แชร์

บทที่ 670

คำพูดที่อุกอาจแบบนี้ หยางฉียังไม่กล้าแม้แต่จะคิด แต่เขากลับกล้าพูดมันต่อหน้าหานซานเฉียน

“แม่ง ฉันมาที่นี่เพราะให้เกียรตินาย หยุดไร้สาระและไปให้พ้นสักที” หยางฉีสบถ

เจ้าบ่าวตกตะลึง เขาไม่เข้าใจว่าทำไมจู่ ๆ หยางฉีถึงโกรธ จึงรีบพูดว่า “ผมขอโทษ พี่ฉี ถ้าพี่อยากนั่งตรงนี้ก็นั่งได้ตามสบายเลยครับ”

“ไปให้พ้น” หยางฉีหมดความอดทน

เจ้าบ่าวปาดเหงื่อที่หน้าผาก แล้วรีบจากไปอย่างรวดเร็ว

จีชุนตัวแข็งทื่อ ญาติ ๆ ของเธอทุกคนเห็นฉากนี้ทำให้เธอรู้สึกอายเล็กน้อย

แต่หยางฉีเป็นคนแบบไหน เธอรู้ดี แม้ว่าเธอจะเสียหน้า เธอก็ทำได้เพียงยอมรับ

“พวกเธอนั่งลงก่อน ฉันจะไปจัดการอย่างอื่น” หลังจากจีชุนพูดจบก็รีบออกไป

คนอื่น ๆ ก็กลับไปที่เก้าอี้ของตัวเองอย่างภาคภูมิใจ เก้าอี้ที่ใกล้กับเวทีมากที่สุด ทำให้พวกเธอรู้สึกเหนือกว่าเจี่ยงหลาน

อาศัยอยู่ในคฤหาสน์บนภูเขาแล้วอย่างไร ยังถูกลดความสำสำคัญมานั่งในตำแหน่งที่ไม่เป็นจุดสนใจ

“พี่ฉี ทำไมพี่ถึงมานั่งตรงนี้คะ?” ซูหยิงเซี่ยถามหยางฉีด้วยความสงสัย เธอและหยางฉีเคยพบกัน และด้วยสถานะของหยางฉี แม้ว่าเขาจะนั่งอยู่บนเวที ครอบครัวของจีชุนก็ไม่โต้แย้งใด ๆ ดังนั้นซูหยิงเซ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status