ด้านกวินตาที่นอนอยู่พอเห็นเขาส่งรูปภาพอยู่กับผู้หญิงสวยๆหลายคนแถมทั้งกอดทั้งหอมแบบนั้นก็มองด้วยสีหน้าโกรธจัด“ขอให้คุณสนุกกับผู้หญิงของคุณก็แล้วกันนะคะ…เอาให้เต็มที่เลยค่ะ…” มารียาพิมพ์ข้อความตอบเขาไปแล้วเธอก็หันไปมองทางมารียาทันที“เป็นอะไรคะพี่กวาง ทำไมทำหน้าแบบนั้นล่ะคะ” มารียาที่นั่งเล่นมือถืออยู่เอ่ยถามออกไป เพราะพี่สาวเธอนั่งแต่งตัวอยู่แล้วก็หันมาด้วยสีหน้าแดงก่ำราวกับคนจะร้องไห้“เราไปจากที่นี่กันเถอะ พี่ไม่ต้องการอยู่ที่นี่แล้ว….พี่ไปอยู่ที่อพาร์เม้นท์ของมีนได้ไหม” กวินตาถามออกไปแล้วก็พยายามกลั้นน้ำตาของตัวเองเอาไว้“ได้สิคะ…พี่กวางอยากจะอยู่นานแค่ไหนก็ได้ค่ะ…แล้วคุณจุซสเขาจะไม่ว่าเหรอคะ…” มารียาพูดตอบไปก็เอ่ยถามพี่สาวของเธออย่างสงสัย“เขามีผู้หญิงคนใหม่แล้ว พี่ก็คงไม่จำเป็นแล้วล่ะ…เราไปกันเถอะ….มีนลุกไหวไหม” กวินตาพูดบอกไปก็ลุกไปหาน้องสาวทันที“ไหวค่ะ….ฮึบ” มารียาพูดบอกไปก็ค่อยๆลุกขึ้นแล้วพี่สาวของเธอก็เอาที่พยุงตัวที่ฮัสลานให้คนเอามาให้เธอนั้นมาเสียบที่แขน แล้วกวินตาก็เข้าไปช่วยพยุงตัวน้องสาวอีกฝั่งหนึ่ง แล้วทั้งสองก็ค่อยๆเดินออกมาจากห้องพักของมารียา แล้วกวินตาก็โทรเรียกแท็ก
ด้านฮัสลานพอเดินทางมาถึงบ้านของเขาแล้วก็เห็นว่าแม่บ้านและพ่อบ้านทั้งหลายนั้นกำลังเร่งเตรียมสถานที่กันอยู่ เขาก็เดินเข้าไปในบ้านทันที“ฮัสลานมาแล้วเหรอลูก แล้วเด็กคนนั้นล่ะ เขาไม่มากับลูกด้วยเหรอ” อามูนีเอ่ยถามออกไปทันทีที่เธอได้เห็นหน้าลูกชายของเธอ“ไม่ครับ…พอดีเมื่อวานเขาเกิดอุบัติเหตุนิดหน่อยครับแม่ทำให้ข้อเท้าแพลง วันนี้เขาคงไม่ได้มาร่วมงานที่บ้านเราแล้วนะครับ” ฮัสลานพูดบอกไปตามตรง เพราะไม่อยากให้แม่ของเขานั้นถามหาเธออีก“ขาแพลงงั้นเหรอ น่าเสียใจจริงๆเลย แม่ก็คิดว่าจะเป็นแม่สื่อให้เราสักหน่อย ถ้าแม่หนูคนนั้นไม่มางานเลี้ยงก็ไม่สนุกแล้วน่ะสิ” อามูนีพูดบอกไปแล้วทำหน้าเศร้าๆออกไปอย่างเสียดาย“ผมว่าเขาไม่มาก็ดีเหมือนกันครับ เพราะผมไม่รู้ว่าแม่จะทำอะไรพิเรนๆอีก แค่วันก่อนแม่ก็เกือบจะปล่อยไก่แล้วนะครับ…ผมว่าเรื่องนี้แม่ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของผมดีกว่า” ฮัสลานพูดบอกไปเพราะถ้าแม่ของเขายังยุ่งวุ่นวายอีก เขากลัวว่าไก่จะตื่นจริงๆน่ะสิ“หน้าที่อะไรหึ แม่เห็นเราก็วางมาดเป็นเจ้านายเขาอยู่นั่นแหละ ไม่เห็นลูกจะรุกเขาเลย…ทำไมทีกับผู้หญิงคนอื่นนี่เก่งจังเลยหึ ทีกับแม่หนูคนนี้ทำเราถึงได้อ่อนหัดนักนะฮัสล
จาซุสได้ยินอย่างนั้นก็อึ้งไปทีเดียว เพราะมันเป็นเสียงของกวินตานั้นเอง แต่เขาไม่คิดว่าเธอจะกล้าพูดตัดความสัมพันธ์กับเขาแบบนี้เลย เขาดูแลเธอมาเกือบจะสองปีแล้ว เขาก็ให้ความสุขสบายกับเธอทุกอย่าง ทำไมเธอยังอยากจะไปจากเขาอีก หรือว่าเรื่องที่เขาและเธอทะเลาะกันเมื่อวาน“กวาง…นี่คุณอย่ามางอนแล้วใช้อารมณ์ตัดสินปัญหาแบบนี้นะ คิดจะเป็นก็เป็นคิดจะเลิกก็เลิกแบบนี้น่ะเหรอ…คุณกลับมาคุยกับผมที่บ้านเดี๋ยวนี้เลย เราสองคนมีเรื่องต้องเคลียร์กัน..” จาซุสพูดบอกไปแบบไม่ยอม เพราะเขาคิดว่าตอนนี้เธอยังงอนอยู่จริงพูดแบบนี้ออกมา เขาจึงอยากจะให้เธอมาเคลียร์กับเขาให้เข้าใจ“ฉันบอกแล้วไงคะว่าฉันจะไม่กลับไปที่นั่นอีกแล้ว ในเมื่อตอนนี้คุณเองก็มีผู้หญิงตั้งมากมาย ฉันก็ควรจะออกมามันก็ถูกแล้วนิคะ เรายังจะต้องเคลียร์อะไรกันอีกล่ะคะ ถึงฉันจะยอมเป็นนางบำเรอของคุณ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าฉันจะยอมให้คุณทำร้ายความรู้สึกของฉันนะคะ คุณสนุกกับการที่ได้เย้ยฉันในขณะที่คุณอยู่กับผู้หญิงพวกนั้น คุณรู้ไหมคะว่ามันเจ็บแค่ไหน เพราะฉะนั้นฉันคืนอสระให้คุณค่ะ เชิญคุณไปสนุกกับชีวิตที่คุณต้องการเถอะค่ะ” กวินตาพูดบอกไปแบบยอมแพ้แล้ว“ที่ผมทำแบบนั
หลายวันผ่านไปมารียาก็กลับมาทำงานตามปกติหลังจากที่เธอหายจากอาการข้อเท้าแพลงแล้ว เธอก็เตรียมอาหารเช้าและกาแฟเข้ามาให้ฮัสลานตามหน้าที่ของเธอ“นี่อาหารเช้าแล้วก็กาแฟของคุณค่ะ” มารียาพูดบอกไปก็วางอาหารและกาแฟลงบนโต๊ะทานข้าวที่อยู่ด้านข้างภายในห้องทำงานของเขาทันที“ขอบคุณ…แล้วนี่ข้อเท้าคุณดีขึ้นแล้วใช่ไหม ยังเจ็บอยู่หรือเปล่า” ฮัสลานเอ่ยพูดกับเธอด้วยความห่วงใย ก่อนจะมองหน้าสวยๆของเธอด้วยรอยยิ้ม เพราะเขาไม่ได้เห็นหน้าเธอมาสามวันแล้ว พอได้เห็นแล้วรู้สึกดีจริงๆ“ดีขึ้นแล้วค่ะ ขอบคุณที่คุณให้ฉันลางานนะคะ ทั้งๆที่ฉันก็พึ่งจะเข้ามาทำงานเอง อ่อ ลืมไปเลย นี่เป็นอาหารไทยค่ะ ฉันกับพี่สาวช่วยกันทำมาให้คุณทานค่ะ เป็นการขอบคุณที่คุณให้ฉันหยุด” มารียาพูดบอกไปแล้วก็ยิ้มใส่เขา ก่อนจะเอาอาหารไทยที่เธอและพี่สาวทำนั้นโชว์ให้เขาดู“อืม…ไม่ต้องทำถึงขนาดนั้นก็ได้ แต่ก็ขอบคุณที่คุณกับพี่สาวมีน้ำใจทำให้ก็แล้วกันนะ ว่าแต่พี่สาวของคุณเขาเป็นยังไงบ้าง…ได้ข่าวว่าเขาเลิกกับจาซุสแล้ว…” ฮัสลานเดินลุกไปหาเธอก่อนจะนั่งลงที่เก้าอี้ แล้วเขาก็มองอาหารหน้าตาหน้าทานด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะเงยหน้าถามเธอเกี่ยวกับพี่สาวของเธอไป“ก็พยาย
ห้าโมงเย็น….มารียาก็เดินตามฮัสลานและอาลีลงมาที่หน้าบริษัทตามปกติ และเซดาก็เข้ามาหาฮัสลานพร้อมกับเอามือจับที่แขนของเขาเอาไว้อย่างใกล้ จนมารียามองทั้งสองแล้วก็ทำหน้านิ่งๆออกไป“พี่ฮัสลานขา เซดากลับด้วยคนสิคะ วันนี้เซดาไม่ได้เอารถมา จะโทรเรียกให้รถที่บ้านมารับก็เสียเวลา พี่ฮัสลานไปส่งเซดาหน่อยได้ไหมคะ” เซดาเอ่ยพูดออกไปแล้วก็ทำสายตาอ้อนๆให้กับฮัสลานไปแบบขอร้อง“พี่ไม่ว่าง…เดี๋ยวพี่ให้อาลีเรียกรถไปส่งเรากลับบ้านก็แล้วกัน” ฮัสลานพูดบอกไปเพราะเขานั้นต้องไปส่งมารียากลับบ้าน และเขาก็ไม่ต้องการให้เซดามาทำลายแผนของเขาด้วย“ไม่ว่างอะไรล่ะคะ เซดาเห็นตารางงานของพี่ฮัสลานก็ไม่มีอะไรแล้วนิคะ ไปส่งเซดาแค่นี้ได้เหรอคะ ทำไมทีผู้ช่วยเลขาของพี่คนนี้พี่ถึงไปส่งได้ล่ะคะ…หรือว่าไม่ใช่แค่ผู้ช่วยเลขาธรรมดาๆแบบที่ใครๆเขาพูดกัน” เซดาพูดออกไปเพราะเธอได้ยินคนพูดกันว่าผู้ช่วยเลขาคนใหม่นั้นกลับบ้านกับฮัสลานและอาลีบ่อยมาก จนเธออดไม่ได้ที่จะมาดูให้เห็นกับตา“คุณหมายความว่ายังไงคะ…คุณเซดา” มารียาได้ยินแบบนั้นก็อึ้งไปทันทีเพราะเซดาพูดมาแบบนี้ก็หมายความว่าคนอื่นเขาคิดว่าเธอนั้นมีความสัมพันธ์กับฮัสลานงั้นเหรอ เธอจึงเอ่ยถ
ด้านฮัสลานพอนั่งรถไปสั่งเซดาเขาก็นั่งดูงานผ่านหน้าจอไอแพดแบบเงียบๆ จนเซดาที่สังเกตเขาอยู่นั้นมองด้วยสายตาบึ้งตึง เพราะเขาชอบทำท่าทีเฉยเมยกับเธอแบบนี้ตลอดเลย ทีกับแม่ผู้ช่วยเลขาคนนั้นเขากลับพูดคุยด้วยรอยยิ้มตลอดเลย“พี่ฮัสลานคะ เราแวะทานอาหารเย็นด้วยกันก่อนนะคะ เซดามีร้านอาหารอร่อยๆจะพาพี่ฮัสลานไปทาน รับรองว่าพี่ฮัสลานต้องชอบแน่นอนค่ะ” เซดาพูดบอกไปด้วยรอยยิ้ม เพราะเธอหวังจะไปดินเนอร์กับเขาสองต่อสอง“วันนี้พี่เหนื่อยแล้ว พี่อยากจะกลับไปพักที่บ้านน่ะ ไว้วันหลังก็แล้วกันนะ” ฮัสลานพูดบอกไปโดยที่สายตาของเขายังคงจ้องมองที่หน้าจอไอแพดอยู่“ทำไมเวลาเซดาชวนพี่ฮัสลานไปไหนทำอะไร พี่ฮัสลานต้องปฎิเสธเซดาตลอดเลยล่ะคะ เซดามันน่ารังเกียจมากเลยใช่ไหมคะ แค่ทานข้าวพี่ฮัสลานก็ยังไม่อยากจะทานด้วยเลย ” เซดาแกล้งพูดออกไปเสียงเศร้าพร้อมกับทำหน้าทำตาน่าเสียใจออกมา“เฮ้อ…หยุดทำหน้าแบบนั้นได้แล้ว จะไปร้านไหนก็บอกคนขับรถไป…” ฮัสลานพูดบอกไปแบบใจอ่อน เพราะเขาก็ไม่อยากจะใจร้ายกับเธอเกินไป ยังไงเธอก็เป็นเหมือนน้องสาวเขาคนหนึ่ง“เย้…ขอบคุณนะคะ พี่ฮัสลานนี่น่ารักที่สุดเลยค่ะ….” เซดาพูดบอกไปก็ยิ้มออกมาอย่างดีใจ ก่อนจะโอ
“….พี่คงไม่ได้เจอแล้วล่ะ อยู่คนเดียวแบบนี้สบายใจกว่าเยอะเลย ” กวินตาพูดบอกไปด้วยสีหน้ายิ้มอ่อนลง เพราะเธอคิดว่าหากเธอคลอดลูกแล้ว เธอจะเป็นเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวและเธอจะไม่ขอมีแฟนหรือสามีไปตลอดชีวิต“ก็ไม่แน่หรอกค่ะ วันหนึ่งพี่กวางอาจจะเจอใครสักคนก็ได้ใครจะไปรู้ล่ะคะ อ่อจริงสิ วันนี้พี่กวางไปหาหมอมาแล้วนิคะ หมอว่ายังไงบ้างคะ” มารียาพูดตอบไปก่อนจะเอ่ยถามเรื่องที่พี่สาวไปโรงพยาบาลวันนี้อย่างเป็นห่วง“อ่อ หมอบอกว่าพี่เครียดลงกระเพาะน่ะ ก็เลยทำให้มีอาการแบบที่เป็นอยู่ ทานยาบำรุงสักพักก็ดีขึ้นแล้วล่ะ” กวินตาพูดตอบไปแบบนั้น เพราะตอนนี้เธอยังให้น้องสาวรู้ไม่ได้ว่าเธอท้อง เธอคิดว่าเธอจะไปบอกมารียาตอนที่เธอกลับไทยไปแล้ว น้องสาวของเธอจะได้ไม่ต้องเป็นห่วง“มีอะไรพี่กวางก็มาระบายกับมีนได้นะคะ อย่าเก็บไว้คิดคนเดียว มีนไม่อยากให้พี่กวางเครียดจนเป็นแบบนี้อีก” มารียาได้ยินแบบนั้นก็คิดว่าพี่สาวคงจะเครียดกับการที่ตัดสนิใจเลิกกับจาซุสแน่ๆ เธอจึงพูดบอกไปแบบเข้าใจแล้วก็มองพี่สาวด้วยรอยยิ้ม“จ้ะ…ต่อไปพี่จะพยายามไม่คิดไม่คิดมากก็แล้วกันนะ อ่อ พี่มีอีกเรื่องที่จะบอกมีนน่ะ พอดีวันนี้พี่ไปเจอพี่อุมาที่พี่เคยไปทำงา
“พี่ฮัสลานคะ นี่คุณแอนเดรียสค่ะเขาเป็นตัวแทนที่บริษัทไอทีที่ส่งมาทำงานร่วมกับเราที่นี่ค่ะ ส่วนคุณแอนเดรียสคะ นี่คุณฮัสลานค่ะ…เป็นประธานบริษัทค่ะ” เซดาพูดแนะนำทั้งสองให้รู้จักกันตามมารยาท“สวัสดีครับคุณฮัสลาน ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ ผมได้ยินชื่อเสียงของคุณมานานแล้ว คราวนี้ได้ร่วมทำงานด้วยกันถือว่าเป็นเกียรติของผมมากเลยครับ” แอนเดรียสเข้าไปยื่นมือทักทายฮัสลานอย่างเป็นมิตร เพราะเขาเป็นนักธุรกิจที่มีความสามารถมาก เขาจึงอยากจะร่วมงานด้วย“ครับ…นั่งก่อนสิครับ” ฮัสลานพูดตอบไปแล้วก็ฝืนยิ้มให้แอนเดรียสไป แล้วก็ยื่นมือไปจับมือกันอย่างมีมารยาท ก่อนจะถอนมือกลับมาแล้วเดินกลับไปนั่งที่โต๊ะทำงานของเขาด้วยท่าทีนิ่งๆ“ครับ…” แอนเดรียสก็มองการกระทำของฮัสลานแบบงงๆ เพราะเขาเหมือนไม่ค่อยจะเป็นมิตรเท่าไหร่เลย“เซดา เดี๋ยวจัดห้องทำงานให้คุณแอนเดรียสเขาด้วยนะ พี่จะให้เราช่วยดูแลคุณแอนเดรียสเขาระหว่างที่เขาทำงานกับเรา” ฮัสลานพูดบอกไป เพราะเขาไม่เอาหมามาใกล้เหยื่อของตัวเองแน่“คะ?... แต่พี่ฮัสลานบอกว่าจะให้คุณแอนเดรียสติดต่อกับพี่ฮัสลานโดยตรงเลยไงคะ แล้วห้องทำงานของคุณแอนเดรียส พี่ก็เตรียมไว้เรียบร้อยแล้วไม่ใช
“ฉันเข้าใจค่ะ เพราะไม่ว่ายังไงวันนี้มันก็ต้องมาถึง และมันก็เป็นโชคดีของฉันที่ฉันเดินออกมาจากคุณแล้ว…ถ้าเป็นอย่างนี้แล้วคุณอย่ารั้งฉันไว้อีกต่อไปเลยค่ะ มันจะยิ่งทำให้เราสองคนยิ่งเจ็บเปล่าๆ ต่างคนต่างแยกย้ายไปทำหน้าที่ของตัวเองเถอะนะคะ” กวินตาพูดบอกไปแล้วก็ยิ้มให้เขาไป ทั้งที่ในใจเธอนั้นโคตรจะเจ็บเลย เพราะเธอรู้ว่ายังไงวันหนึ่งครอบครัวของเขาก็ต้องจับเขาแต่งงานกับใครสักคน แต่เธอก็ไม่คิดว่ามันจะประจวบเหมาะกับช่วงเวลานี้พอดี ก็ถือว่าจบกันตรงนี้แหละ“ผมไม่อยากจะเสียคุณไปเลยกวาง…ผมรักคุณนะ…แต่ผมก็ไม่อยากจะรั้งให้คุณต้องเจ็บปวดหรือเสียใจอีก หากการแต่งงานคือสิ่งที่คุณต้องการจริงๆผมคงไม่สามารถรั้งคุณไว้ได้ แต่ถ้าคุณคุณรักผม ผมก็หวังให้คุณอยู่กับผมในสถานะเดิม…ถ้าเป็นไปได้…” จาซุสพูดออกไปแบบเศร้าๆเพราะเขาก็ไม่อาจจะรั้งเธอหากเธอไม่ต้องการที่จะอยู่กับเขาในสถานะเดิมอีก เขาก็จะปล่อยเธอไปเพราะเขาก็ไม่อยากจะรั้งเธอให้เสียใจอีก“มันเป็นไปไม่ได้แล้วค่ะ ฉันตัดสินใจแล้วและฉันก็หวังว่าคุณจะเคารพในการตัดสินใจของฉันนะคะคุณจาซุส” กวินตาพูดบอกไปแล้วก็ยิ้มให้เขาไป“อืม…ผมเข้าใจ….แต่ผมอยากให้คุณรู้ไว้นะว่าผมไม่อย
“ผมขอโทษ…ที่ผ่านมาผมผิดเอง ผมมันเจ้าชู้ ผมมันมักมากทำให้คุณต้องผิดหวัง แต่ผมขอโอกาศคุณอีกครั้งได้ไหมกวาง…ผมสัญญาว่าผมจะไม่เจ้าชู้หรือมีใครแบบที่ผ่านมาอีก เราคินดีกันนะกวาง…” จาซุสพูดบอกไปแบบจริงจัง แล้วเขาก็มองสบตากับเธอให้เธอรู้ว่าเขานั้นจริงจังกับสิ่งที่เขานั้นพูดออกไป“คุณทำไม่ได้หรอกค่ะคุณจาซุส ฉันอยู่กับคุณมาสองปีแล้วนะคะ ฉันก็เห็นคุณมีผู้หญิงแบบนี้มาตลอด ไม่ใช่ว่าคุณทำไม่ได้นะคะ แต่ว่าคุณน่ะไม่เคยพอ…ดังนั้นฉันไม่เชื่อคำสัญญาอะไรจากผู้ชายอย่างคุณหรอกค่ะ เพราะมันไม่มีวันที่คุณจะทำได้…” กวินตาพูดบอกไปแบบจริงจังเช่นกัน เพราะเธอก็อยากให้เขารู้ว่าเธอไม่เอาแล้ว เธอไม่สามารถที่จะเป็นนางบำเรอของเขาแบบนี้ต่อไปได้อีกแล้ว ต่อให้เธอจะรักเขามากแค่ไหนก็ตาม“ไม่กวาง…ผมทำได้จริงนะๆ ขอแค่คุณกลับมาอยู่กับผมเหมือนเดิม ผมจะไม่มีผู้หญิงคนอื่นแล้วจริงๆ” จาซุสพูดตอบไปมาดมั่นกับคำพูดของเขาในตอนนี้“งั้นฉันขอถามคุณหน่อยนะคะว่าตอนที่เราเลิกกันในช่วงที่ผ่านมาเนี่ย คุณนอนกับผู้หญิงไปแล้วกี่คน…ถ้าคุณไม่ได้นอนกับใครเลย มันก็หมายความว่าคุณขาดฉันไม่ได้จริงๆ แต่ถ้าคุณยังนอนกับผู้หญิงคนอื่นได้แบบปกติ ก็หมายความว่
พอออกจากลิฟต์แล้วฮัสลานและมารียาก็ทำตัวตามปกติทั่วไป ฮัสลานก็เข้าไปทำงานในห้องของเขาส่วนมารียาก็ไปทำงานที่โต๊ะของเธอ จนอาลีเข้ามามารียาก็ทักทายไปแบบปกติ แต่อาลีกลับแกล้งแซวไปแบบหยอกอย่างอดไม่ได้“น้องมีนไปทำอะไรมาเนี่ย หน้าดูซีดเซียวจัง เหมือนคนพึ่งออกกำลังกายมาใหม่ๆเลยนะเนี่ย” อาลีพูดแซวออกไปแล้วมองมารียาแบบจดจ้องด้วยรอยยิ้ม“อ่อ วันนี้รีบๆน่ะค่ะก็เลยยังไม่ทันได้แต่งหน้า มันเลยดูซีดๆมั้งคะ” มารียาเอ่ยตอบไปแบบอายๆแล้วก็ยิ้ม ก่อนจะรีบมาดูหน้าของเธอเพราะเธอก็แต่งมาแบบสวยฉ่ำแล้วนะ นี่ยังซีดอีกเหรอ มารียาคิดในใจไปก็มองในกระจกก็เห็นว่าสีปากของเธอมันจืดจางไปก็รีบเอาลิปสติกมาทาทันที“อ๋อเหรอ…ติ๊ด…อาลีเข้ามาหาฉันหน่อย” อาลีพูดบอกไปไม่ทันไรเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น พร้อมกับเสียงของฮัสลานที่สั่งให้อาลีเข้าไปหาเขา“ครับคุณฮัสลาน….งั้นเดี๋ยวพี่มานะ ไปหาเจ้านายก่อน” อาลีพูดบอกไปก็ยิ้มให้เธอ ก่อนจะลุกไปหาเจ้านายของเขาในห้อง ส่วนมารียาก็รีบแต่งหน้าของเธอเพิ่มเติมทันที“ว่าไงครับนาย มีอะไรจะให้ผมรับใช้ครับ” อาลีเดินเข้ามาด้วยท่าทางอารมณ์ดีก็เอ่ยพูดออกไป แล้วเขาก็ไปยืนตรงหน้าโต๊ะทำงานของฮัสลาน“ฉันจะให้น
ด้านมารียาก็ขย่มร่องสาวใส่เขาอย่างเมามันส์จนเธอนั้นเสร็จคาท่อนเอ็นของเขาไป เธอก็ฟุบหน้าซบอกของเขาอย่างเหนื่อยหอยเลยทีเดียว ต่างจากฮัสลานที่ยังไม่ได้เสร็จสมอารมณ์หมาย เขาก็จับเธอไปนอที่เบาะของเธอ แล้วเขาก็เลื่อนเบาะไปจนสุด จากนั้นก็ข้ามไปฝั่งของเธอแล้วจับเธออ้าขาออกแล้วเขาก็สอดใส่ท่อนเอ็นเข้าไปในร่องสาวของเธอ แล้วก็กระแทกกระทั้นรัวๆ“อ้ะ อ้ะ…แรงอีกค่ะ…แรงอีก…อื้อ…คุณฮัสลาน…อ้ะ…ตับ ตับ ตับ…อ้ะ อ้ะ…” มารียาครางไปอย่างเสียวกระสันกับการที่เขานั้นกระท่อนเอ็นเข้ามาแบบบหนักๆ“โอว์..เยส…ตอนนี้คุณมันโคตรร่านเลยมีนคุณรู้ตัวหรือเปล่า….โอว์…ซี๊ด….” ฮัสลานพูดไปก็เอาไปจับที่คอของเธอแล้วเขาก็โยกเอวเข้าใส่พร้อมกับทำสีหน้าอย่างฟินๆออกมา“คุณก็โคตรหื่นเหมือนกันค่ะ อ้ะ…อ้ะ….แค่ฉันยั่วคุณก็พร้อมสนองความร่านให้ฉันแล้ว โอ๊ย….โอ๊ย…ซี๊ด…คุณฮัสลาน…อย่างแกล้งกันแบบนี้สิคะ มันจุกนะคุณ อื้อ….” มารียาพูดบอกไปก็เอามือไปบีบแขนของเขาอย่างทรมาน ยิ่งเธอมองหน้าหล่อของเขาทำหน้าฟินอย่างนั้นเธอก็ยิ่งได้อารมณ์เสียว“อืม….ถ้าไม่แรงมันจะดับความร่านของคุณได้ยังไงล่ะ….อ่าส์….ซี๊ด…อย่างคุณน่ะต้องโดนจุกๆโทษฐานที่มาซุกซนแต่เช้า….ป
“ขี้โกงตรงไหน ผมก็อยากจะมอนิ่งคิสคุณบ้างไม่ได้หรือไง…หึๆ…จุ๊บ….” ฮัสลานพูดบอกไปก็จุ๊บปากเธออีกครั้งอย่างกวนๆ เมื่อเห็นเธอทำหน้าแบบนั้นใส่เขา“คุณนี่มันจริงๆเลย…เฮ้อ…พอใจแล้วก็ขับรถได้แล้วค่ะ คุณไปสายได้แต่ฉันสายไม่ได้นะคะ กฏของบริษัทเรายิ่งเข้มงวดอยู่ด้วย” มารียาพูดบอกไป เพราะเธอต้องไปสแกนบัตรเข้างานทุกเช้า หากสายเธอจะต้องถูกเรียกตักเตือนแบบพนักงานทั่วไป“หึๆ แต่คุณก็แหกกฎข้อที่ร้ายแรงที่สุดแล้วนะ เพราะคุณน่ะแอบมีซัมติงกับประธานบริษัทเลย…” ฮัสลานตอบเธอไปแล้วเขาก็ยิ้มออกมา ก่อนจะเริ่มขับรถออกมาจากที่พักของเธอแล้วมุ่งตรงไปยังบริษัทของเขา“แล้วคุณจะไล่ฉันออกไหมล่ะคะ…” มารียาถามกลับไปแล้วมองเขาอย่างจดจ้อง เพราะเขานั่นแหละตัวต้นเหตุที่ทำให้เธอทำผิดกฏบริษัทเลย“ไล่ออกให้โง่หรือไงล่ะคุณ…ผมก็ต้องให้คุณทำงานต่อไปสิ เพราะคุณทำงานดีมากไม่มีขาดตกบกพร่องเลย โดยเฉพาะเรื่องอย่างว่า….คุณทำได้ถูกใจผมสุดๆเลย ” ฮัสลานเอ่ยถามเธอออกไปด้วยรอยยิ้ม เพราะใครมันจะกล้าไล่เธอล่ะ“หึๆ อีกหน่อยฉันจะทำให้ถูกใจกว่านี้อีกนะคะ ถ้าคุณสอนฉันใหมีประสบการณ์มากกว่านี้….” มารียาพูดบอกไปแล้วก็เอามือไปจับที่ขาของเขาแล้วเธอก็ลู
เช้าวันใหม่…“มีน…ชุดนอนพี่มาตากอยู่ตรงนี้ได้ยังไงเนี่ย พี่จำได้ว่าพี่ยังไม่เคยใส่ชุดนี้นอนนะเนี่ย…” กวินตาเห็นชุดนอนของเธอตากอยู่ข้างนอกระเบียงก็เดินมาดูแล้วเอ่ยถามออกสาวอย่างสงสัยว่ามันมาอยู่ตรงนี้ได้ยังไงกัน เพราะเธอยังไม่เคยใส่เลยนะ“เมื่อวานมีนยืมของพี่กวางไปใส่ดูน่ะค่ะว่ามีนใส่ชุดนอนแนวเซ็กซี่แล้วจะรอดไหม แล้วบังเอิญว่าน้ำหวานมันเลอะใส่พอดีน่ะค่ะ มีนก็เลยซักให้ซะเลยเมื่อคืน…” มารียาพูดตอบไปแล้วก็หลบสายตาของพี่สาวของเธอก็เดินเลี่ยงไปหยิบขนมปังมาทานแบบเนียนๆ“อ่อ พี่ก็ว่าทำไมมันมาตากอยู่ที่นี่ได้ แล้วนี่เราคิดยังไงจะมาใส่ชุดนอนแนวเซ็กซี่กับเขาแล้ว จริงสิ ตอนนี้เราโตแล้วนิเนอะ มีผู้ชายไปมาหาสู่แล้ว จะมาใส่ชุดการตูนก็อายเขาแย่เลยล่ะสิ ฮ่าๆ” กวินตาพูดแซวน้องสาวออกไป เพราะน้องสาวของเธอน่ะใส่แต่ชุดนอนมุ้งมิ้งน่ารักๆสไตล์หวานๆ ไม่ค่อยได้ใส่แนวเซ็กซี่ยั่วยวนเท่าไหร่ ตอนนี้อยากจะใส่แล้วก็คงเพราะฮัสลานแน่ๆ“มันก็ต้องมีบ้างไหมล่ะคะ อยู่กับผู้ชายทั้งทีจะให้ใส่มันก็อายอยู่นะคะพี่กวาง มีนว่าวันนี้มีนจะซื้อมาสักชุดสองชุด เดี๋ยวตอนเย็นมีนเลิกงานแล้วพี่กวางไปช่วยมีนเลือกหน่อยได้ไหมคะ” มารียาพูดบอ
“ผมก็อยากเสร็จอยากจะฟินเหมือนกับคุณเหมือนกันนิ อ่าส์…มีน….ทำไมหอยคุณมันเอามันส์แบบนี้นะ…เพี๊ยะ…เพี๊ยะ….อ่าส์…” ฮัสลานพูดบอกไปก็เร่งแรงส่งแบบถี่ๆแล้วกัดฟันอย่างสะใจกับการที่เขาได้เอาเธออย่างรุนแรงแบบนี้“โอ๊ย…..ซี๊ด….” มารียาก็ร้องลากเสียยาวอย่างครวญคราง ก่อนจะทำหน้าเสียวๆออกมา จนกระทั้งเธอโดนเขาตอกแบบเน้นสามสี่ครั้งแล้วเขาก็ดึงท่อนเอ็นถอนออกไป มันก็ทำให้เธอนั้นรู้สึกโล่งเลยทีเดียว“นั่งลงมีน…ผมจะแตกแล้ว…อ้าปากของคุณเดี๋ยวนี้…อ่าส์….” ฮัสลานพูดบอกไปก็เอามือชักท่อนเอ็นที่เขาออกเอามาจากร่องสาวของมารียาแบบรัวๆ แล้วเขาก็รอเธอนั่งลงไปตามที่เขาบอกด้วยสีหน้ากัดฟันอย่างเสียวซ่าน“อ้า….” มารียาทำตามที่เขาบอกก็นั่งคุกเข่าลงไปแล้วก็แลบลิ้นอ้าปากอยู่ใกล้กับท่อนเอ็นที่เขากำลังชักอยู่ในตอนนี้อย่างตื่นเต้น เพราะนี่เป็นครั้งแรกที่เธอจะได้ชิมน้ำรักของเขา“โอ้…เยส….อ่าส์….” ฮัสลาครางออกมาพร้อมกับน้ำรักสีขาวขุ่นของเขาก็พุ่งกระฉ่อนออกมาใส่หน้าสวยๆของมารียา ฮัสลานก็จงใส่แตกให้เลอะไปทั่วหน้าของเธอ ก่อนจะจับท่อนเอ็นขอเขายัดเข้าปากของเธอแล้วก็กระแทกเข้าออกเบาๆอย่างเสียวๆ“อื้อ…อือ…” มารียาก็ได้แต่อ้าปากแล้วเธ
ฮัสลานก็มองมารียาเอามือถูที่ความสาวของเธอแล้วยิ้มออกมาอย่างชอบใจ เพราะเขารู้สึกว่าตอนนี้เธอนั้นเริ่มจะแสดงความต้องการของเธอกับเขาอย่างไม่อายแบบก่อนหน้านี้แล้ว นี่เธอก็เรียนรู้เร็วเหมือนกันนะเนี่ย ฮัสลานคิดในใจไปอย่างพอใจเลยทีเดียว“ถูให้แรงกว่านี้…” ฮัสลานพูดบอกไปแล้วมองเธอด้วยสายตาจดจ้อง เพราะเขาอยากจะเห็นความร่านของเธอ ว่าเธอจะสามารถร่านได้มากแค่ไหนกัน“อ้ะ…อ้ะ…อือ…เสียวจังเลยค่ะ…น้ำหอยเยิ้มจนมือแฉะไปหมดเลย…อ้ะ….” มารียาเอามือถูกแรงๆให้เขาดูแล้วก็ครางออกมาอย่างเสียวกระสัน เพราะนิ้วของเธอนั้นถูกอย่างไหลลื่นเลยทีเดียว มันก็ทำให้ถูกได้มันส์มากขึ้น จนเธอนั้นยกเท้าขึ้นไปเหยียบที่ขั้นบันไดเพื่อให้ตัวเองอ้าขาได้สะดวกขึ้น“อืม…ผมชอบตอนที่คุณทำหน้าร่านๆเสียวๆแบบนี้ออกมาจริงๆมีน….รู้ตัวไหมว่ามันโคตรยั่วเลย…ลองชิมน้ำของตัวเองดูสิ ดูดนิ้วที่คุณเอาเข้าไปในรูนั่นซะ…อ่าส์….”ฮัสลานพูดไปก็เอามือขย้ำเป้ากางเกงของเขา ก่อนจะปลดกระดุมกางเกงแล้วรูดซิปลงเพื่อเอาน้องชายของเขาที่มันเริ่มแข็งตัวออกมาในขณะที่ตาของเขานั้นยังมองเธอแบบไม่ละสายตาเลย“อ้ะ….ดูดแบบนี้เหรอคะ…อื้ม….จ๊วบ….อ่าส์…” มารียาพูดไปก็ถอนนิ้วออ
สิบนาทีต่อมาฮัสลานก็ขับรถเข้ามาถึงที่ที่พักของมารียาอย่างว่องไว เพราะเขาขับมาแบบรวดเร็วชนิดที่เหยียบสุดๆเลย ทำให้เขาทำเวลามาถึงที่นี่ได้ในเวลาแค่ไม่กี่นาที เขาก็เดินเข้าไปในตึกพักโดยที่ไม่มีพนักงานคนไหนกล้าเอ่ยห้ามเขาเลยสักคน เพราะทั้งตึกนี้เป็นของตระกูลเขานั่นเอง พอเขาอยู่ในลิฟต์แล้วเขาก็กดโทรศัพท์หาเธอทันที“มีนผมมาถึงแล้วนะ ผมกำลังจะขึ้นไปหาคุณ…” ฮัสลานพูดบอกไปด้วยเสียงเรียบ เพราะตอนนี้ใจกำลังจดจ่อกับการที่จะเจอเธอ จนสายตาของเขานั้นมองตัวเลขที่ลิฟต์กำลังไต่ระดับขึ้นไปแบบต้องการให้มันถึงชั้นที่เธอพักไวๆ“คุณจะขึ้นมาทำไมคะ…รออยู่ข้างล่างนั่นแหละค่ะ เดี๋ยวฉันลงจะไปหา…ระบบรักษาความปลอดภัยของที่นี่เข้มงวดมาก เขาไม่ให้คุณขึ้นมาถ้าไม่มีคนลงไปรับหรอกนะคะ รอฉันอยู่ข้างล่างนั่นแหละค่ะ…” มารียาพูดตอบไปก็รีบเดินไปเปิดประตูห้องแล้วปิดประตูเบาๆ แล้วเธอก็รีบเดินไปกดลิตฟ์ทันที“ติ้ง…ใครหน้าไหนมันจะไม่ให้เจ้าของตึกขึ้นมาบ้างล่ะคุณ…” ประตูลิฟต์เปิดออกมาทำให้ฮัสลานนั้นเจอมารียายืนอยู่ตรงหน้าพอดี เขาจึงเอ่ยพูดบอกไปด้วยยิ้มมุมปาก ก่อนจะมองเธอใส่ชุดคลุมสีดำอย่างจดจ้อง ว่าเธอจะใส่ชุดนอนอะไรไว้ด้านใน“จร