-18- ช่วยเหลือ

-18- ช่วยเหลือ

ซีโร่เดินเข้ามาในห้องนอนของมิลล่า เจอลูกสาวนั่งทำตาปริบๆอยู่บนเตียงนอนหลังใหญ่ แต่ไร้เงาของผู้เป็นแม่

"หนูเนียร์ ทำไมนั่งอยู่คนเดียวละลูก มามี๊ไปไหน"

"มามี๊ไปอาบน้ำค่ะ หนูเนียร์รอคุณพ่อมาเล่านิทานให้ฟัง"

"โอเคครับ งั้นพ่อเล่านิทานให้ฟังเลยดีกว่านะลูก" ซีโร่เอ่ยอย่างเอาใจ ก่อนจะเริ่มเล่านิทานให้ลูกสาวฟัง

มิลล่าอาบน้ำแต่งตัวเสร็จเดินออกมาเห็นภาพแห่งความสุขของสองคนพ่อลูกก็อดใจเก็บภาพไว้ไม่ไหว

แช๊ะ แช๊ะ

"อ้าวคุณ จะมาฟังนิทานกับลูกด้วยไหม"

"ไม่ละ พอได้แล้ว ลูกจะหลับแล้ว คุณกลับไปนอนเถอะ" มิลล่าขึ้นมานอนบนเตียงข้างลูกสาว แล้วบอกให้พ่อของลูกไปนอนอีกห้องทันที

"หืม แต่ผมสัญญากับลูกไว้แล้วว่าจะมานอนกอดแกทั้งคืน หรือคุณให้ผมผิดสัญญากับลูกละ"

"ฉันไม่ให้นอน!!"

"ชู่ๆ~ คุณอย่างเสียงดังสิ เดี๋ยวหนูเนียร์ตื่น"

"งั้นก็ตามใจ แต่ฉันจะไปนอนอีกห้อง" มิลล่าบอกด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ

"ก็ได้ๆ ถ้าลูกร้องหาพ่อก็ไปเคาะประตูห้องผมได้นะครับ ฟอด~ ฟอด~" แจกหอมแก้มลูก แล้วลามมาแก้มคนเป็นแม่ มิลล่าถลึงตาใส่ไม่กล้าด่าออกเสียง กลัวลูกจะตื่นมางอแง

วันนี้ซีโร่ตื่นเช้ากว่าปกติ เขาค่อยๆเปิดประตูห้องนอนของห