“ว่าไงมารียา…” เสียงของฮัสลานรับสายแล้วเอ่ยพูดออกไป เพราะมันเป็นสายเรียกเข้าจากสายที่สองนั่นก็คือมารียานั้นเอง“คุณฮัสลานคะ คุณเซดามาขอพบค่ะ ให้เข้าไปเลยไหมคะ” มารียาเอ่ยถามเขาไปแล้วก็เงยหน้ามองเซดาแล้วก็ยิ้มให้ไป“หึ..เซดางั้นเหรอ…ให้เขาเข้ามาเลย” ฮัสลานพูดบอกไปก็วางโทรศัพท์ลงทันที เพราะเซดาเป็นลูกสาวของเพื่อนพ่อเขาที่ได้เข้ามาทำงานร่วมกับเขาที่นี่มาหลายปีแล้ว และเธอก็มีความสามารถมาก ทำให้เขาส่งเธอไปคุยเจรจาธุรกิจที่เขาร่วมลงทุนกับทางธุรกิจพ่อของเธอได้อย่างไว้วางใจ“พี่ฮัสลานเขาบอกว่าไง ให้ฉันเข้าพบได้ใช่ไหมล่ะ” เซดาเอ่ยถามออกไปแล้วก็ยิ้มมุมปากออกมา“ค่ะ…คุณฮัสลานบอกว่าเข้าไปได้เลยค่ะ…เชิญค่ะคุณเซดา…” มารียาพูดบอกหญิงสาวตรงหน้าไปแล้วก็ผายมือเชิญเธอเข้าไปด้านในทันที เพราะเธอขี้เกียจมาปั้นหน้ายิ้มใส่เต็มทีแล้ว“ หึ…” เซดายิ้มใส่แล้วก็เดินตรงไปที่ประตูห้องทำงานของฮัสลานทันที ก่อนจะปิดออกมาแล้วเข้าไปด้านใน“ทำหน้าอย่างกับตัวร้ายในละครหลังข่าว เฮ้อ…ไม่คิดจะเป็นมิตรใส่กันหน่อยหรือไงเนี่ย” มารียาพูดบ่นออกไป ก่อนจะถอนหายใจออกมาอย่างเหนื่อยใจ แล้วเธอก็ทำงานของเธอต่อไป“พี่ฮัสลานขา…คิดถึงจังเล
หกโมงเย็น ณ ห้างสรรพสินค้าในดูไบฮัสลานก็พามารียามาเลือกซื้อชุดตามที่แม่ของเขาสั่งไว้จริงๆ และเขาก็เดินคู่กับเธอราวกับเป็นคนรักกันอย่างไงอย่างนั้น จนอาลีนั้นแอบถ่ายรูปส่งรายงานนายหญิงของเขาอย่างอดไม่ได้ จนทั้งคู่เดินเข้าร้านชุดยี่ห้อดังทำให้อาลีที่แอบตามมาดูนั้นหามุมหลบดูอยู่ด้านนอกทันที“คุณฮัสลานคะ งานที่แม่ของคุณจะจัดเป็นงานแบบไหนคะ ฉันจะได้เลือกชุดให้ถูกตรีมงาน” มารียาหันไปเอ่ยถามเขาอย่างอยากรู้ เพราะเธอไม่อยากไปเป็นแกะดำในงาน จึงต้องถามเขาให้ชัดเจน“สีอะไรก็ได้คุณ เพราะเป็นงานเลี้ยงครอบครัวเฉยๆ ก็อย่างที่แม่ผมบอก คุณจะใส่เซ็กซี่แค่ไหนก็ได้ ไม่มีใครว่าอะไรให้คุณหรอก เลือกเอาที่คุณชอบมาละกัน” ฮัสลานพูดบอกไปแล้วก็ยิ้มอ่อนๆใส่เธอ เพราะเธอดูจริงจังกับงานเลี้ยงนี้มาก“ใครจะกล้าใส่เซ็กซี่ไปล่ะคะ งั้นเอาชุดราตรีเรียบๆดีกว่า ราคาไม่แพงด้วย” มารียาพูดบอกไปก็เดินไปโซนที่มีป้ายลดราคาทันที“นี่คุณ มากับผมแบบนี้คุณคิดว่าผมจะซื้อของลดราคาให้คุณเหรอ รอตรงนี้แหละ เดี๋ยวผมจะให้พนักงานเขาพาคุณไปเอง” ฮัสลานพูดบอกไปแล้วเขาหันไปควักมือเรียกพนักงานมาทันที“เอาชุดราตรีสวยๆที่เหมาะกับผู้หญิงของผมให้หน่อย
จากนั้นมารียาก็นั่งทานอาหารกับฮัสลานสองคน เพราะตอนนี้อาลีนั้นหายไปกับของที่เขาขนไปไว้ที่รถแล้ว ทำให้มารียานั้นได้แต่ตั้งหน้าตั้งตากินท่าเดียว เพราะเธอไม่อยากจะพูดคุยอะไรกับเขา เพราะยิ่งคุยเขาก็ยิ่งกวนประสาทเธอ“นี่ผมอุตส่าห์พามาทานข้าว คุณไม่คิดจะพูดคุยกับผมหน่อยหรือไง หรือว่าใจจดใจจ่อไปถึงผู้ชายที่คุยด้วยเมื่อกี้” ฮัสลานพูดแขวะเธอออกมาแล้วมองเธอด้วยสายตาจดจ้อง“แล้วถ้าฉันจะใจจดใจจ่อกับผู้ชายที่ฉันคุยด้วยแล้วยังไงล่ะคะ ฉันคิดถึงเขาไม่ได้เหรอคะ” มารียาตอบไปแบบยียวนอย่างอดไม่ได้“มันก็เรื่องของคุณ แต่ตอนนี้คุณอยู่กับผมอยู่ คุณควรจะสนใจผมมากกว่าไอ้คนที่คุณคุยเมื่อกี้ ผมไม่ชอบมานั่งกับท่อนไม้” ฮัสลานพูดตอบไปแล้วมองเธออย่างหมั่นเขี้ยว เพราะเธอช่างต่อปกต่อคำกับเขาเหลือเกิน อยากจะรู้จริงๆว่าถ้าเธอกลายเป็นผู้หญิงของเขาแล้วเธอจะกล้าพูดแบบนี้ต่อหน้าเขาอีกไหมฮัสลานคิดในใจไปอย่างอดไม่ได้ และตอนนี้เธอก็ทำให้เขานั้นอยากจะครอบครองเธอโดยไม่ให้ผู้ชายหน้าไหนมายุ่งวุ่นวายกับเธออีก“ค่ะ เข้าใจแล้วค่ะ…งั้นคุณฮัสลานอยากจะพูดอะไรกับฉันก็พูดมาเลยค่ะ” มารียาพูดบอกไปแล้วก็มองหน้าเขาไป เพราะเธอยอมเขาแล้ว ดูสิว
มารียาก็ได้แต่ยอมให้เขาจับมือพาเธอไปที่รถอย่างปฎิเสธไม่ได้ ในเมื่อเขาหวังดีเธอก็คงต้องน้อมรับเอาไว้ ไม่ใช่มาดึงดันใส่เขาอีก“อะไรกันครับเนี่ย ถึงกับจับมือกันมาเลยเหรอครับนาย…” อาลีที่นั่งรออยู่ในรถเปิดประตูออกมาแล้วก็เอ่ยแซวออกไปอย่างอดไม่ได้ เมื่อทั้งสองนั้นเดินจับมือกันมาอย่างนี้“มันไม่ใช่แบบที่พี่อาลีคิดนะคะ พอดีมีนเกือบจะถูกรถชนน่ะค่ะ คุณฮัสลานเขาหวังดีก็เลยช่วยจับมือมีนมาที่รถน่ะค่ะ” มารียารีบอธิบายบอกไปก่อนจะดึงมือของเธอออกจากมือของฮัสลานส่วนฮัสลานก็มารียาที่รีบเอามือไปด้วยสีหน้าจดจ้อง ก่อนจะหันไปมองอาลีที่มันดันมาทักจนเธอนั้นอายอย่างขุ่นเคือง ทำให้อาลีที่ได้เห็นสายตานี้ถึงกับยิ้มแห้งๆออกไปทีเดียว ก่อนจะเอ่ยตอบมารียาไป“พี่ก็แค่แซวเล่นน่ะ ป่ะๆ ขึ้นรถดีกว่าป่ะ ส่วนนายเชิญครับ…” อาลีพูดบอกไปแบบรนๆ เพราะสายตาอย่างนี้เขาก็รีบเอาตัวรอดน่ะสิฮัสลานมองหน้าลูกน้องหนุ่มแบบนิ่งๆแล้วเขาก็ขึ้นไปนั่งบนรถตู้คันหรูทันที แล้วก็ตามด้วยมารียาที่เข้าไปนั่งข้างๆฮัสลานเหมือนตอนแรกที่เธอนั่งมากับเขา ส่วนอาลีก็ไปนั่งด้านหน้ากับคนขับรถอย่างว่องไว จากนั้นรถตู้ก็ขับเคลื่อนตรงไปยังที่พักของมารียาทันทีผ
ด้านมารียาก็เอามือทาบหน้าอกของตัวเองกับใจที่สั่นไหวของเธอที่เต้นจนแทบไม่เป็นจังหวะอย่างอายๆ เพราะเธอดันไปพูดจาก้ำๆกึ่งๆกับเขาได้ เธอนี่มันพูดจาน่าขายหน้าตัวเองจริงๆ นี่เขาคงไม่คิดว่าเธอลามกหรอกใช่ไหมเนี่ย มารียาคิดไปก็ค่อยๆแลสายตาไปมองทางฮัสลาน ที่ตอนนี้ไม่อยู่แล้วเธอก็ทำหน้าโล่งใจออกมา“เฮ้อ…โล่งอกไปที…ตั้งสติหน่อยสิมีน แกจะมัวแต่มองซิคแพคเขาไม่ได้ เขาเป็นเจ้านาย เราเป็นลูกน้อง เราจะเสียมารยาทกับเขาไม่ได้..” มารียาพูดบอกไปแบบเตือนสติตัวเอง เพราะพอเธอได้เห็นซิคแพคแน่นๆของเขาแล้ว เธอก็แทบละสายตาไปจากความฟิตแน่นของรูปร่างที่กำยำของเขาไม่ได้เลย เพราะมันดึงดูสายตาเธออย่างอดไม่ได้“ไปเตรียมอาหารให้เขาก่อนดีกว่า เขาอาบน้ำนานอยู่แล้ว คงอุ่นอาหารทันพอดี หึๆ” มารียาพูดออกไปแล้วก็ก้มมองถุงผ้าที่เธอถือมาด้วย เพราะในนี้มีอาหารที่เธอซื้อมาให้เขาไว้ เพราะถ้าให้เธอมาทำให้เขากินล่ะก็ เขาคงไม่รอดแน่จากนั้นมารียาก็ถือถุงอาหารไปที่เคาน์เตอร์ทำอาหารในห้องครัวของเขา ก่อนจะเอาอาหารที่ถูกแพคใส่กล่องไว้อย่างดีออกมา แล้วเธอก็หาจานและถ้วนมาใส่อาหารพวกนี้ แล้วเธอก็เอาไปอุ่นให้ร้อนอีกครั้ง ก่อนจะจัดวางอย่างสวยง
ด้านมารียาพอเดินออกมาก็แลสายตาไปทางประตูสีแดงที่เธอเข้ามาเมื่อกี้ด้วยสายตาจดจ้อง เพราะบรรยากาศภายในห้องนั้นมันยังติดตาเธออยู่เลย มารียาคิดไปก็หันไปมองเตียงเรียบๆหรูๆของเขาที่มันโคตรจะแตกต่างจากห้องนั้นเลย“ด้านมืดของคุณนี่มันก็เอาเรื่องเหมือนกันนะคุณฮัสลาน…” มารียาพูดไปก็ส่ายหน้าไปมาอย่างสลัดความคิดในตัวของเธอตอนนี้ ที่คิดว่าฮัสลานนั้นคงจะเร่าร้อนในเรื่องอย่างว่ามากแน่ๆ เพราะคนดีๆที่ไหนจะมีห้องเชือดสาวๆแบบนั้นกันล่ะมารียาคิดไปก็เดินตรงไปที่ประตูทันทีก่อนจะหันไปมองอย่างลืมไปว่าเธอไม่ได้ปิดประตูห้องแต่งตัวของเขาเลย ทำให้เธอนั้นต้องเดินกลับไปปิดอีกครั้ง พอเธอเอื้อมมือไปจับลูกบิดเท้าของเธอก็ลื่นไปด้านหน้าจนเธอนั้นล้มลงกับพื้นทันที“อื้อ….” มารียาทำหน้าตกใจออกมาพร้อมกับตัวของเธอนั้นนอนลงไปที่พื้นเรียบร้อยแล้ว จนโทรศัพท์ในมือนั้นกระเด็นออกจากมือของเธอไปทางหน้าประตูห้องน้ำ“โอ๊ย…ทำไมซวยแบบนี้เนี่ย…” มารียาพูดบ่นออกมาเบาๆแล้วก็เอามือลูบที่ก้นของเธอแบบเจ็บๆ เพราะก้นของเธอนั้นมันลงไปก่อนเต็มๆเลย มารียาก็ค่อยๆลุกขึ้นนั่งแล้วก็มองตรงไปที่โทรศัพท์ของเธอ“โทรศัพท์จะพังไหมเนี่ย…อย่าซวยซ้ำซ้อนเลยนะ…
ด้านฮัสลานที่กำลังประคบผ้าที่ข้อเท้าของเธออย่างตั้งใจนั้นก็รู้ว่าเธอนั้นกำลังมองเขาอยู่ก็อมยิ้มมุมปากออกมา เพราะเธอคงจะเห็นความดีของเขาแล้วล่ะสิ เขาจึงแกล้งเงยหน้าขึ้นมาแล้วเขาก็เห็นว่าเธอกำลังมองเขาอยู่จริงๆ สายตาของเธอและเขามันสบกันพอดี“มองผมทำไมคุณ…หน้าผมมันมีอะไรติดอยู่งั้นเหรอ” ฮัสลานเอ่ยถามออกไปแล้วก็มองเธอแบบจดจ้อง“อ่อเปล่าค่ะ ฉันแค่ซาบซึ้งใจน่ะค่ะที่คุณใจดีกับลูกน้องอย่างฉันแบบนี้ มีเจ้านายดีๆแบบนี้แล้วมันอบอุ่นใจค่ะ” มารียาพูดบอกไปก็ยิ้มให้เขาแบบละมุนละไม“คุณก็คิดดูก็แล้วกันว่ากับลูกน้องผมยังใจดีขนาดนี้ แล้วถ้ากับผู้หญิงของผมเอง ผมจะใจดีด้วยขนาดไหน” ฮัสลานพูดออกไปก็มองหน้าของเธอแล้วก็ยิ้มใส่เธอไป“งั้นผู้หญิงของคุณก็คงจะโชคดีมากๆเลยล่ะค่ะที่มีคุณ…เพราะคุณเป็นคนอ่อนโยนแล้วก็ห่วงใยคนรอบข้าง” มารียามองเขาแล้วก็พูดออกไป เพราะเธอสัมผัสได้ว่าเขานั้นเป็นคนดี“ผมก็ทำแบบนี้กับคนบางคนเท่านั้นแหละ ไม่ใช่ทุกคนที่ผมจะทำอะไรแบบนี้ให้ ผมทำให้เฉพาะคนที่พิเศษจริงๆเท่านั้น” ฮัสลานพูดบอกไปแบบตรงๆดูสิว่าเธอจะเข้าใจไหมว่าเขานั้นหมายความว่ายังไงมารียาได้ยินแบบนั้นก็ทำหน้าคิดในใจอย่างสงสัยว่าเข
จากนั้นมารียาก็ขี่หลังของฮัสลานออกมาจากห้องพักของเขา และเธอก็โอบกอดเขาแน่นอย่างกลัวๆ ส่วนฮัสลานที่ให้เธอขี่หลังอยู่นั้นก็รู้สึกได้ถึงหน้าอกหน้าใจของเธอที่มันชนกับแผ่นหลังของเขาอย่างคาดเดาขนาดได้เลยว่ามันใหญ่และนุ่มมากๆ แต่เขาก็ไม่แสดงอาการใดๆออกไป แต่ต่อให้ไม่แสดงเขาก็คิดว่ามารียาที่ใสซื่อของเขานั้นคงไม่รู้หรอกว่าเขาคิดอะไรอยู่ในหัว“คุณทำหน้าแบบนี้ ฉันหนักมาเหรอคะคุณฮัสลาน ทนอีกหน่อยนะคะ อีกแปปเดียวค่ะ” มารียาเอ่ยพูดออกไปเมื่อเธอเห็นเขาทำหน้าแปลกๆออกมา ในขณะที่เขาและเธอนั้นอยู่ในลิฟต์ด้วยกัน“อืม…ผมกำลังอดทนอยู่…คุณก็อยู่นิ่งๆละกัน อย่าขยับตัวไปมา” ฮัสลานพูดตอบไปเพราะเขาไม่ได้อดทนกับให้เธอขี่หลัง แต่เขากำลังอดทนกับการที่เธอเอานมมาแนบที่หลังเขาอยู่ต่างหาก“ค่ะ…ฉันก็กำลังพยายามอยู่นี่ไงคะ” มารียาพูดบอกไปก็เอามือโอบกอดเขาไว้อย่างกลัวตกจนกระทั่งประตูลิฟต์เปิดออก ฮัสลานก็แบกมารียาออกมาจากลิฟต์ทันที ทำให้ยามและพนักงานหลายๆคนพากันมองด้วยสีหน้าแปลกใจมากที่มหาเศรษฐีหนุ่มยอมให้ผู้หญิงขี่หลังอย่างโจ่งแจ้งแบบนี้ ส่วนมารียาก็ก้มหน้าก้มตาจนถึงรถของฮัสลานเขาก็ค่อยๆปล่อยเธอลงแล้วเธออุ้มเธอขึ้นรถอย่
“ฉันเข้าใจค่ะ เพราะไม่ว่ายังไงวันนี้มันก็ต้องมาถึง และมันก็เป็นโชคดีของฉันที่ฉันเดินออกมาจากคุณแล้ว…ถ้าเป็นอย่างนี้แล้วคุณอย่ารั้งฉันไว้อีกต่อไปเลยค่ะ มันจะยิ่งทำให้เราสองคนยิ่งเจ็บเปล่าๆ ต่างคนต่างแยกย้ายไปทำหน้าที่ของตัวเองเถอะนะคะ” กวินตาพูดบอกไปแล้วก็ยิ้มให้เขาไป ทั้งที่ในใจเธอนั้นโคตรจะเจ็บเลย เพราะเธอรู้ว่ายังไงวันหนึ่งครอบครัวของเขาก็ต้องจับเขาแต่งงานกับใครสักคน แต่เธอก็ไม่คิดว่ามันจะประจวบเหมาะกับช่วงเวลานี้พอดี ก็ถือว่าจบกันตรงนี้แหละ“ผมไม่อยากจะเสียคุณไปเลยกวาง…ผมรักคุณนะ…แต่ผมก็ไม่อยากจะรั้งให้คุณต้องเจ็บปวดหรือเสียใจอีก หากการแต่งงานคือสิ่งที่คุณต้องการจริงๆผมคงไม่สามารถรั้งคุณไว้ได้ แต่ถ้าคุณคุณรักผม ผมก็หวังให้คุณอยู่กับผมในสถานะเดิม…ถ้าเป็นไปได้…” จาซุสพูดออกไปแบบเศร้าๆเพราะเขาก็ไม่อาจจะรั้งเธอหากเธอไม่ต้องการที่จะอยู่กับเขาในสถานะเดิมอีก เขาก็จะปล่อยเธอไปเพราะเขาก็ไม่อยากจะรั้งเธอให้เสียใจอีก“มันเป็นไปไม่ได้แล้วค่ะ ฉันตัดสินใจแล้วและฉันก็หวังว่าคุณจะเคารพในการตัดสินใจของฉันนะคะคุณจาซุส” กวินตาพูดบอกไปแล้วก็ยิ้มให้เขาไป“อืม…ผมเข้าใจ….แต่ผมอยากให้คุณรู้ไว้นะว่าผมไม่อย
“ผมขอโทษ…ที่ผ่านมาผมผิดเอง ผมมันเจ้าชู้ ผมมันมักมากทำให้คุณต้องผิดหวัง แต่ผมขอโอกาศคุณอีกครั้งได้ไหมกวาง…ผมสัญญาว่าผมจะไม่เจ้าชู้หรือมีใครแบบที่ผ่านมาอีก เราคินดีกันนะกวาง…” จาซุสพูดบอกไปแบบจริงจัง แล้วเขาก็มองสบตากับเธอให้เธอรู้ว่าเขานั้นจริงจังกับสิ่งที่เขานั้นพูดออกไป“คุณทำไม่ได้หรอกค่ะคุณจาซุส ฉันอยู่กับคุณมาสองปีแล้วนะคะ ฉันก็เห็นคุณมีผู้หญิงแบบนี้มาตลอด ไม่ใช่ว่าคุณทำไม่ได้นะคะ แต่ว่าคุณน่ะไม่เคยพอ…ดังนั้นฉันไม่เชื่อคำสัญญาอะไรจากผู้ชายอย่างคุณหรอกค่ะ เพราะมันไม่มีวันที่คุณจะทำได้…” กวินตาพูดบอกไปแบบจริงจังเช่นกัน เพราะเธอก็อยากให้เขารู้ว่าเธอไม่เอาแล้ว เธอไม่สามารถที่จะเป็นนางบำเรอของเขาแบบนี้ต่อไปได้อีกแล้ว ต่อให้เธอจะรักเขามากแค่ไหนก็ตาม“ไม่กวาง…ผมทำได้จริงนะๆ ขอแค่คุณกลับมาอยู่กับผมเหมือนเดิม ผมจะไม่มีผู้หญิงคนอื่นแล้วจริงๆ” จาซุสพูดตอบไปมาดมั่นกับคำพูดของเขาในตอนนี้“งั้นฉันขอถามคุณหน่อยนะคะว่าตอนที่เราเลิกกันในช่วงที่ผ่านมาเนี่ย คุณนอนกับผู้หญิงไปแล้วกี่คน…ถ้าคุณไม่ได้นอนกับใครเลย มันก็หมายความว่าคุณขาดฉันไม่ได้จริงๆ แต่ถ้าคุณยังนอนกับผู้หญิงคนอื่นได้แบบปกติ ก็หมายความว่
พอออกจากลิฟต์แล้วฮัสลานและมารียาก็ทำตัวตามปกติทั่วไป ฮัสลานก็เข้าไปทำงานในห้องของเขาส่วนมารียาก็ไปทำงานที่โต๊ะของเธอ จนอาลีเข้ามามารียาก็ทักทายไปแบบปกติ แต่อาลีกลับแกล้งแซวไปแบบหยอกอย่างอดไม่ได้“น้องมีนไปทำอะไรมาเนี่ย หน้าดูซีดเซียวจัง เหมือนคนพึ่งออกกำลังกายมาใหม่ๆเลยนะเนี่ย” อาลีพูดแซวออกไปแล้วมองมารียาแบบจดจ้องด้วยรอยยิ้ม“อ่อ วันนี้รีบๆน่ะค่ะก็เลยยังไม่ทันได้แต่งหน้า มันเลยดูซีดๆมั้งคะ” มารียาเอ่ยตอบไปแบบอายๆแล้วก็ยิ้ม ก่อนจะรีบมาดูหน้าของเธอเพราะเธอก็แต่งมาแบบสวยฉ่ำแล้วนะ นี่ยังซีดอีกเหรอ มารียาคิดในใจไปก็มองในกระจกก็เห็นว่าสีปากของเธอมันจืดจางไปก็รีบเอาลิปสติกมาทาทันที“อ๋อเหรอ…ติ๊ด…อาลีเข้ามาหาฉันหน่อย” อาลีพูดบอกไปไม่ทันไรเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น พร้อมกับเสียงของฮัสลานที่สั่งให้อาลีเข้าไปหาเขา“ครับคุณฮัสลาน….งั้นเดี๋ยวพี่มานะ ไปหาเจ้านายก่อน” อาลีพูดบอกไปก็ยิ้มให้เธอ ก่อนจะลุกไปหาเจ้านายของเขาในห้อง ส่วนมารียาก็รีบแต่งหน้าของเธอเพิ่มเติมทันที“ว่าไงครับนาย มีอะไรจะให้ผมรับใช้ครับ” อาลีเดินเข้ามาด้วยท่าทางอารมณ์ดีก็เอ่ยพูดออกไป แล้วเขาก็ไปยืนตรงหน้าโต๊ะทำงานของฮัสลาน“ฉันจะให้น
ด้านมารียาก็ขย่มร่องสาวใส่เขาอย่างเมามันส์จนเธอนั้นเสร็จคาท่อนเอ็นของเขาไป เธอก็ฟุบหน้าซบอกของเขาอย่างเหนื่อยหอยเลยทีเดียว ต่างจากฮัสลานที่ยังไม่ได้เสร็จสมอารมณ์หมาย เขาก็จับเธอไปนอที่เบาะของเธอ แล้วเขาก็เลื่อนเบาะไปจนสุด จากนั้นก็ข้ามไปฝั่งของเธอแล้วจับเธออ้าขาออกแล้วเขาก็สอดใส่ท่อนเอ็นเข้าไปในร่องสาวของเธอ แล้วก็กระแทกกระทั้นรัวๆ“อ้ะ อ้ะ…แรงอีกค่ะ…แรงอีก…อื้อ…คุณฮัสลาน…อ้ะ…ตับ ตับ ตับ…อ้ะ อ้ะ…” มารียาครางไปอย่างเสียวกระสันกับการที่เขานั้นกระท่อนเอ็นเข้ามาแบบบหนักๆ“โอว์..เยส…ตอนนี้คุณมันโคตรร่านเลยมีนคุณรู้ตัวหรือเปล่า….โอว์…ซี๊ด….” ฮัสลานพูดไปก็เอาไปจับที่คอของเธอแล้วเขาก็โยกเอวเข้าใส่พร้อมกับทำสีหน้าอย่างฟินๆออกมา“คุณก็โคตรหื่นเหมือนกันค่ะ อ้ะ…อ้ะ….แค่ฉันยั่วคุณก็พร้อมสนองความร่านให้ฉันแล้ว โอ๊ย….โอ๊ย…ซี๊ด…คุณฮัสลาน…อย่างแกล้งกันแบบนี้สิคะ มันจุกนะคุณ อื้อ….” มารียาพูดบอกไปก็เอามือไปบีบแขนของเขาอย่างทรมาน ยิ่งเธอมองหน้าหล่อของเขาทำหน้าฟินอย่างนั้นเธอก็ยิ่งได้อารมณ์เสียว“อืม….ถ้าไม่แรงมันจะดับความร่านของคุณได้ยังไงล่ะ….อ่าส์….ซี๊ด…อย่างคุณน่ะต้องโดนจุกๆโทษฐานที่มาซุกซนแต่เช้า….ป
“ขี้โกงตรงไหน ผมก็อยากจะมอนิ่งคิสคุณบ้างไม่ได้หรือไง…หึๆ…จุ๊บ….” ฮัสลานพูดบอกไปก็จุ๊บปากเธออีกครั้งอย่างกวนๆ เมื่อเห็นเธอทำหน้าแบบนั้นใส่เขา“คุณนี่มันจริงๆเลย…เฮ้อ…พอใจแล้วก็ขับรถได้แล้วค่ะ คุณไปสายได้แต่ฉันสายไม่ได้นะคะ กฏของบริษัทเรายิ่งเข้มงวดอยู่ด้วย” มารียาพูดบอกไป เพราะเธอต้องไปสแกนบัตรเข้างานทุกเช้า หากสายเธอจะต้องถูกเรียกตักเตือนแบบพนักงานทั่วไป“หึๆ แต่คุณก็แหกกฎข้อที่ร้ายแรงที่สุดแล้วนะ เพราะคุณน่ะแอบมีซัมติงกับประธานบริษัทเลย…” ฮัสลานตอบเธอไปแล้วเขาก็ยิ้มออกมา ก่อนจะเริ่มขับรถออกมาจากที่พักของเธอแล้วมุ่งตรงไปยังบริษัทของเขา“แล้วคุณจะไล่ฉันออกไหมล่ะคะ…” มารียาถามกลับไปแล้วมองเขาอย่างจดจ้อง เพราะเขานั่นแหละตัวต้นเหตุที่ทำให้เธอทำผิดกฏบริษัทเลย“ไล่ออกให้โง่หรือไงล่ะคุณ…ผมก็ต้องให้คุณทำงานต่อไปสิ เพราะคุณทำงานดีมากไม่มีขาดตกบกพร่องเลย โดยเฉพาะเรื่องอย่างว่า….คุณทำได้ถูกใจผมสุดๆเลย ” ฮัสลานเอ่ยถามเธอออกไปด้วยรอยยิ้ม เพราะใครมันจะกล้าไล่เธอล่ะ“หึๆ อีกหน่อยฉันจะทำให้ถูกใจกว่านี้อีกนะคะ ถ้าคุณสอนฉันใหมีประสบการณ์มากกว่านี้….” มารียาพูดบอกไปแล้วก็เอามือไปจับที่ขาของเขาแล้วเธอก็ลู
เช้าวันใหม่…“มีน…ชุดนอนพี่มาตากอยู่ตรงนี้ได้ยังไงเนี่ย พี่จำได้ว่าพี่ยังไม่เคยใส่ชุดนี้นอนนะเนี่ย…” กวินตาเห็นชุดนอนของเธอตากอยู่ข้างนอกระเบียงก็เดินมาดูแล้วเอ่ยถามออกสาวอย่างสงสัยว่ามันมาอยู่ตรงนี้ได้ยังไงกัน เพราะเธอยังไม่เคยใส่เลยนะ“เมื่อวานมีนยืมของพี่กวางไปใส่ดูน่ะค่ะว่ามีนใส่ชุดนอนแนวเซ็กซี่แล้วจะรอดไหม แล้วบังเอิญว่าน้ำหวานมันเลอะใส่พอดีน่ะค่ะ มีนก็เลยซักให้ซะเลยเมื่อคืน…” มารียาพูดตอบไปแล้วก็หลบสายตาของพี่สาวของเธอก็เดินเลี่ยงไปหยิบขนมปังมาทานแบบเนียนๆ“อ่อ พี่ก็ว่าทำไมมันมาตากอยู่ที่นี่ได้ แล้วนี่เราคิดยังไงจะมาใส่ชุดนอนแนวเซ็กซี่กับเขาแล้ว จริงสิ ตอนนี้เราโตแล้วนิเนอะ มีผู้ชายไปมาหาสู่แล้ว จะมาใส่ชุดการตูนก็อายเขาแย่เลยล่ะสิ ฮ่าๆ” กวินตาพูดแซวน้องสาวออกไป เพราะน้องสาวของเธอน่ะใส่แต่ชุดนอนมุ้งมิ้งน่ารักๆสไตล์หวานๆ ไม่ค่อยได้ใส่แนวเซ็กซี่ยั่วยวนเท่าไหร่ ตอนนี้อยากจะใส่แล้วก็คงเพราะฮัสลานแน่ๆ“มันก็ต้องมีบ้างไหมล่ะคะ อยู่กับผู้ชายทั้งทีจะให้ใส่มันก็อายอยู่นะคะพี่กวาง มีนว่าวันนี้มีนจะซื้อมาสักชุดสองชุด เดี๋ยวตอนเย็นมีนเลิกงานแล้วพี่กวางไปช่วยมีนเลือกหน่อยได้ไหมคะ” มารียาพูดบอ
“ผมก็อยากเสร็จอยากจะฟินเหมือนกับคุณเหมือนกันนิ อ่าส์…มีน….ทำไมหอยคุณมันเอามันส์แบบนี้นะ…เพี๊ยะ…เพี๊ยะ….อ่าส์…” ฮัสลานพูดบอกไปก็เร่งแรงส่งแบบถี่ๆแล้วกัดฟันอย่างสะใจกับการที่เขาได้เอาเธออย่างรุนแรงแบบนี้“โอ๊ย…..ซี๊ด….” มารียาก็ร้องลากเสียยาวอย่างครวญคราง ก่อนจะทำหน้าเสียวๆออกมา จนกระทั้งเธอโดนเขาตอกแบบเน้นสามสี่ครั้งแล้วเขาก็ดึงท่อนเอ็นถอนออกไป มันก็ทำให้เธอนั้นรู้สึกโล่งเลยทีเดียว“นั่งลงมีน…ผมจะแตกแล้ว…อ้าปากของคุณเดี๋ยวนี้…อ่าส์….” ฮัสลานพูดบอกไปก็เอามือชักท่อนเอ็นที่เขาออกเอามาจากร่องสาวของมารียาแบบรัวๆ แล้วเขาก็รอเธอนั่งลงไปตามที่เขาบอกด้วยสีหน้ากัดฟันอย่างเสียวซ่าน“อ้า….” มารียาทำตามที่เขาบอกก็นั่งคุกเข่าลงไปแล้วก็แลบลิ้นอ้าปากอยู่ใกล้กับท่อนเอ็นที่เขากำลังชักอยู่ในตอนนี้อย่างตื่นเต้น เพราะนี่เป็นครั้งแรกที่เธอจะได้ชิมน้ำรักของเขา“โอ้…เยส….อ่าส์….” ฮัสลาครางออกมาพร้อมกับน้ำรักสีขาวขุ่นของเขาก็พุ่งกระฉ่อนออกมาใส่หน้าสวยๆของมารียา ฮัสลานก็จงใส่แตกให้เลอะไปทั่วหน้าของเธอ ก่อนจะจับท่อนเอ็นขอเขายัดเข้าปากของเธอแล้วก็กระแทกเข้าออกเบาๆอย่างเสียวๆ“อื้อ…อือ…” มารียาก็ได้แต่อ้าปากแล้วเธ
ฮัสลานก็มองมารียาเอามือถูที่ความสาวของเธอแล้วยิ้มออกมาอย่างชอบใจ เพราะเขารู้สึกว่าตอนนี้เธอนั้นเริ่มจะแสดงความต้องการของเธอกับเขาอย่างไม่อายแบบก่อนหน้านี้แล้ว นี่เธอก็เรียนรู้เร็วเหมือนกันนะเนี่ย ฮัสลานคิดในใจไปอย่างพอใจเลยทีเดียว“ถูให้แรงกว่านี้…” ฮัสลานพูดบอกไปแล้วมองเธอด้วยสายตาจดจ้อง เพราะเขาอยากจะเห็นความร่านของเธอ ว่าเธอจะสามารถร่านได้มากแค่ไหนกัน“อ้ะ…อ้ะ…อือ…เสียวจังเลยค่ะ…น้ำหอยเยิ้มจนมือแฉะไปหมดเลย…อ้ะ….” มารียาเอามือถูกแรงๆให้เขาดูแล้วก็ครางออกมาอย่างเสียวกระสัน เพราะนิ้วของเธอนั้นถูกอย่างไหลลื่นเลยทีเดียว มันก็ทำให้ถูกได้มันส์มากขึ้น จนเธอนั้นยกเท้าขึ้นไปเหยียบที่ขั้นบันไดเพื่อให้ตัวเองอ้าขาได้สะดวกขึ้น“อืม…ผมชอบตอนที่คุณทำหน้าร่านๆเสียวๆแบบนี้ออกมาจริงๆมีน….รู้ตัวไหมว่ามันโคตรยั่วเลย…ลองชิมน้ำของตัวเองดูสิ ดูดนิ้วที่คุณเอาเข้าไปในรูนั่นซะ…อ่าส์….”ฮัสลานพูดไปก็เอามือขย้ำเป้ากางเกงของเขา ก่อนจะปลดกระดุมกางเกงแล้วรูดซิปลงเพื่อเอาน้องชายของเขาที่มันเริ่มแข็งตัวออกมาในขณะที่ตาของเขานั้นยังมองเธอแบบไม่ละสายตาเลย“อ้ะ….ดูดแบบนี้เหรอคะ…อื้ม….จ๊วบ….อ่าส์…” มารียาพูดไปก็ถอนนิ้วออ
สิบนาทีต่อมาฮัสลานก็ขับรถเข้ามาถึงที่ที่พักของมารียาอย่างว่องไว เพราะเขาขับมาแบบรวดเร็วชนิดที่เหยียบสุดๆเลย ทำให้เขาทำเวลามาถึงที่นี่ได้ในเวลาแค่ไม่กี่นาที เขาก็เดินเข้าไปในตึกพักโดยที่ไม่มีพนักงานคนไหนกล้าเอ่ยห้ามเขาเลยสักคน เพราะทั้งตึกนี้เป็นของตระกูลเขานั่นเอง พอเขาอยู่ในลิฟต์แล้วเขาก็กดโทรศัพท์หาเธอทันที“มีนผมมาถึงแล้วนะ ผมกำลังจะขึ้นไปหาคุณ…” ฮัสลานพูดบอกไปด้วยเสียงเรียบ เพราะตอนนี้ใจกำลังจดจ่อกับการที่จะเจอเธอ จนสายตาของเขานั้นมองตัวเลขที่ลิฟต์กำลังไต่ระดับขึ้นไปแบบต้องการให้มันถึงชั้นที่เธอพักไวๆ“คุณจะขึ้นมาทำไมคะ…รออยู่ข้างล่างนั่นแหละค่ะ เดี๋ยวฉันลงจะไปหา…ระบบรักษาความปลอดภัยของที่นี่เข้มงวดมาก เขาไม่ให้คุณขึ้นมาถ้าไม่มีคนลงไปรับหรอกนะคะ รอฉันอยู่ข้างล่างนั่นแหละค่ะ…” มารียาพูดตอบไปก็รีบเดินไปเปิดประตูห้องแล้วปิดประตูเบาๆ แล้วเธอก็รีบเดินไปกดลิตฟ์ทันที“ติ้ง…ใครหน้าไหนมันจะไม่ให้เจ้าของตึกขึ้นมาบ้างล่ะคุณ…” ประตูลิฟต์เปิดออกมาทำให้ฮัสลานนั้นเจอมารียายืนอยู่ตรงหน้าพอดี เขาจึงเอ่ยพูดบอกไปด้วยยิ้มมุมปาก ก่อนจะมองเธอใส่ชุดคลุมสีดำอย่างจดจ้อง ว่าเธอจะใส่ชุดนอนอะไรไว้ด้านใน“จร