เข้าสู่ระบบแชร์
ขุดมันเทศ1
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-11-26 01:46:43บทที่เกี่ยวข้อง
ลิขิตแห่งรัก ขุดมันเทศ2
ด้านซ่งจื่อหรูที่มาถึงต้นไหวเห็นชาวบ้านมากมายมายืนรอ ในมือมีเครื่องมือบนหลังสะพายตระกร้าก็เข้าไปทักทายอรุณสวัสดิ์ท่านปู่ไป๋ ท่านปู่หวัง ท่านปู่สาม ท่านปู่ห้า และทุกคนเจ้าค่ะ""มาแล้วๆๆๆแม่หนูสี่นางมาแล้ว""แม่หนูสี่พวกเราตื่นเต้นเลยมาแต่เช้าคงไม่รบกวนมื้อเช้าเจ้าหรอกนะ"ซ่งจื่อหรู"ไม่รบกวนเจ้าค่ะ เอ่อ ท่านน้าท่านอาที่ตั้งครรภ์ อย่าขึ้นเขาเลยนะเจ้าคะ อยู่ที่นี่คอยดูของที่แบกลงมาดีกว่า ทางบนเขาอันตรายยิ่งนัก"มีหญิงตั้งครรภ์หลายคนรวมถึงหวงซู่ป้าสะใภ้รองอีกด้วย เด็กคนนี้คิดรอบคอบเสียจริงๆผู้นำสามหมู่บ้านชื่นชมนาง เมื่อทักทายกันเสร็จก็พากันขึ้นเขา ซ่งจื่อหรูพาเหล่าสตรีไปถึงดงเกาลัด มีเกาลัดหลายสิบต้น พวกนางใช้ตะเกียบคีบขึ้นมาเนื่องจากซ่งจื่อหรูเคยให้ดูแล้วว่ามีหนามแหลมจากนั้นก็พาเหล่าชายฉกรรจ์ไปชุดมันเทศ ตกบ่ายมันเทศและเกาลัดก็กองพะเนินเต็มลาน ซ่งจื่อหนูคิดว่าน่าจะใช้เวลาสองถึงสามวัน ใครจะรู้ว่าพวกเขาทำเสร็จในวันเดียว ดูถูกความอดอยากไม่ได้จริงๆ นางละจากกลุ่มคนไปหากรีดยางไม้ได้หลายกระบอกจะเอามาทำคบเพลิง ขุดต้นเหมยกุ้ยมาหลายต้น นำเถาวัลย์มามัดเป็นสองกองแล้วหาไม้มาเหลาเสียทั้งสองด้านหาบลงไ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-26ลิขิตแห่งรัก ข่าวคราวท่านอ๋อง1
ห้องตกแต่งวิจิตรงดงาม เชิงเทียนลวดลวยอ่อนช้อน เครื่องเรือนดูบรรยาดาศในห้องล้วนดูมีพลัง ด้านบนชายคนหนึ่งสวมชุดสีทองลายมังกรนั่งอ่านฎีกาที่วางอยู่บนโต๊ะ ข้างๆมีชายชราคอยโบกแส้พัดให้ มีเสียงจากคนที่อยู่ด้านนอก"ทูลฝ่าบาท หลิวกุ้ยเฟยขอเข้าเฝ้าพะย่ะค่ะ"หานกงกงกราบทูล"หลิวกุ้ยเฟยหรือดึกป่านนี้นางมีธุระอะไร หานกงกงให้นางเข้ามา" บุรุษชุดทองสั่งคนข้างๆ"แต่ว่าฝ่าบาทองครักษ์ทั้งสองรอรายงานอยู่นะพะย่ะค่ะ""เชิญนางเข้ามาเถอะกงกง ให้เกาฟ่านกับเกาหม่ารอก่อน"หรือ"รับด้วยเกล้าพะย่ะค่ะ เชิญหลิวกุ้ยเฟยเข้าเฝ้าได้"เสียงแหลมคล้ายสตรีก็ไม่เชิงของหานกงกงตะโกนอนุญาติคนด้านนอก ชั่วอึดใจก็มีสตรีร่างระหงเกินเข้ามายามที่นางก้าวเดินนั้นเหมือนดั่งเทพธิดา อ่อนช้อยอ่อนหวานยิ่งนัก ด้านหลังมีสตรีอีกสองคนถือถาดทองเหลืองตามในถาดมีชามวางอยู่"ฝ่าบาท ดึกมากแล้วยังทรงอ่านฎีกาอยู่อีกหรือเพคะ หม่อมฉันทำน้ำแกงไก่ตุ๋นโสมมาถวาย ไห่ถังยกเข้ามาให้ข้า"หลิวกุ้ยเฟยสั่งนางกำนัลที่เดินตาม"เพค่ะกุ้ยเฟยเหนียงเหนียง"สาวใช้ประคองถาดมาใกล้อีกคนยกชามน้ำแกส่งให้หลิวกุ้ยเฟย นางรับมาจากนั้นก็เดินมาข้างจ้าวเทียนหยู ก่อนจะวางลงพร้อมตักน้ำแ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-26ลิขิตแห่งรัก ข่าวคราวของท่านอ๋อง
ภายในห้องทรงอักษรจ้าวเทียนหยูนั่งหลับตา ถอนหายใจแม้ว่าจะไม่ชอบใจเสนาบดีหลิวแต่ก็ไม่อาจทำการสิ่งใดโดยไม่ใตรตรองหานกงกงกลับมาแล้ว มีบุรุษแต่งกายด้วยชุดสีดำทะมัดทะแมงเดินตามา จากนั้นก็ปิดประตู"กระหม่อมเกาฟ่าน ถวายพระพรฝ่าบาท""กระหม่อมเกาหม่าถวายพระพรฝ่าบาท""อืม ตามสบาย หานกงกงส่งแม่นมเฉินเรียบร้อยแล้วหรือ""พะย่ะค่ะ เอ่อฝ่าบาทกระหม่อมมีเรื่องนึงไม่ทราบว่าควรทูลหรือไม่"หานกงกงสีหน้าอึกอัก"ว่ามาเถอะ เราไม่ว่าท่านหรอก""องค์ชายใหญ่กับองค์ชายห้าทรงหนีออกไปเที่ยวข้างนอกนี่ก็ห้าวันแล้วยังไม่กลับวังเลยพะย่ะค่ะ หวังกุ้ยเฟยไปร้องไห้ฟูมฟายกับฮองเฮาอยู่ที่ตำหนักฉางชิง""เหลวไหล ส่งคนไปหาพากกลับมาแล้วให้ลงโทษขังในตำหนักหนึ่งเดือนไม่เอาไหนๆจริงๆ เกาหม่าวันนี้มีข่าวอะไรบ้าง?"จ้าวเทียนหยูถึงกับกุมขมับ"ฝ่าบาท ท่านอ๋องติดต่อมาแล้วพะย่ะค่ะ ยังมีเรื่องอื่นให้นำข่าวมาบอกด้วยพะย่ะค่ะ""ทำไมเรารู้สึกว่าองครักษ์ของเราช่างไร้ประโยชน์ ยังสู้คนของเสนาบดีฝ่ายซ้ายไม่ได้""กระหม่อมสมควรตาย ขอฝ่าบาทลงโทษด้วย""องครักษ์ฟ่าน เมื่อสักครู่พระนางกุ้ยเฟยเพิ่งจะกลับไป นางได้ยินข่าวท่านอ๋องยังทรงมีพระชนม์ชีพอยู่จึงมาเอ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-26ลิขิตแห่งรัก เดินทางออกจากเมืองหลวง
รถม้ากำลังเคลื่อนที่ ด้านในมีบุรุษสองคนนั่งอยู่คนนึงสวมอาภรณ์สีเขียว ผมบนศีรษะรวบเป็นมวยอยู่ด้านบน สวมกว้านหยกสีขาวในมือถือพัดนั่งจิบชาสบายๆ ส่วนอีกคนนอนเหยียดยาวท่าทีเกียจคร้าน รถม้าวิ่งมาตามทาง สารถีบังคับม้าไม่เร่งรีบตอนนี้พวกเขาออกจากเมืองหลวงมาได้เจ็ดวันแล้ว ป่านนี้ข่าวคงถึงในวังเรียบร้อย เดิมทีต้องใช้เวลาเดือนครึ่งไม่รู้ว่าองค์ชายห้าไปหาม้าโลหิตมาจากไหนได้กัน การเดินทางจึงรวดเร็ว"พี่ใหญ่ เมื่อไหร่จะถึงสักที ข้าเมื่อยแล้ว"จ้าวเทียนหยางบ่นไม่หยุดตั้งแต่ออกจากเมืองหลวง"น้องห้า เจ้าจะบ่นทำไมหากทนไม่ไหวก็กลับเมืองหลวงไปคนเดียว""เหอะ...ท่านกล้าพูด ไม่ใช่ท่านชวนข้ามาหาพี่หรงกับเสด็จอาหรอกหรือ""เจ้าร้องตามมาเอง ใครไปบังคับเจ้ากันเหอะ พูดก็พูดเถอะ ข้าเห็นหน้าจ้าวคังแล้วรู้สึกอยากอาเจียน ช่างเสแสร้งเก่งเหมือนหลิวกุ้ยเฟยมารดาเขาเสียจริงๆ"จ้าวเทียนเฟยระอากับน้องชายที่ขยันบ่นนั่นบ่นนี่ อีกทั้งยังพูดคุยถึงองค์ชายสามที่อยู่ในวังอีกคน"เสด็จพี่สามเดิมทีจะได้เป็นรัชทายาท เพราะเซียวฮองเฮาไม่มีบุตร ใครจะรู้ว่านางตั้งครรภ์จนคลอดน้องแปดออกมา ตอนกลับเข้าวังเทียนฉีได้เจ็ดขวบแล้ว เขาไม่โกรธก็แปลกพ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-26ลิขิตแห่งรัก ฝากท่านแม่ข้าด้วย
ซ่งจื่อหรูหยุดพักหายใจก่อนจะพูดต่อ"นางเกลียดพวกข้าเพราะเข้าใจว่าท่านพ่อของท่านคิดเกินเลยท่านแม่ข้า คิดว่าลุงใหญ่ไม่พอใจที่ท่านแม่แต่งกับท่านพ่อ แล้วอย่างไรเล่าพี่สาม ต่อให้เราพอจะรู้สาเหตุที่ลุงใหญ่เปลี่ยนไปก็ไม่อาจเอ่ยมันออกมา หรือท่านอยากให้ป้าใหญ่เลิกเข้าใจผิดท่านลุงอธิบานแก่นาง แล้วให้พวกเราบ้านรองทั้งหมดถูกขับไล่ออกจากหมู่บ้าน ท่านคิดหรือว่าลุงใหญ่ลุงรองจะยอมให้นางถูกใส่กรงหมูถ่วงน้ำจริงๆ ไม่เช่นนั้นลุงใหญ่จะยอมกล้ำกลืนความอัปยศไว้จนถึงทุกวันนี้หรือ ชีวิตมารดาท่านไม่ได้ง่ายตั้งแต่แรกแล้ว""น้องสี่ พรุ่งนี้ท่านย่าจะกลับมาแล้ว ไม่รู้ว่าหากเจอหน้ากันจะเป็นเช่นไรอีก ข้าอุ่นกับข้าวเสร็จแล้ว เจ้าล้างมือแล้วไปกินข้าวเถอะ พี่รองไปหาหมอเมิ่งพื่อขอยาบำรุงให้ท่านแม่ คราวก่อนติดหนี้ค่ายาทาแผลไม่รู้ว่าครั้งนี้จะได้ยามาหรือไม่"ทั้งคู่ดินเข้าบ้าน ซ่งจื่อหรูมีเงินในมิติสองพันกว่าตำลึง หากนางอยากจ่ายให้หวังซื่อก็ย่อมได้ แต่ใครเล่าจะไร้ความรู้สึกแม้วาหลี่เหิงและหลี่หานจะดี หลี่ม่านอวี้จะเริ่มสำนึกได้ แต่ไม่ได้หมายความว่านางจะลืมเรื่องที่หวังซื่อทำกับร่างเดิมเอาไว้หลี่หานกลับมาแล้ว หลี่ถิงถิงยัง
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-26ลิขิตแห่งรัก สำรวจมิติอีกครั้ง
หลังจากที่พ่อลูกสกุลฮั่วกลับไปแล้ว ซ่งจื่อหรูก็เข้าบ้านปิดประตู เดินไปทางห้องเล็กแล้วยกมือเคาะเบาๆ ก๊อกๆๆๆ"พี่สามท่านหลับหรือยัง ข้าอยากคุยด้วย"ซ่งจื่อหรูเรียกคนด้านใน"ยังหรอกน้องสี่ รอสักครู่กำลังไปเปิดประตูให้"หลี่ม่านอวี้ขานรับหลี่ม่านอวี้เปิดประตูออกมา ใบหน้าที่เขียวช้ำจากการถูกตีเริ่มจางแล้ว สะใภ้ตระกูลหวังคู่นั้นลงมือหนักจริงๆ"น้องสี่ มีเรื่องสำคัญหรือ ท่านแม่เพิ่งจะหลับละเมอถึงบ้านเดิม เดี๋ยวก็ด่าทอท่านยาย เดี๋ยวก็หัวเราะ เดี๋ยวก็ด่าทอท่านย่า ""ไปคุยกันข้างนอกเถอะ ข้าไม่อยากให้นางได้ยิน เดี๋ยวจะกระตุ้นอาการนางอีก"ซ่งจื่อหรูเรียกหลี่ม่านอวี้มาคุยข้างนอกหลี่ม่านอวี้เดินตามซ่งจื่อหรูมาห้องด้านในหวังซื่อมีสติบางครั้งตอนนี้นางตื่นลืมตา มองร่างเล็กๆมี่เดินตามกันออกไป นางสับสนว่าเกิดอะไรขึ้นได้แต่นอนนิ่งปะติดปะต่ออะไรไม่ได้นักบนเตียงเด็กสามคนนอนเรียงกันเหมือนแกะในในฝูง ซ่งจื่อเย่วขาพาดอยู่บนคางหลี่ถิงถิงที่นอนกางแขนกางขา ผ้าห่มไปคนละทิศละทาง ซ่งจื่อห่าวที่ยังคงนอนอยู่ท่าเดิม หลี่ม่านอวี้มองแล้วถอนหายใจก่อนเอ่ยเบาๆ"พวกเขาไม่มีเรื่องให้ทุกข์ใจนั้นดีจริงๆ เจ้าเรียกพี่มามีเรื่องอะ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-26ลิขิตแห่งรัก มือเท้าท่านสั้นยาวเพียงใดมีแต่ท่านที่รู้
ยามอิ๋นแล้ว(03.00-05.00)ซ่งจื่อหรูก่อไฟ ลุกสนเหลือไม่มาก โชคดีตอนที่รื้อรั้วออกพอได้ฟืนมาหลายมัด ไฟติดก็ต้มน้ำต้มกระดูกหมู ในห้องยังไม่ได้กลบหลุมไฟ จึงคงเหลือขี้เถ้าอยู่ โกยขี้เถ้าออกมานำไปร่อนจากนั้นก็ถือคบเพลิงเดินไปริมลำธารนั่งล้างล้างเครื่องใน พริกที่เก็บวันก่อนยังมีอยู่ ล้างถั่วลิสงเรียบร้อย กอไผ่อยู่ไม่ไกลถือไฟส่องหาพื้นดินที่นูนออกมาฝนเพิ่งจะหยุดแค่สองวัน หน่อไม้ยังไม่แก่ ขุดได้มาสามหัว แกะแล้วล้างทุกอย่างเรียบร้อยจึงเดินเข้าบ้านโชคดีที่ชาวบ้านช่วยกันทำเตาให้ใหม่สามารถใช้ได้ถึงสองเตาน้ำซุปเดือดแล้วหั่นใส่ถั่วลิสงในน้ำซุปปรุงรสให้พอดี หั่นหน่อไม้ซอยเป็นเส้นเรียบร้อยหันไปจัดการกับไส้หมู นำมานึ่งจนนิ่มแต่ไม่เละจนเกินไป แบ่งผัดใส้หมูกับหน่อไม้เส้นใส่พริกหนึ่งที่อีกที่สำหรับเด็กๆ แล้วหุงข้าวต่อ เสียงกุกกักอยู่ที่ประตูรั้ว ซ่งจื่อหรูกำลังจะลุกไปดูก็เห็นหลี่ม่านอวี้เดินออกมา"น้องสี่เหตุใดตื่นเช้าเพียงนี้ เดี๋ยวพี่ไปดูเอง เจ้าทำงานในมือต่อเถอะ"หลี่ม่านอวี้บอกนาง"เพิ่งจะเข้ายามเหมาใครกันมาแต่เช้ามืด พี่สามท่าน ถามให้แน่ใจก่อนเปิดประตู "สักพักหลี่ม่านอวี้เดินกลับมา พร้อมกับหลี่ต้าโจ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-26ลิขิตแห่งรัก หูเจียวเจียว
หลี่ม่านอวี้ต้มน้ำเสร็จแล้วก็ยกไปผสมในถังไม้ ก่อนจะเข้าไปเรียกเด็กทั้งสาม แต่พวกเขาวิ่งแซงกันออกมาแล้ว หัวฟูเหมือนกับใยข้าวโพดน้ำลายตรงมุมปากยังเป็นคราบ มีเพียงซ่งจื่อห่าวที่ก้าวเดินเรียบร้อย ราวกับบัณฑิตตัวน้อยๆ เสียงเจื้อยแจ้วของซ่งจื่อเย่วกับหลี่ถิงถิงเอ่ยพร้อมกัน"อรุณสวัสดิ์พี่สาม อรุณสวัสดิ์พี่สี่เจ้าค่ะ""อรุณสวัสดิ์พี่สาม อรุณสวัสดิ์พี่ใหญ่ขอรับ/เจ้าค่ะ""มาๆพี่สามต้มน้ำให้แล้วมาล้างหน้ากัน พี่สี่ทำอาหารไว้แล้วดูเหมือนจะน่ากินมากๆด้วย"หลี่ม่านอวี้ใช้ผ้าชุบน้ำเช็ดหน้าซ่งจื่อห่าว จากนั้นก็เช็ดให้ซ่งจื่อเย่ว หลี่ถิงถิงโตแล้วจึงทำเอง จากนั้นก็หวีผมให้น้องๆทั้งสามคน ซ่งจื่อหรูมองภาพหลี่ม่านอวี้ตรงหน้าแล้วถอนหายใจ หากไม่เกิดเรื่องขึ้นก่อนไม่รู้ว่าเด็กดีๆคนนึงจะถูกเลี้ยงให้บิดเบี้ยวแค่ไหนก่อนหน้าคงเพราะครอบครัวอบอุ่นเลยยังคงมีภูมิคุ้มกันอยู่บ้าง ที่ยอมและเป็นลูกไล่หลี่อ้ายเสิ่นมาตลอดเพราะปกป้องมารดา สุดท้ายใครกันเล่าที่เป็นคนผิด หญิงชราคนนั้นหรือเพราะความขี้ขลาดอ่อนแอของผู้เป็นพ่อ"พี่สาม ปล่อยให้พวกเขาช่วยเหลือตนเองเถอะ วันนี้ข้าจะไปตำบลอยากพาท่านไปด้วยท่านให้พี่รองมาอยู่เป็นเพื่อ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-26
บทล่าสุด
ลิขิตแห่งรัก เขารังแกอาเล็กเจ้าเช่นนี้ใช่หรือไม่
เซี่ยหนานอินถูกเจ้าอาวาสลากไปเด็กสามคนจึงเป็นอิสระ ซ่งจื่อเย่ว ซ่งจื่อห่าวและจ้าวเฟยเซียนอยู่กับจางอวี้เซียน มีองครักษ์ของจวนเจ้าเมืองดูแล จิงอี้ถูกสั่งห้ามเข้าใกล้หลี่อ้ายเสิ่น จนกว่าจะแต่งงานนางถูกหลี่ไหลฝูพาไปฟังธรรมด้านในด้วยเดินมาถึงหลังวัดส่วยเอี๊ยหลี่ม่านอวี้ก็นั่งลงบนก้อนหินกลางป่าท้อ"นั่งก่อนเถอะ ข้าเหนื่อยแล้ว"หลี่ม่านอวี้ถอนหายใจ"พี่สาม ท่านคิดอะไรอยู่ทำไมดูท่านทำหน้าสงสัยตลอดเวลา"ซ่งจื่อหรูเห็นสีหน้าพี่สามเหมือนท้อใจตอนที่จิงอี้เดินมาหาหลี่อ้ายเสิ่น"เมื่อคืนอาเขยไปหาอาเล็ก ตอนที่ท่านปู่ไปคุยเรื่องแต่งงานของนางที่บ้านปู่ใหญ่" หลี่ม่านอวี้พูดไปถอนหายใจไป"อาเขย เจ้าหมายถึงจิงอี้หรือ"จิงเสวียนถาม"เจ้าค่ะพี่จิงเสวียน เขาบอกให้ข้าเรียกเขาอย่างนั้น อาเขยนำปิ่นปักผมไปให้อาเล็ก ข้าบอกว่าเข้าไม่ได้ท่านปู่สั่งไว้ เขาก็อ้อนวอน ข้าจึงให้แค่แป๊บเดียว""จากนั้นล่ะ เกิดอะไรขึ้น ท่านปู่พี่จับได้หรือ" หูเจียวเจียวหูผึ่งก่อนมานั่งจะดักหน้าหลี่ม่านอวี้แล้วถามนาง" เปล่าหรอกเจียวเจียว ข้าให้เวลาอาเขยแค่ครึ่งเข่อ พอเห็นท่านปู่มาก็จะไปตามเขา แต่พอเปิดประตู ก็เห็นเขากัดปากอาเล็กอยู่ ริมฝีป
ลิขิตแห่งรัก กำไลที่เหมือนกัน
ถึงเวลาอาหาร วันนี้ทุกคนกินข้าวที่บ้านของซ่งจื่อหรู ฮั่วเฟยหย่งเอ่ยกับพวกเขา"เรื่องที่จิงอี้ทำนับว่าร้ายแรง แม้กฎเกณฑ์ต้าเหลียงไม่เข้มงวดตีกรอบเกินไป แต่นั่นคือทั้งชีวิตของสตรี พวกนางต้องเสียสละร่างกายคลอดบุตรให้เจ้า ต้องคอยดูแลบ้านช่อง หากต่อไปใครชิงสุกก่อนห่ามไม่เข้าออกตามธรรมเนียมข้าไม่เอาไว้แน่ จะรักใคร่นอกกายข้าไม่ว่า แต่ห้ามเลยเถิดจนกว่าจะเข้าหอ"ประโยคสุดท้ายเว้นไว้ให้เจ้าเด็กบ้าเฟยหรงนี่ หากไม่ให้ได้ชิมน้ำหวานเลยคงอกแตกตาย"พะย่ะค่ะ "ทุกคนรับคำพร้อมเพรียงจากนั้นก็กินข้าวต่อ หลังมื้อเย็นทุกคนรีบนอน เช้าต้องไปแต่เช้า ซ่งจื่อหรูอยากเข้าไปในมิตินึกถึงกรอบรูปที่อยู่ๆก็มาวางบนเตียง แต่พรุ่งนี้ต้องเดินทางเลยเว้นไปก่อนหลี่เหิงถือเสื่อเข้ามา แต่จ้าวเทียนเฟยบอกว่าพื้นนั้นเย็นเกินไป ให้ขึ้นมานอนด้วยกัน เขาลังเลอยู่พักใหญ่เกรงว่าจะไม่สมควร จ้าวเทียนเฟยบอกว่า ให้หลี่เหิงนอนด้านใน เวลาเขาทำธุระจะได้ปลุกง่ายหลี่เหิงได้นอนที่บ้านก็สบายใจหลับไม่รู้เรื่อง แม้กระทั่งถูกคนตัวโตเอาเปรียบเขาเกือบค่อนคืน ตื่นมาได้แต่งงคิดว่าตนเองถูกยุงหรือมดกัด แต่ทำไมพี่เทียนเฟยถึงไม่มีรอยอะไรเลยยามเหมาทุกคนตื
ลิขิตแห่งรัก เจ้ารีบโตสักทีเถอะ
ลานบ้านหลี่ หลี่ไหลฝูยืนอยู่กำลังจะซัดฝ่ามืออกไป หลี่อ้ายเสิ่นวิ่งไปขวางเขาปกป้องจิงอี้ที่นอนกระอักเลือดอยู่ หลี่ต้าโจวกับหลี่ต้าจูถูกบิดาโยนไปคนละทิศละทาง"ท่านลุงหลี่ค่อยพูดเถอะ นี่มันเรื่องอะไรกัน จิงอี้เจ้าว่ามาสิ"จ้าวเฟยหย่งไกล่เกลี่ย จิงอี้พยุงตัวเองขึ้นหลี่ไหลฝูวรยุทธไม่เลวเลย เทียบกับท่านอ๋องเขาสูสีทีเดียว ใครจะรู้ช่างไม้หมู่บ้านกันดารจะมีฝีมือขนาดนี้"นายท่าน ข้าต้องการแต่งงานกับอ้ายเสิ่น แต่ผู้เฒ่าหลี่ไม่ยอมขอรับ""นางยังไม่ถึงวัยปักปิ่นด้วยซ้ำ อีกตั้งครึ่งเดือน เจ้ารอวันนั้นค่อยพูดคุยไม่ได้หรือไง" จิงเสวียนดุน้องชาย"พี่ใหญ่ข้ารอไม่ได้หรอก อ้ายเสิ่นนางก็รอไม่ได้ด้วยหากจิงอี้น้อยรอไม่ไหวจะทำไง ข้ากับนางเอ่อ ป่านนี้ไม่รู้ว่าเจ้าตัวน้อยในท้องนางเกิดหรือยังอาจเกิดแล้วมั้ง"หลี่ไหลฝูซัดฝ่ามือใส่จิงอี้ด้วยความโมโห จ้าวเทียนหยางที่ไม่รู้ว่าโผล่มาตอนไหนสกัดฝ่ามือเขาจนไปปะทะต้นไม้ในบ้านหักโค่นลงมาจิวเสวียนหอบหายใจด้วยความโมโหที่นี่ไม่มีคนอื่นเขาจึงเค้นฟันพูดกับน้องชาย"หานจิงอี้ ไอ้เด็กสารเลวหากเป็นชาวบ้านจะไปอะไรลับล่อๆก็ยังพอทน แต่เจ้าเป็นใคร ท่านลุงรู้เรื่องนี้จะว่าอย่างไรหรือต
ลิขิตแห่งรัก เตรียมไปไหว้พระ
ห้องรับรองตำบลซานสุ่ย มีเซี่ยหนานอินนั่งอยู่ด้านบน เซี่ยอวิ๋นนั่งอยู่ซ้ายมือด้านข้าง ถัดไปคือมีกังฉินนายอำเภอ เจ้ากรมโยธา หลี่ไหลฝู หลี่ฝูเหยา ด้านขวามีซ่งจื่อหรู จ้าวเฟยหย่ง จ้าวเฟยเหรงนั่งอยู่ แผนที่เมืองของมณฑลกว่างผิงถูกกางออกบนโต๊ะ เผยให้เห็นเส้นทางน้ำขนาดใหญ่น้อย ซ่งจื่อหรูใช้พู่กันกากบาทจุดที่เรือควรจอดแวะ จึงได้ทั้งหมด ห้าท่าเรือ“หากสร้างท่าเรือตามนี้จะใช้เวลานานเท่าใด” เซี่ยหนานอินถามขึ้น“ใต้เท้างบประมาณคือเงินส่วนตัวของท่านเพียงแค่แปดหมื่นตำลึงจะสร้างพร้อมกันไม่ได้เจ้าค่ะ มีท่าเรือก็ต้องมีที่พักท่านลองออกประกาศหานายทุนเชื่อข้าสิว่าต้องมีคนร่วมลงทุนแน่ๆ”“นายทุนคือสิ่งใดอาหรู แล้วพวกเขาจะยอมให้เงินแก่เราหรือ”จ้าวเฟยหย่งไม่เข้าใจสิ่งที่นาพูดซ่งจื่อหรูจึงอธิบาย“ท่านอาฮั่ว นายทุนคือคนที่ออกเงินให้เรา ก่อน ท่านเจ้ากรมท่านคำนวนที่ดินจากริมฝั่งออกมา ปล่อยเช่าที่ดินให้คนที่ต้องการทำโรงเตี๊ยมและร้านค้าต่างๆเช่าค้าขาย ทำสัญญาระยะยาวสิบปีต่อสัญญาทุกๆสามปี จ่ายค่าเช่ารายเดือน เก็บมัดจำครึ่งหนึ่ง สร้างใกล้เสร็จเก็บส่วนที่เหลือ หากไม่จ่ายภายในเวลาที่กำหนดถือว่าผิดสัญญา จากนั้นให้ปล่อย
ลิขิตแห่งรัก ตอบมาข้าใช่สามีของเจ้าหรือไม่nc
อาหารเสร็จแล้ว เด็กๆถูกองค์ชายห้าพาไปเล่นบนเขาแต่เช้าแล้ว ลูกเสือขาวนอนหลับลุงใหญ่ถามนางว่าเจ้าของแพะถามว่านางรับซื้อหรือไม่ เขาต้องการเงินเป็นค่าสินสอดให้บุตรชาย นางมีเงินจากการขายหมูคราวก่อนหากจะใช้ก็ไม่แปลก จึงตกลงซื้อแพะสองตัวและวัวสามตัวจากบ้านท่านป้าคนนั้น หลังเตรียมอาหารเสร็จเด็กๆกลับมาแล้ว เซียวอวี้หรานกำลังจับล้างหน้าล้างตาเพื่อมานั่งกินข้าว หลี่ไหลฝูเดินมาหา ซ่งจื่อหรูจัดโต๊ะนอกบ้าน"อรุณสวัสดิ์เจ้าค่ะท่านปู่ เมื่อคืนหลับสบายหรือไม่เจ้าคะ" ซ่งจื่อหรูเดินไปคล้องแขนชายชรามานั่ง"อรุณสวัสดิ์ท่านปู่ ขอให้สุขภาพแข็งแรงเจ้าค่ะ/ขอบรับ"ซ่งจื่อเย่วกับซ่งจื่อห่าวก็ลุกขึ้นคำนับเช่นกันจ้าวเทียนเฟยเอ่ยทักทาย หลี่ไหลฝูมองออกว่าครอบครัวฮั่วเฟยหย่งไม่ใช่คนธรรมดา จึงไม่คิดถือสาเรื่องมารยาท"วันนี้ปู่จะเรียกชาวบ้านมาคุย เรื่องว่าต้องขึ้นเขาใช้ไม้ชนิดใดสร้างสะพาน ช่วงบ่ายจะไปตำบล วาดโครงสร้างท่าเรือ เจ้าเองก็สามารถวางค่ายกลทำงานช่างได้ ก็ไปด้วยกันหลายคนจะได้ช่วยกันคิด"หลี่ไหลฝูบอกหลานสาว"ก็ดีเจ้าค่ะ ถ้าเช่นนั้นช่วงเช้าก็แบ่งงานในหมู่บ้านก่อน ช่วงบ่ายค่อยเข้าตำบล อ้อท่านอาฮั่วมาพอดี"ซ่งจื่อห
ลิขิตแห่งรัก งานเลี้ยง3
ทุกคนกินอาหารพูดคุยกันหลี่อ้ายเสิ่นที่ตนเองไม่มีผู้ใดสนทนาด้วยจึงลุกออกจากลานต้นไหวเดินกลับบ้าน เผอิญสวนกับจ้าวเฟยหรงจึงทักทายเขาจ้าวเฟยหรงแค่เพียงพยักหน้า เท้าของหลี่อ้ายเสิ่นหนักอึ้งนางผิดหรือที่เกิดเป็นบุตรสาวของหญิงผู้นั้นทุกคนไม่สนใจนางแล้วนางจะหน้าด้านอยู่ทำไม อยู่ๆก็มีมือแข็งแกร่งมากระชากนางลากไป รู้อีกที่นางก็ติดอยู่กับกำแพงในบ้าน จิงอี้มองหน้านาง"ข้าบอกเจ้าแล้วว่าห้ามยุ่งกับคุณชายข้าหรือที่ข้าเตือนเจ้าไม่คิดฟัง"จิงอี้กดหลี่อ้ายเสิ่นกับกำแพง"ข้าแค่บังเอิญเจอเขา แล้วอย่างไรหากข้าอยากคุยแล้วทำไม หากเขาชอบข้าแล้วอย่างไรท่านมีสิทธ์อะไร"หลี่อ้ายเสิ่นโมโหคนตรงหน้า"เจ้าไม่คู่ควรกับเขา เจ้าอย่าใฝ่สูงเกินไปนัก"เพี๊ยะหลี่อ้ายเสิ่นสะบัดหลุดออดมาก่อนจะตบหน้าจิงอี้จนหันทันที"ข้าคู่ควรหรือไม่ก็ให้เขาตัดสินใจ ไม่ใช่เจ้ามาข่มขู่ข้า อื้อๆๆๆๆ"จิงอี้ไม่ปล่อยให้นางพูดจบเขาก้มลงประกบปปากนาง หลี่อ้ายเสิ่นใช้มือสองข้าทุบตีผลักเขาออก แต่ก็ไม่เป็นผล จิงอี้ปล่อยนางก่อนจะมองจ้องหน้า"วันหลังจำให้ดี ข้าไม่ได้ขู่เจ้า"" จิงอี้ ทำไมข้าต้องเชื่อเจ้า คนสารเลวเจ้าว่าข้าเป็นลูกหญิงแพศยาแล้วเจ้าเล่า เอา
ลิขิตแห่งรัก งานเลี้ยง2พูดคุยเรื่องท่าเรือ
ภรรยาของคนเหล่านั้นไม่เต็มใจที่จะมาหมู่บ้านกันดารแต่เพราะขัดสามีตนเองไม่ได้ ทุกคนนั่งลงหลี่ฝูเหยากล่าวเริ่มงานเลี้ยง อาหารตรงหน้าทำให้สตรีทั้งหลายไม่กล้ากินแม้แต่บรรดาอาจารย์ในสำนักศึกษาก็ลังเล ยกเว้นกัวฉิน เซี่ยหนานอิน และอู๋จี๋ พวกเขาเคยได้ทานพวกมันแล้วจึงรู้ว่าอร่อยไม่นานนักก็มีรถม้ามาเพิ่มอีกสามคัน จางอวี้เซียนก้าวลงมา ตามด้วยจินเหนียงและบุตรสาว คันที่สองคือจางต้าหู่ คันสุดท้ายเถ้าแก่เหลียง ซ่งจื่อหรูเข้าไปทักทายพวกเขา"สวัสดีเจ้าค่ะท่านอาจาง ท่านลุงเหลียง พี่จินเหนียง พี่อวี้เซียน ข้าเตรียมโต๊ะไว้ให้พวกท่านแล้ว"เซี่ยหนานอินเห็นสตรีที่เดินตามซ่งจื่อหรูมาก็จำได้นางคือคนที่เขียนจดหมายร้องเรียนขอหย่าบิดาแทนมารดา เพื่อทวงสินเดิมที่ถูกยึดไปกลับคืน เนื่องจากบิดาแต่งอนุโดยที่ภรรยาเอกไม่เห็นชอบ" นี่คือผู้นำทั้งสามหมู่บ้านที่เราจะร่วมมือกันเจ้าค่ะ ส่วนนี่คือท่านปู่ของข้าหลี่ไหลฝู ทุกท่านพวกเขาคือเถ้าแก่ที่ข้าต้องการให้เป็นคนกระจายสินค้าของพวกกเราในอนาคต เถ้าแก่ร้านท่านนี้คือจินเหนียงแห่งร้านจินปู่เตี้ยน นี่คือเถ้าแก่จางแห่งร้านหนึ่งในใต้หล้าจางอวี้เซียน เถ้าเแก่เหลียงเว่ยแห่งร้านธัญพืช
ลิขิตแห่งรัก งานเลี้ยง1
หลี่เหิงกลับมาแล้ว หลี่ม่านอวี้หลี่อ้ายเสิ่นและบรรดาท่านป้าในหมู่บ้านมาช่วยงานที่บ้านของซ่งจื่อหรู เหล่าบุรุษทั้งหลายถูกสั่งให้ไปนำหญ้าเหมันต์ลงปลูก เกาฟ่านกับเกาหม่ารับคำสั่งให้ไปติดต่อกับเกาหยวนเพื่อซื้อข่าวจากหอฮวาเซียงจ้าวเทียนเฟยออกมานั่ง เขาอมยิ้มทันทีที่มองเห็นหนุ่มน้อยคนเมื่อเช้ากำลังช่วยน้องสาวและเหล่าบรรดาสตรีทั้งหลายที่วุ่นวายอยู่หน้าเห็นตาคอยฟังคำสั่งซ่งจื่อหรู ว่าอาหารชนิดไหนทำเช่นไร มีหน่อไม้เส้น มีหน่อไม้ดอง รากบัว กุ้งมังกรน้อย มีหอยขม ที่เด็กๆช่วยกันจับแต่เช้าเห็ดสนที่ให้เด็กๆขึ้นเขาชิงลั่วไปหามา นางทำปลาเปรี้ยวหวาน สามชั้นต้มหน่อไม้แห้ง หอยขมผัดพริกหมาล่า กุ้งมังกรอบน้ำมันพริก รากบัวต้มกระดูกหมู หน่อไม้ดองต้มปลา หน่อไม้ดองผัดเครื่องในไก่ ไก่ขอทาน เครื่องในหมูพะโล้ และสามชั้นตุ๋นผักกาดอง ของหวานคือผลบัวหิมะ และผูเถาที่นางเอาออกมาจากมิติ แต่ทำทีว่าเก็บมาจากต้นที่ปลูก เนื่องจากติดลูกดกมากจึงไม่มีใครสงสัยกุหลาบนางแอบเอาไปตากในมิติตอนนี้สามารถชงชาได้แล้ว มีเกษรดอกบัว ชาดีบัว ของเหล่านี้ต้องให้พวกเขาลิ้มลอง หากต้องการเปิดตลาดในต้าเหลียงต้องอาศัยปากต่อปาก ยุคนี้ไม่มีโซลเ
ลิขิตแห่งรัก เจ้าต้องรับผิดชอบข้านะอาหรู
บ้านเชิงเขาซ่งจื่อหรูทำอาหารเสร็จแล้ววันนี้มีอาหารไม่มากเพราะต้องจัดงานเลี้ยง เห็นจิงเสวียนเดินมารับสำรับจึงหาจังหวะเอ่ยถามสิ่งที่ต้องการ"พี่จิงเสวียน ตอนที่ข้าไม่อยู่นอกจากจางอวิ๋นคนนั้นยังมีใครมาที่นี่บ้าง"" นอกจากจางอวิ่นยังมีอีกสามคนที่เหลือน่าจะเป็นคนติดตาม มีอะไรหรือเปล่า" จิงเสวียนถามนางกลับซ่งจื่อหรูส่ายหน้า"ไม่มีอะไร ี่จิงเสวียนข้ามีเรื่องอยากให้ท่านช่วยแต่เรื่องนี้แม้แต่พี่หรงก็ห้ามรู้ ท่านรับปากข้าได้หรือไม่"จิงเสวียนพยักหน้าเขารับสำรับอาหารไป จ้าวเทียนหยางโดดเข้ามา พร้อมมองหาน้องๆตัวน้อย เขาจะพาเด็กพวกนี้ไปเล่นบนเขา จ้าวเทียนหยางมาถึงก็เรียกหาเด็กทั้งสอง"แม่นางน้อย เซียนเอ๋อร์กับจื่อเย่วตื่นหรือยัง""คงกำลังพับพ้าห่มอยู่กระมัง ท่านมีอะไร"ซ่งจื่อหรูยังเอ่ยไม่จบจ้าวเทียนหยางก็หายไปในห้องครู่เดียวก็อุ้มเด็กน้อยสองคนออกมามีซ่งจื่อห่าวขี่หลังอีกคน ใช้วิชาตัวเบาพาเหินไปบนเขาซ่งจื่อหรูร้องห้ามแต่ไม่ทัน ฉินลู่ที่เพิ่งกลับมาต้องรีบตามไป องค์ชายนะองค์ชายก็รู้ว่านางหวงน้องๆเพียงใด โรคเก่าของท่านกำเริบหรือไงนะ" อาหรู หยางเอ๋อร์กัยเฟยเอ๋อร์มักชอบเล่นกับเด็กๆลูกของบ่าวในจวนเสมอ
