เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 273
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 274
ลูน่ากำข้อมือคุณย่าลินช์ไว้แน่นสุด ๆ ขณะที่เธอมองคุณย่าลินช์เธอกล่าว “ภาพที่ฉันทำลายเป็นของเลียนแบบ ไม่ใช่ของจริงด้วยซ้ำ ถึงอย่างนั้นก็เถอะคุณไม่มีสิทธิมาสั่งสอนฉันเรื่องนี้ค่ะ!”“คุณลูน่า...” ทันใดนั้นก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้นแล้วคอร์ทนีย์ก็เข้ามา “คุณลินช์อยากให้คุณ...” คอร์ทนีย์หยุดเดินเมื่อเห็นภาพตรงหน้า ผู้หญิงสองคนเหมือนกำลังเล่นงัดข้อกันอยู่ สายตาของคอร์ทนีย์มองสีหน้าโกรธเคืองของลูน่าและท่าทางที่เธอจับข้อมือของคุณย่าลินช์ไว้แม้ว่าจะไม่ทันตั้งตัว แต่คอร์ทนีย์ก็ตั้งสติได้ในเวลาไม่นาน เธอรีบเข้าไปในทันที “หัวหน้าแผนกลูน่า ปล่อยคุณย่าลินช์เถอะค่ะ เธอเป็นคุณย่าของท่านประธานนะคะ!”ในทันทีที่เธอพูดอย่างนั้น คุณย่าลินช์ก็ขมวดคิ้วแล้วร้องออกมา “โอ๊ย! เจ็บนะ! ฉันว่ากระดูกฉันหักล่ะ! เธอบีบมือฉันแรงมาก ฉันว่ากระดูฉันแตกแล้ว!”เสียงกรีดร้องโวยวายของคุณย่าลินช์เรียกความสนใจของทุกคนที่อยู่ข้างนอกห้องได้ในทันที เหล่าพนักงานที่มุงอยู่ตรงประตูห้องลูน่าพยายามมองเข้ามาดูว่าข้างในเกิดอะไรขึ้นคอร์ทนีย์รีบตามน้ำไป เธอจับคุณย่าลินช์ไว้แล้วถามด้วยสีหน้าเจ็บปวด “คุณย่าเป็นอะไรมากไหมคะ? ให้ฉันพาคุณ
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 275
คอร์ทนีย์เดินนำลูน่าและธีโอไปยังห้องทำงานของโจชัว ในตอนที่พวกเขามาถึง คุณย่าลินช์ก็กำลังนั่งโวยวายอยู่บนโซฟาอยู่แล้ว “โจชัว ฉันเป็นคนแก่อ่อนแอคนหนึ่ง และกระดูกฉันก็ไม่ได้แข็งแบบเมื่อก่อนแล้วด้วย เมื่อกี้ยัยลูน่านั่นกำแขนฉันแรงมาก ฉันนึกว่ากระดูกฉันจะหักซะแล้ว!”“รูปนั่นราคาตั้งร้อยล้าน! ไม่ใช่เงินน้อย ๆ เลยนะ แกไปจ่ายให้กับมันแบบนั้นได้ยังไง? แกรู้หรือเปล่าว่าฉันสามารถซื้อชุดเครื่องเพชรที่ออกแบบโดยจันทร์เจ้าได้ทั้งเซ็ตด้วยเงินนั่นเลยนะ” ธีโอกับลูน่าได้ยินเสียงกรีดร้องของคุณย่าลินช์ถึงแม้ว่าพวกเขาจะอยู่ข้างนอกประตูก็ตาม ธีโอฟังเรื่องนี้ด้วยสีหน้าเคร่งเครียด แต่หลังจากนั้นเขาก็มองลูน่าอย่างขบขันเล็กน้อย “ดูเหมือนคุณย่าลินช์เองก็จะเป็นแฟนคลับของคุณเหมือนกันนะ”ลูน่ายิ้มเยาะ แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรตอบคอร์ทนีย์เคาะประตูเบา ๆ ก่อนจะเข้าไป “ท่านประธานลินช์ หัวหน้าแผนกลูน่ามาแล้วค่ะ”โจชัวนั่งอยู่ที่เก้าอี้ประจำตำแหน่งลูบคิ้วตัวเองอย่างดูเหมือนจะหงุดหงิดกับความวุ่นวายทั้งหมดนี้ “ให้เธอเข้ามา”ประตูถูกผลักเปิดออก จากนั้นคนสองคนก็เดินเข้ามา โจชัวขมวดคิ้วเงยหน้าและจ้องมองธีโอ ทั้งสองจ้องหน้
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 276
ลูน่ารู้ว่าคุณย่าลินช์กำลังโกหกตัวเอง“คุณบอก คุณลินช์ไม่เคยขัดขืนคุณเหรอคะ? หลายปีก่อน คุณอยากให้เขาแต่งงานกับเฮลีย์ วอลเตอร์ แต่เขาก็แต่งงานกับลูน่า กิบสันแทน หลังจากเธอตาย คุณอยากให้เขากลับไปแต่งานกับเฮลีย์ให้เป็นภรรยาคนที่สอง แต่เขาก็ไปหมั้นกับออร่า กิบสัน คุณอวยพรให้เขากับออร่าไปได้ดี แต่สุดท้ายพวกเขาก็เลิกกัน” ลูน่ามองคุณย่าลินช์อย่างไม่ยินดียินร้าย “คุณลินช์ก็ขัดขืนคุณมาตลอดนี่คะ เขาไปฟังคุณตั้งแต่เมื่อไหร่?”ลูน่าคิดว่าคำพูดของเธอคงจะทำให้คุณย่าลินช์เงียบปากลงและเธอคงจะได้เอาคืนที่คุณย่าลินช์ฉีกแบบร่างของเธอในที่สุด แต่ที่ทำให้เธอแปลกใจคือ คุณย่าลินช์กลับหัวเราะออกมาเบา ๆ“เรื่องพวกนั้นไม่มีอะไรจริงสักอย่าง ความจริงแล้วไม่ใช่ฉันที่อยากให้โจชัวแต่งงานกับเฮลีย์ วอลเตอร์แต่เป็นพ่อของเขาต่างหาก ฉันว่าเธอคงจะไม่รู้ว่าโจชัวให้เกียรติฉันแค่ไหน” คุณย่าลินช์กล่าวเย้ยต่อไป “หลายปีก่อน ตอนที่เขาแต่งงานกับลูน่า กิบสัน ฉันบอกว่าฉันอยากอุ้มเหลน แต่ลูน่าไม่อยากมีสักคน ในขณะที่โจชัวบอกเองว่าเขาจะทำตามความต้องการของฉัน“ทำยังไงลูน่า กิบสันก็ไม่ท้อง ฉันก็เลยบังคับให้นางลองการรักษาแบบดั้งเดิม
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 277
คุณย่าลินช์รับเช็คจากธีโอมาดู สีหน้าของเธอเปลี่ยนเป็นสับสน ทำไมถึงมีชื่อของโจชัวอยู่ข้างล่างล่ะธีโอยิ้ม “เหตุผลที่ผมมาที่นี่วันนี้ นอกจากมารับลูน่าแล้ว ผมอยากเอาเช็คมาคืนโจชัวด้วยครับ”คุณย่าลินช์ขมวดคิ้วแล้วพยายามทำความเข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้น จากนั้นพักหนึ่งเธอก็เบิกตากว้างแล้วมองไปที่ธีโอ “นี่เป็นเช็คที่โจชัวจ่ายให้คุณอัลเลนใช่ไหม แล้วนาย...”“ผม ธีโอ อัลเลนครับ” ธีโอยิ้มกว้างให้เธอ “ผมเองก็มีเรื่องอยากบอกคุณเหมือนกัน ภาพวาดชิ้นงานจริงราคาร้อยล้านอยู่ในห้องทำงานของผม ผมไม่เคยเอาไปแสดงในที่สาธารณะ ส่วนภาพที่โดนทำลายวันนั้นเป็นของปลอม”เขามองใบหน้าประหลาดใจของคุณย่าลินช์แล้วพูดต่อไปว่า “ทันทีที่คุณลินช์รู้ว่าภาพนี้โดนทำลาย เขาก็ส่งเช็คนี้มาเป็นค่าชดเชยให้ทันที แต่ผมรู้ว่าผมไม่สามารถรับไว้ได้ ผมก็เลยเอามาคืนให้กับเขา”คุณย่าลินช์ตกใจจนพูดอะไรไม่ออก“ตอนนี้ผมคืนเงินให้แล้ว ลูน่าก็ไม่ต้องลาออกอีกแล้วนะครับ คุณยังมีปัญหาเรื่องนี้หรือเปล่า?”คุณย่าลินช์ก้มหน้ามองเช็คใบนั้นและพูดไม่ออกไปชั่วครู่“ถ้างั้นก็...” คุณย่าลินช์พึมพำกัดริมฝีปากตัวเอง “เธอไม่ต้องลาออกแล้ว แต่เธอก็ต้องขอโทษหลา
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 278
น่าเสียดาย เพราะจันทร์เจ้าประกาศลาออกจากวงการไปแล้ว เครื่องประดับที่เธอออกแบบจึงมีราคาสูงลิ่วจนเป็นไปไม่ได้เลยที่เธอจะเอื้อมถึงธีโอบอกว่าผู้หญิงที่ยืนอยู่ตรงหน้าเธอคือจันทร์เจ้า เป็นธรรมดาที่คุณย่าลินช์จะไม่เชื่อเรื่องนั้น“ทำไมถึงเป็นไปไม่ได้ล่ะ?” มุมปากของธีโอยกยิ้ม “ทำไมศิลปินที่มีชื่อเสียงอย่างผมถึงเป็นเพื่อนกับเธอล่ะถ้าผมไม่ได้รู้ว่าเธอคือจันทร์เจ้า?”ใบหน้าของคุณย่าลินช์เปลี่ยนเป็นซีดขาวยิ่งกว่าเดิม เธอมองธีโอและพูดด้วยเสียงสั่นเครือ “งั้น... ภาพวาดที่ฉันฉีก...”“ภาพร่างนั้นคงจะมีมูลค่าอย่างน้อยก็หลายล้าน…”ใบหน้าของคุณย่าลินช์ปราศจากสีเลือด เมื่อเห็นว่าโจชัวไม่ปฏิเสธอะไร เธอก็มั่นใจแล้วว่าธีโอพูดความจริงโจชัวมองใบหน้าตกใจกลัวของคุณย่าแล้วยกมือถือขึ้นมาโทรออกและพูดกับปลายสาย “มาที่ห้องทำงานฉันแล้วส่งคุณย่ากลับบ้านที”ทันทีที่เขาวางสาย คอร์ทนีย์ก็เข้ามาในห้องและพยุงคุณย่าลินช์ลุกจากที่นั่ง “มาค่ะคุณย่า กลับบ้านกันนะคะ”คุณย่าลินช์รู้ว่าโจชัวพยายามช่วยเธอออกจากสถานการณ์กลืนไม่เข้าคายไม่ออกนี้ ดังนั้นเธอจึงรีบตามน้ำไปทันที “เอาล่ะ ๆ งั้นฉันไปแล้วก็ได้”ตอนแรกอลิซเข้าหาคุณ
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 279
“นายท่านครับ มีคนบางคนเกี่ยวข้องกับการโปรโมตบทความนั้น” เสียงขอลูคัสดังมาจากปลายสายโจชัวขมวดคิ้วกับสิ่งที่ได้ยิน “แล้วนายรู้ไหมว่าเป็นใคร?”“ผมตามรอยเขาไม่ได้ พวกสแปมเมอร์ถูกจ้างจากบริษัทต่างชาติ และบางส่วนก็เป็นของแอนดรูว์ วอลเตอร์ แต่ไม่มีข้อมูลเกี่ยวกับคนคนนี้เลย ผมว่าคงเป็นนามแฝง”คิ้วของโจชัวขมวดกันแน่นยิ่งกว่าเดิม “สืบต่อไป”โจชัววางสายและกำพวงมาลัยรถแน่นขึ้นกว่าเดิม หกปีผ่านไป อลิซเปลี่ยนไปมากขนาดไหนกันนะ มีอะไรเกี่ยวกับเธอที่เขายังไม่รู้อีกในไม่ช้ารถก็มาถึงบลูเบย์วิลล่า“โจชัว!” อลิซรออยู่ที่ตรงประตูหน้าบ้าน ในทันทีที่รถของโจชัวจอดลง เธอก็เข้ามาหาเขาด้วยรอยยิ้มและช่วยเก็บเสื้อโค้ตให้เขา “ข้างนอกหนาวขึ้นใช่ไหมคะ?”โจชัวมองเธอ “ครับ ฤดูใบไม้ร่วงใกล้จะมาถึงแล้ว”“พรุ่งนี้ฉันจะออกไปซื้อเสื้อชุดที่อุ่นกว่านี้ให้คุณนะคะ” อลิซควงแขนเขา แล้วพวกเขาทั้งสองก็เข้าบ้านไปด้วยกัน “ฉันบอกให้คนรับใช้เตรียมของว่างให้นีลกับเนลลี่แล้วค่ะ ฉันโทรเรียกคุณกลับบ้านก่อนที่พวกเขาจะหิว ฉันพยายามที่จะเป็นแม่ที่ดีให้พวกเขาจริง ๆ นะคะ” อลิซกล่าวด้วยเสียงอ่อนโยนโจชัวขมวดคิ้วเมื่อได้ยินอย่างนี้ “คุ
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 280
นี่เป็นครั้งแรกที่โจชัวและอลิซกินข้าวด้วยกันสองคนตามลำพัง อลิซซ่อนความตื่นเต้นไว้ไม่อยู่และคอยตักอาหารให้โจชัวตลอดทั้งมื้ออาหาร โจชัวอยากจะคุยกับเธอถึงเรื่องที่เกิดขึ้นในช่วงนี้ แต่เมื่อเห็นความตื่นเต้นและมีความสุขของเธอเขาก็ไม่กล้าพูดออกมาหลังจากกินเสร็จ โจชัวก็วางช้อนส้อมลง “อลิซ ผมมีเรื่องจะบอกคุณ”อลิซกำลังเก็บโต๊ะขณะที่เธอส่งจานสกปรกให้คนรับใช้และยิ้มให้เขา “รอไม่ได้เหรอคะ มีอะไรด่วนขนาดนั้นถึงต้องพูดตรงนี้เลย”“วันนั้นที่หอศิลป์มีกล้องวงจรปิด” โจชัวมองเธออย่างมีเลศนัย “รูปที่ลูน่าทำลายเป็นของปลอม แต่มีกล้องรูเข็มอยู่ในรูปนั้น”มือของอลิซชะงักไป จากนั้นเธอก็หัวเราะเสียงเครียด “จะเป็นไปได้ยังไงคะ...”ธีโอเองก็อยู่ด้วยในวันที่ลูน่าทำลายภาพนั้น ถ้าเขามีกล้องวงจรปิดตลอดเหตุการณ์ แล้วทำไมเขาถึงไม่เอาออกมาเป็นหลักฐานล่ะ“ที่ผมจะพูดก็มีแค่นี้แหละ” โจชัวจ้องมองเธอ “เมื่อก่อนเราเคยซื่อสัตย์กันนี่ คุณเคยบอกผมทุกอย่าง เพราะความซื่อสัตย์ต่อกันผมเลยเชื่อใจคุณ และผมก็เต็มใจจะช่วยและสนับสนุนคุณทุกอย่าง“แต่ตอนนี้ผมไม่รู้แล้วว่าคุณเป็นอะไร” พูดจบโจชัวก็ยืนขึ้นและหันหลังเพื่อจะจากไปอลิซก
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 281
“คุณ”ลูน่าไม่ได้พูดอะไรอื่นอีกเมื่อเห็นว่าเป็นโจชัวที่เข้ามาเธอปิดประตูห้องและยืนพิงประตู เธอมองเขาอย่างเย็นชา “นี่ก็ดึกแล้วนะคะ คุณมาทำอะไรที่นี่แทนที่จะอยู่กับภรรยาล่ะคะคุณลินช์”การที่โจชัวรู้ที่อยู่ของเธอได้ไม่ทำให้เธอกังวลยังไงซะ ด้วยอิทธิพลของเขา การหาว่าเธออยู่ที่ไหนก็ง่ายเหมือนปอกกล้วยเข้าปากโจชัวเอนหลังพิงโซฟาด้วยสีหน้าค่อนข้างพึงพอใจเขาเห็นการตอบสนองของเธอ ตอนที่ลูน่ายังไม่รู้ว่าใครเป็นคนเข้ามา เธอคิดว่าเป็นธีโอและมีท่าทีโมโหแต่เมื่อลูน่าเห็นว่าเป็นโจชัว ความไม่เป็นมิตรเหล่านั้นก็หายวับไปในทันที เธอยังมีท่าทีโล่งใจด้วยซ้ำการตอบสนองของเธอแสดงให้เห็นว่า ในหัวใจของเธอเขาเป็นคนที่น่าไว้วางใจอย่างน้อยก็มากกว่าธีโอ“ฉันมาขอโทษ”ขอโทษเหรอ ลูน่าขมวดคิ้ว “เรื่องที่คุณย่าคุณทำลายแบบร่างของฉันน่ะเหรอ?”เธอสูดลมหายใจเข้าลึก “คุณชดเชยด้วยการให้เวลาเพิ่มสองวันแล้วนี่คะ”จากนั้นเธอก็กวาดตามองโจชัวอย่างเย็นชา “มีอะไรอีกเหรอ?”โจชัวขยับตัวเป็นท่าที่สบายยิ่งกว่าเดิมเขามองเธอด้วยสายตาลึกซึ้ง “ผมจัดการเรื่องข่าวไปแล้ว เมื่อครึ่งชั่วโมงก่อนข่าวเกี่ยวกับเรื่องวันนั้นหายไปจา
บทล่าสุด
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 450
“งั้นคุณพ่อก็ควรรู้นะครับว่าลูน่าเลี้ยงพวกเขามาหกปี ผมแนะนำว่าคุณพ่อควรดีกับลูน่าให้มากกว่านี้ ไม่อย่างนั้นเด็ก ๆ อาจจะไม่ยอมรับคุณเป็นคุณปู่ของพวกเขาอีกต่อไปได้”ใบหน้าของเอเดรียนเปลี่ยนเป็นสีม่วงจากมุมนี้ ลูน่าเหลือบมองสีหน้าของเขาด้วยรูปลักษณ์ที่สง่างามแต่ไร้อารมณ์ พร้อมกับยกยิ้มไม่ใส่ใจบนริมฝีปากของเธอ “คุณท่านลินช์ คุณบอกว่าฉันฆ่าเฮลีย์ คุณมีหลักฐานไหม? การตัดสินใจว่ามีคนฆ่าคนอื่นหรือไม่ คุณไม่จำเป็นต้องพูดตามหลักฐานที่มีอยู่หรอกเหรอคะ?” เธอวางข้อเท้าบนเข่า น้ำเสียงของเธอเย็นชาและห่างไกล “เฮลีย์ฆ่าตัวตายด้วยการกระโดดลงมาจากตึก ฉันไปชี้มีดใส่เธอแล้วบังคับให้เธอกระโดดหรือว่าฉันผลักเธอเหรอ? ถ้าฉันจำไม่ผิด ตอนที่เฮลีย์ฆ่าตัวตาย ฉันไปเยี่ยมสามีเก่าของเพื่อนที่โรงพยาบาลกับเพื่อนนะ มีกล้องวงจรปิดที่โถงทางเดินและลิฟต์ในโรงพยาบาลอยู่ ฉันมีหลักฐานชัดเจนสมบูรณ์”เอเดรียนเปล่งเสียงในจมูก “อย่าคิดว่าฉันไม่รู้ ก่อนที่เฮลีย์จะกระโดดก็เป็นเพราะเธอ เฮลีย์ถูกบังคับให้ออกจากเมืองซีและย้ายไปอยู่ต่างประเทศ! เฮลีย์เติบโตมากับความมั่งคั่งและความฟุ่มเฟือยด้วยความกรุณาของพระเจ้า และเพราะผู้หญิงเช่นเธอ
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 449
“เพียะ!”ก่อนที่ทุกคนจะทันได้โต้ตอบ เสียงตบก็ดังก้องไปทั่วห้องนั่งเล่นศีรษะของลูน่าหันไปด้านข้างจากแรงกระแทก รสหวานราวกับเหล็กของเลือดเต็มปาก และเลือดก็หยดลงมาตามมุมปากของเธอ“คุณแม่!”“คุณแม่…!”เด็กสองคนที่นั่งอยู่ทั้งสองด้านของหญิงชรา กระโดดขึ้นจากโซฟาตามสัญชาตญาณแล้วพุ่งไปหาลูน่าทันทีหนึ่งในนั้นจับมือเธออย่างระมัดระวัง เขาก้าวไปข้างหน้าพยายามปกป้องเธอ ในขณะที่อีกคนหยิบกระดาษทิชชูจากโต๊ะข้าง ๆ อย่างใจเย็น แล้วยื่นให้ลูน่าการเห็นเด็กสองคนปกป้องเธอทำให้โจชัวขมวดคิ้ว ข้าง ๆ เขา อลิซส่งเสียงเย้ยหยันอยู่ในอก แต่ภายนอกนั้นเธอกำลังทำสีหน้ากังวล “นีล รีบพาน้องสาวของหนูมานี่เร็วเข้า” จากนั้นเธอก็ชำเลืองมองสุภาพบุรุษตัวน้อยที่กำลังยื่นทิชชู่ให้ลูน่า“นี่เป็นเรื่องระหว่างคุณปู่ของหนูกับน้าลูน่านะ มันเป็นเรื่องของผู้ใหญ่ อย่ายื่นจมูกเข้าไปในที่ที่ไม่เกี่ยวกับเราสิ”นีลจ้องมองเธออย่างเย็นชา จากนั้นก็หันกลับมาดูแลแม่ของพวกเขาพร้อมกับเนลลี่ในทันทีจากนั้น อลิซก็แสดงท่าทีสงบนิ่งอย่างคนมีอารมณ์มั่นคงและพูดว่า “เอเดรียน คุณกำลังทำอะไรอยู่คะ คุณกำลังทำให้เด็ก ๆ กลัวนะ”เอเดรียนส่งเสียงเย
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 448
ในขณะเดียวกัน เขาก็คิดถึงพวกเขามาก ผ่านไปนานแล้วเหมือนกันหลังจากที่พวกเขาได้เจอกันครั้งสุดท้าย จึงเป็นเหตุผลที่ทำไมเขาถึงเสนอให้พาทุกคนมารวมตัวกันที่บลูเบย์วิลล่าแต่ดูเหมือนว่า...เขาทำให้ทั้งเด็ก ๆ และลูน่าโกรธเขาได้สำเร็จเท่านั้นหรอกเหรอ?รถขับต่อไปไม่นานรถก็มาจอดหน้าบลูเบย์วิลล่า เมื่อลูน่าก้าวลงจากรถที่ยูริและแซคขนสัมภาระมา อลิซก็ก้าวลงมาเช่นกันขณะยืนอยู่นอกรถของโจชัว รอยยิ้มปลอม ๆ ก็ปรากฏบนใบหน้าของเธอ “ เนลลี่มานี่เร็ว แม่จะอุ้มหนูเข้าบ้าน!”เนลลี่กลอกตา เดินผ่านเธอ และมุ่งหน้าไปที่ประตูด้วยขาที่สั้นและแข็งแรงของเธอในทางกลับกัน นีลกลับรีบวิ่งเข้าไปในอ้อมแขนของเธอพร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้า “ถ้าเนลลี่ไม่ต้องการให้คุณอุ้ม ก็อุ้มผมแทนสิครับ! ผมก็ไม่ได้หนักมากเหมือนกัน แค่หนักกว่าเนลลี่นิดหน่อยเอง”อลิซอุ้มเขาไว้ในอ้อมแขนของเธอ สีหน้าของเธอดูน่าเกลียด และก้าวไปข้างหน้าด้วยความพยายามสุด ๆ นีลเอาแขนของเขาคล้องคอเธอตามสะดวก “คุณอลิซ เร็วสิครับ ผมเป็นเด็กน้อยสุดที่รักของคุณไงครับ มันคงจะแย่ถ้าเราล้มกันทั้งคู่แล้วได้รับบาดเจ็บนะ!”สีหน้าของอลิซดูน่าเกลียดและยิ่งน่าเกลียดมากขึ้น
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 447
โจชัวเลิกคิ้วเขาไม่คาดคิดเลยว่านี่จะเป็นคำถามแรกที่ลูกชายของเขาถามหลังจากที่แยกจากกันหลายวันเขามองลูกชายของเขาจากหางตา “นายดูไม่เต็มใจที่จะเห็นแม่นายกับฉันคืนดีกันนะ”นีลหยุดนิ่งไป เขาหันไปมองโจชัวอย่างเคร่งขรึมแล้วยกสองนิ้ว“อย่างแรกนะครับ ผมไม่เคยยอมรับคุณอลิซ กิบสันเลย สำหรับผมแล้ว เธอไม่เคยเป็นแม่ของผมเลย แม่ของผมคือลูน่า อย่างที่สอง ความชอบหรือไม่ชอบของผม มันสำคัญสำหรับคุณหรือเปล่าครับ คุณลินช์ ถ้าคุณพิจารณาถึงความคิดและความรู้สึกของเราจริง ๆ คุณก็คงไม่บังคับน้องสาวของผมและผมให้ทำในสิ่งที่เราไม่อยากทำ เช่น การพาเรากลับไปที่บลูเบย์วิลล่าตอนนี้ สุดท้ายนะครับ ผมไม่สนใจคุณและอลิซเลย ผมแค่อยากจะรู้ว่าทำไมท่าทีของคุณที่มีต่อเธอถึงเปลี่ยนไปแบบ 180 องศา หลังจากกลับมาจากเมืองซีก็เท่านั้น”ก่อนที่พวกเขาจะจากไป พวกเขาก็ได้แยกทางกันไปแล้ว และยังประกาศว่าพวกเขาจะกำหนดวันเซ็นใบหย่าด้วยซ้ำ แต่ไม่นานหลังจากที่พวกเขาไปถึงเมืองซี พวกเขาก็กลับมาคืนดีและรักกันเหมือนเดิม และเมื่อดูจากภายนอกแล้ว พวกเขาดูยิ่งสนิทสนมกันมากขึ้นกว่าเดิมด้วยโจชัวหรี่ตาลงเล็กน้อย อะไรทำให้ท่าทีของเขาที่มีต่ออลิซเปลี
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 446
“คุณแม่คะ! หนูคิดถึงคุณแม่มากเลย!” เนลลี่กล่าวเธอหยิบกุญแจออกมาและทันทีที่เธอเปิดประตูอพาร์ตเมนต์ เด็กทั้งสองก็รีบวิ่งออกมาราวกับพายุทอร์นาโดลูกเล็กสองลูกนีลและเนลลี่ต่างกอดขาข้างหนึ่งของเธอไว้ และพูดด้วยความตื่นเต้น“คุณแม่ หนูรู้ว่าคุณแม่จะกลับมาในเวลานี้ แต่นีลเอาแต่ยืนกรานว่าแม่จะกลับมาทีหลัง!”“คุณแม่ครับ เมื่อหลายวันที่คุณแม่ไม่อยู่บ้าน ผมขอให้ลิลลี่สอนวิธีชงกาแฟด้วยล่ะ! ผมทำกาแฟอาราบิก้าแก้วโปรดของคุณแม่ด้วย!”“คุณแม่คะ หนูวางแผนไว้หมดแล้ว บ่ายวันนี้คุณแม่จะไปไหนไม่ได้เลยนะ คุณแม่ต้องอยู่บ้าน อ่านนิทานให้หนูฟังและต่อเลโก้กับนีลด้วย!”“แม่…”ลูน่าลดสายตาลงมองดูหัวเล็ก ๆ สีดำสองหัวที่อยู่ตรงหน้าเธอ คำพูดติดอยู่ที่ปลายลิ้นของเธอ แต่เธอก็ไม่สามารถคายมันออกมาได้ข้างหลังเธอ ลิลลี่ยืนอยู่ในห้องนั่งเล่น มองเธอด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า “คุณ ลูน่า พวกเขาตั้งใจหยุดเรียนหนึ่งวันเพื่อรอคุณเลยนะคะ ตั้งแต่เช้านี้พวกเขาตื่นเต้นเป็นพิเศษแล้วก็ตกแต่งบ้านราวกับว่าเป็นช่วงเทศกาลวันหยุดด้วย”ตอนนั้นเองที่ลูน่าสังเกตเห็นของประดับตกแต่งที่แขวนอยู่ในห้องนั่งเล่น ป้ายหลากสีสันแขวนอยู่ตามผนัง ความค
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 445
บรรยากาศในรถเปลี่ยนเป็นเงียบเชียบร่างกายของลูน่าแข็งทื่อไปหมดเธอไม่ได้เจอทั้งนีลและเนลลี่มาหลายวันแล้ว นี่เป็นช่วงเวลาที่ยาวนานที่สุดที่เธอเคยห่างจากพวกเขานับตั้งแต่ที่เธอให้กำเนิดพวกเขามาเมื่อหกปีที่แล้วเธอคิดถึงพวกเขาอย่างสุดซึ้งจากการโทรหาและคุยกับพวกเขาเมื่อเช้านี้และเมื่อวานตอนบ่าย เธอก็รู้ว่าเด็ก ๆ เองก็คิดถึงเธออย่างสุดซึ้งเช่นกันไฟในใจเธอที่ลุกโชนด้วยความตื่นเต้นเมื่อนึกถึงการพบปะกับลูก ๆ ของเธอถูกดับลงอย่างโหดร้ายด้วยคำพูดเย็นชาของอลิซ และได้กลับกลายเป็นความหนาวเย็นจนจับไปถึงขั้วหัวใจอลิซจงใจทำแบบนี้ เธอไม่ได้มีความรู้สึกใด ๆ ต่อนีลและเนลลี่ เธอแค่พยายามจะก่อกวนเธอและลูก ๆ ให้อารมณ์เสีย“โจชัวคะ” เมื่อสังเกตเห็นความเงียบอย่างต่อเนื่องของโจชัว อลิซถึงกับร้องเรียกเขาเบา ๆจากนั้นเขาก็กะพริบตาและฟื้นคืนสติของตัวเอง เขากระแอมไอเล็กน้อยแล้วเงยหน้าขึ้นมองลูน่าจากด้านหลังขณะที่เธอนั่งอยู่ในที่นั่งผู้โดยสาร “เราจะทำตามที่อลิซบอก”ไม่ว่ายังไงก็ตาม อลิซยังคงเป็นแม่ของพวกเขา แม้ว่าเธอจะไม่ได้อาศัยอยู่กับเด็กๆ ตลอดหกปีของชีวิต แต่ท้ายที่สุดแล้วเลือดก็ข้นกว่าน้ำ นอกจากนี้ อล
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 444
วิทยุยังคงเล่นซ้ำข่าวเรื่องที่เกิดกับตระกูลวอลเตอร์ในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา “ก่อนที่การกล่าวหาคุณเดนนิส วอลเตอร์จะถูกหยิบยกมาพูดถึง ทายาทคนเดียวของวอลเตอร์กรุ๊ป เฮลีย์ วอลเตอร์ได้กระโดดตึกฆ่าตัวตายไปแล้ว ตอนนี้วอลเตอร์กรุ๊ปกลายเป็นอาณาจักรที่กำลังขาดกษัตริย์และกำลังจะล่มสลาย...”ลูน่าหลับตาลง เธอสงสัยว่าเกว็นจะได้ยินข่าวนี้หรือยัง ถ้าเธอได้ยิน อย่างน้อยเธอก็จะรู้สึกสบายใจเล็กน้อยใช่ไหม?เมื่อคิดเช่นนี้ เธอก็หยิบโทรศัพท์ออกมาเพื่อจะตรวจสอบว่าเกว็นส่งข้อความใหม่ให้เธอหรือไม่ แต่กลับเห็นการอัปเดตสถานะใหม่ที่โพสต์โดยเบ็นแทน'ตรวจสอบอาการบาดเจ็บของฉันที่สถานีตำรวจ ตระกูลลาร์สัน ระวังตัวไว้! ฉันจะเรียกร้องค่าเสียหาย!'รูปภาพประกอบเป็นแขนที่ได้รับบาดเจ็บและแก้มบวมฉึ่งอันเป็นผลมาจากการทะเลาะกันเมื่อวันก่อนลูน่ารู้ว่าอาการบาดเจ็บของเขาต้องเป็นฝีมือของแซคและยูริ เธอจ้องโทรศัพท์อยู่นาน ในที่สุดเธอก็กดไลค์สองภาพที่เบ็นโพสต์“ลูคัส ปิดวิทยุที” ทันใดนั้นเสียงอันแผ่วเบาอ่อนแอของอลิซก็ดังมาจากเบาะหลัง “ฉันอยากนอนพัก”จากนั้น โจชัวก็มีสีหน้ากังวลขณะพูดว่า “ทำไมหน้าคุณดูซีดจัง ไม่สบายเหรอ?”ลูน
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 443
มือของโจชัวที่กำช้อนและส้อมไว้หยุดชะงักไปเล็กน้อย สุดท้ายเขาก็หัวเราะเบา ๆ “เพราะว่าเธอเคยหย่าและสามีเก่าเธอมันนิสัยไม่ดี เธอก็เลยแอบลักพาตัวนีลกับเนลลี่ไปแล้วเลี้ยงเหมือนเป็นลูกตัวเองเหรอ?”ลูน่ายกแก้วขึ้นแล้วกลืนน้ำอุ่นในปากลงคออย่างแรง จากนั้นเธอจึงมองไปทางโจชัว “คุณจะพูดแบบนั้นก็ได้”โจชัวยกแก้วของเขาขึ้นเช่นกัน “ทำไมเธอถึงไม่มีลูกกับสามีเก่าล่ะ?”“เขาไม่สมควรมีลูก” ลูน่าวางแก้วลงแล้วยกช้อนส้อมเพื่อกินต่อ “เขามีชู้ในตอนที่ฉันต้องการเขามากที่สุด และถึงกับอยากจะฆ่าฉันเพื่อเอาใจอีกฝ่ายด้วยซ้ำ คุณคิดว่าเขาสมควรมีลูกไหม?”ถ้าตอนนั้นเธอยังไม่ท้อง เธอก็ไม่อยากมีลูกของเขาจริง ๆเขาไม่สมควรได้รับพวกเขาแม้ว่าเธอจะให้กำเนิดพวกเขาแล้ว แต่ลูน่าก็ยังเชื่อเช่นเดิมว่าเด็กทั้งสามคนเป็นของเธอและเป็นของเธอเพียงคนเดียวพวกเขาไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับโจชัวเมื่อพูดคำเหล่านี้ ดวงตาของเธอก็จับจ้องไปที่โจชัวการจ้องมองของเธอทำให้เขารู้สึกสับสน ราวกับว่าเขาเป็นคนที่ทิ้งและทำร้ายเธอเองเขาขมวดคิ้วและหันหน้าหนีจากเธอ “แล้ว เธอก็ปล่อยเขาไปทั้งอย่างนั้นเหรอ?”ลูน่าคลี่ยิ้มเย็นชา “ฉันไม่ได้ตั้งใจจะปล่อ
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 442
“คุณหย่ากับฉันเมื่อเช้านี้ พอตอนบ่าย คุณก็หาแฟนได้ แล้วตอนนี้พอตกกลางคืนคุณก็พาแฟนใหม่ของคุณมาบ้านเก่าของคุณ เบ็น เซลเลอร์ คุณมันไม่คู่ควรกับเวลาที่ฉันตกหลุมรักไปเลย”จากนั้นเธอก็สูดลมหายใจเข้าลึก และหันกลับไปมองลุคที่กำลังถือไฟแช็กไว้สำหรับเตรียมจุดบุหรี่ให้ตัวเองขณะดูการแสดง “ฉันขอยืมไฟแช็กหน่อยได้ไหม?”ลุคยักไหล่ เขาเดินเข้ามาและก้มลงขณะถือไฟแช็คของเขา เขาฉีกภาพเดี่ยวที่สวยที่สุดของเกว็นออกมา จากนั้นก็จุดไฟเผาภาพถ่ายที่เหลือไปสุดท้ายเขาก็ส่งรูปถ่ายที่เขาฉีกออกมาให้เกว็น “เอาไว้นึกถึง”เกว็นส่ายหน้า “เผาไปเถอะค่ะ”เธอไม่จำเป็นต้องนึกถึงอะไรแบบนี้ลุคยกยิ้มจาง ๆ เขามองไปที่เกว็นด้วยความสนใจเล็กน้อยที่ปรากฏในดวงตาแล้วสอดรูปถ่ายใบนั้นใส่กระเป๋าเสื้อของตัวเองภาพถ่ายทั้งหมดถูกจุดไฟเผาท่ามกลางแสงไฟโหมกระหน่ำ เบ็นหัวเราะอย่างเย็นชา “ถึงคุณจะไม่เผามัน ผมก็จะเป็นคนเผาอยู่ดี”เกว็นหลับตาแน่น แต่ยังคงเงียบเมื่อรูปถ่ายไม่เหลืออะไรนอกจากกลายเป็นกองขี้เถ้า เธอก็จับมือของลูน่าไว้ “ไปกันเถอะ”ลูน่าพยักหน้าและช่วยพยุงเธอนั่งบนที่นั่งโดยมีลุคช่วยอีกแรง ส่วนข้าง ๆ พวกเขา เบ็นพ่นเสียงฮึ เ
