เข้าสู่ระบบแชร์
ให้อภัยพวกเขาได้ไหม
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-02-07 21:39:38
บทที่เกี่ยวข้อง
ลิขิตแห่งรัก ท่านควรคิดเผื่อคนที่ยังอยู่
จ้าวเฟยหรงซุกไซ้ซอกคอคนตัวเล็ก เรื่อยลามมาทรวงอกคู่งามไม่ยอมกลับตำหนัก เกาหยวนยืนรอจนขาแข็งท่านอ๋องให้มาตามนานแล้ว อิจฉาเกาฟ่านกับเกาหม่าจริงๆมีเมียให้กอดแถมแต่ละคนเมียสวยทั้งนั้น เขาเป็นพี่ชายคนโตแท้ๆยังหาไม่ได้สักคน"ขออภัยเจ้าค่ะ คุณชายข้ามาจากร้านหนึ่งในใต้หล้า มาขอพบคุณหนูซ่งมิทราบว่านางอยู่หรือไม่"เสียงหวานเรียกอยู่ด้านหลัง เกาหยวนหันกลับไปดูเห็นสตรีคนนึงวัยไม่เกินยี่สิบดวงหน้าหวานในตากลมโต หากดูดีๆคล้ายกับฮูหยินน้อยสกุลเซี่ย จางอวี้เซียนอยู่หลายส่วน"เอ่อ ไม่ทราบว่าแม่นางคือ"เกาหยวนไม่เคยเห็นหน้าสตรีคนนี้มาก่อนจึงสงสัย"ข้าแซ่จาง ชื่อซูฉีเจ้าค่ะเป็นหลานสาวของเถ้าแก่ร้านหนึ่งในใต้หล้า ท่านน้าข้าจางอวี้เซียนให้มาหาคุณหนูซ่ง นางให้นำข่าวมาบอกเจ้าค่ะ""แม่นางจาง ที่แท้ก็คนกันเองเอ่อเจ้านั่งรอสักครู่เถอะ ฮูหยินน้อยน่าจะติดธุระสำคัญอยู่"จางซูฉีขอบคุณเขาก่อนจะนั่งลงที่ม้านั่ง เนื่องจากอีกสองวันจะถึงวันแต่งงานของใต้เท้าหลี่ คนงานจึงหยุดโรงทอผ้าไม่มีคนมาทำงานจึงเงียบเหงา ซ่งจื่อเย่วอยู่หอโอสถ จื่อห่าว หลี่ไค่ซุน และหลี่เอ้อเรียนหนังสืออยู่กับหลี่เซียว จากการคำนวณแล้วซ่งจื่อห่าวมีสิทธ์
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-07ลิขิตแห่งรัก งานแต่งหลี่หาน+หูเจียวเจียวnc
ซ่งจื่อหรูไปแล้ว หวังซื่อเดินมาจับมือเขา หลี่ต้าโจวโอบไหล่นางก่อนจะร้องไห้ออกมา เขาติดค้างนางยังไม่เคยเอ่ยขอโทษนางสักคำ" เจียเอ๋อร์ข้าขอโทษนะ ข้าอ่อนแอไร้ความสามารถไม่อาจปกป้องเจ้าได้ ทำให้เจ้ากับลูกๆลำบาก""ท่านพี่ ข้าไม่โกรธท่าน หากข้าใส่ใจท่านสักนิดเอาใจใส่ท่านมากหน่อย ไม่อาแต่ใจอยากจะเอาแต่เอาชนะบ้านเดิม บางทีเราสองคนอาจไม่ต้องมานั่งขอโทษกันอย่างนี้ เด็กๆจะเป็นฝั่งเป็นฝาแล้ว เรามาทำหน้าที่พ่อแม่ให้สมบูรณ์เถอะ"หวังซื่อตบหลังมือสามีเบาๆ หลี่ต้าโจวกอดหวังซื่อแน่นเขาจูบนางกลางศาลา นางเพิ่งจะอายุสี่สิบกว่าตอนนั้นนางเหมือนยายแก่ หลังจากเหตุการณ์เลวร้ายผ่านไปนางกลับมาสดใสเป็นสาวอีกครั้ง ที่ผ่านมาเป็นอดีตจากนี้ไปเขาจะปกป้องนางที่เป็นคู่ชีวิตให้ดี หลี่เหิง หลี่หานเดินมาเห็นนภาพนี้ก็จับมือกันทั้งคู่มองหน้า หลี่ม่านอวี้คงดีใจพวกเขาจะเขียนจดหมายไปบอกน้องสามวันนี้หลี่หานแต่งงานทุกคนยุ่งตั้งแต่เช้าเนื่องจากตอนนี้เขาเป็นขุนนางแล้วพิธีการจึงวุ่นวายเล็กน้อย กว่าจะผ่านพิธีมาได้เล่นเอาหูเจียวเจียวเหนื่อยจนแทบยืนไม่ไหว ทุกคนโตแล้วคงมีแค่ซ่งจื่อหรูที่รุ่นเดียวกันจึงนั่งเล่นเป็นเพื่อนนาง ตอนที่พี่รอ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-07ลิขิตแห่งรัก ค้นหาสุสานเฟิ่งอวิ๋นเช่อ
หลังงานแต่งหลี่หานเข้าพักอยู่ที่หมู่บ้านหลี่ซานสิบห้าวัน จ้าวเฟยหรง จิงอี้เดินทางไปกุยโจว เริ่มเพาะปลูกแล้วเดิมซ่งจื่อหรูจะไปด้วยแต่ทางจางอวี้เซียนมีข่าวมานางจึงไม่ไปด้วยบอกกับจ้าเฟยหรงว่ามี งานสำคัญจะรอเขาที่เสียนหยางจ้าวเฟยหรงเองก็ไม่ขัด เพราะเขาเองก็ไม่อยากให้นางเหนื่อยมากเกินไปซ่งจื่อหรูเข้ามาในมิติ ก่อนจะหยิบหยกแผ่นที่เซียวอวี้หรานใช้หมั้นหมายนางให้กับเจ้าเฟยหรงตอนที่นางอายุสิบสาม จากนั้นเดินไปหยิบกรอบรูปที่นางถ่ายกับส่งเวิ่นห่างแล้วแกะออกมา ด้านหลังมีหยกอีกครึ่งแผ่น ลวดลายเดียวกันซ่งจื่อหรูนำทั้งสองชิ้นมาประกอบเข้าด้วยกัน หยกด้านหน้าเป็นรูปนกเฟิ่งหวง ส่วนด้านหลังคล้ายลวดลายบนแผ่นภาพที่ติดกำแพง เป็นรูปสุสานโบราณลักษณะคล้ายกับของขุนนางชั้นสูง ซ่งจื่อหรูมองดูภาพบนผนังเห็นมีรอยสี่เหลี่ยมตรงกับแผ่นหยกพอดี นางจึงนำไปวางในกรอบ หลังจากนั้นบานประตูเปิดออก มีชั้นไม้วางอยู่ด้านใน มีม้วนหนังสองม้วนซ่งจื่อหรูจึงหยิบออกมาเปิดดู เมื่อเข้าใจทุกอย่างจึงออกมา นางเก็บมันไว้ข้างในเขียนจดหมายแล้วให้เกาหยวนนำไปส่ง"จำไว้ส่งให้ถึงมือฝ่าบาท แม้แต่ท่านอ๋องถามท่านก็ห้ามพูดว่าข้าใช้ท่านไปทำงาน อ่านเสร็
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-07ลิขิตแห่งรัก ความโกรธของเจ้าเฟยหรง
เกาหยวนกลับมาแจ้งข่าวแล้วซ่งจื่อหรูรับรู้ วันนี้นางนัดกับจางอวี้เซียนเอาไว้เพื่อวางแผนเดินทาง เมื่อไปถึงกลับไม่พบแต่จางอวี้เซียนจ้าวเฟยหย่ง จ้าวเฟยหรง เซี่ยหนานอิน หลี่ไหลฝู หลี่ซ่งเต๋อ หลี่ฝูเหยา และจ้าวเทียนหยาง ต่างก็อยู่ในห้องรับรอง ซ่งจื่อหรูกลืนน้ำลาย ก่อนจะเดินทำตัวลีบมาในห้อง" ท่านพี่ เสด็จพ่อ ท่านอา ท่านลุง ท่านปู่ พวกท่านอยู่ที่นี่ องค์ชายห้าพระองค์ก็มาด้วย"ซ่งจื่อหรูเอ่ยตะกุกตะกัก"เหตุใดทำอะไรไม่บอก อันตรายแค่ไหนรู้หรือไม่ ไม่ใช่ข้าไม่รู้ว่าคนนั้นชั่วร้ายเพียงใด น้องหญิงเจ้าผิดสัญญาหรือไม่ที่ว่ามีอะไรจะไม่ปิดบัง" จ้าวเฟยหรงหน้าตึงทันทีดุนางด้วยน้ำเสียงเย็นเยียบ"จื่อหรูหลานรู้ไหม หากไม่ใช่เพราะฝ่าบาทเป็นห่วงจนให้องครักษ์เงาส่วนพระองค์มาคุ้มครองเจ้าพวกเราคงไม่รู้ หากเจ้าเกิดเรื่องจะทำเช่นไร อารองต้องรีบเอาน้องเจ้าไปซ่อนก่อนที่คนเหล่านั้นจะลงมือ"หลี่ซ่งเต๋อดุนางอีกคน" ท่านพี่ข้าสำนึกผิดแล้ว ท่านปู่ ท่านอา ท่านลุง เสด็จพ่อข้าขออภัยเจ้าค่ะ แค่อยากให้แน่ใจว่ามันใช่จริงๆ ตั้งใจจะบอกทีหลังๆจากพิสูจน์แน่ชัด""ช่างเถอะ ตอนนี้ก็รู้แล้วมาวางแผนกันเถอะ ม่อเหยียนคนนี้ทะเยอทะยานนัก ว
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-07ลิขิตแห่งรัก ซูฉีห้ามเจ้าชอบกลิ่นกายคนอื่นนอกจากข้า
จ้าวเฟยหรงใส่เสื้อผ้าให้นางอย่างเบามือก่อนจัดการตัวเองแต่งตัวเรียบร้อยก็นอนกอดนางแล้วคุยเรื่องสำคัญ"ท่านพี่ ม่อเหยียนมาได้อย่างไรเขารู้ข่าวเร็วเพราะนี้เชียวหรือเจ้าคะ"" ตรานั่นสูญหายไปจากตำหนักเทพตั้งแต่สมัยฮั่นอู่ตี้ ว่ากันว่าหากใครครอบครองและนำไปไว้บนแท่นบูชาได้อีกครั้งคนผู้นั้นคือผู้ที่สามารถรวมสี่แคว้นเข้าด้วยกัน ม่อเหยียนเป็นเชื้อสายที่ห่างมากแล้วของราชวงศ์ฮั่นอู่ แต่ยังคงคิดว่าตนเองมีความชอบธรรมที่จะปกครองสี่แคว้น""ข้าไม่รู้ว่าตรามีจริงไหม ข้าแค่รู้สึกว่าข้าต้องตามหาสุสานให้เจอ เขาเป็นต้นตระกูลสกุลเฟิ่งคนแรกตั้งแต่ก่อตั้งต้าเหลียง เหมือนเราเกี่ยวข้องกับเขาเราทั้งคู่ แต่พอข้ารู้ว่าม่อเหยียนคือสายเลือดราชวงศ์ฮั่นอู่ ข้าก็ห่วงท่านขึ้นมาพวกท่านเคยเจอกัน ม่อเหยียนไม่รู้จักข้าๆน่าจะลงมือสะดวก ที่ติดต่อเสด็จลุงเพราะคนที่จะมีสิทธิ์แตะต้องตราลัญจกรนั่นต้องเป็นคนที่มีพลังมังกรเท่านั้น เสด็จลุงท่านเป็นฮ่องเต้เขาเหมาะสมที่สุด"" เจ้าจึงจะไปที่นั่นเอง ทั้งที่มี แค่แผนที่หรือ อาหรูเจ้าประมาทเกินไปแล้ว เขาหลอกอ๋องเฉิงให้ก่อกบฏได้ถึงสองครั้ง เขาไม่ธรรมดาเลยนะ เสด็จลุงส่งข่าวมาพอประมุขหอรู้ว่
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-07ลิขิตแห่งรัก การต่อสู้ครั้งสุดท้าย 1
เสียงรถม้าวิ่งเข้ามาจอดหน้าร้าน เกาหยวนค่อยๆใส่เสื้อผ้าให้จางซูฉีอย่างเบามือก่อนจะอุ้มนางเดินลงบันได เปิดประตูร้านพอดีกับที่รถม้าของจางอวี้เซียนหยุด นางลงจากรถม้าก็แปลกใจที่เห็นเกาหยวนยังอยู่ที่นี่ มองไปที่หลานสาวเห็นสีหน้าแดงระเรื่อ รอยแดงที่โผล่พ้นชายผ้าออกมาก็รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นระหว่างพวกเขา นางไม่ทันเอ่ยอะไรเกาหยวนก็คุกเข่าลง"องครักษ์เกา ท่านทำอะไรนั่น เหตุใดต้องคุกเข่าให้ข้า" จางอวี้เซียนตกใจจึงถามออกไป"เซี่ยฮูหยิน ข้ารักจางซูฉีต้องการแต่งงานกับนางได้โปรดขอท่านเห็นใจก็ขอรับ" เกาหยวนจับมือจางซูฉี นางคุกเข่าลงข้างๆเขา"ท่านแน่ใจหรือ ว่าท่านรักนางจริงๆ แม้ว่าข้าจะเอานางมาเลี้ยงแต่ทุกอย่างต้องให้นางตัดสินใจ เจ้าว่าอย่างไรซูฉี เจ้ายินดีแต่งงานกับองครักษ์เกาหรือไม่" จางอวี้เซียนถามหลานสาวให้แน่ใจ"หลานยินดีแต่งกับเขาเจ้าค่ะ ท่านน้า""เฮ้อ พวกเจ้าข้าวสารเป็นข้าวสุกแล้วสินะ องครักษ์เกาท่านหาวันมงคลให้ทางท่านอ๋องมาเจรจาเถอะ ถึงนางจะเป็นหลานห่างๆแต่ข้าก็รักเหมือนน้องสาวแท้ๆ ข้าเป็นลูกคนเดียวแต่ไหนแต่ไรมีแต่นางที่เคียงข้างตลอด หากนางได้คนดีๆ น้าอย่างข้าย่อมดีใจ""ขอรับ ขอบพระคุณเซี่ยฮูหยิน
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-07ลิขิตแห่งรัก การต่อสู้ครั้งสุดท้าย2
เซี่ยหนานอินกับจ้าวเทียนหยางติดพันอยู่กับคนของพรรคโลหิต หลี่ไหลฝูกับหลี่ฝูเหยาและจิงอี้เองก็ถูกยอดฝีมือรั้งไว้เหลือเพียงจ้าวเฟยหรงที่บาดเจ็บ เข้าชักกระบี่อออกจากฝัก คนของม่อเหยียนก็ล้มตายนับไม่ถ้วน แต่เพราะเขาบาดเจ็บตอนนี้ม่อเหยียนจึงมีฝีมือสูงกว่าไม่นานจ้าวเฟยหรงก็ต้องถอยออกมาซ่งจื่อหรูจึงคว้ากระบี่ของเขาเข้าสู้แทน สู้ระยะประชิดนางพอทำให้ได้ แต่สักพักม่อเหยียนจับทางนางถูกเขาใช้แส้ฟาดมาตวัดเอวนางแล้วกระชากเข้าหาตัว หานกงกงมาถึงพอดีใช้มีดสั้นปาตัดแส้เส้นนั้นจนขาดจ้าวเทียนหยูเหินมารับร่างนางก่อนวางใกล้ๆกับจ้าวเฟยหรงจากนั้นม่อเหยียนก็หันมาปะทะกับหานกงกง คนของฝั่งเป่ยเหลียงมีมาเพิ่ม ทัพของจิงอี้มาถึงแล้ว หลี่อาไช่วางซ่งจื่อห่าวลงก่อนจะเข้าร่วมรบกับจิงอี้ม่อชงเป็นประมุขพรรคโลหิตและเป็นน้องชายของม่อเหยียนเมื่อเห็นว่าพี่ชายกำลังจะเพลี้ยงพล้ำต่อหานกงกง ก็ซัดอาวุธลับใส่เขา หานกงกงทันที หานกงกงถูกอาวุธลับที่แขนทำให้ม่อเหยียนได้เปรียบทันที"อู๋กัง พาฮูหยินน้อยกับเด็กสามคนไปก่อนเถอะ ทางนี้ไม่ต้องห่วง"จ้าวเฟยหรงสั่งเขา"ท่านพี่ ท่านบาดเจ็บอย่ากล่าวอะไรอีกเลยเจ้าค่ะ หากว่าท่านไม่รับฝ่ามือแทนข้าท
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-07ลิขิตแห่งรัก คลี่คลายทุกอย่าง
ซ่งจื่อหรูและจ้าวเฟยหรงถูกพาขึ้นรถม้า กลับตำหนักเหลียนฮวา จ้าวเทียนหยู หลี่ไหลฝู หลี่ฝูเหยาและหานกงกงรวมถึงกองทัพของจิงอี้ยังคงอยู่ที่เนินวิหคพวกเขาใช้เวลากว่าเจ็ดวันถึงขุดเจอทางเข้าสุสาน ก่อนจะใช้ป้ายหยกเปิดประตู ใช้เวลาอีกเกือบห้าวันในการปลดกลไกภายใน ในที่สุดก็มาถึงห้องหลังที่ฝังซ่งอวิ่นเช่อและภรรยาในสุสานเย็นมากแม้ว่าพวกเขาจะมีวรยุทธแต่อากาศภายในสุสานนั้นเย็นยิ่งกว่าเหมันต์ฤดูเสียอีก จ้าวเทียนหยูนำป้ายหยกไปวางยังกรอบบนฝาโลง ฝาโลงหยกค่อยเลื่อนออกมาจนสุด จ้าวเทียนหยู หลี่ฝูเหยา หลี่ไหลฝู และหานกงกง เดินขึ้นไปดูยังในโลงศพด้านในบุด้วยผ้าสีทองอร่าม มีเครื่องประดับใส่ไว้มากมาย มีร่างสองร่างเป็นบุรุษและสตรี น่าจะเสียชีวิตไม่เกินอายุสี่สิบห้าปี ใบหน้าของทั้งสองทำให้ทุกคนต้องตะลึง ใบหน้านั้นคือจ้าวเฟยหรงกับซ่งจื่อหรูชัดเจน ภาพวาดของเฟิ่งอวิ่นเช่อที่คล้ายคลึงกับซุ่งจื่อหรูแต่งบุรุษนั้นหมือนกันอย่างมากแต่ในโลงนี้นางคือฮูหยินเฟิ่งส่วนจ้าวเฟยหรงคือเฟิ่งอวิ่นเช่อ"เป็นไปได้อย่างไรกันอาจารย์ เฟิ่งอวิ่นเช่จากไปเกือบสองร้อยกว่าปีแล้ว เหตุใดสภาพศพยังสมบูรณ์เพียงนี้"จ้าวเทียนหยูหันมาถามหานกงกง"ดูเห
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-07
บทล่าสุด
ลิขิตแห่งรัก ความรักสวยงามเหนือกาลเวลา (จบบริบูรณ์)
เมืองกว่าผิงจุดประทัดฉลองที่พระชายาคลอดบุตรจัดงานเลี้ยงถึงสามวันสามคืนกินดื่มไม่อั้น จากเมืองที่ไม่มีใครใส่ใจตอนนี้เพราะพระชายากมาเปลี่ยนแปลงกลายเป็นเมืองที่ร่ำรวยที่สุดในแคว้น ซ่งจื่อหรูออกเดือนมาได้หนึ่งอาทิตย์แล้วนางอยู่้ดือนถึงสองเดือนครึ่งเชียวตอนนี้กำลังให้นมคู่แฝดอยู่ ในห้องนางมีมิติที่สามารถทำให้น้ำนมตนเองพอเลี้ยงลูกโดยไม่ต้องพึ่งพาแม่นมจินเสี่ยวฮวาประคองท้องเดินมาหา ท่านอากับท่านลุงนี่วันๆไม่ทำงานทำการหรือเมียท้องลูกคนที่สี่แล้วนะ"พระชายา ตำหนักองค์ชายส่งข่าวมาพระยาหลี่กำลังจะคลอด ท่านจะไปหรือไม่""ข้าอยากไปแต่ว่ากลัวท่านอ๋องดุเอา เลยส่งจื่อเย่วให้ไปแทนแล้ว อาสะใภ้จะคลอดเมื่อใดนี่เจ้าคะ""อีกสี่เดือน ข้าพูดกับเจ้าแบบเปิดอกเลยนะหลานสี่ไม่พิธีรีตรอง เจ้าว่าพวกบุรุษนี่เหตุใดถึงหมกมุ่นกันนัก ข้านี่แทบจะไม่ได้หลับได้นอนสักคืน ขนาดท้องแล้วท่านพี่ยังสรรหาท่าทางอะไรมาก็ไม่รู้""คิกๆๆ อาสะใภ้ธรรมดาผัวเมียแหละเจ้าคะ เดี๋ยวอีกสามเดือนท่านปู่กลับมาแล้วข้าจะจัดงานฉลอง พี่ใหญ่ พี่รอง พี่สามก็จะมาเช่นกันเจ้าค่ะ"อืมข้าไปล่ะ ไปฟังก่อนว่านางได้บุตรชายหรือบุตรสาว"เจ้าแฝดหลับไปแล้วซ่งจื่อหรูเ
ลิขิตแห่งรัก ในที่สุดก็ได้อยู่พร้อมหน้า
ซ่งจื่อหรูเดินไม่ไหวแล้ว นางใกล้คลอดเต็มที ตอนนี้องค์ชายห้าผู้น่าสงสารกำลังนั่งอยู่มีหลี่ถิงถิงกอดเขาไว้แน่นก่อนหน้านางแพ้ท้องอาการคือเหม็นขี้หน้าเขา แต่พอเขาไม่อยู่ก็ร้องไห้หามาตอนนี้แพ้ท้องอีกแบบต้องเห็นเขาตลอดเวลา นั่งกอดแขนเขาแน่นดมแต่กลิ่นกายเขา หากไม่อยู่ต้องถอดเสื้อตัวที่เคยใส่ทิ้งไว้ให้ไม่งั้นเอาแต่งอแง เฮ้อ ไอ้ลูกคนนี้คลอดมาเมื่อไหร่จะส่งไปให้เสด็จแม่เลี้ยง ขนาดยังไม่คลอดยังทำเขาปวดหัวขนาดนี้เลย"อาหรู ไม่ถึงเดือนก็คลอดแล้ว เราจะได้เห็นหน้าผลงานของข้ากับเจ้าสักที อุตส่าห์อดหลับอดนอน บางวันก็เลยมื้อข้าวมาขยันปั้นพวกเขาเนี่ย""ท่านอ๋อง ตรัสอะไรของพระองค์ ไม่ทรงเห็นหรือเพคะว่ามีคนอื่น"จ้าวเฟยหรงไม่วนใจกระชับอ้อกอดที่ตอนนี้ท้องนางใหญ่มากแล้วแต่เขาก็โอบมันจนได้"เสด็จพี่ข้าคิดว่า จะส่งเจ้าตัวยุ่งนี่ไปให้เสด็จแม่เลี้ยง งอแงเหลือทนตั้งแต่ยังไม่คลอดเลย"จ้าเทียนหยางลูบท้องหลี่ถิงถิงแล้วแสร้งบ่นเจ้าตัวเล็ก ปรากฏว่าเขาถูกถีบเบาๆจนทุกคนหัวเราะตำหนักเหลียนฮวาที่ตอนนี้กำลังวุ่นวาย ซ่งจื่อหรูเจ็บท้องมากว่าหนึ่งชั่วยามแล้วยังไม่คลอด จ้าวเฟยหรงก็จะเข้าไปหาเมียที่นอนร้องท่าเดียว จนเซียวอว
ลิขิตแห่งรัก รองประมุขหอดอกบัวคนใหม่
หลี่ถิงถิงครรภ์ใหญ่แล้วนางตั้งครรภ์ได้หกเดือนส่วนซ่งจื่อหรูอีกไม่กี่วันก็คลอดแล้ว ซ่งจื่อหรูกำลังคำนวณค่าแรงคนงานหลี่ซ่งเต๋อนำตั๋วเงินมาให้หลานสาวกำลังกลับบ้าน เห็นจินเสี่ยวฮวาพูดคุยอยู่กับชาวตะวันตกที่มาแลกเปลี่ยนสินค้า โดยมีล่ามที่ซ่งจื่อหรูสอนคอยแปลให้หากว่าไอ้ฝรั่งผมทองไม่เอ่ยชมว่านางสวยเป็นสตรีที่งดงาม และถามว่านางมีคู่ครองหรือยัง คงไม่ทำให้ประมุขหอโกรธจนอุ้มเมียมาลงโทษอยู่จนตอนนี้ยังไม่เลิกหรอก"อร๊ายท่านอา เบาหน่อย ข้าจะไม่ไหวแล้วนะอร๊าย โอ๊ยท่านโกรธอะไรมา ข้าเสียวจะตายแล้วอื้อ" จินเสี่ยวฮวาประท้วง"ไอ้หัวทองผิวเผือกนั่นเกี้ยวเมียข้าไม่โมโหได้หรือ เสี่ยวฮวาจ๋าคนดีตั้งแต่เจ้าคลอดลูกมายิ่งสวยวันสวยคืนดูสิ ตรงนี้ก็อวบอิ่ม ตรงนี้ก็เต็มมือแน่นไปหมดหืม อ่าห์รักเจ้าจริงๆเมียจ๋า"ตอนนี้เขาขึ้นเป็นประมุขหอเหลียนฮวาแทนท่านอารองหลี่ไหลฝูแล้ว หลานสาวเขาสร้างเรือสำราญอะไรสักอย่างให้ล่องไปเรื่อยๆ ท่านอาวางมือจากยุทธภพออกท่องเที่ยวกับท่านพ่อจะกลับในอีกหกเดือน หลี่ไค่ซุนกำลังถูกฝึกให้พร้อมอนาคตหลี่ไค่ซุนนั่งมองสตรีที่กำลังวาดภาพอยู่ตรงหน้า เขาลุกไปหยิบพู่กันออกก่อนจะช้อนนางขึ้นแล้ววางบนเตีย
ลิขิตแห่งรัก ตั้งครรภ์พร้อมกัน
ตั้งแต่วันที่หลี่ถิงถิงยอมตามใจเขาจากนั้นจ้าวเทียนหยางก็อยู่แต่ในห้องไม่ยอมปล่อยคนรักออกมา จนมีเรื่องให้ต้องไปทำก็อิดออดจนถูกหลี่ถิงถิงต้องดุจริงจัง จะถึงวันแต่งงานแล้วอีกครึ่งเดือนหลี่ถิงถิงอยู่ๆก็เกิดเกลียดขี้หน้าคนตัวโตขึ้นมาดื้อๆ"อย่ามาใกล้หม่อมฉันนะเพคะ หม่อมฉันเหม็นขี้หน้าพระองค์""คนดี ข้าทำอะไรผิดกันถิงถิงคนงามอย่าทำแบบนี้สิ มีอะไรบอกมาเถอะ""ไม่มี ไม่รู้อยู่ๆหม่อมฉันก็ไม่อยากอยู่พระองค์ เหม็นขี้หน้าจะตายอยู่แล้วฮือๆๆๆ องค์ชายหม่อมฉันรักองค์ชายนะเพคะแต่อย่ามาใกล้ได้ไหมฮือๆๆ"จ้าวเทียนหยางอ่อนใจ เมียอยู่ๆก็เกลียดขี้หน้าเขาไม่มีสาเหตุวันนี้ทุกคนมากินข้าวร่วมกันที่ตำหนักเหลียนฮวา อาหารมากมายถูกยกขึ้นโต๊ะแต่ซ่งจื่อหรูกับหลี่ถิงถิงเกิดไม่อยากกิน พอเห็นหน้าจ้าวเทียนหยางยิ่งเกิดอยากอาเจียนจนต้องอุ้มกลับห้อง"น้องห้าเป็นอะไรไป อาจารย์รบกวนท่านตรวจนางสักหน่อยเถอะ "ซ่งจื่อหรูให้ไห่มิ่งหยวนไปดูหลี่ถิงถิงที่ตอนนี้เอาแต่ร้องไห้ นางบอกรักจ้าวเทียนหยางแต่ไม่อยากเจอหน้าเขาตกลงนี่มันอะไร เสียงร้องไห้หาคนรักสักพักก็อาเจียนไล่เขาออกมากซ่งจื่อหรูจะลุกไปดูน้องสาวก็หน้ามืดจนจ้าวเฟยหรงต้องมาประค
ลิขิตแห่งรัก เร่งวันแต่ง
หลี่อาไช่พาจ้าวเฟยเซียนหัดขี่ม้า ไม่นานนางก็เริ่มขี่คล่องขึ้น พระอาทิตย์ใกล้ตกแล้วแสงสีแดงงดงามกระทบใบหน้านวล หลี่อาไช่กระชบอ้อมแขนคนตรงหน้า ค่อยๆควบม้าๆช้าๆพาคนรักเขากลับบ้าน"เซียนเซียน ขอพี่หอมสักทีได้ไหม เจ้าน่ารักจนพี่อดใจไม่ไหวนะ""แค่ครั้งเดียวนะ เดี๋ยวเสด็จพ่อกับเสด็จพี่รู้เข้าเอาท่านตายแน่"หลี่อาไช่ก้อมลงหอมแก้มนางจากนั้นก็กดคางลงบนศรีษะจ้าวเฟยเซียนพามาส่งที่ตำหลักก่อนเข้าประตูยังแอบหอมนางอีกสองครั้ง อุ้มนางลงจากหลังม้าแต่ไม่ยอมให้เท้าถึงพื้น เขาอุ้มพาจ้าวเฟยเซียนมาส่งถึงตำหนักใน จ้าวเฟยหรงคิ้วกระตุก ไอ้เด็กนี่มันเกินไปไหมน้องสาวข้าสิบสองเองนะ"หม่อมฉันทูลลานะพะย่ะค่ะ พอดียังไม่ได้ไปคาราวะท่านแม่เลย พี่สี่ข้าไปก่อนนะขอรับ"หลี่อาไช่ไปแล้วแต่มีคนหน้าตึงอยู่ตรงนี้จนซ่งจื่อหรูหัวเราะเขา"คิกๆ ท่านอ๋องทีนี้เขาใจหัวอกท่านปู่กับท่านอาหม่อมฉันหรือยังเพคะ ทรงหวงน้องสาวเป็นด้วยหรือ อื้อ"จ้าวเฟยหรงไม่ปล่อยให้เมียสาวล้อเลียน เขาช้อนอุ้มพานางเข้าห้องลงโทษที่หัวเราะเยาะ"อื้อ ท่านอ๋องหม่อมฉันไม่ไหวแล้ว อร๊าย นับวันยิ่งโลดโผนนะเพคะ อึ๊ยสะ เสียว ท่านอ๋อง""บอกแล้วไงจะสอนให้ ตั้งใจเรียนนะเ
ลิขิตแห่งรัก แม่ทัพหลี่ (หลี่อาไช่)
อาชาสีดำทะมึนน่าเกรงขามกำลังควบมาทางหน้าหมู่บ้าน ด้านหลังมีอีกสองคนตามมาด้วย เมื่อมาถึงหน้าหมู่บ้านสกุลหลี่ก็ลงจากม้า ทหารคนสนิทรับสายจูงไป เด็กน้อยวัยสองขวบเดินเตาะแตะๆมาหากางแขนให้อุ้ม"เสี่ยวเว่ยเด็กดี ตัวสูงขึ้นแล้วมาให้พี่อุ้มหน่อย" อู๋กังเดินตามบุตรชายมาหลี่อาไช่เห็นเขาจึงทักทาย"ท่านพ่อ ท่านแม่อยู่ก็เดือนหรือขอรับ"อู๋กังพยักหน้า เขาแต่งงานกับไป๋ลู่มีบุตรชายหนึ่งคนและเพิ่งจะได้บุตรสาวอีกหนึ่งคน หลี่อาไช่ตอนนี้อายุสิบหกแล้วฝีมือเก่งกาจจนได้เป็นแม่ทัพตะวันออกควบคุมเจ็ดมณฑล"อาไช่ คนสกุลหวังเหล่านั้นฝีมืลูกหรือเปล่า หากจบได้ก็จบเถอะมารดาเจ้านางอยู่สงบสุขแล้ว"อู๋กังรักเขาเสมือนบุตรตนเอง ไม่อยากให้เขาเคียดแค้นเรื่องในอดีต จนทำลายอนาคต หลี่อาไช่ถอนหายใจ"เดิมทีก็ไม่อยากจะยุ่ง แต่ใครจะรู้ว่าสองผัวเมียนั้นเคยขายท่านแม่ของข้าไม่พอ ยังคิดจะขายน้องสาวคนเล็ก อาเล็กนางอายุเท่ากับข้า ท่านปู่ท่านย่าจากไปลุงใหญ่เปรียบเหมือนบิดา จัดการทุกอย่างให้แต่งงานไปก็ยังดีแต่นี่จะให้ไปเป็นอนุเศรษฐี ข้าไม่สั่งสอนคงไม่ได้ขอรับท่านพ่อ""แล้วทำเช่นไร อย่าให้มารดาเจ้ารู้เล่า""ข้าส่งบ้านใหญ่ไปชายแดนเนรเทศทั้ง
ลิขิตแห่งรัก ได้เข้าหอสักที nc
ซ่งจื่อหรูไม่มีความลับกับจ้าวเฟยหรงอีกต่อไป นางพาเขาเข้ามาในมิติครั้งแรกนางลองดูหลังจากที่รู้ว่าเข้ามาได้ที่นี่ก็เป็นสวรรค์ของคนสองคนไม่มีความวุ่นวายมีเพียงสายลมแสงแดดอ่อนๆ สวนดอกไม้หลากสีสัน ในลำธารร่างเปลือยของซ่งจื่อหรูกำลังแหวกว่าย จ้าวเฟยหรงนั่งมองอย่างหลงไหล ก่อนจะเดินลงน้ำไปหาคนรัก จ้าวเฟยหรงจูมนางดูดดื่ม รั้งแผ่นหลังนางเข้าหาให้ทรวงอกลอยเด่นจากนั้นก็ก้มลงดูดเม้นจนซ่งจื่อหรูครางออกมาก่อนจะช้อนร่างงามเดินขึ้นฝั่งพาเข้าไปในบ้านวางลงบนเตียงอย่างทะนุถนอม ซ่งจื่อหรูยังสงสัยจากเตียงโบราณอันเดิมอยู่ๆ กลายเป็นเตียงติดสปิงได้ไง เพิ่งเข้าใจก็วันนี้แหละเฮ้อ ริมฝีปากครอบครองทรวงอกอวบอิ่มราวกับเด็กน้อยดื่มน้ำนมจากอกมารดา ซ่งจื่อหรูเต็มสิบแปดมาครึ่งกว่าปีแล้ว จ้าวเฟยหรงอยากรักนางเต็มทีผ่านช่วงอันตรายมาแล้ว เขาแข็งขึงจะระเบิดอยู่แล้ว ปากน้อยๆกับมือน้อยๆนั้นดับอารมณ์เขาไม่อิ่ม"ท่านอ๋อง เบาๆสิเพคะอดอยากหรืออย่างไรไม่ใช่ว่าให้ท่านทุกคืนหรือ""เมียจ๋า เข้าหอกันนะข้าทนไม่ไหวแล้ว นับวันเจ้ายิ่งงามนักคนดี นี่เลยเวลามาแล้วรู้ไหมฉู่ซีฮวนเด็กคนนั้นลูกชายเพิ่งได้สามเดือนหลี่ซินซินก็ตั้งครรภ์คนที่สองแ
ลิขิตแห่งรัก ฉู่ซีฮวน
จ้าวเฟยหรงอุ้มพระชายาคนงามกลับไปแล้วไห่เมิ่งหยวนบอกว่าถูกแทงเกือบเข้าจุดสำคัญห่างไปเพียงครึ่งชุ่น หากร่วมหอแล้วตั้งครรภ์อาจเป็นอันตรายทั้งแม่และลูก รออีกสักหนึ่งปีให้นางหายดีกว่านี้ก่อน หนิงอ๋องจึงทำได้แค่เพียงนอนกอดคนรักและหาเศษหาเรอแค่นั้น ซ่งจื่อหรูสงสารเขาแต่ต้องใจแข็งนางอยากให้ร่างกายสมบูรณ์ นางต้องการตั้งครรภ์คลอดบุตรให้เขาเท่าที่เขาอยากมี"เอ่อ ซินซินไปเดินเล่นเป็นเพื่อนข้าหน่อยสิ เจ้าว่างหรือไม่"ฉู่ซีฮวนเอ่ยถามสาวน้อยตรงหน้า เขาบาดเจ็บรักษาตัวอยู่ที่นี่มาสามเดือนกว่าแล้ว สาวน้อยคนนี้คือคนที่คอยดูแลเขา นางมีดวงตากลมโต ใบหน้าหวานปากจิ้มลิ้มรับกับจมูกที่รั้นนิดๆ บางครั้งเอาแต่ใจแง่งอนกับท่านปู่ของนาง มิน่าคนราชวงศ์ต้าเหลียงถึงมารวมกันอยู่ที่นี่ หมู่บ้านนี้ล้วนแซ่หลี่มองไปทางไหนหาคนขี้เหร่ไม่เจอจริงๆ รวมถึงแม่สาวน้อยตรงหน้าคนนี้ด้วย"พี่ซีฮวนจะไปไหนหรือเจ้าคะ ข้าว่างพอดีท่านหายแล้วควรออกมาเดินบ้างก็ดี"หลี่ซินซินมองหน้าเขา ยังมีองครักษ์ยืนอยู่ฉู่ซีฮวนจึงจุงมืนางพาออกมา"เจ้ากลัวไหม บนเขาชิงลั่วมีดงดอกไม้อยู่ข้าอยากไปนั่งเล่นที่นั่น"ฉู่ซีฮวนเอ่ยขึ้น หลี่ซินซินส่ายหน้าเขาจึงโอบเอว
ลิขิตแห่งรัก อาหรูเจ้ากลับมาแล้ว
ยามอวิ๋นเปลือกตาของซ่งจื่อหรูค่อยๆขยับ ขนตาที่งามงอนคู่นั้นกระพริบช้าๆ ซ่งจื่อหรูลืมตาขึ้นก็เห็นว่าตนเองนอนอยู่บนเตียงในตำหนักเหลียนฮวา รู้สึกถึงอะไรบางอย่างพาดอยู่ที่หน้าท้อง นาวหันไปดูก็เห็นเป็นจ้าเฟยหรงนอนกอดนางอยู่เขาและนางสวมชุดแต่งงานซ่งจื่อหรูพยายามนึกถึงเรื่องที่ผ่านมา นางจำไว้ว่าอวิ่นเย่วและอวิ่นห่าวพานางมาส่ง วันนี้เป็นวันแต่งงานของนางและเขา เพียงเพื่อรักษาสัญญาที่ให้ไว้แม้ต้องแต่งกับร่างไร้วิญญาณเขาก็ไม่หวั่น ซ่งจื่อหรูพลิกตัวเข้าหาอกกว้างก่อนใช้มือค่อยไปลูบไล้ใบหน้างามนั้น"ท่านพี่ ข้าคิดถึงท่านเหลือเกิน ท่านพี่ของข้าฮือๆๆ"จ้าวเฟยหรงรู้สึกตัวลืมตา คนตรงหน้าฟื้นแล้วนางกำลังร้องไห้แขนเรียวกอดเอวหนาของเขาเอาไว้แน่น นางบอกรักเขานางคิดถึงเขา"น้องหญิง เจ้ากลับมาแล้วเด็กดีของข้า ในที่สุดเจ้าก็กลับมาสักที"จ้าวเฟยหรงร้องไห้นับจากวันที่นางหลับไหลไม่มีวันใดที่น้ำตาลูกผู้ชายของเขาไม่หลั่งริน แต่วันนี้เขาร้องไห้เพราะในที่สุดนางก็กลับมาสักที จ้าวเฟยหรงกดร่างนุ่มนิ่มเอาไว้จุมพิตนางดูดดื่ม จนคนตัวเล็กต้องประท้วง"อื้อๆๆๆท่านพี่ข้าหายใจไม่ออกท่านกอดแน่นเกินไปแล้ว ""ทูลหัว คนดีของข้า ข
