บทที่ 1252

“คราวนี้สถานฝึกยุทธหลิงหยุนจะสร้างเรื่องตลกครั้งใหญ่แน่ ให้ผู้หญิงที่อ่อนแอแบบนี้เข้าร่วมการแข่งขันกลุ่มปรมาจารย์ได้ยังไงกัน”

“ถึงจะอยากสร้างความตื่นเต้นให้ผู้คน ก็ต้องมีขอบเขตบ้าง หวังซินโดนประตูหนีบหัวหรือไง”

"ไม่รู้จริง ๆ ว่าหวังซินคิดอะไรอยู่ ถึงคิดว่าจะสร้างชื่อเสียงให้สถานฝึกยุทธหลิงหยุนด้วยวิธีนี้ เขาคิดว่าการแข่งขันที่ไร้สาระนี่จะกู้ชื่อให้สถานฝึกยุทธหลิงหยุนได้หรือไงกัน?"

"บางทีหวังซินอาจต้องการให้ผู้คนจดจำสถานฝึกยุทธหลิงหยุนในอีกแบบหนึ่งก็ได้ ฉันคิดว่าสถานฝึกยุทธหลิงหยุนอีกไม่นานก็คงต้องปิดตัวลงแน่"

หลายคนบนอัฒจันทร์แสดงความเห็นเกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่ในความเห็นของพวกเขา การเข้าร่วมการแข่งขันของเจียงหยิงหยิงนั้นเป็นเรื่องตลก และไม่สามารถทำให้พวกเขาประหลาดใจได้

แม้ว่าหวังซินจะอยู่แถวหน้าของผู้ชม แต่เขาก็ได้ยินคำพูดของคนเหล่านั้นอย่างชัดเจน และนั่นก็ทำให้หวังซินรู้สึกหายใจไม่ออก แม้ว่าเขาจะเดาไว้อยู่แล้วว่าจะเกิดเหตุการณ์อะไรขึ้น หากเจียงหยิงหยิงขึ้นบนสังเวียน แต่เขาก็ไม่คิดว่ามันจะรุนแรงขนาดนี้ ไม่ว่าจะคนหรือผีตอนนี้ต่างก็พากันหัวเราะสถานฝึกยุทธหลิงกันทั้งนั้น

“ท่านอาจารย