Share

บทที่ 15

last update Last Updated: 2025-03-16 21:53:43

17 : 20 น. ที่หมู่บ้านจัดสรร

"เจ้านายของคุณยังไม่มาอีกเหรอคะ"

"ยังครับ"

"แล้วทำไมถึงรีบให้ฉันมาจังเลย"

"เป็นคำสั่งของท่าน"

แล้วนี่เมื่อไรเขาจะมา อย่าบอกนะว่าจะมาเวลาเดิม ถ้าให้เธอไปหาแม่ก่อนก็คงดี จะได้ไม่ต้องห่วงหน้าพะวงหลังแบบนี้

"แล้วนั่นคุณจะไปไหนคะ" ชมจันทร์รีบถามเมื่อเห็นคนของเขาเดินกลับไปที่รถ

"หมดหน้าที่ของผมแล้ว"

"บอกได้ไหมว่าเขาจะมาถึงที่นี่กี่โมง"

"ผมไม่รู้หรอกครับ ว่าเจ้านายยังมีธุระที่ไหนอีกไหม" พอพูดจบธีรพันธ์ก็ขับรถออกไป

ชมจันทร์ชะเง้อหน้ามองแล้วมองอีก ตอนนี้ก็มืดมากแล้วเขายังไม่มา หรือว่าเธอจะอาบน้ำรอ เขามาถึงจะได้รีบทำรีบเสร็จ ..เรามีความคิดแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไร..รีบทำรีบเสร็จงั้นเหรอ

แต่ถึงยังไงเธอก็ต้องอาบน้ำอยู่ดี ทำงานเหนื่อยมาทั้งวันเหนียวตัวจะแย่ ตอนนี้ก็สามทุ่มแล้วเดี๋ยวเขาคงมามั้ง หญิงสาวก็เลยอาบน้ำ แต่ไม่มีเสื้อผ้าเปลี่ยนหรอก เธอนอนรออยู่บนเตียงด้วยผ้าขนหนูผืนเดียวที่พันรอบร่างกายอยู่

จนเวลาผ่านไปนานเท่าไรไม่รู้เพราะเธอเผลอหลับไปก่อน แต่มารู้สึกตัวอีกทีเหมือนร่างกายของเธอถูกสัมผัสด้วยของแหลมเล็กๆ

"อือ" ชมจันทร์จำได้ดีว่ามันคือหนวดเคราที่เขายังไม่โกน หญิงสาวนอน
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Related chapters

  • ลวงรักแฟนเก่า   บทที่ 16

    "เชิญนั่งก่อนค่ะ""ขอบคุณค่ะ" ทำไมเธอถึงรู้สึกผิดแบบนี้ ถ้าผู้หญิงคนนี้รู้ว่าเราเป็นอะไรกับแฟนของเธอ ไม่อยากคิดเลยว่าอะไรจะเกิดขึ้น"ฉันชอบงานของคุณมากเลยค่ะ ฉันก็เลยอยากคุยกับคุณเรื่องอุดมคติที่ส่งงานชิ้นนี้มา""อะไรนะคะ ไหนคุณบอกว่า..""บอกว่ามีงานให้แก้ใช่ไหมคะ เพราะฉันอยากรู้จักคุณไงก็เลยต้องบอกแบบนั้น""ทำไมคะ?""ไม่ต้องถามหรอกค่ะว่าทำไม ฉันรู้ว่าคุณก็รู้ดี เรื่องนี้เราละไว้ในฐานที่เข้าใจกันดีกว่านะคะ" ขณะที่พูดเพลงพิณก็มีรอยยิ้มตลอดเวลา เธอช่างมีเสน่ห์ในตัวของเธอมาก ถ้าใครได้เป็นเจ้าของผู้หญิงคนนี้ คิดว่าคงตายอยู่แทบเท้าแน่ แต่ทำไมเขาถึงไม่หยุดแค่เธอคนนี้"ใบหน้าเพลงมีอะไรติดอยู่หรือเปล่าคะ" เพลงพิณลูบใบหน้าตัวเองเล็กน้อย เพราะเห็นว่าอีกฝ่ายจ้องมอง"คุณนิสัยดีและสวยน่ารักแถมยัง.." อยากจะบอกว่ายังทันคนอีก เพราะสิ่งที่เพลงพิณบอกว่าให้ละไว้ในฐานที่เข้าใจนั้น คงคิดว่าหัวหน้าจะไม่บอกผลงานของลูกน้องว่าเป็นของใคร หัวหน้าส่วนมากอยากเก็บผลงานไว้กับตัวเองมากกว่า"คุณชมแบบนี้เดี๋ยวเพลงก็ลอย งั้นเรามาเริ่มคุยงานกันเลยดีกว่าค่ะ เพลงชอบแนวความคิดของคุณจริงๆ นะ ถ้าเราได้.."แกร็ก.. เพลงพิณยังไ

    Last Updated : 2025-03-16
  • ลวงรักแฟนเก่า   บทที่ 17

    "ฉันขอคุยธุระกับคุณก่อนได้ไหมคะ" หญิงสาวที่นั่งอยู่บนตักชายหนุ่มพูดออกมาเบาๆ เพื่อให้เขาได้ยินเพียงคนเดียว"ก็พูดมาสิ""แต่ที่นี่..""ทำไม..ธุระของเธอสำคัญมากเลยเหรอ""สำหรับคุณแล้วมันคงไม่สำคัญค่ะ" คำพูดของเธอแต่ละประโยคถ้าคู่สนทนาไม่ตั้งใจฟังก็แทบจะไม่ได้ยินแบงค์กับติวเตอร์เพื่อนสนิททัพไทแอบกระซิบถามกันว่าผู้หญิงคนนี้คือใคร ถ้าจะว่าเป็นผู้หญิงกลางคืนก็ไม่น่าใช่ เพราะทัพไทไม่เคยสนใจใครแบบนี้มาก่อน ที่จริงแล้วสาวๆ สองคนนั้นเป็นของเพื่อนๆ ก่อนที่จะมีเสียงเคาะประตู ทัพไทให้ทั้งสองมานั่งข้างตัวเอง เหมือนรู้ว่าจะมีใครมา"วันนี้คุณหมอตรวจรักษาแม่เป็นรอบที่สองค่ะ""แล้วไง""ฉันอยากคุยกับคุณเรื่องค่าใช้จ่ายค่ะ""ได้สิ แต่เธอต้องดื่มกับฉันก่อน" "ทางโรงพยาบาลให้จ่ายก่อนเที่ยงคืน คุณสะดวกโอนเป็นเงินสดเข้าบัญชีฉันได้ไหมคะ" เพราะถ้าเขาให้เป็นเช็คเหมือนคราวก่อนต้องไปขึ้นเงินอีก ..ธนาคารที่ไหนเขาจะเปิดดึกขนาดนี้"ขอเหล้าแก้วหนึ่ง" ทัพไทหันไปพูดกับคนที่ทำหน้าที่ชงเหล้าอยู่ และเพียงไม่นานเหล้าแก้วนั้นก็ถูกส่งมาให้"ดื่มสิ""ฉันดื่มไม่ได้ ฉันต้องกลับไปหาแม่อีก" เพราะถ้าเธอดื่มมีหวังแม่ได้กลิ่นแอลกอ

    Last Updated : 2025-03-16
  • ลวงรักแฟนเก่า   บทที่ 18

    "คุณ..ระวัง! กรี๊ดด"โครม! "ชม คุณเป็นอะไรไหม" ทัพไทตกใจมากรีบเปิดประตูลงจากรถแล้ววิ่งอ้อมมาฝั่งที่เธอนั่งอยู่ พอเปิดประตูได้เขาก็ขยับกระโปรงของเธอลงมาปิดต้นขาให้ก่อน"ฉันไม่เป็นอะไร แล้วคุณเป็นอะไรไหม" ชมจันทร์เอื้อมมือไปแตะหน้าผากของทัพไทตอนนี้มีเลือดไหลออกมาด้วย "ฉันบอกแล้วเห็นไหม.." กำลังจะต่อว่าให้เขา ลืมไปเลยว่าตอนนี้เธอไม่มีสิทธิ์เหมือนแต่ก่อนแล้วเช้าวันต่อมา.."แกเห็นอะไรไหม""เห็นอะไร""ก็หน้าผากคุณทัพไทไงไปถูกอะไรมา""ใครคือทัพไท""ก็ผู้บริหารสุดหล่อไง""แกนี่รู้ดีนักนะ" อันนาแซววิเวียร์ไม่ทันไรไปรู้จักชื่อท่านแล้ว"จะไม่รู้ได้ยังไง ก็ท่านเข้ามาบริหารบริษัทเป็นเดือนแล้ว มีแค่แกนั่นแหละที่ไม่รู้อะไร ว่าแต่ หน้าผากไปถูกอะไรมา ต้องถูกของแข็งแน่เลย""นั่นยัยชมนี่" อันนาเห็นว่าชมจันทร์กำลังรีบเดินเข้ามาก็เลยกดลิฟต์เปิดรอเพื่อนก่อน"ชมแขนแกไปโดนอะไรมา"ชมจันทร์รีบเอาแขนซ่อนเพื่อนไว้ เพราะเมื่อคืนนี้เศษกระจกรถบาดที่แขน "ฉันซุ่มซ่ามนิดหน่อย""แกคงไม่อยู่ในเหตุการณ์เดียวกับคุณทัพไทหรอกนะ""อะไรนะ?""แกตกใจอะไร เหมือนรู้จักชื่อของคุณทัพไทงั้นแหละ ขนาดยัยอันก็เพิ่งจะรู้เลย"ชมจันทร์ไ

    Last Updated : 2025-03-16
  • ลวงรักแฟนเก่า   บทที่ 19

    มือเรียววางแนบกับแผ่นอกของคนที่ยืนจูบเธออยู่เบาๆ เขาไปหิวโหยมาจากไหนนักหนา แต่ทำไมเขาถึงไม่ทำ.. ชมจันทร์แปลกใจ หลายครั้งแล้วที่เขามีโอกาสจะทำมากกว่านี้ แต่เหมือนเขาไม่อยากจะทำมันกับเธอหญิงสาวไม่ปฏิเสธ ไม่ผลักไส แต่ก็ไม่ตอบสนอง ปล่อยให้เขาทำไปแต่ทัพไทก็จูบอยู่ไม่นานเขาก็รีบหักห้ามใจตัวเองปล่อยเธอออก"หมดธุระของคุณหรือยังคะ" ชมจันทร์เห็นว่าเขาเดินไปที่โต๊ะทำงาน เหมือนไม่สนใจเธอแล้ว"ยังไม่ได้คุยธุระเลย จะหมดได้ยังไง""รีบคุยหน่อยได้ไหมคะ ฉันต้องรีบลงไปทำงานที่ค้างไว้เมื่อวาน""เรื่องงานที่เธอส่งขึ้นมา""งานมีปัญหาอะไรหรือเปล่าคะ""เธอคิดจะทำอะไร""คะ?""เธอคงอยากให้ฉันคิดถึงเรื่องเก่าๆ มากเลยสินะ""คุณหมายความว่ายังไง""ก็เรื่องสีนั่นไง""อ๋อ..ถ้าคุณไม่พูดฉันคงลืมไปแล้วนะคะเนี่ย""นี่เธอ.." การผสมสีของผลิตภัณฑ์ชิ้นใหม่ที่ชมจันทร์เสนอมา มันเป็นสูตรเดียวกับที่ทั้งสองเคยผสมแล้วส่งอาจารย์ เพราะพวกเขาเคยทำงานกลุ่มเดียวกัน "เธอบอกว่า เธอลืมมันไปแล้วงั้นเหรอ" ทั้งๆ ที่เขาจำไม่เคยลืม แต่เธอดันบอกว่าลืมไปแล้ว ถ้าเขาไม่พูดขึ้นมาเธอคงจำไม่ได้"เรื่องงานถ้าคุณไม่พอใจฉันยินดีแก้ให้..ขอตัวนะคะ" หญิ

    Last Updated : 2025-03-16
  • ลวงรักแฟนเก่า   บทที่ 20

    บ่ายโมงวันเดียวกัน.."เดี๋ยวก่อน""คะ" ชมจันทร์เอางานที่หัวหน้าเร่งไปส่ง แต่พอเธอจะออกมากลับถูกเรียกตัวไว้ หญิงสาวหยุดแล้วค่อยๆ หันกลับไป เพราะคิดว่าหัวหน้าคงมอบหมายงานใหม่ให้ทำอีก"เมื่อเช้านี้ เธอขึ้นไปทำอะไรข้างบน""?""พี่ได้ยินข่าวลือแปลกๆ""ข่าวลืออะไรคะ""พี่คิดว่าเธอก็คงได้ยิน ถ้าพนักงานคนนั้นเป็นพนักงานในแผนกนี้ มันจะทำให้เสื่อมเสียกันทั้งแผนก""พี่มีหลักฐานแล้วเหรอคะ ถึงได้มากล่าวหาฉัน""......" พอชมจันทร์ถามหาหลักฐานรจนาถึงกับพูดไม่ออก"ขอตัวนะคะ" เธอจะถูกไล่ออกจากงานตอนนี้ไม่ได้ ยังไงก็ยืนกระต่ายขาเดียวไปก่อนเย็นวันเดียวกัน.. ที่บ้านเช่าของชมจันทร์"แม่ทานข้าวทานยาตามที่หมอสั่งไหมคะ""แม่กินแล้วไม่ต้องเป็นห่วงเรื่องนี้หรอก""อากาศช่วงนี้มันร้อนมาก แม่อดทนหน่อยนะ ใกล้จะสิ้นเดือนแล้ว""เราหาห้องได้แล้วเหรอลูก""ห้องที่ราคาสูงหน่อยคงหาเช่าไม่ยากหรอกค่ะ พรุ่งนี้ชมจะลองไปหาดู""ถ้าอีกหน่อยแม่ทำงานได้ ก็คงจะแบ่งเบาภาระเราได้บ้าง""ชมไม่อยากให้แม่ทำงานหรอก แม่อยู่แบบนี้ก็ดีแล้ว""ถึงยังไงแม่ต้องทำงานช่วยเรา ดีกว่าให้แม่อยู่เฉยๆ""ถ้างั้นแม่ก็แข็งแรงไวๆ นะคะ" แต่ก่อนชมจันทร์ยอมรั

    Last Updated : 2025-03-16
  • ลวงรักแฟนเก่า   บทที่ 21

    เขาพูดแบบนี้แล้วเธอจะทำไงได้ ชมจันทร์เดินตามเขาเข้ามาในบ้าน "อาบน้ำมาหรือยัง" "ค่ะ" เพิ่งออกจากบ้านใครจะไม่อาบน้ำล่ะถามแปลก"ถ้างั้นฉันขออาบน้ำก่อน""?" หญิงสาวมองตามเขาที่เดินเข้าไปในห้องน้ำ แสดงว่าเขายังไม่อาบน้ำเหรอ แล้วไปทำอะไรมาทั้งคืน? คนขับรถก็ไม่ให้ติดตาม อย่าบอกนะว่า.. ชมจันทร์เธอเป็นบ้าอะไรเนี่ย เธอมีสิทธิ์อะไรไปหึงไปหวงเขา ขนาดแฟนของเขายังไม่ว่าอะไรเลยพอคิดได้ว่าเธอต้องอยู่ในที่ของเธอ ชมจันทร์ก็เลยถอดเสื้อผ้ารอเขาอยู่บนเตียง เธอเลือกเดินมาทางนี้แล้ว จะหวงเนื้อหวงตัวกับเขาก็คงไม่ได้ทัพไทออกมาจากห้องน้ำก็เห็นว่าเธอนอนห่มผ้ารออยู่บนเตียงแล้ว"รู้งานดีนี่" เขาพูดในขณะที่ยืนเช็ดผมให้แห้งเขาชมเราใช่ไหม หรือกำลังดูถูก จะอะไรก็ช่างเถอะ รีบๆ ทำ รีบๆ เสร็จไม่ได้หรือไงชายหนุ่มโยนผ้าเช็ดผมเมื่อสักครู่ไปกองไว้มุมหนึ่งของห้องนั้น ก่อนที่จะเดินมากระชากผ้าห่มที่เธอคลุมร่างอยู่ให้ออกไปกองอยู่อีกมุมหนึ่งของห้องร่างหนาก้าวด้วยเข่าขึ้นไปหยุดอยู่ข้างคนที่นอนเปลือยกายรออยู่บนเตียงพอขึ้นมาเขาก็ทำแค่จ้องมองเรือนร่างของเธอ "คุณจะมองทำไมนักหนา ตกลงทำเป็นหรือไม่เป็นเนี่ย" เธอจะไม่ทนกับเขาอีก

    Last Updated : 2025-03-16
  • ลวงรักแฟนเก่า   บทที่ 22

    "พูดอะไรไม่เห็นได้ยินเลย""ไม่ได้ยินได้ยังไงก็ยืนห่างกันแค่นี้..อุ๊ยคุณ!" พอเดินเข้ามาใกล้ก็ถูกเขากระชากตัวให้ขึ้นมานอนอยู่บนเตียง"ก็บอกว่าหาให้แล้วไง แล้วจะรีบไปไหน" มือหนาโอบร่างของหญิงสาวไว้แน่น แต่เธอก็ไม่ได้ห้ามที่เขาจะกอด"คุณก็รู้ว่าแม่ฉันป่วย ที่บ้านหลังนั้นอากาศมันร้อน ฉันอยากให้ท่านมีห้องเย็นๆ""บ้านไม่มีแอร์เหรอ?" น้ำเสียงดูตกใจ เพราะนอนยังไงในอากาศที่ร้อนอบอ้าวแบบนี้"ไม่มี" ถึงแม้ว่าจะอายอยู่บ้างแต่ก็ต้องตอบตามความเป็นจริง"เดี๋ยวให้ไอ้ธีระไปรับแม่มา""รับมาที่ไหน""ก็บ้านหลังข้างๆ นี่ไง""บ้านหลังข้างๆ ?""ใช่ฉันซื้อไว้ให้เธอ""คะ?" ชมจันทร์คิดว่าตัวเองฟังผิด ถึงแม้มันจะเป็นหมู่บ้านจัดสรรที่หลังไม่ค่อยใหญ่นัก แต่ถ้ารวมที่ดินแล้วราคาคงไม่ต่ำกว่า 10 ล้านแน่ขณะที่เธอกำลังอึ้งอยู่ว่าเขาซื้อบ้านให้ ชายหนุ่มก็ได้เอื้อมมือไปพิมพ์ข้อความไลน์ส่งให้กับลูกน้องคนสนิท"เดี๋ยวก่อนนะคะ คุณจะให้คุณธีระไปรับแม่ได้ยังไง แม่ยังไม่รู้เรื่องนี้เลย""แล้วต้องทำไง""ฉันก็ต้องไปบอกแม่เองสิ""แล้วจะบอกแม่ว่ายังไง""บอกว่า..""ว่า..""บอกว่าฉันเช่าบ้านได้แล้ว"คนฟังรู้สึกน้อยใจนิดหน่อย เพราะไม่

    Last Updated : 2025-03-16
  • ลวงรักแฟนเก่า   บทที่ 23

    หมับ! วิเวียร์เดินเข้าไปคว้ายาคุมกำเนิดแผงนั้นจากมือของเพ็ญพักตร์ ส่วนชมจันทร์ตอนนี้ทำอะไรไม่ถูก สิ่งที่เธอคิดไว้มันเป็นจริง เพราะตอนที่ได้ยินเพื่อนบอกว่าเห็นเพ็ญพักตร์คุยกับรจนา เธอก็สงสัยแล้วว่าทั้งสองจะร่วมมือกันทำอะไรแน่เลย แต่ไม่คิดว่าจะมาไม้นี้"ไปกันเถอะชม" อันนาจูงแขนเพื่อนมาที่ลิฟต์ พอวิเวียร์เก็บของใส่กระเป๋าเสร็จก็รีบตามมา"แต่ฉันยังได้ยินข่าวลือมาอีกอย่างหนึ่งนะ" เสียงเพ็ญพักตร์พูดขึ้นมาในขณะที่พวกเธอยืนรอลิฟต์กันอยู่"เธอได้ยินอะไรมาเหรอเพ็ญ" คนที่ถามก็คือรจนา เพราะถ้าไม่งั้นเพ็ญพักตร์คงพูดต่อได้ยากถ้าไม่มีใครชงให้"ก็ได้ยินว่าเจ้าของยาคุมเมื่อกี้แอบคบกับคนมีเจ้าของแล้วไง" พอประโยคนี้ออกมาจากปากเพ็ญพักตร์ พนักงานที่ยืนดูเหตุการณ์อยู่ต่างก็พูดกันจนเสียงดังไปทั่วห้องโถงนั้น"อย่าไปสนใจเลย เราขึ้นไปข้างบนกันเถอะ" ประตูลิฟต์เปิดออกอันนาก็พาชมจันทร์เข้าไปในนั้นพอทั้งสามคนไปแล้ว เพ็ญพักตร์ก็หันมองมาที่รจนาด้วยรอยยิ้มแบบมีชัยแผนกที่ชมจันทร์ทำงานอยู่.."เธอไม่เป็นอะไรนะชม""ฉันขอทำงานให้เสร็จ" ชมจันทร์ไม่กล้ามองหน้าเพื่อนด้วยซ้ำเธอคิดน้อยเกินไป น่าจะเก็บยาคุมนั้นไว้ให้มิดชิดกว

    Last Updated : 2025-03-16

Latest chapter

  • ลวงรักแฟนเก่า   บทที่ 108 ตอนจบ

    ลวงรักแฟนเก่า บทที่ 108🔞 ตอนจบงานแต่งวันนี้พายุจัดได้ใหญ่โตมาก เทียบเท่ากับงานของทศนได้เลย เพราะเขาไม่อยากให้เธอน้อยหน้าใคร แถมเจ้าสาวไม่ต้องลงแรงทำอะไรเลยแค่รอรับการเซอร์ไพรส์จากเขาเท่านั้นพอ"ผมรักคุณ" ชายหนุ่มล้วงเอาแหวนเพชรที่เตรียมมาให้กับเธอออกมาเพื่อจะสวมใส่นิ้วนางข้างซ้ายคะน้ายื่นมือข้างซ้ายไปให้เขาได้สวมใส่"ถอดออกก่อนดีกว่าไหมครับ" ตรงนิ้วนางข้างซ้ายยังมีแหวนทองที่เขาขอหมั้นเธอ"ไม่ค่ะ สวมด้วยกันเลย" มันเป็นแหวนที่เขาให้คะน้าก็เลยไม่อยากจะถอดมันออกพายุก็เลยสวมแหวนเพชรเข้าไปนิ้วเดียวกับแหวนทอง วงที่ให้เธอก่อนหน้านั้นพอสวมแหวนเสร็จเสียงปรบมือก็ดังขึ้น "จูบเลย จูบเลย" กองเชียร์หลายคนต่างก็เชียร์ให้คู่บ่าวสาวแสดงความรักให้กับแขกได้เห็นมือหนาถูกยกขึ้นมาบังในขณะที่จูบปากเธออยู่ เพื่อไม่ให้มันเป็นภาพโจ่งแจ้งเกินไปสาวๆ ต่างก็กรี๊ดกันสนั่น เพราะมันเป็นฉากที่ฟินมาก ไม่เคยมีใครทำแบบนี้ เพราะนั่นหมายถึงเขาให้เกียรติเจ้าสาวมากพอพายุปล่อยจูบออกสายตาคนเป็นเจ้าสาวยังคงจับจ้องที่ใบหน้าเจ้าบ่าวของเธอ"คะน้าขอโทษด้วยนะคะ""คุณขอโทษผมทำไม""ขอโทษเรื่องที่พ่อกับแม่ไม่ได้มาร่วมงานนี้ด้วย"

  • ลวงรักแฟนเก่า   บทที่ 107

    "แน่ใจนะว่านี่ชุดกินเลี้ยง?" คะน้าแปลกใจตั้งแต่ที่มุกงามเลือกชุดให้ลองใส่ดูแล้ว"รับชุดนี้แหละค่ะสวยดี" มุกงามไม่ได้ตอบคะน้าหรอกแต่หันไปพูดกับเจ้าของร้าน"เดี๋ยวก่อนนะงาม..""ไม่เดี๋ยวแล้วเอาชุดนี้แหละ" มุกงามก็เลยยื่นบัตรเครดิตไปให้เจ้าของร้านรูด แต่บัตรที่มุกงามให้ไปไม่ใช่ของตัวเองหรอก เป็นของใครบางคนที่วานให้เธอทำงานนี้ให้"คะน้าจ่ายเองก็ได้" คะน้าพูดแบบเกรงใจก่อนที่จะรับชุดจากเจ้าของร้านมา"กลับกัน"คะน้าเดินตามมุกงามออกมา ทำไมวันนี้เพื่อนดูแปลกๆ ถามอย่างก็ตอบอย่าง[บ้านพักข้าราชการ]"พวกเขาไม่อยู่เหรอ" เข้ามาในบ้านก็ไม่เจอทั้งพายุและทศน ทั้งๆ ที่พวกเขายังอยู่ในช่วงลาพัก"คงออกไปธุระเราไม่ต้องรอหรอก" มุกงามเป็นคนตอบคะน้าขอตัวเอาของเข้าไปเก็บในห้อง และเธอก็อดโทรถามไม่ได้ว่าตอนนี้เขาอยู่ที่ไหนทำไมโทรศัพท์ถึงไม่เปิด ..แต่โทรไปก็ไม่มีสัญญาณเลยค่ำมืดวันเดียวกัน.."อุ๊ย" ลงจากรถก็เห็นคะน้ายืนเท้าสะเอวอยู่หน้าประตู"ตัวใครตัวมันนะเว้ย" ทศนกระซิบพูดกับพายุก่อนที่จะเดินผ่านคะน้าเข้าไปในบ้าน"ผมไปทำธุระมาครับ""แล้วทำไมไม่รับโทรศัพท์ล่ะคะ""สงสัยว่าแบตผมจะหมดแน่เลย" พายุทำทีเป็นล้วงโทรศั

  • ลวงรักแฟนเก่า   บทที่ 106

    พอได้ยินยอดเงินที่แม่ขอจากเขาแล้วมือเรียวก็เอื้อมไปขอโทรศัพท์คืนไม่อยากให้เขาคุยต่อแล้ว {"ถ้าไม่มีเงินสินสอดถึงหนึ่งล้านบาท ก็อย่ามาคุยกับลูกสาวของฉัน"} เสียงนี้ยังดังเล็ดลอดออกมา"แม่หยุดนะ" พายุไม่ยอมส่งโทรศัพท์คืนให้ เธอก็เลยต้องร้องบอกให้แม่หยุดพูดก่อน>>{"ได้ครับ ผมให้คุณสองล้านเลย ถ้าคุณสัญญาว่าจะไม่มายุ่งเกี่ยวกับคะน้าอีก"}"มันพูดเล่นหรือพูดจริงวะ" เสียงผู้ชายดังเข้ามาในสาย และคะน้าก็จำได้ว่ามันเป็นเสียงของพ่อ"ผู้พันคะ" คะน้าเรียกเขาให้หันกลับมามองเธอก่อน พอเขาหันกลับมาเธอก็ส่ายหน้าเล็กน้อยเป็นสัญญาณบอกว่าอย่าไปคุยเรื่องเงินกับพ่อกับแม่"เอามาเดี๋ยวกูพูดเอง" เสียงผู้ชายที่ดังมาตามสายยังคงพูดต่อ เหมือนว่ากำลังแย่งโทรศัพท์กันคุย"ไม่ต้องมายุ่งนะนี่ลูกสาวฉัน!""อ้าวอีนี่ลูกมึงก็ลูกกูเหมือนกัน">>{"ผมอยากให้พวกคุณตกลงกันให้รู้เรื่องก่อนค่อยโทรกลับมาแค่นี้นะครับ"} {"อย่าเพิ่งสิคุณ"} พอได้ยินว่าทางฝั่งนี้จะวางสายทางนั้นก็รีบเรียกเอาไว้ก่อน>>{"ถ้าจะตกลงอะไรก็ต้องคิดให้ดีก่อน เพราะพวกคุณกำลังคุยกับข้าราชการระดับสูง จะผิดคำพูดไม่ได้"} {"ได้ๆ แม่ตกลง ถ้าได้เงินสองล้านบาทจริงแม

  • ลวงรักแฟนเก่า   บทที่ 105

    ลวงรักแฟนเก่า บทที่ 105🔞"คิดถึงคุณจังเลย" พอเข้ามาในห้องนอนลับตาเพื่อนเท่านั้นแหละ พายุก็คว้าร่างของเธอเข้ามากอดไว้แน่น"คะน้าก็คิดถึงคุณค่ะ" ใบหน้างามแนบลงแผ่นอกของชายคนรักเบาๆแต่กอดกันอยู่เพียงไม่นานเขาก็โน้มลงมาขอจูบหญิงสาวยื่นริมฝีปากขึ้นไปรับจูบนั้นแบบรู้งานเสื้อผ้าที่สวมใส่อยู่ค่อยๆ ถูกปลดกระดุมออกโดยการช่วยกันคนละไม้ละมือ"ซี๊ดด ขอก่อนนะแล้วค่อยออกไปอาบน้ำกัน""ค่ะ อืออ" เนินอวบถูกของแข็งที่เขา จับถูไถอยู่เมื่อสักครู่สอดใส่เข้ามา ไม่ใช่แค่เขาหรอกที่ต้องการสิ่งนี้..เธอก็ต้องการมันเหมือนกันขาเรียวค่อยๆ แยกออกจากกันเองแบบไม่ต้องให้เขาใช้แรง แต่พายุก็ช่วยจับเพราะเธอไม่มีที่ยึดเหนี่ยว"เบาๆ นะคะ""ครับ" ใบหน้าคลอเคลียร์ฝังจูบลงซอกคอของหญิงอันเป็นที่รักเบาๆ พร้อมกับค่อยๆ ขยับ ดันสะโพกนั้นเข้าไปช่องกลางระหว่างขาเรียว "ไปที่เตียงดีไหมครับ"คะน้าส่ายหน้าตอบไป เขาคงอยากได้ในท่ายืนแต่คงกลัวว่าเธอจะเมื่อยขา"ซี๊ดด น่ารักจัง" ริมฝีปากหนาพรมจูบและสูดดมกลิ่นกายอันหอมละมุนพร้อมกับดันสะโพกเข้ามา"อ่ะ อ่ะ อื้อ" คนตัวเล็กเกาะร่างแกร่งไว้แน่น เพียงไม่นานพายุก็พาเธอมานอนลงที่เตียง เพราะตอนกระ

  • ลวงรักแฟนเก่า   บทที่ 104

    "ใครนั่งฮ.มาลงที่นี่" จากที่กำลังจะเม้าท์เรื่องของผู้พันคะน้า ตอนนี้เปลี่ยนมาพูดถึงเฮลิคอปเตอร์ที่เพิ่งจะลงจอด"ใครจะรู้ล่ะ ถ้าไม่ใช่เรือกลางทะเลก็ต้องเป็นท่านๆ นั่นแหละ" เรือกลางทะเลหมายถึงทหารที่ออกทำภารกิจอยู่บนเรือ ถ้ามีเหตุด่วนฉุกเฉินสามารถขอกลับฝั่งได้โดยเฮลิคอปเตอร์ แต่นั่นต้องผ่านการเซ็นต์ยินยอมจากคนที่มีอำนาจถือว่าเฮลิคอปเตอร์มาช่วยชีวิตแล้วกัน คะน้าไม่ได้สนใจ เพราะคิดว่าคงไม่ใช่เรื่องของตัวเองอยู่แล้ว ดีไปที่ขาเม้าท์มีเรื่องอื่นพูดคุยกันหญิงสาวนั่งทำงานจนถึงช่วงเย็นของวันเดียวกัน เธอก็รีบเก็บของแล้วกลับลงมาเพราะรู้สึกวิงเวียนศีรษะหนักมาก"?!?" ขาเรียวเก้าลงมาถึงขั้นสุดท้ายของบันได สายตามองไปเห็นผู้ชายที่ถือช่อดอกไม้ยืนอยู่เบื้องหน้า นี่เราคิดถึงเขามากเลยเหรอมองเห็นแสงตะวันที่สาดส่องมาเป็นเขาได้ยังไงเพื่อนๆ หลายคนที่ทยอยลงมาจากชั้นบนต่างก็หยุดไปตามๆ กัน ถ้าคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าไม่มีอะไรพิเศษก็คงทำให้คนอื่นหยุดมองไม่ได้ แต่นี่เขาถือช่อดอกไม้ช่อใหญ่มาก จนเป็นเป้าสายตาของทุกคนที่อยู่แถวนั้น"......" ชายหนุ่มที่ยืนหอบช่อดอกไม้ช่อใหญ่อยู่แปลกใจ ทำไมเธอถึงทำเหมือนว่าคนที่ยืนอยู่ตร

  • ลวงรักแฟนเก่า   บทที่ 103

    "ฉันมาขอพบคุณพ่อค่ะ" ไม่มีใครไม่รู้จักเธอในฐานะลูกสะใภ้ของท่านนายพลทศกัณฐ์"เชิญผู้พันได้เลยครับ" ทหารที่เฝ้าอยู่หน้าห้องเคาะส่งสัญญาณบอกท่านเล็กน้อย ก่อนที่จะเปิดประตูห้องให้"ว่าไงเรา" ทศกัณฐ์ลุกขึ้นจากเก้าอี้แล้วชวนให้ลูกสะใภ้มานั่งอีกมุมหนึ่งซึ่งเป็นมุมรับแขก"งามมีเรื่องจะมาขอร้องคุณพ่อค่ะ""มีเรื่องจะมาขอร้อง เรื่องอะไร""คือว่า..." มุกงามทนเห็นเพื่อนอุ้มท้องโดยไม่มีพ่อไม่ได้แล้ว เธอต้องรีบจัดการเรื่องทุกอย่างก่อนที่ท้องของคะน้าจะโตขึ้นมา ถึงแม้ทั้งสองจะไม่ได้พูดคุยเรื่องนี้กัน แต่ความคิดของมุกงามก็ไม่ได้ต่างจากคะน้าเลย ถ้าท้องของคะน้าโตขึ้นมาโดยที่ยังไม่แต่งงาน ยิ่งเธอเป็นข้าราชการด้วยแล้ว มันก็จะดูไม่ดีบางทีอาจจะถูกตรวจสอบเลยก็ได้[บนเรือ] เวลาผ่านไปเพียงไม่นานจากตอนที่มุกงามขอเข้าพบพ่อของสามี ก็ได้มีทหารที่ทำงานในห้องสื่อสารมาตามผู้พันพายุไปรับโทรศัพท์ถ้ามีคนโทรขึ้นมาบนเรือแบบนี้ทหารจะตกใจมาก เพราะถ้าไม่ใช่เรื่องด่วนและคนที่โทรเข้ามาไม่ใหญ่พอตัวก็ไม่สามารถที่จะทำแบบนี้ได้ ที่ตกใจส่วนมากคนที่ได้รับโทรศัพท์ มีแค่ไม่กี่เรื่องถ้าญาติไม่ป่วยหนักก็คือญาติเสีย"มันคงไม่มีอะไรหรอก ไ

  • ลวงรักแฟนเก่า   บทที่ 102

    "งามว่าไปหาหมอดีกว่า" คะน้าไม่ได้มีอาการแค่ตอนทำกับข้าว ตอนทานข้าวคะน้าก็ทานไม่ค่อยลง"นอนให้เต็มอิ่มสักคืนพรุ่งนี้ตื่นมาคงหายดี""ถ้าไม่หายพรุ่งนี้ต้องไปหาหมอกับงามนะ" มุกงามรู้สึกคาใจกับอาการที่เพื่อนเป็นอยู่ แต่เพื่อนยังไม่แต่งงานคงไม่ปล่อยให้ตัวเองท้องก่อนแต่งหรอกมั้ง เธอก็เลยไม่กล้าพูดกล้าถามออกมา นอกเสียจากพาไปให้หมอเช็คให้แน่ใจคะน้าทานข้าวต้มที่มุกงามทำมาให้แล้วก็นอนพักผ่อน มุกงามสั่งไว้ว่าห้ามทานยาตัวไหนทั้งนั้น คะน้าก็เลยไม่ทานที่มุกงามสั่งไว้แบบนี้เพราะถ้าเป็นแบบที่คิดไว้จริง กลัวจะมีผลกระทบ...จนถึงเช้าวันต่อมา..เมื่อคืนนี้คะน้าพยายามนอนให้หลับ บังคับตัวเองไม่ให้คิดอะไร พอตื่นขึ้นมาก็อาการดีขึ้น"ดีขึ้นแล้วแน่นะ""ดีขึ้นแล้วไม่เวียนหัวเหมือนเมื่อวาน ขอบใจมากนะงาม""ถ้าไม่ไหวก็กลับมาพักผ่อนนะ""จ้ะ" ทั้งสองก็เลยออกมาทำงานพร้อมกันคะน้าทำงานปกติ และอาการแบบเมื่อวานก็ไม่ได้เกิดขึ้นอีกเลยจนมาถึงช่วงเย็น ทั้งสองกลับมาเจอกันที่บ้านอีกครั้ง"วันนี้เป็นยังไงบ้าง" มุกงามเป็นห่วงเพื่อนตอนเที่ยงก็ยังโทรไปถามอาการ ถึงตอนเย็นก็ยังถามอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ"ไม่เป็นอะไรแล้ว""อาการอาเ

  • ลวงรักแฟนเก่า   บทที่ 101

    "พอดีเลยค่ะ" คะน้ายกมือขึ้นมามองแหวนวงที่เขาเพิ่งสวมให้ด้วยรอยยิ้มที่ยากจะบรรยายพายุเห็นรอยยิ้มเธอก็อดที่จะอมยิ้มไปด้วยไม่ได้ จะไม่ให้พอดีได้ยังไงเขาแอบวัดขนาดตอนที่เธอหลับอยู่"รอผมกลับมานะเราจะจัดงานแต่งกัน""ค่ะ" ใบหน้างามแนบลงกับอกแกร่งเบาๆเช้าวันต่อมา..เมื่อคืนนี้ไม่รู้เผลอหลับไปตอนไหน แต่พอตื่นขึ้นมาก็ไม่เห็นเขานอนอยู่ข้างๆ แล้ว"เขาไปแล้วเหรอ" หญิงสาวที่ร่างกายเปลือยเปล่าแต่ก็มีผ้าห่มคลุมร่างของเธออยู่ รีบลุกขึ้นแล้วคว้าผ้าเช็ดตัวพันรอบร่างกายไว้ ก่อนที่จะรีบออกมาจากห้อง"ทำไมออกมาแบบนี้" พายุออกจากห้องน้ำก็เห็นเธอมีแค่ผ้าเช็ดตัว"ฉันคิดว่าคุณออกไปแล้ว""ถ้าไปผมก็ต้องปลุกสิ ผมแค่มาอาบน้ำ"พอได้ยินเสียงปลดล็อกประตูห้องของทศน พายุก็รีบพาเธอเข้ามาในห้อง"คุณจะไปลงเรือตอนไหนคะ""คงสายๆ หน่อย""สายๆ เหรอ" เมื่อวานนี้เธอก็ลางานครึ่งวันแล้ว ถ้าลาวันนี้ไปส่งเขาอีกจะเป็นอะไรไหม"ส่งผมแค่นี้ก็ได้" เขาพอจะเดาได้ว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่"โทรมาหาฉันบ่อยๆ นะคะ""ครับ"[ที่ทำงานของคะน้า]"ผู้พันมองอะไรอยู่คะ" เพื่อนร่วมงานเห็นคะน้ามองไปทางท่าเรือก็เลยสงสัย"ป่านนี้เรือจะออกหรือยัง""เห็นว่าต

  • ลวงรักแฟนเก่า   บทที่ 100

    จากคนที่เคยพูดหยอกล้อ ตอนนี้นั่งเศร้าไม่ต่างกัน เพราะพรุ่งนี้มีคำสั่งขึ้นเรือแล้ว"เราขอย้ายดีไหมวะ""กว่าคำสั่งย้ายจะออกมา เป็นปีเลยนะ""ถ้ากูไม่อยู่แล้วเมียกูจะอยู่ยังไงล่ะ""เรียกเมียได้เต็มปากเลยนะ มึงขอเขาแต่งงานหรือยัง"เที่ยงวันเดียวกัน.."ทำไมคุณไม่โทรมาก่อนคะ" คะน้าลงมาก็เห็นเขายืนทำมาดเท่รออยู่หน้ารถแล้ว"ผมก็เพิ่งมาถึง" พายุพูดพร้อมกับเปิดประตูรถให้เธอขึ้น[ร้านอาหารนอกกอง]"ทำไมออกมาทานไกลจังคะ เดี๋ยวก็เข้างานไม่ทันหรอก""ผมอยากทำอะไรพิเศษๆ ให้กับคุณบ้าง""มีอะไรหรือเปล่าคะ" ทั้งสองคุยกันระหว่างรออาหารที่เพิ่งสั่งไป"พรุ่งนี้มีคำสั่งให้ขึ้นเรือแล้ว"ไม่มีคำพูดใดๆออกจากปากของผู้หญิงที่นั่งอยู่ตรงหน้า เพราะเธอพูดไม่ออก"ครั้งนี้ไม่รู้จะออกเรือกี่เดือน ถ้าทะเลสงบก็คงอยู่นานหน่อย""ค่ะ" เธอก็เป็นทหารเหมือนกันทำไมจะไม่รู้ แต่ถึงแม้เป็นทหารก็มีหัวใจ"ผมจะโทรมาหาคุณบ่อยๆ นะ" แต่ก่อนเคยเห็นแต่เพื่อนแย่งโทรขึ้นฝั่งกัน ครั้งนี้คงมีเขาร่วมด้วยอีกคนเพียงไม่นานอาหารก็ถูกยกมาบริการ ถ้าเขาบอกหลังทานข้าวก็คงจะดี แล้วตอนนี้ใครจะทานลงล่ะ"ทานนี่สิครับ" มือหนาตักอาหารวางใส่ชามข้าวให้คะน้าพ

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status