LOGINShare
พิษกำเริบ2
Last Updated:
2024-11-27 22:47:39Related chapters
ลิขิตแห่งรัก หมั้นหมาย
ซ่งจื่อหรูเดินไปเปิดประตูรั้วก็เห็นหลี่ถิงถิงยืนอยู่ ด้านหลังมีเกวียนวัวตามมา ในเกวียนมีข้าวของวางไว้"พี่สี่พวกเขาบอกว่ามาจากโรงเหล็กในตำบลนำของที่พี่สั่งไว้มาส่งเจ้าค่ะ"หลี่ถิงถิงอธิบาย ซ่งจื่อหรูพยักหน้าจากนั้นคนงานก็ช่วยนางขนของมาไว้ด้านใน ซ่งจื่อหรูจ่ายเงินส่วนที่เหลือคนงานของร้านเหล็กก็กลับไป"น้องห้า พี่มีเรื่องต้องทำเจ้าช่วยไปตามพี่สามมาหาพี่สักหน่อย รีบไปรีบมา"ซ่งจื่อหรูสั่งจบหลี่ถิงถิงก็รับคำและรีบวิ่งกลับบ้าน แค่เพียงถ้วยชาหลี่ม่านอวี้ก็เดินตามมา"น้องสี่ มีอะไรหรือไม่พี่กลัวท่านแม่อาละวาดอีก เมื่อวานนางก็ตีกับท่านย่า"หลี่ม่านอวี้เอ่ยถาม"พี่สามข้าต้องการให้ท่านเข้าตำบลแทนข้าสักหน่อย หนึ่งไปจินปู่เตี้ยนนำจดหมายไปให้จินเหนียง สองนำจดหมายและสิ่งของเหล่านี้ไปที่ร้านเถ้าแก่เหลียง สามนำร่มและพัดสองเล่มนี้ไปร้านหนึ่งในใต้หล้าของคุณหนูจาง จางอวี้เซียน จากนั้นซื้อของสำหรับต้อนรับท่านปู่วันนี้ กับซื้อของเซ่นไหว้บรรพบุรุษตามรายการที่เขียน พี่จิงเสวียนจะไปเป็นเพื่อนท่านเอง ให้ถิงถิงดูแลป้าสะใภ้ใหญ่หนึ่งวัน นางไม่เป็นไรหรอกถ้าไม่มีใครไปกระตุ้นนาง"เมื่อบอกกล่าวหลี่ม่านอวี้เรียบร้อยนา
Last Updated : 2024-11-27ลิขิตแห่งรัก ซื้อของเซ่นไหว้
หลี่ม่านอวี้ตรงไปยังตำบล วันนี้หลี่ซ่งเหวินพาหลี่ไค่ซุนบุตรชายไปบ้านแม่ยายพร้อมภรรยาเพื่อบอกข่าวดีที่บุตรชายของเขาสอบติด หลี่ม่านอวี้จึงต้องขอยืมเกวียนวัวของปู่ใหญ่มาโดยมีจิงเสวียนเป็นคนบังคับ"นี่พี่จิงเสวียน ทั้งเอวและคอขอข้าเคล็ดไปหมดแล้ว ข้าอยากอาเจียนมากเลย"หลี่ม่านอวี้พะอืดพะอม"ขอโทษจริงๆนะแม่นางม่านอวี้ ข้าเคยแต่บังคับม้าน่ะทำเจ้าลำบากเสียแล้ว"จริงเสวียนไม่เคยบังคับเกวียนวัว เขาพามันเดินหน้าสามก็จะถอยหลังสองก้าว พอเริ่มจะบังคับได้ก็ควบทันที จนหลี่ม่านอวี้เมาเกวียน อาเจียนไปหลายรอบ"อืม ไม่เป็นไรหรอก ท่านช้ากว่านี้หน่อยก็แล้วกัน วัวไม่ใช่ม้าท่านเร่งไปมันก็ไม่ได้ไวขึ้นหรอก"จิงเสวียนผ่อนแรงลง เห็นสภาพนางก็อดตำหนิตนเองไม่ได้ แต่เขาไม่เคยขับเกวียนจริงๆนี่นา ไม่นานทั้งสองก็ถึงตำบล จิงเสวียนนำเกวียนไปจอดไว้ จ่ายเงินค่าจ้างผู้ดูแลจากนั้นก็เดินตามหลี่ม่านอวี้ไปจินปู่เตี้ยนเมื่อถึงจึงเคาะประตูร้านเรียกจินเหนียง สักพักก็มีคนเปิดประตูออกมา เป็นเด็กสาวคนนึงอายุประมาณสิบห้าปี หน้าตาสะสวยคล้ายจินเหนียงถึงแปดส่วน หลี่ม่านอวี้บอกจุดประสงค์ที่มานางจึงร้องเรียกคนด้านใน"ท่านแม่ มีแม่นางแซ่หลี่
Last Updated : 2024-11-27ลิขิตแห่งรัก ท่านปู่กลับมาแล้ว
ซ่งจื่อหรูทำกับข้าวอย่างน้ำแกงหนึ่งอย่าง ชุดที่จินเหนียงตัดนั้นงดงามอย่างมานางมีฝีมือด้านนี้จริงๆ พรุ่งนี้ต้องขึ้นเขาไปเก็บกวาดสุสาน ผักที่อยู่ในมิติเติบโตเต็มที่แล้ว น้ำในลำธารสามารถช่วยเร่งการเติบโตได้อย่างดี นำมาให้คนในบ้านดื่มกิน ทุกคนล้วนสุขภาพดีขึ้นยกเว้นเพียงฮั่วหราน น้ำในมิติไม่แน่ใจว่าสามารถถอนพิษชนิดนี้ได้ไหมนี่เป็นพิษที่สกัดจากงูเจ็ดชนิด การสกัดพิษชนิดนี้ต้องจับงูขณะที่พวกมันจำศิลมาสกัดเอาพิษออกมาใช้ ใส่เพียงนิดจะทำให้เกิดอาการหนาวสั่นคล้ายเป็นโรคลมหนาว เมื่อจุดกำยานที่ทำจากเครื่องหอมยิ่งเป็นการกระตุ้นพิษงูให้กำเริบ หญ้าเหมันต์เป็นสมุนไพรที่ใช้ดูดพิษงูนี้ งูที่ใช้สกัดพิษเป็นงูเลือดเย็นต้องใช้ความเย็นที่มากกว่ามาดูดซับ เสียงของซ่งจื่อเย่วร้องเรียกนางจึงออกจากภวังค์"พี่ใหญ่....พี่ห้ามาบอกว่าท่านปู่ใกล้ถึงแล้วเจ้าค่ะ"ซ่งจื่อเย่วบอกแก่พี่สาว ทั้งสามคนเปลี่ยนชุดใหม่ ซ่งจื่อหรูเห็นทรงผมที่ฮั่วหรานทำให้ของซ่งจื่อเย่วและซ่งจื่อห่าวก็เอ่ยชม"อาสะใภ้ ฝีมือทำผมของท่านงามนัก วันหลังข้าคงต้องหัดเรียนกับท่านบ้างแล้วเจ้าค่ะ"ซ่งจื่อหรูเอ่ยชม"ได้สิ วันไหนเจ้าว่างก็มาเรียนอาสะใภ้จะสอนเจ้
Last Updated : 2024-11-27ลิขิตแห่งรัก เลี้ยงลูกอย่างไรยังสู้เด็กคนนึงเลี้ยงน้องไม่ได้เลย
ซ่งจื่อหรูออกมาจากมิติก็เห็นซ่งจื่อเย่วนอนหลับน้ำลายไหลมุมปาก ส่วนขานั้นวางก่ายอยู่บนหน้าอกของซ่งจื่อห่าวน้องชาย"พี่ใหญ่...ข้าอยากกินลูกท้อจังคงหวานมากเลย"ซ่งจื่อเย่วละเมอถึงลูกท้อ ที่พวกเขาเพิ่งปลูกเมื่อวานต้นที่นางนำออกมามีลูกท้อเล็กๆติดอยู่ ซ่งจื่อหรูใช้มือค่อยๆลุบปอยผมที่ยุ่งเหยิงจากใบหน้าน้อยๆเนื่องจากนางนอนดิ้น ซ่งจื่อห่าวรู้สึกถึงว่ามีคนมองอยู่จึงตื่นขึ้นมา ก็เห็นพี่สาวคนโตกำลังใช้ผ้าซับน้ำลายพี่สาวคนรองอยู่จึงเอ่ยถาม"พี่ใหญ่ เหตุใดยังไม่นอนขอรับนี่ก็ดึกแล้ว"ซ่งจื่อห่าวลุกขึ้นมาก่อนจะถามพี่สาว"พี่ไปสุขามานะ จื่อห่าวนอนเถอะอีกหนึ่งชั่วยามก็ใกล้เช้าแล้ว พรุ่งนี้ต้องไปสุสานท่านพ่อท่านแม่และท่านตาบนเขาเพื่อทำความสะอาด มะรืนก็เชงเม้งแล้ว"ซ่งจื่อหรูบอกแก่น้องชายจากนั้นทั้งคู่ก็นอนลง ได้ยินเสียงซ่งจื่อเย่วละเมอถึงของกินเป็นระยะ เด็กคนนี้ในหัวคงมีแต่เรื่องกินจริงๆยามเหมาซ่งจื่อหรูตื่นขึ้นมาก่อไฟหุงข้าว นางต้มโจ๊กจากนั้นก็ล้างเปลือกไข่จนสะอาดสิบฟองใส่ในหม้อโจ๊กต้มพร้อมกัน เนื้อหมูที่อยู่ในโอ่งที่บ่อน้ำเหลือไม่มาก นำมาสับก่อนจะใส่เกลือปรุงรสเล็กน้อย นำขิงและต้นหอมมาซอยวันก่อนขึ้นเ
Last Updated : 2024-11-27ลิขิตแห่งรัก ไหว้บรรพบุรุษ
หลี่ไหลฝูพูดจบก็โบกมือตัดบท แม่เฒ่าหลี่ไม่กล้าหากมีปัญหาตอนนี้คงไม่ดีแน่ๆจึงจำใจปลุกหลี่อ้ายเสิ่นให้ไปซักผ้า ให้หลี่ต้าเหวินตามหลี่ต้าจูไปนา เขาถึงกับกัดฟันนึกในใจว่าไม่รู้บิดาจะกลับมาทำไม หลี่อ้ายเสิ่นงอแงไม่ยอมทำ แต่ด้วยภายใต้สายตาจับจ้องของหลี่ไหลฝูสุดท้ายแม่เฒ่าหลี่จำต้องลากนางไปและช่วยบุตรสาวซักผ้าที่ริมแม่น้ำ สร้างความประหลาดใจแก่คนในหมู่บ้านมากนัก มีเสียงซุบซิบไม่ขาด"เกิดอะไรขึ้น ร้อยวันพันปีไม่เห็นหลี่อ้ายเสิ่นจะหยิบจับอะไรสักอย่าง""นั่นสิ อย่าว่าแต่นางเลยเจ้าเคยเห็นยายเฒ่านี่ทำงานหรือเปล่า วันๆเอาแต่เอาเปรียบผู้อื่น""ชู่!!จุ๊ๆๆ เมื่อเช้าข้าได้ยินว่าท่านลุงไหลฝูดุนาง หากว่าใครไม่ทำก็ไม่ต้องกินข้าว เฮ้อพูดก็พูดเถอะ เด็กจื่อหรูคนนั้นนะจิตใจดีเสียจริงๆ เด็กไปในหมู่บ้านเราที่ไปช่วยงานนางกลับบ้านมามีของกินติดกลับมาด้วยทุกครั้งไม่เคยขี้เหนียวเลย แถมกิริยามารยาทลูกหลานพวกเราก็ดีขึ้น""มิน่าเมื่อเช้าข้าได้ยินลุงไหลฝูงพูดว่าแก่จนปูนนี้เลี้ยงลูกยังไม่ได้ดีเท่าเด็กคนนึง"ชาวบ้านนินทาสองแม่ลูกซักผ้าเสร็จก็พากันเดินหัวเราะจากไป หลี่อ้ายเสิ่นโยนเสื้อลงถังไม้พร้อมกระทืบเท้าปากก็ด่าซ่งจื่อ
Last Updated : 2024-11-27ลิขิตแห่งรัก เจราจาขายหมูและไก่
หลังจากลงจาเขาชิงลั่วซ่งจื่อหรูพาน้องๆกลับบ้าน จากนั้นก็นั่งกินมื้อเช้า จิงเสวียนล้วงบางอย่างมาส่งให้ซ่งจื่อหรู เป็นกล่องไม้ยาวแกะสลักงดงามกล่องนึง นางรับมาจากนั้นก็เปิดออกดู เห็นปิ่นปักผมหยกสีเขียวมรกตอันหนึ่ง หยิบขึ้นมาส่องก็เห็นประกายจากหยกคล้ายเกลียวคลื่นดูแล้วงดงามยิ่งนัก แต่ก็ไม่เข้าใจว่าเหตุใดจิงเสวียนจึงมอบให้นาง"พี่จิงเสวียนเหตุใดพี่จึงให้ของสิ่งนี้แก่ข้า มันมีค่ามากเกินไป อีกทั้งข้ายังเด็กไม่คู่ควรหรอกเจ้าค่ะ ข้าเองก็ไม่ได้คิดกับท่านเช่นชู้สาว" ซ่งจื่อหรูแปลกใจ"แม่นางซ่งล้อเล่นแล้วท่านอย่าเข้าใจข้าผิด นี่เป็นของที่คุณชายของข้าให้นำมามอบแด่แม่นางซ่งขอรับ คุณชายกล่าวว่าของชิ้นนี้จะงามก็ต่อเมื่ออยู่กับท่าน"จิงเสวียนรีบแก้ตัว"อาหรู หรงเอ๋อร์อุตส่าห์มีน้ำใจเจ้ารับไว้เถอะ อีกอย่างตอนนี้เจ้าก็หมั้นหมายกันแล้วถือเสียว่านี่เป็นสินสอดก็แล้วกัน""แต่ว่าอาสะใภ้ ข้ายังเด็กอยู่เลยนะเจ้าคะ""พี่ใหญ่ท่านก็อายุสิบสี่แล้ว แม้ว่าท่านปู่จะกลับมาแล้ว แต่ตอนนี้เราใช้แซ่ซ่งมิใช่แซ่หลี่เรื่องคู่ครองท่านตัดสินใจเองได้"ซ่งจื่อห่าวที่เงียบมาตลอดเอ่ยขึ้นมา เมื่อซ่งจื่อห่าวพูดจบก็นั่งกินข้าวต่อเงียบ
Last Updated : 2024-11-27ลิขิตแห่งรัก เตรียมตัวขึ้นเขา
จางต้าหู่ไปแล้ว หลี่ฝูเหยาถอนหายใจเด็กคนนี้ยังคงคิดเผื่อชาวบ้าน ก่อนจะนำจดหมายหนึ่งฉบับส่งให้ซ่งจื่อหรู"ใต้เท้าเซี่ยท่านนั้นให้คนนำมาให้เจ้า ลองดูเถอะว่าเขาว่าอย่างไรบ้าง"ซ่งจื่อหรูเปิดอ่านเซี่ยหนานอินกล่าวในจดหมายว่าตอนนี้สถานการณ์ชายแดนทั้งสองไม่สู้ดี งบบรรเทาทุกข์คงไม่อาจมีให้เรื่องสร้างท่าเรือเขาเห็นด้วยติดขัดแค่งบประมาณ เขามีเงินส่วนตัวจำนวนหนึ่งประมาณแปดหมื่นตำลึง จึงอยากถามซ่งจื่อหรูคิดว่าจะทำเรื่องนี้ได้สำเร็จหรือไม่ หากทำได้จะให้คนนำเงินมาให้" หลานสี่เจ้ารู้จักกับใต้เท้าท่านนั้นด้วยหรือ" หลี่ไหลฝูเอ่ยปากถามหลานสาว"เจ้าค่ะท่านปู่ ครั้งก่อนเขามาติดต่อเรื่องมันเทศ ข้าปรึกษาว่าจะสร้างท่าเรือขนส่งสินค้าให้เมืองหลวงและขายไปยังต่างถิ่น และงดเว้นภาษีให้เรา ท่านปู่ใหญ่ใต้เท้าเซี่ยกล่าวว่าดูเหมือนงบบรรเทาทุกข์ไม่มีให้เราแล้ว แต่ใต้เท้าเซี่ยสามารถให้ข้ายืมเงินส่วนตัวเขามาใช้ได้ ท่านปู่ใหญ่รบกวนท่านช่วยไปคุยกับนายอำเภอสักหน่อย ว่าเราสามารถขอยืมทหารมาช่วยก่อสร้างได้หรือไม่ ประการแรกพวกเขาจะได้ควบคุมคนที่ชอบก่อความวุ่นวาย ประการที่สองอำเภอเองก็มีงบไม่พอจะเลี้ยงดูไพร่พล พวกเขาได้กินวัน
Last Updated : 2024-11-27ลิขิตแห่งรัก ขึ้นเขาเทียนซาน1
ซ่งจื่อหรูเอ่ยลาเพื่อนสนิทหูเจียวเจียวคว้าข้อมือนางแกว่งไปมาอย่างแง่งอนจนถูกป้าหูดุจึงยอมปล่อยมือซ่งจื่อหรู เมื่อมาถึงบ้านก็เห็นจิงอี้กลับมาแล้ว"พี่จิงอี้ได้ของครบหรือไม่เจ้าคะ""ได้ครบ มีชุดไฟสิบชุดเสื้อบุนวมสามตัว อ้อข้าไปซื้อสมุนไพรไล่แมลงมานะเผื่อไว้ก่อน จริงสิพี่ชายข้าไม่รู้ไปไหน ทำไมข้ายังไม่เห็นเขาเลยตั้งแต่ไปส่งสำรับตอนเช้าที่บ้านท่านปู่ของท่าน"จิงอี้บ่นอุบอิบ"พี่จิงอี้ท่านรอบคอบนัก ส่วนพี่จิงเสวียนไปช่วยงานท่านปู่ข้าน่ะ พอดีเดี๋ยวจะมีคนมารับไก่ที่ขาย พี่ใหญ่กับพี่รองไม่อยู่ไปสำนักศึกษาแล้ว พี่จิงเสวียนจึงช่วยคำนวนให้ว่าตรงกันหรือเปล่า"จิวอี้พยักหน้าก่อนจะหยิบกล่องขนมส่งให้ซ่งจื่อหรูแล้วทำท่าทีเขินอาย"เอ่อแม่นางซ่ง ข้ากินของๆเจ้าทุกวันเลยข้าเกรงใจนี่ขนมข้า ๆซื้อมาฝาก"ซ่งจื่อหรูหัวเราะพร้อมกับเอ่ยขอบคุณเขา จากนั้นก็ไปดูอาการฮั่วหรานในห้อง เด็กสองคนเช็ดหน้าเช็ดตาให้นางอยู่ ซ่งจื่อห่าวนั่งอ่านตำราอยู่ข้างๆ"พอแล้วๆ แม่ดีขึ้นแล้วละเซียนเอ๋อร์ ขอบใจเจ้าด้วยนะอาเย่ว""ท่านอาสะใภ้เห็นท่านป่วยแบบนี้จื่อเย่วปวดใจมากๆเจ้าค่ะ จื่อเย่วกินข้าวไม่ได้เลย"" ใช่เจ้าค่ะท่านแม่พี่จื่อเย่วพ
Last Updated : 2024-11-27
Latest chapter
ลิขิตแห่งรัก เขารังแกอาเล็กเจ้าเช่นนี้ใช่หรือไม่
เซี่ยหนานอินถูกเจ้าอาวาสลากไปเด็กสามคนจึงเป็นอิสระ ซ่งจื่อเย่ว ซ่งจื่อห่าวและจ้าวเฟยเซียนอยู่กับจางอวี้เซียน มีองครักษ์ของจวนเจ้าเมืองดูแล จิงอี้ถูกสั่งห้ามเข้าใกล้หลี่อ้ายเสิ่น จนกว่าจะแต่งงานนางถูกหลี่ไหลฝูพาไปฟังธรรมด้านในด้วยเดินมาถึงหลังวัดส่วยเอี๊ยหลี่ม่านอวี้ก็นั่งลงบนก้อนหินกลางป่าท้อ"นั่งก่อนเถอะ ข้าเหนื่อยแล้ว"หลี่ม่านอวี้ถอนหายใจ"พี่สาม ท่านคิดอะไรอยู่ทำไมดูท่านทำหน้าสงสัยตลอดเวลา"ซ่งจื่อหรูเห็นสีหน้าพี่สามเหมือนท้อใจตอนที่จิงอี้เดินมาหาหลี่อ้ายเสิ่น"เมื่อคืนอาเขยไปหาอาเล็ก ตอนที่ท่านปู่ไปคุยเรื่องแต่งงานของนางที่บ้านปู่ใหญ่" หลี่ม่านอวี้พูดไปถอนหายใจไป"อาเขย เจ้าหมายถึงจิงอี้หรือ"จิงเสวียนถาม"เจ้าค่ะพี่จิงเสวียน เขาบอกให้ข้าเรียกเขาอย่างนั้น อาเขยนำปิ่นปักผมไปให้อาเล็ก ข้าบอกว่าเข้าไม่ได้ท่านปู่สั่งไว้ เขาก็อ้อนวอน ข้าจึงให้แค่แป๊บเดียว""จากนั้นล่ะ เกิดอะไรขึ้น ท่านปู่พี่จับได้หรือ" หูเจียวเจียวหูผึ่งก่อนมานั่งจะดักหน้าหลี่ม่านอวี้แล้วถามนาง" เปล่าหรอกเจียวเจียว ข้าให้เวลาอาเขยแค่ครึ่งเข่อ พอเห็นท่านปู่มาก็จะไปตามเขา แต่พอเปิดประตู ก็เห็นเขากัดปากอาเล็กอยู่ ริมฝีป
ลิขิตแห่งรัก กำไลที่เหมือนกัน
ถึงเวลาอาหาร วันนี้ทุกคนกินข้าวที่บ้านของซ่งจื่อหรู ฮั่วเฟยหย่งเอ่ยกับพวกเขา"เรื่องที่จิงอี้ทำนับว่าร้ายแรง แม้กฎเกณฑ์ต้าเหลียงไม่เข้มงวดตีกรอบเกินไป แต่นั่นคือทั้งชีวิตของสตรี พวกนางต้องเสียสละร่างกายคลอดบุตรให้เจ้า ต้องคอยดูแลบ้านช่อง หากต่อไปใครชิงสุกก่อนห่ามไม่เข้าออกตามธรรมเนียมข้าไม่เอาไว้แน่ จะรักใคร่นอกกายข้าไม่ว่า แต่ห้ามเลยเถิดจนกว่าจะเข้าหอ"ประโยคสุดท้ายเว้นไว้ให้เจ้าเด็กบ้าเฟยหรงนี่ หากไม่ให้ได้ชิมน้ำหวานเลยคงอกแตกตาย"พะย่ะค่ะ "ทุกคนรับคำพร้อมเพรียงจากนั้นก็กินข้าวต่อ หลังมื้อเย็นทุกคนรีบนอน เช้าต้องไปแต่เช้า ซ่งจื่อหรูอยากเข้าไปในมิตินึกถึงกรอบรูปที่อยู่ๆก็มาวางบนเตียง แต่พรุ่งนี้ต้องเดินทางเลยเว้นไปก่อนหลี่เหิงถือเสื่อเข้ามา แต่จ้าวเทียนเฟยบอกว่าพื้นนั้นเย็นเกินไป ให้ขึ้นมานอนด้วยกัน เขาลังเลอยู่พักใหญ่เกรงว่าจะไม่สมควร จ้าวเทียนเฟยบอกว่า ให้หลี่เหิงนอนด้านใน เวลาเขาทำธุระจะได้ปลุกง่ายหลี่เหิงได้นอนที่บ้านก็สบายใจหลับไม่รู้เรื่อง แม้กระทั่งถูกคนตัวโตเอาเปรียบเขาเกือบค่อนคืน ตื่นมาได้แต่งงคิดว่าตนเองถูกยุงหรือมดกัด แต่ทำไมพี่เทียนเฟยถึงไม่มีรอยอะไรเลยยามเหมาทุกคนตื
ลิขิตแห่งรัก เจ้ารีบโตสักทีเถอะ
ลานบ้านหลี่ หลี่ไหลฝูยืนอยู่กำลังจะซัดฝ่ามืออกไป หลี่อ้ายเสิ่นวิ่งไปขวางเขาปกป้องจิงอี้ที่นอนกระอักเลือดอยู่ หลี่ต้าโจวกับหลี่ต้าจูถูกบิดาโยนไปคนละทิศละทาง"ท่านลุงหลี่ค่อยพูดเถอะ นี่มันเรื่องอะไรกัน จิงอี้เจ้าว่ามาสิ"จ้าวเฟยหย่งไกล่เกลี่ย จิงอี้พยุงตัวเองขึ้นหลี่ไหลฝูวรยุทธไม่เลวเลย เทียบกับท่านอ๋องเขาสูสีทีเดียว ใครจะรู้ช่างไม้หมู่บ้านกันดารจะมีฝีมือขนาดนี้"นายท่าน ข้าต้องการแต่งงานกับอ้ายเสิ่น แต่ผู้เฒ่าหลี่ไม่ยอมขอรับ""นางยังไม่ถึงวัยปักปิ่นด้วยซ้ำ อีกตั้งครึ่งเดือน เจ้ารอวันนั้นค่อยพูดคุยไม่ได้หรือไง" จิงเสวียนดุน้องชาย"พี่ใหญ่ข้ารอไม่ได้หรอก อ้ายเสิ่นนางก็รอไม่ได้ด้วยหากจิงอี้น้อยรอไม่ไหวจะทำไง ข้ากับนางเอ่อ ป่านนี้ไม่รู้ว่าเจ้าตัวน้อยในท้องนางเกิดหรือยังอาจเกิดแล้วมั้ง"หลี่ไหลฝูซัดฝ่ามือใส่จิงอี้ด้วยความโมโห จ้าวเทียนหยางที่ไม่รู้ว่าโผล่มาตอนไหนสกัดฝ่ามือเขาจนไปปะทะต้นไม้ในบ้านหักโค่นลงมาจิวเสวียนหอบหายใจด้วยความโมโหที่นี่ไม่มีคนอื่นเขาจึงเค้นฟันพูดกับน้องชาย"หานจิงอี้ ไอ้เด็กสารเลวหากเป็นชาวบ้านจะไปอะไรลับล่อๆก็ยังพอทน แต่เจ้าเป็นใคร ท่านลุงรู้เรื่องนี้จะว่าอย่างไรหรือต
ลิขิตแห่งรัก เตรียมไปไหว้พระ
ห้องรับรองตำบลซานสุ่ย มีเซี่ยหนานอินนั่งอยู่ด้านบน เซี่ยอวิ๋นนั่งอยู่ซ้ายมือด้านข้าง ถัดไปคือมีกังฉินนายอำเภอ เจ้ากรมโยธา หลี่ไหลฝู หลี่ฝูเหยา ด้านขวามีซ่งจื่อหรู จ้าวเฟยหย่ง จ้าวเฟยเหรงนั่งอยู่ แผนที่เมืองของมณฑลกว่างผิงถูกกางออกบนโต๊ะ เผยให้เห็นเส้นทางน้ำขนาดใหญ่น้อย ซ่งจื่อหรูใช้พู่กันกากบาทจุดที่เรือควรจอดแวะ จึงได้ทั้งหมด ห้าท่าเรือ“หากสร้างท่าเรือตามนี้จะใช้เวลานานเท่าใด” เซี่ยหนานอินถามขึ้น“ใต้เท้างบประมาณคือเงินส่วนตัวของท่านเพียงแค่แปดหมื่นตำลึงจะสร้างพร้อมกันไม่ได้เจ้าค่ะ มีท่าเรือก็ต้องมีที่พักท่านลองออกประกาศหานายทุนเชื่อข้าสิว่าต้องมีคนร่วมลงทุนแน่ๆ”“นายทุนคือสิ่งใดอาหรู แล้วพวกเขาจะยอมให้เงินแก่เราหรือ”จ้าวเฟยหย่งไม่เข้าใจสิ่งที่นาพูดซ่งจื่อหรูจึงอธิบาย“ท่านอาฮั่ว นายทุนคือคนที่ออกเงินให้เรา ก่อน ท่านเจ้ากรมท่านคำนวนที่ดินจากริมฝั่งออกมา ปล่อยเช่าที่ดินให้คนที่ต้องการทำโรงเตี๊ยมและร้านค้าต่างๆเช่าค้าขาย ทำสัญญาระยะยาวสิบปีต่อสัญญาทุกๆสามปี จ่ายค่าเช่ารายเดือน เก็บมัดจำครึ่งหนึ่ง สร้างใกล้เสร็จเก็บส่วนที่เหลือ หากไม่จ่ายภายในเวลาที่กำหนดถือว่าผิดสัญญา จากนั้นให้ปล่อย
ลิขิตแห่งรัก ตอบมาข้าใช่สามีของเจ้าหรือไม่nc
อาหารเสร็จแล้ว เด็กๆถูกองค์ชายห้าพาไปเล่นบนเขาแต่เช้าแล้ว ลูกเสือขาวนอนหลับลุงใหญ่ถามนางว่าเจ้าของแพะถามว่านางรับซื้อหรือไม่ เขาต้องการเงินเป็นค่าสินสอดให้บุตรชาย นางมีเงินจากการขายหมูคราวก่อนหากจะใช้ก็ไม่แปลก จึงตกลงซื้อแพะสองตัวและวัวสามตัวจากบ้านท่านป้าคนนั้น หลังเตรียมอาหารเสร็จเด็กๆกลับมาแล้ว เซียวอวี้หรานกำลังจับล้างหน้าล้างตาเพื่อมานั่งกินข้าว หลี่ไหลฝูเดินมาหา ซ่งจื่อหรูจัดโต๊ะนอกบ้าน"อรุณสวัสดิ์เจ้าค่ะท่านปู่ เมื่อคืนหลับสบายหรือไม่เจ้าคะ" ซ่งจื่อหรูเดินไปคล้องแขนชายชรามานั่ง"อรุณสวัสดิ์ท่านปู่ ขอให้สุขภาพแข็งแรงเจ้าค่ะ/ขอบรับ"ซ่งจื่อเย่วกับซ่งจื่อห่าวก็ลุกขึ้นคำนับเช่นกันจ้าวเทียนเฟยเอ่ยทักทาย หลี่ไหลฝูมองออกว่าครอบครัวฮั่วเฟยหย่งไม่ใช่คนธรรมดา จึงไม่คิดถือสาเรื่องมารยาท"วันนี้ปู่จะเรียกชาวบ้านมาคุย เรื่องว่าต้องขึ้นเขาใช้ไม้ชนิดใดสร้างสะพาน ช่วงบ่ายจะไปตำบล วาดโครงสร้างท่าเรือ เจ้าเองก็สามารถวางค่ายกลทำงานช่างได้ ก็ไปด้วยกันหลายคนจะได้ช่วยกันคิด"หลี่ไหลฝูบอกหลานสาว"ก็ดีเจ้าค่ะ ถ้าเช่นนั้นช่วงเช้าก็แบ่งงานในหมู่บ้านก่อน ช่วงบ่ายค่อยเข้าตำบล อ้อท่านอาฮั่วมาพอดี"ซ่งจื่อห
ลิขิตแห่งรัก งานเลี้ยง3
ทุกคนกินอาหารพูดคุยกันหลี่อ้ายเสิ่นที่ตนเองไม่มีผู้ใดสนทนาด้วยจึงลุกออกจากลานต้นไหวเดินกลับบ้าน เผอิญสวนกับจ้าวเฟยหรงจึงทักทายเขาจ้าวเฟยหรงแค่เพียงพยักหน้า เท้าของหลี่อ้ายเสิ่นหนักอึ้งนางผิดหรือที่เกิดเป็นบุตรสาวของหญิงผู้นั้นทุกคนไม่สนใจนางแล้วนางจะหน้าด้านอยู่ทำไม อยู่ๆก็มีมือแข็งแกร่งมากระชากนางลากไป รู้อีกที่นางก็ติดอยู่กับกำแพงในบ้าน จิงอี้มองหน้านาง"ข้าบอกเจ้าแล้วว่าห้ามยุ่งกับคุณชายข้าหรือที่ข้าเตือนเจ้าไม่คิดฟัง"จิงอี้กดหลี่อ้ายเสิ่นกับกำแพง"ข้าแค่บังเอิญเจอเขา แล้วอย่างไรหากข้าอยากคุยแล้วทำไม หากเขาชอบข้าแล้วอย่างไรท่านมีสิทธ์อะไร"หลี่อ้ายเสิ่นโมโหคนตรงหน้า"เจ้าไม่คู่ควรกับเขา เจ้าอย่าใฝ่สูงเกินไปนัก"เพี๊ยะหลี่อ้ายเสิ่นสะบัดหลุดออดมาก่อนจะตบหน้าจิงอี้จนหันทันที"ข้าคู่ควรหรือไม่ก็ให้เขาตัดสินใจ ไม่ใช่เจ้ามาข่มขู่ข้า อื้อๆๆๆๆ"จิงอี้ไม่ปล่อยให้นางพูดจบเขาก้มลงประกบปปากนาง หลี่อ้ายเสิ่นใช้มือสองข้าทุบตีผลักเขาออก แต่ก็ไม่เป็นผล จิงอี้ปล่อยนางก่อนจะมองจ้องหน้า"วันหลังจำให้ดี ข้าไม่ได้ขู่เจ้า"" จิงอี้ ทำไมข้าต้องเชื่อเจ้า คนสารเลวเจ้าว่าข้าเป็นลูกหญิงแพศยาแล้วเจ้าเล่า เอา
ลิขิตแห่งรัก งานเลี้ยง2พูดคุยเรื่องท่าเรือ
ภรรยาของคนเหล่านั้นไม่เต็มใจที่จะมาหมู่บ้านกันดารแต่เพราะขัดสามีตนเองไม่ได้ ทุกคนนั่งลงหลี่ฝูเหยากล่าวเริ่มงานเลี้ยง อาหารตรงหน้าทำให้สตรีทั้งหลายไม่กล้ากินแม้แต่บรรดาอาจารย์ในสำนักศึกษาก็ลังเล ยกเว้นกัวฉิน เซี่ยหนานอิน และอู๋จี๋ พวกเขาเคยได้ทานพวกมันแล้วจึงรู้ว่าอร่อยไม่นานนักก็มีรถม้ามาเพิ่มอีกสามคัน จางอวี้เซียนก้าวลงมา ตามด้วยจินเหนียงและบุตรสาว คันที่สองคือจางต้าหู่ คันสุดท้ายเถ้าแก่เหลียง ซ่งจื่อหรูเข้าไปทักทายพวกเขา"สวัสดีเจ้าค่ะท่านอาจาง ท่านลุงเหลียง พี่จินเหนียง พี่อวี้เซียน ข้าเตรียมโต๊ะไว้ให้พวกท่านแล้ว"เซี่ยหนานอินเห็นสตรีที่เดินตามซ่งจื่อหรูมาก็จำได้นางคือคนที่เขียนจดหมายร้องเรียนขอหย่าบิดาแทนมารดา เพื่อทวงสินเดิมที่ถูกยึดไปกลับคืน เนื่องจากบิดาแต่งอนุโดยที่ภรรยาเอกไม่เห็นชอบ" นี่คือผู้นำทั้งสามหมู่บ้านที่เราจะร่วมมือกันเจ้าค่ะ ส่วนนี่คือท่านปู่ของข้าหลี่ไหลฝู ทุกท่านพวกเขาคือเถ้าแก่ที่ข้าต้องการให้เป็นคนกระจายสินค้าของพวกกเราในอนาคต เถ้าแก่ร้านท่านนี้คือจินเหนียงแห่งร้านจินปู่เตี้ยน นี่คือเถ้าแก่จางแห่งร้านหนึ่งในใต้หล้าจางอวี้เซียน เถ้าเแก่เหลียงเว่ยแห่งร้านธัญพืช
ลิขิตแห่งรัก งานเลี้ยง1
หลี่เหิงกลับมาแล้ว หลี่ม่านอวี้หลี่อ้ายเสิ่นและบรรดาท่านป้าในหมู่บ้านมาช่วยงานที่บ้านของซ่งจื่อหรู เหล่าบุรุษทั้งหลายถูกสั่งให้ไปนำหญ้าเหมันต์ลงปลูก เกาฟ่านกับเกาหม่ารับคำสั่งให้ไปติดต่อกับเกาหยวนเพื่อซื้อข่าวจากหอฮวาเซียงจ้าวเทียนเฟยออกมานั่ง เขาอมยิ้มทันทีที่มองเห็นหนุ่มน้อยคนเมื่อเช้ากำลังช่วยน้องสาวและเหล่าบรรดาสตรีทั้งหลายที่วุ่นวายอยู่หน้าเห็นตาคอยฟังคำสั่งซ่งจื่อหรู ว่าอาหารชนิดไหนทำเช่นไร มีหน่อไม้เส้น มีหน่อไม้ดอง รากบัว กุ้งมังกรน้อย มีหอยขม ที่เด็กๆช่วยกันจับแต่เช้าเห็ดสนที่ให้เด็กๆขึ้นเขาชิงลั่วไปหามา นางทำปลาเปรี้ยวหวาน สามชั้นต้มหน่อไม้แห้ง หอยขมผัดพริกหมาล่า กุ้งมังกรอบน้ำมันพริก รากบัวต้มกระดูกหมู หน่อไม้ดองต้มปลา หน่อไม้ดองผัดเครื่องในไก่ ไก่ขอทาน เครื่องในหมูพะโล้ และสามชั้นตุ๋นผักกาดอง ของหวานคือผลบัวหิมะ และผูเถาที่นางเอาออกมาจากมิติ แต่ทำทีว่าเก็บมาจากต้นที่ปลูก เนื่องจากติดลูกดกมากจึงไม่มีใครสงสัยกุหลาบนางแอบเอาไปตากในมิติตอนนี้สามารถชงชาได้แล้ว มีเกษรดอกบัว ชาดีบัว ของเหล่านี้ต้องให้พวกเขาลิ้มลอง หากต้องการเปิดตลาดในต้าเหลียงต้องอาศัยปากต่อปาก ยุคนี้ไม่มีโซลเ
ลิขิตแห่งรัก เจ้าต้องรับผิดชอบข้านะอาหรู
บ้านเชิงเขาซ่งจื่อหรูทำอาหารเสร็จแล้ววันนี้มีอาหารไม่มากเพราะต้องจัดงานเลี้ยง เห็นจิงเสวียนเดินมารับสำรับจึงหาจังหวะเอ่ยถามสิ่งที่ต้องการ"พี่จิงเสวียน ตอนที่ข้าไม่อยู่นอกจากจางอวิ๋นคนนั้นยังมีใครมาที่นี่บ้าง"" นอกจากจางอวิ่นยังมีอีกสามคนที่เหลือน่าจะเป็นคนติดตาม มีอะไรหรือเปล่า" จิงเสวียนถามนางกลับซ่งจื่อหรูส่ายหน้า"ไม่มีอะไร ี่จิงเสวียนข้ามีเรื่องอยากให้ท่านช่วยแต่เรื่องนี้แม้แต่พี่หรงก็ห้ามรู้ ท่านรับปากข้าได้หรือไม่"จิงเสวียนพยักหน้าเขารับสำรับอาหารไป จ้าวเทียนหยางโดดเข้ามา พร้อมมองหาน้องๆตัวน้อย เขาจะพาเด็กพวกนี้ไปเล่นบนเขา จ้าวเทียนหยางมาถึงก็เรียกหาเด็กทั้งสอง"แม่นางน้อย เซียนเอ๋อร์กับจื่อเย่วตื่นหรือยัง""คงกำลังพับพ้าห่มอยู่กระมัง ท่านมีอะไร"ซ่งจื่อหรูยังเอ่ยไม่จบจ้าวเทียนหยางก็หายไปในห้องครู่เดียวก็อุ้มเด็กน้อยสองคนออกมามีซ่งจื่อห่าวขี่หลังอีกคน ใช้วิชาตัวเบาพาเหินไปบนเขาซ่งจื่อหรูร้องห้ามแต่ไม่ทัน ฉินลู่ที่เพิ่งกลับมาต้องรีบตามไป องค์ชายนะองค์ชายก็รู้ว่านางหวงน้องๆเพียงใด โรคเก่าของท่านกำเริบหรือไงนะ" อาหรู หยางเอ๋อร์กัยเฟยเอ๋อร์มักชอบเล่นกับเด็กๆลูกของบ่าวในจวนเสมอ
