Share
บทที่ 554
Related chapter
ลูกเขยฟ้าประทาน บทที่ 555
“น่าสนุกดีนะ ฉันสงสัยว่าเขาจะสร้างความประทับใจให้ฉันในงานประมูลวันมะรืนนี้ได้ไหม ถ้าเขาสามารถซื้อสร้อยคอนิจนิรันดร์ได้จริง มันก็จะน่าสนุกมาก” เถ้าแก่เนี้ยกล่าวอย่างมีความหวัง “ทรัพย์สินของตระกูลซูไม่สามารถใช้เกินห้าร้อยล้านได้ ถ้าเขาสามารถซื้อสร้อยคอนิจนิรันดร์ได้จริง ๆ เงินจะต้องไม่เกี่ยวข้องกับตระกูลซู” หยางเฉินยังสงสัยว่าหานซานเฉียนจะทำสิ่งนี้ได้หรือไม่ “ถ้าฉันคบกับคนแบบนี้ ฉันคงไม่ต้องทำงานร้านชุดแต่งงานหนักขนาดนี้?” เถ้าแก่เนี้ยยิ้ม หยางเฉินไม่ได้ปฏิบัติต่อเธอในฐานะผู้หญิงของเขา และเขาก็ไม่สนใจเรื่องชีวิตส่วนตัวของเธอด้วย แต่เรื่องนี้เขาต้องเตือนเธอว่า “ผมแนะนำให้คุณเลิกคิดเรื่องนี้ซะ จะได้ไม่ต้องถูกปฏิเสธ” “ฉันมีเสน่ห์ไม่พอเหรอคะ?” เถ้าแก่เนี้ยยืนขึ้น และจงใจทำท่าทางเย้ายวน “ถ้าเขาเป็นคนใหญ่คนโตจริง ๆ และเต็มใจที่จะอยู่ในตระกูลซูด้วยความอัปยศ นอกจากเห็นแก่ซูหยิงเซี่ยแล้ว จะยังมีอะไรอีกไหมที่คุ้มกับความพยายามของเขาในตระกูลซู?” หยางเฉินพูดด้วยรอยยิ้ม “เพราะความรักเหรอคะ?” เถ้าแก่เนี้ยถอนหายใจออกมาเมื่อได้ยินเรื่องนี้ แม้ว่าเธอจะมั่นใจในรูปร่างและหน้าตาของเธอมาก แต่เธอก็
ลูกเขยฟ้าประทาน บทที่ 556
“แมงดามาแล้ว” รอเพียงไม่นานพานหยุนหยุนก็เห็นหานซานเฉียนและซูหยิงเซี่ยทั้งสองคน จึงเอ่ยเตือนหม่าเยี่ยนด้วยน้ำเสียงกระซิบกระซาบหม่าเยี่ยนจัดคอปกเสื้อด้วยท่าทางอวดดี เมื่อเขาเห็นซูหยิงเซี่ย เขาก็รู้สึกอิจฉาริษยาหานซานเฉียนอีกครั้ง เพราะความสวยของซูหยิงเซี่ย ทำไมใบหน้าเล็กจิ้มลิ้มของเธอถึงได้สวยขนาดนี้ และตัวเขาเป็นคนร่ำรวยมีเงินทอง แต่ทำไมถึงได้ภรรยาที่หน้าตาธรรมดากันนะ？ ต่อหน้าซูหยิงเซี่ย พานหยุนหยุนรู้สึกต่ำต้อยเกินกว่าจะเงยหน้าขึ้นมอง เพราะเธอไม่เพียงแต่พ่ายแพ้ต่อซูหยิงเซี่ยในเรื่องรูปลักษณ์เท่านั้น แต่สถานะของเธอเองก็เช่นกัน เมื่อทราบจากเถ้าแก่เนี้ยว่าซูหยิงเซี่ยเป็นประธานของบริษัท พานหยุนหยุนก็หมดความกระตือรือร้นที่จะแข่งขันกับเธอ แต่เธอยังมีสิ่งหนึ่งที่สามารถเทียบกับซูหยิงเซี่ยได้ นั่นก็คือ สามีของเธอ แม้ว่าหม่าเยี่ยนจะไม่ใช่เศรษฐีชั้นแนวหน้า แต่ก็รวยมากพอถ้าเทียบกับผู้ชายที่เกาะผู้หญิงกินอย่างหานซานเฉียน“บังเอิญจัง ฉันไม่นึกว่าพวกนายเองก็จะเข้าร่วมการประมูลด้วย” หม่าเยี่ยนพูดกับหานซานเฉียนด้วยรอยยิ้ม“มันบังเอิญมากที่นายจงใจรอฉันที่นี่ มันช่างเป็นเรื่องบังเอิญจริง ๆ นี่ฉัน
ลูกเขยฟ้าประทาน บทที่ 557
แววตาอย่างนั้นเหรอ？ แววตาของผู้คนหลายคนที่กำลังมองพวกเขาอยู่นั้นมีความสงสัย และผู้ชายบางคนถึงกับแสดงสีหน้าออกมาอย่างชัดเจน แต่ในมุมมองของซูหยิงเซี่ยนั้น ไม่ได้รู้สึกว่ามีอะไรผิดปกติ ที่น่าสงสัยก็คือพวกเขาไม่รู้จักกัน สำหรับเรื่องสีหน้าท่าทางนั้นซูหยิงเซี่ยนั้นเคยชินมานานแล้ว เพราะเธอเป็นที่รู้จักในฐานะสาวงามอันดับหนึ่งในหยุนเฉิง “พวกเราจะไปไหนกันคะ?” ซูหยิงเซี่ยถาม “เดี๋ยวคุณก็รู้แล้วครับ” พานหยุนหยุนซึ่งมองดูไล่หลังของหานซานเฉียน และซูหยิงเซี่ยอยู่ ก็อดไม่ได้ที่จะถามว่า “พวกเขาจะไปไหนกันคะ?” หม่าเยี่ยนขมวดคิ้ว เขาเองก็อยากรู้เรื่องนี้เช่นกัน บรรดาแขกวีไอพีในโซนที่ 4 ไม่มีใครต้อนรับเขาเลยสักคน แต่กลับมีใครบางคนต้อนรับหานซานเฉียนและซูหยิงเซี่ย แสดงให้เห็นว่าที่นั่งของพวกเขานั้นสูงกว่าโซนที่ 4 เสียอีก！ “เจ้าแมงดานี่ช่างโชคดีเสียจริง ฉันนี่เสียเงินล้านไปเปล่า ๆ เลย" หม่าเยี่ยนพูดอย่างโมโห สายตาทั้งคู่ของหยางเฉินและเถ้าแก่เนี้ยที่นั่งอยู่ในโซนที่ 5 ได้มองตามหานซานเฉียนไป พวกเขารู้ว่าสองคนนี้จะไม่ได้นั่งอยู่ในโซนที่ 5 และตำแหน่งที่นั่งของพวกเขา ก็กลายเป็นเรื่องที่ทำให้ผู้คนประ
ลูกเขยฟ้าประทาน บทที่ 558
“ตรงนี้คือที่นั่งของวีไอพีระดับสูง ต้องมีทรัพย์สินมูลค่าสุทธิมากกว่าหนึ่งพันล้านจึงจะนั่งที่นี่ได้ พวกเขาไม่เคยเจอเรามาก่อน ย่อมต้องแปลกใจเป็นธรรมดาครับ” หานซานเฉียนอธิบายด้วยรอยยิ้ม ทรัพย์สินหนึ่งพันล้านถึงมีสิทธินั่งที่นี่！ แววตาของซูหยิงเซี่ยเปลี่ยนไปเหมือนกับคนอื่น ๆ เพราะเห็นได้ชัดว่ามูลค่าทรัพย์สินของเธอนั้นไม่ได้มาตรฐาน ซึ่งหมายความว่าที่เธอสามารถนั่งที่นี่ได้ไม่ได้เกี่ยวกับเธอ แต่เป็นเพราะหานซานเฉียน พันล้าน ต่อให้เป็นตระกูลซูก็ไม่สามารถสัมผัสกับตัวเลขนี้ได้ แต่เขา...ซูหยิงเซี่ยสูดหายใจเข้าลึก เพื่อสงบสติอารมณ์ของตัวเอง“ที่จริงแล้ว ผมรวยมากเลย” หานซานเฉียนหัวเราะ ซูหยิงเซี่ยพยักหน้า หลังจากที่หานซานเฉียนซื้อคฤหาสน์ใจกลางภูเขา เธอก็เดาออกแล้วว่าหานซานเฉียนนั้นร่ำรวย แต่เธอไม่นึกว่าเขาจะร่ำรวยขนาดนี้ หลังจากการประมูลเริ่มต้นอย่างเป็นทางการ ของประมูลจำนวนมากล้วนแต่กระตุ้นการเสนอราคาที่ดุเดือด แต่หานซานเฉียนไม่สนใจในสิ่งเหล่านี้ เนื่องจากพวกเขามาเพื่อสร้อยคอนิจนิรันดร์ เขาจะไม่ลงมือจนกว่าสร้อยคอนั้นจะขึ้นเวทีประมูลในเวลานี้หม่าเยี่ยนลำบากมากที่จะต้องจ่ายเงินมัดจำหนึ
ลูกเขยฟ้าประทาน บทที่ 559
“ไม่รู้ว่าผู้หญิงแบบไหนถึงจะมีโอกาสแต่งงานกับคุณได้ เธอคงมีความสุขมากจริง ๆ ค่ะ ”ตอนที่หญิงสาวเซ็กซี่พูดแบบนี้นั้น เธอจับมือลู่ซุนไปด้วย แม้ว่าเธอจะรู้ดีว่าลู่ซุนนั้นไม่ได้จริงใจต่อเธอ แต่เธอยังคงเต็มใจที่จะอยู่ข้างกายของเขา“นั่นมันแน่นอนอยู่แล้ว ผู้หญิงของฉันจะต้องมีความสุขที่สุดในโลกอย่างแน่นอน” ลู่ซุนเอ่ยอย่างภูมิใจ เมื่อเจ้าหน้าที่นำทั้งสองคนขึ้นสู่ตำแหน่งที่นั่งวีไอพีระดับสูง ลู่ซุนไม่ได้คาดหวังว่าจะมีคนสองคนนั่งอยู่ที่นี่อยู่ก่อนแล้ว แถมยังเป็นคนที่เขาไม่เคยเห็นหน้ามาก่อน เขาเลือกที่จะเพิกเฉยต่อหานซานเฉียน และมุ่งความสนใจไปที่ซูหยิงเซี่ย ทั้งกิริยาและท่าทางลักษณะของซูหยิงเซี่ยนั้น ล้วนดีกว่าผู้หญิงที่อยู่ข้าง ๆ เขา นี่จึงทำให้ลู่ซุนยิ้มออกมาตราบใดที่เธออยู่บนเกาะจีเหยียน ก็ไม่มีผู้หญิงคนไหนที่เขาต้องการแต่ไม่สามารถคว้ามาได้ แม้ว่าอีกฝ่ายจะมีแฟนแล้ว หรือกระทั่งมีสามี เขาก็ไม่สนใจ ลู่ซุนสะบัดมือของสาวเซ็กซี่ออก และเดินไปหาซูหยิงเซี่ย เขาพูดด้วยรอยยิ้มแบบสุภาพบุรุษว่า “คนสวย ผมไม่เคยเห็นคุณมาก่อน คุณมาพักผ่อนที่เกาะจีเหยียนอย่างนั้นหรือครับ?” ซูหยิงเซี่ยสังเกตว่าสายตาของ
ลูกเขยฟ้าประทาน บทที่ 560
ตรงที่นั่งวีไอพีมีคนอยู่สี่คน สองคู่ชายหญิง หรือพูดได้ว่าเป็นการแข่งขันระหว่างผู้ที่มีศักยภาพในการแข่งขันสูงสุดอย่างหานซานเฉียนและลู่ซุน อย่างไรก็ตาม คนส่วนใหญ่รู้จักลู่ซุน และยิ่งรู้ซึ้งถึงภูมิหลังของลู่ซุนเป็นอย่างดี ดังนั้นในความคิดของพวกเขา จึงคิดว่าลู่ซุนมีโอกาสถึง 99 เปอร์เซ็นต์ที่จะชนะการประมูลสร้อยคอนิจนิรันดร์ “80 ล้าน” ในตอนนี้เองลู่ซุนก็เริ่มประมูลดั่งที่พวกเขาคาดเอาไว้ และยังทำให้ราคาพุ่งสูงถึง 80 ล้านในคราเดียว มีเสียงปรบมือดังสนั่น สำหรับการเสนอราคาของลู่ซุน “สมกับที่เป็นนายน้อยลู่ ช่างประมูลได้อย่างหรูหราฟุ่มเฟือยเสียจริง”“ดูเหมือนว่าวันนี้คงไม่มีใครสามารถแข่งขันประมูลชิงสร้อยคอนิจนิรันดร์กับนายน้อยลู่ได้แล้ว” “ฉันไม่รู้ว่าผู้หญิงแบบไหนที่จะทำให้นายน้อยลู่นั้นสวมสร้อยคอเส้นนี้ให้เองกับมือ ช่างน่าอิจฉาจริง ๆ” คนในโลกธุรกิจเหล่านั้นต่างคว้าโอกาสประจบประแจงลู่ซุน พวกเขาแทบรอไม่ไหวที่จะได้พูด และอยากสร้างความประทับใจอันดีให้แก่ลู่ซุน หากว่าพวกเขาสามารถทำธุรกิจกับลู่ซุนได้เพราะเรื่องนี้ พวกเขาก็ถือว่าคุ้มค่ามาก ลู่ซุนเหลือบมองหานซานเฉียนอย่างลำพองใจ และกล่าวว่า
ลูกเขยฟ้าประทาน บทที่ 561
“ฉันหวังว่าเขาจะเลิกต่อกรกับลู่ซุน ถ้าเขาประมูลสร้อยคอเส้นนี้ไปได้ เขาอาจจะตายได้” หยางเฉินกล่าว อีกด้านหนึ่ง หม่าเยี่ยนและพานหยุนหยุนตกตะลึงจนพูดไม่ออก ราคา 200 ล้านหยวน ทำให้หม่าเยี่ยนตกใจจนแทบแย่ “เขาเป็นผู้ชายที่เกาะผู้หญิงกินจริง ๆ เหรอ?” พานหยุนหยุนกล่าวอย่างสงสัย ถ้าเป็นแค่พวกที่ชอบเกาะผู้หญิงกิน ทำไมถึงได้ใช้เงินจำนวนมากในการประมูลสร้อยคอ และท่าทางที่เชื่อฟังของซูหยิงเซี่ยนั่นอีก ลำดับความสำคัญแสดงให้เห็นอย่างชัดเจนอยู่แล้วว่า เธอเชื่อฟังหานซานเฉียนหม่าเยี่ยนกัดฟันด้วยความโมโห เขาทำใจยอมรับได้เพียงแค่ว่าหานซานเฉียนเป็นแค่แมงดา เพราะเขาแสดงความมั่นใจต่อหน้าหานซานเฉียนไปอย่างอวดดี และพูดดูถูกหานซานเฉียนไปตั้งเยอะ หากว่าเขายอมรับว่าหานซานเฉียนมีอำนาจ นั่นไม่เท่ากับว่าเขาหน้าแตกอย่างนั้นเหรอ？“แม้ว่าเขาจะสามารถประมูลสร้อยคอไปได้ แต่คุณไม่ได้ยินหรือไงว่าคนพวกนี้พูดว่าอะไร ผู้ชายคนนี้ชื่อลู่ซุน เป็นชายหนุ่มที่ร่ำรวยที่สุดในเกาะจีเหยียน ถ้าหานซานเฉียนนั้นโง่เง่าจนไปทำให้เขาขุ่นเคืองจะมีจุดจบที่ดีได้อย่างไร？หม่าเยี่ยนกล่าวพานหยุนหยุนพยักหน้า ดั่งคำพังเพยที่กล่าวไว้ว่า มังกรที่
ลูกเขยฟ้าประทาน บทที่ 562
เมื่อลู่ซุนมีท่าทีสงสัยในเรื่องนี้ คนอื่นๆ ในห้องประมูลนั้นก็เริ่มกระซิบกระซาบกัน “ผู้ชายคนนี้คงจะไม่มาพูดเล่น ๆ หรอกนะ” “ก็เป็นไปได้ เมื่อพิจารณาจากรูปลักษณ์ของเขาแล้ว เขาดูไม่เหมือนเศรษฐีเลย เขาจะเสนอราคาสร้อยคอสูงถึง 300 ล้าน ได้อย่างไร” “น่าสนใจนะ ชายหนุ่มคนนี้คงไม่โง่ขนาดนั้นหรอก คิดว่าที่นี่เป็นที่ที่เขาสามารถพูดสุ่มสี่สุ่มห้าได้เช่นนั้นเหรอ?” “บ้าเอ้ย ถ้าเขานั้นไร้ศักยภาพจริง ๆ ฉันนี่ขายหน้าแทนเขาเลย”สภาพจิตใจของกลุ่มคนมีความคิดที่จะรอดูการแสดงดี ๆ รวมถึงหม่าเยี่ยน และพานหยุนหยุนนั้นก็มีความสุขมากขึ้น ถ้าหานซานเฉียนแค่ขี้โม้จริง เขาจะมีความสุขมาก ที่เขาถูกเปิดโปงเรื่องขี้โม้ต่อหน้าคนจำนวนมากขนาดนี้ และเขาก็จะมีโอกาสหัวเราเยาะหานซานเฉียน แต่โอกาสแบบนี้มันถูกกำหนดไว้แล้วว่าจะไม่ตกไปอยู่ในมือของหม่าเยี่ยน ทรัพย์สินของหานซานเฉียนได้รับการตรวจสอบมาก่อน และได้รับการยืนยันโดยผู้รับผิดชอบอย่างหลิวจาง สิ่งนี้จะเป็นเรื่องโกหกได้อย่างไร? “หลิวจางล่ะ ให้หลิวจางมาพบฉัน” ลู่ซุนโวยวาย หลิวจางออกมาจากหลังเวที เขาเป็นคนเดียวบนเกาะจีเหยียนที่ไม่กลัวลู่ซุน เพราะนายใหญ่ที่อยู่เบื้
Latest chapter
