ด้านฮัสลานที่กำลังประคบผ้าที่ข้อเท้าของเธออย่างตั้งใจนั้นก็รู้ว่าเธอนั้นกำลังมองเขาอยู่ก็อมยิ้มมุมปากออกมา เพราะเธอคงจะเห็นความดีของเขาแล้วล่ะสิ เขาจึงแกล้งเงยหน้าขึ้นมาแล้วเขาก็เห็นว่าเธอกำลังมองเขาอยู่จริงๆ สายตาของเธอและเขามันสบกันพอดี“มองผมทำไมคุณ…หน้าผมมันมีอะไรติดอยู่งั้นเหรอ” ฮัสลานเอ่ยถามออกไปแล้วก็มองเธอแบบจดจ้อง“อ่อเปล่าค่ะ ฉันแค่ซาบซึ้งใจน่ะค่ะที่คุณใจดีกับลูกน้องอย่างฉันแบบนี้ มีเจ้านายดีๆแบบนี้แล้วมันอบอุ่นใจค่ะ” มารียาพูดบอกไปก็ยิ้มให้เขาแบบละมุนละไม“คุณก็คิดดูก็แล้วกันว่ากับลูกน้องผมยังใจดีขนาดนี้ แล้วถ้ากับผู้หญิงของผมเอง ผมจะใจดีด้วยขนาดไหน” ฮัสลานพูดออกไปก็มองหน้าของเธอแล้วก็ยิ้มใส่เธอไป“งั้นผู้หญิงของคุณก็คงจะโชคดีมากๆเลยล่ะค่ะที่มีคุณ…เพราะคุณเป็นคนอ่อนโยนแล้วก็ห่วงใยคนรอบข้าง” มารียามองเขาแล้วก็พูดออกไป เพราะเธอสัมผัสได้ว่าเขานั้นเป็นคนดี“ผมก็ทำแบบนี้กับคนบางคนเท่านั้นแหละ ไม่ใช่ทุกคนที่ผมจะทำอะไรแบบนี้ให้ ผมทำให้เฉพาะคนที่พิเศษจริงๆเท่านั้น” ฮัสลานพูดบอกไปแบบตรงๆดูสิว่าเธอจะเข้าใจไหมว่าเขานั้นหมายความว่ายังไงมารียาได้ยินแบบนั้นก็ทำหน้าคิดในใจอย่างสงสัยว่าเข
จากนั้นมารียาก็ขี่หลังของฮัสลานออกมาจากห้องพักของเขา และเธอก็โอบกอดเขาแน่นอย่างกลัวๆ ส่วนฮัสลานที่ให้เธอขี่หลังอยู่นั้นก็รู้สึกได้ถึงหน้าอกหน้าใจของเธอที่มันชนกับแผ่นหลังของเขาอย่างคาดเดาขนาดได้เลยว่ามันใหญ่และนุ่มมากๆ แต่เขาก็ไม่แสดงอาการใดๆออกไป แต่ต่อให้ไม่แสดงเขาก็คิดว่ามารียาที่ใสซื่อของเขานั้นคงไม่รู้หรอกว่าเขาคิดอะไรอยู่ในหัว“คุณทำหน้าแบบนี้ ฉันหนักมาเหรอคะคุณฮัสลาน ทนอีกหน่อยนะคะ อีกแปปเดียวค่ะ” มารียาเอ่ยพูดออกไปเมื่อเธอเห็นเขาทำหน้าแปลกๆออกมา ในขณะที่เขาและเธอนั้นอยู่ในลิฟต์ด้วยกัน“อืม…ผมกำลังอดทนอยู่…คุณก็อยู่นิ่งๆละกัน อย่าขยับตัวไปมา” ฮัสลานพูดตอบไปเพราะเขาไม่ได้อดทนกับให้เธอขี่หลัง แต่เขากำลังอดทนกับการที่เธอเอานมมาแนบที่หลังเขาอยู่ต่างหาก“ค่ะ…ฉันก็กำลังพยายามอยู่นี่ไงคะ” มารียาพูดบอกไปก็เอามือโอบกอดเขาไว้อย่างกลัวตกจนกระทั่งประตูลิฟต์เปิดออก ฮัสลานก็แบกมารียาออกมาจากลิฟต์ทันที ทำให้ยามและพนักงานหลายๆคนพากันมองด้วยสีหน้าแปลกใจมากที่มหาเศรษฐีหนุ่มยอมให้ผู้หญิงขี่หลังอย่างโจ่งแจ้งแบบนี้ ส่วนมารียาก็ก้มหน้าก้มตาจนถึงรถของฮัสลานเขาก็ค่อยๆปล่อยเธอลงแล้วเธออุ้มเธอขึ้นรถอย่
ด้านมารียาก็ถูกฮัสลานอุ้มมาในห้องโถงรับแขกของจาซุสเขาก็วางเธอลงอย่างอ่อนโยน จนมารียานั้นมองสบตากับเขาอย่างเขินอาย เพราะเธอเริ่มจะแพ้ให้กับความอ่อนโยนของเขาแล้ว ผู้ชายบ้าอะไร ทำให้เธอใจสั่นเวลาที่อยู่ใกล้ด้วยขนาดนี้ นี่ขนาดเขาไม่ใช่สเปคเธอนะ ถ้าเขาเป็นสเปคของเธอจะขนาดไหนเนี่ย มารียาคิดในใจอย่างอดไม่ได้“ขอบคุณนะคะคุณฮัสลาน…” มารียาพูดขอบคุณอีกครั้งแล้วเธอก็นั่งนิ่งๆอย่างเรียบร้อย เพราะเกรงกับสายตาของเขาที่มองมา“ไม่เป็นไร เดี๋ยวผมจะให้ลูกน้องเอาไม้เท้ามาไว้ให้คุณพยุงตัวเดินไปเดินมา จะได้ไม่ต้องให้ใครมาอุ้มอีก…ถ้าวันจันทร์ยังไม่ดีขึ้นก็ไม่ต้องไปทำงานก็ได้ ผมให้คุณลาได้อีก” ฮัสลานพูดบอกไปแบบใจดีกับเธอมาก“ค่ะ ทำไมคุณถึงใจดีกับฉันจังเลยคะ” มารียาเอ่ยถามออกไปอย่างอยากรู้ เพราะเขานั้นดีกับเธอจนเริ่มจะเกินหน้าที่ระหว่างเจ้านายกับลูกน้องอยู่แล้ว“ผมคงถูกชะตากับคุณตั้งแต่ที่คุณช่วยเอากระเป๋ามาคืนผมที่ไทยนั่นล่ะมั้ง มันก็เลยทำให้ผมน่ะอยากจะใจดีกับคุณ ทำไม ผมทำดีกับคุณแค่นี้ มันทำให้คุณหวั่นไหวงั้นเหรอ” ฮัสลานตอบไปแล้วถามเธอไปแบบกวนๆ“ขอบคุณที่มาส่งน้องสาวของฉันนะคะคุณฮัสลาน เดี๋ยวที่เหลือฉันจัด
ด้านกวินตาที่นอนอยู่พอเห็นเขาส่งรูปภาพอยู่กับผู้หญิงสวยๆหลายคนแถมทั้งกอดทั้งหอมแบบนั้นก็มองด้วยสีหน้าโกรธจัด“ขอให้คุณสนุกกับผู้หญิงของคุณก็แล้วกันนะคะ…เอาให้เต็มที่เลยค่ะ…” มารียาพิมพ์ข้อความตอบเขาไปแล้วเธอก็หันไปมองทางมารียาทันที“เป็นอะไรคะพี่กวาง ทำไมทำหน้าแบบนั้นล่ะคะ” มารียาที่นั่งเล่นมือถืออยู่เอ่ยถามออกไป เพราะพี่สาวเธอนั่งแต่งตัวอยู่แล้วก็หันมาด้วยสีหน้าแดงก่ำราวกับคนจะร้องไห้“เราไปจากที่นี่กันเถอะ พี่ไม่ต้องการอยู่ที่นี่แล้ว….พี่ไปอยู่ที่อพาร์เม้นท์ของมีนได้ไหม” กวินตาถามออกไปแล้วก็พยายามกลั้นน้ำตาของตัวเองเอาไว้“ได้สิคะ…พี่กวางอยากจะอยู่นานแค่ไหนก็ได้ค่ะ…แล้วคุณจุซสเขาจะไม่ว่าเหรอคะ…” มารียาพูดตอบไปก็เอ่ยถามพี่สาวของเธออย่างสงสัย“เขามีผู้หญิงคนใหม่แล้ว พี่ก็คงไม่จำเป็นแล้วล่ะ…เราไปกันเถอะ….มีนลุกไหวไหม” กวินตาพูดบอกไปก็ลุกไปหาน้องสาวทันที“ไหวค่ะ….ฮึบ” มารียาพูดบอกไปก็ค่อยๆลุกขึ้นแล้วพี่สาวของเธอก็เอาที่พยุงตัวที่ฮัสลานให้คนเอามาให้เธอนั้นมาเสียบที่แขน แล้วกวินตาก็เข้าไปช่วยพยุงตัวน้องสาวอีกฝั่งหนึ่ง แล้วทั้งสองก็ค่อยๆเดินออกมาจากห้องพักของมารียา แล้วกวินตาก็โทรเรียกแท็ก
ด้านฮัสลานพอเดินทางมาถึงบ้านของเขาแล้วก็เห็นว่าแม่บ้านและพ่อบ้านทั้งหลายนั้นกำลังเร่งเตรียมสถานที่กันอยู่ เขาก็เดินเข้าไปในบ้านทันที“ฮัสลานมาแล้วเหรอลูก แล้วเด็กคนนั้นล่ะ เขาไม่มากับลูกด้วยเหรอ” อามูนีเอ่ยถามออกไปทันทีที่เธอได้เห็นหน้าลูกชายของเธอ“ไม่ครับ…พอดีเมื่อวานเขาเกิดอุบัติเหตุนิดหน่อยครับแม่ทำให้ข้อเท้าแพลง วันนี้เขาคงไม่ได้มาร่วมงานที่บ้านเราแล้วนะครับ” ฮัสลานพูดบอกไปตามตรง เพราะไม่อยากให้แม่ของเขานั้นถามหาเธออีก“ขาแพลงงั้นเหรอ น่าเสียใจจริงๆเลย แม่ก็คิดว่าจะเป็นแม่สื่อให้เราสักหน่อย ถ้าแม่หนูคนนั้นไม่มางานเลี้ยงก็ไม่สนุกแล้วน่ะสิ” อามูนีพูดบอกไปแล้วทำหน้าเศร้าๆออกไปอย่างเสียดาย“ผมว่าเขาไม่มาก็ดีเหมือนกันครับ เพราะผมไม่รู้ว่าแม่จะทำอะไรพิเรนๆอีก แค่วันก่อนแม่ก็เกือบจะปล่อยไก่แล้วนะครับ…ผมว่าเรื่องนี้แม่ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของผมดีกว่า” ฮัสลานพูดบอกไปเพราะถ้าแม่ของเขายังยุ่งวุ่นวายอีก เขากลัวว่าไก่จะตื่นจริงๆน่ะสิ“หน้าที่อะไรหึ แม่เห็นเราก็วางมาดเป็นเจ้านายเขาอยู่นั่นแหละ ไม่เห็นลูกจะรุกเขาเลย…ทำไมทีกับผู้หญิงคนอื่นนี่เก่งจังเลยหึ ทีกับแม่หนูคนนี้ทำเราถึงได้อ่อนหัดนักนะฮัสล
จาซุสได้ยินอย่างนั้นก็อึ้งไปทีเดียว เพราะมันเป็นเสียงของกวินตานั้นเอง แต่เขาไม่คิดว่าเธอจะกล้าพูดตัดความสัมพันธ์กับเขาแบบนี้เลย เขาดูแลเธอมาเกือบจะสองปีแล้ว เขาก็ให้ความสุขสบายกับเธอทุกอย่าง ทำไมเธอยังอยากจะไปจากเขาอีก หรือว่าเรื่องที่เขาและเธอทะเลาะกันเมื่อวาน“กวาง…นี่คุณอย่ามางอนแล้วใช้อารมณ์ตัดสินปัญหาแบบนี้นะ คิดจะเป็นก็เป็นคิดจะเลิกก็เลิกแบบนี้น่ะเหรอ…คุณกลับมาคุยกับผมที่บ้านเดี๋ยวนี้เลย เราสองคนมีเรื่องต้องเคลียร์กัน..” จาซุสพูดบอกไปแบบไม่ยอม เพราะเขาคิดว่าตอนนี้เธอยังงอนอยู่จริงพูดแบบนี้ออกมา เขาจึงอยากจะให้เธอมาเคลียร์กับเขาให้เข้าใจ“ฉันบอกแล้วไงคะว่าฉันจะไม่กลับไปที่นั่นอีกแล้ว ในเมื่อตอนนี้คุณเองก็มีผู้หญิงตั้งมากมาย ฉันก็ควรจะออกมามันก็ถูกแล้วนิคะ เรายังจะต้องเคลียร์อะไรกันอีกล่ะคะ ถึงฉันจะยอมเป็นนางบำเรอของคุณ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าฉันจะยอมให้คุณทำร้ายความรู้สึกของฉันนะคะ คุณสนุกกับการที่ได้เย้ยฉันในขณะที่คุณอยู่กับผู้หญิงพวกนั้น คุณรู้ไหมคะว่ามันเจ็บแค่ไหน เพราะฉะนั้นฉันคืนอสระให้คุณค่ะ เชิญคุณไปสนุกกับชีวิตที่คุณต้องการเถอะค่ะ” กวินตาพูดบอกไปแบบยอมแพ้แล้ว“ที่ผมทำแบบนั
หลายวันผ่านไปมารียาก็กลับมาทำงานตามปกติหลังจากที่เธอหายจากอาการข้อเท้าแพลงแล้ว เธอก็เตรียมอาหารเช้าและกาแฟเข้ามาให้ฮัสลานตามหน้าที่ของเธอ“นี่อาหารเช้าแล้วก็กาแฟของคุณค่ะ” มารียาพูดบอกไปก็วางอาหารและกาแฟลงบนโต๊ะทานข้าวที่อยู่ด้านข้างภายในห้องทำงานของเขาทันที“ขอบคุณ…แล้วนี่ข้อเท้าคุณดีขึ้นแล้วใช่ไหม ยังเจ็บอยู่หรือเปล่า” ฮัสลานเอ่ยพูดกับเธอด้วยความห่วงใย ก่อนจะมองหน้าสวยๆของเธอด้วยรอยยิ้ม เพราะเขาไม่ได้เห็นหน้าเธอมาสามวันแล้ว พอได้เห็นแล้วรู้สึกดีจริงๆ“ดีขึ้นแล้วค่ะ ขอบคุณที่คุณให้ฉันลางานนะคะ ทั้งๆที่ฉันก็พึ่งจะเข้ามาทำงานเอง อ่อ ลืมไปเลย นี่เป็นอาหารไทยค่ะ ฉันกับพี่สาวช่วยกันทำมาให้คุณทานค่ะ เป็นการขอบคุณที่คุณให้ฉันหยุด” มารียาพูดบอกไปแล้วก็ยิ้มใส่เขา ก่อนจะเอาอาหารไทยที่เธอและพี่สาวทำนั้นโชว์ให้เขาดู“อืม…ไม่ต้องทำถึงขนาดนั้นก็ได้ แต่ก็ขอบคุณที่คุณกับพี่สาวมีน้ำใจทำให้ก็แล้วกันนะ ว่าแต่พี่สาวของคุณเขาเป็นยังไงบ้าง…ได้ข่าวว่าเขาเลิกกับจาซุสแล้ว…” ฮัสลานเดินลุกไปหาเธอก่อนจะนั่งลงที่เก้าอี้ แล้วเขาก็มองอาหารหน้าตาหน้าทานด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะเงยหน้าถามเธอเกี่ยวกับพี่สาวของเธอไป“ก็พยาย
ห้าโมงเย็น….มารียาก็เดินตามฮัสลานและอาลีลงมาที่หน้าบริษัทตามปกติ และเซดาก็เข้ามาหาฮัสลานพร้อมกับเอามือจับที่แขนของเขาเอาไว้อย่างใกล้ จนมารียามองทั้งสองแล้วก็ทำหน้านิ่งๆออกไป“พี่ฮัสลานขา เซดากลับด้วยคนสิคะ วันนี้เซดาไม่ได้เอารถมา จะโทรเรียกให้รถที่บ้านมารับก็เสียเวลา พี่ฮัสลานไปส่งเซดาหน่อยได้ไหมคะ” เซดาเอ่ยพูดออกไปแล้วก็ทำสายตาอ้อนๆให้กับฮัสลานไปแบบขอร้อง“พี่ไม่ว่าง…เดี๋ยวพี่ให้อาลีเรียกรถไปส่งเรากลับบ้านก็แล้วกัน” ฮัสลานพูดบอกไปเพราะเขานั้นต้องไปส่งมารียากลับบ้าน และเขาก็ไม่ต้องการให้เซดามาทำลายแผนของเขาด้วย“ไม่ว่างอะไรล่ะคะ เซดาเห็นตารางงานของพี่ฮัสลานก็ไม่มีอะไรแล้วนิคะ ไปส่งเซดาแค่นี้ได้เหรอคะ ทำไมทีผู้ช่วยเลขาของพี่คนนี้พี่ถึงไปส่งได้ล่ะคะ…หรือว่าไม่ใช่แค่ผู้ช่วยเลขาธรรมดาๆแบบที่ใครๆเขาพูดกัน” เซดาพูดออกไปเพราะเธอได้ยินคนพูดกันว่าผู้ช่วยเลขาคนใหม่นั้นกลับบ้านกับฮัสลานและอาลีบ่อยมาก จนเธออดไม่ได้ที่จะมาดูให้เห็นกับตา“คุณหมายความว่ายังไงคะ…คุณเซดา” มารียาได้ยินแบบนั้นก็อึ้งไปทันทีเพราะเซดาพูดมาแบบนี้ก็หมายความว่าคนอื่นเขาคิดว่าเธอนั้นมีความสัมพันธ์กับฮัสลานงั้นเหรอ เธอจึงเอ่ยถ
“หึๆ ไม่ไหวก็ต้องไหว เพราะคุณเป็นผู้หญิงของผมแล้ว คุณจะต้องได้ลองใช้สินค้าของผมทุกชิ้น ดูสิ ตอนนี้ผมเข้าออกในหอยของคุณได้ดีกว่าเมื่อกี้แล้วนะ อ่าส์….คุณยังแสบอยู่ไหมล่ะ…” ฮัสลานพูดบอกไปแล้วยิ้มมุมปากอย่างหื่นๆ ก่อนจะเอ่ยถามเธอว่ายังแสบอยู่ไหม เพราะเขารู้สึกว่าเขาเข้าออกในร่องสาวของเธอได้ดีขึ้นแล้ว คงเพราะเริ่มมีน้ำเมือกไหลลื่นออกมามากขึ้น“อ้ะ…นิดหน่อยค่ะ แต่มันเสียวมากกว่าเจ็บแล้วตอนนี้…คุณช่วยเอาลิ้นปลอมนี่ออกไปก่อนได้ไหม ฉันไม่ไหวแล้วจริงๆ อ้ะ อ้ะ อ้ะ…” มารียาพูดบอกไปก็ยกสะโพกขึ้นเพื่อจะหนีลิ้นปลอมนั่นและหนีท่อนเอ็นของเขาที่ยังคงกระแทกตอกเข้ามาติดต่อกันไม่หยุด“จะหนีไปไหนหึ ผมกำลังสอนคุณอยู่ เพราะฉะนั้นถ้าน้ำไม่แตกผมก็ไม่หยุด อ่าส์…ในเมื่ออันนี้มันใช้ได้งั้นก็ลองอันอื่นต่อเลยก็แล้วเลย” ฮัสลานพูดบอกไปก็เอาลิ้นนั่นออกไปแล้วเขาก็เอื้อมมือไปหยิบปลายโลมาน้อยมา แล้วเขาก็ยัดหัวโลมาเข้าไปในร่องสาวของเธอขณะที่เขานั้นยังใส่ท่อนเอ็นในร่องสาวของเธออยู่ เขาก็กดหางโลมาน้อยกับติ่งเสียวของเธอทันทีแล้วมันก็สั่นหางใส่ติ่งเสียวของเธอแบบน่ารักเลยทีเดียว“อ้ะ…อ้ะ…ฉันไม่ไหวแล้ว อ้ะ อ้ะ…คุณฮัสลาน…ทำไมคุณ
“โอ๊ย….ซี๊ด….อ้ะ….เข้ามาอีกค่ะ…เข้ามาให้สุดเลย อ้ะ….ซี๊ด....” มารียาได้แต่ร้องครางออกมาพร้อมกับสีหน้าเจ็บๆเมื่อเขาสอดใส่แท่งใหญ่ๆของเขาเข้ามาในร่องสาวของเธอ แต่ในความเจ็บนี้เธอกลับรู้สึกว่าร่างกายของเธอถูกเติมเต็มแล้วและมันก็รู้สึกดีมากเลย“ผมก็อยากจะเสียบให้สุดไปเลย แต่หอยของคุณมันเล็กเกินไป อ่าส์….แล้วมันก็โคตรเสียวเลยตอนนี้….ทนหน่อยนะ โอว์….ซี๊ด…” ฮัสลานพูดบอกไปก็ถอนท่อนเอ็นออกมาแต่ไม่ถอนมาทั้งหมด เขาก็สอดใส่เข้าไปอีกรอบและอีกรอบเพื่อทำลายปราการณ์ด่านสุดท้ายของเธอให้สิ้น“อ้ะ….ไม่…ไม่ต้องกลัวฉันเจ็บ…ฉันรับไหวค่ะ…ใส่เข้ามาให้สุดเลย…ฉันไม่อยากจะทรมานแบบนี้แล้ว…ได้โปรดเติมเต็มให้ฉันมากกว่านี้นะคะ…โอ๊ย!...ซี๊ด….” มารียาพูดบอกไปอย่างต้องการเขามากกว่านี้ เพราะเธอรู้สึกว่าเขาเข้ามาได้เพียงแค่ครึ่งๆเท่านั้น เธอจึงร้องขอเขาและตอนนี้มันก็เข้ามาจนสุดร่องแบบสมใจจนเธอนั้นบีบแขนของเขาอย่างเจ็บแปล๊บที่ร่องสาวของตัวเอง เพราะมันเหมือนจะฉีกเลย“ทีนี้สุดพอไหมหึ….อ่าส์….สุดแบบนี้มันโคตรฟินเลยคุณ….หอยของคุณมันตอดโคตรแน่นเลย ผมจะตายอยู่แล้ว อื้อ…” ฮัสลานพูดบอกไปขณะที่กัดฟันอย่างเสียวซ่านกับการที่เขาถูกร
มารียาก็มองเขาทำแบบนั้นแล้วกลืนน้ำลายลงคอพร้อมกับขมิบที่ร่องสาวของเธอแบบเสียวๆอย่างบอกไม่ถูก จนเธอนั้นเริ่มรู้ตัวเลยว่าตรงนั้นของเธอมันเริ่มจะแฉะแล้วเพียงแค่การที่เธอมองเขาแบบนี้ ดูสิ เขาลูบไล้นิ้วมือไปมายังไม่พอ เขายังจะมาถูครีมล่อลื่นลงไปอีก แล้วเขาก็ถูไปมาจนเธอเสียวแทนเลย ให้ตายเถอะ ทำไมวันนี้เธอถึงได้มีความหื่นๆแบบนี้เนี่ย“ขอลองหน่อยเถอะว่ามันจะดีหรือเปล่า….อ่าส์….ซี๊ด…” ฮัสลานพูดบอกไปก็เอาจิ๋มกระป๋องเลื่อนลงไปใต้โต๊ะ แล้วเขาก็เอาท่อนเอ็นของเขาสอดใส่เข้าไปในจิ๋มกระป๋องนั้นแล้วก็ชักมือเบาๆอย่างเสียวซ่านกับการถูกตอดแน่น ก่อนจะมองไปที่มารียาแบบจดจ้องจนเขานั้นได้สบตากับเธอที่มองมาที่เขา เขาก็ทำหน้ากัดริมฝีปากยั่วเธอไปแบบเสียวๆ“คุณเสียวขนาดนั้นเลยเหรอคะ…” มารียาก็มองอย่างตื่นเต้นกับภาพตรงหน้า จนเธอรู้สึกร้อนยิ่งกว่าเดิมเสียอีก เธอจึงถามเขาออกไปอย่างอดไม่ได้ว่ามันฟินขนาดนั้นเลยเหรอ เขาถึงได้ทำหน้าทำตายจะเป็นจะตายแบบนั้นน่ะ กับอีกแค่เอานั่นยัดไปเองนะ“อืม…เสียวมากเลยคุณจิ๋มกระป๋องนี่มันดูดดีพอๆกับของจริงเลย…อ่าส์….คุณรูดดิลโด้ไปสิ จะมามัวถามอะไรผมหึ ทำงานของตัวเองได้แล้วจะได้เสร็จไวๆ”
ฮัสลานก็หยิบของออกมาด้วยสีหน้าเจ้าเล่ห์ เพราะเขาจะทำให้คนใสซื่ออย่างเธอนั้นรู้อย่างแจ่มแจ้งเลยว่าของพวกนี้มันใช้งานยังไง…เขาได้แต่ภาวนาของให้ไก่ตุ๋นของแม่เขานั้นช่วยกระตุ้นด้านมืดของเธอออกมา ทีนี้แหละ เธอเสร็จเขาแน่ ฮัสลานคิดในใจไปอย่างชอบใจ ก่อนจะแอบแลสายตาไปมมารียาแล้วเขาก็เห็นเธอมองต่ำลงมาเขาก็ก้มมองตามแล้วก็เงยหน้ามองเธออีกครั้ง“นี่คุณมองอะไรงั้นเหรอ คงไม่ได้เปรียบเทียบไอ้แท่งนี่กับน้องชายของผมหรอกนะ” ฮัสลานแกล้งพูดหยอกเย้าใส่เธอไปแบบอ่อยๆ“อ่อ เปล่านะคะ ฉัน..ฉัน…ฉันแค่เขินที่จะมองของพวกนี้น่ะค่ะ..กเลยลดสายตามองไปทางอื่น ฉันไม่ได้คิดอะไรแบบที่คุณพูดเลยนะคะ ไม่ได้คิดจริงๆค่ะ” มารียาพูดบอกไปแล้วก็ทำมือปฎิเสธไปแบบรนๆ เธอรู้สึกอายชะมัดเลยตอนนี้ให้ตายเถอะ“หึ…โอเคถ้าคุณไม่ได้คิดอะไรก็หยุดมองต่ำลงไปตรงนั้นได้แล้ว…แล้วก็ไม่ต้องอายเพราะนี่น่ะมันเป็นเรื่องธรรมชาติที่ทุกคนจะต้องได้ลิ้มลอง คุณอายุขนาดนี้แล้วไม่เคยใช้ของพวกนี้จริงๆงั้นเหรอ…” ฮัสลานพูดบอกไปก็ยักคิ้วใส่เธอไปด้วยรอยยิ้มหล่อๆ“ค่ะ…ฉันถึงได้อายแบบนี้ไงคะ แต่ทำไมคุณถึงได้ทำบริษัทเกี่ยวกับของพวกนี้ล่ะคะ” มารียาถามออกไปอย่างอดไม่ได้
สามสิบนาทีผ่านไปมารียาก็เตรียมทุกอย่างเสร็จสรรพเรียบร้อยแล้ว แล้วเธอก็มองอาหารที่วางบนฌต๊ะอย่างชอบใจ เพราะมันมีแต่ของอร่อยๆทั้งนั้นเลย โดยเฉพาะซุปไก่ของแม่ฮัสลานที่เขาบอกเธออุ่นนั้น เธอลองชิมแล้วมันอร่อยมากๆเลย“หืม…หอมจริงๆเลย…” มารียาพูดออกไปแล้วก็ยิ้มออกมา แล้วก็เดินไปแก้วมาวางไว้แล้วเธอก็เทน้ำเปล่าเตรียมไว้ให้กับฮัสลานและตัวเองที่ต้องมานั่งทานอาหารเช้าเป็นเพื่อนเขา ตามที่เขาสั่งไว้ตั้งแต่เธอมาแรกๆแล้ว"หอมขนาดนี้งั้นก็มาทานอาหารกันเถอะ…ผมเองก็หิวแล้วเหมือนกัน อยากจะกิน…แทบแย่แล้ว” ฮัสลานพูดบอกไปแล้วก็เว้นประโยคพูดแล้วใช้สายตามองเธอแบบจดจ้องด้วยรอยยิ้ม เพราะนอกจากข้าวตรงหน้าเขาก็หิวเธอนี่แหละ“งั้นเชิญนั่งเลยค่ะ วันนี้มีแต่ของอร่อยๆทั้งนั้นเลย” มารียาพูดไปก็เดินไปนั่งที่ประจำของเธอ ส่วนฮัสลานก็เข้าไปนั่งที่ของเขาเช่นกัน แล้วเขาก็มองไปที่ซุปไก่ตุ๋นของแม่เขา แล้วเขาก็เงยหน้าขึ้นมามองเธอแล้วก็ยิ้มให้อย่างอบอุ่น“คุณเองก็ทานให้เยอะ วันนี้คุณต้องทำงานหนักเป็นพิเศษ” ฮัสลานพูดบอกไปก็ตักอาหารมาใส่จานของขาแล้วก็ทานแบบปกติ แล้วเขาก็แลมองดูว่าเมื่อไหร่มารียาจะตักซุปไก่ตุ๋นทานแบบลุ้นๆ“ค่ะ…งั
เช้าวันต่อมา…มารียาก็ทำงานที่เพ้นท์เฮ้าท์ของฮัสลานตามปกติหลังจากที่เธอนั้นมาติดต่อกันมาหลายอาทิตย์แล้ว และเธอก็ยังคงซื้ออาหารมาเตรียมให้กับฮัสลานเช่นเดิม แต่ที่ไม่เหมือนเดิมคือการที่เธอต้องมาเจอหน้าเขานี่แหละ เพราะตั้งแต่เขาจูบเธอเมื่อวานเธอก็ไม่กล้ามาสู้หน้าเขาเลย แล้ววันนี้เธอยังซวยที่ต้องมาทำงานกับเขาสองต่อสองอีก เธอก็ยิ่งเกร็งเนื่องจากไม่รู้จะทำตัวยังไง“กู๊ดมอนิ่ง….มาเช้าเหมือนเดิมเลยนะคุณ…” ฮัสลานเดินออกมาจากห้องออกกำลังพร้อมกับใส่กางเกงขายาวสีเทาเพียงตัวเดียวแล้วเอ่ยพูดออกไป“มอนิ่งค่ะคุณฮัสลาน….ฉันนึกว่าคุณยังไม่ตื่นน่ะค่ะ ฉันก็เลยใช้รหัสที่คุณบอกเข้ามาเลย ก่ะว่าเตรียมอาหารแล้วจะเข้าไปปลุกคุณน่ะค่ะ ไม่คิดว่าคุณจะตื่นมาออกกำลังกายเช้าๆแบบนี้…” มารียาหันมาพูดตอบไปแล้วก็กลืนน้ำลายลงคออย่างฝืดเคือง เพราะหุ่นล่ำๆที่มีซิคแพคแน่นๆของเขานั้นมันช่างหน้ามองเหลือเกิน“ผมอยากได้เหงื่อตอนเช้าน่ะ ก็เลยออกกำลังกายสักหน่อย แต่ก็ได้หุ่นแน่นๆพวกนี้แถมมาด้วยก็ถือว่าคุ้มนะ คุณว่าไหม” ฮัสลานพูดบอกไปก็ยิ้มหล่อๆใส่เธอไป ก่อนจะเอามือมาลูบไล้ที่หน้าท้องแกร่งแบบยั่วน้ำลายเธอมารียาก็มองแบบเกร็งๆอย่างเ
หนึ่งชั่วโมงต่อมา….จาซุสก็ขับรถมาโผล่ที่ร้านนวดที่กวินตาเคยทำงานเมื่อสองปีก่อนอย่างอดไม่ได้ เขาก็เห็นเธอเดินมาพูดคุยกับลูกค้าที่เขาไปในร้านก่อนจะให้พวกสาวๆที่นวดนั้นพาลูกค้าชายหญิงไปนวด เขาก็มองแล้วอยู่สักพักก่อนจะตัดสินใจเดินลงจากรถไป แล้วเขาก็เดินมุ่งตรงเข้าไปในร้านนวดที่เธอทำงานอยู่ทันที“กริ้งๆ…สวัสดีค่ะ…ต้องการจะนวดอะไรคะ…” กวินตาที่หันหลังนั้นพอได้ยินเสียงกริ่งประตูดังก็เอ่ยพูดออกไป ก่อนจะหันหน้าไปยิ้มให้ลูกค้าที่เข้ามา เธอก็หุบยิ้มทันทีที่ได้เห็นหน้าของจาซุส แล้วเธอก็มองเขาแบบจดจ้อง เพราะเธอไม่คิดว่าเขาจะมาที่นี่“เห็นหน้าผมแค่นี้ถึงกับยิ้มไม่ออกเลยเหรอ ไม่คิดเลยว่าเลยว่าคุณจะกลับมาทำงานนี้อีก” จาซุสพูดออกไปด้วยสายตาที่มองเธอแบบจดจ้อง“งานสุจริตนิคะ ทำไมฉันจะกลับมาทำอีกไม่ได้…คุณต้องการนวดแบบนไหนคะ…” กวินตาพูดตอบไปด้วยเสียงห้วนๆ แล้วเธอก็เอ่ยถามเขาไปแบบตัดบทอย่างไม่อยากจะพูดคุยอะไรกับเขา“ผมอยากจะนวดแบบที่คุณนวดให้ผมได้ไหม…ที่นี่เขามีนวดแบบนั้นหรือเปล่าล่ะ…” จาซุสพูดบอกไปแล้วยิ้มมุมปากใส่เธอไปแบบเจ้าเล่ห์ เพราะปกติเธอมักจะนวดให้เขาชนิดที่สาวๆที่นี่เทียบไม่ติดเลยก็ว่าได้กวินตา
ด้านมารียาหลังถูกฮัสลานจูบนั้นก็เริ่มจะทำตัวไม่ถูกเลย เธอจึงพยายามทำงานนั่นนู้นนี่ไม่ให้ตัวเองคิดฟุ้งซ่าน แต่เขาก็เหมือนแกล้งเธอเดี๋ยวเรียกให้เอากาแฟบ้าง น้ำเปล่า อาหารว่างบ้าง จนเธอนั้นเข้าไปเจอเขาไม่รู้กี่รอบต่อกี่รอบแล้ว พอเที่ยงเธอจึงรีบชิ่งหนีออกมาทันที อย่างน้อยมันก็ช่วยให้เธอหายใจหายคอได้บ้าง แต่พอเธอออกมาก็เจอแอนเดรียสยืนรออยู่ที่หน้าลิฟต์และเขาก็ชวนเธอไปทานอาหารเที่ยง เธอก็ปฎิเสธเขาไม่ลงเลยยอมไปกับเขา“นายครับ…มีนเขาไปกับคุณแอนเดรียสแล้ว แล้วนายจะเอายังไงต่อล่ะครับ” อาลีเอ่ยถามออกไปเพราะเขาและฮัสลานยืนมองมารียานั้นพูดคุยกับแอนเดรียสก่อนจะเดินเข้าลิฟต์ไปด้วยรอยยิ้มมีความสุขด้านฮัสลานที่ยืนเงียบมองอยู่ก็กำหมัดแน่นอย่างไม่พอใจ เพราะเขาพึ่งจะจูบเธอไปเพื่อให้เธอรู้ว่าเขานั้นจองเธอแล้ว แต่ดูเธอสิ ยังไม่ทันข้ามวันเลย เธอก็แรดไปทานข้าวกับผู้ชายคนอื่นแล้ว นี่เธอไม่คิดจะหวั่นไหวกับเขาเลยหรือไงกัน ฮัสลานคิดแบบหงุดหงิด“ฉันไม่มีอารมณ์จะออกไปทานข้างนอกแล้ว นายสั่งอาหารมาให้ฉันที่นี่ก็แล้วกัน” ฮัสลานพูดบอกไปแล้วเขาก็เดินกลับไปแบบเงียบๆ“เฮ้อ…คราวนี้เจ้านายของเราจะอกหักไหมเนี่ย คุณแอนเดรีย
ฮัสลานมองมารียาด้วยสีหน้าจดจ้อง ก่อนจะแลสายตาหันมามองแอนเดรียสเขาก็เอามือปิดเอกสารไว้แล้วเขาก็เอ่ยพูดออกไปทันที“พอดีผมมีธุระสำคัญต้องจัดการ เดี๋ยวผมให้อาลีพาคุณไปหาเซดาเขาดีกว่า เซดาเขาติดตามเรื่องนี้มานานเขาจะอธิบายงานทุกอย่างให้คุณรู้เอง อาลี พาคุณแอนเดรียสเขาไปหาเซดาหน่อยสิ” ฮัสลานพูดบอกไปเพราะเขามีมีกระจิตกระใจจะพูดคุยกับไอ้หมอนี่แล้ว แค่นี้เขาก็หงุดหงิดจนอยากจะระเบิดออกมาอยู่แล้ว ทำไมนะ ทำไมเขาไม่เป็นผัวของมารียาสักทีนะ เขาจะได้จัดการกับคนที่มันมาจีบเธอน่ะ“ครับนาย เชิญเลยครับคุณแอนเดรียส” อาลีพูดบอกไปก็หยิบเอกสารมาแล้วเขาก็เชิญแอนเดรียสออกไปกับเขาทันที“อ่อครับ…งั้นไว้เจอกันก็แล้วกันนะครับ…” แอนเดรียสพูดบอกไปก็ลุกขึ้นแล้วเขาก็มองฮัสลานแบบงงๆ ก่อนจะหันไปมองมารียาที่หันมายิ้มให้เขา เขาก็พยักหน้าแล้วยิ้มตอบไปอย่างอ่อนโยน ก่อนจะเดินตามอาลีออกไปมารียาก็ชะเง้อหน้ามองตามแอนเดรียสด้วยรอยยิ้มสดใส จนฮัสลานนั้นหันไปมองแล้วก็รู้สึกขุดใจ เพราะขนาดเขาให้ผู้ชายคนนี้ออกไปแล้วมารียาก็จะมองจนหน้าหันไปอีก แม่ง…เขาจะไม่อ่อนโยนกับเธอแล้วนะ ถ้าเธอจะแสดงท่าทีชอบพอกับไอ้หมอนั่นแบบนี้ สงสัยว่าเขาจะอยู