Mag-log inShare
บทที่ 7
Huling Na-update:
2025-03-05 15:49:40"มีอะไรหรือเปล่าลูก" พอลูกสาวกลับเข้ามาก็เอาแต่นั่งนิ่ง ไม่พูดไม่จา
"คุณแม่ว่าอะไรนะคะ"
"แม่ทำอะไรผิดไปหรือเปล่าลูก"
"ไม่ผิดหรอกค่ะ แม่นอนพักผ่อนเยอะๆ นะคะ อีกสองวันคุณหมอก็จะเดินทางมาถึงแล้ว" หลังจากที่ชาคริตไป ชมจันทร์ก็เข้าไปพบคุณหมอ ถามเรื่องค่ารักษาและค่าห้องพักว่าเธอต้องจ่ายเท่าไร
เรื่องค่ารักษาต้องรอให้อาจารย์หมอวินิจฉัยดูก่อน ส่วนค่าห้องพักก็ต้องดูว่าคนไข้จะอยู่นานเท่าไร แต่หลักๆ เตรียมเงินล้านไว้รอได้เลย
"พ่อชาคริตก็เป็นคนดีนะลูก คนเราจะเห็นความดีของกันก็ตอนลำบากนี่แหละ"
"แม่นอนนะคะ" เธอไม่อยากได้ยินแม้แต่ชื่อของผู้ชายคนนั้น แต่เธอจะทำยังไงดี
เช้าวันต่อมา.. เมื่อคืนชมจันทร์นอนห้องพิเศษกับแม่ มีทั้งโซฟาให้นอน แอร์เย็นๆ แต่ทำไมเธอถึงนอนไม่หลับ
หญิงสาวอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วก็ออกมาบริษัท พอมาถึง..กำลังใจก็ลดน้อยถอยลงไปอีก เพราะยังมีเรื่องที่ถูกย้ายให้ออกไปทำการตลาดต่างจังหวัด เงินรักษาแม่ก็ยังหาไม่ได้
"ชม!!"
เอี๊ยดดด~
"ชมเธอเป็นอะไรไหม" วิเวียร์รีบเข้าไปดูเพื่อน
"ฉันไม่เป็นอะไร" ชมจันทร์มองดูรถคันที่เกือบชนเธอ เจ้าของรถไม่แม้แต่จะลงมาดู
"นี่มันรถของผู้บริหารคนใหม่ใช่ไหม?"
"เราเข้าไปข้างในกันเถอะ" เธอเดินไม่ระวังเอง ดีเท่าไรแล้วที่เขายังเบรคทัน
"มาแล้วเหรอ หัวหน้าบอกว่าถ้าเธอมาให้เข้าไปพบ" อันนาที่ขึ้นมาถึงก่อนเพื่อน เห็นว่าเพื่อนมาก็เลยบอกเรื่องที่หัวหน้าสั่งไว้
"แต่เช้าเลยเหรอ" วิเวียร์สงสารเพื่อน น่าจะให้นั่งพักให้หายเหนื่อยก่อน เมื่อกี้ก็เกือบถูกรถผู้บริหารชน
ส่วนชมจันทร์พอวางของไว้บนโต๊ะทำงานได้ เธอก็เดินไปที่ห้องของหัวหน้า
ก๊อก ก๊อก
"เข้ามา"
ชมจันทร์เปิดประตูเข้ามาแล้วก็เดินไปยืนอยู่หน้าโต๊ะทำงาน
"เรื่องเคลียร์งานเก่าไปถึงไหนแล้ว"
"คงต้องใช้เวลาหน่อยค่ะ" งานแค่นี้ชมจันทร์ทำไม่นานหรอก แต่เธอแค่อยากถ่วงเวลาไว้ให้นานที่สุดเผื่อหาทางออกได้ โดยที่ไม่ต้องลาออก
"ไม่ต้องใช้เวลาแล้ว เดี๋ยวที่เหลือฉันให้คนอื่นจัดการ พรุ่งนี้เธอเตรียมตัวได้เลย"
"พรุ่งนี้เหรอคะ?" แต่เหมือนว่าอีกคนจะอ่านความคิดของเธอออก
"ทำไมเหรอ หรืออยากยื่นใบลาออกแทน"
"ฉันขอเวลาก่อนได้ไหมคะ"
"ได้..ถ้างั้นฉันให้เวลาเธอถึงตอนเที่ยงวันนี้"
"อะไรนะ ไหนบอกพรุ่งนี้ไง"
"ก็เธอขอเวลาฉันไม่ใช่เหรอ พอฉันให้เวลาเธอมันก็เหลือน้อยลงน่ะสิ"
ชมจันทร์ไม่รู้จะพูดอะไรอีก เธอได้แต่ยืนจ้องหน้าคนที่นั่งอยู่เก้าอี้ทำงาน
"ฉันว่าเธอรีบออกไปเก็บของดีกว่า ก่อนที่เวลามันจะหมดก่อน"
ชมจันทร์หันหลังแล้วเดินออกมา พูดกับคนแบบนี้ต่อไปก็คงไม่มีประโยชน์
"ชมนั้นเธอจะไปไหน" เพื่อนเห็นว่าชมจันทร์เดินผ่านโต๊ะทำงานไป
"ยังไม่รู้"
"หัวหน้าว่ายังไงบ้าง" ด้วยความเป็นห่วงเพื่อนทั้งสองก็เลยรีบเดินตามหลังมา
"พวกเธอไม่ต้องตามฉันมาหรอก"
"แต่พวกเราเป็นห่วงเธอ"
"ฉันขออยู่คนเดียว" ชมจันทร์ไม่อยากให้เพื่อนต้องถูกนางมารร้ายเล่นงานไปด้วย
เราจะทำยังไงดี เธอต้องรีบคิดให้ออกสิชมจันทร์ เหลือเวลาไม่มากแล้วนะ
"........" ขณะที่กำลังเคี่ยวเข็ญให้ตัวเองคิดหาทางออกอยู่ สายตามองไปเห็นว่าเขาคนนั้นกำลังเดินเข้าไปในลิฟต์ของผู้บริหาร ชมจันทร์ไม่มีเวลาให้คิดมากกว่านี้แล้ว เธอรีบตรงไปที่ลิฟต์นั้นแล้วก็เบียดตัวตามเข้าไปก่อนที่มันจะปิดสนิท..
Kaugnay na kabanata
ลวงรักแฟนเก่า บทที่ 8
"ฉันขอคุยอะไรกับคุณหน่อยได้ไหมคะ"ชายหนุ่มที่อยู่ในลิฟต์ด้วยกัน มองหน้าเธอโดยที่ไม่พูดอะไรสักคำ ..แต่มันก็ดีมากแล้วสำหรับเธอที่เขายังมองหน้าอยู่"ฉันขอร้อง"ชมจันทร์ยังไม่ทันได้พูดอะไรมากไปกว่านี้ ประตูลิฟต์ก็เปิดออกที่ชั้นผู้บริหาร"คุณทัพไทคะ ฉันขอร้องนะคะ""จำชื่อฉันได้ด้วยเหรอ" ชายหนุ่มหันมามองเล็กน้อยก่อนที่จะเดินออกจากลิฟต์"จำได้สิคะ" ชมจันทร์ทิ้งศักดิ์ศรีทั้งหมดแล้วเดินตามเขามาที่ห้องทำงาน"เดี๋ยวก่อนค่ะคุณ" เลขาที่นั่งอยู่หน้าห้องรีบพูดหยุดเธอไว้ก่อน แต่ก็ไม่กล้าขวาง เพราะไม่แน่ใจว่าคุณทัพไทจะให้เธอตามเข้าไปด้วยไหมตำแหน่งประธานบริษัทยังคงเป็นของเทวินน้องเขยของเขาอยู่ ถึงแม้ทัพไทจะเป็นผู้บริหารระดับสูง แต่ตำแหน่งของเขายังไม่แน่ชัดสโนไวท์ก็แปลกใจอยู่ว่าทำไมพี่ชายถึงยอมตกลงมาบริหารงานที่นี่ให้ ที่จริงโครงการขยายกิจการมีมาได้สองปีแล้ว แต่เธอกับสามียังไม่กล้าวางมือจากที่นี่ เพราะถึงอย่างไรบริษัทนี้ก็เป็นบริษัทที่คุณปู่ของเทวินสร้างขึ้นมาแต่พอทัพไทไม่พูดอะไร ชุติมาเลขาหน้าห้องจำเป็นต้องปล่อยให้ชมจันทร์เข้าไปพอเข้ามาในห้องทัพไทก็เดินไปยืนมองทอดสายตาออกไปนอกอาคารที่มีผนังเป็นกระจ
Huling Na-update : 2025-03-05ลวงรักแฟนเก่า บทที่ 9
"ถ้าช่วยเธอแล้วฉันจะได้อะไร""คุณต้องการอะไรล่ะคะ" ในเมื่อเขาถามมาแบบนั้น แล้วเธอจะตอบยังไงล่ะ..นอกจาก ถามเขากลับว่าต้องการอะไรจากเธอ"ยังไม่ได้คิด" สายตาเขายังคงจ้องมองดูผู้หญิงที่ยืนอยู่ตรงหน้า อยากให้เธอเป็นคนเสนอมาเอง"คุณจะทำเป็นสัญญาขึ้นมา ก็ได้นะคะ ฉันจะทยอยใช้เงินคืนให้คุณ""ยืมไปเป็นก้อน แต่จะใช้ทีละบาทสองบาท?""คุณก็พูดมาสิคะว่าคุณต้องการแบบไหน" ตอนนี้เธอมองไม่เห็นทางไหนแล้วจริงๆ เขาจะดูถูกเธอแค่ไหนก็คงต้องทนเอาสายตาคมมองตั้งแต่ใบหน้าต่ำลงไปจนถึงจุดกึ่งกลางลำตัวของผู้หญิงจนคนที่ถูกมองรู้สึกอายสายตานั้น แต่เธอก็ยืนให้เขามองสำรวจเรือนร่างของเธอโดยไม่หลบไปไหน"ถ้าฉันบอกว่าต้องการตัวเธอล่ะ""ค่ะ""?" เป็นเขาเองที่แปลกใจ ทีแรกกลัวว่าจะถูกเธอตบหน้าด้วยซ้ำ ไม่คิดว่าจะตอบตกลงง่ายดายแบบนี้"แต่ฉันคิดว่าตัวฉันคงมีค่ามากกว่าสองข้อนั้น ฉันขอเพิ่มอีกหนึ่งอย่าง" คนเราเกิดมาต้องคิดว่าตัวเองมีค่ามากกว่าสิ่งอื่นใดอยู่แล้ว ถ้าเธอจะใช้มันแลกกับอะไรสักอย่างต้องให้มันคุ้มกว่านี้"ว่ามา""ไล่หัวหน้าแผนกที่ชื่อเพ็ญพักตร์ และชาคริตออก""ได้สิ"ทำไมเขาตอบตกลงง่ายจัง แต่ดีเหมือนกันจะได้ไม่ต้องเสียเ
Huling Na-update : 2025-03-05ลวงรักแฟนเก่า บทที่ 10
ลวงรักแฟนเก่า บทที่ 10 //18++ชมจันทร์คิดว่าต้องไปคุยกับเขาให้เข้าใจก่อน หญิงสาวก็เลย ยอมขึ้นรถมากับคนสนิทของเขา"นั่นยัยชมไปกับใคร" เพื่อนที่ตามออกมาทีหลังเห็นว่าชมจันทร์เดินไปขึ้นรถกับผู้ชายแปลกหน้า"ดูเหมือนว่าจะรู้จักกันนะ""แต่ทำไมเราถึงไม่คุ้นหน้าล่ะ""พวกเขาอาจจะรู้จักกันก่อนที่จะมาคบกับเราก็ได้" ดูท่าแล้วชมจันทร์คงจะรู้จักกับผู้ชายคนนั้นจริง เพราะเห็นว่าเป็นคนเดินไปเปิดประตูรถเอง[หมู่บ้านจัดสรร]"เขาให้รออยู่ที่นี่เหรอคะ""ใช่ครับ"ชมจันทร์เดินตามคนของเขาเข้าไป บ้านหลังนี้ใหม่มาก เหมือนเพิ่งย้ายเข้ามาอยู่เลย แถมไม่ไกลจากบริษัทด้วย"แล้วเขาจะมาตอนไหนคะ""อันนี้ผมก็ไม่รู้ครับ คุณรออยู่ในนี้แหละ""แล้วคุณจะไปไหน""ผมก็มีงานต้องทำ" ว่าแล้วคนของเขาก็ออกไปถ้ายังไม่มาทำไมไม่ให้เรากลับโรงพยาบาลก่อน ตอนนี้ก็มืดมากแล้ว กลัวว่าแม่จะเป็นห่วง เพราะถ้าตอนไหนทำงานล่วงเวลาเธอจะบอกแม่ก่อน21 : 30 น ชมจันทร์ตัดสินใจว่าจะกลับไปโรงพยาบาลก่อน มืดขนาดนี้แล้วยังไม่มาอีก"?" พอเปิดประตูหน้าบ้านออกก็เห็นคนที่เธอรออยู่เดินเซเข้ามา "คุณไปดื่มมาเหรอ""ถามทำไม""ฉันว่าจะขอ โอ๊ย" เธอยังพูดไม่จบเลยก็ถูกเ
Huling Na-update : 2025-03-16ลวงรักแฟนเก่า บทที่ 11
เช้าวันต่อมา.."......" เมื่อคืนเราเมามากเลยเหรอวะ ชายหนุ่มตื่นขึ้นมาก็ไม่เจอเธออยู่ในห้องนี้แล้ว ที่จริงเขาไม่ได้แกล้งเดินเซหรอก ก่อนมาหาเธอเขาไปดื่มเหล้ามาก่อนแล้ว เพื่อสลัดความรู้สึกเดิมๆ ให้มันออกไปในเวลาต่อมาที่บริษัท.."ทำไมดูแกง่วงจัง" อันนาเห็นว่าชมจันทร์หาวหลายทีแล้ว"ยังไม่ได้นอนเลย""แกไปทำอะไรมา" เพื่อนทั้งสองพูดขึ้นพร้อมกัน เพราะเมื่อวานเห็นว่าชมจันทร์ขึ้นรถไปกับผู้ชายชมจันทร์ก็เลยเล่าคร่าวๆ ให้เพื่อนฟังเรื่องรักษาแม่ แต่เธอไม่ได้บอกหมดว่าค่าใช้จ่ายเท่าไรและคุณหมอเดินทางมาจากไหน เพราะถ้าเพื่อนรู้ต้องสงสัยแน่ว่าเธอเอาเงินมาจากไหนมารักษาแม่"แล้วเธอมีเงินเหรอ" ขนาดพูดไม่หมดเพื่อนยังสงสัยเลย"ฉันขอยืมคนรู้จัก""ถ้าฉันมีเงินคงให้เธอยืมได้""เอาแบบนี้ไหมล่ะ เดือนนี้ถ้าเธอช็อต กินข้าวเที่ยงกับพวกเราก็ได้ เดี๋ยวเราออกกันเลี้ยง""ขอบใจพวกแกมากนะ""ก็เราเป็นเพื่อนกันนี่ ขอให้แม่หายไวๆ นะ""คุยอะไรกันอยู่ งานที่ให้ทำเมื่อวานนี้ไปถึงไหนแล้ว" รจนาหัวหน้าคนใหม่เดินผ่านมาเห็นทั้งสามตั้งหน้าตั้งตาเอาแต่คุยกัน"เรากำลังคุยเรื่อง.." วิเวียร์กำลังจะเล่าให้หัวหน้าฟัง เผื่อหัวหน้าเห็นใจลูก
Huling Na-update : 2025-03-16ลวงรักแฟนเก่า บทที่ 12
ขณะที่ขับรถออกมาธีรพันธ์ก็แอบมองสายตาผู้เป็นนาย เพราะเขาเอาแต่จ้องกระจกที่มองผ่านไปเห็นคนที่ยืนอยู่ข้างถนนชมจันทร์เดินออกมาหน่อยหนึ่งก็มีแท็กซี่ เธอก็เลยให้แท็กซี่มาส่งที่โรงพยาบาลคุยกับเขาแล้วแทนที่จะสบายใจขึ้น แต่ต้องทำให้คิดมากไปอีกว่าเขาจะยอมช่วยไหม แล้วตกลงพรุ่งนี้เธอจะหยุดงานได้ไหม เพราะถ้าไม่มีคำสั่งลงมาจากเขามีหวังหัวหน้าเล่นงานเธอหนักแน่ ..แต่ว่าเขาจะกล้าสั่งแบบนั้นเหรอ เพราะถ้ามันเป็นคำสั่งของเขาลงมาโดยตรง ต้องมีคนสงสัยแน่ว่าเขากับเธอเป็นอะไรกัน แล้วถ้าผู้หญิงของเขารู้ล่ะ?"ถ้าหนูไม่มีเงิน เราไม่รักษาต่อก็ได้นะลูก" เดือนเห็นว่าลูกสาวนั่งเหม่อลอย คิดว่าคงกำลังกลุ้มใจเรื่องนี้แน่ เพราะถ้าไม่มีชาคริตแล้วลูกสาวจะเอาเงินที่ไหนมารักษาแม่"แม่อย่าพูดแบบนั้นสิคะ เรามีหนทางที่จะช่วยให้แม่หายแล้ว ทำไมเราต้องพอแค่นี้ด้วย" เธอคิดไม่ออกว่าถ้าไม่มีแม่อยู่บนโลกนี้ เธอจะอยู่ต่อไปคนเดียวได้ยังไง ถ้าร่างกายของเธอแลกกับชีวิตแม่ได้ ทำไมเธอจะไม่รีบคว้าโอกาสนั้นไว้ล่ะ"แล้วหนูทานข้าวมาหรือยังลูก"ชมจันทร์ยิ้มให้แม่เล็กน้อยเพื่อเลี่ยงที่จะตอบ เพราะถ้าตอบไปก็คงโกหกว่าทานแล้ว"แม่นอนพักนะคะ พรุ่งน
Huling Na-update : 2025-03-16ลวงรักแฟนเก่า บทที่ 13
หมั่บ! นาทีนี้เธอจะช้าไม่ได้แล้ว ค่อยให้เขาเคลียร์กันเองแล้วกัน หญิงสาวคว้าเช็คใบนั้นออกจากมือเขาก่อนที่จะไม่มีเงินไปจ่ายค่ารักษาพยาบาลให้แม่กึก! พอได้เช็คแล้วชมจันทร์ก็รีบออกจากห้องไปก่อนเลย แถมเธอยังปิดประตูห้องให้ด้วยชุติมามองตามคนที่เข้ามาขอพบท่านผู้บริหาร เพราะเธอออกจากห้องทำงานของท่านแล้วก็รีบตรงไปที่ลิฟต์โดยไม่พูดไม่กล่าวอะไรเลย"ชม" พอชมจันทร์ลงมาถึงข้างล่างก็ได้ยินเสียงอันนา"อัน" "โทรหาทำไมไม่รับสาย" อันนาลงมาเอาเอกสาร กำลังจะกลับขึ้นแผนก ก็เจอกับชมจันทร์เข้าเสียก่อน"วันนี้ยุ่งๆ""ยุ่งเรื่องที่โรงพยาบาลใช่ไหม แต่ทำไมไม่โทรมาลาหัวหน้าก่อน""ยังไม่มีคนแจ้งหัวหน้าให้เราเหรอ""เธอฝากใครลางานให้""เรื่องนั้นช่างมันก่อน เราไปทำธุระก่อนนะเดี๋ยวพรุ่งนี้เจอกัน" เธอจะช้ากว่านี้ไม่ได้แล้วกลัวว่าธนาคารจะปิดก่อน เพราะเธอต้องรีบไปขึ้นเงิน[โรงพยาบาล]พอมาถึงชมจันทร์ก็เอาเงินไปจ่ายค่ารักษาพยาบาลให้กับแม่"หนูไปไหนมาเหรอลูก""ไปจ่ายเงินมาค่ะแม่"เดือนยิ้มให้กับลูกสาวเล็กน้อยเพื่อเป็นกำลังใจ นางไม่ถามว่าลูกเอาเงินมาจากไหน เพราะถ้าลูกอยากเล่าให้ฟังก็คงพูดออกมาแล้ว"หน้าแม่ดูสดชื่นขึ้นมากเ
Huling Na-update : 2025-03-16ลวงรักแฟนเก่า บทที่ 14
ริมฝีปากบางค่อยๆ ขยับเข้าไปใกล้ท่อนเอ็นที่มันตั้งชันอยู่ใกล้ใบหน้าแขนทั้งสองข้างของเขาขยับขึ้นไปหนุนท้ายทอยตัวเอง แล้วมองต่ำลงมาดูว่าเธอจะทำอย่างไร"อึก" หญิงสาวใช้ปากครอบงำเจ้าสิ่งนั้นและจินตนาการไปว่ามันคือของกินได้ เธอไม่รู้หรอกว่าการใช้ปากช่วยผู้ชายต้องทำยังไง แต่ก็ดีมากแล้วที่เขาเปิดโอกาสให้เธอเป็นคนเลือกเองว่าจะใช้อะไร เพราะเธอลืมไปเลยว่าสิ่งหนึ่งที่ต้องเตรียมคือยาคุมกำเนิดอ๊อก อึก อ๊อก อึก ขณะที่ใช้ปากรูดขึ้นลงเธอก็มีอาการพะอืดพะอม แต่ไม่กล้าแสดงออกมาให้เขาเห็น เดี๋ยวหาว่ารังเกียจอีก "ซี๊ดด" ไม่ใช่ว่าเขาจะไม่เสียว ยิ่งฟันเธอถูกเนื้อบางๆ ด้วยแล้ว ในใจตอนนี้อยากจะจับศีรษะเธอกดลงแล้วกระแทกให้รู้แล้วรู้รอดไป แต่ถ้าทำแบบนั้นเขาคงเสร็จเร็วแน่ ก็เลยปล่อยให้เธอแสดงความสามารถหน่อย"อือ อ๊อก อ๊อก บ๊วก" ตอนที่น้ำของเขาซึมออกมาจากยอดปลาย รสชาติของมันไม่น่าจะมาอยู่ในปากของมนุษย์ได้เลย"แล้วมือมีไว้ทำไม" เขาเห็นว่าเธอพยายามมาสักพักแล้ว ถ้าเธอใช้มือรูดช่วยในขณะที่อมป่านนี้คงแตกไปแล้วมือเหรอ..เธอคิดว่าถ้าใช้มือก็คงไม่ต้องใช้ปากมั้ง หญิงสาวก็เลยกำช่วงลำท่อน แล้วก็รูดขึ้นลงเหมือนตำส้มตำ"อ้า
Huling Na-update : 2025-03-16ลวงรักแฟนเก่า บทที่ 15
17 : 20 น. ที่หมู่บ้านจัดสรร"เจ้านายของคุณยังไม่มาอีกเหรอคะ""ยังครับ""แล้วทำไมถึงรีบให้ฉันมาจังเลย""เป็นคำสั่งของท่าน"แล้วนี่เมื่อไรเขาจะมา อย่าบอกนะว่าจะมาเวลาเดิม ถ้าให้เธอไปหาแม่ก่อนก็คงดี จะได้ไม่ต้องห่วงหน้าพะวงหลังแบบนี้"แล้วนั่นคุณจะไปไหนคะ" ชมจันทร์รีบถามเมื่อเห็นคนของเขาเดินกลับไปที่รถ"หมดหน้าที่ของผมแล้ว""บอกได้ไหมว่าเขาจะมาถึงที่นี่กี่โมง""ผมไม่รู้หรอกครับ ว่าเจ้านายยังมีธุระที่ไหนอีกไหม" พอพูดจบธีรพันธ์ก็ขับรถออกไปชมจันทร์ชะเง้อหน้ามองแล้วมองอีก ตอนนี้ก็มืดมากแล้วเขายังไม่มา หรือว่าเธอจะอาบน้ำรอ เขามาถึงจะได้รีบทำรีบเสร็จ ..เรามีความคิดแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไร..รีบทำรีบเสร็จงั้นเหรอแต่ถึงยังไงเธอก็ต้องอาบน้ำอยู่ดี ทำงานเหนื่อยมาทั้งวันเหนียวตัวจะแย่ ตอนนี้ก็สามทุ่มแล้วเดี๋ยวเขาคงมามั้ง หญิงสาวก็เลยอาบน้ำ แต่ไม่มีเสื้อผ้าเปลี่ยนหรอก เธอนอนรออยู่บนเตียงด้วยผ้าขนหนูผืนเดียวที่พันรอบร่างกายอยู่จนเวลาผ่านไปนานเท่าไรไม่รู้เพราะเธอเผลอหลับไปก่อน แต่มารู้สึกตัวอีกทีเหมือนร่างกายของเธอถูกสัมผัสด้วยของแหลมเล็กๆ"อือ" ชมจันทร์จำได้ดีว่ามันคือหนวดเคราที่เขายังไม่โกน หญิงสาวนอน
Huling Na-update : 2025-03-16
Pinakabagong kabanata
ลวงรักแฟนเก่า บทที่ 108 ตอนจบ
ลวงรักแฟนเก่า บทที่ 108🔞 ตอนจบงานแต่งวันนี้พายุจัดได้ใหญ่โตมาก เทียบเท่ากับงานของทศนได้เลย เพราะเขาไม่อยากให้เธอน้อยหน้าใคร แถมเจ้าสาวไม่ต้องลงแรงทำอะไรเลยแค่รอรับการเซอร์ไพรส์จากเขาเท่านั้นพอ"ผมรักคุณ" ชายหนุ่มล้วงเอาแหวนเพชรที่เตรียมมาให้กับเธอออกมาเพื่อจะสวมใส่นิ้วนางข้างซ้ายคะน้ายื่นมือข้างซ้ายไปให้เขาได้สวมใส่"ถอดออกก่อนดีกว่าไหมครับ" ตรงนิ้วนางข้างซ้ายยังมีแหวนทองที่เขาขอหมั้นเธอ"ไม่ค่ะ สวมด้วยกันเลย" มันเป็นแหวนที่เขาให้คะน้าก็เลยไม่อยากจะถอดมันออกพายุก็เลยสวมแหวนเพชรเข้าไปนิ้วเดียวกับแหวนทอง วงที่ให้เธอก่อนหน้านั้นพอสวมแหวนเสร็จเสียงปรบมือก็ดังขึ้น "จูบเลย จูบเลย" กองเชียร์หลายคนต่างก็เชียร์ให้คู่บ่าวสาวแสดงความรักให้กับแขกได้เห็นมือหนาถูกยกขึ้นมาบังในขณะที่จูบปากเธออยู่ เพื่อไม่ให้มันเป็นภาพโจ่งแจ้งเกินไปสาวๆ ต่างก็กรี๊ดกันสนั่น เพราะมันเป็นฉากที่ฟินมาก ไม่เคยมีใครทำแบบนี้ เพราะนั่นหมายถึงเขาให้เกียรติเจ้าสาวมากพอพายุปล่อยจูบออกสายตาคนเป็นเจ้าสาวยังคงจับจ้องที่ใบหน้าเจ้าบ่าวของเธอ"คะน้าขอโทษด้วยนะคะ""คุณขอโทษผมทำไม""ขอโทษเรื่องที่พ่อกับแม่ไม่ได้มาร่วมงานนี้ด้วย"
ลวงรักแฟนเก่า บทที่ 107
"แน่ใจนะว่านี่ชุดกินเลี้ยง?" คะน้าแปลกใจตั้งแต่ที่มุกงามเลือกชุดให้ลองใส่ดูแล้ว"รับชุดนี้แหละค่ะสวยดี" มุกงามไม่ได้ตอบคะน้าหรอกแต่หันไปพูดกับเจ้าของร้าน"เดี๋ยวก่อนนะงาม..""ไม่เดี๋ยวแล้วเอาชุดนี้แหละ" มุกงามก็เลยยื่นบัตรเครดิตไปให้เจ้าของร้านรูด แต่บัตรที่มุกงามให้ไปไม่ใช่ของตัวเองหรอก เป็นของใครบางคนที่วานให้เธอทำงานนี้ให้"คะน้าจ่ายเองก็ได้" คะน้าพูดแบบเกรงใจก่อนที่จะรับชุดจากเจ้าของร้านมา"กลับกัน"คะน้าเดินตามมุกงามออกมา ทำไมวันนี้เพื่อนดูแปลกๆ ถามอย่างก็ตอบอย่าง[บ้านพักข้าราชการ]"พวกเขาไม่อยู่เหรอ" เข้ามาในบ้านก็ไม่เจอทั้งพายุและทศน ทั้งๆ ที่พวกเขายังอยู่ในช่วงลาพัก"คงออกไปธุระเราไม่ต้องรอหรอก" มุกงามเป็นคนตอบคะน้าขอตัวเอาของเข้าไปเก็บในห้อง และเธอก็อดโทรถามไม่ได้ว่าตอนนี้เขาอยู่ที่ไหนทำไมโทรศัพท์ถึงไม่เปิด ..แต่โทรไปก็ไม่มีสัญญาณเลยค่ำมืดวันเดียวกัน.."อุ๊ย" ลงจากรถก็เห็นคะน้ายืนเท้าสะเอวอยู่หน้าประตู"ตัวใครตัวมันนะเว้ย" ทศนกระซิบพูดกับพายุก่อนที่จะเดินผ่านคะน้าเข้าไปในบ้าน"ผมไปทำธุระมาครับ""แล้วทำไมไม่รับโทรศัพท์ล่ะคะ""สงสัยว่าแบตผมจะหมดแน่เลย" พายุทำทีเป็นล้วงโทรศั
ลวงรักแฟนเก่า บทที่ 106
พอได้ยินยอดเงินที่แม่ขอจากเขาแล้วมือเรียวก็เอื้อมไปขอโทรศัพท์คืนไม่อยากให้เขาคุยต่อแล้ว {"ถ้าไม่มีเงินสินสอดถึงหนึ่งล้านบาท ก็อย่ามาคุยกับลูกสาวของฉัน"} เสียงนี้ยังดังเล็ดลอดออกมา"แม่หยุดนะ" พายุไม่ยอมส่งโทรศัพท์คืนให้ เธอก็เลยต้องร้องบอกให้แม่หยุดพูดก่อน>>{"ได้ครับ ผมให้คุณสองล้านเลย ถ้าคุณสัญญาว่าจะไม่มายุ่งเกี่ยวกับคะน้าอีก"}"มันพูดเล่นหรือพูดจริงวะ" เสียงผู้ชายดังเข้ามาในสาย และคะน้าก็จำได้ว่ามันเป็นเสียงของพ่อ"ผู้พันคะ" คะน้าเรียกเขาให้หันกลับมามองเธอก่อน พอเขาหันกลับมาเธอก็ส่ายหน้าเล็กน้อยเป็นสัญญาณบอกว่าอย่าไปคุยเรื่องเงินกับพ่อกับแม่"เอามาเดี๋ยวกูพูดเอง" เสียงผู้ชายที่ดังมาตามสายยังคงพูดต่อ เหมือนว่ากำลังแย่งโทรศัพท์กันคุย"ไม่ต้องมายุ่งนะนี่ลูกสาวฉัน!""อ้าวอีนี่ลูกมึงก็ลูกกูเหมือนกัน">>{"ผมอยากให้พวกคุณตกลงกันให้รู้เรื่องก่อนค่อยโทรกลับมาแค่นี้นะครับ"} {"อย่าเพิ่งสิคุณ"} พอได้ยินว่าทางฝั่งนี้จะวางสายทางนั้นก็รีบเรียกเอาไว้ก่อน>>{"ถ้าจะตกลงอะไรก็ต้องคิดให้ดีก่อน เพราะพวกคุณกำลังคุยกับข้าราชการระดับสูง จะผิดคำพูดไม่ได้"} {"ได้ๆ แม่ตกลง ถ้าได้เงินสองล้านบาทจริงแม
ลวงรักแฟนเก่า บทที่ 105
ลวงรักแฟนเก่า บทที่ 105🔞"คิดถึงคุณจังเลย" พอเข้ามาในห้องนอนลับตาเพื่อนเท่านั้นแหละ พายุก็คว้าร่างของเธอเข้ามากอดไว้แน่น"คะน้าก็คิดถึงคุณค่ะ" ใบหน้างามแนบลงแผ่นอกของชายคนรักเบาๆแต่กอดกันอยู่เพียงไม่นานเขาก็โน้มลงมาขอจูบหญิงสาวยื่นริมฝีปากขึ้นไปรับจูบนั้นแบบรู้งานเสื้อผ้าที่สวมใส่อยู่ค่อยๆ ถูกปลดกระดุมออกโดยการช่วยกันคนละไม้ละมือ"ซี๊ดด ขอก่อนนะแล้วค่อยออกไปอาบน้ำกัน""ค่ะ อืออ" เนินอวบถูกของแข็งที่เขา จับถูไถอยู่เมื่อสักครู่สอดใส่เข้ามา ไม่ใช่แค่เขาหรอกที่ต้องการสิ่งนี้..เธอก็ต้องการมันเหมือนกันขาเรียวค่อยๆ แยกออกจากกันเองแบบไม่ต้องให้เขาใช้แรง แต่พายุก็ช่วยจับเพราะเธอไม่มีที่ยึดเหนี่ยว"เบาๆ นะคะ""ครับ" ใบหน้าคลอเคลียร์ฝังจูบลงซอกคอของหญิงอันเป็นที่รักเบาๆ พร้อมกับค่อยๆ ขยับ ดันสะโพกนั้นเข้าไปช่องกลางระหว่างขาเรียว "ไปที่เตียงดีไหมครับ"คะน้าส่ายหน้าตอบไป เขาคงอยากได้ในท่ายืนแต่คงกลัวว่าเธอจะเมื่อยขา"ซี๊ดด น่ารักจัง" ริมฝีปากหนาพรมจูบและสูดดมกลิ่นกายอันหอมละมุนพร้อมกับดันสะโพกเข้ามา"อ่ะ อ่ะ อื้อ" คนตัวเล็กเกาะร่างแกร่งไว้แน่น เพียงไม่นานพายุก็พาเธอมานอนลงที่เตียง เพราะตอนกระ
ลวงรักแฟนเก่า บทที่ 104
"ใครนั่งฮ.มาลงที่นี่" จากที่กำลังจะเม้าท์เรื่องของผู้พันคะน้า ตอนนี้เปลี่ยนมาพูดถึงเฮลิคอปเตอร์ที่เพิ่งจะลงจอด"ใครจะรู้ล่ะ ถ้าไม่ใช่เรือกลางทะเลก็ต้องเป็นท่านๆ นั่นแหละ" เรือกลางทะเลหมายถึงทหารที่ออกทำภารกิจอยู่บนเรือ ถ้ามีเหตุด่วนฉุกเฉินสามารถขอกลับฝั่งได้โดยเฮลิคอปเตอร์ แต่นั่นต้องผ่านการเซ็นต์ยินยอมจากคนที่มีอำนาจถือว่าเฮลิคอปเตอร์มาช่วยชีวิตแล้วกัน คะน้าไม่ได้สนใจ เพราะคิดว่าคงไม่ใช่เรื่องของตัวเองอยู่แล้ว ดีไปที่ขาเม้าท์มีเรื่องอื่นพูดคุยกันหญิงสาวนั่งทำงานจนถึงช่วงเย็นของวันเดียวกัน เธอก็รีบเก็บของแล้วกลับลงมาเพราะรู้สึกวิงเวียนศีรษะหนักมาก"?!?" ขาเรียวเก้าลงมาถึงขั้นสุดท้ายของบันได สายตามองไปเห็นผู้ชายที่ถือช่อดอกไม้ยืนอยู่เบื้องหน้า นี่เราคิดถึงเขามากเลยเหรอมองเห็นแสงตะวันที่สาดส่องมาเป็นเขาได้ยังไงเพื่อนๆ หลายคนที่ทยอยลงมาจากชั้นบนต่างก็หยุดไปตามๆ กัน ถ้าคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าไม่มีอะไรพิเศษก็คงทำให้คนอื่นหยุดมองไม่ได้ แต่นี่เขาถือช่อดอกไม้ช่อใหญ่มาก จนเป็นเป้าสายตาของทุกคนที่อยู่แถวนั้น"......" ชายหนุ่มที่ยืนหอบช่อดอกไม้ช่อใหญ่อยู่แปลกใจ ทำไมเธอถึงทำเหมือนว่าคนที่ยืนอยู่ตร
ลวงรักแฟนเก่า บทที่ 103
"ฉันมาขอพบคุณพ่อค่ะ" ไม่มีใครไม่รู้จักเธอในฐานะลูกสะใภ้ของท่านนายพลทศกัณฐ์"เชิญผู้พันได้เลยครับ" ทหารที่เฝ้าอยู่หน้าห้องเคาะส่งสัญญาณบอกท่านเล็กน้อย ก่อนที่จะเปิดประตูห้องให้"ว่าไงเรา" ทศกัณฐ์ลุกขึ้นจากเก้าอี้แล้วชวนให้ลูกสะใภ้มานั่งอีกมุมหนึ่งซึ่งเป็นมุมรับแขก"งามมีเรื่องจะมาขอร้องคุณพ่อค่ะ""มีเรื่องจะมาขอร้อง เรื่องอะไร""คือว่า..." มุกงามทนเห็นเพื่อนอุ้มท้องโดยไม่มีพ่อไม่ได้แล้ว เธอต้องรีบจัดการเรื่องทุกอย่างก่อนที่ท้องของคะน้าจะโตขึ้นมา ถึงแม้ทั้งสองจะไม่ได้พูดคุยเรื่องนี้กัน แต่ความคิดของมุกงามก็ไม่ได้ต่างจากคะน้าเลย ถ้าท้องของคะน้าโตขึ้นมาโดยที่ยังไม่แต่งงาน ยิ่งเธอเป็นข้าราชการด้วยแล้ว มันก็จะดูไม่ดีบางทีอาจจะถูกตรวจสอบเลยก็ได้[บนเรือ] เวลาผ่านไปเพียงไม่นานจากตอนที่มุกงามขอเข้าพบพ่อของสามี ก็ได้มีทหารที่ทำงานในห้องสื่อสารมาตามผู้พันพายุไปรับโทรศัพท์ถ้ามีคนโทรขึ้นมาบนเรือแบบนี้ทหารจะตกใจมาก เพราะถ้าไม่ใช่เรื่องด่วนและคนที่โทรเข้ามาไม่ใหญ่พอตัวก็ไม่สามารถที่จะทำแบบนี้ได้ ที่ตกใจส่วนมากคนที่ได้รับโทรศัพท์ มีแค่ไม่กี่เรื่องถ้าญาติไม่ป่วยหนักก็คือญาติเสีย"มันคงไม่มีอะไรหรอก ไ
ลวงรักแฟนเก่า บทที่ 102
"งามว่าไปหาหมอดีกว่า" คะน้าไม่ได้มีอาการแค่ตอนทำกับข้าว ตอนทานข้าวคะน้าก็ทานไม่ค่อยลง"นอนให้เต็มอิ่มสักคืนพรุ่งนี้ตื่นมาคงหายดี""ถ้าไม่หายพรุ่งนี้ต้องไปหาหมอกับงามนะ" มุกงามรู้สึกคาใจกับอาการที่เพื่อนเป็นอยู่ แต่เพื่อนยังไม่แต่งงานคงไม่ปล่อยให้ตัวเองท้องก่อนแต่งหรอกมั้ง เธอก็เลยไม่กล้าพูดกล้าถามออกมา นอกเสียจากพาไปให้หมอเช็คให้แน่ใจคะน้าทานข้าวต้มที่มุกงามทำมาให้แล้วก็นอนพักผ่อน มุกงามสั่งไว้ว่าห้ามทานยาตัวไหนทั้งนั้น คะน้าก็เลยไม่ทานที่มุกงามสั่งไว้แบบนี้เพราะถ้าเป็นแบบที่คิดไว้จริง กลัวจะมีผลกระทบ...จนถึงเช้าวันต่อมา..เมื่อคืนนี้คะน้าพยายามนอนให้หลับ บังคับตัวเองไม่ให้คิดอะไร พอตื่นขึ้นมาก็อาการดีขึ้น"ดีขึ้นแล้วแน่นะ""ดีขึ้นแล้วไม่เวียนหัวเหมือนเมื่อวาน ขอบใจมากนะงาม""ถ้าไม่ไหวก็กลับมาพักผ่อนนะ""จ้ะ" ทั้งสองก็เลยออกมาทำงานพร้อมกันคะน้าทำงานปกติ และอาการแบบเมื่อวานก็ไม่ได้เกิดขึ้นอีกเลยจนมาถึงช่วงเย็น ทั้งสองกลับมาเจอกันที่บ้านอีกครั้ง"วันนี้เป็นยังไงบ้าง" มุกงามเป็นห่วงเพื่อนตอนเที่ยงก็ยังโทรไปถามอาการ ถึงตอนเย็นก็ยังถามอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ"ไม่เป็นอะไรแล้ว""อาการอาเ
ลวงรักแฟนเก่า บทที่ 101
"พอดีเลยค่ะ" คะน้ายกมือขึ้นมามองแหวนวงที่เขาเพิ่งสวมให้ด้วยรอยยิ้มที่ยากจะบรรยายพายุเห็นรอยยิ้มเธอก็อดที่จะอมยิ้มไปด้วยไม่ได้ จะไม่ให้พอดีได้ยังไงเขาแอบวัดขนาดตอนที่เธอหลับอยู่"รอผมกลับมานะเราจะจัดงานแต่งกัน""ค่ะ" ใบหน้างามแนบลงกับอกแกร่งเบาๆเช้าวันต่อมา..เมื่อคืนนี้ไม่รู้เผลอหลับไปตอนไหน แต่พอตื่นขึ้นมาก็ไม่เห็นเขานอนอยู่ข้างๆ แล้ว"เขาไปแล้วเหรอ" หญิงสาวที่ร่างกายเปลือยเปล่าแต่ก็มีผ้าห่มคลุมร่างของเธออยู่ รีบลุกขึ้นแล้วคว้าผ้าเช็ดตัวพันรอบร่างกายไว้ ก่อนที่จะรีบออกมาจากห้อง"ทำไมออกมาแบบนี้" พายุออกจากห้องน้ำก็เห็นเธอมีแค่ผ้าเช็ดตัว"ฉันคิดว่าคุณออกไปแล้ว""ถ้าไปผมก็ต้องปลุกสิ ผมแค่มาอาบน้ำ"พอได้ยินเสียงปลดล็อกประตูห้องของทศน พายุก็รีบพาเธอเข้ามาในห้อง"คุณจะไปลงเรือตอนไหนคะ""คงสายๆ หน่อย""สายๆ เหรอ" เมื่อวานนี้เธอก็ลางานครึ่งวันแล้ว ถ้าลาวันนี้ไปส่งเขาอีกจะเป็นอะไรไหม"ส่งผมแค่นี้ก็ได้" เขาพอจะเดาได้ว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่"โทรมาหาฉันบ่อยๆ นะคะ""ครับ"[ที่ทำงานของคะน้า]"ผู้พันมองอะไรอยู่คะ" เพื่อนร่วมงานเห็นคะน้ามองไปทางท่าเรือก็เลยสงสัย"ป่านนี้เรือจะออกหรือยัง""เห็นว่าต
ลวงรักแฟนเก่า บทที่ 100
จากคนที่เคยพูดหยอกล้อ ตอนนี้นั่งเศร้าไม่ต่างกัน เพราะพรุ่งนี้มีคำสั่งขึ้นเรือแล้ว"เราขอย้ายดีไหมวะ""กว่าคำสั่งย้ายจะออกมา เป็นปีเลยนะ""ถ้ากูไม่อยู่แล้วเมียกูจะอยู่ยังไงล่ะ""เรียกเมียได้เต็มปากเลยนะ มึงขอเขาแต่งงานหรือยัง"เที่ยงวันเดียวกัน.."ทำไมคุณไม่โทรมาก่อนคะ" คะน้าลงมาก็เห็นเขายืนทำมาดเท่รออยู่หน้ารถแล้ว"ผมก็เพิ่งมาถึง" พายุพูดพร้อมกับเปิดประตูรถให้เธอขึ้น[ร้านอาหารนอกกอง]"ทำไมออกมาทานไกลจังคะ เดี๋ยวก็เข้างานไม่ทันหรอก""ผมอยากทำอะไรพิเศษๆ ให้กับคุณบ้าง""มีอะไรหรือเปล่าคะ" ทั้งสองคุยกันระหว่างรออาหารที่เพิ่งสั่งไป"พรุ่งนี้มีคำสั่งให้ขึ้นเรือแล้ว"ไม่มีคำพูดใดๆออกจากปากของผู้หญิงที่นั่งอยู่ตรงหน้า เพราะเธอพูดไม่ออก"ครั้งนี้ไม่รู้จะออกเรือกี่เดือน ถ้าทะเลสงบก็คงอยู่นานหน่อย""ค่ะ" เธอก็เป็นทหารเหมือนกันทำไมจะไม่รู้ แต่ถึงแม้เป็นทหารก็มีหัวใจ"ผมจะโทรมาหาคุณบ่อยๆ นะ" แต่ก่อนเคยเห็นแต่เพื่อนแย่งโทรขึ้นฝั่งกัน ครั้งนี้คงมีเขาร่วมด้วยอีกคนเพียงไม่นานอาหารก็ถูกยกมาบริการ ถ้าเขาบอกหลังทานข้าวก็คงจะดี แล้วตอนนี้ใครจะทานลงล่ะ"ทานนี่สิครับ" มือหนาตักอาหารวางใส่ชามข้าวให้คะน้าพ
