Home / โรแมนติก / ลิขิตแห่งรัก / จ่ายภาษีครั้งแรก

Share

จ่ายภาษีครั้งแรก

last update Last Updated: 2025-01-03 11:21:52

พริบตาเดียวก็ผ่านไปแปดเดือนจ้าวเฟยหรงส่งสารมาเป็นระยะ พวกเขาเจอกับม่อเยี่ยนรัชทายาทเป่ยเหลียงเรียบร้อยแล้ว ปีใหม่จะกลับมาฉลองด้วยกัน ตอนนี้กำลังเดินทางกลับมาสะพานสร้างเกือบเสร็จแล้ว

โรงอิฐสามารถเผาอิฐได้เกือบสองแสนก้อน ท่าเรือกำลังขึ้นโครงสร้างรอสะพานข้ามบึงบัวสร้างเสร็จก็สามารถขนอิฐผ่านหมู่บ้านได้แล้ว

อ๋องเฉิงปะปนคนเข้ามาไม่น้อยแต่หากถูกคนของหอเมฆาสกัดจนหมด ซ่งจื่อหรูไม่คิดว่าลุงของนางจะฆ่าคนได้ไม่กระพริบตาแค่สะบัดแขนเสื้อก็มีคนตายแล้วแม่เจ้าอยากทำได้บ้างจัง ซ่งจื่อห่าว ซ่งจื่อเย่ว หลี่เหิง หลี่หานถูกบังคับเรียนวรยุทธ

หลี่หานสอบผ่านซิ่วไฉแล้ว ท่านปู่หมั้นหมายเขากับหูเจียวเจียวเรียบร้อย เหลือแค่สอบฤดูกาลหน้าเสร็จก็จะแต่งงานกับนาง ซ่งจื่อห่าวเพิ่งจะสี่ขวบกว่าแต่กลับสอบผ่านถงเซิง ซ่งจื่อหรูจัดเลี้ยงให้น้องชายอย่างยิ่งใหญ่ เขาคือถงเซิงที่เด็กที่สุดตั้งแต่มีการสอบมา

" ลุงสอนวรยุทธเจ้าดีไหม อย่างน้อยก็ไว้หนีได้ยามมีภัยหรือเอาไว้ตีไอ้เด็กบ้านั่นตอนที่เขารังแกเจ้า"เซี่ยหนานอินอ้อนหลานรัก

"ท่านลุงพี่หรงเขาไม่ทำอะไรข้าหรอก ว่าแต่คนพวกนี้มาจากไหนกัน ดูไม่เหมือนคนต้าเหลียง แขนขาดูกร้านเหมือนพวกท
Locked Chapter
Continue Reading on GoodNovel
Scan code to download App

Related chapters

  • ลิขิตแห่งรัก   นั่นเป็นทางเดินที่นางเลือกเอง

    หลี่ม่านอวี้ซักเสื้อตัวสุดท้ายเสร็จกำลังจะยกกะละมังไม้ขึ้นก็ถูกคนอุ้มนางมาที่เชิงเขา นางยังไม่ทันพูดจิงเสวียนก็มอบจุมพิตให้นางอย่างโหยหาจนนางหายใจไม่ทัน ไม่เพียงจูบนางเขายังแหวกสาบเสื้อด้านบนออกแล้วดูดดื่มความหวานตรงหน้า หลี่ม่านอวี้เกรงว่าจะเลยเถิดจึงต้องหยุดเขาไว้"พี่จิงเสวียนท่านพอก่อน ข้าๆหายใจไม่ทัน"หลี่ท่านอซี้จับมือเขาออกพร้อมกับเอ่ยเสียงกระเส่า"อวี้เอ๋อร์ข้าคิดถึงเจ้าจะบ้าอยู่แล้ว ลุงจงตามเฝ้าตลอดเวลาข้าไม่สามารถมาหาเจ้าได้เลย"จิงเสวียนอ้อนวอนคนรัก"ลุงจงทำเช่นนี้ไม่ใช่ว่าเพราะหวังดีกับท่านหรอกหรือ อื้อๆๆ"จริงเสวียนไม่ฟังนางพูดก้มลงจูบนางอีกครั้งจนนางต้องทุบไหล่เขาประท้วง"พี่จิวเสวียนพี่นี่นะ เป็นถึงคุณชายตระกูลใหญ่มีชื่อเรื่องแค่นี้ยับยั้งชั่งใจไม่ได้จะปกครองคนได้อย่างไร""ม่านอวี้จ๋า น้องเล็กจะเป็นพ่อคนอยู่แล้วข้ายังทำได้แค่มองเจ้าตาละห้อยไปวันๆ รู้งี้ทำแบบจิงอี้ก็ดี"หลี่ม่านอวี้ทุบเขาก่อนจะต่อว่า" ข้ารักท่าน แต่หากท่านหักหาญน้ำใจข้าแบบอาเขยข้าจะเกลียดท่าน เขาทำผิดแล้วท่านยังจะผิดตามหรือ อยากให้คนทั้งเมืองหลวงพูดว่าบุตรชายเจ้ากรมพิธีการเกเรหญิงชาวบ้าน ให้บิดาท่านเป็นข

    Last Updated : 2025-01-03
  • ลิขิตแห่งรัก   อาเหิงแค่นี้เจ้าก็เก่งมากแล้ว

    หลี่เหิงย้ายมาอยู่กับจ้าวเทียนเฟย ท่านปู่อยากชดเชยที่ทอดทิ้งเขาจึงไม่คัดค้านเรื่องที่เขากับจ้าวทียนเฟยชอบพอกันสร้างบ้านให้ต่างหากหนึ่งหลังแม้ว่าไม่ถูกต้องแล้วอย่างไร หากใครพูดมากเขาก็แค่ทำให้มันพูดไม่ได้อีกก็พอ ตั้งแต่เรียนวรยุทธเด็กคนนี้น่ากลัวไม่น้อย คนบ้านหวังมาหาเรื่องมารดาเขา ชี้หน้าด่าหวังซื่อหลี่เหิงใช้มือเดียวกดกรามสะใภ้ใหญ่สกุลหวังจนหักตั้งแต่นั้นมาก็ไม่มีใครกล้าซุบซิบเรื่องเขาอีกเลย หลี่ไหลฝูเห็นวิญญาณหานกงกงในร่างเด็กคนนี้ หากไม่ใช่ว่าหลานเขาเกิดในสกุลหลี่เขาคงคิดว่าเป็นหลานอาจารย์เขาแน่นอน ลูกเขยเขาเป็นหลานชายแท้ๆยามลงมือยังไม่โหดเหี้ยมเท่านี้เลยจ้าวเทียนเฟยนอนมองดูคนตัวเล็กคัดอักษร"เด็กดีเจ้าสอบผ่านแล้ว ขยันน้อยลงก็ได้"จ้าวเทียนเฟยเอ่ยกับหลี่เหิง" ข้าไร้ความสามารถ น้องรองกับน้องสี่เป็นคนเก่ง ที่ข้าทำได้ก็มีแค่นี้แหละช่วยให้ท่านพ่อท่านแม่ไม่ต้องจ่ายภาษีที่นา"หลี่เหิงสอบผ่านแล้วเขาแค่อยากละเว้นภาษีให้ครอบครัวไม่ได้อยากรับราชการจ้าวเทียนเฟยลุกไปหาเขาก้มลงขบติ่งหูคนตัวเล็กก่อนจะอุ้มเขามานั่งตัก เด็กคนนี้น่าทะนุถนอมยิ่งนักแต่เวลาลงมือช่างน่ากลัว เด็กบ้านนี้เรียนวรยุทธกั

    Last Updated : 2025-01-03
  • ลิขิตแห่งรัก   ตั้งแต่อาเล็กกับอาเขยแยกเรือนข้าก็นอนหลับสบาย

    ชาวบ้านกลับไปแล้วหลี่เป่าเป่าที่กำลังเดินเตาะแตะๆใช้แขนป้อมๆกางออก หลี่หานเดินมาก้มลงอุ้มเขาขึ้น หลี่เป่าเป่าหัวเราะเอิ้กอ้าก มารดาเขาหวังซื่อกับป้าสะใภ้รองกำลังช่วยกันทำผักดอง หลายเดือนก่อนท่านปู่เดินมาบอกว่าไปบอกน้องสี่เจ้าให้ทำให้ท่านแม่หายแกล้งบ้าได้แล้วท่านปู่รู้มาตลอดว่ามารดาเขาไม่ได้ป่วยจริง จากนั้นสองวันตอนที่กำลังส่งไม้สร้างสะพาน ซ่งจื่อหรูจึงชนถูกหวังซื่ออย่างไม่ตั้งใจ(หรือเปล่า) นางล้มลงหัวกระแทกตื่นขึ้นมาก็หายเป็นบ้าทันที นางบ่นกับเขาตอนอยู่ด้วยกัน"ลูกรอง น้องสี่ของเจ้านี่ลงมือหนักจริงๆ ถ้าข้าไม่หายเลอะเลือนก็คงเลอะเลือนจริงๆ"หวังซื่อเอ่ยกับบุตรชาย"หลานรอง หยุดหลายวันนี่เจ้าไปข้างนอกกับหลานสี่ตลอด พักบ้างเถอะตอนเรียนก็เหนื่อยพอแล้ว"ป้าสะใภ้รองหวงซื่อบอกเด็กหนุ่มด้วยความเป็นห่วง หลานสามีล้วนแต่เป็นเด็กดี"ไม่เหนื่อยหรอกขอรับป้ารอง น้องสี่พยายามให้ทุกคนมีอาหารกิน ข้าเป็นคนเรียนหนังสือถึงอย่างไรบัณฑิตก็ต้องกินข้าว ไม่มีอะไรที่ทำไม่ได้""พี่สะใภ้ใหญ่ ท่านมีลูกชายที่ดีจริงๆ หวังว่าเป่าเป่าโตขึ้นจะเก่งเหมือนพี่ๆของเขา" หวงซื่อยิ้มและเอ่ยกับหวังซื่ออย่างจริงใจ"เฮ้อ ข้าถูกหญิ

    Last Updated : 2025-01-03
  • ลิขิตแห่งรัก   เจ้าไม่ควรตั้งครรภ์บุตรของข้า

    จวนราชบุตรเขยเพล้ง!!!เสียงเขวี้ยงข้าวของในห้องแตกกระจาย ชุดน้ำชากระเบื้องอย่างดีแตกละเอียด ทหารที่คุกเข่าอยู่ด้านล่างถูกถีบและ ถูกกระทืบระบายอารมณ์ จ้าวเฉิงกำลังโกรธ คนของเขาที่ส่งไปกำจัดสองพ่อลูกสกุลจ้าวหายไปอย่างไร้ร่องรอย เมื่อคืนเพิ่งมีคนมารายงานว่าม่อเหยียนไท่จื่อของเป่ยเหลียงได้มีการพบปะกับสองคนนั่นมิหนำซ้ำยังทำการตกลงเจรจากันเรียบร้อยแล้วตอนนี้องค์หญิงใหญ่ต้องไว้หน้าน้องชายนาง ปกติพวกเขาไม่ถูกกัน แต่นางมีขุนนางที่อยู่ฝ่ายนางมากกว่าแต่ตอนนี้ไม่ใช่เหตุการณ์เปลี่ยนไปแล้วตั้งแต่ม่อเหยียนเจอกับจ้าวเฟยหย่ง ฮ่องเต้เป็นเหลียงอ่อนแอเพราะประชวรม่อเหยียนกราบทูลว่าเขาเจรจาส่งหนังสัตว์และแพะกับแกะแลกเปลี่ยนอาหารและธัญพืชจากต้าเหลียงและทางนั้นยินดีจะส่งคนมาสอนวิธีทำการเกษตรหากทางนี้ถอนกำลัง เพราะต่างฝ่ายต่างไม่ได้ประโยชน์ ราษฎรอดอยากพอแล้วตอนนี้อาหารเหล่านั้นกำลังอยู่ระหว่างขนส่งมาที่นี่ เพราะเรื่องนี้ทำให้สองวันต่อมาฮ่องเต้ประกาศให้องค์รัชทายาทเป็นผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ชั่วคราว มีเรื่องอะไรให้ปรึกษากับเขาได้เลย กว่าคนของเขาจะส่งข่าว สองพ่อลูกก็ออกจากเป่ยเหลียวไปแล้ว ดีๆจริงพวกสวะทั้ง

    Last Updated : 2025-01-03
  • ลิขิตแห่งรัก   เซียวอวี้หรานคลอดบุตรสาว

    หมู่บ้านหลี่ซานตอนนี้บ้านของซ่งจื่อหรูกำลังวุ่นวายเซียวอวี้หรานเจ็บครรภ์จะคลอดบุตร บรรดาหมอตำแยกำลังวิ่งเข้าวิ่งออก นางเจ็บครรภ์มาหนึ่งชั่วยามแล้ว หลี่อ้ายเสิ่นที่นั่งอยู่ด้านนอกหน้าซีด มือนางมีเหงื่อออกตัวเย็นเฉียบจิงอี้ที่เดินมาก็กระซิบข้างหู"ฮูหยิน เจ้าอย่าอยู่ตรงนี้เลย ดูเจ้าสิหวาดกลัวจนตัวสั่นแล้ว" จิงอี้ปลอบใจภรรยา" ทะ ท่านพี่ เหตุใดคลอดบุตรน่ากลัวเช่นนี้กันเจ้าคะ ข้ากลัวมากเลย ข้าๆ"หลี่อ้ายเสิ่นได้ยินเสียงร้องด้านใน ก็วิตกกังวล"อย่ากลัวเลยทูลหัว ถึงเวลานั้นข้าจะอยู่ข้างๆเจ้า ไม่ให้เจ้าต้องหวาดกลัว ตอนนี้กลับเรือนเถิด ขืนอยู่ที่นี่อาจทำให้เจ้าวิตกจนกระทบลูกในท้องได้"หลี่อ้ายเสิ่นพยักหน้า จิงอี้อุ้มนางพาเดินกลับบ้านระหว่างทางเจอกับซ่งจื่อหรูที่กำลังรีบกลับทันทีที่รู้ข่าว ตอนนี้จิงอี้คำก็พี่สะใภ้สองคำก็พี่สะใภ้ ในจดหมายคราวก่อนเขาถูกพี่ชายสั่งมาห้ามเรียกนางว่าหลานเมีย ห้ามให้นางเรียกเขาอาเขย นอกจากลุงจงก็มีพี่ชายลูกพี่ลูกน้องคนนี้นี่แหละที่น่ากลัวกว่าท่านลุงในวังเสียอีก"พี่สะใภ้ ท่านมาแล้วหรือ"" อาเขย ท่านนี่นะเหลวไหลตามพี่หรงไปได้ ข้าจะไปดูอาสะใภ้หน่อย อ้อเรื่องที่ท่านให้ค

    Last Updated : 2025-01-03
  • ลิขิตแห่งรัก   ที่แท้จอมกระบี่อันดับหนึ่งก็คือซื่อจื่อขี้โรค

    " แล้วหลานเมียข้านางทำอย่างไร""คุณหนูซ่งรู้ว่าฝ้ายครั้งนี้ต้องส่งเข้าเมืองหลวง จึงกระจายคน ไปกว้านซื้อต่อให้ต้องจ่ายค่าปรับให้วั่นทงแต่ชาวบ้านก็ยังเหลือเงินแม้ไม่มากแต่ไม่ขาดทุน คุณหนูซ่งจ่ายราคาฝ้ายเกือบสิบเท่าขอรับ"" นางซื้อแพงขนาดนั้นไม่ขาดทุนหรือ ข้าต้องการทำลายวั่นทงก็จริงแต่ถ้านางขาดทุนท่านพี่กลับจากเป่ยเหลียงเล่นงานข้าตายแน่""คุณชายท่านคิดผิดแล้ว ปกติฝ้ายราคาชั่งละเจ็ดสิบอีแปะตามราคาตลาด คุณหนูซ่งจ่ายชั่งล่ะหนึ่งตำลึงเชียวนะขอรับ"" นางทำอะไรนั่น จ่ายแพงเช่นนี้ไม่ขาดทุนหรือ""คุณชายครั้งนี้ทางวังหลวงต้องการฝ้ายหนึ่งหมื่นชั่ง ตอนนี้ในตลาดไม่มีฝ้ายจำหน่ายแล้ว วั่นทงรับผิดชอบส่งฝ้ายเข้าวังในครั้งนี้ ไม่ว่าอย่างไรย่อมต้องซื้อฝ้ายจากคุณหนูซ่ง นางตั้งราคาที่ชั่งละห้าตำลึงขอรับ""ซื้อมาหนึ่งหมื่นตำลึงได้กำไรห้าหมื่นตำลึง เด็กคนนี้น่ากลัวจริงๆ หากแต่งเข้าจวนอ๋องเมื่อไหร่คงมีเรื่องให้ขุนนางที่ชอบเอาเปรียบชาวบ้านร้องไห้ไม่น้อย นางเก่งยิ่งนักลงมือวันเดียวก็ทำเศรษฐีกลายเป็นขอทาน" จิงอี้ชอบใจ"เปล่าขอรับนางให้องค์ชายห้าติดต่อกับคนของวังหลวงโดยตรงจึงรู้ว่า วั่นทงขายฝ้ายให้ในวังหนึ่งชั่งหก

    Last Updated : 2025-01-03
  • ลิขิตแห่งรัก   จ้าวเฟยหรงกลับมาแล้ว

    ตลาดหมู่บ้านหลี่ซานตอนนี้ปากทางเข้าหมู่บ้านมีร้านค้าเต็มไปหมด สะพานจากหมู่บ้านไปท่าเรือก็มีจุดขายอาหาร มีคนจากหมู่บ้านต่างๆมาเช่าที่มากมาย เนื่องจากมีการก่อสร้างจึงค้าขายดี ซ่งจื่อหรูยังคงเลี้ยงอาหารคนที่สร้างท่าเรือวันละสองมื้อตามเดิม เสบียงได้รับมาจากทางราชสำนักเนื่องจากการที่ปีนี้สามารถจ่ายภาษีได้ ทางการจึงเล็งเห็นความสำคัญของท่าเรือจากนั้นก็สนับสนุนทางด้านเสบียง ในตลาดมีร่างน้อยๆสามร่างกำลังเข้าออกตามร้าน หลี่ถิงถิงจุงมือซ่งจื่อเย่วกับจ้าวเฟยเซียนมาหาของกิน นางเป็นเด็กจมูกไว หากมีของกินแปลกใหม่มักจะถึงก่อนคนอื่น"ท่านป้าสาม ข้าขอเต้าหู้ทอดสิบชิ้นเจ้าค่ะ"หลี่ถิงถิงเดินตลาดทักทายร้านค้าซื้อของกินจนเต็มมือ"ท่านย่าหกจื่อเย่วขอขนมงาสิบชิ้นเจ้าค่ะ เซียนเซียนเอาอะไรไหม""ท่านยายข้าอยากได้น้ำตาลปั้นเจ้าค่ะ นี่เงินเท่าไหร่เจ้าคะ"จ้าวเฟยเซียนเอ่ยกับแม่ค้าหลี่ถิงถิงจับเงินยัดใส่มือคืนจ้าวเฟยเซียน จากนั้นก็รับเอาขนมมา ก่อนที่นางกับซ่งจื่อเย่วจะหันไปบอกเหล่าแม่ค้าพร้อมกัน" ท่านย่าท่านป้ารบกวนเก็บเงินที่ท่านปู่นะเจ้าคะ"จากนั้นเด็กทั้งสามก็พากันไปที่ลานต้นไหวพร้อมกับเรียกเด็กในหมู่บ้านมาน

    Last Updated : 2025-01-03
  • ลิขิตแห่งรัก   ล่วงรู้แผนการ

    ซ่งจื่อหรูกำลังนั่งดูแผนที่ ซ่งอวิ่นห่าวนอนหนุนตักนางอยู่เหลือวงสีแดงรอบกำไลแค่สิบวงแปลว่าเขาสามารถมาได้อีกแค่สิบครั้ง"อาเจ้ ผิงผิงสามขวบแล้วผมกำลังคิดว่าจะให้เรียนที่ไหนดี ผมกับหุ้นส่วนเปิดบริษัทในแถบยุโรบ หรือให้ผิงผิงเรียนที่นั่นดีครับ"ซ่งอวิ่นห่าวปรึกษาเรื่องบุตรสาว"อย่าเลย เรียนที่ไทยก็ได้ไม่ค่อยกดดัน โตอีกหน่อยพอเข้ามัธยมค่อยย้ายมาเรียนที่จีน""อาเจ้ยุโรปก็ไม่แย่นะ ผมไปดูมาหลายที่แล้ว""อาห่าว อย่าส่งลูกไปที่แบบนั้นแต่เด็ก ควรปลูกฝังลูกให้รู้จักรากเหง้าวัฒนธรรมของบรรพุรุษแต่ยังเล็ก ไว้จบไฮสคูลแล้วหากเขาไม่อยากเรียนที่ไทยหรือที่จีนค่อยถามอีกที พี่เคยบังคับนายหรือเปล่าพี่ลากนายไปทุกที่ให้นายรูจักคนไปทั่ว คุณยายเองก็สอนนายให้มีความเคารพผู้ใหญ่ ตอนอยู่เมืองไทยนายยกมือไหว้กระทั้งยามของหมู่บ้าน ที่นายสำเร็จทุกวันนี้ไม่ใช่เพราะนายเรียนเมืองนอกแต่เพราะนายรู้ว่าเวลาไหนควรวางตัวเช่นไร วัฒนธรรมเอเซียดีงามอยู่แล้วอย่าผลักลูกไปรับวัฒนธรรมแตกต่างแต่เด็ก""โอเคผมเชื่อพี่ ว่าแต่พี่ดูอะไรอยู่ผมเห็นพี่คิ้วขมวดนั่งดูตั้งนานแล้ว"ซ่งอวิ่นห่าวเห็นพี่สาวนั่งจ้องกระดาษแผ่นนั้นมานานก็สงสัย"แผนที่นะ

    Last Updated : 2025-01-03

Latest chapter

  • ลิขิตแห่งรัก   ความรักสวยงามเหนือกาลเวลา (จบบริบูรณ์)

    เมืองกว่าผิงจุดประทัดฉลองที่พระชายาคลอดบุตรจัดงานเลี้ยงถึงสามวันสามคืนกินดื่มไม่อั้น จากเมืองที่ไม่มีใครใส่ใจตอนนี้เพราะพระชายากมาเปลี่ยนแปลงกลายเป็นเมืองที่ร่ำรวยที่สุดในแคว้น ซ่งจื่อหรูออกเดือนมาได้หนึ่งอาทิตย์แล้วนางอยู่้ดือนถึงสองเดือนครึ่งเชียวตอนนี้กำลังให้นมคู่แฝดอยู่ ในห้องนางมีมิติที่สามารถทำให้น้ำนมตนเองพอเลี้ยงลูกโดยไม่ต้องพึ่งพาแม่นมจินเสี่ยวฮวาประคองท้องเดินมาหา ท่านอากับท่านลุงนี่วันๆไม่ทำงานทำการหรือเมียท้องลูกคนที่สี่แล้วนะ"พระชายา ตำหนักองค์ชายส่งข่าวมาพระยาหลี่กำลังจะคลอด ท่านจะไปหรือไม่""ข้าอยากไปแต่ว่ากลัวท่านอ๋องดุเอา เลยส่งจื่อเย่วให้ไปแทนแล้ว อาสะใภ้จะคลอดเมื่อใดนี่เจ้าคะ""อีกสี่เดือน ข้าพูดกับเจ้าแบบเปิดอกเลยนะหลานสี่ไม่พิธีรีตรอง เจ้าว่าพวกบุรุษนี่เหตุใดถึงหมกมุ่นกันนัก ข้านี่แทบจะไม่ได้หลับได้นอนสักคืน ขนาดท้องแล้วท่านพี่ยังสรรหาท่าทางอะไรมาก็ไม่รู้""คิกๆๆ อาสะใภ้ธรรมดาผัวเมียแหละเจ้าคะ เดี๋ยวอีกสามเดือนท่านปู่กลับมาแล้วข้าจะจัดงานฉลอง พี่ใหญ่ พี่รอง พี่สามก็จะมาเช่นกันเจ้าค่ะ"อืมข้าไปล่ะ ไปฟังก่อนว่านางได้บุตรชายหรือบุตรสาว"เจ้าแฝดหลับไปแล้วซ่งจื่อหรูเ

  • ลิขิตแห่งรัก   ในที่สุดก็ได้อยู่พร้อมหน้า

    ซ่งจื่อหรูเดินไม่ไหวแล้ว นางใกล้คลอดเต็มที ตอนนี้องค์ชายห้าผู้น่าสงสารกำลังนั่งอยู่มีหลี่ถิงถิงกอดเขาไว้แน่นก่อนหน้านางแพ้ท้องอาการคือเหม็นขี้หน้าเขา แต่พอเขาไม่อยู่ก็ร้องไห้หามาตอนนี้แพ้ท้องอีกแบบต้องเห็นเขาตลอดเวลา นั่งกอดแขนเขาแน่นดมแต่กลิ่นกายเขา หากไม่อยู่ต้องถอดเสื้อตัวที่เคยใส่ทิ้งไว้ให้ไม่งั้นเอาแต่งอแง เฮ้อ ไอ้ลูกคนนี้คลอดมาเมื่อไหร่จะส่งไปให้เสด็จแม่เลี้ยง ขนาดยังไม่คลอดยังทำเขาปวดหัวขนาดนี้เลย"อาหรู ไม่ถึงเดือนก็คลอดแล้ว เราจะได้เห็นหน้าผลงานของข้ากับเจ้าสักที อุตส่าห์อดหลับอดนอน บางวันก็เลยมื้อข้าวมาขยันปั้นพวกเขาเนี่ย""ท่านอ๋อง ตรัสอะไรของพระองค์ ไม่ทรงเห็นหรือเพคะว่ามีคนอื่น"จ้าวเฟยหรงไม่วนใจกระชับอ้อกอดที่ตอนนี้ท้องนางใหญ่มากแล้วแต่เขาก็โอบมันจนได้"เสด็จพี่ข้าคิดว่า จะส่งเจ้าตัวยุ่งนี่ไปให้เสด็จแม่เลี้ยง งอแงเหลือทนตั้งแต่ยังไม่คลอดเลย"จ้าเทียนหยางลูบท้องหลี่ถิงถิงแล้วแสร้งบ่นเจ้าตัวเล็ก ปรากฏว่าเขาถูกถีบเบาๆจนทุกคนหัวเราะตำหนักเหลียนฮวาที่ตอนนี้กำลังวุ่นวาย ซ่งจื่อหรูเจ็บท้องมากว่าหนึ่งชั่วยามแล้วยังไม่คลอด จ้าวเฟยหรงก็จะเข้าไปหาเมียที่นอนร้องท่าเดียว จนเซียวอว

  • ลิขิตแห่งรัก   รองประมุขหอดอกบัวคนใหม่

    หลี่ถิงถิงครรภ์ใหญ่แล้วนางตั้งครรภ์ได้หกเดือนส่วนซ่งจื่อหรูอีกไม่กี่วันก็คลอดแล้ว ซ่งจื่อหรูกำลังคำนวณค่าแรงคนงานหลี่ซ่งเต๋อนำตั๋วเงินมาให้หลานสาวกำลังกลับบ้าน เห็นจินเสี่ยวฮวาพูดคุยอยู่กับชาวตะวันตกที่มาแลกเปลี่ยนสินค้า โดยมีล่ามที่ซ่งจื่อหรูสอนคอยแปลให้หากว่าไอ้ฝรั่งผมทองไม่เอ่ยชมว่านางสวยเป็นสตรีที่งดงาม และถามว่านางมีคู่ครองหรือยัง คงไม่ทำให้ประมุขหอโกรธจนอุ้มเมียมาลงโทษอยู่จนตอนนี้ยังไม่เลิกหรอก"อร๊ายท่านอา เบาหน่อย ข้าจะไม่ไหวแล้วนะอร๊าย โอ๊ยท่านโกรธอะไรมา ข้าเสียวจะตายแล้วอื้อ" จินเสี่ยวฮวาประท้วง"ไอ้หัวทองผิวเผือกนั่นเกี้ยวเมียข้าไม่โมโหได้หรือ เสี่ยวฮวาจ๋าคนดีตั้งแต่เจ้าคลอดลูกมายิ่งสวยวันสวยคืนดูสิ ตรงนี้ก็อวบอิ่ม ตรงนี้ก็เต็มมือแน่นไปหมดหืม อ่าห์รักเจ้าจริงๆเมียจ๋า"ตอนนี้เขาขึ้นเป็นประมุขหอเหลียนฮวาแทนท่านอารองหลี่ไหลฝูแล้ว หลานสาวเขาสร้างเรือสำราญอะไรสักอย่างให้ล่องไปเรื่อยๆ ท่านอาวางมือจากยุทธภพออกท่องเที่ยวกับท่านพ่อจะกลับในอีกหกเดือน หลี่ไค่ซุนกำลังถูกฝึกให้พร้อมอนาคตหลี่ไค่ซุนนั่งมองสตรีที่กำลังวาดภาพอยู่ตรงหน้า เขาลุกไปหยิบพู่กันออกก่อนจะช้อนนางขึ้นแล้ววางบนเตีย

  • ลิขิตแห่งรัก   ตั้งครรภ์พร้อมกัน

    ตั้งแต่วันที่หลี่ถิงถิงยอมตามใจเขาจากนั้นจ้าวเทียนหยางก็อยู่แต่ในห้องไม่ยอมปล่อยคนรักออกมา จนมีเรื่องให้ต้องไปทำก็อิดออดจนถูกหลี่ถิงถิงต้องดุจริงจัง จะถึงวันแต่งงานแล้วอีกครึ่งเดือนหลี่ถิงถิงอยู่ๆก็เกิดเกลียดขี้หน้าคนตัวโตขึ้นมาดื้อๆ"อย่ามาใกล้หม่อมฉันนะเพคะ หม่อมฉันเหม็นขี้หน้าพระองค์""คนดี ข้าทำอะไรผิดกันถิงถิงคนงามอย่าทำแบบนี้สิ มีอะไรบอกมาเถอะ""ไม่มี ไม่รู้อยู่ๆหม่อมฉันก็ไม่อยากอยู่พระองค์ เหม็นขี้หน้าจะตายอยู่แล้วฮือๆๆๆ องค์ชายหม่อมฉันรักองค์ชายนะเพคะแต่อย่ามาใกล้ได้ไหมฮือๆๆ"จ้าวเทียนหยางอ่อนใจ เมียอยู่ๆก็เกลียดขี้หน้าเขาไม่มีสาเหตุวันนี้ทุกคนมากินข้าวร่วมกันที่ตำหนักเหลียนฮวา อาหารมากมายถูกยกขึ้นโต๊ะแต่ซ่งจื่อหรูกับหลี่ถิงถิงเกิดไม่อยากกิน พอเห็นหน้าจ้าวเทียนหยางยิ่งเกิดอยากอาเจียนจนต้องอุ้มกลับห้อง"น้องห้าเป็นอะไรไป อาจารย์รบกวนท่านตรวจนางสักหน่อยเถอะ "ซ่งจื่อหรูให้ไห่มิ่งหยวนไปดูหลี่ถิงถิงที่ตอนนี้เอาแต่ร้องไห้ นางบอกรักจ้าวเทียนหยางแต่ไม่อยากเจอหน้าเขาตกลงนี่มันอะไร เสียงร้องไห้หาคนรักสักพักก็อาเจียนไล่เขาออกมากซ่งจื่อหรูจะลุกไปดูน้องสาวก็หน้ามืดจนจ้าวเฟยหรงต้องมาประค

  • ลิขิตแห่งรัก   เร่งวันแต่ง

    หลี่อาไช่พาจ้าวเฟยเซียนหัดขี่ม้า ไม่นานนางก็เริ่มขี่คล่องขึ้น พระอาทิตย์ใกล้ตกแล้วแสงสีแดงงดงามกระทบใบหน้านวล หลี่อาไช่กระชบอ้อมแขนคนตรงหน้า ค่อยๆควบม้าๆช้าๆพาคนรักเขากลับบ้าน"เซียนเซียน ขอพี่หอมสักทีได้ไหม เจ้าน่ารักจนพี่อดใจไม่ไหวนะ""แค่ครั้งเดียวนะ เดี๋ยวเสด็จพ่อกับเสด็จพี่รู้เข้าเอาท่านตายแน่"หลี่อาไช่ก้อมลงหอมแก้มนางจากนั้นก็กดคางลงบนศรีษะจ้าวเฟยเซียนพามาส่งที่ตำหลักก่อนเข้าประตูยังแอบหอมนางอีกสองครั้ง อุ้มนางลงจากหลังม้าแต่ไม่ยอมให้เท้าถึงพื้น เขาอุ้มพาจ้าวเฟยเซียนมาส่งถึงตำหนักใน จ้าวเฟยหรงคิ้วกระตุก ไอ้เด็กนี่มันเกินไปไหมน้องสาวข้าสิบสองเองนะ"หม่อมฉันทูลลานะพะย่ะค่ะ พอดียังไม่ได้ไปคาราวะท่านแม่เลย พี่สี่ข้าไปก่อนนะขอรับ"หลี่อาไช่ไปแล้วแต่มีคนหน้าตึงอยู่ตรงนี้จนซ่งจื่อหรูหัวเราะเขา"คิกๆ ท่านอ๋องทีนี้เขาใจหัวอกท่านปู่กับท่านอาหม่อมฉันหรือยังเพคะ ทรงหวงน้องสาวเป็นด้วยหรือ อื้อ"จ้าวเฟยหรงไม่ปล่อยให้เมียสาวล้อเลียน เขาช้อนอุ้มพานางเข้าห้องลงโทษที่หัวเราะเยาะ"อื้อ ท่านอ๋องหม่อมฉันไม่ไหวแล้ว อร๊าย นับวันยิ่งโลดโผนนะเพคะ อึ๊ยสะ เสียว ท่านอ๋อง""บอกแล้วไงจะสอนให้ ตั้งใจเรียนนะเ

  • ลิขิตแห่งรัก   แม่ทัพหลี่ (หลี่อาไช่)

    อาชาสีดำทะมึนน่าเกรงขามกำลังควบมาทางหน้าหมู่บ้าน ด้านหลังมีอีกสองคนตามมาด้วย เมื่อมาถึงหน้าหมู่บ้านสกุลหลี่ก็ลงจากม้า ทหารคนสนิทรับสายจูงไป เด็กน้อยวัยสองขวบเดินเตาะแตะๆมาหากางแขนให้อุ้ม"เสี่ยวเว่ยเด็กดี ตัวสูงขึ้นแล้วมาให้พี่อุ้มหน่อย" อู๋กังเดินตามบุตรชายมาหลี่อาไช่เห็นเขาจึงทักทาย"ท่านพ่อ ท่านแม่อยู่ก็เดือนหรือขอรับ"อู๋กังพยักหน้า เขาแต่งงานกับไป๋ลู่มีบุตรชายหนึ่งคนและเพิ่งจะได้บุตรสาวอีกหนึ่งคน หลี่อาไช่ตอนนี้อายุสิบหกแล้วฝีมือเก่งกาจจนได้เป็นแม่ทัพตะวันออกควบคุมเจ็ดมณฑล"อาไช่ คนสกุลหวังเหล่านั้นฝีมืลูกหรือเปล่า หากจบได้ก็จบเถอะมารดาเจ้านางอยู่สงบสุขแล้ว"อู๋กังรักเขาเสมือนบุตรตนเอง ไม่อยากให้เขาเคียดแค้นเรื่องในอดีต จนทำลายอนาคต หลี่อาไช่ถอนหายใจ"เดิมทีก็ไม่อยากจะยุ่ง แต่ใครจะรู้ว่าสองผัวเมียนั้นเคยขายท่านแม่ของข้าไม่พอ ยังคิดจะขายน้องสาวคนเล็ก อาเล็กนางอายุเท่ากับข้า ท่านปู่ท่านย่าจากไปลุงใหญ่เปรียบเหมือนบิดา จัดการทุกอย่างให้แต่งงานไปก็ยังดีแต่นี่จะให้ไปเป็นอนุเศรษฐี ข้าไม่สั่งสอนคงไม่ได้ขอรับท่านพ่อ""แล้วทำเช่นไร อย่าให้มารดาเจ้ารู้เล่า""ข้าส่งบ้านใหญ่ไปชายแดนเนรเทศทั้ง

  • ลิขิตแห่งรัก   ได้เข้าหอสักที nc

    ซ่งจื่อหรูไม่มีความลับกับจ้าวเฟยหรงอีกต่อไป นางพาเขาเข้ามาในมิติครั้งแรกนางลองดูหลังจากที่รู้ว่าเข้ามาได้ที่นี่ก็เป็นสวรรค์ของคนสองคนไม่มีความวุ่นวายมีเพียงสายลมแสงแดดอ่อนๆ สวนดอกไม้หลากสีสัน ในลำธารร่างเปลือยของซ่งจื่อหรูกำลังแหวกว่าย จ้าวเฟยหรงนั่งมองอย่างหลงไหล ก่อนจะเดินลงน้ำไปหาคนรัก จ้าวเฟยหรงจูมนางดูดดื่ม รั้งแผ่นหลังนางเข้าหาให้ทรวงอกลอยเด่นจากนั้นก็ก้มลงดูดเม้นจนซ่งจื่อหรูครางออกมาก่อนจะช้อนร่างงามเดินขึ้นฝั่งพาเข้าไปในบ้านวางลงบนเตียงอย่างทะนุถนอม ซ่งจื่อหรูยังสงสัยจากเตียงโบราณอันเดิมอยู่ๆ กลายเป็นเตียงติดสปิงได้ไง เพิ่งเข้าใจก็วันนี้แหละเฮ้อ ริมฝีปากครอบครองทรวงอกอวบอิ่มราวกับเด็กน้อยดื่มน้ำนมจากอกมารดา ซ่งจื่อหรูเต็มสิบแปดมาครึ่งกว่าปีแล้ว จ้าวเฟยหรงอยากรักนางเต็มทีผ่านช่วงอันตรายมาแล้ว เขาแข็งขึงจะระเบิดอยู่แล้ว ปากน้อยๆกับมือน้อยๆนั้นดับอารมณ์เขาไม่อิ่ม"ท่านอ๋อง เบาๆสิเพคะอดอยากหรืออย่างไรไม่ใช่ว่าให้ท่านทุกคืนหรือ""เมียจ๋า เข้าหอกันนะข้าทนไม่ไหวแล้ว นับวันเจ้ายิ่งงามนักคนดี นี่เลยเวลามาแล้วรู้ไหมฉู่ซีฮวนเด็กคนนั้นลูกชายเพิ่งได้สามเดือนหลี่ซินซินก็ตั้งครรภ์คนที่สองแ

  • ลิขิตแห่งรัก   ฉู่ซีฮวน

    จ้าวเฟยหรงอุ้มพระชายาคนงามกลับไปแล้วไห่เมิ่งหยวนบอกว่าถูกแทงเกือบเข้าจุดสำคัญห่างไปเพียงครึ่งชุ่น หากร่วมหอแล้วตั้งครรภ์อาจเป็นอันตรายทั้งแม่และลูก รออีกสักหนึ่งปีให้นางหายดีกว่านี้ก่อน หนิงอ๋องจึงทำได้แค่เพียงนอนกอดคนรักและหาเศษหาเรอแค่นั้น ซ่งจื่อหรูสงสารเขาแต่ต้องใจแข็งนางอยากให้ร่างกายสมบูรณ์ นางต้องการตั้งครรภ์คลอดบุตรให้เขาเท่าที่เขาอยากมี"เอ่อ ซินซินไปเดินเล่นเป็นเพื่อนข้าหน่อยสิ เจ้าว่างหรือไม่"ฉู่ซีฮวนเอ่ยถามสาวน้อยตรงหน้า เขาบาดเจ็บรักษาตัวอยู่ที่นี่มาสามเดือนกว่าแล้ว สาวน้อยคนนี้คือคนที่คอยดูแลเขา นางมีดวงตากลมโต ใบหน้าหวานปากจิ้มลิ้มรับกับจมูกที่รั้นนิดๆ บางครั้งเอาแต่ใจแง่งอนกับท่านปู่ของนาง มิน่าคนราชวงศ์ต้าเหลียงถึงมารวมกันอยู่ที่นี่ หมู่บ้านนี้ล้วนแซ่หลี่มองไปทางไหนหาคนขี้เหร่ไม่เจอจริงๆ รวมถึงแม่สาวน้อยตรงหน้าคนนี้ด้วย"พี่ซีฮวนจะไปไหนหรือเจ้าคะ ข้าว่างพอดีท่านหายแล้วควรออกมาเดินบ้างก็ดี"หลี่ซินซินมองหน้าเขา ยังมีองครักษ์ยืนอยู่ฉู่ซีฮวนจึงจุงมืนางพาออกมา"เจ้ากลัวไหม บนเขาชิงลั่วมีดงดอกไม้อยู่ข้าอยากไปนั่งเล่นที่นั่น"ฉู่ซีฮวนเอ่ยขึ้น หลี่ซินซินส่ายหน้าเขาจึงโอบเอว

  • ลิขิตแห่งรัก   อาหรูเจ้ากลับมาแล้ว

    ยามอวิ๋นเปลือกตาของซ่งจื่อหรูค่อยๆขยับ ขนตาที่งามงอนคู่นั้นกระพริบช้าๆ ซ่งจื่อหรูลืมตาขึ้นก็เห็นว่าตนเองนอนอยู่บนเตียงในตำหนักเหลียนฮวา รู้สึกถึงอะไรบางอย่างพาดอยู่ที่หน้าท้อง นาวหันไปดูก็เห็นเป็นจ้าเฟยหรงนอนกอดนางอยู่เขาและนางสวมชุดแต่งงานซ่งจื่อหรูพยายามนึกถึงเรื่องที่ผ่านมา นางจำไว้ว่าอวิ่นเย่วและอวิ่นห่าวพานางมาส่ง วันนี้เป็นวันแต่งงานของนางและเขา เพียงเพื่อรักษาสัญญาที่ให้ไว้แม้ต้องแต่งกับร่างไร้วิญญาณเขาก็ไม่หวั่น ซ่งจื่อหรูพลิกตัวเข้าหาอกกว้างก่อนใช้มือค่อยไปลูบไล้ใบหน้างามนั้น"ท่านพี่ ข้าคิดถึงท่านเหลือเกิน ท่านพี่ของข้าฮือๆๆ"จ้าวเฟยหรงรู้สึกตัวลืมตา คนตรงหน้าฟื้นแล้วนางกำลังร้องไห้แขนเรียวกอดเอวหนาของเขาเอาไว้แน่น นางบอกรักเขานางคิดถึงเขา"น้องหญิง เจ้ากลับมาแล้วเด็กดีของข้า ในที่สุดเจ้าก็กลับมาสักที"จ้าวเฟยหรงร้องไห้นับจากวันที่นางหลับไหลไม่มีวันใดที่น้ำตาลูกผู้ชายของเขาไม่หลั่งริน แต่วันนี้เขาร้องไห้เพราะในที่สุดนางก็กลับมาสักที จ้าวเฟยหรงกดร่างนุ่มนิ่มเอาไว้จุมพิตนางดูดดื่ม จนคนตัวเล็กต้องประท้วง"อื้อๆๆๆท่านพี่ข้าหายใจไม่ออกท่านกอดแน่นเกินไปแล้ว ""ทูลหัว คนดีของข้า ข

Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status