เข้าสู่ระบบแชร์
ข้าเขียนบทท่านร้องงิ้ว
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-11-26 13:33:14บทที่เกี่ยวข้อง
ลิขิตแห่งรัก อาสี่ผู้สารเลว
ซ่งจื่อหรูแอบหยิกสีข้างหลี่ม่านอวี้ก่อนจะส่งสัญญาณ เพียงพริบตาหลี่ม่านอวี้ก็น้ำตาไหล ก้มหน้ากลั้นเสียงสะอื้นท่าทีน่าสางสาร ท่านย่าท่านยายต่างปลอบใจจนถึงตัวตำบล ปากคนนั้นยาวกว่าปากกา แม่บ้านเหล่านี้ก็ไม่ต่างจากโลกโซเชียลในยุคปัจจุบัน จริงบ้างแต่งบ้างตามอรรถรสที่ตนเองพึงใจ แม่สามีรังแกสะใภ้จนคุ้มคลั่ง ผู้เป็นอากีดกันไม่ให้หลานเข้าสอบ เอาหลานตนมาร่ำรียนด้วยเพียงเพื่อใช้เป็นตัวรีดไถเงินจากพี่ชายและพี่สะใภ้ เมื่อมาถึงตัวตำบล ก็ลงจากเกวียนหลี่ม่านอวี้มองหน้ากับซ่งจื่อหรูทั้งสองพี่น้องพยักหน้าให้กันหลี่ซ่งเหวินนัดให้ทุกคนมาเจอกันอีกทียามซื่อเพื่อขึ้นเกวียนหากใครมาไม่ทันต้องเดินกลับเอง หลี่ซ่งเหวินไปร้านเถ้าแก่เหลียงเพื่อซื้อสินค้ามาขาย ทั้งสามหมู่บ้านส่วนมากต้องมาซื้อที่บ้านของหลี่ฝูเหยาโชคดีที่มีทางเชื่อมต่อกันจึงไม่ได้ลำบาก หลังจากแยกย้ายหูเจียวเจียวทนไม่ไหวจึงเอ่ยขึ้น"อาหรู ข้าเห็นเจ้าหยิกนางไหนพวกเจ้าคืนดีปรับความเข้าใจกันแล้วไม่ใช่หรือ"หลี่ม่านอวี้จึงหัวเราะขำท่าทีของนางก่อนจะเอ่ยขึ้น"เจียวเจียวเจ้าอย่าเข้าใจนางผิด นางหยิกข้าก็จริงแต่ไม่ได้ตั้งใจทำร้ายข้า แต่น้องสี่เจ้ามือหนักจริงๆ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-26ลิขิตแห่งรัก เซี่ยหนานอิน
เมื่อเห็นทั้งคู่ไม่ขยับจางอวิ๋นก็ส่งสัญญานให้ลิ่วล้อไปล้อมพวกนาง ชาวบ้านได้แต่ยืนดูไม่กล้าช่วย เศรษฐีจางขึ้นชื่อเรื่องความเหี้ยมโหด แม้จะสงสารแต่ก็ไม่มีใครกล้าหาเรื่องใส่ตัว มือที่กำลังจะแตะถูกหลี่ม่านอวี้อยู่ดีก็เกิดเสียงดังกร๊อบ ก่อนจะตามมาด้วยตัวคนลอยไปกระแทกกับต้นไม้ที่ผูกรถม้า เมื่อมีสิ่งมากระทบกระเทือนม้าจึงตกใจดีดใส่บุรุษผู้นั้นจนสลบ"แก อีเด็กสารเลวนั่นคือคุณชายสวีบุตรชายมือปราบสวี เจ้ากล้าตีเขาเจ้าตายแน่ๆ""ข้าตายนอนไหนไม่รบกวนอาสี่เป็นห่วงหรอก เพราะถึงอย่างไรท่านคงไม่ได้อยู่เห็น"ก่อนจะคว้าหลี่ต้าเหวินทุ่มผ่านหัวไหล่ไป มีมือปราบวิ่งเข้ามากลังจากเสียงเอะอะ สวีเจียวเห็นสภาพบุตรชายก็ถึงกับหน้าเขียวเรียกหาคนทำทันที"ใครๆทำลูกชายข้า ออกมาเดี๋ยวนี้นะ"สวีเจียวโกรธจนหนวดกระดิก"ข้าเอง"ซ่งจื่อหรูยืนมองหน้าเขาอย่างไม่เกรงกลัว"นังตัวดี ไปที่ว่าการกับข้าวันนี้ข้าจะตีเจ้าให้ตาย""บุตรชายท่านคิดฉุดข้าสองคนพี่น้องรวมถึงสหายข้า ท่านไม่ถามไถ่เหตุผลกลับตรงมาจับกุมข้า ตำบลซานสุ่ยยังมีกฎหมายหรือไม่""ข้าสวีเจียวผู้นี้ก็คือกฎหมาย ไม่ต้องพูดมากไปกับข้าเดี๋ยวนี้ เด็กๆลากตัวมันมา"ทหารล้อมวงเข้ามา
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-26ลิขิตแห่งรัก เจรจาการค้ากับจินเหนียง
จินเหนียงคาดหวังว่าจะฟื้นวิกฤตอีกรอบ ซ่งจื่อหรูเข้ามาถึงด้านในจึงเอ่ยปาก" ข้าต้องการให้ท่านตัดชุดตามแบบที่ข้าวาดมาให้ ตัดให้สวยที่สุด อ้อชุดของเด็กตัดตามขนาดที่ซื้อร้านท่านวันก่อน หากท่านทำได้ แม่ฮวาเหยียนจะลอกเลียนเช่นใดก็ไม่อาจเหมือน เราลงเรือลำเดียวกันแล้ว เมื่อสักครู่ข้าเพิ่งจะส่งลูกชายจางฟ่านเข้าคุกหลวงน่ะ""จะ จะ เจ้าว่าอะไรนะ จางอวิ๋นนะหรือ เป็นไปไม่ได้ จางฟ่านไม่เอาเจ้าไว้แน่ๆ เจ้าต้องระวัง อีกอย่างจางอี้หรูพี่สาวเขาก็คือเถ้าแก่ร้านฮวาเหยียน"จินเหนียงเป็นห่วงสหายตัวน้อย นายท่านจางเป็นคนเช่นไรเหตุใดนางจะไม่รู้ จึงเอ่ยเตือน"ใช่จริงๆ นั่นแหละ จางอวิ๋นบอกว่าที่ซานสุ่ยบิดาเขาก็คือฮ่องเต้ ใครจะรู้ว่าเขาดันกล่าวคำเหล่านั้นต่อหน้าเจ้าเมืองกว่างผิงเซี่ยหนานอินคนเถรตรงนั่น ว่ากันว่าถึงแม้กว่างผิงจะยากจนเก็บภาษีไม่ค่อยได้ แต่เซี่ยหนาน อินคนนี้กลับไม่เคยถูกลดขั้น เห็นได้ชัดว่าฝ่าบาทให้ความสำคัญกับคนๆนี้ คราวนี้สกุลจางชนตอใหญ่เพียงนั้นเศษเนื้อสกุลจางคงกระจัดกระจายแล้วกระมัง เศรษฐีบ้านนอกคนนึงจะมีค่ามากกว่าขุนนางที่สำคัญได้อย่างไร อ้อนี่คือรูปที่ข้าวาด ท่านลองดูก่อน"จินเหนียงคลี่ภาพออกก
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-26ลิขิตแห่งรัก เจรจากับทางการ1
เกวียนวัวเคลื่อนมาท้ายหมู่บ้าน หลังจากส่งหูเจียวเจียวแล้วก็เหลือเพียงนางกับหลี่ซ่งเหวิน ซ่งจื่อหรูจึงเอ่ยขึ้น"ท่านลุง ทุกอย่างเรียบร้อยดีหรือไม่เจ้าคะ""เรียบร้อยดี อาซ่งเต๋อจัดการค่าที่พักให้แล้ว โรงเตี๊ยมไม่หรูหราแต่ก็ไม่ถึงกับแย่ ให้พอได้อาศัยตามที่เจ้าบอก""เงินตำลึงพอหรือไม่ หากไม่พอข้าจะหาเพิ่มเจ้าค่ะ"ซ่งจื่อหรูกังวล"ไม่ต้องหรอก ต้าซานกับต้าโจวมีบุญคุณกับเขานัก เขาเองก็อยากตอบแทนพวกเจ้าพอดีเลยถือโอกาสนี้"หลี่ซ่งเหวินตอบนาง เขารู้ว่าน้องชายไม่ใช่แค่พ่อค้าธรรมดาแต่เขาก็ไม่อยากสงสัยให้มากความ"อ้อ แล้วเรื่องที่ข้ารบกวนท่านปู่ใหญ่ล่ะเจ้าคะ ท่านว่าอย่างไรบ้าง""หลี่ซิ่วไฉตอบตกลง เดิมทีเขารังเกียจการกระทำของย่ากับอาสี่เจ้า แต่เห็นแก่ที่เจ้ากับหลี่หานช่วยเหลือชาวบ้านเขาจึงรับปากว่าจะช่วยสอนให้ น้องชายเจ้าจื่อห่าวเองเขาเคยมีโอกาสทดสอบเห็นว่าเป็นเด็กฉลาด อยากจะสอนมานานรอเพียงเจ้าเอ่ยปากเท่านั้น""ขอบคุณปู่ใหญ่กับท่านลุงมากเจ้าค่ะ ไว้ข้าจะพาพี่ใหญ่กับพี่รองไปหาและขอบคุณเขาด้วยตนเอง""อืมจื่อหรู...ถึงบ้านเจ้าแล้ว"ทั้งสองมาถึงบ้านก็เห็นประตูเปิดอยู่ หลี่หานไม่อยู่ เช่นนั้นใครอยู่กับเด็กก
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-27ลิขิตแห่งรัก เจรจากับทางการ2
ซ่งจื่อหรูถือตะกร้าเดินไปยังหมู่บ้าน วันก่อนหลี่ฝูเหยาบอกแล้วว่าทางการถามถึงเรื่องมันเทศ วันนี้อำเภอเล็กที่แม้แต่ยุงยังไม่บินผ่าน เจ้าเมืองกว่างผิงกลับมาเยือน นางเดาถูกตั้งแต่อยู่ตำบลแล้ว จึงตั้งใจทำอาหารเหล่านี้ เมื่อเห็นซ่งจื่อหรูเดินมาทุกคนก็เหมือนเห็นแสงสว่าง ชาวบ้านบางคนถึงกับน้ำตาไหล"อาหรู เจ้ามาสักที""นั่นสิ ข้ากังวลแทบแย่"เดี๋ยวนี้ทุกคนเรียกนางว่าอาหรูคำว่าเจ้าสี่หลานสี่นั้นฟังดูห่างเหินเกินไป คนชนบทคิดอะไรง่ายๆ"เกิดอะไรขึ้นเจ้าคะ ท่านป้าร้องไห้ทำไมกัน มิใช่ว่าพวกท่านมาแบ่งเสบียงกันหรอกหรือ""นั่นก็ใช่ แต่ใต้เท้าท่านนี้ถามว่าเสบียงเหล่านี้อยากนำกลับไปวังหลวง พวกเราจำทำยังไงดีหลานสี่ ปู่เองก็มืดไปหมดแล้ว"ผู้นำหมู่บ้านไป๋ซานโอดครวญคงมีแต่ปู่ใหญ่หลี่ฝูเหยาที่นั่งตัวตรงไม่สะท้าน แม่ว่าคนข้างหน้าจะเป็นถึงเจ้าเมืองเซี่ยหนานอินเห็นคนตรงหน้าก็หนวดกระตุก นี่มันเจ้าเด็กแสบที่เจอที่ตำบลนี่"นี่หลี่เจิ้งที่เจ้าให้ข้าเสียเวลารอ ก็คือรอเด็กที่สูงยังไม่ถึงครึ่งจั้งคนนี้หรือ หึนี่หลี่จิ้งเจ้าเห็นข้าเป็นเพื่อนเล่นหรืออย่างไร""ท่านเจ้าเมือง อาหารเหล่านี้เป็นนางที่หามาได้ ผู้นำตัวเล็กๆเช่น
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-27ลิขิตแห่งรัก ตีคนระบาย
หลี่ฝูเหยาเอ่ยปากกับผู้นำอีกสองหมู่บ้านแล้วถอนหายใจ ซ่งจื่อหรูไม่ออกความเห็น นางตกลงกับหวังซื่อแล้วว่านางจะเล่นบท หลานสาวแสนกตัญญู ชาวบ้านพากันคัดมันเทศหัวใหญ่ หัวเล็ก เกาลัดถูกกระเทาะเปลือกเกือบหมดแล้ว"ท่านปู่ทุกท่าน ข้าคำนวณแล้วจะได้มันเทศบ้านละ50ชั่ง เกาลด20ชั่ง เศษที่เหลือเอาไว้ทำพันธุ์เพื่อปลูกตอนฝนลง เห็นด้วยหรือไม่เจ้าคะ"ซ่งจื่อหรูขอความเห็นยังไงก็ช่วยกันขุด ต้องให้พวกเขาแสดงความคิดบ้าง ด้านอกเริ่มมีเสียงคนโหวกเหวกโวยวายอยู่ตรงทางเข้า มองออกไปก็เห็นคนจำนวนมากวิ่งตรงเข้ามาจะแย่งมันเทศ ชาวบ้านจึงคว้าไม้ป้องกัน หัวขโมยคนนึงโกยมันเทศใส่ถุงก่อนจะผลักหลี่ม่านอวี้จนล้มลง จากนั้นก็เหยียบขานางจนหลี่ม่านอวี้ร้องไห้ออกมา หลี่ต้าโจวเห็นบุตรสาวถูกทำร้ายก็คว้าท่อนไม้ตรงเข้าไป ซ่งจื่อหรูกระชากท่อนไม้มาจากหลี่ต้าโจวอยากตายนักใช่มั้ยได้เจ๊เคยฟาดไอ้เด็กอันธพาลที่เกเรซ่งอวิ่นห่าวจนแตกกระเจิงมานักต่อนักแล้ว ขนาดครูพละที่บลูลี่อาห่าวเจ๊ก็ทุ่มกลางโรงยิมมาแล้ว หัวหน้าคนงานที่ชอบก่อม๊อบพวกนั้นอีก ตั้งแต่มาที่นี่เจ๊อึดอัดจะตายอยู่แล้วเอะอะก็ผู้อาวุโสขอระบายหน่อยเถอะมาๆแม่จะฟาดให้หมดเลยอยากลองของก็ม
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-27ลิขิตแห่งรัก พวกเจ้าคือคนๆเดียวกัน
หลี่ฝูเหยาลูบหัวนางเบาๆ เด็กคนนี้แบกความหวังคนทั้งหมู่บ้านเอาไว้ พวกเขาที่เป็นผู้ใหญ่กลับไม่ได้เรื่อง คบเพลิงที่ทำไว้นางนำมาให้ชาวบ้านใช้เพื่อจัดการมันเทศให้เสร็จโดยไว ชาวบ้านบางคนปาดน้ำตา ชีวิตพวกเขาต่อไป ไม่ต้องมองดูลูกหลานค่อยๆหมดลมหายใจต่อหน้าอีกแล้วซ่งจื่อหรูบอกลาหลี่ฝูเหยาเขาสั่งให้หลี่ซ่งเหวินไปส่งนาง ซ่งจื่อหรูเอ่ยขอบคุณแต่แสงจันทร์สว่างจึงอยากเดินกลับเอง นี่ยามห้ายแล้ว ที่บ้านคงนอนหมดแล้วเห็นฮั่วเฟยหรงยืนรออยู่ เขาไม่พูดอะไรเพียงแค่นั่งลงให้นางขี่หลัง ซ่งจื่อหรูไม่แง่งอนแต่อย่างใดนางยอมให้เขาแบกแต่โดยดีไม่มีการพูดคุยจนถึงบ้าน ฮั่วเฟยหย่งเห็นบุตรชายแบกซ่งจื่อหรูเข้ามาก็ไม่ว่าอะไร"นางคงเหนื่อยมาก หลายวันมานี่เพื่อปากท้องชาวบ้าน นางลำบากไม่น้อยเลยหรงเอ๋อร์เจ้าพานางไปนอนเถอะ ให้ท่านแม่เจ้าดูแลนาง พวกเราต้องไปแล้ว อาจไปนานกว่านั้นท่านแม่ของเจ้ารับรู้แล้ว"ฮั่วเฟยหรงพยักหน้าก่อนจะพานางไปนอนอีกห้อง เพราะเด็กๆนอนกับฮั่วหราน หลังจากวางนางลง ก็ยืนมองก้มลงจูบหน้าผากนางเบาๆ กระซิบที่ข้างหู"เด็กดีข้าจะรีบกลับมา เจ้าอย่าซุกซนให้มากนะรักษาตัวดีๆ"ซ่งจื่อหรูนอนหลับ ความฝันเมื่อคืนยังตามมา
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-27ลิขิตแห่งรัก ชีวิตคนเราบางครั้งก็ไม่ใช่อย่างที่หวัง
ทันทีที่ฮั่วหรานพูดจบ ขาสั้นๆสามคู่ก็จับมือกันวิ่งมาในครัวก่อนทักทายอย่างอารมณ์ดีซ่วจื่อเย่ว/ซ่งจื่อห่าว"อรุณสวัสดิ์พี่ใหญ่ อรุณสวัสดิ์ท่านอาสะใภ้"ฮั่วเฟยเซียน"อรุณสวัสดิ์ท่านแม่ อรุณสวัสดิ์พี่สะใภ้""เซียนเอ๋อร์ ใครให้เรียกพี่จื่อหรูแบบนี้กัน ผู้อื่นมาได้ยิน พี่จื่อหรูจะเสียหาย"ฮั่วหรานดุบุตรสาว ฮั่วเฟนเซียนทำหน้าตาเหรอหรา"วันก่อนข้าถามพี่ชายว่าท่านชอบพี่จื่อหรูใช่หรือไม่ พี่ชายบอกว่า อะแฮ่ม เซียนเซียน พี่ชายไม่อยู่ต้องคอยดูแลพี่จื่อหรูให้ดีๆ อีกหน่อยพี่จื่อหรูจะมาเป็นคนในครอบครัวของเรา และเจ้าก็ต้องเรียกนางว่าพี่สะใภ้ เข้าใจหรือไม่ แบบนี้เจ้าค่ะ"ฮั่วเฟยเซียนกลัวพวกเขาไม่เชื่อ จึงทำท่าทางล้อเลียนฮั่วเฟยหรงพี่ชาย"นี่เซียนเซียน คำพูดเหล่านี้ล้อเล่นไม่ได้ อย่าไปเรียกข้างนอกรู้หรือไม่"ซ่งจื่อหรูนั่งลงลูบผมนางก่อนจะเอ่ยเสียงหวาน แม้ไม่รู้ว่าเจ้าบ้านั่นพูดอะไรกับน้องสาวบ้าง แต่ในใจซ่งจื่อหรูตอนนี้รู้สึกหวั่นไหวแล้ว"อ้อถ้างั้นเรียกเฉพาะตอนอยู่ในบ้านก็ได้ใช่ไหมเจ้าคะท่านแม่"ฮั่วเฟยเซียนหันไปถามมารดา ยังไม่ทันตอบก็ได้ยินเสียงเกราะไม้ที่ประตูเคาะดังขึ้น หลี่อาไช่มารับสำรับให้ปู่เก้าแล้
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-27
บทล่าสุด
ลิขิตแห่งรัก เขารังแกอาเล็กเจ้าเช่นนี้ใช่หรือไม่
เซี่ยหนานอินถูกเจ้าอาวาสลากไปเด็กสามคนจึงเป็นอิสระ ซ่งจื่อเย่ว ซ่งจื่อห่าวและจ้าวเฟยเซียนอยู่กับจางอวี้เซียน มีองครักษ์ของจวนเจ้าเมืองดูแล จิงอี้ถูกสั่งห้ามเข้าใกล้หลี่อ้ายเสิ่น จนกว่าจะแต่งงานนางถูกหลี่ไหลฝูพาไปฟังธรรมด้านในด้วยเดินมาถึงหลังวัดส่วยเอี๊ยหลี่ม่านอวี้ก็นั่งลงบนก้อนหินกลางป่าท้อ"นั่งก่อนเถอะ ข้าเหนื่อยแล้ว"หลี่ม่านอวี้ถอนหายใจ"พี่สาม ท่านคิดอะไรอยู่ทำไมดูท่านทำหน้าสงสัยตลอดเวลา"ซ่งจื่อหรูเห็นสีหน้าพี่สามเหมือนท้อใจตอนที่จิงอี้เดินมาหาหลี่อ้ายเสิ่น"เมื่อคืนอาเขยไปหาอาเล็ก ตอนที่ท่านปู่ไปคุยเรื่องแต่งงานของนางที่บ้านปู่ใหญ่" หลี่ม่านอวี้พูดไปถอนหายใจไป"อาเขย เจ้าหมายถึงจิงอี้หรือ"จิงเสวียนถาม"เจ้าค่ะพี่จิงเสวียน เขาบอกให้ข้าเรียกเขาอย่างนั้น อาเขยนำปิ่นปักผมไปให้อาเล็ก ข้าบอกว่าเข้าไม่ได้ท่านปู่สั่งไว้ เขาก็อ้อนวอน ข้าจึงให้แค่แป๊บเดียว""จากนั้นล่ะ เกิดอะไรขึ้น ท่านปู่พี่จับได้หรือ" หูเจียวเจียวหูผึ่งก่อนมานั่งจะดักหน้าหลี่ม่านอวี้แล้วถามนาง" เปล่าหรอกเจียวเจียว ข้าให้เวลาอาเขยแค่ครึ่งเข่อ พอเห็นท่านปู่มาก็จะไปตามเขา แต่พอเปิดประตู ก็เห็นเขากัดปากอาเล็กอยู่ ริมฝีป
ลิขิตแห่งรัก กำไลที่เหมือนกัน
ถึงเวลาอาหาร วันนี้ทุกคนกินข้าวที่บ้านของซ่งจื่อหรู ฮั่วเฟยหย่งเอ่ยกับพวกเขา"เรื่องที่จิงอี้ทำนับว่าร้ายแรง แม้กฎเกณฑ์ต้าเหลียงไม่เข้มงวดตีกรอบเกินไป แต่นั่นคือทั้งชีวิตของสตรี พวกนางต้องเสียสละร่างกายคลอดบุตรให้เจ้า ต้องคอยดูแลบ้านช่อง หากต่อไปใครชิงสุกก่อนห่ามไม่เข้าออกตามธรรมเนียมข้าไม่เอาไว้แน่ จะรักใคร่นอกกายข้าไม่ว่า แต่ห้ามเลยเถิดจนกว่าจะเข้าหอ"ประโยคสุดท้ายเว้นไว้ให้เจ้าเด็กบ้าเฟยหรงนี่ หากไม่ให้ได้ชิมน้ำหวานเลยคงอกแตกตาย"พะย่ะค่ะ "ทุกคนรับคำพร้อมเพรียงจากนั้นก็กินข้าวต่อ หลังมื้อเย็นทุกคนรีบนอน เช้าต้องไปแต่เช้า ซ่งจื่อหรูอยากเข้าไปในมิตินึกถึงกรอบรูปที่อยู่ๆก็มาวางบนเตียง แต่พรุ่งนี้ต้องเดินทางเลยเว้นไปก่อนหลี่เหิงถือเสื่อเข้ามา แต่จ้าวเทียนเฟยบอกว่าพื้นนั้นเย็นเกินไป ให้ขึ้นมานอนด้วยกัน เขาลังเลอยู่พักใหญ่เกรงว่าจะไม่สมควร จ้าวเทียนเฟยบอกว่า ให้หลี่เหิงนอนด้านใน เวลาเขาทำธุระจะได้ปลุกง่ายหลี่เหิงได้นอนที่บ้านก็สบายใจหลับไม่รู้เรื่อง แม้กระทั่งถูกคนตัวโตเอาเปรียบเขาเกือบค่อนคืน ตื่นมาได้แต่งงคิดว่าตนเองถูกยุงหรือมดกัด แต่ทำไมพี่เทียนเฟยถึงไม่มีรอยอะไรเลยยามเหมาทุกคนตื
ลิขิตแห่งรัก เจ้ารีบโตสักทีเถอะ
ลานบ้านหลี่ หลี่ไหลฝูยืนอยู่กำลังจะซัดฝ่ามืออกไป หลี่อ้ายเสิ่นวิ่งไปขวางเขาปกป้องจิงอี้ที่นอนกระอักเลือดอยู่ หลี่ต้าโจวกับหลี่ต้าจูถูกบิดาโยนไปคนละทิศละทาง"ท่านลุงหลี่ค่อยพูดเถอะ นี่มันเรื่องอะไรกัน จิงอี้เจ้าว่ามาสิ"จ้าวเฟยหย่งไกล่เกลี่ย จิงอี้พยุงตัวเองขึ้นหลี่ไหลฝูวรยุทธไม่เลวเลย เทียบกับท่านอ๋องเขาสูสีทีเดียว ใครจะรู้ช่างไม้หมู่บ้านกันดารจะมีฝีมือขนาดนี้"นายท่าน ข้าต้องการแต่งงานกับอ้ายเสิ่น แต่ผู้เฒ่าหลี่ไม่ยอมขอรับ""นางยังไม่ถึงวัยปักปิ่นด้วยซ้ำ อีกตั้งครึ่งเดือน เจ้ารอวันนั้นค่อยพูดคุยไม่ได้หรือไง" จิงเสวียนดุน้องชาย"พี่ใหญ่ข้ารอไม่ได้หรอก อ้ายเสิ่นนางก็รอไม่ได้ด้วยหากจิงอี้น้อยรอไม่ไหวจะทำไง ข้ากับนางเอ่อ ป่านนี้ไม่รู้ว่าเจ้าตัวน้อยในท้องนางเกิดหรือยังอาจเกิดแล้วมั้ง"หลี่ไหลฝูซัดฝ่ามือใส่จิงอี้ด้วยความโมโห จ้าวเทียนหยางที่ไม่รู้ว่าโผล่มาตอนไหนสกัดฝ่ามือเขาจนไปปะทะต้นไม้ในบ้านหักโค่นลงมาจิวเสวียนหอบหายใจด้วยความโมโหที่นี่ไม่มีคนอื่นเขาจึงเค้นฟันพูดกับน้องชาย"หานจิงอี้ ไอ้เด็กสารเลวหากเป็นชาวบ้านจะไปอะไรลับล่อๆก็ยังพอทน แต่เจ้าเป็นใคร ท่านลุงรู้เรื่องนี้จะว่าอย่างไรหรือต
ลิขิตแห่งรัก เตรียมไปไหว้พระ
ห้องรับรองตำบลซานสุ่ย มีเซี่ยหนานอินนั่งอยู่ด้านบน เซี่ยอวิ๋นนั่งอยู่ซ้ายมือด้านข้าง ถัดไปคือมีกังฉินนายอำเภอ เจ้ากรมโยธา หลี่ไหลฝู หลี่ฝูเหยา ด้านขวามีซ่งจื่อหรู จ้าวเฟยหย่ง จ้าวเฟยเหรงนั่งอยู่ แผนที่เมืองของมณฑลกว่างผิงถูกกางออกบนโต๊ะ เผยให้เห็นเส้นทางน้ำขนาดใหญ่น้อย ซ่งจื่อหรูใช้พู่กันกากบาทจุดที่เรือควรจอดแวะ จึงได้ทั้งหมด ห้าท่าเรือ“หากสร้างท่าเรือตามนี้จะใช้เวลานานเท่าใด” เซี่ยหนานอินถามขึ้น“ใต้เท้างบประมาณคือเงินส่วนตัวของท่านเพียงแค่แปดหมื่นตำลึงจะสร้างพร้อมกันไม่ได้เจ้าค่ะ มีท่าเรือก็ต้องมีที่พักท่านลองออกประกาศหานายทุนเชื่อข้าสิว่าต้องมีคนร่วมลงทุนแน่ๆ”“นายทุนคือสิ่งใดอาหรู แล้วพวกเขาจะยอมให้เงินแก่เราหรือ”จ้าวเฟยหย่งไม่เข้าใจสิ่งที่นาพูดซ่งจื่อหรูจึงอธิบาย“ท่านอาฮั่ว นายทุนคือคนที่ออกเงินให้เรา ก่อน ท่านเจ้ากรมท่านคำนวนที่ดินจากริมฝั่งออกมา ปล่อยเช่าที่ดินให้คนที่ต้องการทำโรงเตี๊ยมและร้านค้าต่างๆเช่าค้าขาย ทำสัญญาระยะยาวสิบปีต่อสัญญาทุกๆสามปี จ่ายค่าเช่ารายเดือน เก็บมัดจำครึ่งหนึ่ง สร้างใกล้เสร็จเก็บส่วนที่เหลือ หากไม่จ่ายภายในเวลาที่กำหนดถือว่าผิดสัญญา จากนั้นให้ปล่อย
ลิขิตแห่งรัก ตอบมาข้าใช่สามีของเจ้าหรือไม่nc
อาหารเสร็จแล้ว เด็กๆถูกองค์ชายห้าพาไปเล่นบนเขาแต่เช้าแล้ว ลูกเสือขาวนอนหลับลุงใหญ่ถามนางว่าเจ้าของแพะถามว่านางรับซื้อหรือไม่ เขาต้องการเงินเป็นค่าสินสอดให้บุตรชาย นางมีเงินจากการขายหมูคราวก่อนหากจะใช้ก็ไม่แปลก จึงตกลงซื้อแพะสองตัวและวัวสามตัวจากบ้านท่านป้าคนนั้น หลังเตรียมอาหารเสร็จเด็กๆกลับมาแล้ว เซียวอวี้หรานกำลังจับล้างหน้าล้างตาเพื่อมานั่งกินข้าว หลี่ไหลฝูเดินมาหา ซ่งจื่อหรูจัดโต๊ะนอกบ้าน"อรุณสวัสดิ์เจ้าค่ะท่านปู่ เมื่อคืนหลับสบายหรือไม่เจ้าคะ" ซ่งจื่อหรูเดินไปคล้องแขนชายชรามานั่ง"อรุณสวัสดิ์ท่านปู่ ขอให้สุขภาพแข็งแรงเจ้าค่ะ/ขอบรับ"ซ่งจื่อเย่วกับซ่งจื่อห่าวก็ลุกขึ้นคำนับเช่นกันจ้าวเทียนเฟยเอ่ยทักทาย หลี่ไหลฝูมองออกว่าครอบครัวฮั่วเฟยหย่งไม่ใช่คนธรรมดา จึงไม่คิดถือสาเรื่องมารยาท"วันนี้ปู่จะเรียกชาวบ้านมาคุย เรื่องว่าต้องขึ้นเขาใช้ไม้ชนิดใดสร้างสะพาน ช่วงบ่ายจะไปตำบล วาดโครงสร้างท่าเรือ เจ้าเองก็สามารถวางค่ายกลทำงานช่างได้ ก็ไปด้วยกันหลายคนจะได้ช่วยกันคิด"หลี่ไหลฝูบอกหลานสาว"ก็ดีเจ้าค่ะ ถ้าเช่นนั้นช่วงเช้าก็แบ่งงานในหมู่บ้านก่อน ช่วงบ่ายค่อยเข้าตำบล อ้อท่านอาฮั่วมาพอดี"ซ่งจื่อห
ลิขิตแห่งรัก งานเลี้ยง3
ทุกคนกินอาหารพูดคุยกันหลี่อ้ายเสิ่นที่ตนเองไม่มีผู้ใดสนทนาด้วยจึงลุกออกจากลานต้นไหวเดินกลับบ้าน เผอิญสวนกับจ้าวเฟยหรงจึงทักทายเขาจ้าวเฟยหรงแค่เพียงพยักหน้า เท้าของหลี่อ้ายเสิ่นหนักอึ้งนางผิดหรือที่เกิดเป็นบุตรสาวของหญิงผู้นั้นทุกคนไม่สนใจนางแล้วนางจะหน้าด้านอยู่ทำไม อยู่ๆก็มีมือแข็งแกร่งมากระชากนางลากไป รู้อีกที่นางก็ติดอยู่กับกำแพงในบ้าน จิงอี้มองหน้านาง"ข้าบอกเจ้าแล้วว่าห้ามยุ่งกับคุณชายข้าหรือที่ข้าเตือนเจ้าไม่คิดฟัง"จิงอี้กดหลี่อ้ายเสิ่นกับกำแพง"ข้าแค่บังเอิญเจอเขา แล้วอย่างไรหากข้าอยากคุยแล้วทำไม หากเขาชอบข้าแล้วอย่างไรท่านมีสิทธ์อะไร"หลี่อ้ายเสิ่นโมโหคนตรงหน้า"เจ้าไม่คู่ควรกับเขา เจ้าอย่าใฝ่สูงเกินไปนัก"เพี๊ยะหลี่อ้ายเสิ่นสะบัดหลุดออดมาก่อนจะตบหน้าจิงอี้จนหันทันที"ข้าคู่ควรหรือไม่ก็ให้เขาตัดสินใจ ไม่ใช่เจ้ามาข่มขู่ข้า อื้อๆๆๆๆ"จิงอี้ไม่ปล่อยให้นางพูดจบเขาก้มลงประกบปปากนาง หลี่อ้ายเสิ่นใช้มือสองข้าทุบตีผลักเขาออก แต่ก็ไม่เป็นผล จิงอี้ปล่อยนางก่อนจะมองจ้องหน้า"วันหลังจำให้ดี ข้าไม่ได้ขู่เจ้า"" จิงอี้ ทำไมข้าต้องเชื่อเจ้า คนสารเลวเจ้าว่าข้าเป็นลูกหญิงแพศยาแล้วเจ้าเล่า เอา
ลิขิตแห่งรัก งานเลี้ยง2พูดคุยเรื่องท่าเรือ
ภรรยาของคนเหล่านั้นไม่เต็มใจที่จะมาหมู่บ้านกันดารแต่เพราะขัดสามีตนเองไม่ได้ ทุกคนนั่งลงหลี่ฝูเหยากล่าวเริ่มงานเลี้ยง อาหารตรงหน้าทำให้สตรีทั้งหลายไม่กล้ากินแม้แต่บรรดาอาจารย์ในสำนักศึกษาก็ลังเล ยกเว้นกัวฉิน เซี่ยหนานอิน และอู๋จี๋ พวกเขาเคยได้ทานพวกมันแล้วจึงรู้ว่าอร่อยไม่นานนักก็มีรถม้ามาเพิ่มอีกสามคัน จางอวี้เซียนก้าวลงมา ตามด้วยจินเหนียงและบุตรสาว คันที่สองคือจางต้าหู่ คันสุดท้ายเถ้าแก่เหลียง ซ่งจื่อหรูเข้าไปทักทายพวกเขา"สวัสดีเจ้าค่ะท่านอาจาง ท่านลุงเหลียง พี่จินเหนียง พี่อวี้เซียน ข้าเตรียมโต๊ะไว้ให้พวกท่านแล้ว"เซี่ยหนานอินเห็นสตรีที่เดินตามซ่งจื่อหรูมาก็จำได้นางคือคนที่เขียนจดหมายร้องเรียนขอหย่าบิดาแทนมารดา เพื่อทวงสินเดิมที่ถูกยึดไปกลับคืน เนื่องจากบิดาแต่งอนุโดยที่ภรรยาเอกไม่เห็นชอบ" นี่คือผู้นำทั้งสามหมู่บ้านที่เราจะร่วมมือกันเจ้าค่ะ ส่วนนี่คือท่านปู่ของข้าหลี่ไหลฝู ทุกท่านพวกเขาคือเถ้าแก่ที่ข้าต้องการให้เป็นคนกระจายสินค้าของพวกกเราในอนาคต เถ้าแก่ร้านท่านนี้คือจินเหนียงแห่งร้านจินปู่เตี้ยน นี่คือเถ้าแก่จางแห่งร้านหนึ่งในใต้หล้าจางอวี้เซียน เถ้าเแก่เหลียงเว่ยแห่งร้านธัญพืช
ลิขิตแห่งรัก งานเลี้ยง1
หลี่เหิงกลับมาแล้ว หลี่ม่านอวี้หลี่อ้ายเสิ่นและบรรดาท่านป้าในหมู่บ้านมาช่วยงานที่บ้านของซ่งจื่อหรู เหล่าบุรุษทั้งหลายถูกสั่งให้ไปนำหญ้าเหมันต์ลงปลูก เกาฟ่านกับเกาหม่ารับคำสั่งให้ไปติดต่อกับเกาหยวนเพื่อซื้อข่าวจากหอฮวาเซียงจ้าวเทียนเฟยออกมานั่ง เขาอมยิ้มทันทีที่มองเห็นหนุ่มน้อยคนเมื่อเช้ากำลังช่วยน้องสาวและเหล่าบรรดาสตรีทั้งหลายที่วุ่นวายอยู่หน้าเห็นตาคอยฟังคำสั่งซ่งจื่อหรู ว่าอาหารชนิดไหนทำเช่นไร มีหน่อไม้เส้น มีหน่อไม้ดอง รากบัว กุ้งมังกรน้อย มีหอยขม ที่เด็กๆช่วยกันจับแต่เช้าเห็ดสนที่ให้เด็กๆขึ้นเขาชิงลั่วไปหามา นางทำปลาเปรี้ยวหวาน สามชั้นต้มหน่อไม้แห้ง หอยขมผัดพริกหมาล่า กุ้งมังกรอบน้ำมันพริก รากบัวต้มกระดูกหมู หน่อไม้ดองต้มปลา หน่อไม้ดองผัดเครื่องในไก่ ไก่ขอทาน เครื่องในหมูพะโล้ และสามชั้นตุ๋นผักกาดอง ของหวานคือผลบัวหิมะ และผูเถาที่นางเอาออกมาจากมิติ แต่ทำทีว่าเก็บมาจากต้นที่ปลูก เนื่องจากติดลูกดกมากจึงไม่มีใครสงสัยกุหลาบนางแอบเอาไปตากในมิติตอนนี้สามารถชงชาได้แล้ว มีเกษรดอกบัว ชาดีบัว ของเหล่านี้ต้องให้พวกเขาลิ้มลอง หากต้องการเปิดตลาดในต้าเหลียงต้องอาศัยปากต่อปาก ยุคนี้ไม่มีโซลเ
ลิขิตแห่งรัก เจ้าต้องรับผิดชอบข้านะอาหรู
บ้านเชิงเขาซ่งจื่อหรูทำอาหารเสร็จแล้ววันนี้มีอาหารไม่มากเพราะต้องจัดงานเลี้ยง เห็นจิงเสวียนเดินมารับสำรับจึงหาจังหวะเอ่ยถามสิ่งที่ต้องการ"พี่จิงเสวียน ตอนที่ข้าไม่อยู่นอกจากจางอวิ๋นคนนั้นยังมีใครมาที่นี่บ้าง"" นอกจากจางอวิ่นยังมีอีกสามคนที่เหลือน่าจะเป็นคนติดตาม มีอะไรหรือเปล่า" จิงเสวียนถามนางกลับซ่งจื่อหรูส่ายหน้า"ไม่มีอะไร ี่จิงเสวียนข้ามีเรื่องอยากให้ท่านช่วยแต่เรื่องนี้แม้แต่พี่หรงก็ห้ามรู้ ท่านรับปากข้าได้หรือไม่"จิงเสวียนพยักหน้าเขารับสำรับอาหารไป จ้าวเทียนหยางโดดเข้ามา พร้อมมองหาน้องๆตัวน้อย เขาจะพาเด็กพวกนี้ไปเล่นบนเขา จ้าวเทียนหยางมาถึงก็เรียกหาเด็กทั้งสอง"แม่นางน้อย เซียนเอ๋อร์กับจื่อเย่วตื่นหรือยัง""คงกำลังพับพ้าห่มอยู่กระมัง ท่านมีอะไร"ซ่งจื่อหรูยังเอ่ยไม่จบจ้าวเทียนหยางก็หายไปในห้องครู่เดียวก็อุ้มเด็กน้อยสองคนออกมามีซ่งจื่อห่าวขี่หลังอีกคน ใช้วิชาตัวเบาพาเหินไปบนเขาซ่งจื่อหรูร้องห้ามแต่ไม่ทัน ฉินลู่ที่เพิ่งกลับมาต้องรีบตามไป องค์ชายนะองค์ชายก็รู้ว่านางหวงน้องๆเพียงใด โรคเก่าของท่านกำเริบหรือไงนะ" อาหรู หยางเอ๋อร์กัยเฟยเอ๋อร์มักชอบเล่นกับเด็กๆลูกของบ่าวในจวนเสมอ
