บทที่ 175

โจชัวจ้องตอบลูน่าท่ามกลางความเงียบ

หลังจากนั้นพักหนึ่งเขาก็มองเธอและตอบอย่างไม่ยินดียินร้าย “ฉันมีแผนของฉัน”

“คุณลินช์” ลูน่าถอนหายใจเฮือกใหญ่ “ฉันรู้ว่าที่คุณเมตตาคุณกิบสันอาจเพราะคุณสนิทกับเธอ คุณรู้จักเธอมานาน และมันเป็นเรื่องเข้าใจได้ว่าคุณคงรู้สึกว่าการลงโทษในสิ่งที่เธอทำคงเป็นเรื่องยาก แต่เธอทำผิดจริง ๆ และต้องชดใช้ในสิ่งที่เธอทำ ถ้าคุณทำใจยากนัก คุณก็ส่งหลักฐานให้ตำรวจเขาไปดูแลสิ”

สายตาของลูน่าไม่เคยหวั่นไหวไปจากโจชัวขณะที่เธอพยายามเก็บความโกรธไว้ในใจแล้วพูดต่อช้า ๆ “ข้อหาพยายามฆ่าไม่ได้มีโทษประหาร ถ้าเธอถูกตัดสินโทษก็คือเข้าคุกแค่ไม่กี่ปี บางทีตอนที่เธอถูกปล่อยตัวออกมา เนลลี่อาจจะโตแล้ว และสามารถปกป้องตัวเองได้ เธอคงไม่ต้องมาเจอกับอันตรายแบบที่เธอเจอในตอนนี้อีก”

ลูน่าถอนหายใจและขมวดคิ้วมองโจชัว “ทำไมคุณถึงไม่เต็มใจจะทำแบบนั้นล่ะคะ?”

โจชัวขมวดคิ้วมากขึ้นเมื่อเขาฟังลูน่า การทายาให้มือของเธอก็รุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ ลูน่าเจ็บจากท่าทีโกรธเคืองของเขา แต่เธอก็ยังพูดจนจบ “ทำไมคุณถึงเมตตาออร่ามากขนาดนี้ ทั้ง ๆ ที่เธอไม่ควรได้รับมัน เป็นเพราะเธอสำคัญกับคุณมากกว่าลูกสาวของคุณเหรอ?”

แก