บทที่ 148

“ถึงฉันจะทำไม่ได้ แต่คุณยังมีอารมณ์อยากคุยเรื่องธุรกิจอีกเหรอคะ?”

“ห้อง 402 นะ ฝากคุณด้วย!”

พูดจบเขาก็หันหลังและแทบจะบินลงไปชั้นล่าง

เมื่อเห็นแผ่นหลังที่จากไปของเขา ลูน่าก็ถอนหายใจเบา ๆ

เอาเข้าจริง...เธอค่อนข้างจะอิจฉาความสัมพันธ์แบบนี้

แม้ว่าจอห์นจะมีภาพลักษณ์ที่ไม่ดีสำหรับเธอ แต่เขาก็ยังไม่มีอารมณ์ทำงานเพราะแอนน์ เขายอมเสียสละการได้งานใหม่แล้วไปหาเธอ

แล้วเธอล่ะ? ตัวเธอเองนั่นเหรอ?

คนที่เธอชอบที่สุดมาตั้งนาน แต่งานของเขามาก่อนเสมอ ไม่ว่าเธอจะป่วยหรือมีไข้สุดท้ายเธอก็ต้องอยู่คนเดียวอย่างช่วยไม่ได้

ในหัวใจของเขาเธอเทียบไม่ได้กับงาน อาชีพ และเทียบกับออร่าไม่ได้เลยด้วยซ้ำ

เธอยังคงอยู่ตรงบันไดต่ออีกครู่หนึ่ง จากนั้นหลังจากที่ลูน่าจัดการความคิดที่ควบคุมไม่ได้และยุ่งเหยิงของตัวเองได้ เธอก็สูดลมหายใจเข้าแล้วหันหลังกลับไปยังทางเดิน

ทางเดินที่ก่อนหน้านี้อัดแน่นตอนนี้ว่างเปล่า

เพื่อนร่วมงานของจอห์นคนหนึ่งผ่านมาพอดี เขาขมวดคิ้วและถามเธอ “แล้วจอห์นล่ะ?”

“มีเรื่องต้องจัดการค่ะ”

ลูน่ายิ้มและเดินไปพร้อมกับเพื่อนร่วมงานคนนั้น “อันที่จริงฉันไม่ใช่แฟนของเขาหรอกค่ะ ฉันเป็นพี่สาวเขา พอดีที่บ้