-19- ดูแล

-19- ดูแล

ซีโร่ได้แต่นั่งมองคนตรงหน้าด้วยความเป็นห่วง หากเขาสังเกตมากกว่านี้คงได้รู้ว่าเธอโดนทำร้ายร่างกายด้วย เขาได้แต่นั่งโทษตัวเองในใจเงียบๆ

"มิล..มิลล่า ลุกไหวไหม ทานข้าวก่อนนะจะได้ทานยา"

"อื้อ ทำไมปวดหัวแบบนี้เนี่ย ซะ..ซีโร่" มิลล่าลืมตาตื่นขึ้นมา ไม่คิดว่าเขายังอยู่

"ทำไมคุณไม่บอกผมว่าโดนไอ้นั่นทำร้าย"

"เอ่อ คะ..คุณรู้ได้ยังไงกัน" เธอคิดว่ารอยช้ำไม่หนักหนา คงไม่ต้องบอกให้เขาต้องกังวล

"ผมให้หนูเล็กมาเช็ดตัวให้คุณ เลยเห็นรอยช้ำ"

"รอยไม่ได้เยอะอะไร เดี๋ยวคงหาย คุณเตรียมไปรับลูกเถอะค่ะ ฉันอยู่ได้ แค่กๆ" ใกล้ถึงเวลาเลิกเรียนของลูกสาวแล้ว เธอกลัวลูกจะรอนาน

"ผมให้หนูเล็กไปรับหนูเนียร์ให้แล้วละ คุณทานข้าวหน่อยนะ จะได้ทานยา"

ซีโร่ค่อยๆพยุงร่างบางของมิลล่า แล้วลากเก้าอี้มานั่งข้างเตียงพร้อมถาดอาหาร

"ฉะ..ฉันกินเองได้ คุณไม่ต้องป้อนหรอก"

แต่มีหรือที่คนหน้ามึนจะฟัง เขาคะยั้นคะยอป้อนข้าวเธอจนหมดชาม แล้วป้อนยาให้เธอจนเสร็จสรรพ จากนั้นก็นั่งเฝ้าจนเธอหลับไป เขาถึงออกมารอรับลูกสาวที่หน้าบ้าน

ไม่นานหนูเล็กขับรถมาจอดหน้าบ้านพร้อมกับร่างเล็กของลูกสาววิ่งเข้ามาหาเขาทันที

"คุณพ่อขา~ ทำไมวันนี้ไม่