆใช่ไหม ทำไมเธอดูเชิญชวนฉันอยู่ตลอดเวลา" "ก็ดีลกันมาแล้ว ก็ต้องทำงานให้คุ้ม"นิ้วหนาดีดเข้าหน้าผากเธอเบาๆ "ไม่ต้องกลัว ฉันใช้งานเธอคุ้มแน่ เตรียมตัวให้ดีแล้วกัน"
Related chapters
วิศวะรà¹à¸²à¸¢à¸à¸¥à¸²à¸à¸£à¸±à¸(20+) ตอนที่3 หงุดหงิดวันละล้านรอบ
"อ้าว...ไอ้เสือ เสร็จไวจังว่ะ" "เฮีย ลูกน้องเฮียคนนี้ผมขอนะ เฮียหาคนอื่นทำงานใหม่แล้วกัน"พายุหรี่ตามองรุ่นน้องอย่างจับผิด "มึงติดใจ? กูไม่เห็นมึงติดใจใครนานแล้วนะ" "เออน่า ผมไปนะ"ว่าจบก็เดินออกไปทันที "ไอ้น้องเวร เอาคนของกูไปเฉย แต่กูมีเรื่องสนุกๆโทรไปบอกพวกแม่ง!!!แล้ว" มือหนากดโทรออกหารุ่นน้องอีกสองคนที่หายหน้าหายตาเพราะติดเมีย นานๆจะมาเจอกันสักครั้งหนึ่ง (ว่าไงเฮีย คิดถึงพวกผมเหรอ วิดีโอคอลมาป่านนี้ คนจะนอนกับเมีย) เพลิงผู้กวนประสาทไม่เปลี่ยนเอ่ยขึ้น "มึงสองตัวทิ้งให้ไอ้เสือมันเหงา มันเอาเด็กในร้านกูกลับห้องมันเฉย" (ใครเฮีย? เด็กในร้านเฮียมาใหม่เหรอ) ถ้าเด็กในร้านเก่าๆคิณเคยเห็นหมด ไม่เห็นเพื่อนเคยสนใจใครถึงขั้นพากลับห้องแบบนี้ "เออ...มาทำงานได้เดือนกว่าเอง สวยมาก กูยังชอบเลย จะเลี้ยงให้เป็นเด็ก แม่ง!!!ไม่เอา ให้กูดีลผู้ชายให้ บอกต้องรีบใช้เงิน" (แล้วเฮียก็ไปดีลไอ้เสือให้ จนมันพาหนีเฮียไปเลยสิ สงสัยเด็ดจริง ไม่งั้นไอ้เสือไม่กินต่อหรอก) ข้อนี้เพลิงรู้ดี คบกันมาตั้งนาน ไอ้เสือขึ้นชื่อเรื่องนี้มาก มันไม่ชอบวันไนท์ฯกับใครแบบเขา ไม่ชอบเลี้ยงเด็กแบบไอ้คิณ มันถนัดซื้อกินอย่าง
Last Updated : 2025-03-17วิศวะรà¹à¸²à¸¢à¸à¸¥à¸²à¸à¸£à¸±à¸(20+) ตอนที่4 อยากอยู่กับเสือ
ดูหนังไปได้สักพัก ก็รู้สึกว่าดูไปก็แค่นั้น เพราะแทบไม่เข้าหัว ดูไม่รู้เรื่อง คิดถึงคนที่นอนอยู่ในห้อง ไม่รู้ซื่อบื้อนอนรอเขาอยู่หรือเปล่า แต่ทว่าเมื่อเข้ามาในห้องก็อยากจะบ้าตาย ร่างเล็กนอนผ้าก็ไม่ห่ม เสือยืดที่ใส่ร่นขึ้นไปถึงเอว ขาวชิบ!!! จากคิดว่าจะนอน ใจมันก็เต้นตึกตัก กรามขบกันแน่น ระงับอารมณ์ เขาไม่อยากทำเธอวันนี้ ไม่อยากให้เธอมองว่าเขาจ้องจะทำแต่เรื่องอย่างว่า แม้จะไม่ทันแล้วก็เถอะ "นับหนึ่งถึงสิบไอ้เสือ มึงต้องทนได้ ขาวกว่านี้มึงก็เคยเห็นมาแล้ว"เสียงทุ้มพึมพำ บ่นภาพตรงหน้าที่ตายังคงจ้องอยู่ ทำไงดี เขาล่ะสายตาไปไม่ได้เลย ตัวแข็งทื่อ แล้วเหมือนคนนอนหลับจะแกล้ง พลิกเปลี่ยนท่าเป็นนอนหงาย อะไรๆที่เห็นไม่ชัดก็โผล่มาให้เห็นเต็มตา ซ่อนรูปเป็นบ้า เนินอวบอูมภายใต้กางเกงในสีขาวนั่นคงจะขาวไม่ต่างจากขาอ่อนของเธอ จุกยอดเล็กที่ดุดดันเสื้อนั่นอีก พลันเหงื่อก็ไหลออกมา และคิดไปว่าทำไมเขาต้องอดทน ถ้าจะทำก็ไม่ผิด แถมเธอยังเชิญชวนเขาแทบตลอดเวลา แล้วจะอดทนไปเพื่ออะไร ยืนเถียงกับตัวเองอยู่สักพัก เหมือนคนตัวเล็กจะรู้สึกตัว ลืมตามองเขาที่ยังยืนมองเธออยู่ที่เดิม "มะ มาแล้วเหรอ" "หลับไปแล้วไม่ใช่?"
Last Updated : 2025-03-21วิศวะรà¹à¸²à¸¢à¸à¸¥à¸²à¸à¸£à¸±à¸(20+) ตอนที่5 ครั้งแรก🔥(Nc++)
มือหนาดึงร่างเล็กเข้ามาหาตัว ใช้มือจับใบหน้าสวยขึ้น ก่อนก้มลงประกบปากจูบเธอ เขาสอนการจูบที่ถูกต้องให้กับเธอ จากจังหวะเนิบนาบแค่ภายนอก ค่อยๆดุนดันลิ้นร้อนเข้าไปในโพลงปากนุ่มอย่างเอาแต่ใจ เกี่ยวกระหวัดลิ้นเล็กของเธอ ที่พยายามเรียนรู้สู้กลับลิ้นเขา การจูบกินเวลาเนิ่นนาน เพราะโพลงปากที่หวานและไร้ประสบการณ์ทำเขาติดใจ ผละจูบออกใช้นิ้วเรียวปาดน้ำลายที่หยดอยู่ที่มุมปากอวบอิ่มของเธอเบาๆ นัยน์ตาคมเข้มสบตากลมโตของเธอ "ฉันไม่อ่อนโยนนะ บอกก่อน รับให้ไหวแล้วกัน หลังจากนี้จะมาเสียใจทีหลังไม่ได้" "อืม เราจะไม่เสียใจ"มะปรางเอ่ยอย่างท้าทาย ทำเอาเสือครางฮือในลำคอ ก่อนผลักเธอลงไปบนเตียงนุ่ม ปลดผ้าขนหนูให้หลุดร่วงลง เผยแก่นกายที่แข็งคัดเต็มที่ "อยากให้เราจัดการมันหรือเปล่า"ถึงจะเป็นคำพูดเรียบๆ น้ำเสียงเฉยชาปกติ แต่ทว่าทำเอาคนตัวสูงยกยิ้มอย่างพอใจ "ถอดเสื้อเธอก่อน ฉันอยากกินนม"มะปรางไม่อิดออด เหนียมอายอีกแล้ว เธอลุกขึ้นนั่งที่ปลายเตียงตรงหน้าแก่นกายเขาที่ชี้หน้าเธอพอดี มือบางรูดรั้งเสื้อออกทางศรีษะ ก่อนจะโยนทิ้งไปรวมกับผ้าขนหนูของเขา ทิ้งตัวลงนอนบนเตียงอย่างเชิญชวน ใช้มือลูบไล้เต้าอวบอิ่มไปมา อ่า.
Last Updated : 2025-03-21วิศวะรà¹à¸²à¸¢à¸à¸¥à¸²à¸à¸£à¸±à¸(20+) ตอนที่6 เธอเด็ด🔥(Nc20+)
"ดะ เดี๋ยว มันเจ็บ"เข้าไปเพียงปลายหัวบาน มือเล็กก็ผลักอกเขา พร้อมใบหน้าที่เต็มไปด้วยน้ำตา "ทนหน่อย เจ็บแปบเดียว"จะให้เขาเอาออกตอนนี้คงไม่ได้ เขาไม่ได้ใจดีขนาดนั้น ใส่เข้าไปแล้วเอาออกคนที่จะตายคือเขา "อื้อ~ทีเดียวเลยได้ไหม"ไหนๆก็ต้องเจ็บ ก็ให้เขาใส่เข้ามาทีเดียวเลยดีกว่า เจ็บแล้วขอเจ็บครั้งเดียวพอ "เธอขอเองนะ" สวบ!!!! "กรี๊ด!!!! ฮือ ฮือ เจ็บ"ใบหน้าสวยสะบัดไปมา ปวดทรมานมาก ไม่ได้สนุกอย่างที่คิด เสือก้มมองจุดเชื่อมต่อ เห็นเลือดบริสุทธิ์เปรอะเปื้อนออกมา สงสารก็สงสาร แต่ตอนนี้เขาต้องปลดปล่อย "ขยับได้ยัง ฉันจะตายอยู่แล้ว" "อือ...ขยับเลย"เมื่อรู้สึกอึดอัด ก็บอกให้เขาขยับ คิดว่าคงเบาๆ ที่ไหนได้เขากระแทกเข้าสุดออกสุดถึงจะช้าแต่แรงมาก ปึก! ปึก! ปึก! ปึก! คนตัวเล็กเสียวสะท้าน ทุกการขยับเข้าออก ปวดไม่มากแต่มันเสียวมากกว่า หลับตาปลดปล่อยทุกความรู้สึกออกมา อยากทำให้เขาพอใจ เธอต้องตอบสนองเขา คิดแบบนั้นก็เอามือโอบรอบคอแกร่ง ดึงใบหน้าหล่อเหลาเข้ามาจูบ เป็นเธอที่เริ่มดูดดึงลิ้นร้อนเข้าปาก ดูดจนเสียงดังจ๊วบจ๊าบ เสือผละออกจ้องมองใบหน้าสวย ส่วนล่างก็ยังคงตอกอัด เธอไม่ได้ไร้ความรู้สึก เธอเสียว
Last Updated : 2025-03-21วิศวะรà¹à¸²à¸¢à¸à¸¥à¸²à¸à¸£à¸±à¸(20+) ตอนที่7 แค่เรื่องเซ็กส์🔥(Nc++)
"พะ เพลิง คะ คิณ"แขกสองคนตาเบิกโพรง ตกใจที่เจอเพื่อนสมัยมัธยม อยู่ในห้องนี้กับเพื่อนสนิทเขา เป็นการมาที่โคตรเซอร์ไพรส์ "ไอ้เสือล่ะ"เป็นเพลิงที่ตั้งสติได้ก่อนถามออกไป ก่อนพากันไปนั่งที่โซฟา "ยังหลับอยู่ แต่เดี๋ยวเราไปปลุกให้นะ ใกล้แปดโมงแล้วด้วย"มะปรางเดินเข้าไปในห้องแล้ว แต่สองคนยังมองตามไม่วางตา "มึงคิดว่าไง?"คิณหันมาสบตาเพลิงอย่างมีความหมาย "ไม่คิดว่ามันจะยังไม่ลืมมะปราง ไม่เห็นมันเคยพูดถึงตั้งแต่จบมอหก" "กูคิดว่ามันเลิกชอบเขาไปแล้วซะอีก กลับมาเจอกันได้ไงว่ะ โลกกลมชิบหาย"คิณคิดว่ามีแค่เรื่องเขาซะอีกที่บังเอิญ มาเรื่องเสือทำเขาปวดหัวกว่าเดิม เพื่อนเขาเป็นคนรักใครรักจริง หรือนี่อาจเป็นเหตุผลที่มันโสดมาตลอด ไม่เห็นเคยจีบผู้หญิงที่ไหนสักคน นั่งคุยกันสักพักเสือก็เดินออกมา ในสภาพแต่งตัวเรียบร้อย แต่ไม่เห็นมะปรางเดินออกมาด้วย เมื่อเห็นเพื่อนมองหามะปรางจึงพูดออกไป "อาบน้ำอยู่ มาแต่เช้านะพวกมึง" ทำไมเขาจะไม่รู้ เฮียพายุคงโทรไปบอกพวกมันเรื่องที่เขาพาลูกน้องเฮียกลับคอนโด "อธิบายมาที ขอแบบรวดเดียวจบ" "ก็ไม่อะไร แค่คนที่เฮียดีลให้กูเป็นมะปราง กูพากลับมาห้องแค่นั้นเอง" "ทำไมมึงพากลับม
Last Updated : 2025-03-21วิศวะรà¹à¸²à¸¢à¸à¸¥à¸²à¸à¸£à¸±à¸(20+) ตอนที่8 เป็นเพื่อนให้ได้ไหม
เมื่อหาคำตอบไม่ได้ว่าเสือเป็นอะไร มะปรางก็ไม่สนใจอีก เขาคงเครียดจากการฝึกงาน เธอไม่อยากกวนใจถาม หลังอาบน้ำเสร็จ มะปรางรู้สึกหิวมาก เธอไม่ได้กินอะไรตั้งแต่ตอนเย็น เห็นเสือนั่งดูหนังอยู่ที่โซฟา ในมือถือเบียร์กระป๋อง คงจะเครียดจริงๆ "เสือ เราทำอาหารได้ไหม" "ทำเป็นเหรอ?"เสียงทุ้มถามโดยตายังคงจ้องหน้าจอทีวีอยู่ "อืม แล้วทำได้หรือเปล่า" "ตามใจ ไม่รู้ในตู้เย็นมีอะไรบ้างนะ ถ้าไม่มีก็โทรสั่งเหอะ ค่อยไปซื้อของสดมาแช่พรุ่งนี้" มะปรางพยักหน้าเข้าใจ เดินเข้าไปเปิดตู้เย็นในครัว ไม่มีอะไรพอจะทำอาหารได้จริงๆนอกจากไข่ เห้ออ...กินไข่เจียวแล้วกัน ลงมือทอดไข่เจียว ทำเผื่อเสือด้วยจานหนึ่ง แม้จะไม่มั่นใจว่าเขากินหรือเปล่า แต่โดยมารยาทเธอควรทำให้เจ้าของห้องด้วย ทำเสร็จก็ยกไปให้เขาที่โซฟา "อร่อยดีนะ"ถึงจะเป็นแค่ข้าวไข่เจียว แต่สำหรับเขาที่ไม่เคยกินอาหารฝีมือใครนอกจากแม่มาก่อน กลับคิดว่ามันอร่อย "เราทำเป็นหลายอย่างนะ อยากทำให้ชิม" เสือหันมองหน้าเฉยชาของเธอ ขนาดกินข้าวยังมีแค่หน้าเดียว คงจะมีแค่ตอนมีเซ็กส์เท่านั้นแหละที่เธอมีหน้าอื่น "วันนี้เรียบร้อยดีไหม" "อืม เรียบร้อยดี แต่วันนี้เหนื่อยจากที
Last Updated : 2025-03-21วิศวะรà¹à¸²à¸¢à¸à¸¥à¸²à¸à¸£à¸±à¸(20+) ตอนที่9 เหมือนแฟนแต่ไม่ใช่🔥(Nc20+)
เสือพามะปรางมาเดินห้าง ซื้อเสื้อผ้าตามที่บอก เขาเห็นเธอมีเสื้อผ้าแค่สองสามชุด ซึ่งจัดว่าน้อยมาก "เลือกเลยนะ ฉันจ่ายให้เอง" "มันแพง เราอยากไปซื้อตลาดนัดมากกว่า" ไม่ต้องเข้าไปดูเธอก็รู้ว่าเสื้อผ้าพวกนี้ ราคาหลายพัน ถึงเขาบอกว่าจะจ่ายให้แต่มันก็ไม่ใช่หน้าที่ของเขา "ไปเหอะ ซื้อดีๆหน่อย ใส่ได้นานกว่า"สุดท้ายก็ต้องตามใจคนจ่าย ถึงจะหยิบแค่ไม่กี่ชุด แต่ราคาทำเอาเธอเหงื่อตก "ชุดชั้นในด้วยนะ" มะปรางหน้าแดงก่ำ เมื่อเขาพาเข้าร้านชุดชั้นในแบรนด์ดังของผู้หญิง "แล้วเสือเข้ามาทำไม รอข้างนอกสิ" "ไม่เอา ฉันจะช่วยเลือก เธอชอบใส่แต่แบบเรียบๆมันไม่เร้าใจ"เสือคว้าชุดชั้นในเซ็กซี่สามสี่ชุด แถมยังไม่ยอมให้เธอถือ "เสือเอามา เราจะถือเอง" "อายอะไร?ฉันเห็นหมดแล้ว จับแล้ว ดูดแล้วด้วย โอ้ยย!!!"มือเล็กฟาดแขนเขาไปที ข้อหาพูดเรื่องทะลึ่ง แล้วยังยักคิ้วส่งยิ้มล้อเลียนเธอ "อายพนักงานเขาบ้างสิ"มะปรางรีบเดินหนีเขา หันมองซ้ายขวา เห็นพนักงานยืนส่งยิ้มให้ยิ่งอาย เสร็จจากซื้อเสื้อผ้า เสือก็พาไปดูหนัง ทีแรกเธอไม่อยากดูเลยเพราะไม่เคยดูในโรงแบบนี้ คิดว่ากลับไปดูที่ห้องก็เหมือนกัน แต่เขายืนยันว่าอยากดูเลยต้องตามใจ "
Last Updated : 2025-03-21วิศวะรà¹à¸²à¸¢à¸à¸¥à¸²à¸à¸£à¸±à¸(20+) ตอนที่10 คิดไม่เหมือนกัน
หลายวันผ่านไป "เออ เสือรู้ไหมช่วงนี้ พี่ที่ฝึกงานอ่ะ ไม่ค่อยมีใครกล้าใช้อะไรเราเลย เหมือนเขากลัวๆ เรายังไงก็ไม่รู้"มะปรางสงสัยมาเป็นอาทิตย์แล้ว เธอสังเกตุพฤติกรรมของรุ่นพี่ที่ทำงาน ไม่มีใครกล้าเข้าใกล้เธอเลย แถมยังแสดงท่าทีราวกับกลัวอะไรเธอสักอย่าง ขนาดเธออาสาจะทำงานให้ ยังไม่มีใครกล้าใช้ให้เธอทำ ผิดปกติมาก "แล้วไม่ดีเหรอ เธอเองก็ไม่อยากโดนใช้แบบนั้นหนิ เห็นบ่นบ่อยๆ"พวกผู้หญิงนี่เข้าใจยากเหมือนกันหมด วันก่อนยังบ่นให้เขาฟังว่าเหนื่อย พอเขาใช้เส้นจัดการคนพวกนั้นไปนิดหน่อย วันนี้ก็มาบ่นอีก แบบไหนก็ไม่ถูกใจสักเรื่อง "ดี...มันก็ดีอยู่หรอก แต่เรากลัวเขาจะประเมินเราต่ำนะสิ ถึงจะเหลืออีกเดือนเดียวก็เถอะ แต่เราก็อยากได้เกรดจากที่ฝึกงานดีๆนะ" "สรุปอยากให้เขาใช้เหมือนเดิม ว่างั้น?"คนตัวเล็กรีบส่ายหน้าปฏิเสธทันที ใครจะอยากเหนื่อยล่ะว่าไหม แค่ต้องการให้เขาใช้บ้างแค่นั้นเอง "แล้วจะออกไปข้างนอกเหรอ"เธอเห็นคนตัวสูงยืนเซ็ตผมอยู่หน้ากระจกตั้งนาน ขนาดเธอพูดด้วยตั้งหลายคำ เขายังไม่มีทีท่าว่าจะเสร็จ "อืม...ไปงานวันเกิดเพื่อนในสาขานะ กลับดึกหน่อยนะ"พอเขาบอกว่าจะไม่อยู่ ใจมันก็หวิวๆเหมือนกัน ก็ตั้งแต่
Last Updated : 2025-03-21
Latest chapter
วิศวะรà¹à¸²à¸¢à¸à¸¥à¸²à¸à¸£à¸±à¸(20+) ตอนพิเศษ
1ปีผ่านไป ตอนนี้มะปรางคลอดลูกสาวคนแรกแล้ว โดยเสือเป็นคนตั้งชื่อว่าเรนเดียร์ เด็กน้อยหน้าตาน่ารักน่าชัง ถอดแบบคนเป็นพ่อมาเป๊ะ ถึงว่าแพ้ท้องแทนเมียเพราะลูกเหมือนตัวเองนี่เอง ตอนนี้เรนเดียร์อายุได้ห้าเดือนแล้ว เป็นที่รักของปู่กับย่าและคุณตาที่แวะมาหาหลานเกือบทุกวัน รวมถึงบรรดาเพื่อนของเสือ เสียงรถเข้ามาจอดในโรงรถ มะปรางหันไปมองเพราะวันนี้นัดกับน้องทั้งสามคนที่อยากจะมาเล่นกับหลาน ทั้งที่หลานอายุแค่ห้าเดือน แวะมาทุกวันจนบ้านเธอกลายเป็นที่นัดพบของบรรดาเพื่อนฝูงทั้งหลาย "ไหนเรนเดียร์ของน้าค่ะ"เสียงขวัญตาที่รับเดินเข้ามาเอาตัวเล็กไปอุ้ม กอดจูบไม่หยุด "มึงไม่เอาสักคนว่ะ"ลินดาถามอย่างสงสัย เพราะในบรรดาเธอทั้งสามคน ขวัญตาคือคนที่เห่อหลานสุดๆ "พี่คิณทำงานหนักช่วงนี้ อีกอย่างกูเพิ่งเรียนจบเองนะ รอให้แต่งงานก่อนดิ กูถึงจะปล่อย" ขวัญตาจะจัดงานแต่งอีกสองเดือนข้างหน้า ส่วนปิ่นมุกที่ถูกขอแต่งงานในงานรับปริญญา ก็ท้องนำเพื่อนไปก่อนแล้ว "มึงแน่ใจว่ายังไม่ปล่อย ดูอีปิ่นดิ กินยาคุมอยู่ดีๆท้องเฉย" "เชื้อผัวมันแรงไง ทะลุยาคุมมาเลย ฮ่า ฮ่า" เสียงหัวเราะดังก้องไปทั้งบ้าน รวมถึงมะปรางเองก็พลอยหัวเราะไป
วิศวะรà¹à¸²à¸¢à¸à¸¥à¸²à¸à¸£à¸±à¸(20+) ตอนที่31 ชีวิตที่ต้องการ(จบ)
"ถ้าคลอดลูกแล้ว อยากจะพาลูกไปหาแม่ไหม" เสือถามขึ้นขณะกำลังแต่งตัวไปทำงาน ใจจริงเขาอยากพาเธอไปเที่ยวพักผ่อนก่อน แต่เธอคิดว่ารอให้ลูกคลอดก่อน เพราะตอนนี้ท้องก็เริ่มโตขึ้นการเดินทางไกลยังไม่ค่อยสะดวกเท่าไหร่ "ขนาดปรางแม่ยังเกลียดเลย แล้วลูกปรางแม่จะรักได้ยังไง ปรางทำใจได้สักพักแล้วเรื่องแม่ ถึงใครจะว่าหรือคิดยังไงก็ช่าง ปรางไม่สนใจอีกแล้ว ตลอดเวลาที่ผ่านมา ปรางว่าปรางทำหน้าที่ลูกจนสุดความสามารถแล้ว ไม่มีอะไรต้องเสียใจอีก" "เมียเสือเก่งที่สุดเลย" "เสือเกลียดปรางไหม หากปรางจะตัดขาดกับแม่จริงๆ เรื่องนี้เป็นเรื่องละเอียดอ่อนปรางรู้ แต่เสือก็เห็นแม่ไม่เคยสนใจปรางเลย" "ไม่เกลียด บอกแล้วว่าเสือไม่มีวันเกลียดปราง มีแต่จะรักขึ้นทุกวัน หากวันหนึ่งแม่ปรางอยากมาหา เสือก็ไม่ว่าอะไรนะ หากปรางจะให้อภัยแม่ ยังไงก็แม่ลูกกัน"มะปรางเข้าใจข้อนี้ดี แต่กลับคิดว่าแม่คงไม่มีวันมาหาเธอแน่ ต่อให้ท่านไม่เหลืออะไรในชีวิต จนตอนนี้เธอก็ยังไม่เข้าใจว่าทำไมแม่ถึงเกลียดเธอนัก เคยได้ยินด่าเธอเรื่องพ่อที่แท้จริงตอนที่เธอเด็กๆ หาว่าเธอทำให้พ่อหายไป แต่พอโตมา ก็ไม่เคยได้ยินแม่พูดถึงพ่อที่แท้จริงอีกเลย มะปรางมาทำงานท
วิศวะรà¹à¸²à¸¢à¸à¸¥à¸²à¸à¸£à¸±à¸(20+) ตอนที่30 คืนเข้าหอ🔥(Nc20+)
"ไหนว่าจะให้นอน"มะปรางออกมาจากห้องน้ำเห็นสามีที่นอนรอบนเตียงโดยใส่แค่ผ้าขนหนูผืนเดิมที่ออกจากห้องน้ำ "หึ หึ คืนเข้าหอบ่าวสาวที่ไหนเขานอนกัน มันเป็นประเพณีนะ" "มันสำหรับคนที่ไม่เคยมีอะไรกันมาก่อนต่างหาก ไม่ใช่คนทำเช้าเย็นแบบเสือ" "ฮ่า ฮ่า ช่างพูดนะเดี๋ยวนี้ ว่าจะเอาคาชุดแต่งงานซะหน่อย แต่เมียท้องอยู่ ชุดก็หนักกลัวจะรับไม่ไหว" "เหอะ...ควรกลัวเจ้าบ่าวมากกว่าที่จะทำเจ้าสาวไม่ไหวนะ กระแทกทีดันถึงมดลูก"จากอารมณ์วาบหวาม ที่เห็นเมียออกจากห้องน้ำด้วยชุดคลุม ต้องมานอนหัวเราะเพราะเมียเป็นคนตลก "โทษที ที่ของผัวมันใหญ่ แต่เมียก็ดูจะชอบนะ เห็นร้องขออีกทั้งคืน" "เหอะ!!!" "อย่าช้าอยู่เลยเมีย แก้ผ้าแล้วขึ้นมาซะดีๆ ขอผััวเข้าไปทักทายลูกหน่อยนะ" "ลูกเป็นผู้หญิงนะเสือ สมควรแล้วเหรอที่เสือจะเอาอันนั้นของเสือเข้าไปหาลูก" พรืดดด!!! "ฮ่า ฮ่า ฮ่า ปรางไม่เอาแล้ว เสือจะตายแล้วนะ หัวเราะจนกรามค้างแล้วนะ ลูกยังไม่รู้เรื่องเลยปราง เสือเคยอ่านเขาบอกให้เรียกว่าพ่อเข้าไปตามลูก" "เขาให้ไปตามตอนใกล้คลอดค่ะ ไม่ใช่ลูกเพิ่งได้ห้าเดือนแบบนี้" หน้านิ่งๆของมะปรางทำเขาขำไม่หยุด ไม่น่าเชื่อว่าเธอจะเป็นคนอารมณ์ขันได
วิศวะรà¹à¸²à¸¢à¸à¸¥à¸²à¸à¸£à¸±à¸(20+) ตอนที่29 งานแต่งงาน
ฤกษ์งามยามดี วันนี้เป็นวันแต่งงานของเสือและมะปราง ที่ถูกจัดขึ้นในโรงแรงหรูระดับห้าดาว เป็นโรงแรมใหญ่ติดอันดับของประเทศเพื่อให้สมฐานะลูกชายคนเดียวของตระกูลอัศวรักษ์โกศล ช่วงเช้าเป็นพิธีหมั้นที่จัดขึ้นเฉพาะญาติสนิทฝั่งเจ้าบ่าวและเจ้าสาว แต่ก็มีบรรดาเพื่อนสนิทมาด้วย ซึ่งพ่อของมะปรางก็มาเป็นผู้ใหญ่ฝั่งเจ้าสาว พิธีดำเนินมาจนถึงการเข้าไปขอพรคนเป็นพ่อแม่ของทั้งสองฝั่ง หลังจากสวมแหวนให้กันและกันแล้ว "ขอให้ลูกทั้งสองอยู่กันไปนานๆ มีลูกด้วยกันแล้วก็ขอให้อภัยกันในทุกๆเรื่อง คิดถึงลูกให้มากๆ"เป็นคำอวยพรจากชัยวัฒน์พ่อของเสือ "แม่ดีใจที่สุดที่หนูปรางมาเป็นครอบครัวเดียวกับแม่ ต่อไปหนูคือลูกสาวของแม่นะลูก เสือทำอะไรให้ไม่พอใจ แม่จะจัดการให้เอง"มะปรางน้ำตาซึมกับคำพูดของแม่สามี ตลอดเวลาที่มาอยู่บ้านท่าน มะปรางก็สัมผัสได้ว่าท่านรักและหวังดีกับเธอจริงๆ "ส่วนลูกต้องเอาใจเมียให้มากๆรู้ไหม" "ครับ"เสือรับคำคนเป็นแม่ ก่อนที่ทั้งสองจะก้มกราบผู้ใหญ่ทั้งสอง "ถึงพ่อจะไม่ใช่พ่อแท้ๆของปราง แต่รู้ใช่ไหมลูกว่าพ่อรักและหวังดีกับปรางมาตลอด" "รู้ค่ะ ปรางเองก็รักพ่อมากเหมือนกัน"น้ำตาไหลหยดลงอย่างสุดกลั้น "ขอให้
วิศวะรà¹à¸²à¸¢à¸à¸¥à¸²à¸à¸£à¸±à¸(20+) ตอนที่28 ศีลเสมอกัน🔥(Nc20+)
พอกลับถึงบ้านมะปรางก็รีบเข้าไปอาบน้ำชำระร่างกายทันที วันนี้เธอจะไม่ให้เสือแตะต้องเธอแม้แต่ปลายเล็บเลยคอยดู คิดแล้วก็โมโหที่มาท้าทายคนอย่างเธอ เสือที่นอนรอเมียอาบน้ำเสร็จ ก็ยังนอนผิวปากอย่างอารมณ์ดี เขามีแผนแกล้งเธอไว้ในหัวแล้ว คนหัวอ่อนอย่างมะปรางไม่มีชั้นเชิงแบบเขาหรอก เขาจะทำให้เธออ้อนวอนขอนอนกับเขาให้ได้ เมื่อมะปรางออกจากห้องน้ำ ก็เห็นสามีหนุ่มนอนเล่นอยู่บนเตียง โดยเปิดซีรีย์ดูอย่างสบายใจ เธอเองก็ไม่ได้สนใจ หยิบหนังสือคู่มือเด็กในครรภ์มานอนอ่านบนเตียงข้างกัน โดยเว้นระยะห่างกันประมาณหนึ่ง แต่ทว่าอ่านไปได้สักพักก็มีเสียงแปลกๆจากในทีวี "อื้อ อ๊าสส อ่ะ อ่ะ ซี้ดด fuck!!! โอ้วว" ไม่ต้องเงยหน้าไปดูก็รู้มันคือเสียงอะไร และดูเหมือนจะยิ่งเพิ่มระดับความดังขึ้นเรื่อยๆ "อ๊าสสส อ่ะ อ่า โอ้ววว" "เสือบ้าไปแล้วเหรอ มานอนดูหนังโป๊ทำไม ทำอย่างกับคนอดอยาก ทั้งๆที่ทำอยู่ทุกวันเช้าเย็น" "ก็เมียบอกคืนนี้ไม่ให้ ผัวก็เลยต้องมาดูหนังผู้ใหญ่แก้เบื่อ ว่าจะช่วยตัวเองสักสองยกด้วย"เสียงทุ้มบอกอย่างเรียบเฉย ราวกับเรื่องที่พูดเป็นเรื่องดินฟ้าอากาศทั่วๆไป เล่นเอามะปรางชะงักไปทันที ในความใจกล้าของเขา "พูดจา
วิศวะรà¹à¸²à¸¢à¸à¸¥à¸²à¸à¸£à¸±à¸(20+) ตอนที่27 เธอคือเมียท่านรองฯ🔥(Nc++)
ผ่านมาเกือบเดือนที่มะปรางทำงานในบริษัท เป็นการทำงานที่มีความสุขมาก อาทิตย์หน้าก็จะถึงงานแต่งของเธอแล้ว ทุกอย่างถูกจัดเตรียมไว้พร้อมหมดแล้ว เหลือเพียงเธอกับเสือเข้าพิธีก็เท่านั้น ความสัมพันธ์ของเธอทั้งคู่ก็ยังไม่มีใครในบริษัทรู้ ถึงเสือจะชอบหาเรื่องให้เธอขึ้นไปที่ห้องทำงาน แต่มักจะมีเรื่องงานมาอ้างเสมอ จนรัศมีไม่ชอบใจ คิดว่าท่านรองฯแกล้งลูกน้องของเธอ "ท่านรองฯเรียกน้องปรางอีกแล้ว นี่พี่ว่าจะต้องหาเวลาไปหาท่านประธานสักหน่อยแล้ว ลูกชายท่านกำลังกลั่นแกล้งลูกน้องของพี่ แบบนี้พี่ไม่ปลื้ม" "อย่าให้เป็นเรื่องใหญ่เลยค่ะ ปรางทำได้"ขนาดเธอบอกแล้วว่าอย่าทำแบบนี้อีก ก็ยังทำ เห็นทีต้องจัดการซะบ้าง "แล้วเวลาขึ้นไป กว่าน้องปรางจะลงมาเป็นวันเลยนะ พี่นี่ใจคอไม่ค่อยดีเลย"รัศมีเป็นหัวหน้าที่ดี ถึงจะชอบเม้าส์มอยตามประสาผู้หญิง แต่ทว่ามะปรางรู้สึกเคารพมาก "งั้นปรางไปนะคะ เดี๋ยวจะรีบลงมาค่ะ" เดินขึ้นลิฟท์กดชั้นที่เสืออยู่ หมายมาดว่าวันนี้เธอต้องพูดกับเขาให้รู้เรื่องก่อนที่รัศมีจะทนไม่ไหว ไปฟ้องคุณพ่อเขาเสียก่อน ติ้ง!!!ลิฟท์เปิดเมื่อถึงชั้นที่กด มะปรางเดินมุ่งออกจากลิฟท์เข้าห้องเสือไปทันที โดยไม่ได้ท
วิศวะรà¹à¸²à¸¢à¸à¸¥à¸²à¸à¸£à¸±à¸(20+) ตอนที่26 หึงผัวจนหน้ามืด
หลังจากอยู่ออดอ้อนกันพักใหญ่ มะปรางก็ต้องกลับไปทำงาน เธอขึ้นมาเกือบสองชั่วโมงแล้ว โดยไม่ได้ทำอะไรเลยนอกจากให้รองประธานหนุ่มกอดจูบลูบคลำ "เดี๋ยวแฟ้มพวกนี้ พี่ช่วยถือลงไปเองค่ะ"นลินีขันอาสาช่วยเหลือเต็มที่ แต่ทว่ามีสาวสวยคนหนึ่งเดินตรงมายังห้องทำงานของเสือ ลักษณะท่าทางเป็นคนคล่องแคล่ว และที่สำคัญหน้าตาสวยราวกับออกมาจากนิตยสารดารา "รองประธานอยู่ไหมคะ พอดีท่านประธานให้ดิฉันมาพบค่ะ" อ๋อ...ที่แท้ก็เรื่องงาน เมื่อเห็นไม่มีอะไรสำคัญ มะปรางก็เตรียมจะเดินลงไปทำงานตามปกติ ไม่ได้ใส่ใจเรื่องนี้อีก "ไม่โทรหาพี่ล่ะ จะได้เดินไปเอาแฟ้มที่เหลือ" รัศมีรีบเดินไปรับแฟ้มที่มะปรางหอบหิ้วมาจนเต็มมือ "ไม่เป็นไรค่ะ พี่นลินีจะเอาลงมาให้ แต่น่าจะติดธุระอยู่ รอสักแปบนะคะ"รัศมีพยักหน้าอย่างเข้าใจก็ไปทำงานต่อ ผ่านไปสักพักนลินีก็หอบแฟ้มที่เหลือลงมาให้ตามสัญญา "ช้านิดหนึ่งนะ พอดีแขกมาหาท่านรองฯ เลยอยู่บริการนิดหน่อย" "ไม่เป็นไร ว่าแต่ใช่ผู้หญิงสวยๆหรือเปล่า" ตอนเดินไปเข้าห้องน้ำรัศมีเห็นผู้หญิงหน้าไม่คุ้นยืนรอลิฟท์อยู่ คิดไปมาน่าจะเป็นแขกของรองประธานที่นลินีว่า "ใช่ คุณซินเป็นลูกค้าคนสำคัญนะ ตอนนี้กำลังจะ
วิศวะรà¹à¸²à¸¢à¸à¸¥à¸²à¸à¸£à¸±à¸(20+) ตอนที่25 หึง หวง
มะปรางเข้ามาทำงานในแผนกบัญชี เหมือนตอนที่เธอฝึกงาน แต่ทว่าที่นี่พี่ในแผนกใจดีกับเธอมาก ได้รับการต้อนรับอย่างดี ทำให้เธอรู้สึกไม่อึดอัดและเป็นกันเองกับพี่ทุกคน "น้องปราง เที่ยงนี้กินข้าวที่ไหนจ๊ะ ไปกับพวกพี่ไหม แคนทีนของบริษัทกับข้าวเลิศมาก" รัศมีพี่ที่แผนก เป็นหัวหน้าโดยตรงของเธอเอ่ยชวน ซึ่งพี่คนอื่นก็พยักหน้าอยากให้เธอไปทานข้าวด้วยกัน มะปรางเองอยากมีโมเม้นต์แบบนี้อยู่แล้วก็รับปากไปทันที โดยลืมนัดกินข้าวกับเสือไปเสียสนิท ถึงตอนเที่ยงก็เดินรวมกลุ่มกับพวกพี่ในแผนกลงไปกินข้าวที่แคนทีนทันที โทรศัพท์ก็ไม่ได้พกมาด้วย ขณะอยู่ในลิฟท์ก็เจอกับเสือที่ลงมาจากห้องทำงานพอดี "สวัสดีค่ะท่านรองฯ ไปทานข้าวเที่ยงเหรอค่ะ"รัสมีเอ่ยทักรองประธานหนุ่มหล่อ ลูกชายเจ้าของบริษัท ที่เพิ่งเข้ามาทำงานได้สามเดือนแต่ทำผลงานล้ำหน้าคนเก่าแก่ในบริษัทไปมาก จนเป็นที่เอ่ยถึงไปทั่ว โดยเฉพาะบรรดาสาวน้อยสาวใหญ่ ที่อยากมีท่านรองฯเป็นของตัวเอง "ครับ จะไปทานข้าวที่ไหนกันเหรอครับ"เสือพูดโดยสายตาจับจ้องไปที่เมียตัวเอง ดูก็รู้ว่าเธอลืมนัดเขา แถมเขาโทรไปก็ไม่รับ คงไม่ได้พกโทรศัพท์นะสิ จนถึงตอนนี้ยังไม่รู้เธอจำได้หรือยังว่านัดกิ
วิศวะรà¹à¸²à¸¢à¸à¸¥à¸²à¸à¸£à¸±à¸(20+) ตอนที่24 อารมณ์แปรปรวน
กลุ่มเพื่อนที่นานๆ นัดเจอกันที ่ตั้งแต่เรียนจบก็น้อยครั้งจะได้เจอ แต่วันนี้รวมตัวกันเพราะเพื่อนคนหนึ่งจะแต่งงาน ซึ่งงานนี้เพลิงกับคิณอิจฉาเสืออย่างหนัก นอกจากจะมีลูกนำหน้าไปก่อน ยังได้แต่งงานก่อนอีก "มึงอิจฉาไรมันว่ะ มึงก็ได้แต่งกับขวัญตาแล้ว กูนี่สิ ไม่รู้ต้องรอถึงเมื่อไหร่ เมียกูมีแพลนเรียนจบเต็มหัว ไม่เห็นได้ยินแพลนแต่งงานกับกู"เพลิงพูดอย่างน้อยใจ หันมองปิ่นมุกที่นั่งคุยกันอย่างออกรสกับขวัญตา มะปรางแล้วก็ลินดา "แพลนแต่งงานมันต้องเป็นมึงเป็นคนวางเว้ย!!!ไม่ใช่ให้ผู้หญิงพูดก่อน มึงต้องขอเขา"คิณชี้ทางสว่างให้เพื่อน "แล้วมึงขอมะปรางแล้วเหรอไอ้เสือ หรือแต่งกันเลย" "บอกแล้วว่าจะแต่งงานกัน กูต้องขอทำไมมะปรางท้องแล้วนะเว้ย งานก็จัดไปเกือบเสร็จแล้วด้วย เหลือรอการ์ดอาทิตย์หน้านี่แหละ" "อิจฉาว่ะ รวดเร็วไปหมด ถ้าไม่ติดว่าปิ่นเรียนยังไม่จบ กูจะจัดให้ท้องบ้าง แม่งไม่เคยห่างจากยาคุมเลย ตั้งนาฬิกาปลุกกินเลยด้วยซ้ำ" เพื่อนสองคนหัวเราะกับคำพูดช่างเปรียบเทียบของเพลิง ถ้าจะบอกว่าในกลุ่มเขาสามคนใครฉลาดในการพูดสุดต้องเป็นเพลิงแน่นอน "มึงก็ช่างสังเกตุนะ เขายังเรียนไม่จบมึงต้องเข้าใจสิ จะมาเลียนแบบ
