Beranda / รักโบราณ / วสันต์ในห้วงฝัน / พันธนาการแห่งความลับ 1/2

Share

พันธนาการแห่งความลับ 1/2

last update Terakhir Diperbarui: 2024-10-21 20:07:12

จางชิงหยวนเดินนำลู่หยวนฮวาออกมาจากงานเลี้ยงที่แสนตึงเครียด พวกเขาเดินขนาบข้างกันอย่างเงียบๆ จนกระทั่งมาถึงริมลำธารเล็กแห่งหนึ่ง ที่มีเพียงเสียงน้ำไหลและเสียงลมที่พัดผ่าน เป็นที่ที่เงียบสงบจากความวุ่นวายทั้งหมด ความสงบนี้กลับยิ่งทำให้ความรู้สึกในใจของทั้งคู่ดังขึ้นเรื่อยๆ

ลู่หยวนฮวาเดินตามหลังจางชิงหยวน นางรู้สึกโล่งใจที่เขาพานางออกมาจากสถานการณ์กดดันที่ต้องเผชิญ แต่ขณะเดียวกันนางก็รู้สึกถึงความอึดอัดที่เกาะกินในหัวใจ

ความคิดวนเวียนเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทำให้นางรู้สึกเหมือนกำลังถูกดึงลงสู่ห้วงลึก หญิงสาวสัมผัสได้ถึงความเปราะบางภายในตัวเอง และนั่นยิ่งทำให้รู้สึกสับสนเมื่ออยู่ต่อหน้าจางชิงหยวน ชายผู้ที่นางเคยคิดว่าเป็นเพียงเจ้านาย แต่บัดนี้ ความรู้สึกที่มากกว่าเดิมกำลังก่อตัวขึ้น

จางชิงหยวนหยุดเดินและหันมามองนาง แววตาของเขาเปลี่ยนไป ไม่ได้แสดงถึงความเย็นชาที่เช่นเคย แต่มันกลับเต็มไปด้วยความอ่อนโยน ความเข้าใจและมันยังแฝงไปด้วยความสงสัย

"หยวนฮวา ทำไมเจ้าถึงช่วยข้าไว้?" จางชิงหยวนถามขึ้น แม้คำถามจะดูเรียบง่าย แต่กลับทำให้บรรยากาศรอบตัวเงียบงันลงทันที

ลู่หยวนฮวาสะดุ้งเล็กน้อย นางเงยหน
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terkait

  • วสันต์ในห้วงฝัน   พันธนาการแห่งความลับ 2/2

    หลายวันจากวันที่ส่งจดหมายออกไป จิ่งซื่อก้าวเข้ามาในกระโจมของจางชิงหยวนอย่างเงียบๆ หลังจากใช้เวลาหลายวันสืบหาความจริงเกี่ยวกับตระกูลลู่ "ท่านแม่ทัพ นี่คือข้อมูลที่ท่านต้องการขอรับ" พลทหารหนุ่มกล่าว พร้อมยื่นม้วนกระดาษให้กับจางชิงหยวนจางชิงหยวนรับม้วนกระดาษและคลี่ออกอ่าน ใบหน้าของเขายังคงเรียบเฉย แต่ลึกลงไปในน้ำเสียงของเขาแฝงด้วยความกังวลที่ยากจะปิดบัง "คำสาปร้าย... คำสาปแบบไหนกัน?" เขาถามเสียงต่ำ แต่หนักแน่น"เป็นคำสาปที่กล่าวกันว่ามีพลังทำลายล้าง หากอยู่ใกล้ผู้ต้องคำสาป จะถูกดึงดูดเข้าสู่หายนะอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้..." จิ่งซื่อตอบด้วยน้ำเสียงระมัดระวัง สายตาของเขาลอบมองจางชิงหยวนที่ยืนเงียบงัน แต่ไม่อาจอ่านความคิดจากสีหน้าที่นิ่งสงบของแม่ทัพได้นางกำลังปิดบังเรื่องนี้จากข้า?ความคิดนั้นผุดขึ้นในใจของจางชิงหยวน เขาสูดลมหายใจเข้าลึกและช้า สายตาจับจ้องม้วนกระดาษในมือ ราวกับมันเป็นกุญแจที่ไขไปสู่คำตอบทุกอย่างที่เขากำลังตามหา"ข้าต้องรู้ว่านางกำลังปิดบังอะไรข้าบ้าง ข้าต้องการความจริง...และเชื่อว่ามันไม่ได้มีเพียงเรื่องนี้"จิ่งซื่อพยักหน้าเล็กน้อย ก่อนตอบด้วยน้ำเสียงราบเรียบ "ข้าจะสืบหาควา

    Terakhir Diperbarui : 2024-10-21
  • วสันต์ในห้วงฝัน   หัวใจที่สับสน

    หลายวันจากวันที่ส่งจดหมายออกไป จิ่งซื่อก้าวเข้ามาในกระโจมของจางชิงหยวนอย่างเงียบๆ หลังจากใช้เวลาหลายวันเพื่อสืบหาความจริงเกี่ยวกับตระกูลลู่"ท่านแม่ทัพ นี่คือข้อมูลที่ท่านต้องการขอรับ" พลทหารหนุ่มกล่าวพร้อมยื่นม้วนกระดาษให้กับจางชิงหยวนจางชิงหยวนรับม้วนกระดาษและคลี่ออกอ่าน ใบหน้าของเขายังคงเรียบเฉย แต่ลึกลงไปในน้ำเสียงของเขาแฝงด้วยความกังวลที่ยากจะปิดบัง"คำสาปร้าย... คำสาปแบบไหนกัน?" เขาถามเสียงต่ำ"เป็นคำสาปที่กล่าวกันว่ามีพลังทำลายล้าง หากอยู่ใกล้ผู้ต้องคำสาป จะถูกดึงดูดเข้าสู่หายนะอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้..." จิ่งซื่อเอ่ยด้วยน้ำเสียงเรียบ แต่สายตาของเขากลับลอบมองไปยังจางชิงหยวนที่ยืนเงียบอยู่ ร่างสูงของแม่ทัพหนุ่มนั้นสงบนิ่ง แต่จิ่งซื่อรู้ดีว่าเบื้องหลังสีหน้าที่นิ่งสงบเช่นนี้ย่อมซ่อนความคิดบางอย่างที่ไม่อาจอ่านออกได้นางกำลังปิดบังเรื่องนี้จากข้า?จางชิงหยวนคิดในใจ ราวกับคำถามนี้กัดกร่อนความเชื่อใจที่เขามีต่อลู่หยวนฮวาทีละนิด เขาสูดลมหายใจเข้าลึกอย่างช้าๆ ขณะที่สายตาของเขาจับจ้องไปที่ม้วนกระดาษในมือ ราวกับว่ามันเป็นกุญแจที่จะไขปริศนาทั้งหมดที่เขาตามหา"ข้าต้องรู้...ว่านางกำลังปิดบั

    Terakhir Diperbarui : 2024-10-24
  • วสันต์ในห้วงฝัน   ทรยศหักหลัง

    "และเจ้าไม่คิดว่าข้ามีสิทธิ์ที่จะรู้หรือ?"“ข้าจะไม่ทรยศท่าน…ข้าสัญญา” นางพูดด้วยเสียงแผ่วเบา แต่คำพูดนั้นก็เต็มไปด้วยความไม่แน่ใจ หญิงสาวไม่สามารถพูดจนจบประโยคได้ลู่หยวนฮวาเม้มริมฝีปากแน่น ก่อนจะหันหลังอย่างเงียบงัน นางก้าวเดินออกไปด้วยฝีเท้าที่เร่งรีบ ทิ้งให้จางชิงหยวนยืนอยู่คนเดียวแม้ว่าหญิงสาวจะพยายามตีตัวออกห่างจากจางชิงหยวนเพียงใด แต่แม่ทัพหนุ่มก็รู้ทันและไม่ยอมให้นางทำเช่นนั้น ไม่ว่าจะเป็นการสนทนาหรือการขอความช่วยเหลือในงานต่างๆ จางชิงหยวนมักจะหาโอกาสเพื่อให้นางได้อยู่ใกล้ชิดกับเขามากขึ้นเรื่อยๆ จนยิ่งเพิ่มความอึดอัดใจให้ลู่หยวนฮวาในคืนหนึ่ง ขณะที่จางชิงหยวนนั่งอยู่ในกระโจมส่วนตัว เขาทอดสายตามองเอกสารบนโต๊ะเบื้องหน้า ซึ่งเป็นเอกสารที่เกี่ยวข้องกับการศึกเมื่อสามปีก่อน แต่ในตอนนี้กลับไม่ได้ดึงดูดความสนใจจากเขาเลยในขณะนี้แม้ความสูญเสียไป่ซูเหม่ย ผู้หญิงที่เคยเป็นที่รัก รวมถึงการล่มสลายของค่ายต้าหยางที่เขาเห็นเป็นเสมือนลมหายใจยังคงฝังอยู่ในใจลึกๆ และทิ้งบาดแผลไว้ในจิตใจของเขา เขาไม่เคยลืมความทรงจำเหล่านั้น ภาพของไป่ซูเหม่ยที่ต้องจากไปก่อนเวลาอันควรความรักที่เขามีต่อนางยังคงอย

    Terakhir Diperbarui : 2024-10-25
  • วสันต์ในห้วงฝัน   การจากลา

    แสงจันทร์สาดส่องลงมายังพื้นดินที่เงียบงัน เบื้องหน้าคือเงาอันสงบเงียบของค่ายทหารหมิงอี้ ลู่หยวนฮวายืนเงียบอยู่ที่ทางเข้ากระโจม ฝีเท้าของนางเบาราวกับจะกลืนไปกับความมืดที่รายล้อม แต่ใจของนางกลับเต็มไปด้วยความสับสนวุ่นวายดวงตาของหญิงสาวเลื่อนไปยังแสงไฟที่สาดเข้ามาจากภายนอก แต่แม้แสงนั้นจะให้ความอบอุ่นเพียงใด หัวใจของนางก็ยังคงเย็นเยียบด้วยความกลัวและความกังวลลู่หยวนฮวาพยายามไม่สบสายตากับจางชิงหยวนที่อยู่ไม่ไกลจากตนเองมากนัก นางรู้สึกถึงความหวาดกลัวที่วิ่งวนอยู่ในอก ทุกครั้งที่จางชิงหยวนมองมาด้วยสายตาคู่นั้น หัวใจของนางเต้นรัวเร็วเหมือนมันจะหลุดออกจากอกด้วยรู้ดีว่าความลับที่ตนเองเก็บงำไว้ หากเปิดเผยออกไปจะทำลายทุกอย่าง ความจริงที่ว่าพี่ชายของนางเป็นผู้ทรยศ ทำให้หญิงสาวไม่อาจเผชิญหน้ากับจางชิงหยวนได้อีกต่อไปแม้ว่าแม่ทัพหนุ่มจะไม่เคยเอ่ยปากถามหรือคาดคั้นคำตอบ แต่สายตาของเขาที่เต็มไปด้วยความสงสัยกลับเป็นสิ่งที่ทำให้หญิงสาวไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้การเฝ้ามองเช่นนั้นเหมือนมีบางอย่างที่รัดรึงหัวใจของนางอย่างแน่นหนาแต่ลู่หยวนฮวาก็ไม่กล้าเผชิญหน้า ไม่ใช่เพราะความเกลียดชัง แต่เพราะความจริงที่ไม

    Terakhir Diperbarui : 2024-10-25
  • วสันต์ในห้วงฝัน   หัวใจที่ขัดแย้ง

    ขณะเดียวกัน จางชิงหยวนกำลังนั่งอยู่ในกระโจมของตนเอง แสงจากตะเกียงสาดส่องลงบนกองเอกสารเก่าที่วางกระจัดกระจายบนโต๊ะ ใบหน้าของเขาขมวดเป็นปมแน่นขณะจ้องมองแผ่นกระดาษในมือ รอยย่นบนหน้าผากเผยให้เห็นถึงความครุ่นคิดอย่างหนักหลังจากที่ได้รับรายงานลับจากตวนหลี่ ข้อมูลที่เกี่ยวกับตระกูลลู่ทำให้เขารู้สึกเหมือนโลกทั้งใบกำลังสั่นคลอนมือของแม่ทัพหนุ่มลูบผ่านกระดาษที่สึกกร่อนตามกาลเวลา แต่สิ่งที่อยู่บนเอกสารนั้นคือความจริงที่เหมือนคมดาบฟาดใส่หัวใจของเขา"ลู่หยาง...ลู่หยวนฮวา…" เขาพึมพำเบาๆ ความคิดพลุ่งพล่านเต็มไปหมด ใบหน้าของเขาซีดเผือดลงเล็กน้อย "ทำไม...เมื่อเรารักใครสักคน มันถึงต้องเป็นแบบนี้?"สายตาคมของจางชิงหยวนไล่อ่านรายละเอียดของเอกสาร ลู่หยางที่หายสาปสูญไปที่แท้แล้วเขาเป็นพี่ชายของลู่หยวนฮวา และที่สำคัญ เขาคือคนที่ทรยศ! เหตุการณ์เมื่อสามปีที่แล้วที่ทำให้กองทัพของเขาต้องพ่ายแพ้ต่อศัตรูนั้น ไม่ได้เป็นเพียงอุบัติเหตุ แต่เกิดจากข้อมูลลับที่รั่วไหลไปยังหวงหมิงเจ๋อ รองแม่ทัพของแคว้นเสียนหู่ ซึ่งเป็นต้นเหตุที่ทำให้ไป่ซูเหม่ย คนรักของเขาต้องสละชีวิต“ลู่หยาง… เจ้าเป็นคนที่ทรยศงั้นหรือ?” จางชิงหยวนพ

    Terakhir Diperbarui : 2024-10-25
  • วสันต์ในห้วงฝัน   สายสัมพันธ์และการทรยศ

    ครึ่งชั่วยามก่อนหน้า...จางชิงหยวนยืนอยู่ท่ามกลางความเงียบสงบของค่ายทหาร สายตาของเขาจับจ้องไปที่กระโจมของลู่หยวนฮวา ซึ่งบัดนี้ว่างเปล่าไร้ร่องรอยนี่ไม่ใช่เรื่องปกติ!ความเงียบที่ปกคลุมค่ายดูเหมือนจะบ่งบอกถึงบางสิ่งที่ผิดแปลก ความคิดแล่นผ่านหัวใจเขาอย่างรวดเร็ว หญิงสาวหายไปโดยไม่มีการบอกลา ไม่มีสัญญาณใดๆ จางชิงหยวนรู้สึกถึงความอ้างว้างที่ซึมซาบเข้าสู่หัวใจความห่วงหาในใจของเขาไม่ได้ลดลงแม้แต่น้อย ตรงกันข้าม มันกลับรุนแรงขึ้นทุกทีเขาพยายามคิดว่านางตัดสินใจเช่นนี้เพราะอะไร เหตุผลที่นางเลือกจะหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย แม้เขาจะเพิ่งค้นพบความจริงเกี่ยวกับลู่หยาง พี่ชายของนางที่ทรยศเขาและกองทัพ เขารู้ว่าความผิดนี้ใหญ่หลวงเพียงใดและไม่อาจให้อภัยได้ แต่ลู่หยวนฮวานั้น เขาไม่สามารถปล่อยให้นางหนีไปเช่นนี้ได้แม้จะรู้ดีว่าคำสาปที่นางพูดถึงนั้นทำให้นางกังวลใจ แต่หัวใจของเขายังต้องการให้นางอยู่ข้างกาย“นางหนีไปแล้ว...” จางชิงหยวนพึมพำกับตัวเอง เสียงนั้นเต็มไปด้วยความเจ็บแปลบในอก ความคิดว่า ลู่หยวนฮวาเลือกที่จะหนีจากเขาไปทำให้เขาไม่อาจสงบใจได้เสียงฝีเท้าวิ่งดังเข้ามาใกล้ เขาหันไปเห็นจิ่งซื่อ ทหารผู้ภ

    Terakhir Diperbarui : 2024-10-25
  • วสันต์ในห้วงฝัน   เงามืดแห่งความทรงจำ

    เบื้องล่างของหน้าผาสูงชันของแคว้นเสียนหู่ที่ทอดยาวออกไปจนสุดสายตา ทิวเขาสูงตระหง่านสลับซับซ้อนราวกับกำแพงที่แบ่งแยกแผ่นดิน เส้นขอบฟ้าถูกทาบทับด้วยทิวหมอกบางๆ ที่เคลื่อนไหวตามกระแสลมที่พัดผ่านท้องฟ้าสีหม่นปรากฏเป็นเงาเทาที่หลอมรวมเข้ากับผืนดิน เสียงลมหวีดหวิวพัดผ่านหน้าผา ส่งเสียงสะท้อนกับผาหิน เสริมให้ดินแดนเสียนหู่นั้นช่างดูลึกลับและเยือกเย็นชายผู้ยืนอยู่บนยอดเขาสูงเพียงลำพัง เงาของเขาตัดกับฉากหลังอันเงียบสงบ มือทั้งสองของเขากำแน่นอยู่ข้างลำตัว ท่าทางของเขาสะท้อนถึงความเด็ดเดี่ยวและมุ่งมั่น แม้ลมที่พัดผ่านจะรุนแรง แต่ร่างของเขายังคงตั้งตรงและนิ่งสงบ ดวงตาสีนิลคู่งามที่จับจ้องไปยังดินแดนอันไกลโพ้นเขามองผ่านเส้นขอบฟ้าที่ทอดยาวไปยังดินแดนอีกฝั่ง สถานที่ที่เขาจากมา บ้านเกิดที่เคยภักดี ภาพความทรงจำเก่าๆ ของบ้านเมืองและคนที่เขารู้จักผุดขึ้นมาในหัว เหมือนเป็นเงาที่ตามติดเขาไม่รู้จบสามปีก่อน…ยามค่ำคืนในค่ายทหารต้าหยางเงียบสงบ ลมหนาวพัดผ่าน เสียงใบไม้เสียดสีกันเบาๆ ทำให้ทุกอย่างดูเงียบงันไปหมดแต่ภายในค่าย ความรู้สึกที่ลู่หยางเก็บซ่อนไว้กลับพลุ่งพล่าน หัวใจของเขาเต้นแรงทุกครั้งที่สายตาขอ

    Terakhir Diperbarui : 2024-10-25
  • วสันต์ในห้วงฝัน   สายสัมพันธ์พี่น้อง

    ลู่หยางได้เดินทางเข้าไปในป่าทึบแห่งหนึ่งที่เขตชายแดนเป่ย เสียงฝีเท้าของเขาย่ำลงบนผืนดินชื้นหนาว สายหมอกหนาทึบปกคลุมรอบตัว ทิวไม้สูงราวกับกำแพงลับที่ซ่อนสิ่งบางอย่างไว้ในความเงียบอากาศหนาวเย็นจนกัดเข้าไปถึงกระดูก แต่มันไม่เย็นเท่ากับหัวใจของเขาที่ถูกบีบบังคับให้ทำสิ่งที่เขาไม่ต้องการ แม้มนต์ดำที่เคยควบคุมเขาจะเริ่มเสื่อมคลายลงทีละน้อย ความคิดและความรู้สึกผิดที่คั่งค้างในหัวใจของเขากลับยิ่งชัดเจนขึ้นทุกย่างก้าวส่วนในอีกฟากหนึ่งของป่า เสียงก้าวเท้าเบาๆ ของลู่หยวนฮวาทำให้ความเงียบงันรอบตัวดูยิ่งตึงเครียด นางเดินตามนิมิตที่เห็นมาตลอดจนถึงบริเวณนี้ลู่หยวนฮวาทิ้งเหล่าทหารต้าหยางและชายผู้เป็นที่รักไว้เบื้องหลัง สายลมหนาวกรรโชกผ่านใบหน้าในทุกก้าวที่นางก้าวไปในความเวิ้งว้าง ร่างกายของนางแม้จะอ่อนล้าจากการรอนแรม แต่ความมุ่งมั่นในใจยังคงแข็งแกร่ง ไม่ย่อท้อหญิงสาวได้เดินทางนับเดือน ฝ่าดงป่าและภูมิประเทศที่โหดร้าย ความเหน็ดเหนื่อยไม่ได้ทำให้นางลดละสิ่งเดียวที่ยึดมั่นมนตอนนี้คือการตามหาพี่ชายที่หายไปอย่างเป็นปริศนานางเริ่มจับสังเกตได้แล้วว่านิมิตที่คอยปรากฏให้เห็นมาตลอด ไม่ใช่เพียงเหตุบังเอิญ น

    Terakhir Diperbarui : 2024-10-25

Bab terbaru

  • วสันต์ในห้วงฝัน   ตอนพิเศษ 2/2

    วันรุ่งขึ้นขณะที่พวกเขาเดินชมรอบเมือง ทิวทัศน์และบรรยากาศยังคงอบอุ่นเหมือนเดิม ทว่าในมุมหนึ่งของหมู่บ้านนั้นมีเสียงกระซิบกระซาบขึ้นมา ชาวบ้านบางคนที่ยังคงระแวงกับคำสาปเก่าแก่ได้เริ่มพูดถึงคำสาปที่อาจจะกลับมา นัยน์ตาหวาดระแวงของบางคนจ้องมองลู่หยวนฮวาอย่างระมัดระวัง พวกเขาเริ่มถอยหนีเมื่อเห็นนางเดินเข้าใกล้ลู่หยวนฮวารู้สึกถึงบรรยากาศที่ตึงเครียดขึ้นอย่างเห็นได้ชัด ความไม่สบายใจเริ่มทับถมอยู่ในใจของนาง นางหันไปพูดกับชาวบ้านเสียงนุ่ม“พวกท่าน…ไม่ต้องหวาดกลัวอีกแล้วนะเจ้าคะ คำสาปนั้นถูกล้างไปแล้ว ต่อไปนี้จะไม่มีตระกูลต้องสาปอีกต่อไปแล้ว”แต่ชาวบ้านบางคนยังคงไม่คลายความระแวง“แล้วทำไมเด็กๆ ถึงป่วยไม่มีสาเหตุในวันเดียวกับที่ท่านกลับมาเล่า?”เสียงหนึ่งดังขึ้นมาท่ามกลางกลุ่มชาวบ้าน และคนอื่นๆ เริ่มหันไปกระซิบกระซาบ พวกเขาดูคล้ายจะเชื่อคำกล่าวนั้นจางชิงหยวนเห็นภรรยารักถูกแคลนแล้วไม่สบอารมณ์นัก ก้าวเข้ามาข้างหน้า มองไปยังชาวบ้านที่ยังคงแสดงท่าทีหวาดระแวง“ข้าขอเตือนพวกท่านทั้งหลาย อย่าปล่อยให้ความกลัวและความเชื่อที่งมงายมาครอบงำความคิดของพวกท่านอีกต่อไป คำสาปนั้นได้ถูกล้างไปแล้ว และสิ่งที่เกิ

  • วสันต์ในห้วงฝัน   ตอนพิเศษ 1/2

    สามปีผ่านไป ชีวิตของลู่หยวนฮวาและจางชิงหยวนเปลี่ยนแปลงไปมาก พวกเขาใช้ชีวิตอย่างสงบสุขในเมืองหลวง หลังจากการแต่งงานและการล้างคำสาปสำเร็จ ทุกอย่างดูจะเป็นไปในทิศทางที่ดีขึ้นพวกเขามีบุตรชายหนึ่งคน ชื่อ "จางหรง" เด็กน้อยวัยสองหนาวที่เต็มไปด้วยความสดใสและความซุกซนใบหน้าของจางหรงมีความละม้ายคล้ายคลึงกับมารดาอย่างเห็นได้ชัด แต่ทว่าดวงตาสีน้ำตาลสวยของเขานั้นสืบทอดมาจากบิดา รอยยิ้มไร้เดียงสาของเด็กน้อยเปี่ยมไปด้วยเสน่ห์ที่ทำให้ทุกคนรอบข้างรู้สึกอบอุ่นใจในขณะที่รถม้าค่อยๆ เคลื่อนตัวไปตามเส้นทางที่ลัดเลาะสู่เมืองหมิงอี้ ลู่หยวนฮวาและจางชิงหยวนต่างนั่งอยู่ในความเงียบสงบที่อบอุ่น จางหรง เด็กน้อยวัยสองหนาวที่นั่งอยู่ระหว่างพ่อแม่ แต่ดวงตาใสแจ๋วกลับจ้องมองไปที่ทิวทัศน์ภายนอกอย่างตื่นตาตื่นใจ"หม่าม๊า ดู! ดู!" จางหรงร้องออกมาอย่างตื่นเต้น ขณะที่นิ้วมือเล็กของเขาชี้ไปทางหน้าต่างรถม้า "ม้า... ม้าล้ายย... ม้าใหญ่!"ลู่หยวนฮวายิ้มพร้อมกับยื่นมือไปลูบหัวลูกน้อยอย่างอ่อนโยน "ใช่แล้ว หรงเอ๋อร์ นั่นคือลูกม้า มันวิ่งเร็วมากเลยนะ""หรงเอ๋อร์ เจ้าชอบม้าไหม?" จางชิงหยวนถามลูกชายด้วยน้ำเสียงอบอุ่น ขณะยิ้มให้กั

  • วสันต์ในห้วงฝัน   ย้ายจวน

    แสงอาทิตย์ยามเช้าส่องผ่านม่านหมอกบางๆ ที่ปกคลุมจวนตระกูลลู่ ท่ามกลางความเงียบสงบของสถานที่แห่งนี้ ลู่หยวนฮวายืนอยู่เบื้องหน้าจวนที่เคยเป็นทั้งบ้านและที่หลบภัยของนางมาตั้งแต่วัยเยาว์ รอบตัวมีเพียงเสียงลมเบาๆ พัดผ่านต้นไม้และดอกไม้ที่เคยเป็นความสุขของนางในอดีตวันนี้จวนตระกูลลู่ดูเหมือนจะเงียบงันกว่าทุกครั้ง นางยืนอยู่ตรงลานกว้าง มองไปยังประตูที่นางเคยเดินผ่านครั้งแล้วครั้งเล่า นางจำได้ดีถึงความรู้สึกในทุกครั้งที่นางกลับมาจากการเดินทางจวนแห่งนี้เคยเป็นที่พักใจของนาง แต่บัดนี้ทุกอย่างได้เปลี่ยนไปแล้ว จวนนี้ไม่ใช่ที่หลบภัยของนางอีกต่อไป มันกลับกลายเป็นเพียงเงาของความทรงจำที่นางต้องละทิ้งลู่หยวนฮวาหายใจเข้าลึกๆ พยายามรวบรวมความกล้าที่จะก้าวผ่านช่วงเวลาที่ยากลำบาก แม้จะมีความเศร้าและความเจ็บปวดที่ยังคงซ่อนอยู่ในใจ นางรู้ดีว่าการปิดจวนตระกูลลู่เป็นการตัดสินใจที่จำเป็น นางต้องเริ่มต้นใหม่ ชีวิตของนางไม่สามารถถูกผูกมัดไว้กับอดีตอีกต่อไปจางชิงหยวนยืนอยู่ไม่ไกลจากนาง เขามองนางด้วยสายตาที่เปี่ยมไปด้วยความเข้าใจและห่วงใย เขารู้ดีว่าการละทิ้งจวนแห่งนี้ไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับลู่หยวนฮวา แต่เขาเชื่อ

  • วสันต์ในห้วงฝัน   การกลับบ้านที่ไม่สมบูรณ์

    ลู่หยวนฮวายืนอยู่ท่ามกลางเสียงฝีเท้าของทหารต้าหยางที่กำลังเคลื่อนทัพกลับ เงาของดวงอาทิตย์ที่ตกดินทอดยาวไปไกล บรรยากาศเต็มไปด้วยความเงียบงันของชัยชนะ แต่ในหัวใจของนางกลับรู้สึกถึงความสูญเสียที่ยากจะลบเลือนนางก้มลงมองห่อผ้าที่อยู่ในมือ ข้างในนั้นคืออัฐิของลู่หยาง พี่ชายที่เคยยืนหยัดเพื่อปกป้องนางมาตลอดชีวิต บัดนี้กลับเหลือเพียงเถ้าถ่านที่ไร้ลมหายใจน้ำตาของนางไหลลงมาอย่างไม่รู้ตัว ขณะที่นางเดินตามหลังทัพต้าหยาง มือของนางกำห่อผ้านั้นไว้แน่น นางรู้สึกได้ถึงน้ำหนักของความสูญเสียที่ถ่วงหัวใจของนางจนแทบยืนไม่อยู่หัวใจของนางเต็มไปด้วยความเจ็บปวด ความรู้สึกผิดที่ไม่สามารถทำตามคำสัญญาที่เคยให้ไว้กับป้าหลี่ได้"ข้าพูดไว้...ว่าข้าจะจูงมือพี่ใหญ่กลับบ้านพร้อมกัน แต่ตอนนี้ ข้ากลับนำเพียงเถ้ากระดูกของเขากลับไป..."ลู่หยวนฮวาพึมพำเบาๆ ขณะที่มองเถ้ากระดูกในมือของตน นางรู้สึกถึงความหนักหน่วงของความรับผิดชอบที่นางไม่อาจทำได้ตามที่หวัง ความเจ็บปวดจากความสูญเสียที่ท่วมท้นไม่อาจหยุดยั้งน้ำตาที่ไหลออกมาได้จางชิงหยวนที่เดินตามอยู่ไม่ห่าง สังเกตเห็นท่าทีเศร้าสร้อยของนาง เขาเดินเข้ามาใกล้ วางมือเบาๆ ลงบนไหล

  • วสันต์ในห้วงฝัน   การต่อสู้ครั้งสุดท้าย

    ลู่หยางปรากฏตัวขึ้น ท่ามกลางสนามรบที่แสงจันทร์ลอยเลือนราง ใบหน้าของเขาฉายแววเคร่งขรึม สายตาจ้องมองหวงหมิงเจ๋อ ดาบในมือของเขาสะท้อนแสงอ่อนๆ จากดวงจันทร์ความคิดในหัวของเขาไม่ได้มีเพียงการต่อสู้กับหวงหมิงเจ๋อเพียงอย่างเดียว แต่ยังมีความรู้สึกสับสนที่คอยตามหลอกหลอนในใจการตัดสินใจที่จะเสียสละเพื่อแก้ไขความผิดในอดีตและปกป้องคนที่เขารักในปัจจุบันทุกสายตาจับจ้องไปที่ลู่หยาง เมื่อหวงหมิงเจ๋อหันมามอง ความดุร้ายในแววตาของหวงหมิงเจ๋อส่งผลให้ความตึงเครียดเพิ่มพูนขึ้น ขณะที่ลู่หยางยังคงเดินมาด้วยความมั่นใจในตัวเอง ใบหน้าไร้ความหวาดหวั่น ทว่าในใจเขายังคงกังวลถึงน้องสาวที่อยู่ท่ามกลางความอันตรายของค่ายกล ความรู้สึกปกป้องที่มีต่อลู่หยวนฮวาทำให้เขารู้ว่าการเสียสละครั้งนี้เป็นสิ่งที่จำเป็นเพื่อรักษาความปลอดภัยของนางความเงียบระหว่างลู่หยางและหวงหมิงเจ๋อนั้นกลับสร้างความตึงเครียดจนทนไม่ไหว ทุกคนในสนามรบรู้ดีว่าการเผชิญหน้าครั้งนี้จะเป็นจุดสำคัญที่อาจกำหนดชะตากรรมของสงคราม แต่ก่อนที่หวงหมิงเจ๋อจะทันได้ก้าวไปข้างหน้า จางชิงหยวนที่ยืนไม่ห่างออกไปสังเกตเห็นเจตนาของหวงหมิงเจ๋อทันทีความโกรธและความแค้นที่สั่

  • วสันต์ในห้วงฝัน   ความในใจของลู่หยาง

    ลู่หยางปรากฏตัวขึ้น ท่ามกลางสนามรบที่แสงจันทร์ลอยเลือนราง ใบหน้าของเขาฉายแววเคร่งขรึม สายตาจ้องมองหวงหมิงเจ๋อ ดาบในมือของเขาสะท้อนแสงอ่อนๆ จากดวงจันทร์ทุกสายตาจับจ้องไปที่ลู่หยาง เมื่อหวงหมิงเจ๋อหันมามอง แต่ยังไม่ทันที่หวงหมิงเจ๋อจะได้พูดอะไร สายตาของทั้งสองประสานกัน ความเงียบชั่วขณะนั้นกลับสร้างความตึงเครียดครึ่งชั่วยามที่แล้ว...ลู่หยางยืนอยู่ลำพังท่ามกลางเงามืดของป่า รอบตัวเงียบสงัด มีเพียงเสียงลมเบาๆ ที่พัดผ่านกิ่งไม้และเสียงใบไม้ที่ปลิวตามลม ความเงียบในยามนี้กลับยิ่งทำให้หัวใจของเขาหนักอึ้ง ความคิดในหัวของเขาวนเวียนไปกับภาพความหลังที่ไม่อาจลบเลือน ทั้งพ่อแม่ที่จากไป และซูเหม่ย คนรักที่เขาไม่เคยลืมเลือนเขายืนก้มมองม้วนกระดาษโบราณที่เขาถืออยู่ในมือ ตำราลับของตระกูลที่บอกวิธีล้างคำสาปได้อย่างละเอียด บางทีนี่ควรจะเป็นความหวังของตระกูล ความหวังที่จะยุติคำสาปที่คอยตามหลอกหลอนสายเลือดของเขามานาน แต่สำหรับลู่หยางแล้ว มันกลับไม่ใช่เช่นนั้นอีกต่อไปคำสาปที่ผูกพันสายเลือดแห่งตระกูลลู่เกิดจากความโลภและความเห็นแก่ตัวของบรรพบุรุษผู้กระทำผิดต่อแผ่นดิน การล้างคำสาปนี้จะสำเร็จได้ก็ต่อเมื่อผู้ส

  • วสันต์ในห้วงฝัน   เจ็ดทิวา

    ทหารของต้าหยางที่กล้าหาญกลับทยอยล้มลงทีละคน พวกเขาต่างถูกค่ายกลเจ็ดทิวาครอบงำ ร่างกายที่เคยแข็งแกร่งบัดนี้ทรุดโทรมลงด้วยความอ่อนล้าสายตาของลู่หยวนฮวาจับจ้องไปยังทหารที่พยายามตะเกียกตะกายลุกขึ้น แต่กลับทรุดลงกับพื้นอีกครั้ง ราวกับทุกย่างก้าวเต็มไปด้วยแรงดึงดูดที่ไร้เมตตาใบหน้าของพวกเขาซีดเผือดอย่างน่าสยดสยอง ดวงตาเคยเปล่งประกายความมุ่งมั่น บัดนี้กลับไร้ชีวิตชีวา สะท้อนถึงการสูญสิ้นซึ่งความหวัง เสียงลมหายใจแผ่วเบาแต่หนักอึ้งดังก้องในอากาศ ราวกับว่าพวกเขากำลังต่อสู้กับสิ่งที่มองไม่เห็น แต่ในความเป็นจริงนั้น ความสิ้นหวังที่ค่ายกลสร้างขึ้นได้กักขังจิตวิญญาณของพวกเขาไว้อย่างสมบูรณ์ลู่หยวนฮวายืนมองภาพเบื้องหน้า ความทุกข์ใจที่ท่วมท้นทำให้นางรู้สึกถึงภาระหนักหนาที่นางไม่อาจทนดูต่อไปได้ นางรู้ดีว่า หากไม่มีใครทำลายค่ายกลนี้ลง ทหารทุกคนคงจบสิ้นชีวิตที่นี่ในไม่ช้าหญิงสาวเดินตรงไปที่ใจกลางค่ายกล ปลายเท้ากระทบกับพื้นเสียงเบา กายบางเริ่มสั่นสะท้านจากแรงกดดันที่ค่ายกลปล่อยออกมาเมื่อมาถึงจุดศูนย์กลาง พื้นดินเบื้องหน้านางราวกับเคลื่อนไหวเองได้ แสงสว่างแปลกประหลาดพุ่งขึ้นจากพื้นดิน กระจายไปทั่วบริเ

  • วสันต์ในห้วงฝัน   เผชิญหน้ากับอดีต

    จางชิงหยวนบุกเข้ามาถึงใจกลางของค่ายกลเจ็ดทิวาได้สำเร็จ ความหนาวเย็นและพลังหยินที่ปกคลุมอยู่ในอากาศทำให้เขารู้สึกหนักหน่วง แต่สิ่งที่หนักหนายิ่งกว่าคือภาพเบื้องหน้าที่เขาเห็นเขาเห้นลู่หยวนฮวานั่งกองกับพื้น ร่างกายของนางถูกพันธนาการไว้ในอ้อมแขนของหวงหมิงเจ๋อ หวงหมิงเจ๋อกำลังจะใช้กำลังบังคับข่มเหงนางจางชิงหยวนที่เห็นภาพนี้ รู้สึกโกรธเกรี้ยวอย่างมาก เขายิงธนูปักไปที่แขนของหมงหิงเจ๋อและรีบพุ่งเข้ามาขวางกลางทันที ดาบในมือของเขาสั่นไหวไปด้วยความโกรธหวงหมิงเจ๋อยืนขึ้นและหันมาประจันหน้ากับจางชิงหยวน“เจ้าคิดว่าจะขวางข้าได้หรือ จางชิงหยวน?” หวงหมิงเจ๋อเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงเย็นชา "ข้าจะไม่มีวันยอมให้เจ้าได้ตัวนางไป นางต้องเป็นของข้า"จางชิงหยวนไม่ตอบกลับ เขาฟาดดาบเข้าใส่หวงหมิงเจ๋ออย่างรวดเร็ว ทั้งสองคนต่อสู้กันอย่างดุเดือด หวงหมิงเจ๋อใช้พลังมนต์ดำเข้าต่อสู้ เขาร่ายเวทมนต์เพื่อกดดันจางชิงหยวน พลังมนต์ดำทำให้บรรยากาศรอบตัวจางชิงหยวนมืดมนและหนักอึ้งขึ้นทุกขณะจางชิงหยวนที่พยายามฝ่าทางเข้ามาช่วยลู่หยวนฮวา สัมผัสได้ถึงมนต์ดำที่ก่อตัวขึ้นรอบตัวเขาภาพรอบข้างเริ่มบิดเบี้ยว ผืนดินที่เต็มไปด้วยความโกลา

  • วสันต์ในห้วงฝัน   แผนลับบนแนวเขา

    ลู่หยางและจางชิงหยวนนั่งอยู่ภายใต้เงามืดของต้นไม้ใหญ่ แนวป่าทึบที่ทอดยาวเบื้องหน้าพวกเขาคือจุดยุทธศาสตร์สำคัญที่พวกเขาจะต้องพิชิต มันไม่ใช่แค่ป่าธรรมดา แต่เป็นสนามรบเก่าที่เคยเกิดการสังหารหมู่และเต็มไปด้วยพลังหยินทั้งสองคนมองเห็นได้ชัดเจนว่า กองทัพของหวงหมิงเจ๋อประจำการอยู่ตามพื้นราบ โดยพึ่งพาค่ายกลเจ็ดทิวาที่ถูกสร้างขึ้นเพื่อป้องกันการโจมตีใดๆ ที่เข้ามาลู่หยางหันไปมองจางชิงหยวน ใบหน้าของเขามุ่งมั่นแต่แฝงด้วยความระแวดระวัง"ท่านแม่ทัพ ข้าใช้เวลาหลายเดือนสำรวจพื้นที่นี้ ข้าพบว่าพวกมันพึ่งพาค่ายกลมากเกินไป จนลืมเฝ้าระวังแนวเขาที่อยู่ด้านบน"เขาชี้ไปยังภูเขาที่ล้อมรอบบริเวณนั้น "หากเราสามารถใช้เส้นทางนี้เพื่อลงมาจากเขาได้ พวกเราจะสามารถบุกโจมตีจากด้านบน ทำให้พวกมันไม่ทันตั้งตัว"จางชิงหยวนพยักหน้า "ข้าคิดว่าเจ้าพูดถูก พวกมันมั่นใจในค่ายกลมากเกินไป และข้าสังเกตเห็นว่าทหารของพวกมันไม่มีใครมองขึ้นไปยังแนวเขาเลย"ลู่หยางยิ้มเล็กน้อย "ท่านก็เห็นด้วยเช่นกันใช่ไหม? ข้ามั่นใจว่าหากเราแบ่งกองกำลังออกเป็นสองฝั่ง ฝั่งหนึ่งบุกด้านหน้าส่วนอีกฝั่งหนึ่งเลาะแนวเขาลงมา เราจะสามารถทำให้พวกมันสับสนและบุก

Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status