LOGINShare
ข้าเขียนบทท่านร้องงิ้ว
Last Updated:
2024-11-26 13:33:14
Related chapters
ลิขิตแห่งรัก อาสี่ผู้สารเลว
ซ่งจื่อหรูแอบหยิกสีข้างหลี่ม่านอวี้ก่อนจะส่งสัญญาณ เพียงพริบตาหลี่ม่านอวี้ก็น้ำตาไหล ก้มหน้ากลั้นเสียงสะอื้นท่าทีน่าสางสาร ท่านย่าท่านยายต่างปลอบใจจนถึงตัวตำบล ปากคนนั้นยาวกว่าปากกา แม่บ้านเหล่านี้ก็ไม่ต่างจากโลกโซเชียลในยุคปัจจุบัน จริงบ้างแต่งบ้างตามอรรถรสที่ตนเองพึงใจ แม่สามีรังแกสะใภ้จนคุ้มคลั่ง ผู้เป็นอากีดกันไม่ให้หลานเข้าสอบ เอาหลานตนมาร่ำรียนด้วยเพียงเพื่อใช้เป็นตัวรีดไถเงินจากพี่ชายและพี่สะใภ้ เมื่อมาถึงตัวตำบล ก็ลงจากเกวียนหลี่ม่านอวี้มองหน้ากับซ่งจื่อหรูทั้งสองพี่น้องพยักหน้าให้กันหลี่ซ่งเหวินนัดให้ทุกคนมาเจอกันอีกทียามซื่อเพื่อขึ้นเกวียนหากใครมาไม่ทันต้องเดินกลับเอง หลี่ซ่งเหวินไปร้านเถ้าแก่เหลียงเพื่อซื้อสินค้ามาขาย ทั้งสามหมู่บ้านส่วนมากต้องมาซื้อที่บ้านของหลี่ฝูเหยาโชคดีที่มีทางเชื่อมต่อกันจึงไม่ได้ลำบาก หลังจากแยกย้ายหูเจียวเจียวทนไม่ไหวจึงเอ่ยขึ้น"อาหรู ข้าเห็นเจ้าหยิกนางไหนพวกเจ้าคืนดีปรับความเข้าใจกันแล้วไม่ใช่หรือ"หลี่ม่านอวี้จึงหัวเราะขำท่าทีของนางก่อนจะเอ่ยขึ้น"เจียวเจียวเจ้าอย่าเข้าใจนางผิด นางหยิกข้าก็จริงแต่ไม่ได้ตั้งใจทำร้ายข้า แต่น้องสี่เจ้ามือหนักจริงๆ
Last Updated : 2024-11-26ลิขิตแห่งรัก เซี่ยหนานอิน
เมื่อเห็นทั้งคู่ไม่ขยับจางอวิ๋นก็ส่งสัญญานให้ลิ่วล้อไปล้อมพวกนาง ชาวบ้านได้แต่ยืนดูไม่กล้าช่วย เศรษฐีจางขึ้นชื่อเรื่องความเหี้ยมโหด แม้จะสงสารแต่ก็ไม่มีใครกล้าหาเรื่องใส่ตัว มือที่กำลังจะแตะถูกหลี่ม่านอวี้อยู่ดีก็เกิดเสียงดังกร๊อบ ก่อนจะตามมาด้วยตัวคนลอยไปกระแทกกับต้นไม้ที่ผูกรถม้า เมื่อมีสิ่งมากระทบกระเทือนม้าจึงตกใจดีดใส่บุรุษผู้นั้นจนสลบ"แก อีเด็กสารเลวนั่นคือคุณชายสวีบุตรชายมือปราบสวี เจ้ากล้าตีเขาเจ้าตายแน่ๆ""ข้าตายนอนไหนไม่รบกวนอาสี่เป็นห่วงหรอก เพราะถึงอย่างไรท่านคงไม่ได้อยู่เห็น"ก่อนจะคว้าหลี่ต้าเหวินทุ่มผ่านหัวไหล่ไป มีมือปราบวิ่งเข้ามากลังจากเสียงเอะอะ สวีเจียวเห็นสภาพบุตรชายก็ถึงกับหน้าเขียวเรียกหาคนทำทันที"ใครๆทำลูกชายข้า ออกมาเดี๋ยวนี้นะ"สวีเจียวโกรธจนหนวดกระดิก"ข้าเอง"ซ่งจื่อหรูยืนมองหน้าเขาอย่างไม่เกรงกลัว"นังตัวดี ไปที่ว่าการกับข้าวันนี้ข้าจะตีเจ้าให้ตาย""บุตรชายท่านคิดฉุดข้าสองคนพี่น้องรวมถึงสหายข้า ท่านไม่ถามไถ่เหตุผลกลับตรงมาจับกุมข้า ตำบลซานสุ่ยยังมีกฎหมายหรือไม่""ข้าสวีเจียวผู้นี้ก็คือกฎหมาย ไม่ต้องพูดมากไปกับข้าเดี๋ยวนี้ เด็กๆลากตัวมันมา"ทหารล้อมวงเข้ามา
Last Updated : 2024-11-26ลิขิตแห่งรัก เจรจาการค้ากับจินเหนียง
จินเหนียงคาดหวังว่าจะฟื้นวิกฤตอีกรอบ ซ่งจื่อหรูเข้ามาถึงด้านในจึงเอ่ยปาก" ข้าต้องการให้ท่านตัดชุดตามแบบที่ข้าวาดมาให้ ตัดให้สวยที่สุด อ้อชุดของเด็กตัดตามขนาดที่ซื้อร้านท่านวันก่อน หากท่านทำได้ แม่ฮวาเหยียนจะลอกเลียนเช่นใดก็ไม่อาจเหมือน เราลงเรือลำเดียวกันแล้ว เมื่อสักครู่ข้าเพิ่งจะส่งลูกชายจางฟ่านเข้าคุกหลวงน่ะ""จะ จะ เจ้าว่าอะไรนะ จางอวิ๋นนะหรือ เป็นไปไม่ได้ จางฟ่านไม่เอาเจ้าไว้แน่ๆ เจ้าต้องระวัง อีกอย่างจางอี้หรูพี่สาวเขาก็คือเถ้าแก่ร้านฮวาเหยียน"จินเหนียงเป็นห่วงสหายตัวน้อย นายท่านจางเป็นคนเช่นไรเหตุใดนางจะไม่รู้ จึงเอ่ยเตือน"ใช่จริงๆ นั่นแหละ จางอวิ๋นบอกว่าที่ซานสุ่ยบิดาเขาก็คือฮ่องเต้ ใครจะรู้ว่าเขาดันกล่าวคำเหล่านั้นต่อหน้าเจ้าเมืองกว่างผิงเซี่ยหนานอินคนเถรตรงนั่น ว่ากันว่าถึงแม้กว่างผิงจะยากจนเก็บภาษีไม่ค่อยได้ แต่เซี่ยหนาน อินคนนี้กลับไม่เคยถูกลดขั้น เห็นได้ชัดว่าฝ่าบาทให้ความสำคัญกับคนๆนี้ คราวนี้สกุลจางชนตอใหญ่เพียงนั้นเศษเนื้อสกุลจางคงกระจัดกระจายแล้วกระมัง เศรษฐีบ้านนอกคนนึงจะมีค่ามากกว่าขุนนางที่สำคัญได้อย่างไร อ้อนี่คือรูปที่ข้าวาด ท่านลองดูก่อน"จินเหนียงคลี่ภาพออกก
Last Updated : 2024-11-26ลิขิตแห่งรัก เจรจากับทางการ1
เกวียนวัวเคลื่อนมาท้ายหมู่บ้าน หลังจากส่งหูเจียวเจียวแล้วก็เหลือเพียงนางกับหลี่ซ่งเหวิน ซ่งจื่อหรูจึงเอ่ยขึ้น"ท่านลุง ทุกอย่างเรียบร้อยดีหรือไม่เจ้าคะ""เรียบร้อยดี อาซ่งเต๋อจัดการค่าที่พักให้แล้ว โรงเตี๊ยมไม่หรูหราแต่ก็ไม่ถึงกับแย่ ให้พอได้อาศัยตามที่เจ้าบอก""เงินตำลึงพอหรือไม่ หากไม่พอข้าจะหาเพิ่มเจ้าค่ะ"ซ่งจื่อหรูกังวล"ไม่ต้องหรอก ต้าซานกับต้าโจวมีบุญคุณกับเขานัก เขาเองก็อยากตอบแทนพวกเจ้าพอดีเลยถือโอกาสนี้"หลี่ซ่งเหวินตอบนาง เขารู้ว่าน้องชายไม่ใช่แค่พ่อค้าธรรมดาแต่เขาก็ไม่อยากสงสัยให้มากความ"อ้อ แล้วเรื่องที่ข้ารบกวนท่านปู่ใหญ่ล่ะเจ้าคะ ท่านว่าอย่างไรบ้าง""หลี่ซิ่วไฉตอบตกลง เดิมทีเขารังเกียจการกระทำของย่ากับอาสี่เจ้า แต่เห็นแก่ที่เจ้ากับหลี่หานช่วยเหลือชาวบ้านเขาจึงรับปากว่าจะช่วยสอนให้ น้องชายเจ้าจื่อห่าวเองเขาเคยมีโอกาสทดสอบเห็นว่าเป็นเด็กฉลาด อยากจะสอนมานานรอเพียงเจ้าเอ่ยปากเท่านั้น""ขอบคุณปู่ใหญ่กับท่านลุงมากเจ้าค่ะ ไว้ข้าจะพาพี่ใหญ่กับพี่รองไปหาและขอบคุณเขาด้วยตนเอง""อืมจื่อหรู...ถึงบ้านเจ้าแล้ว"ทั้งสองมาถึงบ้านก็เห็นประตูเปิดอยู่ หลี่หานไม่อยู่ เช่นนั้นใครอยู่กับเด็กก
Last Updated : 2024-11-27ลิขิตแห่งรัก เจรจากับทางการ2
ซ่งจื่อหรูถือตะกร้าเดินไปยังหมู่บ้าน วันก่อนหลี่ฝูเหยาบอกแล้วว่าทางการถามถึงเรื่องมันเทศ วันนี้อำเภอเล็กที่แม้แต่ยุงยังไม่บินผ่าน เจ้าเมืองกว่างผิงกลับมาเยือน นางเดาถูกตั้งแต่อยู่ตำบลแล้ว จึงตั้งใจทำอาหารเหล่านี้ เมื่อเห็นซ่งจื่อหรูเดินมาทุกคนก็เหมือนเห็นแสงสว่าง ชาวบ้านบางคนถึงกับน้ำตาไหล"อาหรู เจ้ามาสักที""นั่นสิ ข้ากังวลแทบแย่"เดี๋ยวนี้ทุกคนเรียกนางว่าอาหรูคำว่าเจ้าสี่หลานสี่นั้นฟังดูห่างเหินเกินไป คนชนบทคิดอะไรง่ายๆ"เกิดอะไรขึ้นเจ้าคะ ท่านป้าร้องไห้ทำไมกัน มิใช่ว่าพวกท่านมาแบ่งเสบียงกันหรอกหรือ""นั่นก็ใช่ แต่ใต้เท้าท่านนี้ถามว่าเสบียงเหล่านี้อยากนำกลับไปวังหลวง พวกเราจำทำยังไงดีหลานสี่ ปู่เองก็มืดไปหมดแล้ว"ผู้นำหมู่บ้านไป๋ซานโอดครวญคงมีแต่ปู่ใหญ่หลี่ฝูเหยาที่นั่งตัวตรงไม่สะท้าน แม่ว่าคนข้างหน้าจะเป็นถึงเจ้าเมืองเซี่ยหนานอินเห็นคนตรงหน้าก็หนวดกระตุก นี่มันเจ้าเด็กแสบที่เจอที่ตำบลนี่"นี่หลี่เจิ้งที่เจ้าให้ข้าเสียเวลารอ ก็คือรอเด็กที่สูงยังไม่ถึงครึ่งจั้งคนนี้หรือ หึนี่หลี่จิ้งเจ้าเห็นข้าเป็นเพื่อนเล่นหรืออย่างไร""ท่านเจ้าเมือง อาหารเหล่านี้เป็นนางที่หามาได้ ผู้นำตัวเล็กๆเช่น
Last Updated : 2024-11-27ลิขิตแห่งรัก ตีคนระบาย
หลี่ฝูเหยาเอ่ยปากกับผู้นำอีกสองหมู่บ้านแล้วถอนหายใจ ซ่งจื่อหรูไม่ออกความเห็น นางตกลงกับหวังซื่อแล้วว่านางจะเล่นบท หลานสาวแสนกตัญญู ชาวบ้านพากันคัดมันเทศหัวใหญ่ หัวเล็ก เกาลัดถูกกระเทาะเปลือกเกือบหมดแล้ว"ท่านปู่ทุกท่าน ข้าคำนวณแล้วจะได้มันเทศบ้านละ50ชั่ง เกาลด20ชั่ง เศษที่เหลือเอาไว้ทำพันธุ์เพื่อปลูกตอนฝนลง เห็นด้วยหรือไม่เจ้าคะ"ซ่งจื่อหรูขอความเห็นยังไงก็ช่วยกันขุด ต้องให้พวกเขาแสดงความคิดบ้าง ด้านอกเริ่มมีเสียงคนโหวกเหวกโวยวายอยู่ตรงทางเข้า มองออกไปก็เห็นคนจำนวนมากวิ่งตรงเข้ามาจะแย่งมันเทศ ชาวบ้านจึงคว้าไม้ป้องกัน หัวขโมยคนนึงโกยมันเทศใส่ถุงก่อนจะผลักหลี่ม่านอวี้จนล้มลง จากนั้นก็เหยียบขานางจนหลี่ม่านอวี้ร้องไห้ออกมา หลี่ต้าโจวเห็นบุตรสาวถูกทำร้ายก็คว้าท่อนไม้ตรงเข้าไป ซ่งจื่อหรูกระชากท่อนไม้มาจากหลี่ต้าโจวอยากตายนักใช่มั้ยได้เจ๊เคยฟาดไอ้เด็กอันธพาลที่เกเรซ่งอวิ่นห่าวจนแตกกระเจิงมานักต่อนักแล้ว ขนาดครูพละที่บลูลี่อาห่าวเจ๊ก็ทุ่มกลางโรงยิมมาแล้ว หัวหน้าคนงานที่ชอบก่อม๊อบพวกนั้นอีก ตั้งแต่มาที่นี่เจ๊อึดอัดจะตายอยู่แล้วเอะอะก็ผู้อาวุโสขอระบายหน่อยเถอะมาๆแม่จะฟาดให้หมดเลยอยากลองของก็ม
Last Updated : 2024-11-27ลิขิตแห่งรัก พวกเจ้าคือคนๆเดียวกัน
หลี่ฝูเหยาลูบหัวนางเบาๆ เด็กคนนี้แบกความหวังคนทั้งหมู่บ้านเอาไว้ พวกเขาที่เป็นผู้ใหญ่กลับไม่ได้เรื่อง คบเพลิงที่ทำไว้นางนำมาให้ชาวบ้านใช้เพื่อจัดการมันเทศให้เสร็จโดยไว ชาวบ้านบางคนปาดน้ำตา ชีวิตพวกเขาต่อไป ไม่ต้องมองดูลูกหลานค่อยๆหมดลมหายใจต่อหน้าอีกแล้วซ่งจื่อหรูบอกลาหลี่ฝูเหยาเขาสั่งให้หลี่ซ่งเหวินไปส่งนาง ซ่งจื่อหรูเอ่ยขอบคุณแต่แสงจันทร์สว่างจึงอยากเดินกลับเอง นี่ยามห้ายแล้ว ที่บ้านคงนอนหมดแล้วเห็นฮั่วเฟยหรงยืนรออยู่ เขาไม่พูดอะไรเพียงแค่นั่งลงให้นางขี่หลัง ซ่งจื่อหรูไม่แง่งอนแต่อย่างใดนางยอมให้เขาแบกแต่โดยดีไม่มีการพูดคุยจนถึงบ้าน ฮั่วเฟยหย่งเห็นบุตรชายแบกซ่งจื่อหรูเข้ามาก็ไม่ว่าอะไร"นางคงเหนื่อยมาก หลายวันมานี่เพื่อปากท้องชาวบ้าน นางลำบากไม่น้อยเลยหรงเอ๋อร์เจ้าพานางไปนอนเถอะ ให้ท่านแม่เจ้าดูแลนาง พวกเราต้องไปแล้ว อาจไปนานกว่านั้นท่านแม่ของเจ้ารับรู้แล้ว"ฮั่วเฟยหรงพยักหน้าก่อนจะพานางไปนอนอีกห้อง เพราะเด็กๆนอนกับฮั่วหราน หลังจากวางนางลง ก็ยืนมองก้มลงจูบหน้าผากนางเบาๆ กระซิบที่ข้างหู"เด็กดีข้าจะรีบกลับมา เจ้าอย่าซุกซนให้มากนะรักษาตัวดีๆ"ซ่งจื่อหรูนอนหลับ ความฝันเมื่อคืนยังตามมา
Last Updated : 2024-11-27ลิขิตแห่งรัก ชีวิตคนเราบางครั้งก็ไม่ใช่อย่างที่หวัง
ทันทีที่ฮั่วหรานพูดจบ ขาสั้นๆสามคู่ก็จับมือกันวิ่งมาในครัวก่อนทักทายอย่างอารมณ์ดีซ่วจื่อเย่ว/ซ่งจื่อห่าว"อรุณสวัสดิ์พี่ใหญ่ อรุณสวัสดิ์ท่านอาสะใภ้"ฮั่วเฟยเซียน"อรุณสวัสดิ์ท่านแม่ อรุณสวัสดิ์พี่สะใภ้""เซียนเอ๋อร์ ใครให้เรียกพี่จื่อหรูแบบนี้กัน ผู้อื่นมาได้ยิน พี่จื่อหรูจะเสียหาย"ฮั่วหรานดุบุตรสาว ฮั่วเฟนเซียนทำหน้าตาเหรอหรา"วันก่อนข้าถามพี่ชายว่าท่านชอบพี่จื่อหรูใช่หรือไม่ พี่ชายบอกว่า อะแฮ่ม เซียนเซียน พี่ชายไม่อยู่ต้องคอยดูแลพี่จื่อหรูให้ดีๆ อีกหน่อยพี่จื่อหรูจะมาเป็นคนในครอบครัวของเรา และเจ้าก็ต้องเรียกนางว่าพี่สะใภ้ เข้าใจหรือไม่ แบบนี้เจ้าค่ะ"ฮั่วเฟยเซียนกลัวพวกเขาไม่เชื่อ จึงทำท่าทางล้อเลียนฮั่วเฟยหรงพี่ชาย"นี่เซียนเซียน คำพูดเหล่านี้ล้อเล่นไม่ได้ อย่าไปเรียกข้างนอกรู้หรือไม่"ซ่งจื่อหรูนั่งลงลูบผมนางก่อนจะเอ่ยเสียงหวาน แม้ไม่รู้ว่าเจ้าบ้านั่นพูดอะไรกับน้องสาวบ้าง แต่ในใจซ่งจื่อหรูตอนนี้รู้สึกหวั่นไหวแล้ว"อ้อถ้างั้นเรียกเฉพาะตอนอยู่ในบ้านก็ได้ใช่ไหมเจ้าคะท่านแม่"ฮั่วเฟยเซียนหันไปถามมารดา ยังไม่ทันตอบก็ได้ยินเสียงเกราะไม้ที่ประตูเคาะดังขึ้น หลี่อาไช่มารับสำรับให้ปู่เก้าแล้
Last Updated : 2024-11-27
Latest chapter
ลิขิตแห่งรัก ความรักสวยงามเหนือกาลเวลา (จบบริบูรณ์)
เมืองกว่าผิงจุดประทัดฉลองที่พระชายาคลอดบุตรจัดงานเลี้ยงถึงสามวันสามคืนกินดื่มไม่อั้น จากเมืองที่ไม่มีใครใส่ใจตอนนี้เพราะพระชายากมาเปลี่ยนแปลงกลายเป็นเมืองที่ร่ำรวยที่สุดในแคว้น ซ่งจื่อหรูออกเดือนมาได้หนึ่งอาทิตย์แล้วนางอยู่้ดือนถึงสองเดือนครึ่งเชียวตอนนี้กำลังให้นมคู่แฝดอยู่ ในห้องนางมีมิติที่สามารถทำให้น้ำนมตนเองพอเลี้ยงลูกโดยไม่ต้องพึ่งพาแม่นมจินเสี่ยวฮวาประคองท้องเดินมาหา ท่านอากับท่านลุงนี่วันๆไม่ทำงานทำการหรือเมียท้องลูกคนที่สี่แล้วนะ"พระชายา ตำหนักองค์ชายส่งข่าวมาพระยาหลี่กำลังจะคลอด ท่านจะไปหรือไม่""ข้าอยากไปแต่ว่ากลัวท่านอ๋องดุเอา เลยส่งจื่อเย่วให้ไปแทนแล้ว อาสะใภ้จะคลอดเมื่อใดนี่เจ้าคะ""อีกสี่เดือน ข้าพูดกับเจ้าแบบเปิดอกเลยนะหลานสี่ไม่พิธีรีตรอง เจ้าว่าพวกบุรุษนี่เหตุใดถึงหมกมุ่นกันนัก ข้านี่แทบจะไม่ได้หลับได้นอนสักคืน ขนาดท้องแล้วท่านพี่ยังสรรหาท่าทางอะไรมาก็ไม่รู้""คิกๆๆ อาสะใภ้ธรรมดาผัวเมียแหละเจ้าคะ เดี๋ยวอีกสามเดือนท่านปู่กลับมาแล้วข้าจะจัดงานฉลอง พี่ใหญ่ พี่รอง พี่สามก็จะมาเช่นกันเจ้าค่ะ"อืมข้าไปล่ะ ไปฟังก่อนว่านางได้บุตรชายหรือบุตรสาว"เจ้าแฝดหลับไปแล้วซ่งจื่อหรูเ
ลิขิตแห่งรัก ในที่สุดก็ได้อยู่พร้อมหน้า
ซ่งจื่อหรูเดินไม่ไหวแล้ว นางใกล้คลอดเต็มที ตอนนี้องค์ชายห้าผู้น่าสงสารกำลังนั่งอยู่มีหลี่ถิงถิงกอดเขาไว้แน่นก่อนหน้านางแพ้ท้องอาการคือเหม็นขี้หน้าเขา แต่พอเขาไม่อยู่ก็ร้องไห้หามาตอนนี้แพ้ท้องอีกแบบต้องเห็นเขาตลอดเวลา นั่งกอดแขนเขาแน่นดมแต่กลิ่นกายเขา หากไม่อยู่ต้องถอดเสื้อตัวที่เคยใส่ทิ้งไว้ให้ไม่งั้นเอาแต่งอแง เฮ้อ ไอ้ลูกคนนี้คลอดมาเมื่อไหร่จะส่งไปให้เสด็จแม่เลี้ยง ขนาดยังไม่คลอดยังทำเขาปวดหัวขนาดนี้เลย"อาหรู ไม่ถึงเดือนก็คลอดแล้ว เราจะได้เห็นหน้าผลงานของข้ากับเจ้าสักที อุตส่าห์อดหลับอดนอน บางวันก็เลยมื้อข้าวมาขยันปั้นพวกเขาเนี่ย""ท่านอ๋อง ตรัสอะไรของพระองค์ ไม่ทรงเห็นหรือเพคะว่ามีคนอื่น"จ้าวเฟยหรงไม่วนใจกระชับอ้อกอดที่ตอนนี้ท้องนางใหญ่มากแล้วแต่เขาก็โอบมันจนได้"เสด็จพี่ข้าคิดว่า จะส่งเจ้าตัวยุ่งนี่ไปให้เสด็จแม่เลี้ยง งอแงเหลือทนตั้งแต่ยังไม่คลอดเลย"จ้าเทียนหยางลูบท้องหลี่ถิงถิงแล้วแสร้งบ่นเจ้าตัวเล็ก ปรากฏว่าเขาถูกถีบเบาๆจนทุกคนหัวเราะตำหนักเหลียนฮวาที่ตอนนี้กำลังวุ่นวาย ซ่งจื่อหรูเจ็บท้องมากว่าหนึ่งชั่วยามแล้วยังไม่คลอด จ้าวเฟยหรงก็จะเข้าไปหาเมียที่นอนร้องท่าเดียว จนเซียวอว
ลิขิตแห่งรัก รองประมุขหอดอกบัวคนใหม่
หลี่ถิงถิงครรภ์ใหญ่แล้วนางตั้งครรภ์ได้หกเดือนส่วนซ่งจื่อหรูอีกไม่กี่วันก็คลอดแล้ว ซ่งจื่อหรูกำลังคำนวณค่าแรงคนงานหลี่ซ่งเต๋อนำตั๋วเงินมาให้หลานสาวกำลังกลับบ้าน เห็นจินเสี่ยวฮวาพูดคุยอยู่กับชาวตะวันตกที่มาแลกเปลี่ยนสินค้า โดยมีล่ามที่ซ่งจื่อหรูสอนคอยแปลให้หากว่าไอ้ฝรั่งผมทองไม่เอ่ยชมว่านางสวยเป็นสตรีที่งดงาม และถามว่านางมีคู่ครองหรือยัง คงไม่ทำให้ประมุขหอโกรธจนอุ้มเมียมาลงโทษอยู่จนตอนนี้ยังไม่เลิกหรอก"อร๊ายท่านอา เบาหน่อย ข้าจะไม่ไหวแล้วนะอร๊าย โอ๊ยท่านโกรธอะไรมา ข้าเสียวจะตายแล้วอื้อ" จินเสี่ยวฮวาประท้วง"ไอ้หัวทองผิวเผือกนั่นเกี้ยวเมียข้าไม่โมโหได้หรือ เสี่ยวฮวาจ๋าคนดีตั้งแต่เจ้าคลอดลูกมายิ่งสวยวันสวยคืนดูสิ ตรงนี้ก็อวบอิ่ม ตรงนี้ก็เต็มมือแน่นไปหมดหืม อ่าห์รักเจ้าจริงๆเมียจ๋า"ตอนนี้เขาขึ้นเป็นประมุขหอเหลียนฮวาแทนท่านอารองหลี่ไหลฝูแล้ว หลานสาวเขาสร้างเรือสำราญอะไรสักอย่างให้ล่องไปเรื่อยๆ ท่านอาวางมือจากยุทธภพออกท่องเที่ยวกับท่านพ่อจะกลับในอีกหกเดือน หลี่ไค่ซุนกำลังถูกฝึกให้พร้อมอนาคตหลี่ไค่ซุนนั่งมองสตรีที่กำลังวาดภาพอยู่ตรงหน้า เขาลุกไปหยิบพู่กันออกก่อนจะช้อนนางขึ้นแล้ววางบนเตีย
ลิขิตแห่งรัก ตั้งครรภ์พร้อมกัน
ตั้งแต่วันที่หลี่ถิงถิงยอมตามใจเขาจากนั้นจ้าวเทียนหยางก็อยู่แต่ในห้องไม่ยอมปล่อยคนรักออกมา จนมีเรื่องให้ต้องไปทำก็อิดออดจนถูกหลี่ถิงถิงต้องดุจริงจัง จะถึงวันแต่งงานแล้วอีกครึ่งเดือนหลี่ถิงถิงอยู่ๆก็เกิดเกลียดขี้หน้าคนตัวโตขึ้นมาดื้อๆ"อย่ามาใกล้หม่อมฉันนะเพคะ หม่อมฉันเหม็นขี้หน้าพระองค์""คนดี ข้าทำอะไรผิดกันถิงถิงคนงามอย่าทำแบบนี้สิ มีอะไรบอกมาเถอะ""ไม่มี ไม่รู้อยู่ๆหม่อมฉันก็ไม่อยากอยู่พระองค์ เหม็นขี้หน้าจะตายอยู่แล้วฮือๆๆๆ องค์ชายหม่อมฉันรักองค์ชายนะเพคะแต่อย่ามาใกล้ได้ไหมฮือๆๆ"จ้าวเทียนหยางอ่อนใจ เมียอยู่ๆก็เกลียดขี้หน้าเขาไม่มีสาเหตุวันนี้ทุกคนมากินข้าวร่วมกันที่ตำหนักเหลียนฮวา อาหารมากมายถูกยกขึ้นโต๊ะแต่ซ่งจื่อหรูกับหลี่ถิงถิงเกิดไม่อยากกิน พอเห็นหน้าจ้าวเทียนหยางยิ่งเกิดอยากอาเจียนจนต้องอุ้มกลับห้อง"น้องห้าเป็นอะไรไป อาจารย์รบกวนท่านตรวจนางสักหน่อยเถอะ "ซ่งจื่อหรูให้ไห่มิ่งหยวนไปดูหลี่ถิงถิงที่ตอนนี้เอาแต่ร้องไห้ นางบอกรักจ้าวเทียนหยางแต่ไม่อยากเจอหน้าเขาตกลงนี่มันอะไร เสียงร้องไห้หาคนรักสักพักก็อาเจียนไล่เขาออกมากซ่งจื่อหรูจะลุกไปดูน้องสาวก็หน้ามืดจนจ้าวเฟยหรงต้องมาประค
ลิขิตแห่งรัก เร่งวันแต่ง
หลี่อาไช่พาจ้าวเฟยเซียนหัดขี่ม้า ไม่นานนางก็เริ่มขี่คล่องขึ้น พระอาทิตย์ใกล้ตกแล้วแสงสีแดงงดงามกระทบใบหน้านวล หลี่อาไช่กระชบอ้อมแขนคนตรงหน้า ค่อยๆควบม้าๆช้าๆพาคนรักเขากลับบ้าน"เซียนเซียน ขอพี่หอมสักทีได้ไหม เจ้าน่ารักจนพี่อดใจไม่ไหวนะ""แค่ครั้งเดียวนะ เดี๋ยวเสด็จพ่อกับเสด็จพี่รู้เข้าเอาท่านตายแน่"หลี่อาไช่ก้อมลงหอมแก้มนางจากนั้นก็กดคางลงบนศรีษะจ้าวเฟยเซียนพามาส่งที่ตำหลักก่อนเข้าประตูยังแอบหอมนางอีกสองครั้ง อุ้มนางลงจากหลังม้าแต่ไม่ยอมให้เท้าถึงพื้น เขาอุ้มพาจ้าวเฟยเซียนมาส่งถึงตำหนักใน จ้าวเฟยหรงคิ้วกระตุก ไอ้เด็กนี่มันเกินไปไหมน้องสาวข้าสิบสองเองนะ"หม่อมฉันทูลลานะพะย่ะค่ะ พอดียังไม่ได้ไปคาราวะท่านแม่เลย พี่สี่ข้าไปก่อนนะขอรับ"หลี่อาไช่ไปแล้วแต่มีคนหน้าตึงอยู่ตรงนี้จนซ่งจื่อหรูหัวเราะเขา"คิกๆ ท่านอ๋องทีนี้เขาใจหัวอกท่านปู่กับท่านอาหม่อมฉันหรือยังเพคะ ทรงหวงน้องสาวเป็นด้วยหรือ อื้อ"จ้าวเฟยหรงไม่ปล่อยให้เมียสาวล้อเลียน เขาช้อนอุ้มพานางเข้าห้องลงโทษที่หัวเราะเยาะ"อื้อ ท่านอ๋องหม่อมฉันไม่ไหวแล้ว อร๊าย นับวันยิ่งโลดโผนนะเพคะ อึ๊ยสะ เสียว ท่านอ๋อง""บอกแล้วไงจะสอนให้ ตั้งใจเรียนนะเ
ลิขิตแห่งรัก แม่ทัพหลี่ (หลี่อาไช่)
อาชาสีดำทะมึนน่าเกรงขามกำลังควบมาทางหน้าหมู่บ้าน ด้านหลังมีอีกสองคนตามมาด้วย เมื่อมาถึงหน้าหมู่บ้านสกุลหลี่ก็ลงจากม้า ทหารคนสนิทรับสายจูงไป เด็กน้อยวัยสองขวบเดินเตาะแตะๆมาหากางแขนให้อุ้ม"เสี่ยวเว่ยเด็กดี ตัวสูงขึ้นแล้วมาให้พี่อุ้มหน่อย" อู๋กังเดินตามบุตรชายมาหลี่อาไช่เห็นเขาจึงทักทาย"ท่านพ่อ ท่านแม่อยู่ก็เดือนหรือขอรับ"อู๋กังพยักหน้า เขาแต่งงานกับไป๋ลู่มีบุตรชายหนึ่งคนและเพิ่งจะได้บุตรสาวอีกหนึ่งคน หลี่อาไช่ตอนนี้อายุสิบหกแล้วฝีมือเก่งกาจจนได้เป็นแม่ทัพตะวันออกควบคุมเจ็ดมณฑล"อาไช่ คนสกุลหวังเหล่านั้นฝีมืลูกหรือเปล่า หากจบได้ก็จบเถอะมารดาเจ้านางอยู่สงบสุขแล้ว"อู๋กังรักเขาเสมือนบุตรตนเอง ไม่อยากให้เขาเคียดแค้นเรื่องในอดีต จนทำลายอนาคต หลี่อาไช่ถอนหายใจ"เดิมทีก็ไม่อยากจะยุ่ง แต่ใครจะรู้ว่าสองผัวเมียนั้นเคยขายท่านแม่ของข้าไม่พอ ยังคิดจะขายน้องสาวคนเล็ก อาเล็กนางอายุเท่ากับข้า ท่านปู่ท่านย่าจากไปลุงใหญ่เปรียบเหมือนบิดา จัดการทุกอย่างให้แต่งงานไปก็ยังดีแต่นี่จะให้ไปเป็นอนุเศรษฐี ข้าไม่สั่งสอนคงไม่ได้ขอรับท่านพ่อ""แล้วทำเช่นไร อย่าให้มารดาเจ้ารู้เล่า""ข้าส่งบ้านใหญ่ไปชายแดนเนรเทศทั้ง
ลิขิตแห่งรัก ได้เข้าหอสักที nc
ซ่งจื่อหรูไม่มีความลับกับจ้าวเฟยหรงอีกต่อไป นางพาเขาเข้ามาในมิติครั้งแรกนางลองดูหลังจากที่รู้ว่าเข้ามาได้ที่นี่ก็เป็นสวรรค์ของคนสองคนไม่มีความวุ่นวายมีเพียงสายลมแสงแดดอ่อนๆ สวนดอกไม้หลากสีสัน ในลำธารร่างเปลือยของซ่งจื่อหรูกำลังแหวกว่าย จ้าวเฟยหรงนั่งมองอย่างหลงไหล ก่อนจะเดินลงน้ำไปหาคนรัก จ้าวเฟยหรงจูมนางดูดดื่ม รั้งแผ่นหลังนางเข้าหาให้ทรวงอกลอยเด่นจากนั้นก็ก้มลงดูดเม้นจนซ่งจื่อหรูครางออกมาก่อนจะช้อนร่างงามเดินขึ้นฝั่งพาเข้าไปในบ้านวางลงบนเตียงอย่างทะนุถนอม ซ่งจื่อหรูยังสงสัยจากเตียงโบราณอันเดิมอยู่ๆ กลายเป็นเตียงติดสปิงได้ไง เพิ่งเข้าใจก็วันนี้แหละเฮ้อ ริมฝีปากครอบครองทรวงอกอวบอิ่มราวกับเด็กน้อยดื่มน้ำนมจากอกมารดา ซ่งจื่อหรูเต็มสิบแปดมาครึ่งกว่าปีแล้ว จ้าวเฟยหรงอยากรักนางเต็มทีผ่านช่วงอันตรายมาแล้ว เขาแข็งขึงจะระเบิดอยู่แล้ว ปากน้อยๆกับมือน้อยๆนั้นดับอารมณ์เขาไม่อิ่ม"ท่านอ๋อง เบาๆสิเพคะอดอยากหรืออย่างไรไม่ใช่ว่าให้ท่านทุกคืนหรือ""เมียจ๋า เข้าหอกันนะข้าทนไม่ไหวแล้ว นับวันเจ้ายิ่งงามนักคนดี นี่เลยเวลามาแล้วรู้ไหมฉู่ซีฮวนเด็กคนนั้นลูกชายเพิ่งได้สามเดือนหลี่ซินซินก็ตั้งครรภ์คนที่สองแ
ลิขิตแห่งรัก ฉู่ซีฮวน
จ้าวเฟยหรงอุ้มพระชายาคนงามกลับไปแล้วไห่เมิ่งหยวนบอกว่าถูกแทงเกือบเข้าจุดสำคัญห่างไปเพียงครึ่งชุ่น หากร่วมหอแล้วตั้งครรภ์อาจเป็นอันตรายทั้งแม่และลูก รออีกสักหนึ่งปีให้นางหายดีกว่านี้ก่อน หนิงอ๋องจึงทำได้แค่เพียงนอนกอดคนรักและหาเศษหาเรอแค่นั้น ซ่งจื่อหรูสงสารเขาแต่ต้องใจแข็งนางอยากให้ร่างกายสมบูรณ์ นางต้องการตั้งครรภ์คลอดบุตรให้เขาเท่าที่เขาอยากมี"เอ่อ ซินซินไปเดินเล่นเป็นเพื่อนข้าหน่อยสิ เจ้าว่างหรือไม่"ฉู่ซีฮวนเอ่ยถามสาวน้อยตรงหน้า เขาบาดเจ็บรักษาตัวอยู่ที่นี่มาสามเดือนกว่าแล้ว สาวน้อยคนนี้คือคนที่คอยดูแลเขา นางมีดวงตากลมโต ใบหน้าหวานปากจิ้มลิ้มรับกับจมูกที่รั้นนิดๆ บางครั้งเอาแต่ใจแง่งอนกับท่านปู่ของนาง มิน่าคนราชวงศ์ต้าเหลียงถึงมารวมกันอยู่ที่นี่ หมู่บ้านนี้ล้วนแซ่หลี่มองไปทางไหนหาคนขี้เหร่ไม่เจอจริงๆ รวมถึงแม่สาวน้อยตรงหน้าคนนี้ด้วย"พี่ซีฮวนจะไปไหนหรือเจ้าคะ ข้าว่างพอดีท่านหายแล้วควรออกมาเดินบ้างก็ดี"หลี่ซินซินมองหน้าเขา ยังมีองครักษ์ยืนอยู่ฉู่ซีฮวนจึงจุงมืนางพาออกมา"เจ้ากลัวไหม บนเขาชิงลั่วมีดงดอกไม้อยู่ข้าอยากไปนั่งเล่นที่นั่น"ฉู่ซีฮวนเอ่ยขึ้น หลี่ซินซินส่ายหน้าเขาจึงโอบเอว
ลิขิตแห่งรัก อาหรูเจ้ากลับมาแล้ว
ยามอวิ๋นเปลือกตาของซ่งจื่อหรูค่อยๆขยับ ขนตาที่งามงอนคู่นั้นกระพริบช้าๆ ซ่งจื่อหรูลืมตาขึ้นก็เห็นว่าตนเองนอนอยู่บนเตียงในตำหนักเหลียนฮวา รู้สึกถึงอะไรบางอย่างพาดอยู่ที่หน้าท้อง นาวหันไปดูก็เห็นเป็นจ้าเฟยหรงนอนกอดนางอยู่เขาและนางสวมชุดแต่งงานซ่งจื่อหรูพยายามนึกถึงเรื่องที่ผ่านมา นางจำไว้ว่าอวิ่นเย่วและอวิ่นห่าวพานางมาส่ง วันนี้เป็นวันแต่งงานของนางและเขา เพียงเพื่อรักษาสัญญาที่ให้ไว้แม้ต้องแต่งกับร่างไร้วิญญาณเขาก็ไม่หวั่น ซ่งจื่อหรูพลิกตัวเข้าหาอกกว้างก่อนใช้มือค่อยไปลูบไล้ใบหน้างามนั้น"ท่านพี่ ข้าคิดถึงท่านเหลือเกิน ท่านพี่ของข้าฮือๆๆ"จ้าวเฟยหรงรู้สึกตัวลืมตา คนตรงหน้าฟื้นแล้วนางกำลังร้องไห้แขนเรียวกอดเอวหนาของเขาเอาไว้แน่น นางบอกรักเขานางคิดถึงเขา"น้องหญิง เจ้ากลับมาแล้วเด็กดีของข้า ในที่สุดเจ้าก็กลับมาสักที"จ้าวเฟยหรงร้องไห้นับจากวันที่นางหลับไหลไม่มีวันใดที่น้ำตาลูกผู้ชายของเขาไม่หลั่งริน แต่วันนี้เขาร้องไห้เพราะในที่สุดนางก็กลับมาสักที จ้าวเฟยหรงกดร่างนุ่มนิ่มเอาไว้จุมพิตนางดูดดื่ม จนคนตัวเล็กต้องประท้วง"อื้อๆๆๆท่านพี่ข้าหายใจไม่ออกท่านกอดแน่นเกินไปแล้ว ""ทูลหัว คนดีของข้า ข
