บทที่ 1287

เหอเซียวเซียวหน้าตาบูดบึ้งและเงียบลง เธอไม่สนใจว่าเทียนฉีจะมีปัญหาอะไร ในโลกของเธอ เธอต่างหากที่เป็นแกนกลางของทุกสิ่ง หากใครทำให้เธอไม่มีความสุข เธอก็จะทำให้พวกเขาไม่มีความสุขเช่นกัน

หากไม่ได้ระบายความโกรธนี้ เหอเซียวเซียวจะรู้สึกสบายใจได้อย่างไร?

“พ่อคะ ในเมื่อพ่อไม่ช่วย งั้นหนูก็จะหาทางเอง” เหอเซียวเซียวพูดอย่างเย็นชา

เหอชิงเฟิงอยากจะเกลี้ยกล่อมเธอ แต่เหอเซียวเซียวหันหลังแล้วจากไป ดังนั้นเขาจึงทำได้แต่ถอนหายใจอย่างจนปัญญา

“ตามเธอไป และอย่าปล่อยให้เธอทำสิ่งที่โง่เขลา” เหอชิงเฟิงพูดกับลูกน้องของตัวเอง

หลังจากที่ออกจากซานเตี้ยน เหอเซียวเซียวก็ไปพบหลินตง เนื่องจากเหอชิงเฟิงปฏิเสธที่จะช่วย เธอจึงต้องแน่ใจว่าคนที่หลินตงหามานั้นแข็งแกร่งพอที่จะฆ่าหานซานเฉียนในการทดสอบวันพรุ่งนี้

ตอนนี้เหอเซียวเซียวตั้งเป้าหมายชัดเจน เธอต้องฆ่าหานซานเฉียนให้ตาย มีเพียงการตายของหานซานเฉียนเท่านั้นที่จะทำให้เธอรู้สึกมีความสุข

“ฉันอยากเจอคนที่คุณหาไว้” เหอเซียวเซียวพูดกับหลินตงด้วยน้ำเสียงที่ออกคำสั่ง

หลินตงรู้จักนิสัยของเหอเซียวเซียวดี เมื่อคุณหนูอารมณ์ขึ้นก็ไม่มีใครสามารถควบคุมได้

“ผมจะเรียกเขามาเดี๋