เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 204
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 205
“ฉันว่าเธอคงยังไม่รู้นะบอนนี่ว่าเขาเป็นลุงของฉันและเป็นพ่อของท่านประธานลินช์!”สิ้นคำนั้นสีหน้าของบอนนี่ก็เปลี่ยนไปทันทีแชนน่อนใช้โอกาสนี้พูดโจมตีต่อ “ลุงของฉันไม่พอใจที่ผู้หญิงอย่างลูน่ามาอ่อยท่านประธาน เขาก็เลยโกรธ เธอไม่ควรจะโดนตบงั้นเหรอ? เธอไม่ควรจะต้องขอโทษงั้นเหรอ?”“เธอควร...” ด้วยคำพูดของบอนนี่ทุกคนก็เห็นด้วยด้วยเสียงเบา ๆผู้ชายคนนั้นเป็นพ่อของประธานลินช์! ไม่มีใครกล้าสู้กับเขาหรอก!บอนนี่เองก็ตกใจเหมือนกันจากนั้นเธอก็กัดริมฝีปากแน่น “ฉันเข้าใจว่าคนมีอำนาจแบบท่านประธานลินช์คงจะมีครอบครัวที่มีมารยาทที่ดีมีอารยธรรม ใครจะไปคิด...”เอเดรียนอายุราว ๆ 50 ปีแล้ว แต่เพราะลูกชายของเขามาคบกับลูน่า เขาถึงกับมาตบหน้าเธอเลยเหรอ?“ว่าเหมือนคนอารมณ์ร้ายแบบนี้...”คำพูดของบอนนี่ทำให้แชนน่อนประสาทเสีย “เธอหาว่าใครไม่มีอารยธรรมและอารมณ์ร้ายไม่ทราบ! บอนนี่เรื่องนี้ไม่เกี่ยวอะไรกับเธอ เธอกล้ามาดูถูกครอบครัวของท่านประธานลินช์ได้ยังไง!”“ครอบครัวของท่านประธานลินช์โดนด่าไม่ได้ แต่พวกเขาด่าคนอื่นได้งั้นเหรอ?” ลูน่าเงยหน้าขึ้นอย่างเย็นชาและก้าวมายืนข้างหน้าบอนนี่เธอมองเอเดรียนด้วยแววตาด
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 206
แชนน่อนฉุนเฉียว“คุณลุงพูดเล่นใช่ไหม?”ทำไมเธอถึงต้องยกตำแหน่งหัวหน้าแผนกให้กับยัยสารเลวคนนี้ด้วย? เอเดรียนควรจะเข้าข้างเธอสิ เขาเกลียดลูน่าเหมือนกัน แต่ทำไมเขาถึงไม่ไล่เธอแล้วยังเลื่อนขั้นให้อีกใครมันบ้ากว่าใครกันแน่“ฉันไม่ได้พูดเล่นนะ” เอเดรียนมองแชนน่อนอย่างสงบ “ยกตำแหน่งให้เธอซะ”งานก็ส่วนงานไม่เกี่ยวกับเรื่องส่วนตัวสักหน่อยถึงแม่เขาจะลดขั้นหรือไล่ลูน่าออก ก็ไม่ส่งผลกระทบกับความสัมพันธ์ของโจชัวเท่าไหร่นักแต่ในทางตรงกันข้าม ลินช์กรุ๊ปอาจต้องเสียนักออกแบบระดับโลกไปยิ่งไปกว่านั้น เป็นเอเดรียนที่นำพาให้ลูน่ามาทำงานที่ลินช์กรุ๊ป ตอนนี้เป็นเรื่องยากแล้วที่เขาจะถอนคำพูดวิธีที่ดีที่สุดคือให้ลูน่าทำงานในลินช์กรุ๊ปจนไม่มีเวลาสนใจโจชัว!เมื่อคิดอย่างนั้น เอเดรียนก็หันไปมองแชนน่อนอีกครั้ง “เธอไม่อยากทำงั้นเหรอ?”“ใช่สิคะ ไม่อยากทำ” แชนน่อนตื่นตระหนก เธอรีบยืนคั่นกลางระหว่างเอเดรียนและลูน่าทันที “คุณลุงคะ ฉันขึ้นมาถึงตำแหน่งนี้ได้ก็ด้วยความสามารถของตัวเองนะ! ลูน่ามีความสามารถอะไร เธอต้องขอบคุณความสัมพันธ์ที่เธอมีกับท่านประธานลินช์เท่านั้น! เธอควรจะเป็นแค่ผู้ช่วยหรือพนักงานฝึกงา
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 207
ผู้หญิงคนนี้อวดเก่งก็เท่านั้น!ทว่าเมื่อพวกเขาเห็นลูน่าวาดเส้นโครงร่างของเครื่องประดับ รวมถึงเห็นเทคนิคการสเก็ตช์ภาพอันเชี่ยวชาญของเธอไปจนถึงความสามารถในการจัดองค์ประกอบอันเป็นเอกลักษณ์ของเธอ ทุกคนก็ตกตะลึงในตอนนั้น ทั้งออฟฟิศเงียบไปจนมีเพียงเสียงของลูน่าที่กำลังลากเส้นร่างแบบบนกระดาษทุกคนจับจ้องไปที่การวาดแบบร่างของเธออย่างจริงจังโจชัวเองก็เช่นกันเขามองมือของลูน่า สายตาของเขาลึกล้ำและมืดมิดภาพของลูน่า กิบสันปรากฏขึ้นในหัวของเขาอย่างอธิบายไม่ได้ในตอนนั้น ลูน่า กิบสันเองก็ชอบการสเก็ตช์ภาพเช่นกัน เธอมักจะชอบนั่งอยู่ในห้องที่มีแสงอาทิตย์ด้วยประตูหน้าต่างที่เปิดออกรับลมจนผ้าม่านปลิวไสวข้างหลังเธอเธอนั่งอยู่หน้ากระดานสำหรับร่างภาพและเริ่มวาดด้วยทักษะที่มีตามธรรมชาติของเธอเธอชอบวาดหลายอย่าง ดอกไม้ในบ้าน หรือภาพทิวทัศน์นอกบ้าน แต่สิ่งที่เธอชอบวาดมากที่สุดคือ เขาภาพด้านข้าง และคิ้วของเขาเขามักซ่อนตัวอยู่ในมุมหนึ่งไกล ๆ นับครั้งไม่ถ้วนเหมือนที่เขาทำอยู่ในตอนนี้และคอยมองเธอวาดภาพที่อยู่ในใจทุกครั้งเขามักจะแอบดูในตอนที่เธอเริ่มวาดและจะจากไปก่อนที่เธอจะวาดเสร็จเธอมักจะหมกม
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 208
“ค่ะ”ลูน่าเงยหน้าและยิ้ม “คุณลินช์ แปลกใจไหมคะ?”โจชัวขมวดคิ้วแน่นจากนั้นเขาก็รีบเอื้อมมือออกไปจับข้อมือลูน่าไว้เขาดูเหมือนจะโกรธมาก เขาจับข้อมือเธอไว้แล้วลากเธอออกจากแผนกออกแบบไปเขาไม่ขึ้นลิฟต์และลากเธออย่างรุนแรงไปตลอดทางขึ้นบันไดไปยังชั้นบนสุดร่างของลูน่าเหมือนหุ่นเชิดพังที่โดนเขาทั้งลากทั้งดึงเมื่อพวกเขาไปถึงชั้นบน เธอก็หมดแรงและไม่มีแรงเหลืออีกต่อไปเธอก้มหน้าเอามือยันเข่าไว้แล้วหอบหายใจ“โจชัว ลินช์ คุณเป็นบ้าไปแล้วเหรอ?”“บ้าสิ! ฉันจะบ้าก็เพราะเธอ!” โจชัวดึงลูน่าเข้าไปในห้องทำงานของเขาปัง!เมื่อประตูห้องปิดลง หลังของลูน่าก็กระแทกกับประตูห้องทำงานอย่างแรงในตอนนี้สายตาของโจชัวเต็มไปด้วยความเดือดดาลเขามองลูน่าเขม็ง “เธอรู้จักลูน่า กิบสัน เธอเป็นครูสอนเนลลี่ตอนที่เธออยู่ต่างประเทศ! เนลลี่อยู่กับลูน่า กิบสันมาตลอดหลายปี! เธอเกี่ยวข้องกับลูน่า กิบสันยังไง? พวกเธอสองคนร่วมมือกันเหรอ? ลูน่าส่งลูกกลับมาหาฉันในขณะที่เธอจงใจใช้ทุกอย่างที่เกี่ยวข้องกับลูน่า กิบสันมาหลอกล่อฉัน! พวกเธอสองคนพยายามจะทำอะไรกันแน่?”การตะโกนอย่างเกรี้ยวโกรธของโจชัวราวกับเป็นเสียงระเบิดที่ป
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 209
“เป็นไปไม่ได้ เป็นไปไม่ได้!”โจชัวบีบคอลูน่า “เธอโกหก!”เขาแข็งแรงมาก เขาบีบคอลูน่าแรงมากจนเสียงของเธอผิดเพี้ยน “โจชัว ลิ้นช์ คุณบ้าไปแล้ว!”“เธอก็บ้าพอกันนั่นแหละ!” โจชัวมองเธอด้วยดวงตาแดงก่ำ “ถ้าไม่อย่างนั้น เธอจะพูดอะไรแบบนั้นออกมาได้ยังไง!”ก๊อก! ก๊อก! ในตอนที่ลูน่ากำลังจะขาดอากาศหายใจตายด้วยน้ำมือของโจชัว ใครบางคนก็เคาะประตูข้างหลังเธอปัง!ประตูห้องทำงานถูกกระแทกให้เปิดออกคนที่ยืนอยู่ข้างนอกคือแซคและยูริโดยที่ข้างหลังพวกเขามีนีลและเนลลี่ยืนอยู่เมื่อประตูเปิดออก ลูน่าก็ดิ้นหลุดจากการเกาะกุมของโจชัวทันที เธอล้มพับลงไปกับพื้นกุมคอของตัวเองไว้และหอบหายใจโจชัวผู้ซึ่งโกรธจนหน้ามืดตามัวเริ่มมีสติรู้ตัวหลังจากความโกลาหลที่เกิดขึ้นเขายังคงยืนอยู่ที่เดิม เขามองลูน่าจากนั้นก็มองเด็กสองคนที่อยู่ข้างนอก นี่เป็นครั้งแรกที่เขารู้สึกสิ้นหวัง เขาไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไร“คุณน้าคะ!”เมื่อเห็นสภาพไม่สู้ดีของลูน่า เนลลี่ก็วิ่งตึงตังเข้ามา เธอฝังตัวไว้ในอ้อมแขนของลูน่า “เป็นอะไรไหมคะ?”“คุณพ่อ คุณพ่อบ้าไปแล้วเหรอคะ?”“เขาบ้าไปแล้วจริง ๆ นั่นแหละ”นีลขมวดคิ้วและมองลูน่าอย่างเจ็บปวดใ
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 210
“ลูกของออร่าเหรอ?” โจชัวขมวดคิ้วแน่น “ออร่าไปมีลูกตอนไหน?”“โจชัว มาถึงขั้นนี้แล้วจะเสแสร้งต่อไปจนถึงไหน?” ลูน่ามองใบหน้าเสแสร้งนั้น สายตาของเธอเย็นชายิ่งกว่าเดิม “ถ้าไม่ใช่เพราะออร่าท้อง ลูน่าก็ไม่มีทางจะจากไป”เมื่อเห็นลูน่าพูดจาเลอะเทอะ โจชัวก็รู้สึกว่ามันตลกมาก“เธอพยายามจะบอกว่าไม่ใช่แค่ออร่าท้อง แต่ออร่าท้องลูกฉันด้วยงั้นเหรอ? เธอยังพยายามบอกว่าเพราะออร่ามีลูกของฉันในท้อง ลูน่าก็เลยตัดสินใจทิ้งฉันไปงั้นเหรอ?”“ไม่ใช่อย่างนั้นหรอกเหรอ?”ลูน่าเห็นความเยาะเย้ยในดวงตาโจชัว หัวใจของเธอเจ็บปวดมากจนรู้สึกเหมือนมีใครเอามีดแทงอย่างแรง!ทำไมมาถึงขั้นนี้แล้วผู้ชายคนนี้ถึงยังเสแร้งว่าไม่รู้เรื่องอะไรได้อยู่อีกในตอนนั้นเธอและออร่าตั้งท้องในเวลาเดียวกัน เพื่อเอาใจออร่า เขาได้สร้างสถานการณ์อุบัติเหตุเพื่อฆ่าเธอพวกเขาถึงกับสร้างพินัยกรรมปลอม ๆ มาใส่ร้ายว่าเธอมีชู้หลังจากที่ตายไปแล้วด้วยซ้ำในตอนนี้ เธอพูดเรื่องนี้ออกมาอย่างเปิดเผยว่าเธอรู้ทุกอย่าง แต่โจชัวก็ยังแสร้งทำเป็นไม่รู้อะไรอยู่อีก!โจชัวโกรธมาจนหัวเราะออกมากับคำพูดของลูน่า “ในเมื่อออร่าอุ้มท้องลูกของฉัน แล้วไหนล่ะลูกของฉัน?
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 211
“ไม่กลัว”นีลเงยหน้ามองไปยังชายสองคนที่ยืนอยู่ตรงประตูทางเข้า “พวกนายสองคนไม่ไปกินข้าวเหรอ?”“ไม่ต้องห่วงพวกเราเลยครับลูกพี่ กินข้าวกับคุณเจ้าหญิงน้อยไปก่อนเลยครับ”ยูริยิ้มทะเล้นให้นีล “เรื่องที่พวกคุณสองคนคุยกันมันลับสุดยอดมาก ๆ ถ้ามีใครมาบังเอิญได้ยินเข้าจะไม่ดีเอา”แซคพยักหน้าตาม “ไม่ต้องห่วงนะครับ ถ้าพวกเรายังอยู่ ก็ไม่มีใครมาได้ยินสิ่งที่พวกคุณกำลังคุยกันหรอก”“เห็นไหม?” นีลมองเนลลี่อย่างเยาะเย้ย “ยังมีคนเหมือนฉันอยู่”เนลลี่ยู่ปากและไม่พูดอะไรอีกหลังจากนั้นเธอก็ถอนหายใจเล็กน้อย “คิดถึงไนเจลจัง” มือของนีลที่จับช้อนอยู่ชะงักไปเล็กน้อยไนเจล...นีลถอนหายใจและพูดว่า “เราจะต้องหาทางออกได้แน่ ๆ” …โจชัวจัดเตรียมมื้อเที่ยงไว้ที่โรงอาหารของบริษัทขณะที่เขาจับมือของลูน่าไว้พลางเดินเข้าไปในโรงอาหาร ลูน่าก็รู้สึกราวกับว่าเธอกำลังต้องมนต์สะกดเธอคิดว่าอย่างน้อยโจชัวคงพาเธอไปยังร้านอาหารที่ดูโรแมนติกและดูอบอุ่นที่ชั้นล่างโรงอาหาร...เป็นสถานที่ที่เธอเคยชอบเมื่อตอนที่ยังเด็กกว่านี้ สถานที่ที่เธอสามารถกินข้าวกับแฟนของเธอได้อย่างเปิดเผยและปล่อยให้คนอื่น ๆ อิจฉาพวกเขาตอนนั้นเ
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 212
“ดูเหมือนจะเป็นรักแรกพบจริง ๆ สินะครับ...”นักข่าวกระแอม “แล้วใครจีบใครก่อนเหรอครับ?”โจชัวมองลูน่า เขาอยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ลูน่าเร็วกว่าหนึ่งก้าวเธอยิ้มให้นักข่าวและมองกล้อง “ฉันจีบก่อนค่ะ แต่ตอนที่ฉันจีบเขา ฉันไม่ได้สนใจเรื่องสถานะ ประวัติ หรือว่าความร่ำรวยของเขา ฉันสนใจแค่เขา สำหรับเขาฉันให้ได้ทุกอย่าง แม้รู้ว่าฉันจะไม่ได้อยู่ในหัวใจของเขา ฉันก็ยังทำต่อไปแม้ความหวังจะริบหรี่ก็ตาม ฉันเต็มใจจะต่อสู้กับคนทั้งโลก ฉันไม่สนว่าใครจะบอกว่าฉันเป็นนักขุดทอง ฉันไม่สนใจว่าครอบครัวของเราจะคัดค้านความสัมพันธ์นี้ ขอเพียงแค่เขาเองก็รักฉันก็พอแล้ว”โจชัวเม้มปากเมื่อได้ยินคำพูดของเธอจากใบหน้าด้านข้างที่เกือบจะไร้ที่ติของเธอ บางครั้งเขาก็เห็นลูน่า กิบสันในตอนนั้น ลูน่า กิบสันตัดสินใจหลายอย่างที่ไม่มีใครเข้าใจเพื่อแต่งงานกับเขาพ่อแม่ของเธอ ญาติพี่น้องและเพื่อน ๆ ต่างก็อยู่ในเมืองซีเธอเต็มใจที่จะแต่งงานกับเขาและย้ายมาเมืองบันยันเพื่อเขาโดยไม่บ่นหรือเสียใจเลยทั้งความเข้าใจผิดและคำตำหนิจากครอบครัวของเธอ ทั้งความชิงชังและข้อเรียกร้องของครอบครัวลินช์ รวมไปถึงความเฉยชาที่เขามีต่อเธอ เธอต้อ
บทล่าสุด
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 450
“งั้นคุณพ่อก็ควรรู้นะครับว่าลูน่าเลี้ยงพวกเขามาหกปี ผมแนะนำว่าคุณพ่อควรดีกับลูน่าให้มากกว่านี้ ไม่อย่างนั้นเด็ก ๆ อาจจะไม่ยอมรับคุณเป็นคุณปู่ของพวกเขาอีกต่อไปได้”ใบหน้าของเอเดรียนเปลี่ยนเป็นสีม่วงจากมุมนี้ ลูน่าเหลือบมองสีหน้าของเขาด้วยรูปลักษณ์ที่สง่างามแต่ไร้อารมณ์ พร้อมกับยกยิ้มไม่ใส่ใจบนริมฝีปากของเธอ “คุณท่านลินช์ คุณบอกว่าฉันฆ่าเฮลีย์ คุณมีหลักฐานไหม? การตัดสินใจว่ามีคนฆ่าคนอื่นหรือไม่ คุณไม่จำเป็นต้องพูดตามหลักฐานที่มีอยู่หรอกเหรอคะ?” เธอวางข้อเท้าบนเข่า น้ำเสียงของเธอเย็นชาและห่างไกล “เฮลีย์ฆ่าตัวตายด้วยการกระโดดลงมาจากตึก ฉันไปชี้มีดใส่เธอแล้วบังคับให้เธอกระโดดหรือว่าฉันผลักเธอเหรอ? ถ้าฉันจำไม่ผิด ตอนที่เฮลีย์ฆ่าตัวตาย ฉันไปเยี่ยมสามีเก่าของเพื่อนที่โรงพยาบาลกับเพื่อนนะ มีกล้องวงจรปิดที่โถงทางเดินและลิฟต์ในโรงพยาบาลอยู่ ฉันมีหลักฐานชัดเจนสมบูรณ์”เอเดรียนเปล่งเสียงในจมูก “อย่าคิดว่าฉันไม่รู้ ก่อนที่เฮลีย์จะกระโดดก็เป็นเพราะเธอ เฮลีย์ถูกบังคับให้ออกจากเมืองซีและย้ายไปอยู่ต่างประเทศ! เฮลีย์เติบโตมากับความมั่งคั่งและความฟุ่มเฟือยด้วยความกรุณาของพระเจ้า และเพราะผู้หญิงเช่นเธอ
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 449
“เพียะ!”ก่อนที่ทุกคนจะทันได้โต้ตอบ เสียงตบก็ดังก้องไปทั่วห้องนั่งเล่นศีรษะของลูน่าหันไปด้านข้างจากแรงกระแทก รสหวานราวกับเหล็กของเลือดเต็มปาก และเลือดก็หยดลงมาตามมุมปากของเธอ“คุณแม่!”“คุณแม่…!”เด็กสองคนที่นั่งอยู่ทั้งสองด้านของหญิงชรา กระโดดขึ้นจากโซฟาตามสัญชาตญาณแล้วพุ่งไปหาลูน่าทันทีหนึ่งในนั้นจับมือเธออย่างระมัดระวัง เขาก้าวไปข้างหน้าพยายามปกป้องเธอ ในขณะที่อีกคนหยิบกระดาษทิชชูจากโต๊ะข้าง ๆ อย่างใจเย็น แล้วยื่นให้ลูน่าการเห็นเด็กสองคนปกป้องเธอทำให้โจชัวขมวดคิ้ว ข้าง ๆ เขา อลิซส่งเสียงเย้ยหยันอยู่ในอก แต่ภายนอกนั้นเธอกำลังทำสีหน้ากังวล “นีล รีบพาน้องสาวของหนูมานี่เร็วเข้า” จากนั้นเธอก็ชำเลืองมองสุภาพบุรุษตัวน้อยที่กำลังยื่นทิชชู่ให้ลูน่า“นี่เป็นเรื่องระหว่างคุณปู่ของหนูกับน้าลูน่านะ มันเป็นเรื่องของผู้ใหญ่ อย่ายื่นจมูกเข้าไปในที่ที่ไม่เกี่ยวกับเราสิ”นีลจ้องมองเธออย่างเย็นชา จากนั้นก็หันกลับมาดูแลแม่ของพวกเขาพร้อมกับเนลลี่ในทันทีจากนั้น อลิซก็แสดงท่าทีสงบนิ่งอย่างคนมีอารมณ์มั่นคงและพูดว่า “เอเดรียน คุณกำลังทำอะไรอยู่คะ คุณกำลังทำให้เด็ก ๆ กลัวนะ”เอเดรียนส่งเสียงเย
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 448
ในขณะเดียวกัน เขาก็คิดถึงพวกเขามาก ผ่านไปนานแล้วเหมือนกันหลังจากที่พวกเขาได้เจอกันครั้งสุดท้าย จึงเป็นเหตุผลที่ทำไมเขาถึงเสนอให้พาทุกคนมารวมตัวกันที่บลูเบย์วิลล่าแต่ดูเหมือนว่า...เขาทำให้ทั้งเด็ก ๆ และลูน่าโกรธเขาได้สำเร็จเท่านั้นหรอกเหรอ?รถขับต่อไปไม่นานรถก็มาจอดหน้าบลูเบย์วิลล่า เมื่อลูน่าก้าวลงจากรถที่ยูริและแซคขนสัมภาระมา อลิซก็ก้าวลงมาเช่นกันขณะยืนอยู่นอกรถของโจชัว รอยยิ้มปลอม ๆ ก็ปรากฏบนใบหน้าของเธอ “ เนลลี่มานี่เร็ว แม่จะอุ้มหนูเข้าบ้าน!”เนลลี่กลอกตา เดินผ่านเธอ และมุ่งหน้าไปที่ประตูด้วยขาที่สั้นและแข็งแรงของเธอในทางกลับกัน นีลกลับรีบวิ่งเข้าไปในอ้อมแขนของเธอพร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้า “ถ้าเนลลี่ไม่ต้องการให้คุณอุ้ม ก็อุ้มผมแทนสิครับ! ผมก็ไม่ได้หนักมากเหมือนกัน แค่หนักกว่าเนลลี่นิดหน่อยเอง”อลิซอุ้มเขาไว้ในอ้อมแขนของเธอ สีหน้าของเธอดูน่าเกลียด และก้าวไปข้างหน้าด้วยความพยายามสุด ๆ นีลเอาแขนของเขาคล้องคอเธอตามสะดวก “คุณอลิซ เร็วสิครับ ผมเป็นเด็กน้อยสุดที่รักของคุณไงครับ มันคงจะแย่ถ้าเราล้มกันทั้งคู่แล้วได้รับบาดเจ็บนะ!”สีหน้าของอลิซดูน่าเกลียดและยิ่งน่าเกลียดมากขึ้น
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 447
โจชัวเลิกคิ้วเขาไม่คาดคิดเลยว่านี่จะเป็นคำถามแรกที่ลูกชายของเขาถามหลังจากที่แยกจากกันหลายวันเขามองลูกชายของเขาจากหางตา “นายดูไม่เต็มใจที่จะเห็นแม่นายกับฉันคืนดีกันนะ”นีลหยุดนิ่งไป เขาหันไปมองโจชัวอย่างเคร่งขรึมแล้วยกสองนิ้ว“อย่างแรกนะครับ ผมไม่เคยยอมรับคุณอลิซ กิบสันเลย สำหรับผมแล้ว เธอไม่เคยเป็นแม่ของผมเลย แม่ของผมคือลูน่า อย่างที่สอง ความชอบหรือไม่ชอบของผม มันสำคัญสำหรับคุณหรือเปล่าครับ คุณลินช์ ถ้าคุณพิจารณาถึงความคิดและความรู้สึกของเราจริง ๆ คุณก็คงไม่บังคับน้องสาวของผมและผมให้ทำในสิ่งที่เราไม่อยากทำ เช่น การพาเรากลับไปที่บลูเบย์วิลล่าตอนนี้ สุดท้ายนะครับ ผมไม่สนใจคุณและอลิซเลย ผมแค่อยากจะรู้ว่าทำไมท่าทีของคุณที่มีต่อเธอถึงเปลี่ยนไปแบบ 180 องศา หลังจากกลับมาจากเมืองซีก็เท่านั้น”ก่อนที่พวกเขาจะจากไป พวกเขาก็ได้แยกทางกันไปแล้ว และยังประกาศว่าพวกเขาจะกำหนดวันเซ็นใบหย่าด้วยซ้ำ แต่ไม่นานหลังจากที่พวกเขาไปถึงเมืองซี พวกเขาก็กลับมาคืนดีและรักกันเหมือนเดิม และเมื่อดูจากภายนอกแล้ว พวกเขาดูยิ่งสนิทสนมกันมากขึ้นกว่าเดิมด้วยโจชัวหรี่ตาลงเล็กน้อย อะไรทำให้ท่าทีของเขาที่มีต่ออลิซเปลี
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 446
“คุณแม่คะ! หนูคิดถึงคุณแม่มากเลย!” เนลลี่กล่าวเธอหยิบกุญแจออกมาและทันทีที่เธอเปิดประตูอพาร์ตเมนต์ เด็กทั้งสองก็รีบวิ่งออกมาราวกับพายุทอร์นาโดลูกเล็กสองลูกนีลและเนลลี่ต่างกอดขาข้างหนึ่งของเธอไว้ และพูดด้วยความตื่นเต้น“คุณแม่ หนูรู้ว่าคุณแม่จะกลับมาในเวลานี้ แต่นีลเอาแต่ยืนกรานว่าแม่จะกลับมาทีหลัง!”“คุณแม่ครับ เมื่อหลายวันที่คุณแม่ไม่อยู่บ้าน ผมขอให้ลิลลี่สอนวิธีชงกาแฟด้วยล่ะ! ผมทำกาแฟอาราบิก้าแก้วโปรดของคุณแม่ด้วย!”“คุณแม่คะ หนูวางแผนไว้หมดแล้ว บ่ายวันนี้คุณแม่จะไปไหนไม่ได้เลยนะ คุณแม่ต้องอยู่บ้าน อ่านนิทานให้หนูฟังและต่อเลโก้กับนีลด้วย!”“แม่…”ลูน่าลดสายตาลงมองดูหัวเล็ก ๆ สีดำสองหัวที่อยู่ตรงหน้าเธอ คำพูดติดอยู่ที่ปลายลิ้นของเธอ แต่เธอก็ไม่สามารถคายมันออกมาได้ข้างหลังเธอ ลิลลี่ยืนอยู่ในห้องนั่งเล่น มองเธอด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า “คุณ ลูน่า พวกเขาตั้งใจหยุดเรียนหนึ่งวันเพื่อรอคุณเลยนะคะ ตั้งแต่เช้านี้พวกเขาตื่นเต้นเป็นพิเศษแล้วก็ตกแต่งบ้านราวกับว่าเป็นช่วงเทศกาลวันหยุดด้วย”ตอนนั้นเองที่ลูน่าสังเกตเห็นของประดับตกแต่งที่แขวนอยู่ในห้องนั่งเล่น ป้ายหลากสีสันแขวนอยู่ตามผนัง ความค
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 445
บรรยากาศในรถเปลี่ยนเป็นเงียบเชียบร่างกายของลูน่าแข็งทื่อไปหมดเธอไม่ได้เจอทั้งนีลและเนลลี่มาหลายวันแล้ว นี่เป็นช่วงเวลาที่ยาวนานที่สุดที่เธอเคยห่างจากพวกเขานับตั้งแต่ที่เธอให้กำเนิดพวกเขามาเมื่อหกปีที่แล้วเธอคิดถึงพวกเขาอย่างสุดซึ้งจากการโทรหาและคุยกับพวกเขาเมื่อเช้านี้และเมื่อวานตอนบ่าย เธอก็รู้ว่าเด็ก ๆ เองก็คิดถึงเธออย่างสุดซึ้งเช่นกันไฟในใจเธอที่ลุกโชนด้วยความตื่นเต้นเมื่อนึกถึงการพบปะกับลูก ๆ ของเธอถูกดับลงอย่างโหดร้ายด้วยคำพูดเย็นชาของอลิซ และได้กลับกลายเป็นความหนาวเย็นจนจับไปถึงขั้วหัวใจอลิซจงใจทำแบบนี้ เธอไม่ได้มีความรู้สึกใด ๆ ต่อนีลและเนลลี่ เธอแค่พยายามจะก่อกวนเธอและลูก ๆ ให้อารมณ์เสีย“โจชัวคะ” เมื่อสังเกตเห็นความเงียบอย่างต่อเนื่องของโจชัว อลิซถึงกับร้องเรียกเขาเบา ๆจากนั้นเขาก็กะพริบตาและฟื้นคืนสติของตัวเอง เขากระแอมไอเล็กน้อยแล้วเงยหน้าขึ้นมองลูน่าจากด้านหลังขณะที่เธอนั่งอยู่ในที่นั่งผู้โดยสาร “เราจะทำตามที่อลิซบอก”ไม่ว่ายังไงก็ตาม อลิซยังคงเป็นแม่ของพวกเขา แม้ว่าเธอจะไม่ได้อาศัยอยู่กับเด็กๆ ตลอดหกปีของชีวิต แต่ท้ายที่สุดแล้วเลือดก็ข้นกว่าน้ำ นอกจากนี้ อล
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 444
วิทยุยังคงเล่นซ้ำข่าวเรื่องที่เกิดกับตระกูลวอลเตอร์ในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา “ก่อนที่การกล่าวหาคุณเดนนิส วอลเตอร์จะถูกหยิบยกมาพูดถึง ทายาทคนเดียวของวอลเตอร์กรุ๊ป เฮลีย์ วอลเตอร์ได้กระโดดตึกฆ่าตัวตายไปแล้ว ตอนนี้วอลเตอร์กรุ๊ปกลายเป็นอาณาจักรที่กำลังขาดกษัตริย์และกำลังจะล่มสลาย...”ลูน่าหลับตาลง เธอสงสัยว่าเกว็นจะได้ยินข่าวนี้หรือยัง ถ้าเธอได้ยิน อย่างน้อยเธอก็จะรู้สึกสบายใจเล็กน้อยใช่ไหม?เมื่อคิดเช่นนี้ เธอก็หยิบโทรศัพท์ออกมาเพื่อจะตรวจสอบว่าเกว็นส่งข้อความใหม่ให้เธอหรือไม่ แต่กลับเห็นการอัปเดตสถานะใหม่ที่โพสต์โดยเบ็นแทน'ตรวจสอบอาการบาดเจ็บของฉันที่สถานีตำรวจ ตระกูลลาร์สัน ระวังตัวไว้! ฉันจะเรียกร้องค่าเสียหาย!'รูปภาพประกอบเป็นแขนที่ได้รับบาดเจ็บและแก้มบวมฉึ่งอันเป็นผลมาจากการทะเลาะกันเมื่อวันก่อนลูน่ารู้ว่าอาการบาดเจ็บของเขาต้องเป็นฝีมือของแซคและยูริ เธอจ้องโทรศัพท์อยู่นาน ในที่สุดเธอก็กดไลค์สองภาพที่เบ็นโพสต์“ลูคัส ปิดวิทยุที” ทันใดนั้นเสียงอันแผ่วเบาอ่อนแอของอลิซก็ดังมาจากเบาะหลัง “ฉันอยากนอนพัก”จากนั้น โจชัวก็มีสีหน้ากังวลขณะพูดว่า “ทำไมหน้าคุณดูซีดจัง ไม่สบายเหรอ?”ลูน
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 443
มือของโจชัวที่กำช้อนและส้อมไว้หยุดชะงักไปเล็กน้อย สุดท้ายเขาก็หัวเราะเบา ๆ “เพราะว่าเธอเคยหย่าและสามีเก่าเธอมันนิสัยไม่ดี เธอก็เลยแอบลักพาตัวนีลกับเนลลี่ไปแล้วเลี้ยงเหมือนเป็นลูกตัวเองเหรอ?”ลูน่ายกแก้วขึ้นแล้วกลืนน้ำอุ่นในปากลงคออย่างแรง จากนั้นเธอจึงมองไปทางโจชัว “คุณจะพูดแบบนั้นก็ได้”โจชัวยกแก้วของเขาขึ้นเช่นกัน “ทำไมเธอถึงไม่มีลูกกับสามีเก่าล่ะ?”“เขาไม่สมควรมีลูก” ลูน่าวางแก้วลงแล้วยกช้อนส้อมเพื่อกินต่อ “เขามีชู้ในตอนที่ฉันต้องการเขามากที่สุด และถึงกับอยากจะฆ่าฉันเพื่อเอาใจอีกฝ่ายด้วยซ้ำ คุณคิดว่าเขาสมควรมีลูกไหม?”ถ้าตอนนั้นเธอยังไม่ท้อง เธอก็ไม่อยากมีลูกของเขาจริง ๆเขาไม่สมควรได้รับพวกเขาแม้ว่าเธอจะให้กำเนิดพวกเขาแล้ว แต่ลูน่าก็ยังเชื่อเช่นเดิมว่าเด็กทั้งสามคนเป็นของเธอและเป็นของเธอเพียงคนเดียวพวกเขาไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับโจชัวเมื่อพูดคำเหล่านี้ ดวงตาของเธอก็จับจ้องไปที่โจชัวการจ้องมองของเธอทำให้เขารู้สึกสับสน ราวกับว่าเขาเป็นคนที่ทิ้งและทำร้ายเธอเองเขาขมวดคิ้วและหันหน้าหนีจากเธอ “แล้ว เธอก็ปล่อยเขาไปทั้งอย่างนั้นเหรอ?”ลูน่าคลี่ยิ้มเย็นชา “ฉันไม่ได้ตั้งใจจะปล่อ
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 442
“คุณหย่ากับฉันเมื่อเช้านี้ พอตอนบ่าย คุณก็หาแฟนได้ แล้วตอนนี้พอตกกลางคืนคุณก็พาแฟนใหม่ของคุณมาบ้านเก่าของคุณ เบ็น เซลเลอร์ คุณมันไม่คู่ควรกับเวลาที่ฉันตกหลุมรักไปเลย”จากนั้นเธอก็สูดลมหายใจเข้าลึก และหันกลับไปมองลุคที่กำลังถือไฟแช็กไว้สำหรับเตรียมจุดบุหรี่ให้ตัวเองขณะดูการแสดง “ฉันขอยืมไฟแช็กหน่อยได้ไหม?”ลุคยักไหล่ เขาเดินเข้ามาและก้มลงขณะถือไฟแช็คของเขา เขาฉีกภาพเดี่ยวที่สวยที่สุดของเกว็นออกมา จากนั้นก็จุดไฟเผาภาพถ่ายที่เหลือไปสุดท้ายเขาก็ส่งรูปถ่ายที่เขาฉีกออกมาให้เกว็น “เอาไว้นึกถึง”เกว็นส่ายหน้า “เผาไปเถอะค่ะ”เธอไม่จำเป็นต้องนึกถึงอะไรแบบนี้ลุคยกยิ้มจาง ๆ เขามองไปที่เกว็นด้วยความสนใจเล็กน้อยที่ปรากฏในดวงตาแล้วสอดรูปถ่ายใบนั้นใส่กระเป๋าเสื้อของตัวเองภาพถ่ายทั้งหมดถูกจุดไฟเผาท่ามกลางแสงไฟโหมกระหน่ำ เบ็นหัวเราะอย่างเย็นชา “ถึงคุณจะไม่เผามัน ผมก็จะเป็นคนเผาอยู่ดี”เกว็นหลับตาแน่น แต่ยังคงเงียบเมื่อรูปถ่ายไม่เหลืออะไรนอกจากกลายเป็นกองขี้เถ้า เธอก็จับมือของลูน่าไว้ “ไปกันเถอะ”ลูน่าพยักหน้าและช่วยพยุงเธอนั่งบนที่นั่งโดยมีลุคช่วยอีกแรง ส่วนข้าง ๆ พวกเขา เบ็นพ่นเสียงฮึ เ
