เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 64
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 65
ลูน่าไม่มียาถ่ายอยู่กับตัวเธอก้มหน้าลง “ฉันไม่ได้นำมันมาด้วย”“ลูคัส” น้ำเสียงของโจชัวขณะที่เอ่ยออกมาช่างเยือกเย็น “กลับไปที่บลูเบย์วิลล่าและนำยาถ่ายที่เหลือมา”จากนั้นใบหน้าที่คมคายและมีเลศนัยก็มองดูลูน่าด้วยสายตาแวบวับ “เธอซ่อนมันไว้ที่ไหน?”ลูน่ากัดริมฝีปาก เธอไม่รู้ว่าทำไมจู่ ๆ ชายคนนี้ถึงได้อยากให้เธอกินยาถ่ายที่เหลือ และยืนกรานว่าต้องเป็นอันเดียวกับที่ให้เขากินด้วย เธอขมวดคิ้ว “คุณลินช์ มันจะกลายเป็นเรื่องใหญ่เกินไปถ้าคุณจะให้ลูคัสกลับไปนำยามา เราอยู่ในโรงพยาบาลแล้ว ทำไมเราไม่ขอมันจากคุณหมอ…”“ใช่!” ลูคัสแสดงออกอย่างชัดเจนว่าเขาไม่อยากกลับไปที่บลูเบย์วิลล่าตอนนี้ ก่อนที่ลูน่าจะพูดจบ ลูคัสก็ขัดขึ้น “นายท่านครับ ทำไมไม่ให้ผมออกไปขอยาจากหมอตอนนี้เลยล่ะครับ?”“ฉันบอกว่า ฉันอยากให้เธอกินยาส่วนที่เหลือ” โจชัวกวาดสายตามองลูคัสอย่างเย็นชาทันที เสียงของเขาเยือกเย็นพอที่จะแช่แข็งคนฟัง “ไม่เข้าใจเหรอ?”ลูคัสนิ่งชะงัก ท่าทางของนายท่านดูอึมครึมตึงเครียดยิ่งกว่าเดิมเขามองไปที่ลูน่าอย่างอึดอัดใจ “คุณเก็บยาถ่ายไว้ที่ไหน?”ลูน่าหลับตาครุ่นคิด เธอไม่มียาถ่ายอะไรทั้งนั้น ดังนั้นเธอจึงท
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 66
“เธอเคยเป็นคนที่อยากจะร่วมเตียงยอมเป็นผู้หญิงของฉัน แต่เธอกลับปฏิเสธที่จะใกล้ชิดสนิทสนมกับฉัน วางยาฉัน แล้วยังปฏิเสธที่จะดื่มน้ำแก้วเดียวกับฉันอีก” โจชัวพูดขณะที่มองลูน่าอย่างเย็นชา “ลูน่า เธอพยายามจะทำอะไรกันแน่?”สายตาของเขาทรงพลังมากเสียจนลูน่าไม่กล้าสบตา เธอกระแอมไอออกมาเบา ๆ และนิ่งเงียบด้วยการก้มหน้าลงไม่พูดอะไร“ตามที่เธอวางแผนไว้ก่อนหน้านี้ มันก็สมเหตุสมผลที่เธอจะวางยาฉัน แต่มันไม่ควรเป็นยาถ่ายสิ” เสียงของชายหนุ่มดึงดูดชวนฟังและรื่นหูยิ่งนักลูน่ารู้สึกว่าหน้าอกเธอแน่นขนัด เธอกัดริมฝีปาก “ฉัน...”โจชัวหลับตาลงแล้วกล่าวสรุปอย่างเรียบง่าย “เป้าหมายเธอไม่ใช่ฉัน”“งั้นบอกมาว่าเธอต้องการอะไร?” เสียงเขาอ่อนลงเธอแค่พยายามแกล้งทำตัวเป็นลูน่า กิบสันเหรอ? หรือเพราะเธอแค่ชอบเนลลี่? เหตุผลสองข้อนี้ไม่มีน้ำหนักพอที่จะทำให้เขาเชื่อว่าทำไมลูน่าถึงอยากอยู่ข้าง ๆ เขามันต้องมีเหตุผลอื่นอีกสิลูน่ากัดริมฝีปาก ผู้ชายคนนี้มักจะมีเหตุผลมากเสียจนทำให้เธอหวั่นกลัว เธอไม่กล้าเงยหน้าขึ้นและไม่กล้าเอ่ยปากพูดอะไร เพราะกลัวว่าเมื่อเปิดปากพูดแล้วเขาจะสามารถเดาจุดประสงค์และรู้ตัวตนที่แท้จริงของเธอ
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 67
ลูน่าอ้าปากค้าง “ไม่มีอะไรทั้งนั้นค่ะ!” เธอปฏิเสธทันทีเพราะกลัวว่าโจชัวจะรู้ว่าเธอกับนีลเป็นอะไรกันโจชัวไม่พูดอะไรเพียงมองลูน่าอย่างคาดคั้นจนทำให้เธอยิ่งวิตกกังวลหนักกว่าเดิมผ่านไปครู่หนึ่งเธอเงยหน้าขึ้นพลางตอบ “ฉันไม่ได้เกี่ยวข้องกับเขา... จริง ๆ สาบานเลย ฉันแค่…” ลูน่าสูดลมหายใจเข้าลึกและมองลูคัสที่กำลังยืนอยู่ข้าง ๆ โจชัว“มันเป็นเพราะคุณบีนบอกว่า เขาต้องการหาว่าใครเป็นคนวางยาคุณ เขาบอกว่าหากไม่ใช่ฉันก็คงจะเป็นเด็กคนนั้นที่อยู่ข้างนอก”เมื่อพูดถึงนีล ลูน่าแสร้งทำทีห่างเหินกับลูกของตัวเอง “ฉันเดาว่าเด็กชายคนนั้นแค่อยากจะแกล้งคุณเล่น แต่เขาไม่ได้ต้องการทำให้คุณโกรธ เขายังเป็นแค่เด็กเล็ก ๆ เอง”“ดังนั้นเธอถึงได้ออกหน้ายอมรับผิดแทนว่าเป็นคนวางยาฉันเหรอ?”“ค่ะ”“อ้อ” โจชัวเลิกคิ้วมองพลันใบหน้าประดับด้วยรอยยิ้ม “ไม่ยักรู้ว่าคุณลูน่าจะช่างเป็นคนที่ห่วงใยคนอื่นแม้แต่เด็กที่ไม่รู้จัก?”ลูน่าพยักหน้ารับพร้อมยกยิ้มเล็กน้อย “ใช่ นั่นเป็นจุดอ่อนของฉันจริง ๆ ค่ะ ไม่อย่างนั้น ฉันคงไม่พยายามอย่างหนักที่จะเป็นพี่เลี้ยงที่บลูเบย์วิลล่าจนตัวฉันเองเกือบจะถูกคุณลวนลาม จริงไหมคะ?” ลูน่าจงใจเน้น
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 68
โจชัวยกยิ้ม “นั่นก็จริง”จากนั้นชายหนุ่มจึงมองลูน่า “แต่ฉันไม่สนว่าเธอจะทำอะไรกับออร่า ฉันอยากจะรอดูมากกว่าว่าใครจะชนะ”ลูน่ารู้สึกผิดหวัง ไม่แปลกใจที่ก่อนหน้านี้เขาจะไม่พูดถึงออร่า เพราะเขารอให้เธอเป็นคนพูดออกมาเองเขาอยากเห็นว่าใครจะชนะระหว่างเธอกับออร่าเหรอ? ลูน่าเองก็อยากรู้เหมือนกันบางทีโจชัวแค่พยายามให้ออร่าได้รู้สึกถึงความหวาดหวั่นเสียบ้าง เพราะเขารู้สึกว่าตามใจเธอมากเกิน อย่างนั้นเหรอ?อย่างไรก็ตาม โจชัวก็เต็มใจฆ่าลูน่าที่กำลังตั้งครรภ์ลูกทั้งสามคนในตอนนั้นเพราะออร่า จะมีอะไรมากไปกว่านั้นได้อีก?โชคไม่ดีที่ตอนนั้นโจชัวพยายามเอาใจออร่าและมันเป็นการทรมานเธอ ยิ่งเขาพยายามทำดีกับออร่ามากเท่าไหร่ เธอก็ยิ่งเจ็บปวดมากเท่านั้นลูน่าไม่สามารถทำอะไรได้ เธอรู้สึกขมขื่นทุกครั้งเมื่อนึกถึงมัน แต่รอยยิ้มของเธอกลับไม่เคยจางหายไป “ถ้าให้ฉันเดา ฉันคงจะเอาชนะคุณกิบสันไม่ได้หรอกค่ะ”ไม่ว่าจะหกปีก่อนหน้าหรือหกปีต่อจากนี้ เธอจะพ่ายแพ้ให้กับออร่าเสมอ“นั่นไม่จำเป็นหรอก” โจชัวปิดเปลือกตาลง เขาค่อย ๆ นวดบีบคลึงระหว่างคิ้วที่รู้สึกว่าเส้นเลือดกำลังเต้นตุบ ๆ “ดึกแล้ว กลับบ้านเถอะ พาเนลลี่กลับไ
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 69
ลูน่าพานีลและเนลลี่กลับมายังบลูเบย์วิลล่าและส่งข้อความหาแอนน์ว่านีลอยู่กับเธอ“ชิ! บ้านของคนเฮงซวยนั่นเจ๋งดีนะเนี่ย” นี่เป็นครั้งแรกของนีลที่มายังวิลล่าแห่งนี้ ขณะที่สายตาเขามองความหรูหราที่ไม่เวอร์เกินไปของที่นี่เขาก็อดเยาะเย้ยไม่ได้ “ตอนอยู่ต่างประเทศพวกเราสี่คนต้องอยู่รวมกันในห้องสี่เหลี่ยมขนาดแค่สิบสองตารางเมตร ในขณะที่เขาอยู่บ้านหลังใหญ่อย่างกับวังนี่คนเดียว!”ลูน่าขมวดคิ้ว “นีล ระวังคำพูดหน่อย!” โชคดีที่ในเวลานี้เหล่าแม่บ้านเลิกงานแล้ว ไม่งั้นพวกเขาคงมีปัญหาใหญ่หากมีใครมาได้ยินเข้า!“ผมมองดูรอบ ๆ แล้ว ตอนนี้ที่นี่ไม่มีใครนอกจากเราสามคน”นีลฉีกยิ้มร่าและชูนิ้วก้อยขึ้นมาเกี่ยวนิ้วก้อยของลูน่าไว้ “คุณแม่ครับ ผมรู้ว่าคุณแม่กังวล ผมสัญญาจะเป็นเด็กดีนะ!”“เหอะ” เนลลี่กลอกตาใส่นีล เธอยกมือขึ้นกอดอกแล้วนั่งลงบนโซฟาอย่างขุ่นเคือง “ถ้าเป็นเด็กดีจริง พี่คงไม่ทำให้คุณพ่อเข้าโรงพยาบาล แล้วทำให้คุณแม่ต้องไปรับผิดแทนหรอก”ยิ่งพูดเด็กน้อยก็ยิ่งโกรธ “นีล หนูรู้ว่าพี่กับไนเจลเกลียดพ่อ แต่ตอนนี้มันไม่ใช่เวลาเอาคืน! เรายังต้องการความช่วยเหลือจากพ่อเพื่ออาการป่วยของไนเจลนะ”เนลลี่พูดถึงโจชัวแล
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 70
นีลยังไม่ทันบอกอะไรไนเจลเลยด้วยซ้ำ เขาเลยอยากให้ไนเจลลองเดาเล่นยังไงล่ะ!“อย่างแรกเลยคือนายเพิ่งจะกลับไปได้ไม่นาน เลยไม่มีที่ไหนให้นายไปได้มากนักอยู่แล้ว แล้วนายยังอยากให้ฉันลองเดาอีก แสดงว่ามันต้องเป็นสถานที่ที่ฉันนึกออกแต่ไม่อยากจะเชื่อแน่ ๆ สุดท้ายสถานที่นี้ก็ฟังดูน่าสนใจแถมน่าตื่นเต้นสำหรับนาย นายก็เลยทนไม่ไหวและอยากให้ฉันรู้ด้วยยังไงล่ะ”แม้เสียงไนเจลจะยังเด็กอยู่ แต่น้ำเสียงของเขากลับดูมีวุฒิภาวะและสุขุม “จากทั้งหมดนี้ฉันจึงสันนิษฐานว่าที่ที่นายอยู่คงเป็นบ้านของโจชัว ลินช์ คนเฮงซวยนั่นยังไงล่ะ”นีลรู้สึกผิดหวังสุด ๆ “เล่นกับนายไม่สนุกเลย”“งั้นก็อย่าเล่นอะไรที่มันน่าเบื่อแบบนี้สิ” ไนเจลยิ้มอย่างอ่อนโยน “บอกมาเร็ว ทำไมนายถึงไปอยู่ที่นั่น?”นีลเม้มปากและเริ่มเล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นคืนนี้ให้ไนเจลฟัง“นายสะเพร่ามาก” ไนเจลพูดอย่างจริงจัง “โชคดีที่คุณแม่จัดการได้ ถ้าหากคุณแม่จัดการไม่ได้ คนเฮงซวยนั่นจะต้องรู้จนได้ว่านายเป็นอะไรกับคุณแม่ ครั้งต่อไปไม่ว่านายจะไปที่ไหนทำอะไรในเมืองนี้เขาจะรู้ โจชัวเป็นคนขี้สงสัย เขาจะเจอความจริงแน่ไม่ช้าก็เร็ว”“เฮ้อ! รู้แล้วน่า ฉันรู้แล้วว่าที่ทำ
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 71
นีลใช้เวลาเกือบชั่วโมงในห้องทำงานของโจชัวก่อนจะกลับออกมาเขาเดินกลับไปที่ห้องนอนสำหรับรับรองแขกอย่างระมัดระวัง ทันทีที่อยู่ใต้ผ้าห่ม หนุ่มน้อยก็ส่งข้อความ [ไนเจล ให้กล้องวงจรปิดทำงานต่อได้เลย][อืม]ไนเจลพิมพ์ข้อความขณะทำการควบคุมระบบ [ทำไมนายหายไปนานจัง?]ถึงโฟลเดอร์ของโจชัวจะมีขนาดใหญ่ แต่ก็ไม่น่าใช้เวลานานถึงขนาดนั้นนีลเงียบไปชั่วขณะก่อนจะหยิบมือถือขึ้นมาตอบกลับ [พอดีฉันเจออะไรบางอย่างในคอมพิวเตอร์เครื่องนั้น ฉันคัดลอกมาแล้วเรียบร้อย เดี๋ยวจะส่งไปให้พร้อมเอกสาร มันเกี่ยวกับคุณแม่][ได้เลย]เมื่อเป็นเช่นนั้น ไนเจลจึงรีบตอบกลับผู้เป็นน้องว่า [ฉันเพิ่งเริ่มระบบใหม่ อาจจะช้านิดหน่อยกว่าจะเสร็จ พักผ่อนเถอะ ไว้ค่อยส่งให้ฉันพรุ่งนี้ก็ได้][โอเค!]หลังส่งข้อความตอบกลับ นีลก็วางโทรศัพท์ไว้ใต้หมอน และยกมือกอดอกขณะสายตาจับจ้องไปที่เพดานในความมืดมิดเขาอยู่ภายใต้การหล่อหลอมของผู้เป็นแม่มาตลอดและมองโจชัวเป็นเจ้ามารร้ายจอมทรยศที่ทำทุกวิถีทางเพื่อกำจัดแม่ทว่า สิ่งที่เด็กน้อยเห็นในคอมพิวเตอร์นั้น...นีลถอนหายใจ เขารู้สึกสับสนเรื่องโจชัวยิ่งกว่าเก่า ผู้ชายคนนั้นช่างแตกต่างไปจากภาพที่เข
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 72
ผ่านไปครู่หนึ่งโจชัวจึงโบกมือ “ออกไปได้แล้ว”ลูคัสพยักหน้า ก่อนจะหันและเดินออกไป เขาปิดประตูลงตามหลังโจชัวหรี่ตามองเอกสารการสืบสวนสอบสวนทั้งสองฉบับซึ่งวางอยู่เบื้องหน้าขณะทุบโต๊ะไม่นานเขาก็ยิ้มออกมาอย่างขมขื่นเมื่อนำเอกสารทั้งสองมารวมกัน มีอยู่ชื่อเดียวเท่านั้นที่ปรากฏอย่างชัดเจนแจ่มแจ้ง ออร่า กิบสันเธออยากให้เนลลี่ตาย อยากกำจัดทุกคนที่พยายามทำดีกับเด็กหญิงตัวน้อยโจชัวหลับตาลงออร่าคือน้องสาวสุดที่รักของลูน่า กิบสัน แม้ก่อนจะจากไป ลูน่ายังเขียนพินัยกรรมขอร้องให้โจชัวดูแลน้องสาวของตัวเองอย่างดีที่สุดส่วนอีกคนคือลูกสาวของเขาที่เกิดกับลูน่า กิบสัน“ลูน่า คุณให้โจทย์ที่แก้ยากที่สุดกับผมซะแล้ว”…ณ คฤหาสน์ลินช์ออร่านั่งรออยู่ที่ห้องโถงเกือบครึ่งชั่วโมงขณะถือกล่องของขวัญซึ่งห่ออย่างประณีตไว้ในอ้อมแขน“คุณย่าลินช์ยังไม่ตื่นอีกเหรอ?”เมื่อเห็นบรรดาคนใช้ทั้งหลายมัวเดินเอ้อระเหยอยู่รอบ ๆ คฤหาสน์ ออร่าก็ชักหมดความอดทนคนรับใช้มองเธอด้วยสายตาดูหมิ่น “ท่านใกล้ตื่นแล้วค่ะ คุณกิบสัน ถ้าไม่อยากรอก็เชิญคุณกลับไปก่อนได้เลยค่ะ คุณย่าลินช์ไม่ชอบพบแขกแต่หัววันแบบนี้ค่ะ”ออร่ากัดริมฝี
บทล่าสุด
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 450
“งั้นคุณพ่อก็ควรรู้นะครับว่าลูน่าเลี้ยงพวกเขามาหกปี ผมแนะนำว่าคุณพ่อควรดีกับลูน่าให้มากกว่านี้ ไม่อย่างนั้นเด็ก ๆ อาจจะไม่ยอมรับคุณเป็นคุณปู่ของพวกเขาอีกต่อไปได้”ใบหน้าของเอเดรียนเปลี่ยนเป็นสีม่วงจากมุมนี้ ลูน่าเหลือบมองสีหน้าของเขาด้วยรูปลักษณ์ที่สง่างามแต่ไร้อารมณ์ พร้อมกับยกยิ้มไม่ใส่ใจบนริมฝีปากของเธอ “คุณท่านลินช์ คุณบอกว่าฉันฆ่าเฮลีย์ คุณมีหลักฐานไหม? การตัดสินใจว่ามีคนฆ่าคนอื่นหรือไม่ คุณไม่จำเป็นต้องพูดตามหลักฐานที่มีอยู่หรอกเหรอคะ?” เธอวางข้อเท้าบนเข่า น้ำเสียงของเธอเย็นชาและห่างไกล “เฮลีย์ฆ่าตัวตายด้วยการกระโดดลงมาจากตึก ฉันไปชี้มีดใส่เธอแล้วบังคับให้เธอกระโดดหรือว่าฉันผลักเธอเหรอ? ถ้าฉันจำไม่ผิด ตอนที่เฮลีย์ฆ่าตัวตาย ฉันไปเยี่ยมสามีเก่าของเพื่อนที่โรงพยาบาลกับเพื่อนนะ มีกล้องวงจรปิดที่โถงทางเดินและลิฟต์ในโรงพยาบาลอยู่ ฉันมีหลักฐานชัดเจนสมบูรณ์”เอเดรียนเปล่งเสียงในจมูก “อย่าคิดว่าฉันไม่รู้ ก่อนที่เฮลีย์จะกระโดดก็เป็นเพราะเธอ เฮลีย์ถูกบังคับให้ออกจากเมืองซีและย้ายไปอยู่ต่างประเทศ! เฮลีย์เติบโตมากับความมั่งคั่งและความฟุ่มเฟือยด้วยความกรุณาของพระเจ้า และเพราะผู้หญิงเช่นเธอ
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 449
“เพียะ!”ก่อนที่ทุกคนจะทันได้โต้ตอบ เสียงตบก็ดังก้องไปทั่วห้องนั่งเล่นศีรษะของลูน่าหันไปด้านข้างจากแรงกระแทก รสหวานราวกับเหล็กของเลือดเต็มปาก และเลือดก็หยดลงมาตามมุมปากของเธอ“คุณแม่!”“คุณแม่…!”เด็กสองคนที่นั่งอยู่ทั้งสองด้านของหญิงชรา กระโดดขึ้นจากโซฟาตามสัญชาตญาณแล้วพุ่งไปหาลูน่าทันทีหนึ่งในนั้นจับมือเธออย่างระมัดระวัง เขาก้าวไปข้างหน้าพยายามปกป้องเธอ ในขณะที่อีกคนหยิบกระดาษทิชชูจากโต๊ะข้าง ๆ อย่างใจเย็น แล้วยื่นให้ลูน่าการเห็นเด็กสองคนปกป้องเธอทำให้โจชัวขมวดคิ้ว ข้าง ๆ เขา อลิซส่งเสียงเย้ยหยันอยู่ในอก แต่ภายนอกนั้นเธอกำลังทำสีหน้ากังวล “นีล รีบพาน้องสาวของหนูมานี่เร็วเข้า” จากนั้นเธอก็ชำเลืองมองสุภาพบุรุษตัวน้อยที่กำลังยื่นทิชชู่ให้ลูน่า“นี่เป็นเรื่องระหว่างคุณปู่ของหนูกับน้าลูน่านะ มันเป็นเรื่องของผู้ใหญ่ อย่ายื่นจมูกเข้าไปในที่ที่ไม่เกี่ยวกับเราสิ”นีลจ้องมองเธออย่างเย็นชา จากนั้นก็หันกลับมาดูแลแม่ของพวกเขาพร้อมกับเนลลี่ในทันทีจากนั้น อลิซก็แสดงท่าทีสงบนิ่งอย่างคนมีอารมณ์มั่นคงและพูดว่า “เอเดรียน คุณกำลังทำอะไรอยู่คะ คุณกำลังทำให้เด็ก ๆ กลัวนะ”เอเดรียนส่งเสียงเย
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 448
ในขณะเดียวกัน เขาก็คิดถึงพวกเขามาก ผ่านไปนานแล้วเหมือนกันหลังจากที่พวกเขาได้เจอกันครั้งสุดท้าย จึงเป็นเหตุผลที่ทำไมเขาถึงเสนอให้พาทุกคนมารวมตัวกันที่บลูเบย์วิลล่าแต่ดูเหมือนว่า...เขาทำให้ทั้งเด็ก ๆ และลูน่าโกรธเขาได้สำเร็จเท่านั้นหรอกเหรอ?รถขับต่อไปไม่นานรถก็มาจอดหน้าบลูเบย์วิลล่า เมื่อลูน่าก้าวลงจากรถที่ยูริและแซคขนสัมภาระมา อลิซก็ก้าวลงมาเช่นกันขณะยืนอยู่นอกรถของโจชัว รอยยิ้มปลอม ๆ ก็ปรากฏบนใบหน้าของเธอ “ เนลลี่มานี่เร็ว แม่จะอุ้มหนูเข้าบ้าน!”เนลลี่กลอกตา เดินผ่านเธอ และมุ่งหน้าไปที่ประตูด้วยขาที่สั้นและแข็งแรงของเธอในทางกลับกัน นีลกลับรีบวิ่งเข้าไปในอ้อมแขนของเธอพร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้า “ถ้าเนลลี่ไม่ต้องการให้คุณอุ้ม ก็อุ้มผมแทนสิครับ! ผมก็ไม่ได้หนักมากเหมือนกัน แค่หนักกว่าเนลลี่นิดหน่อยเอง”อลิซอุ้มเขาไว้ในอ้อมแขนของเธอ สีหน้าของเธอดูน่าเกลียด และก้าวไปข้างหน้าด้วยความพยายามสุด ๆ นีลเอาแขนของเขาคล้องคอเธอตามสะดวก “คุณอลิซ เร็วสิครับ ผมเป็นเด็กน้อยสุดที่รักของคุณไงครับ มันคงจะแย่ถ้าเราล้มกันทั้งคู่แล้วได้รับบาดเจ็บนะ!”สีหน้าของอลิซดูน่าเกลียดและยิ่งน่าเกลียดมากขึ้น
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 447
โจชัวเลิกคิ้วเขาไม่คาดคิดเลยว่านี่จะเป็นคำถามแรกที่ลูกชายของเขาถามหลังจากที่แยกจากกันหลายวันเขามองลูกชายของเขาจากหางตา “นายดูไม่เต็มใจที่จะเห็นแม่นายกับฉันคืนดีกันนะ”นีลหยุดนิ่งไป เขาหันไปมองโจชัวอย่างเคร่งขรึมแล้วยกสองนิ้ว“อย่างแรกนะครับ ผมไม่เคยยอมรับคุณอลิซ กิบสันเลย สำหรับผมแล้ว เธอไม่เคยเป็นแม่ของผมเลย แม่ของผมคือลูน่า อย่างที่สอง ความชอบหรือไม่ชอบของผม มันสำคัญสำหรับคุณหรือเปล่าครับ คุณลินช์ ถ้าคุณพิจารณาถึงความคิดและความรู้สึกของเราจริง ๆ คุณก็คงไม่บังคับน้องสาวของผมและผมให้ทำในสิ่งที่เราไม่อยากทำ เช่น การพาเรากลับไปที่บลูเบย์วิลล่าตอนนี้ สุดท้ายนะครับ ผมไม่สนใจคุณและอลิซเลย ผมแค่อยากจะรู้ว่าทำไมท่าทีของคุณที่มีต่อเธอถึงเปลี่ยนไปแบบ 180 องศา หลังจากกลับมาจากเมืองซีก็เท่านั้น”ก่อนที่พวกเขาจะจากไป พวกเขาก็ได้แยกทางกันไปแล้ว และยังประกาศว่าพวกเขาจะกำหนดวันเซ็นใบหย่าด้วยซ้ำ แต่ไม่นานหลังจากที่พวกเขาไปถึงเมืองซี พวกเขาก็กลับมาคืนดีและรักกันเหมือนเดิม และเมื่อดูจากภายนอกแล้ว พวกเขาดูยิ่งสนิทสนมกันมากขึ้นกว่าเดิมด้วยโจชัวหรี่ตาลงเล็กน้อย อะไรทำให้ท่าทีของเขาที่มีต่ออลิซเปลี
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 446
“คุณแม่คะ! หนูคิดถึงคุณแม่มากเลย!” เนลลี่กล่าวเธอหยิบกุญแจออกมาและทันทีที่เธอเปิดประตูอพาร์ตเมนต์ เด็กทั้งสองก็รีบวิ่งออกมาราวกับพายุทอร์นาโดลูกเล็กสองลูกนีลและเนลลี่ต่างกอดขาข้างหนึ่งของเธอไว้ และพูดด้วยความตื่นเต้น“คุณแม่ หนูรู้ว่าคุณแม่จะกลับมาในเวลานี้ แต่นีลเอาแต่ยืนกรานว่าแม่จะกลับมาทีหลัง!”“คุณแม่ครับ เมื่อหลายวันที่คุณแม่ไม่อยู่บ้าน ผมขอให้ลิลลี่สอนวิธีชงกาแฟด้วยล่ะ! ผมทำกาแฟอาราบิก้าแก้วโปรดของคุณแม่ด้วย!”“คุณแม่คะ หนูวางแผนไว้หมดแล้ว บ่ายวันนี้คุณแม่จะไปไหนไม่ได้เลยนะ คุณแม่ต้องอยู่บ้าน อ่านนิทานให้หนูฟังและต่อเลโก้กับนีลด้วย!”“แม่…”ลูน่าลดสายตาลงมองดูหัวเล็ก ๆ สีดำสองหัวที่อยู่ตรงหน้าเธอ คำพูดติดอยู่ที่ปลายลิ้นของเธอ แต่เธอก็ไม่สามารถคายมันออกมาได้ข้างหลังเธอ ลิลลี่ยืนอยู่ในห้องนั่งเล่น มองเธอด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า “คุณ ลูน่า พวกเขาตั้งใจหยุดเรียนหนึ่งวันเพื่อรอคุณเลยนะคะ ตั้งแต่เช้านี้พวกเขาตื่นเต้นเป็นพิเศษแล้วก็ตกแต่งบ้านราวกับว่าเป็นช่วงเทศกาลวันหยุดด้วย”ตอนนั้นเองที่ลูน่าสังเกตเห็นของประดับตกแต่งที่แขวนอยู่ในห้องนั่งเล่น ป้ายหลากสีสันแขวนอยู่ตามผนัง ความค
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 445
บรรยากาศในรถเปลี่ยนเป็นเงียบเชียบร่างกายของลูน่าแข็งทื่อไปหมดเธอไม่ได้เจอทั้งนีลและเนลลี่มาหลายวันแล้ว นี่เป็นช่วงเวลาที่ยาวนานที่สุดที่เธอเคยห่างจากพวกเขานับตั้งแต่ที่เธอให้กำเนิดพวกเขามาเมื่อหกปีที่แล้วเธอคิดถึงพวกเขาอย่างสุดซึ้งจากการโทรหาและคุยกับพวกเขาเมื่อเช้านี้และเมื่อวานตอนบ่าย เธอก็รู้ว่าเด็ก ๆ เองก็คิดถึงเธออย่างสุดซึ้งเช่นกันไฟในใจเธอที่ลุกโชนด้วยความตื่นเต้นเมื่อนึกถึงการพบปะกับลูก ๆ ของเธอถูกดับลงอย่างโหดร้ายด้วยคำพูดเย็นชาของอลิซ และได้กลับกลายเป็นความหนาวเย็นจนจับไปถึงขั้วหัวใจอลิซจงใจทำแบบนี้ เธอไม่ได้มีความรู้สึกใด ๆ ต่อนีลและเนลลี่ เธอแค่พยายามจะก่อกวนเธอและลูก ๆ ให้อารมณ์เสีย“โจชัวคะ” เมื่อสังเกตเห็นความเงียบอย่างต่อเนื่องของโจชัว อลิซถึงกับร้องเรียกเขาเบา ๆจากนั้นเขาก็กะพริบตาและฟื้นคืนสติของตัวเอง เขากระแอมไอเล็กน้อยแล้วเงยหน้าขึ้นมองลูน่าจากด้านหลังขณะที่เธอนั่งอยู่ในที่นั่งผู้โดยสาร “เราจะทำตามที่อลิซบอก”ไม่ว่ายังไงก็ตาม อลิซยังคงเป็นแม่ของพวกเขา แม้ว่าเธอจะไม่ได้อาศัยอยู่กับเด็กๆ ตลอดหกปีของชีวิต แต่ท้ายที่สุดแล้วเลือดก็ข้นกว่าน้ำ นอกจากนี้ อล
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 444
วิทยุยังคงเล่นซ้ำข่าวเรื่องที่เกิดกับตระกูลวอลเตอร์ในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา “ก่อนที่การกล่าวหาคุณเดนนิส วอลเตอร์จะถูกหยิบยกมาพูดถึง ทายาทคนเดียวของวอลเตอร์กรุ๊ป เฮลีย์ วอลเตอร์ได้กระโดดตึกฆ่าตัวตายไปแล้ว ตอนนี้วอลเตอร์กรุ๊ปกลายเป็นอาณาจักรที่กำลังขาดกษัตริย์และกำลังจะล่มสลาย...”ลูน่าหลับตาลง เธอสงสัยว่าเกว็นจะได้ยินข่าวนี้หรือยัง ถ้าเธอได้ยิน อย่างน้อยเธอก็จะรู้สึกสบายใจเล็กน้อยใช่ไหม?เมื่อคิดเช่นนี้ เธอก็หยิบโทรศัพท์ออกมาเพื่อจะตรวจสอบว่าเกว็นส่งข้อความใหม่ให้เธอหรือไม่ แต่กลับเห็นการอัปเดตสถานะใหม่ที่โพสต์โดยเบ็นแทน'ตรวจสอบอาการบาดเจ็บของฉันที่สถานีตำรวจ ตระกูลลาร์สัน ระวังตัวไว้! ฉันจะเรียกร้องค่าเสียหาย!'รูปภาพประกอบเป็นแขนที่ได้รับบาดเจ็บและแก้มบวมฉึ่งอันเป็นผลมาจากการทะเลาะกันเมื่อวันก่อนลูน่ารู้ว่าอาการบาดเจ็บของเขาต้องเป็นฝีมือของแซคและยูริ เธอจ้องโทรศัพท์อยู่นาน ในที่สุดเธอก็กดไลค์สองภาพที่เบ็นโพสต์“ลูคัส ปิดวิทยุที” ทันใดนั้นเสียงอันแผ่วเบาอ่อนแอของอลิซก็ดังมาจากเบาะหลัง “ฉันอยากนอนพัก”จากนั้น โจชัวก็มีสีหน้ากังวลขณะพูดว่า “ทำไมหน้าคุณดูซีดจัง ไม่สบายเหรอ?”ลูน
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 443
มือของโจชัวที่กำช้อนและส้อมไว้หยุดชะงักไปเล็กน้อย สุดท้ายเขาก็หัวเราะเบา ๆ “เพราะว่าเธอเคยหย่าและสามีเก่าเธอมันนิสัยไม่ดี เธอก็เลยแอบลักพาตัวนีลกับเนลลี่ไปแล้วเลี้ยงเหมือนเป็นลูกตัวเองเหรอ?”ลูน่ายกแก้วขึ้นแล้วกลืนน้ำอุ่นในปากลงคออย่างแรง จากนั้นเธอจึงมองไปทางโจชัว “คุณจะพูดแบบนั้นก็ได้”โจชัวยกแก้วของเขาขึ้นเช่นกัน “ทำไมเธอถึงไม่มีลูกกับสามีเก่าล่ะ?”“เขาไม่สมควรมีลูก” ลูน่าวางแก้วลงแล้วยกช้อนส้อมเพื่อกินต่อ “เขามีชู้ในตอนที่ฉันต้องการเขามากที่สุด และถึงกับอยากจะฆ่าฉันเพื่อเอาใจอีกฝ่ายด้วยซ้ำ คุณคิดว่าเขาสมควรมีลูกไหม?”ถ้าตอนนั้นเธอยังไม่ท้อง เธอก็ไม่อยากมีลูกของเขาจริง ๆเขาไม่สมควรได้รับพวกเขาแม้ว่าเธอจะให้กำเนิดพวกเขาแล้ว แต่ลูน่าก็ยังเชื่อเช่นเดิมว่าเด็กทั้งสามคนเป็นของเธอและเป็นของเธอเพียงคนเดียวพวกเขาไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับโจชัวเมื่อพูดคำเหล่านี้ ดวงตาของเธอก็จับจ้องไปที่โจชัวการจ้องมองของเธอทำให้เขารู้สึกสับสน ราวกับว่าเขาเป็นคนที่ทิ้งและทำร้ายเธอเองเขาขมวดคิ้วและหันหน้าหนีจากเธอ “แล้ว เธอก็ปล่อยเขาไปทั้งอย่างนั้นเหรอ?”ลูน่าคลี่ยิ้มเย็นชา “ฉันไม่ได้ตั้งใจจะปล่อ
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 442
“คุณหย่ากับฉันเมื่อเช้านี้ พอตอนบ่าย คุณก็หาแฟนได้ แล้วตอนนี้พอตกกลางคืนคุณก็พาแฟนใหม่ของคุณมาบ้านเก่าของคุณ เบ็น เซลเลอร์ คุณมันไม่คู่ควรกับเวลาที่ฉันตกหลุมรักไปเลย”จากนั้นเธอก็สูดลมหายใจเข้าลึก และหันกลับไปมองลุคที่กำลังถือไฟแช็กไว้สำหรับเตรียมจุดบุหรี่ให้ตัวเองขณะดูการแสดง “ฉันขอยืมไฟแช็กหน่อยได้ไหม?”ลุคยักไหล่ เขาเดินเข้ามาและก้มลงขณะถือไฟแช็คของเขา เขาฉีกภาพเดี่ยวที่สวยที่สุดของเกว็นออกมา จากนั้นก็จุดไฟเผาภาพถ่ายที่เหลือไปสุดท้ายเขาก็ส่งรูปถ่ายที่เขาฉีกออกมาให้เกว็น “เอาไว้นึกถึง”เกว็นส่ายหน้า “เผาไปเถอะค่ะ”เธอไม่จำเป็นต้องนึกถึงอะไรแบบนี้ลุคยกยิ้มจาง ๆ เขามองไปที่เกว็นด้วยความสนใจเล็กน้อยที่ปรากฏในดวงตาแล้วสอดรูปถ่ายใบนั้นใส่กระเป๋าเสื้อของตัวเองภาพถ่ายทั้งหมดถูกจุดไฟเผาท่ามกลางแสงไฟโหมกระหน่ำ เบ็นหัวเราะอย่างเย็นชา “ถึงคุณจะไม่เผามัน ผมก็จะเป็นคนเผาอยู่ดี”เกว็นหลับตาแน่น แต่ยังคงเงียบเมื่อรูปถ่ายไม่เหลืออะไรนอกจากกลายเป็นกองขี้เถ้า เธอก็จับมือของลูน่าไว้ “ไปกันเถอะ”ลูน่าพยักหน้าและช่วยพยุงเธอนั่งบนที่นั่งโดยมีลุคช่วยอีกแรง ส่วนข้าง ๆ พวกเขา เบ็นพ่นเสียงฮึ เ
