เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 113
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 114
เมื่อโดนเขาอุ้มขึ้นไหล่ ลูน่าก็ตระหนักได้ว่าเรื่องนี้มันร้ายแรงแค่ไหนเธอดิ้นรนด้วยแรงทั้งหมดที่มี แต่สำหรับผู้ชายที่กำลังอารมณ์รุนแรง การดิ้นรนของเธอมีแต่จะทำให้เขาอยากจะควบคุมเธอมากยิ่งขึ้นโจชัวอุ้มเธอไปจนถึงห้องนอนนี่เป็นครั้งแรกที่ลูน่าเข้ามาในห้องนอนของเขาหลังจากผ่านไปหกปี สิ่งที่ทำให้เธอตกใจก็คือ ทุกอย่างในห้องยังคงเหมือนเมื่อหกปีก่อนไม่มีผิดเพี้ยนต้นไม้ข้างหน้าต่างทุกต้นยังคงเป็นพันธุ์เดิมกับที่เธอเคยปลูกถึงอย่างนั้นเวลาผ่านไปนานขนาดนี้ ต้นไม้ของเธอคงจะแห้งตายไปหมดแล้ว แต่ต้นไม้พวกนี้ยังมีชีวิตและดูดี โจชัวน่าจะให้คนมาเปลี่ยนกระถางใหม่ตลอดตั้งแต่ตอนนั้นจนถึงตอนนี้เขาต้องมีเวลาว่างมากเลยนะแต่ตอนนี้ไม่ใช่เวลามาคิดเรื่องนั้นปัง!ประตูห้องนอนถูกปิดลงลูน่าที่ยังคงตกใจไม่หายโดนโจชัวกดทับติดกับประตู เขาเข้ามาจูบเธออย่างดุเดือด“คุณลินช์คะ” “โจชัว ลินช์!”“ตั้งสติก่อนค่ะ!”“คุณ...”เสียงกรีดร้องของเธอหายเข้าไปในตัวเขา …ลูน่านอนอยู่ในห้องนอนของโจชัว เธอกำลังเหม่อมองเพดานเป็นเวลาหกปีแล้ว เธอเกือบจะได้ทำอะไรแนบชิดกับโจชัวไปแล้วเมื่อสิบนาทีก่อนหน้านี้ ในตอนที
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 115
ลูคัสนิ่งเงียบ เขาไม่รู้ว่าต้องตอบว่าอย่างไร“นายท่านครับ ผม...ผมไม่เคยเจอคุณผู้หญิงมาก่อน”โจชัวที่ยังคงสาดน้ำใส่หน้าตัวเองหยุดชะงักไปครู่หนึ่งหลังจากนั้นเขาก็หัวเราะขมขื่น “โทษที” ลูคัสทำงานกับเขามาแค่ห้าปีลูน่า กิบสันจากไปหกปีแล้ว ก็เป็นเรื่องธรรมดาที่ลูคัสจะไม่เคยเจอเธอมาก่อนเมื่อเห็นแววตาผิดหวังในดวงตาของเจ้านาย ลูคัสก็ถอนหายใจออกมาอย่างแผ่วเบา “นายท่าน หรือเพราะคุณรู้สึกว่าลูน่าที่เป็นคนรับใช้เหมือนคุณผู้หญิง คุณเลยปฏิบัติกับเธอแตกต่างจากคนอื่น”ลูคัสพยายามปลอบใจโจชัว “ถ้าอย่างนั้นคุณไม่ได้ทำอะไรผิด คุณอย่าตบตีตัวเองเลยนะครับ...”โจชัวหลับตาลงและไม่ได้พูดอะไรต่อเป็นเพราะมีความคล้ายกันระหว่างลูน่าที่เป็นสาวใช้กับลูน่า กิบสันงั้นเหรอ?ใช่หลายครั้งลูน่าทำให้เขารู้สึกคุ้นเคย แต่เขาก็รู้ชัดว่าเธอไม่ใช่ลูน่า กิบสันลูน่า กิบสันมองเขาอย่างเสน่หา และมีประกายแสงในดวงตาของเธอดวงตาของลูน่าที่เป็นสาวใช้ทั้งเหินห่างและเย็นชา เธอทำกับโจชัวราวกับว่าเขาเป็นคนไม่สำคัญในตอนนั้นลูน่า กิบสันรักเขาอย่างลึกซึ้ง เธอละทิ้งบ้านเกิดมายังเมืองบันยันเพื่อเขา เธอเกือบจะตัดขาดกับครอบครัวก็
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 116
โจชัวเดินจากไป …งานเลี้ยงวันเกิดของคุณย่าลินช์ถูกจัดขึ้นที่โรงแรมสตาร์ฮิลล์ตระกูลลินช์ร่ำรวย พวกเขาไม่ได้จองแค่ห้องบอลลูม แต่พวกเขาจองทั้งโรงแรม นั่นหมายถึงรวมห้องสวีททั้งหมดอีกด้วยแขกที่มาในงานทั้งหมดต่างก็เป็นญาติพี่น้อง เพื่อนและคู่ค้าทางธุรกิจกับตระกูลลินช์เพราะว่าเป็นวันเกิดปีที่ 80 ของคุณย่าลินช์ ดังนั้นปีนี้ตระกูลลินช์จึงได้เชิญแขกมาร่วมงานเลี้ยงสังสรรค์มากกว่าทุกปีเมื่อลูน่าพาเนลลี่มาถึงโรงแรม ล็อบบี้ของโรงแรมก็เต็มไปด้วยผู้คนมากมายแล้วนี่เป็นครั้งแรกที่เนลลี่เห็นผู้คนมากมายเช่นนี้เธอทำหน้าตกใจด้วยดวงตาเบิกกว้าง เธอพูดเสียงเบาว่า “นี่ตระกูลของเรามี...เพื่อนเยอะขนาดนี้เลยเหรอคะ?”ลูน่าพยักหน้า “ก็คงจะอย่างนั้นจ่ะ”เธอไม่เคยรู้หรอกว่าตระกูลลินช์มีเพื่อนหรือญาติกี่คน เพราะว่าในตอนที่เธอแต่งงานกับโจชัว ตระกูลลินช์ส่งแค่ตัวแทนของพวกเขามาร่วมงานงานแต่งงานของเธอเรียบง่ายจนน่าสงสาร แต่ถึงอย่างนั้นในตอนนั้น ดวงตาของเธอก็มีเพียงโจชัว เธอรู้เพียงว่าตราบใดที่เธอได้อยู่กับเขา เธอก็จะมีความสุข ไม่ว่ายังไงก็ตามแต่ในตอนนี้ เมื่อมองดูฝูงชนที่อยู่ในงานเลี้ยงวันเกิด เธอรู้สึ
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 117
ลูน่าตกตะลึงกับคำพูดของออร่าเล็กน้อยจากนั้นลูน่าก็ยิ้มออกมา “ยินดีด้วยนะคะคุณกิบสัน”“ฉันรู้ เธอก็ไม่อยากเชื่อละสิ” ออร่าค่อย ๆ วางแก้วในมือลงบนโต๊ะ เธอมองลูน่าด้วยดวงตาที่แต่งแต้มมาอย่างประณีต“เธอตาไม่ถึงเอง ไม่ใช่ความผิดของเธอหรอก เธอทำงานกับโจชัวมานานแค่ไหนเชียว”ออร่ายิ้มเยาะ “รู้ไหมว่าทำไมลูน่า กิบสัน คนขี้ขลาดอย่างนั้นถึงได้ส่งลูกสาวกลับมาแต่ไม่กล้าแสดงตัวออกมา”ลูน่าหลบตาลงต่ำขณะวางแก้วไวน์ลงบนโต๊ะ “ไม่รู้สิคะ”“ก็เพราะว่าเธอไม่กล้ากลับมายังไงล่ะ เธอรู้ดีกว่าใครว่าอุบัติเหตุในตอนนั้นไม่ใช่แค่อุบัติเหตุ แต่เป็นแผนการของใครบางคน”“งั้นเหรอคะ?” ลูน่าเลิกคิ้ว เธอเงยหน้าขึ้นมองออร่า “แล้วคุณกิบสันรู้ได้ยังไงคะ?”“เพราะว่าโจชัวเป็นคนวางแผนอุบัติเหตุครั้งนั้นน่ะสิ แน่นอนว่าฉันต้องรู้เรื่องนี้”เสียงของออร่ายังคงใจเย็น แต่รอยยิ้มของเธอกลับเย้ยหยัน “โจชัวชอบฉันมาตลอด ตอนที่เขารู้ว่าลูน่าตั้งท้อง เขากลัวว่าฉันจะไม่พอใจ เขาก็เลยกำจัดเธอทิ้งไป แต่หลังจากที่ฉันรู้เรื่องนี้แล้วฉันก็ทะเลาะกับเขา”ลูน่ากำมือแน่นจนเล็บแทบจะจิกเข้าไปในเนื้อ เธอพยายามเก็บความรู้สึกที่ท่วมท้นอยู่ลงไป“
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 118
“เปล่าค่ะ”ลูน่าสูดลมหายใจเข้าเพื่อผ่อนคลาย เธอวางอารมณ์ที่ขุ่นมัวเพราะออร่าลงและขยับตัวให้มัลคอล์มนั่งลงข้าง ๆ เธอ“คุณมาถึงเมื่อไหร่คะ?”“สักครู่นี้เองครับ”มัลคอล์มยิ้มเล็กน้อย เขาจิบไวน์พลางมองฝูงชน “งานนี้ค่อนข้างใหญ่เลยทีเดียว”ลูน่าพยักหน้า “ใช่ค่ะ คุณย่าลินช์ก็ 80 แล้วนะคะ”มัลคอล์มจัดท่านั่งให้เป็นท่านั่งที่สบายขึ้น เขายิ้ม “ดูสิผู้คนเยอะขนาดนี้ งานในคืนนี้ทำให้ผมไม่กล้ามีเรื่องกับโจชัวเลยนะ”ลูน่าเงียบไปเล็กน้อย “คุณ...อยากมีเรื่องกับโจชัวเหรอคะ?”“กำลังคิดอยู่”“อย่าทำแบบนั้นเลยนะคะ”ลูน่าถอนหายใจ “ฉันจะจัดการเรื่องของฉันเอง ฉันไม่ต้องการให้คุณช่วย”“ผมก็แค่ตั้งใจจะแข่งขันเรื่องทางธุรกิจน่ะ” มัลคอล์มยิ้มเล็กน้อย “แต่ถ้าคุณต้องการผมก็จะคอยช่วยเหลือคุณเสมอ”คำพูดของเขาฟังดูสนิทสนมและทำให้ลูน่าสบายใจขึ้นเล็กน้อยเธอกระแอมเบา ๆ “คุณได้เจอนีลหรือยังคะ?”“อืม” มัลคอล์มยิ้ม “ผมเจอเขาอยู่ข้างนอกกับบอดีการ์ดสองคน ลูกชายของคุณเหมือนคุณไม่มีผิด เขามีความสามารถในการควบคุมคน เขาทำให้ผู้ใหญ่ตัวโต ๆ เรียกเขาว่าหัวหน้าได้ด้วย”ลูน่าส่ายหน้า “เขามีค่ะ แต่ฉันไม่มี”ถ้าเธอมี เธ
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 119
ผู้คนเริ่มสงสัย ถ้าเป็นการประกาศแต่งงานเจ้าบ่าวก็ควรจะอยู่ด้วยสิ แต่ทำไมไม่เห็นโจชัวเลย ทำไมการประกาศแต่งงานถึงมีแค่ออร่าและคุณย่าลินช์กันล่ะ?“ก็เพราะว่าโจชัวไม่ได้อยู่ที่นี่ไง”มัลคอล์มที่นั่งอยู่บนโซฟามองไปบนเวที เขายิ้มเล็กน้อย “ไม่กี่นาทีก่อน โจชัวได้รับสาย จากพ่อของเขาที่รออยู่ที่สนามบินและเรียกให้เขาไปรับ”ลูน่าขมวดคิ้ว “พ่อของโจชัวกำลังมาเหรอ?”เธอแต่งงานกับโจชัวมาตั้งหลายปี แต่ก็ไม่เคยเจอพ่อของโจชัวเลยสักครั้งแม่ของโจชัวเสียชีวิตเมื่อตอนที่เธอคลอดเขา ตั้งแต่นั้นมาพ่อของเขาก็มีโรคซึมเศร้าและเอาแต่เมาหัวราน้ำ ทั้งยังไม่มองหน้าโจชัวด้วยซ้ำในสายตาของเขา โจชัวเป็นตัวโชคร้าย ถ้าไม่มีโจชัว ภรรยาของเขาก็คงจะไม่ต้องตาย ดังนั้น เขาจึงไม่เคยเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตของโจชัวเลยโจชัวเองก็แทบจะไม่เคยพูดถึงพ่อของเขาด้วยเหมือนกันในตอนนั้น ลูน่าเคยถามคนรับใช้เก่าแก่เกี่ยวกับพ่อของโจชัว คนรับใช้บอกกับเธอว่าพ่อของเขาไม่ได้กลับมาที่เมืองบันยันนานแล้วพ่อของเขาบังเอิญไปเจอสมุดบันทึกท่องเที่ยงของแม่ของเขาที่เขียนเอาไว้ก่อนตาย ดังนั้น พ่อของโจชัวจึงพาอัฐิของเธอท่องเที่ยวไปรอบโลกด้วยกัน“คงเ
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 120
เด็กหญิงตัวน้อยน่าจะอายุราว ๆ ห้าถึงหกขวบ เธอตัวเล็กและดูงดงาม โดยเฉพาะใบหน้าของเธอที่ดูคล้ายคลึงกับโจชัวมาก!ผู้คนยกมือขึ้นปิดปากด้วยความตกใจถ้าหากว่าโจชัวเป็นเด็กผู้หญิงเขาก็คงจะงดงามมากเช่นกัน!เด็กหญิงตัวน้อยในอ้อมแขนของเขาจะต้องเป็นลูกสาวของเขาอย่างไม่ต้องสงสัยแต่ภรรยาของเขาเสียชีวิตไปเมื่อหกปีก่อน และเขาก็เพิ่งจะหมั้นกับออร่าเมื่อห้าปีก่อน แล้วเด็ก...มาจากไหน?ฝูงชนด้านล่างเวทีได้แต่คิดไปต่าง ๆ นานาในขณะที่โจชัวกำลังพาเนลลี่ขึ้นไปบนเวทีเมื่อมองเห็นสีหน้าตกใจของคุณย่าลินช์และออร่า โจชัวก็ยิ้มออกมาเล็กน้อย “คุณย่าครับ ก่อนหน้านี้ที่คุณย่าสั่งให้ผมไปรับพ่อ ผมก็รู้แล้วว่ามันจะต้องมีอะไรเกิดขึ้นแน่ ๆ”แต่เขาคิดไม่ถึงว่าออร่าจะกล้ามากขนาดนี้! เธอกับคุณย่าลินช์กล้าประกาศเรื่องสำคัญในตอนที่เขาไม่อยู่!เธอจะต้องคิดว่าคุณย่าลินช์ปราบปลื้มเธอมาก จึงเป็นเหตุผลว่าทำไมเธอถึงกล้าทำเรื่องแบบนี้ใบหน้าของออร่าซีดลงในทันที เธอกัดริมฝีปากและพูดอะไรไม่ออกคุณย่าลินช์ขมวดคิ้วก่อนจะเดินเข้าไปดึงออร่าให้มาหลบอยู่ข้างหลังและปกป้องเธอ “เป็นความคิดของฉันเอง ทำไมแกไม่ไปรับพ่อของแก?”“เขาเหร
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 121
คำพูดของเขาทำให้ฝูงชนตกอยู่ในความโกลาหลอีกครั้งพวกเขายังคงสนทนากันอย่างเผ็ดร้อนจนทำให้ทั้งห้องจัดงานเลี้ยงถูกปกคลุมไปด้วยเสียงซุบซิบนินทาที่ดังก้องนี่เป็นเหตุการณ์ที่กลับตาลปัตรเป็นอย่างมากเมื่อสองนาทีก่อน คุณย่าลินช์และออร่าเพิ่งจะประกาศเรื่องวันงานแต่งงานไป แต่สองนาทีหลังจากนั้น โจชัวก็เข้ามาพร้อมกับลูกสาวและประกาศเรื่องการยกเลิกการแต่งงาน“ทำไมเขาถึงยกเลิกงานแต่งล่ะ?” มัลคอล์มยิ้มบาง ๆ ขณะมองโจชัวที่ยืนอยู่บนเวที “เขาชอบออร่ามาหลายปีแล้วไม่ใช่เหรอ?”“คนเราเปลี่ยนใจกันได้” ลูน่าเยาะเย้ยและมองโจชัวบนเวที“ฉันอยู่กับเขามาตั้งสามปี เขาเกลียดฉันจนพยายามจะฆ่าฉันทิ้ง ออร่าอยู่กับเขามาห้าปี บางทีเขาอาจจะเบื่อเธอแล้วก็ได้”อันที่จริง ไม่ว่าโจชัวหรือออร่าจะประกาศอะไร ลูน่าก็ไม่ได้รู้สึกแปลกใจเลยคนไร้หัวใจอย่างพวกเขาไม่ว่าจะทำอะไรก็เข้าใจได้ทั้งหมด“ถือว่าเป็นโชว์ที่น่าสนุก”มัลคอล์มยืดแขนออกไปบนพนักพิงของโซฟาที่ด้านหลังของลูน่า เขายังคงมองดูเหตุการณ์ที่เผ็ดร้อนที่บนเวทีบนเวที ใบหน้าของออร่าเปลี่ยนเป็นซีดขาว จากนั้นก็เปลี่ยนเป็นสีแดงและเปลี่ยนกลับไปเป็นซีดขาวอีกครั้ง เธอกัดริมฝ
บทล่าสุด
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 450
“งั้นคุณพ่อก็ควรรู้นะครับว่าลูน่าเลี้ยงพวกเขามาหกปี ผมแนะนำว่าคุณพ่อควรดีกับลูน่าให้มากกว่านี้ ไม่อย่างนั้นเด็ก ๆ อาจจะไม่ยอมรับคุณเป็นคุณปู่ของพวกเขาอีกต่อไปได้”ใบหน้าของเอเดรียนเปลี่ยนเป็นสีม่วงจากมุมนี้ ลูน่าเหลือบมองสีหน้าของเขาด้วยรูปลักษณ์ที่สง่างามแต่ไร้อารมณ์ พร้อมกับยกยิ้มไม่ใส่ใจบนริมฝีปากของเธอ “คุณท่านลินช์ คุณบอกว่าฉันฆ่าเฮลีย์ คุณมีหลักฐานไหม? การตัดสินใจว่ามีคนฆ่าคนอื่นหรือไม่ คุณไม่จำเป็นต้องพูดตามหลักฐานที่มีอยู่หรอกเหรอคะ?” เธอวางข้อเท้าบนเข่า น้ำเสียงของเธอเย็นชาและห่างไกล “เฮลีย์ฆ่าตัวตายด้วยการกระโดดลงมาจากตึก ฉันไปชี้มีดใส่เธอแล้วบังคับให้เธอกระโดดหรือว่าฉันผลักเธอเหรอ? ถ้าฉันจำไม่ผิด ตอนที่เฮลีย์ฆ่าตัวตาย ฉันไปเยี่ยมสามีเก่าของเพื่อนที่โรงพยาบาลกับเพื่อนนะ มีกล้องวงจรปิดที่โถงทางเดินและลิฟต์ในโรงพยาบาลอยู่ ฉันมีหลักฐานชัดเจนสมบูรณ์”เอเดรียนเปล่งเสียงในจมูก “อย่าคิดว่าฉันไม่รู้ ก่อนที่เฮลีย์จะกระโดดก็เป็นเพราะเธอ เฮลีย์ถูกบังคับให้ออกจากเมืองซีและย้ายไปอยู่ต่างประเทศ! เฮลีย์เติบโตมากับความมั่งคั่งและความฟุ่มเฟือยด้วยความกรุณาของพระเจ้า และเพราะผู้หญิงเช่นเธอ
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 449
“เพียะ!”ก่อนที่ทุกคนจะทันได้โต้ตอบ เสียงตบก็ดังก้องไปทั่วห้องนั่งเล่นศีรษะของลูน่าหันไปด้านข้างจากแรงกระแทก รสหวานราวกับเหล็กของเลือดเต็มปาก และเลือดก็หยดลงมาตามมุมปากของเธอ“คุณแม่!”“คุณแม่…!”เด็กสองคนที่นั่งอยู่ทั้งสองด้านของหญิงชรา กระโดดขึ้นจากโซฟาตามสัญชาตญาณแล้วพุ่งไปหาลูน่าทันทีหนึ่งในนั้นจับมือเธออย่างระมัดระวัง เขาก้าวไปข้างหน้าพยายามปกป้องเธอ ในขณะที่อีกคนหยิบกระดาษทิชชูจากโต๊ะข้าง ๆ อย่างใจเย็น แล้วยื่นให้ลูน่าการเห็นเด็กสองคนปกป้องเธอทำให้โจชัวขมวดคิ้ว ข้าง ๆ เขา อลิซส่งเสียงเย้ยหยันอยู่ในอก แต่ภายนอกนั้นเธอกำลังทำสีหน้ากังวล “นีล รีบพาน้องสาวของหนูมานี่เร็วเข้า” จากนั้นเธอก็ชำเลืองมองสุภาพบุรุษตัวน้อยที่กำลังยื่นทิชชู่ให้ลูน่า“นี่เป็นเรื่องระหว่างคุณปู่ของหนูกับน้าลูน่านะ มันเป็นเรื่องของผู้ใหญ่ อย่ายื่นจมูกเข้าไปในที่ที่ไม่เกี่ยวกับเราสิ”นีลจ้องมองเธออย่างเย็นชา จากนั้นก็หันกลับมาดูแลแม่ของพวกเขาพร้อมกับเนลลี่ในทันทีจากนั้น อลิซก็แสดงท่าทีสงบนิ่งอย่างคนมีอารมณ์มั่นคงและพูดว่า “เอเดรียน คุณกำลังทำอะไรอยู่คะ คุณกำลังทำให้เด็ก ๆ กลัวนะ”เอเดรียนส่งเสียงเย
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 448
ในขณะเดียวกัน เขาก็คิดถึงพวกเขามาก ผ่านไปนานแล้วเหมือนกันหลังจากที่พวกเขาได้เจอกันครั้งสุดท้าย จึงเป็นเหตุผลที่ทำไมเขาถึงเสนอให้พาทุกคนมารวมตัวกันที่บลูเบย์วิลล่าแต่ดูเหมือนว่า...เขาทำให้ทั้งเด็ก ๆ และลูน่าโกรธเขาได้สำเร็จเท่านั้นหรอกเหรอ?รถขับต่อไปไม่นานรถก็มาจอดหน้าบลูเบย์วิลล่า เมื่อลูน่าก้าวลงจากรถที่ยูริและแซคขนสัมภาระมา อลิซก็ก้าวลงมาเช่นกันขณะยืนอยู่นอกรถของโจชัว รอยยิ้มปลอม ๆ ก็ปรากฏบนใบหน้าของเธอ “ เนลลี่มานี่เร็ว แม่จะอุ้มหนูเข้าบ้าน!”เนลลี่กลอกตา เดินผ่านเธอ และมุ่งหน้าไปที่ประตูด้วยขาที่สั้นและแข็งแรงของเธอในทางกลับกัน นีลกลับรีบวิ่งเข้าไปในอ้อมแขนของเธอพร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้า “ถ้าเนลลี่ไม่ต้องการให้คุณอุ้ม ก็อุ้มผมแทนสิครับ! ผมก็ไม่ได้หนักมากเหมือนกัน แค่หนักกว่าเนลลี่นิดหน่อยเอง”อลิซอุ้มเขาไว้ในอ้อมแขนของเธอ สีหน้าของเธอดูน่าเกลียด และก้าวไปข้างหน้าด้วยความพยายามสุด ๆ นีลเอาแขนของเขาคล้องคอเธอตามสะดวก “คุณอลิซ เร็วสิครับ ผมเป็นเด็กน้อยสุดที่รักของคุณไงครับ มันคงจะแย่ถ้าเราล้มกันทั้งคู่แล้วได้รับบาดเจ็บนะ!”สีหน้าของอลิซดูน่าเกลียดและยิ่งน่าเกลียดมากขึ้น
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 447
โจชัวเลิกคิ้วเขาไม่คาดคิดเลยว่านี่จะเป็นคำถามแรกที่ลูกชายของเขาถามหลังจากที่แยกจากกันหลายวันเขามองลูกชายของเขาจากหางตา “นายดูไม่เต็มใจที่จะเห็นแม่นายกับฉันคืนดีกันนะ”นีลหยุดนิ่งไป เขาหันไปมองโจชัวอย่างเคร่งขรึมแล้วยกสองนิ้ว“อย่างแรกนะครับ ผมไม่เคยยอมรับคุณอลิซ กิบสันเลย สำหรับผมแล้ว เธอไม่เคยเป็นแม่ของผมเลย แม่ของผมคือลูน่า อย่างที่สอง ความชอบหรือไม่ชอบของผม มันสำคัญสำหรับคุณหรือเปล่าครับ คุณลินช์ ถ้าคุณพิจารณาถึงความคิดและความรู้สึกของเราจริง ๆ คุณก็คงไม่บังคับน้องสาวของผมและผมให้ทำในสิ่งที่เราไม่อยากทำ เช่น การพาเรากลับไปที่บลูเบย์วิลล่าตอนนี้ สุดท้ายนะครับ ผมไม่สนใจคุณและอลิซเลย ผมแค่อยากจะรู้ว่าทำไมท่าทีของคุณที่มีต่อเธอถึงเปลี่ยนไปแบบ 180 องศา หลังจากกลับมาจากเมืองซีก็เท่านั้น”ก่อนที่พวกเขาจะจากไป พวกเขาก็ได้แยกทางกันไปแล้ว และยังประกาศว่าพวกเขาจะกำหนดวันเซ็นใบหย่าด้วยซ้ำ แต่ไม่นานหลังจากที่พวกเขาไปถึงเมืองซี พวกเขาก็กลับมาคืนดีและรักกันเหมือนเดิม และเมื่อดูจากภายนอกแล้ว พวกเขาดูยิ่งสนิทสนมกันมากขึ้นกว่าเดิมด้วยโจชัวหรี่ตาลงเล็กน้อย อะไรทำให้ท่าทีของเขาที่มีต่ออลิซเปลี
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 446
“คุณแม่คะ! หนูคิดถึงคุณแม่มากเลย!” เนลลี่กล่าวเธอหยิบกุญแจออกมาและทันทีที่เธอเปิดประตูอพาร์ตเมนต์ เด็กทั้งสองก็รีบวิ่งออกมาราวกับพายุทอร์นาโดลูกเล็กสองลูกนีลและเนลลี่ต่างกอดขาข้างหนึ่งของเธอไว้ และพูดด้วยความตื่นเต้น“คุณแม่ หนูรู้ว่าคุณแม่จะกลับมาในเวลานี้ แต่นีลเอาแต่ยืนกรานว่าแม่จะกลับมาทีหลัง!”“คุณแม่ครับ เมื่อหลายวันที่คุณแม่ไม่อยู่บ้าน ผมขอให้ลิลลี่สอนวิธีชงกาแฟด้วยล่ะ! ผมทำกาแฟอาราบิก้าแก้วโปรดของคุณแม่ด้วย!”“คุณแม่คะ หนูวางแผนไว้หมดแล้ว บ่ายวันนี้คุณแม่จะไปไหนไม่ได้เลยนะ คุณแม่ต้องอยู่บ้าน อ่านนิทานให้หนูฟังและต่อเลโก้กับนีลด้วย!”“แม่…”ลูน่าลดสายตาลงมองดูหัวเล็ก ๆ สีดำสองหัวที่อยู่ตรงหน้าเธอ คำพูดติดอยู่ที่ปลายลิ้นของเธอ แต่เธอก็ไม่สามารถคายมันออกมาได้ข้างหลังเธอ ลิลลี่ยืนอยู่ในห้องนั่งเล่น มองเธอด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า “คุณ ลูน่า พวกเขาตั้งใจหยุดเรียนหนึ่งวันเพื่อรอคุณเลยนะคะ ตั้งแต่เช้านี้พวกเขาตื่นเต้นเป็นพิเศษแล้วก็ตกแต่งบ้านราวกับว่าเป็นช่วงเทศกาลวันหยุดด้วย”ตอนนั้นเองที่ลูน่าสังเกตเห็นของประดับตกแต่งที่แขวนอยู่ในห้องนั่งเล่น ป้ายหลากสีสันแขวนอยู่ตามผนัง ความค
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 445
บรรยากาศในรถเปลี่ยนเป็นเงียบเชียบร่างกายของลูน่าแข็งทื่อไปหมดเธอไม่ได้เจอทั้งนีลและเนลลี่มาหลายวันแล้ว นี่เป็นช่วงเวลาที่ยาวนานที่สุดที่เธอเคยห่างจากพวกเขานับตั้งแต่ที่เธอให้กำเนิดพวกเขามาเมื่อหกปีที่แล้วเธอคิดถึงพวกเขาอย่างสุดซึ้งจากการโทรหาและคุยกับพวกเขาเมื่อเช้านี้และเมื่อวานตอนบ่าย เธอก็รู้ว่าเด็ก ๆ เองก็คิดถึงเธออย่างสุดซึ้งเช่นกันไฟในใจเธอที่ลุกโชนด้วยความตื่นเต้นเมื่อนึกถึงการพบปะกับลูก ๆ ของเธอถูกดับลงอย่างโหดร้ายด้วยคำพูดเย็นชาของอลิซ และได้กลับกลายเป็นความหนาวเย็นจนจับไปถึงขั้วหัวใจอลิซจงใจทำแบบนี้ เธอไม่ได้มีความรู้สึกใด ๆ ต่อนีลและเนลลี่ เธอแค่พยายามจะก่อกวนเธอและลูก ๆ ให้อารมณ์เสีย“โจชัวคะ” เมื่อสังเกตเห็นความเงียบอย่างต่อเนื่องของโจชัว อลิซถึงกับร้องเรียกเขาเบา ๆจากนั้นเขาก็กะพริบตาและฟื้นคืนสติของตัวเอง เขากระแอมไอเล็กน้อยแล้วเงยหน้าขึ้นมองลูน่าจากด้านหลังขณะที่เธอนั่งอยู่ในที่นั่งผู้โดยสาร “เราจะทำตามที่อลิซบอก”ไม่ว่ายังไงก็ตาม อลิซยังคงเป็นแม่ของพวกเขา แม้ว่าเธอจะไม่ได้อาศัยอยู่กับเด็กๆ ตลอดหกปีของชีวิต แต่ท้ายที่สุดแล้วเลือดก็ข้นกว่าน้ำ นอกจากนี้ อล
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 444
วิทยุยังคงเล่นซ้ำข่าวเรื่องที่เกิดกับตระกูลวอลเตอร์ในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา “ก่อนที่การกล่าวหาคุณเดนนิส วอลเตอร์จะถูกหยิบยกมาพูดถึง ทายาทคนเดียวของวอลเตอร์กรุ๊ป เฮลีย์ วอลเตอร์ได้กระโดดตึกฆ่าตัวตายไปแล้ว ตอนนี้วอลเตอร์กรุ๊ปกลายเป็นอาณาจักรที่กำลังขาดกษัตริย์และกำลังจะล่มสลาย...”ลูน่าหลับตาลง เธอสงสัยว่าเกว็นจะได้ยินข่าวนี้หรือยัง ถ้าเธอได้ยิน อย่างน้อยเธอก็จะรู้สึกสบายใจเล็กน้อยใช่ไหม?เมื่อคิดเช่นนี้ เธอก็หยิบโทรศัพท์ออกมาเพื่อจะตรวจสอบว่าเกว็นส่งข้อความใหม่ให้เธอหรือไม่ แต่กลับเห็นการอัปเดตสถานะใหม่ที่โพสต์โดยเบ็นแทน'ตรวจสอบอาการบาดเจ็บของฉันที่สถานีตำรวจ ตระกูลลาร์สัน ระวังตัวไว้! ฉันจะเรียกร้องค่าเสียหาย!'รูปภาพประกอบเป็นแขนที่ได้รับบาดเจ็บและแก้มบวมฉึ่งอันเป็นผลมาจากการทะเลาะกันเมื่อวันก่อนลูน่ารู้ว่าอาการบาดเจ็บของเขาต้องเป็นฝีมือของแซคและยูริ เธอจ้องโทรศัพท์อยู่นาน ในที่สุดเธอก็กดไลค์สองภาพที่เบ็นโพสต์“ลูคัส ปิดวิทยุที” ทันใดนั้นเสียงอันแผ่วเบาอ่อนแอของอลิซก็ดังมาจากเบาะหลัง “ฉันอยากนอนพัก”จากนั้น โจชัวก็มีสีหน้ากังวลขณะพูดว่า “ทำไมหน้าคุณดูซีดจัง ไม่สบายเหรอ?”ลูน
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 443
มือของโจชัวที่กำช้อนและส้อมไว้หยุดชะงักไปเล็กน้อย สุดท้ายเขาก็หัวเราะเบา ๆ “เพราะว่าเธอเคยหย่าและสามีเก่าเธอมันนิสัยไม่ดี เธอก็เลยแอบลักพาตัวนีลกับเนลลี่ไปแล้วเลี้ยงเหมือนเป็นลูกตัวเองเหรอ?”ลูน่ายกแก้วขึ้นแล้วกลืนน้ำอุ่นในปากลงคออย่างแรง จากนั้นเธอจึงมองไปทางโจชัว “คุณจะพูดแบบนั้นก็ได้”โจชัวยกแก้วของเขาขึ้นเช่นกัน “ทำไมเธอถึงไม่มีลูกกับสามีเก่าล่ะ?”“เขาไม่สมควรมีลูก” ลูน่าวางแก้วลงแล้วยกช้อนส้อมเพื่อกินต่อ “เขามีชู้ในตอนที่ฉันต้องการเขามากที่สุด และถึงกับอยากจะฆ่าฉันเพื่อเอาใจอีกฝ่ายด้วยซ้ำ คุณคิดว่าเขาสมควรมีลูกไหม?”ถ้าตอนนั้นเธอยังไม่ท้อง เธอก็ไม่อยากมีลูกของเขาจริง ๆเขาไม่สมควรได้รับพวกเขาแม้ว่าเธอจะให้กำเนิดพวกเขาแล้ว แต่ลูน่าก็ยังเชื่อเช่นเดิมว่าเด็กทั้งสามคนเป็นของเธอและเป็นของเธอเพียงคนเดียวพวกเขาไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับโจชัวเมื่อพูดคำเหล่านี้ ดวงตาของเธอก็จับจ้องไปที่โจชัวการจ้องมองของเธอทำให้เขารู้สึกสับสน ราวกับว่าเขาเป็นคนที่ทิ้งและทำร้ายเธอเองเขาขมวดคิ้วและหันหน้าหนีจากเธอ “แล้ว เธอก็ปล่อยเขาไปทั้งอย่างนั้นเหรอ?”ลูน่าคลี่ยิ้มเย็นชา “ฉันไม่ได้ตั้งใจจะปล่อ
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 442
“คุณหย่ากับฉันเมื่อเช้านี้ พอตอนบ่าย คุณก็หาแฟนได้ แล้วตอนนี้พอตกกลางคืนคุณก็พาแฟนใหม่ของคุณมาบ้านเก่าของคุณ เบ็น เซลเลอร์ คุณมันไม่คู่ควรกับเวลาที่ฉันตกหลุมรักไปเลย”จากนั้นเธอก็สูดลมหายใจเข้าลึก และหันกลับไปมองลุคที่กำลังถือไฟแช็กไว้สำหรับเตรียมจุดบุหรี่ให้ตัวเองขณะดูการแสดง “ฉันขอยืมไฟแช็กหน่อยได้ไหม?”ลุคยักไหล่ เขาเดินเข้ามาและก้มลงขณะถือไฟแช็คของเขา เขาฉีกภาพเดี่ยวที่สวยที่สุดของเกว็นออกมา จากนั้นก็จุดไฟเผาภาพถ่ายที่เหลือไปสุดท้ายเขาก็ส่งรูปถ่ายที่เขาฉีกออกมาให้เกว็น “เอาไว้นึกถึง”เกว็นส่ายหน้า “เผาไปเถอะค่ะ”เธอไม่จำเป็นต้องนึกถึงอะไรแบบนี้ลุคยกยิ้มจาง ๆ เขามองไปที่เกว็นด้วยความสนใจเล็กน้อยที่ปรากฏในดวงตาแล้วสอดรูปถ่ายใบนั้นใส่กระเป๋าเสื้อของตัวเองภาพถ่ายทั้งหมดถูกจุดไฟเผาท่ามกลางแสงไฟโหมกระหน่ำ เบ็นหัวเราะอย่างเย็นชา “ถึงคุณจะไม่เผามัน ผมก็จะเป็นคนเผาอยู่ดี”เกว็นหลับตาแน่น แต่ยังคงเงียบเมื่อรูปถ่ายไม่เหลืออะไรนอกจากกลายเป็นกองขี้เถ้า เธอก็จับมือของลูน่าไว้ “ไปกันเถอะ”ลูน่าพยักหน้าและช่วยพยุงเธอนั่งบนที่นั่งโดยมีลุคช่วยอีกแรง ส่วนข้าง ๆ พวกเขา เบ็นพ่นเสียงฮึ เ
