Share

บทที่ 123 อย่าถามซี้ซั้ว

Author: โม่เชียนซาง
last update Last Updated: 2024-10-29 17:00:01
“ท่านรัฐทายาท ท่านกำลังตามหาองค์รัชทายาทหรือขอรับ ตอนนี้พระองค์ไปที่เรือนด้านหน้าแล้วขอรับ” พ่อบ้านจางกล่าว

อวี๋เฟยเหยียนพยักหน้า จากนั้นหันไปมองผ้าห่มแล้วพูดด้วยความสับสน “เกิดอะไรขึ้น? จะซักผ้าห่มรึ? ศิษย์พี่ใหญ่ของข้าคงไม่ได้ฉี่รดที่นอนหรอกนะ ฮ่า ๆ ๆ!”

พ่อบ้านจางคุ้นชินกับนิสัยชอบหยอกล้อของอวี๋เฟยเหยียนแล้ว

เขาจึงทำเพียงแค่หัวเราะและพูดว่า “เฮอะ ๆ ๆ ปกติขอรับ ปกติ!”

อวี๋เฟยเหยียนกะพริบตา อีกฝ่ายหมายถึงอะไร เหตุใดเขาถึงฟังไม่เข้าใจ?

พ่อบ้านจางไม่มีเวลาอธิบายมากนัก เขาจึงรีบกล่าวขอตัวจากไป

อวี๋เฟยเหยียนเกาหัว “หมายถึงอะไรกัน?”

อวี๋เฟยเหยียนเงยหน้ามองท้องฟ้า เป็นเวลาชั่วครู่หนึ่งที่เขาจำไม่ได้ว่าวันนี้เป็นวันอะไร

แต่จะเป็นวันอะไรก็ไม่สำคัญ สิ่งที่สำคัญคือวันนี้เป็นวันที่ซ่างกวนหลีนัดซื้อโรงงานทำร่มกระดาษน้ำมันของตระกูลเย่

……

เมื่ออวี๋เฟยเหยียนมาถึงเรือนด้านหน้า ก็เห็นซ่างกวานซีกำลังรับประทานอาหารเช้าเพียงลำพัง

เขามองไปรอบ ๆ ห้องด้วยความสับสน จากนั้นจึงหันไปมองที่เรือนแล้วถามว่า “เยี่ยนเว่ยฉือเล่า?”

ซ่างกวนซีตอบเสียงเรียบ “ยังไม่ตื่น”

อวี๋เฟยเหยียนพยักหน้าและพูดว่า “เช่นนั้
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

  • ลิขิตฟ้าหมอชายากับรัชทายาท   บทที่ 124 รักษากายให้บริสุทธิ์

    “พรืด!” เยี่ยนเว่ยฉือกลั้นไม่ไหวและพ่นโจ๊กสีขาวในปากออกมาจนทำให้อาหารบนโต๊ะไม่สามารถกินต่อได้แล้วศิษย์พี่ศิษย์น้องทั้งสองหันมามองนางเยี่ยนเว่ยฉือรู้สึกอายมากจนไม่รู้ว่าจะปิดหน้าหรือปิดปากดี แต่นางก็กลั้นไม่ไหวแล้ว“ฮ่า ๆ ๆ ! ฮ่า ๆ ๆ !” เสียงหัวเราะราวกับระฆังเงินดังก้องไปทั่วทั้งห้องซ่างกวนซีสูดลมหายใจลึก คิดอยากจะเตะอวี๋เฟยเยียนไปให้พ้น ๆ เสีย!อวี๋เฟยเหยียนเกาหัว “ข้าเดาผิดหรือ?”ซ่างกวนซีเมินอีกฝ่าย และมองไปที่เยี่ยนเว่ยฉือ “น่าขันมากนักรึ?”เยี่ยนเว่ยฉือส่ายหัวอย่างรวดเร็ว ไม่หรอก ไม่น่าขันเลย แต่ถึงจะน่าขันนางก็ไม่กล้าหัวเราะอวี๋เฟยเหยียนไม่เข้าใจ แต่นางเข้าใจดีเยี่ยนเว่ยฉือเม้มริมฝีปากแน่น ยังคงอยากหัวเราะอยู่เพราะนางรู้ว่าเหตุผลที่ซ่างกวนซีทำเช่นนั้นน่าจะเป็นเพราะนางทายาให้คาดไม่ถึงว่าองค์รัชทายาทแห่งแผ่นดินจะมีความเป็นสุภาพบุรุษ แม้เขาจะอึดอัด แต่เขาก็ไม่บังคับให้นางยินยอมที่สำคัญกว่านั้น เขาไม่ใช่คนที่กินไม่เลือก ไม่เคยคิดเกินเลยกับสาวใช้แสนสวยทั้งสี่คนนั้นเลยช่างรักษากายให้บริสุทธิ์เช่นนี้!เยี่ยนเว่ยฉือเม้มปากยิ้ม รู้สึกอารมณ์ดีขึ้นมาบ้างแล้ว……หล

    Last Updated : 2024-10-29
  • ลิขิตฟ้าหมอชายากับรัชทายาท   บทที่ 125 เริ่มทำการแสดง

    อวี๋เฟยเหยียนพูดด้วยความประหลาดใจ “เหตุใดถึงเป็นเขาล่ะ?”เยี่ยนเว่ยฉือถามว่า “เขาคือใครหรือ?”อวี้เฟยหยานอธิบายว่า “หยางอวิ๋นเฟิง รองเจ้ากรมพลเรือนที่มีชื่อเสียงในด้านดี เขาเป็นขุนนางที่ซื่อสัตย์และตรงไปตรงมา แล้วเขามาร่วมมือกับซ่างกวนหลีได้อย่างไร?”ซ่างกวนซีขมวดคิ้วแล้วพูดว่า “ดูเหมือนขุนนางผู้ซื่อสัตย์ที่ข้าชอบใจ เก้าในสิบคนจะเป็นหนามยอกอกของตระกูลอันกั๋วกง”อวี๋เฟยเหยียนหันไปมองซ่างกวนซี “ศิษย์พี่ใหญ่หมายความว่าซ่างกวนหลีจงใจเลือกเขา ไม่มีอะไรเกิดขึ้นก็แล้วไป แต่หากเกิดเรื่องก็จะโยนความผิดทุกอย่างไปให้เขาและกำจัดเขาทิ้งใช่หรือไม่ขอรับ?”ซ่างกวนซีพยักหน้าอวี๋เฟยเหยียนพูดต่ออย่างเป็นกังวล “เช่นนั้นพวกเราควรทำอย่างไรกันดี? จะทำตามแผนเดิมหรือไม่? หากยึดตามแผนเดิม วันนี้เขาต้องประสบปัญหาใหญ่แน่”ซ่างกวนซีมองไปที่หยางอวิ๋นเฟิงอย่างเงียบ ๆ หลังจากนั้นไม่นาน เขาและเยี่ยนเว่ยฉือก็พูดพร้อมกัน “ทำตามแผนเดิม!”ซ่างกวนซีเป็นคนพูดนั้นไม่เท่าไร แต่เหตุใดเยี่ยนเว่ยฉือถึงตัดสินใจเช่นเดียวกัน?ซ่างกวนซีและอวี๋เฟยเหยียนต่างมองไปที่เยี่ยนเว่ยฉือโดยไม่รอให้ทั้งสองถาม เยี่ยนเว่ยฉือก็พูดขึ้น

    Last Updated : 2024-10-30
  • ลิขิตฟ้าหมอชายากับรัชทายาท   บทที่ 126 ไม่อาจแก้ตัวได้

    ของที่เขาต้องการรึ?ของอะไร?หยางอวิ๋นเฟิงก็สับสนเช่นกัน แต่เขาคิดว่าไหน ๆ ก็มาที่นี่แล้วจึงลองเข้าไปดูทันทีที่หยางอวิ๋นเฟิงเดินเข้าไป องครักษ์ของทางการกลุ่มหนึ่งก็ล้อมเขาไว้จากทุกทิศทางผู้นำกลุ่มไม่ใช่ใครอื่นนอกจากเจียงโม่ หัวหน้าสำนักตรวจสอบเจียงโม่ตะโกน “คนใจกล้าสารเลวกล้าซื้อน้ำมันตุงไปเป็นการส่วนตัว เจ้ารู้หรือไม่…”ก่อนที่จะพูดจบ เจียงโม่ก็ตกตะลึงเสียก่อน เขามองไปที่หยางอวิ๋นเฟิงแล้วพูดด้วยความประหลาดใจ “ใต้เท้าหยาง?”หยางอวิ๋นเฟิงตัวแข็งทื่อในทันทีเมื่อเขามองเข้าไปก็พบว่าทั้งห้องนั้นล้วนมีแต่ถังเก็บน้ำขนาดใหญ่จากนั้นเจียงโม่ก็เดินเข้าไป เปิดฝาถังน้ำเพื่อดูสิ่งที่อยู่ภายใน เขาขมวดคิ้วและพูดว่า “ท่านใต้เท้าหยาง กฎหมายของแคว้นต้าหลีได้บัญญัติไว้ว่ามีการกวดขันในเรื่องการซื้อขายน้ำมันตุงเป็นการส่วนตัว หรือหากมีความประสงค์จะตั้งโรงงานก็ต้องรายงานต่อทางการเอาไว้ล่วงหน้า ไม่ทราบว่าท่านมีจุดประสงค์ใดถึงซื้อน้ำมันตุงเป็นการส่วนตัวเช่นนี้?”หยางอวิ๋นเฟิงมองไปยังอ่างเก็บน้ำด้วยความประหลาดใจ จากนั้นจึงรีบมองร่างของเย่เทียนซูท่ามกลางฝูงชนแต่เย่เทียนซูหายตัวไปตั้งแต่เมื่อไหร่ก

    Last Updated : 2024-10-30
  • ลิขิตฟ้าหมอชายากับรัชทายาท   บทที่ 127 แพร่สะพัดไปทุกหนแห่ง

    เยี่ยนเว่ยฉือที่อยู่ข้าง ๆ เกาจมูกพลางยิ้มแหยซ่างกวนซีมองนางแล้วถามว่า “เจ้าบอกเขารึ?”เยี่ยนเว่ยฉือพยักหน้า “ในหมู่บ้านที่ข้าอาศัยอยู่ตอนที่ยังเป็นเด็ก มีสตรีช่างนินทานางหนึ่ง หากเล่าอะไรให้นางฟัง ทุกคนในหมู่บ้านที่อยู่ไกลออกไปก็จะรู้กันหมด ไม่ต้องเปลืองแรงไปกระจายข่าวเลย ข้าจึงคุยกับคุณชายเย่ว่าพอจะหาคนที่มีความสามารถเช่นนั้นสักจำนวนหนึ่งได้หรือไม่”คนที่มีความสามารถ?ซ่างกวนซีอยากจะหัวเราะ แต่ก็ไม่ได้หัวเราะออกมา เขาเพียงแค่พูดว่า “หยางอวิ๋นเฟิงกำลังประสบปัญหาใหญ่ และบางทีเจ้ากรมขุนนางอาจจะมีส่วนเกี่ยวข้อง”“เจ้ากรมขุนนางผู้นั้นชื่ออะไรนะขอรับ?” อวี๋เฟยเหยียนถามซ่างกวนซียิ้มเยาะ “ตู้เต๋อชาง ศิษย์คนโปรดของอันกั๋วกง”……สองวันต่อมาในช่วงสองวันมานี้ เรื่องราวที่เจ้ากรมและรองเจ้ากรมขุนนางสมรู้ร่วมคิดกันลักลอบซื้อขายน้ำมันตุงก็แพร่สะพัดไปทุกหนแห่งทั้งในและนอกราชสำนักต่างก็กำลังถกเถียงเกี่ยวกับเรื่องนี้เพราะถึงอย่างไรไม่ว่าจะเป็นเจ้าหรือรองเจ้ากรม พวกเขาก็ล้วนแต่เป็นขุนนางดังสุภาษิตที่ว่าต้องใช้เวลาสิบปีกว่าที่บัณฑิตจะก่อกบฏกล่าวอีกนัยหนึ่งพวกเขาทั้งสองจะได้ประโยชน์อะไ

    Last Updated : 2024-10-30
  • ลิขิตฟ้าหมอชายากับรัชทายาท   บทที่ 128 พยานและหลักฐานอยู่ที่ใดล่ะ?

    อันกั๋วกงสะดุ้งและมองซุนเหลียวด้วยความประหลาดใจฮ่องเต้คังอู่ที่นั่งอยู่บนที่ประทับสูงเองก็สงสัยเช่นกัน “เจ้าบอกว่าสิ่งที่ซื้อขายไม่ใช่น้ำมันตุง แต่เป็นน้ำรึ?”ซุนเหลียวพูดด้วยสีหน้าขมขื่น “ทูลฝ่าบาท เป็นเช่นนั้นพ่ะย่ะค่ะ ถังเหล่านั้นเต็มไปด้วยน้ำ และมีเพียงชั้นน้ำมันที่ลอยอยู่บนผิวน้ำ ดังนั้นแนวทางในการพิจารณาคดีนี้จึงเป็นเรื่องยากสำหรับกระหม่อมพ่ะย่ะค่ะ”ฮ่องเต้คังอู่ไม่ใช่คนโง่ เพียงแค่อ่อนแอเท่านั้นเขาครุ่นคิดอย่างละเอียด แล้วจึงเข้าใจเรื่องราวทั้งหมด‘ดูเหมือนว่าการที่น้ำมันตุงในจวนของเจ้ารองถูกเผาจนสิ้นไปตอนก่อนหน้านี้ ทำให้เขาจำเป็นต้องเติมน้ำมันอย่างเร่งด่วนจึงยอมเสี่ยงซื้อน้ำมันจากคนทั่วไป แต่คาดไม่ถึงว่าเขาจะได้เผชิญหน้ากับนักต้มตุ๋น แทนที่จะขายน้ำมันตุงกลับกลายเป็นขายน้ำแทน เฮอะ เสียทั้งเงินเสียทั้งหน้า คู่หลานลุงอันจือหย่วนกับเจ้ารองคงจะกินไม่ได้นอนไม่หลับ หรือว่านี่จะเป็นแผนของชูจิ่ง?’ฮ่องเต้คังอู่อดไม่ได้ที่จะรู้สึกตื่นเต้นเมื่อคิดว่านี่อาจเป็นการตอบโต้ของซ่างกวนซีเขานั่งตัวตรงโดยไม่รู้ตัวและพูดต่อ “ในเมื่อนั่นคือน้ำ ก็ไม่มีความผิดขนาดที่ต้องโทษประหาร”หลังจากไ

    Last Updated : 2024-10-30
  • ลิขิตฟ้าหมอชายากับรัชทายาท   บทที่ 129 ตั๋วเงินของกรมขุนนาง

    “ชูจิ่ง? ร่างกายเจ้าดีขึ้นแล้วหรือ?” สิ่งที่ฮ่องเต้คังอู่กังวลมากที่สุดก็ยังเป็นเรื่องสุขภาพของซ่างกวนซีซ่างกวนซียิ้มและพยักหน้า “ขอขอบพระทัยสำหรับความห่วงใยของเสด็จพ่อ ลูกหายดีแล้วพ่ะย่ะค่ะ”ฮ่องเต้คังอู่พยักหน้าและกล่าวว่า “ไม่เป็นอะไรแล้วก็ดี เมื่อครู่เจ้าพูดว่าเจ้าสามารถพิสูจน์ได้ว่าอ๋องจ่างซิ่นและหยางอวิ๋นเฟิงเป็นผู้บริสุทธิ์”ซ่างกวนซีพยักหน้าและพูดว่า “ถูกต้องพ่ะย่ะค่ะ”พูดจบ ซ่างกวนซีก็มองไปยังอ๋องจ่างซิ่นที่กำลังทำตาถมึงทึงและกล่าวต่อ “อันที่จริง ลูกไม่จำเป็นต้องพิสูจน์ความบริสุทธิ์ให้อ๋องจ่างซิ่นเลย สิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นข่าวที่ลือกันในหมู่คนทั่วไป และระหว่างอ๋องจ่างซิ่นกับหยางอวิ๋นเฟิงก็ไม่มีความสัมพันธ์ใดใด จึงไม่มีทางที่จะสมรู้ร่วมคิดกันได้พ่ะย่ะค่ะ”“ถูกต้องพ่ะย่ะค่ะ!” อ๋องจ่างซิ่นเห็นด้วยซ่างกวนซีกล่าวต่อ “นอกจากนี้ ขอเพียงลูกพิสูจน์ความบริสุทธิ์ให้ท่านใต้เท้าหยางได้ ข่าวลือก็จะหายไปเองพ่ะย่ะค่ะ”“ไม่ทราบว่าองค์รัชทายาทจะทรงพิสูจน์อย่างไรหรือพ่ะย่ะค่ะ?” ซุนเหลียวถามอย่างอดรนทนไม่ไหว เขาเองก็อยากปิดคดีนี้เต็มที่แล้วกรมขุนนางมีหน้าที่ส่งเสริมและโยกย้ายบุคลากรแต่

    Last Updated : 2024-10-31
  • ลิขิตฟ้าหมอชายากับรัชทายาท   บทที่ 130 เปิดฉากตอบโต้

    อันกั๋วกงโกรธมาก เขาไม่รู้ว่าซ่างกวนหลีคิดอะไรอยู่ เหตุใดเขาถึงใช้ตั๋วเงินของหกกรมทำเช่นนั้น?กลัวจะไม่มีใครเอาไปพูดต่อหรืออย่างไร??อันกั๋วกงมองไปที่ซ่างกวนหลี เห็นว่าเขาเองก็สับสนเช่นกัน เขาเองก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เขามอบตั๋วเงินทั่วไปหกใบให้ตู้เต๋อชาง แต่เหตุใดมันถึงกลายเป็นตั๋วเงินทางการไปได้?เมื่อพูดถึงจุดนี้ ซ่างกวนซีก็กล่าวสรุป “จะเห็นได้ว่าสิ่งที่ใต้เท้าหยางพูดนั้นเป็นเรื่องจริง และทุกคนก็รู้ดีถึงการปฏิบัติตัวของท่านใต้เท้าหยาง เขาเป็นคนตรงไปตรงมา เป็นขุนนางผู้ซื่อสัตย์ ไม่เล่นพรรคเล่นพวกเพื่อผลประโยชน์ส่วนตัว ไม่ฝักใฝ่ในอำนาจ ทำตามกฎระเบียบ ปฏิบัติหน้าที่ของตนอย่างไม่ขาดตกบกพร่อง เมื่อเขาได้ยินว่ามีการมอบเงินบำนาญให้กับขุนนางอาวุโสที่เกษียณ เขาก็ไปทำหน้าที่นั้นด้วยตนเอง ขุนนางเช่นนี้จะซื้อน้ำมันตุงมาเป็นของตัวเองได้อย่างไร? เขาไม่มีที่ให้ใช้ด้วยซ้ำ!”การยกย่องหยางอวิ๋นเฟิงของซ่างกวนซี ทำให้ขุนนางหลายคนในท้องพระโรงพยักหน้าการเป็นขุนนางแห่งราชสำนัก น้ำที่ใสสะอาดจนเกินไป จะไม่มีปลามาแหวกว่ายฉันใด คนที่แยกแยะเอาจริงเอาจังกับเรื่องต่าง ๆ จนชัดเจนเกินไป ก็จะไร้ซึ่งมิตรสหายฉ

    Last Updated : 2024-10-31
  • ลิขิตฟ้าหมอชายากับรัชทายาท   บทที่ 131 ข่าวดีจากห้องคลอด

    ครั้นเสร็จราชกิจแล้ว ซ่างกวนซีก็ถูกฮ่องเต้คังอู่เรียกเข้าวังหลัง เดินเล่นในสวนด้วยกันฮ่องเต้คังอู่ไม่ได้ขับไล่ขันทีและเหล่านางกำนัลออกไป แต่สนทนาอย่างไม่เป็นทางการ เอ่ยถามว่า “ชูจิ่ง ชายาของเจ้ายังดีอยู่หรือไม่?”ซ่างกวนซีประหลาดใจเล็กน้อย ไม่คาดคิดว่าฮ่องเต้คังอู่จะถามถึงเยี่ยนเว่ยฉือ จึงก้มหน้าตอบคำว่า “เสด็จพ่อโปรดวางใจ นางสบายดีทุกประการพ่ะย่ะค่ะ”ฮ่องเต้คังอู่ยิ้มน้อย ๆ พลางส่ายหน้า “ไม่ใช่ พ่อไม่ได้ถามว่านางสบายดีหรือไม่ แค่ถามเจ้าว่าเจ้าคิดเช่นไรกับนาง พ่อกลัวว่าเจ้าจะไม่พอใจ”แท้จริงแล้ว ฮ่องเต้คังอู่กำลังถามถึงความสัมพันธ์ระหว่างสามีภรรยาของพวกเขาต่างหากซ่างกวนซีนึกถึงใบหน้าที่งดงามน่ารักของเยี่ยนเว่ยฉือ จึงยิ้มน้อย ๆ ตอบกลับว่า “นางดีมาก”เพียงคำว่า ‘ดีมาก’ ก็ทำให้ฮ่องเต้คังอู่เข้าใจว่าอีกฝ่ายพึงพอใจในตัวพระชายาองค์นี้ฮ่องเต้คังอู่กล่าวต่อ “นางผู้นั้นมีชาติกำเหนิดต่ำต้อย เป็นเชื้อสายของขุนนางต้องโทษ มิเคยได้ศึกษาเล่าเรียน อ่านไม่ออกเขียนไม่ได้ วัน ๆ ขลุกอยู่แต่กับหมู ดูเหมือนไม่เหมาะสมคู่ควรนัก แต่ด้วยเหตุนี้ นางจึงซื่อสัตย์และยึดแต่เพียงเจ้าที่พึ่งอย่างแท้จริง”กล

    Last Updated : 2024-10-31

Latest chapter

  • ลิขิตฟ้าหมอชายากับรัชทายาท   บทที่ 287 ขวดใบเล็ก

    เยี่ยนเว่ยฉือล่วงรู้แต่แรกแล้วว่าเรื่องราวคงไม่ยุ่งยากทว่านางไม่คาดคิดว่าทุกสิ่งจะราบรื่นถึงเพียงนี้ครั้นเห็นท่านหญิงหมิงหยางหยิบเงินหมื่นตำลึงออกจากห้องบัญชีได้อย่างง่ายดายเยี่ยนเว่ยฉือก็ล่วงรู้ว่าบิดาจอมปลอมของนางคงไม่ได้ละเว้นการยักยอกสินบนท่านหญิงหมิงหยางยื่นเงินให้แก่ฝูกวง น้ำเสียงสั่นเครือเอ่ยว่า “ท่าน...ท่านจอมยุทธ์ เรื่องราวค่ำคืนนี้...ล้วน ไม่ใช่...ไม่ใช่ความต้องการของข้า มันล้วน...ล้วน...”“ค่ำคืนนี้มีสิ่งใดเกิดขึ้นหรือ? ข้าไม่เห็นสิ่งใดเลย!” ฝูกวงเอ่ยรับอย่างรู้ใจท่านหญิงหมิงหยางได้ยินดังนั้นก็ถอนหายใจยาว รีบหันไปมองเยี่ยนเว่ยฉือที่ปิดบังใบหน้าเยี่ยนเว่ยฉือกอดอก เลิกคิ้วกล่าว “เขาถูกเงินปิดตา ย่อมไม่เห็นสิ่งใด ดวงตาข้านี่ต่างหากที่สว่างไสว”ท่านหญิงหมิงหยางขมวดคิ้วเล็กน้อย รู้สึกว่าน้ำเสียงและคำพูดของคนตรงหน้าคุ้นหูอยู่บ้าง แต่ชั่วขณะนั้นกลับนึกไม่ออกนางปิดบังใบหน้า ท่านหญิงหมิงหยางจึงไม่อาจเห็นโฉมหน้าของนางเยี่ยนเว่ยฉือเห็นท่านหญิงหมิงหยางจ้องมองนาง รีบชี้ไปยังกล่องใบเล็กที่วางอยู่บนหิ้งสูง “ท่านสามารถใช้สิ่งนั้นมาปิดตาข้าได้”ท่านหญิงหมิงหยางเงยหน้ามอง เ

  • ลิขิตฟ้าหมอชายากับรัชทายาท   บทที่ 286 ขู่กรรโชก

    พูดจบ เยี่ยนเว่ยฉือเงี่ยหูฟัง ยืนยันว่าด้านล่างไม่มีเสียงอะไรแล้ว จึงกล่าวต่อ “เอาล่ะ ตอนนี้ไปเอาเงินได้แล้ว!”ฝูกวงเข้าใจแล้ว เยี่ยนเว่ยฉือจะใช้เรื่อง ‘จับได้คาหนังคาเขา’ บีบบังคับท่านหญิงหมิงหยางให้ยอมจ่ายเงินนี่เองปัง!ห้องมืดมิดถูกจุดเทียนขึ้นมาทันทีชายหญิงบนเตียงที่ยังคงมีความสุขอยู่ต่างก็ตกใจ“นั่นใคร?!” ท่านหญิงหมิงหยางร้องออกมาด้วยความตกใจ มองไปรอบ ๆ ห้องขณะนั้นลู่อู๋ไม่สนใจใครแล้ว รีบใส่กางเกงเยี่ยนเว่ยฉือเบี่ยงหน้าเล็กน้อย นางไม่อยากเห็นภาพอุจาดตานั้นท่านหญิงหมิงหยางเห็นชายหญิงสองคนสวมหน้ากากยืนอยู่ในห้องก็ตั้งท่าจะตะโกนแต่ฝูกวงพูดก่อน “ตะโกนสิ ตะโกนเรียกสามีเจ้าเข้ามา ให้เห็นกับตาว่าเจ้ามีความสัมพันธ์กับชายอื่น ทำให้เขาขายหน้าอย่างไร”“ชายอื่น?” ท่านหญิงหมิงหยางหันไปมองชายที่กำลังใส่กางเกงอยู่ที่ปลายเตียงเมื่อนางเห็นใบหน้าของคนผู้นั้น ก็ร้องออกมาทันที “กรี๊ดดด!!!”ปัง!ลู่อู๋รีบใช้มือสกัดจุดท่านหญิงหมิงหยาง ขัดจังหวะเสียงกรีดร้องของนางเขากล่าวด้วยความโกรธ “ฝูกวง เจ้าหมายความว่าอย่างไร?”ฝูกวงหัวเราะเยาะ “เปล่านี่ ข้าไม่ได้มาหาเจ้า แต่มาหานางต่างหาก”ฝ

  • ลิขิตฟ้าหมอชายากับรัชทายาท   บทที่ 285 ละครดี ๆ

    “จะให้ไปที่ห้องบัญชีโดยตรงหรือ?” ฝูกวงถามซ้ำเยี่ยนเว่ยฉือยังคงส่ายหัว “ข้าไม่ได้กลับจวนผิงอี้โหวมานานแล้ว ไม่ต้องพูดถึงเรื่องที่ว่าข้าไม่รู้ว่าห้องบัญชีอยู่ห้องไหน ถึงแม้ข้าจะรู้ ข้าก็ไม่รู้ว่าเขาเก็บตั๋วเงินไว้ที่ไหนอีก”“พูดมาก เจ้าอยากตายหรือไร?” ฝูกวงขู่เยี่ยนเว่ยฉือถอนหายใจอย่างหมดหนทาง “โอ๊ย อย่าใจร้อนสิ นี่ เราไปที่เรือนหลังนั้นกัน!”เยี่ยนเว่ยฉือชี้ไปที่เรือนหลังหนึ่งฝูกวงจับเอวของเยี่ยนเว่ยฉือ พานางกระโดดไปที่เรือนหลังนั้นทั้งสองซ่อนตัวอยู่บนหลังคา ฝูกวงกำลังจะถามว่านี่เป็นเรือนพักของใคร แต่ก็รู้สึกว่ามีคนเข้ามาใกล้เขาจับหัวเยี่ยนเว่ยฉือกดลง ทั้งสองนอนราบไปกับร่มเงาของหลังคา“อย่าขยับ มีคนมา!”ฝูกวงบอกอย่าขยับ เยี่ยนเว่ยฉือยิ่งอยากขยับเข้าไปใหญ่เพราะนางรู้ว่าคืนนี้ต้องมีคนมาที่นี่แน่เยี่ยนเว่ยฉือพยายามเงยหน้า ฝูกวงก็กดหัวนางลงอย่างแรงเยี่ยนเว่ยฉือพูดอย่างหมดหนทาง “เป็นลู่อู๋!”“ลู่อู๋?” ฝูกวงปล่อยมือ มองเยี่ยนเว่ยฉืออย่างสงสัยเยี่ยนเว่ยฉือทำท่าบอกให้เงียบครู่ต่อมาทั้งสองเห็นลู่อู๋ลงมาที่หลังคาฝั่งตรงข้ามเขาดูระมัดระวัง ค่อย ๆ เปิดกระเบื้องออก มองลอดเ

  • ลิขิตฟ้าหมอชายากับรัชทายาท   บทที่ 284 ขอเงินตรง ๆ

    ฝูกวงไม่เชื่อนาง พูดเสียงเย็นชา “เจ้าคิดว่าข้าโง่หรือ? ไม่ต้องพูดถึงว่าซ่างกวนซีจะยอมจ่ายเงินให้เจ้าหรือไม่ แค่ปล่อยเจ้ากลับไป จะจับเจ้าอีกครั้งก็ไม่ใช่เรื่องง่ายแล้ว!”“เช่นนั้นเจ้าจะเอาอย่างไร? ข้าบอกแล้วว่าไม่มีเงินจริง ๆ!” เยี่ยนเว่ยฉือเอ่ยอย่างหมดหนทางฝูกวงฮึดฮัด “ง่ายมาก ขายเจ้าไปที่หอลมวสันต์ห่างไปสิบหลี่บนถนนหยางโจว ด้วยรูปร่างหน้าตาของเจ้า หาเงินหนึ่งหมื่นตำลึงก็ไม่ใช่เรื่องยาก”เยี่ยนเว่ยฉือเบิกตากว้าง กล่าวอย่างไม่เชื่อ “เจ้าก็เป็นมือสังหาร เหตุใดมาทำธุรกิจค้าประเวณีได้!”“บังอาจ!” ฝูกวงดุเสียงเย็นชาเยี่ยนเว่ยฉือเบ้ปาก “งั้น...ข้าเขียนจดหมายถึงองค์รัชทายาทได้หรือไม่?”“ไม่ได้! ซ่างกวนซีฉลาดออกปานนั้น ข้าไม่อยากมีเรื่อง!”เยี่ยนเว่ยฉือถึงกับพูดไม่ออก‘ไอ้บ้านี่ ต้องให้นางควักเงินหมื่นตำลึงออกมาเองสินะ?’นั่นจะเป็นไปได้เช่นไร ต่อให้มีข้าก็ต้องกลับไปหาวิธี ไม่ใช่อยู่ดี ๆ เอาออกมาได้เลยทันทีนางไม่ได้มีพลังวิเศษเสียหน่อยขณะที่เยี่ยนเว่ยฉือกำลังกังวลใจฝูกวงพูดเสียงเย็นชา “ดูเหมือนเจ้าจะคิดหาวิธีที่ดีไม่ได้แล้ว เช่นนั้นก็ไปกับข้าเถอะ ขายเจ้าไป ได้เท่าไหร่ก็เท่านั้น

  • ลิขิตฟ้าหมอชายากับรัชทายาท   บทที่ 283 ลักพาตัว

    ซ่างกวนซีพยักหน้า บอกให้ฉินเซียงหรูไปพักผ่อนได้แล้วหลังจากฉินเซียงหรูจากไป ซ่างกวนซีเงยหน้ามองแสงจันทร์ แต่ในใจอดคิดถึงลู่อู๋ไม่ได้ว่าเขาจะไปหาท่านหญิงหมิงหยางจริงหรือไม่?แท้จริงแล้ว ตอนนี้มีคนอีกคนที่สงสัยมากกว่าซ่างกวนซีนั่นก็คือเยี่ยนเว่ยฉือ ผู้วางแผนการนี้นั่นเองนางอยากเห็นผลลัพธ์ของแผนการตนเองมากกว่าใคร ๆเยี่ยนเว่ยฉือถอนหายใจ มองดวงจันทร์ “เสียดายจริง โลกนี้ไม่มีกล้องถ่ายรูป ไม่เช่นนั้นจะได้ถ่ายภาพท่านหญิงหมิงหยางกับลู่อู๋ต่อสู้กันแปดร้อยยก แล้วพิมพ์ออกมาหนึ่งหมื่นชุดแจกจ่ายออกไป จะสาแก่ใจแค่ไหนนะ! จุ๊ ๆ!”“กล้องถ่ายรูป คืออะไรกัน?” เสียงใสไพเราะดังขึ้นจากด้านหลังอย่างกะทันหันเสียงนี้เหมือนเสียงสะท้อนในภูเขา ทำให้แยกไม่ออกว่ามาจากทิศทางไหนเยี่ยนเว่ยฉือตัวแข็งทื่อ รีบหันไปมองด้านหลัง แต่ก็เห็นเพียงเงาสีขาวที่พุ่งเข้ามาหาปัง!นางถูกสกัดจุดอีกแล้วครั้งนี้ไม่เพียงแต่ขยับไม่ได้ ยังพูดไม่ได้อีกด้วยเยี่ยนเว่ยฉือมองคนที่บุกเข้ามาอย่างตื่นตระหนก พบว่าเป็นฝูกวง มือสังหารชุดขาวทองคำเวรกรรมแท้ ๆ!นางดวงซวยอะไรขนาดนี้ เพิ่งจัดการลู่อู๋ให้พ้นตัวไปหมาด ๆ ก็มาเจอฝูกวงอีกแ

  • ลิขิตฟ้าหมอชายากับรัชทายาท   บทที่ 282 เติมพิษ

    เขารีบถอยหลัง หลบหลีกการเคาะของธนูเขาเห็นปลายธนูที่เปล่งแสงเย็นยะเยือกในมือของเยี่ยนเว่ยฉือ สุดท้ายก็ไม่มีความกล้าที่จะแทงตัวเองแม้เพียงสองรูดังนั้นจึงหันหลังแล้วรีบหนีไป!จนกระทั่งลู่อู๋จากไป อวี๋เฟยเหยียนจึงอดไม่ได้ที่จะถาม “พี่สะใภ้ เขาถูกพิษจริงหรือ? ยาแก้พิษอยู่ที่ท่านหญิงหมิงหยางจริงหรือ?”ฉินเซียงหรูที่อยู่ข้าง ๆ ก็รู้สึกไม่สมเหตุสมผลเช่นกันต่างคนต่างมองไปที่เยี่ยนเว่ยฉือด้วยความอยากรู้เยี่ยนเว่ยฉือหัวเราะเบา ๆ “ข้าหลอกเขาน่ะสิ ใครจะเอายาแก้พิษไปไว้ที่คนอื่นกัน แล้วข้าก็ไม่ได้ติดต่อกับท่านหญิงหมิงหยางมานานแล้ว”“อะไรกัน?” อวี๋เฟยเหยียนเบิกตากว้าง “เช่นนั้นเขาจะตายหรือไม่?”เยี่ยนเว่ยฉือส่ายหน้า “ไม่ตายหรอก ข้าแค่ให้ยาปลุกกำหนัดชนิดเรื้อรังเขาไปนิดหน่อย ของแบบนี้ถ้าโดนแล้วจะอดทนอยู่ได้เจ็ดวันกว่าจะควบคุมตัวเองไม่ได้ หากเขาหาคนมาร่วมรักได้ทันเวลาก็จะรู้สึกสบายตัวขึ้น!”“เรื้อ...รัง?” อวี๋เฟยเหยียนไม่เคยได้ยินมาก่อนฉินเซียงหรูที่อยู่ข้าง ๆ รู้สึกสนุกมาก รีบถาม “แม่นางเยี่ยนมีฝีมือ แต่เจ็ดวันแรกผ่านไป วันนี้เขาได้ระบายความใคร่แล้ว เจ็ดวันต่อไปจะทำอย่างไร?”เยี่ยนเว่ย

  • ลิขิตฟ้าหมอชายากับรัชทายาท   บทที่ 281 อึ้งโดยสมบูรณ์

    ซ่างกวนซีอุ้มนางไว้ พูดว่ากล่าวด้วยน้ำเสียง “ต่อไปนี้เจ้าอยากทำอะไรก็ทำได้ มีเงื่อนไขเดียวคือห้ามโกหก และห้ามกระทำการโดยพลการ”นั่นหมายความว่า ไม่ว่านางจะทำอะไร ก็ต้องรายงานเขาล่วงหน้าก่อนตอนนี้นางอยู่ในสภาพเสื้อผ้าหลุดลุ่ย ซ้ำยังถูกชายหนุ่มรูปงามกอดอยู่ในอ้อมแขนชายหนุ่มรูปงามผู้นั้นก็คือสามีของนางเองเยี่ยนเว่ยฉือรู้สึกว่าหากนางปฏิเสธ ต่อไประยะห่างระหว่างกันอาจจะกลายเป็นติดลบนางไม่ต้องการแบบนั้น! นางแค่...ยังคิดไม่ตกเท่านั้นเอง!เยี่ยนเว่ยฉือพิงอยู่บนอกของซ่างกวนซี พยักหน้าเบา ๆ เหมือนแมวน้อยเชื่อง ๆ ตัวหนึ่ง “ทราบแล้วเจ้าค่ะ ต่อไปนี้ข้าจะไม่โกหกอีกแล้ว”ซ่างกวนซีหัวเราะอย่างเหนื่อยหน่าย จะให้เชื่อนางได้อย่างไรกัน!…… ห้องโถงด้านหน้าเมื่อซ่างกวนซีพาเยี่ยนเว่ยฉือกลับมาที่ห้องโถงด้านหน้าอีกครั้ง ท้องฟ้าก็มืดมนแล้วแต่บรรดาชายหนุ่มทั้งสามคนในห้องโถงหน้ายังไม่จากไปไหนอวี๋เฟยเหยียนมองไปที่ซ่างกวนซีและเยี่ยนเว่ยฉือ พบว่าทั้งสองมีสีหน้าแปลก ๆดูเหมือนว่าซ่างกวนซีจะไม่โกรธแล้ว ใบหน้าสงบเรียบเฉยแต่ทำไมใบหน้าและใบหูของเยี่ยนเว่ยฉือถึงแดงก่ำ หรือถูกซ่างกวนซีทารุณหนัก?“จุ๊

  • ลิขิตฟ้าหมอชายากับรัชทายาท   บทที่ 280 เอวบางร่างอรชร ผิวนวลเนียนยิ่งกว่าหิมะ

    เห็นเยี่ยนเว่ยฉือสายตาเป็นประกายวาววับดุจหยาดน้ำค้าง ซ่างกวนซีก็รู้ได้ทันทีว่านางกำลังโกหกอยู่ในใจเป็นแน่แท้และเช่นนั้นเอง เยี่ยนเว่ยฉือก็เอ่ยตอบออกมาว่า “ก็...ก็เก็บไว้กับตัวอย่างไรล่ะ เพียงแต่ว่าข้าชำนาญกว่าคนทั่วไป ท่านเคยได้ยินเรื่อง ‘มือวิเศษ’ หรือไม่? สมัยก่อนข้าเลี้ยงหมู ชีวิตแสนจะน่าเบื่อหน่าย จึงได้ไปเรียนวิชาลักขโมยจากนักเวทมายา รู้ไว้ใช่ว่า… อ๊ะ!”ยังไม่ทันได้พูดจบ ซ่างกวนซีก็ใช้ฝ่ามือหวดไปที่นางทันทีกระแสลมปราณอันทรงพลังพุ่งเข้าใส่ เยี่ยนเว่ยฉือรู้สึกเย็นวาบไปทั้งตัว และฉับพลันนั้น ผ้ายาวสีขาวที่นางสวมอยู่ก็กลายเป็นเศษผ้ากระจัดกระจายลงสู่พื้นโอ้ แม่เจ้า!นี่มันฝีมือการถอดเสื้อผ้าอันหาที่เปรียบมิได้ในแผ่นดินบัดนี้ เยี่ยนเว่ยฉือเหลือเพียงผ้าบาง ๆ ที่ปิดบังความงามไว้ได้เพียงน้อยนิดสายลมหนาวพัดโชยมา แม้ร่างกายนางไม่อาจเคลื่อนไหว แต่ก็อดที่จะตัวสั่นไม่ได้การสั่นไหวเล็กน้อยนั้น ทำให้ความงามบางส่วนปรากฏออกมาเมื่อได้เห็นส่วนเว้าส่วนโค้งอันงดงาม ซ่างกวนซีก็ร้อนรุ่มในดวงตา รีบเบี่ยงสายตาไปทางอื่นเขาเพียงแต่ไม่ปรารถนาจะฟังเยี่ยนเว่ยฉือพูดโกหก จึงควบคุมอารมณ์ไว้ไม่อยู

  • ลิขิตฟ้าหมอชายากับรัชทายาท   บทที่ 279 ความจริงก็อยากฟัง เสื้อผ้าก็อยากถอด

    การกระทำเช่นนี้ทำให้เยี่ยนเว่ยฉือรู้ว่าซ่างกวนซีไม่ได้ขู่เล่น ๆแต่จะลงโทษนางจริง ๆ!ซ่างกวนซีใช้นิ้วเรียวสวยเปิดปกเสื้อของเยี่ยนเว่ยฉือเบา ๆ สีหน้าเรียบเฉย ถามด้วยน้ำเสียงราบเรียบ "เหตุใดลู่อู๋จึงมาหาเจ้า?""เพ... เพราะ... เขา... เขา..." เยี่ยนเว่ยฉืออ้ำอึ้ง ไม่รู้ว่าจะตอบอย่างไรขณะที่นางลังเลอยู่นั้น เสื้อคลุมตัวนอกก็ถูกดึงออกเยี่ยนเว่ยฉือกล่าวอย่างร้อนรน "ฝ่าบาท ข้ายังไม่ได้พูดเลย!"ซ่างกวนซีตอบอย่างใจเย็น "ตอบช้า ก็ต้องถอด"สิ้นคำ ซ่างกวนซีก็ปลดเชือกเสื้อตัวในของนางอีกไม่นานก็จะถึงฤดูร้อนแล้ว สวมเสื้อผ้าบางน้อยชิ้น หากถอดต่อไปเช่นนี้ ไม่กี่คำถาม นางก็คงจะเปลือยเปล่าเสื้อตัวในเปิดออก เผยให้เห็นเสื้อตัวในสีขาวในที่สุดเยี่ยนเว่ยฉือก็ทนไม่ไหว "เขามาหาข้าเพื่อขอยาถอนพิษ!"มือที่กำลังจะถอดเสื้อผ้าของซ่างกวนซีหยุดชะงัก มองนาง แล้วถามต่อ "เขาโดนพิษเมื่อใด? โดนพิษอะไร? เจ้าใช้พิษกับเขาอย่างไร?"เยี่ยนเว่ยฉือมีสีหน้าลำบากใจ "เรื่อง... เรื่องนี้พูดแล้วยาว..."พรึ่บ!ซ่างกวนซีดึงเสื้อตัวในของนางออกโดยไม่ลังเลตอนนี้บนร่างของเยี่ยนเว่ยฉือเหลือเพียงเสื้อตัวในสีขาว และตู้โตวสี

DMCA.com Protection Status