-26- บาดเจ็บ "มิล เป็นไงบ้าง เฮียขอโทษที่ทำให้ตกใจนะครับ เดี๋ยวมิลรอเฮียในรถก่อนนะ เฮียลงไปเคลียร์กับฝ่ายโน้นก่อน" ซีโร่หยิบปืนในเก๊ะหน้ารถมาเหน็บที่เอวเตรียมจะลงไปเจรจา เพราะอีกฝ่ายล้มลงไปนอนแน่นิ่งอาจจะบาดเจ็บ เขาไม่รู้ว่าเหตุการณ์นี้เป็นอุบัติเหตุ หรือการจงใจ เขาเลยจำเป็นต้องพกอาวุธเพื่อป้องกันตัว"ฮะ..เฮีย อย่าเป็นอะไรนะ มิล ระ..รักเฮียนะ" เสียงหวานสั่นเครืออย่างคนเสียขวัญ เธอรู้ว่าเวลานี้ไม่ใช่เวลามาบอกรัก "ครับ เฮียก็รักมิลนะ รออยู่ในรถ อย่าลงไปนะ" จูบขมับบางเบาๆแล้วลงไปทันที ได้ยินคำว่ารักจากปากเมีย เขาไม่กลัวอะไรแล้วละ"คุณ ..คุณเป็นยังไงบ้าง" ซีโร่ก้มลงจะช่วยพยุงอีกฝ่ายขึ้น แต่กลับโดนมีดแทงสวนเข้ามาที่หน้าท้องแกร่งตอนเผลอจนต้องล้มลงกับพื้น"อย่าเปิดผับ! อย่าหาว่ากูไม่เตือน!!" ชายฉกรรจ์ขู่เสร็จก็คร่อมรถออกไปอย่างรวดเร็ว มิลล่าที่เห็นคู่กรณีขับออกไปแล้วก็วิ่งลงมาดูซีโร่ เธอเห็นเขายืนนิ่งอยู่กับที่"เฮียคะ เขาไม่ได้รับบาดเจ็บใช่ไหมคะ เราไปกันเถอะ" มือบางจับแขนของซีโร่แล้วเดินกันไปที่รถ "ไม่มีอะไรหรอก เราไปกันเถอะ โอ๊ย" จังหวะที่จะก้าวเดินก็ต้องอุทานเบาๆเพราะเหมือนแผลที่โดนแท
-27- ความคิดถึงส่งลูกและเมียขึ้นเครื่องกลับเชียงใหม่เสร็จแล้วก็เข้าไปดูงานที่ผับต่อ ถึงแม้จะปวดบาดแผลที่โดนแทงแต่ก็ทิ้งงานนานไม่ได้ เขาเป็นคนมีความรับผิดชอบ เมื่อวานเขาให้ดินแดนไปสืบเรื่องที่โดนลอบทำร้าย ปรากฏว่าเป็นฝีมือไอ้เสี่ยคมสันต์ เขากำลังรวบรวมหลักฐานเอาผิดทางกฏหมาย เขาไม่อยากใช้วิธีลอบกัดเหมือนอีกฝ่าย เพราะตอนนี้ไม่ได้ตัวคนเดียวแล้ว เขากลัวลูกเมียจะพลอยเดือดร้อนไปด้วยก๊อก ก๊อก ก๊อก"บอสครับ เอ่อคือ คุณปกรณ์มาขอพบครับ" "ใครนะ ว่าอีกทีซิ" "คุณปกรณ์ เจ้าของผับPK ครับ" แทบไม่อยากเชื่อหู ว่าคนอย่างไอ้ปกรณ์จะมาหาเขาถึงที่"ไปเชิญมันเข้ามา" "มึงมาทำไม?" ซีโร่ทักทายคนมาใหม่ทันที"กูไม่ได้ส่งคนมาทำร้ายมึง" ร่างสูงถือวิสาสะนั่งลงบนโซฟารับแขกโดยไม่ได้รับเชิญ เขามาด้วยความบริสุทธิ์ใจ และจะมาคุยเรื่องสำคัญกับซีโร่"แล้วยังไง จะให้กูขอโทษที่กล่าวหามึงงั้นสิ" "เปล่า กูแค่จะมาขอโทษมึง" ปกรณ์เปิดประเด็นทันที เขาไม่อยากค้างคาใจกับอีกฝ่าย ในเมื่อเขาผิด เขาก็ยินดีจะขอโทษ"หึ สายไปหน่อยมั้ง มึงควรมาพูดคำนี้ตั้งแต่ 8 ปีที่แล้ว" คิดไม่ถึงว่าจะได้ยินคำขอโทษจากปากคนรักศักดิ์ศรีอย่างมัน"กูอยากเจ
-28- แต่งงานกันนะลันตาคลอดลูกชายได้เกือบหนึ่งเดือนแล้ว เด็กน้อยจ้ำม้ำ น่าตาน่ารัก ผิวขาวเหมือนเธอ แต่ทว่าใบหน้าเล็กกลับมีส่วนคล้ายพ่อของลูกอยู่ไม่น้อย พกเอาความหล่อมาตั้งแต่เด็กเลยแหละเจ้าหนูกานต์รักของแม่ กานต์รัก แปลว่าเป็นที่รัก ลูกจะเป็นสุดที่รักของแม่ตลอดไป ด้านคุณตาคุณยายมาดูหลานตั้งแต่แรกคลอด คุณตาดูเหมือนจะเห่อหลานเอามากถึงขนาดจะยกหุ้นบริษัทให้เจ้าตัวน้อยตั้งแต่เกิด ส่วนคุณแม่รายนั้นไม่ต้องพูดถึงจะตามมาช่วยเลี้ยงหลานที่นี่จนคุณพ่อต้องยื่นข้อเสนอว่าจะพามาหาหลานทุกๆเดือนแทนอุแว้~ อุแว้~ อุแว้~ลูกชายของเธอกินจุมาก แรกๆน้ำนมเธอไหลน้อยจนกลัวลูกจะกินไม่อิ่ม คุณป้าเธอรีบหาสารพัดอาหารบำรุงน้ำนมมาให้เธอทาน จนตอนนี้ต้องปั้มเก็บไว้เชียวแหละ "กานต์รัก ค่อยๆกินก็ได้ค่ะ ไม่มีใครแย่งหรอกลูก" เจ้าตัวเล็กดูดอย่างเอาเป็นเอาตาย พอไม่ทันใจก็ใช้เหงือกน้อยๆงับจนคนเป็นแม่เจ็บระบมไปหมด แอ๊ะ~ แอ้~ เอิ๊ก~พออิ่มก็จะอารมณ์ดีเป็นพิเศษ ลูกชายเธอเลี้ยงง่ายมากกินกับนอนจริงๆ โตขึ้นต้องเป็นเด็กดีของแม่นะรู้ไหม ฟอด~ "ลันตาหนูจะไม่บอกพ่อของกานต์รักจริงๆหรอลูก" คุณป้าถามอย่างห่วงใย ท่านอยากให้หลานมีทั้งพ่อ
-29- ของขวัญชิ้นโบว์แดงในที่สุดวันนี้ก็มาถึง หลังจากรอฤกษ์อยู่เกือบครึ่งปี มิลล่าอยู่ในชุดเจ้าสาวสีงาช้างดูสวยสง่า งานแต่งนี้จัดขึ้นที่รีสอร์ทของครอบครัวที่จังหวัดเชียงใหม่ ภายในงานอบอวนไปด้วยความสุข มีเพียงเพื่อนสนิทของเจ้าบ่าวเจ้าสาวและครอบครัวเท่านั้น งานนี้มีเซอร์ไพรส์จากมิกเซอร์พี่ชายของมิลล่า เขาพาตัวเองกลับมารับช่วงดูแลกิจการต่อจากคุณพ่อ และคืนอิสระให้แก่น้องสาว ทำให้ซีโร่ถึงกับลิงโลดดีใจที่พี่เมียสนับสนุนให้ครอบครัวอยู่ด้วยกันอย่างพร้อมหน้าพร้อมตา ส่วนซีเนียร์ลูกสาวตัวน้อยกำลังจะขึ้นอนุบาล 3 ทวงถามเรื่องน้องตัวเล็กที่คุณพ่อรับปากจะทำมาให้อยู่หลายครั้งจนเริ่มถอดใจ 'คุณพ่อเป็นคนขี้โกหก ไม่น่ารักเลย' และแขกอีกคนที่มาร่วมงานแต่งงานครั้งนี้คือปกรณ์ อดีตเพื่อนรักที่เริ่มจะผันตัวมาเป็นเพื่อนรักอีกครั้ง เขาพาตัวเองมางานนี้โดยไม่ได้รับเชิญ ซีโร่เริ่มเบื่อหน่ายกับความหน้าด้านหน้าทนของปกรณ์ ลูกสาวของเขาก็ติดมันแจ เพราะความใจดีป๋าเปย์ของมันซื้อใจหนูเนียร์ไปเต็มๆ มันมักจะมาเจอหนูเนียร์ทุกครั้งที่มิลล่าพามากรุงเทพฯ ช่วงหลังๆเขาจึงไม่อยากจะห้ามปราม เพราะห้ามยังไงมันก็ไม่สะทกสะท้าน เรียกได้ว
-30- เขาคนนั้น4 ปีต่อมา หลังจากแต่งงานมิลล่ากับซีเนียร์ก็ย้ายมาอยู่กับซีโร่ที่กรุงเทพฯ ตอนนี้ครอบครัวใหญ่ขึ้น เพราะมีซีต้าร์ ลูกชายตัวน้อยเพิ่มมาอีกหนึ่งคน ตอนนี้อายุได้ 3 ขวบกว่าแล้ว เจ้าหนูน้อยน่าตาถอดแบบคุณพ่อสุดหล่อมาเป๊ะๆ จนมามี๊คนสวยต้องน้อยอกน้อยใจ แถมนิสัยความร้ายกาจนี่ไม่ต้องพูดถึง พี่หนูเนียร์ยังต้องยอมแพ้ ตอนนี้ลูกสาวตัวน้อยในวันวานอายุได้ 8 ขวบแล้ว สร้างความหนักอกหนักใจให้คุณพ่อลูกสองอย่างซีโร่เต็มๆ เพราะนับวันลูกสาวเขายิ่งสวยจนคุณพ่อจอมหวงต้องคอยให้ซีต้าร์ตามประกบตลอดเวลา ถึงแม้จะหนีมาเรียนไกลถึงกรุงเทพฯ แต่เจ้าเด็กแก่แดดสิงโตยังตามมาวอแวถึงที่ เฮียเสือก็ส่งเสริมลูกชายสุดๆ ขยันพามาเยี่ยมเยียนหนูเนียร์อยู่บ่อยๆ สร้างความขุ่นข้องใจให้แทบจะทุกครั้งที่พบเจอ"หนูเนียร์ ซีต้าร์ คุณอามาแล้วครับ" นี่ก็เป็นอีกคนที่ขยันมาบ้านเขาเหลือเกิน ทำตัวเหมือนกับเป็นพ่อแท้ๆ แทบจะมากินนอนอยู่ที่นี่ ถ้าเขาไม่ไล่มีหวังมันคงขนเสื้อผ้ามาอยู่ถาวร ไม่รู้ทำไมไม่หาเมียแล้วรีบมีลูกเป็นของตัวเอง จะได้เลิกยุ่งกับลูกคนอื่นเสียที"คุณอาค้า~ / คุณอาคร้าบ~" เสียงขานรับจากลูกสาวลูกชายตื่นเต้นทุกครั้งที่เห็น
-31- รู้สึกดีปกรณ์พาหลานๆกลับมาส่งที่บ้านก่อนเวลาอาหารเย็น พอมาถึงเจอมิลล่านั่งกับเด็กน้อยวัยอนุบาลอยู่ที่ห้องนั่งเล่น พอเจ้าหนูน้อยเงยหน้าขึ้นปกรณ์ถึงกับผงะ ทำไมเจ้าหนูหน้าตาเหมือนเขาเมื่อครั้งเยาว์วัยนัก ลูกเต้าเหล่าใครกัน!!!"อ้าว พี่ปกรณ์ อยู่ทานข้าวด้วยกันก่อนสิคะ วันนี้คุณลันตากับลูกชายมาร่วมทานมื้อเย็นด้วยกันค่ะ" มิลล่าเห็นปกรณ์เดินเข้ามาก็ชวนร่วมทานอาหารด้วยกันเหมือนอย่างเคย หากวันไหนเขามาเล่นกับเด็กๆจนถึงเย็นก็จะอยู่ทานข้าวด้วยกันบ่อยๆ"วะ..ว่าไงนะ ลันตาหรอ?" เขาถามอย่างไม่แน่ใจ ลันตา กับลูก หากเป็นลันตาเดียวกัน เธอมีลูกแล้วหรอ ใจแกร่งเริ่มชาวาบอย่างไม่ทราบสาเหตุ"ค่ะ คุณลันตาน้องสาวคนสนิทของเฮียซีนะคะ ส่วนนี่น้องกานต์รักลูกชายคุณลันตา สวัสดีคุณลุงปกรณ์สิครับลูก" เสียงหวานแนะนำหลานชายคนใหม่ให้ปกรณ์รู้จัก"สวัสดีค้าบ~คุณลุงปกรณ์" เด็กชายส่งยิ้มแป้นโชว์ฟันขาวให้อย่างน่ารัก"เอ่อ คะ..ครับ ว่าแต่ไอ้ซีละ?" ยังไม่หายสงสัย ทำไมลูกของลันตาน่าตาเหมือนเขา ซีโร่น่าจะไขข้อสงสัยนี้ได้"อยู่ที่สวนข้างบ้านกับคุณลันตาค่ะ" ขายาวก้าวฉับๆไปที่สวนข้างบ้านทันที เขาอยากเห็นว่าใช่ลันตาคนเดียวกับเ
-32- แผนร้ายปกรณ์กลับมานั่งคิดนอนคิดว่าจะเข้าหาลันตากับลูกยังไงดี ก่อนกลับพยายามขอร้องให้ซีโร่ช่วยมันก็รีบออกตัวว่าขอเป็นกลางยืนอยู่ข้างความถูกต้อง เขาร้อนใจมากจนต้องโทรเรียกชุนลูกน้องคนสนิทที่เขาเอ็นดูเหมือนน้องชายมาปรึกษา เอาวะ คนเดียวหัวหาย สองคนเพื่อนตาย!"ผมว่าบอสต้องใช้ความจริงใจครับ" ความจริงใจหรอ แล้วจะมีโอกาสได้ใช้รึเปล่าละ ขนาดเข้าหาลูกยังยากเลย เห้อ คิดถูกไหมเนี่ยที่เรียกมันมาปรึกษา "กูจะไปเจอลูกได้ยังไงละ ลันตาเกลียดขี้หน้ากูซะขนาดนี้" เธอแสดงออกชัดเจนเลยแหละว่าเกลียดเขา ที่ยอมให้กานต์รักมานั่งทานข้าวด้วยที่บ้านไอ้ซีโร่เธอคงเกรงใจมันละมั้ง เกิดเป็นไอ้ปกรณ์ทำไมมันยุ่งยากจังวะ!"บอสเคยทำยังไงให้ได้ตัวคุณหนูลันตามาละครับ" ชุนเคยสำนึกผิดและขอโทษเธอกับเรื่องในอดีตแล้ว เขารู้ว่ามันไม่ดีแต่อยากให้เจ้านายที่เคารพรักสมหวัง ชุนคนนี้ยอมเป็นคนเลวอีกสักครั้ง"เขาไม่ยิ่งเกลียดกูหรอวะ?" ปกรณ์เองก็คิดว่าวิธีนี้เข้าท่าดีเหมือนกัน "ผู้หญิงเกลียดแปลว่าผู้หญิงรักครับ" สงสัยลันตาต้องรักเขามากแน่ๆ เธอเกลียดเขาชนิดที่ไม่อยากมองหน้า ปัดโธ่!!! ไอ้ชุน"กูขอสาระได้ไหมชุน ตอนนี้กำลังจริงจัง" ปกรณ์
-33- ลักพาตัวปกรณ์มาดักรอลันตาอยู่ที่สวนข้างบ้านของซีโร่ สมัยก่อนตอนที่ยังไม่มีเรื่องบาดหมางกัน เขามักจะมาเที่ยวเล่นที่บ้านของซีโร่บ่อยๆ จึงไม่แปลกที่เขาจะรู้ช่องทางเข้าออกอย่างชำนาญ ไม่นานร่างบางของลันตาเดินเข้ามาในสวน ทันทีที่เจอเขาเธอเบิกตากว้างตกใจ ใจจริงก็ไม่อยากใช้วิธีนี้ แต่ถ้าไม่ทำเขาก็ไม่รู้ว่าจะมีโอกาสเข้าหาเธอยังไง ลองเป็นตัวร้ายที่รักเธอก่อนแล้วกัน ผลออกมาเป็นหัวหรือก้อยค่อยมาลุ้นกันอีกที "คะ..คุณ!!!" ปกรณ์ย่างสามขุมก้าวไปหาเธออย่างรวดเร็ว ไม่รอให้เธอส่งเสียงร้อง เขาใช้ผ้าเช็ดหน้าอุดจมูกเธอเบาๆไม่นานก็สติดับวูบในอ้อมแขนของเขา ปกรณ์อุ้มลันตาไปทางประตูเล็กที่ซีโร่เคยทำไว้ตอนแอบหนีเที่ยวในอดีต ก่อนออกไปเขาเขียนโน๊ตตั้งไว้บอกมิลล่าแล้ว ได้แต่ขอโทษเธอในใจที่ใช้ความเมตตาของเธอมาทำร้ายผู้หญิงอีกคน ปกรณ์ขับรถพาลันตาไปที่บ้านสวนที่ชานเมือง เขาแอบซื้อไว้พักผ่อนโดยไม่มีใครรู้แม้แต่ชุนลูกน้องคนสนิทก็ตาม "อื้ออ.." เธอค่อยๆลืมตาขึ้นมาอย่างสะลึมสะลือ เขาใช้ยานอนหลับชนิดอ่อน ไม่เป็นอันตราย เธอจะหลับแค่ระยะสั้นๆ ทันทีที่เห็นหน้าปกรณ์ก็เดาได้ไม่อยากว่าเขาใช้ความร้ายกาจลักพาตัวเธอมาแน่