หลังจากที่แพรพรและไลลาแฟนสาวของเธอนั่งรถมาสักพักก็เดินทางมาถึง เซฟเฮาต์ส่วนตัวของคุณตาพินิจ คุณตาของเหมันต์ ซึ่งเป็นบ้านหลังใหญ่ อยู่ในอนาเขตพื้นที่เกือบร้อยไร่ มีรั้วขนาดใหญ่ล้อมรอบ และบริเวณโดยรอบมีต้นไม้ใหญ่ ปกคลุม ด้านหลังตัวบ้านติดแม่น้ำขนาดใหญ่ และมีบอดี้การ์ดยืนล้อมรอบประจำแต่ละจุดอยู่ทุกพื้นที่
“ ไลลาดีใจที่สุดเลย ที่ในที่สุ
ช่วงสายของวันหนึ่ง อยู่ ๆบ้านของตระกูล ศิริพันธุ์วงษ์ก็ได้รับรายงานว่า คุณธาดาและเหมันต์ได้รับอุบัติเหตุรถพลิกคว่ำ ในขณะที่พวกเขากำลังจะเดินทางกลับเขากต่างจังหวัด ตอนนี้ถูกนำตัวส่งโรงพยาบาลเป็นที่เรียบร้อยแล้ว สร้างความตกอกตกใจให้กับคนในบ้านเป็นอย่างมาก ต่างก็พากันสวดมนต์ภาวนาขอให้เจ้านายของพวกเขาปลอดภัย
“นายเห็นสิ่งที่แม่นายทำหรือยัง แล้วแบบนี้นายจะยังรัก และปกป้องผู้หญิงคนนี้อยู่อีกอย่างนั้นเหรอ” เหมันต์บอกกับคนที่กำลังนั่งตกใจกับสิ่งที่เจ้าตัวได้รับรู้ ด้วยความโกรธจัด “คุณเหมันต์อย่าทำอะไรคุณแม่นะครับ ผมจะคุยกับคุยแม่เอง ผมจะขอให้เธอหยุด แล้วเอาเงินมาคืนคุณ ผมขอร้องนะครับ”ลมหนาวละล่ำละลัก ขอร้องเหมันต์ด้วยความร้อนรน
หลังวันที่คุยกับเหมันต์วันนั้น ลมหนาวพยายามหาทางพูดและขอร้องแม่บุญธรรมของเขาให้เลิกเข้าบ่อนและให้หยุดเรื่องโกงเงินบริษัท โดยให้เหตุผลว่าเขาเป็นห่วง กลัวว่าคนอื่นจะจับได้ ทั้งที่จริง ๆแล้วเหมันต์รู้เรื่องทุกอย่างทั้งหมดแล้ว แล้วลมหนาวเองก็เป็นห่วงกลัวว่าเหมันต์จะทำอะไรวิภาถึงขั้นรุนแรง
ในทุก ๆวันหลังจากที่ว่างจากงานอื่น ๆแล้ว ลมหนาวก็มักจะเข้ามาช่วยพยาบาลพิเศษดูแลธาดาอยู่เป็นประจำ บางครั้งก็จะหาหนังสือมาอ่านให้ฟัง หรือไม่ก็มาช่วยป้อนข้าว หรือเช็ดตัวให้ ผิดกับวิภาที่มีฐานะเป็นภรรยาแท้ๆ เพราะตั้งแต่คุณธาดาป่วยเธอก็แทบจะไม่เข้ามาหาสามีของเธอในห้องนี้เลย จะเข้ามาก็แค่ประเดี๋ยวประด๋าวแล้วก็ออกไป ลมหนาวตั้งใจว่า เขาจะช่วยดูแลธาดาให้ดีที่สุด เพรา
“เกิดอะไรขึ้นครับ คุณแม่!! ทำไมคุณแม่มาอยู่ในห้องนี้ครับ” ลมหนาวถามแม่บุญธรรมของเขาออกไปด้วยความตกใจ “ใครแม่แก ยังจะมีหน้ามาเรียกฉันว่าแม่อีก สมใจแกแล้วสินะ ที่เห็นฉันตกอยู่ในสภาพแบบนี้ แกค
หนุ่มน้อยหน้าหวาน ที่ตอนนี้ย้ายตัวเองมาอยู่ที่ อ.ปากช่อง จังหวัดนครราชสีมา พร้อมกับเปิดร้านขนมเล็ก ๆ เป็นของตัวเอง ลมหนาวดูมีความสุข และยิ้มได้มากขึ้น ตั้งแต่ที่ย้ายมาอยู่ที่นี่ เพราะเขาได้เจอเพื่อนใหม่หลาย ๆ คน และทุกคนดูเป็นมิตร แล้วก็ใจดี ให้ความช่วยเหลือกับเขาตลอด
เหมันต์ขับรถมาถึงยังร้านขนมเล็ก ๆ ที่อยู่ในตัวอำเภอปากช่อง ของจังหวัดนครราชสีมา ตามที่คนของคุณตาของเขาบอกมา มันเป็นร้านขนมเล็ก ๆสีขาวสะอาดตา ตกแต่งได้อย่างน่ารักลงตัว ตามสไตล์เจ้าของร้าน และสิ่งที่ย้ำชัดว่าเหมันต์มาไม่ผิดที่ ก็คือชื่อร้าน “ขนมลมหนาว” ซึ่งชื่อนี้ก็คงจะมาจากชื่อของเจ้าของร้านที่แสนจะน่ารักนั่นเอง
เหมันต์ขับรถมาที่ร้านของลมหนาว เพื่อนั่งมองสุดที่รักของเขาเป็นครั้งสุดท้าย เพราะหลังจากวันนี้ไป เขาพยายามจะตัดใจ และปล่อยให้ลมหนาวได้ใช้ชีวิตกับลูกและเมียของตัวเองอย่างมีความสุข และเขาจะไม่เข้ามายุ่งวุ่นวาย ให้ลมหนาวได้รำคาญใจและเสียความรู้สึกอีกเลย “ขนมสูตรใหม่ที่พี่หนาวทำ
หลังจากงานแต่งของเหมันต์และลมหนาววันนั้น คีรินกับแสงดาว ก็ได้สานสัมพันธ์กันต่อ โดยชายหนุ่มมักจะเดินทางไปหาหญิงสาวที่ปากช่องในทุกครั้งที่มีโอกาส หรือในบางครั้ง เขาก็จะไปรับเธอมาที่บ้านของคุณตาพินิจ และพาเธอไปพบพ่อกับแม่ของเขาที่ต่างประเทศ ในช่วงครบรอบที่คบกันได้หนึ่งปี แล้วก็ไปด้วยกันทุก ๆปี จนตอนนี้พวกเขาคบกันจะเข้าปีที่ สามแล้ว
และแล้วงานแต่งงานระหว่างเหมันต์และลมหนาวก็ถูกจัดขึ้นอย่างหรูหราใหญ่โต ภายในโรงแรมระดับห้าดาว ภายในเครือของบริษัทของตระกูล ศิริพันธุ์วงษ์ แขกภายในงาน พร้อมใจกันใส่ชุดสีขาวตามตรีมงานที่ทั้งคู่ได้แจ้งเอาไว้ ดอกไม้สีขาวนับพันดอก ถูกนำมาจัดเป็นซุ้มเล็กซุ้มใหญ่ ภายในงานได้อย่างลงตัว คุณยาย พร้อมกับหลานสาวคนสวยทั้งแสงเดือนและแสงดาวก็ได้รับเกียรติให้เข้ามาร่วมงานครั
หลังจากที่ปรับความเข้าใจกันเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ลมหนาวก็ย้ายกลับเข้ามาอยู่ที่บ้านตระกูล ตระกูลศิริพันธุ์วงษ์ เหมือนเดิม พร้อมกับรับน้องนิวเด็กชายตัวน้อยมาอยู่ด้วย ส่วนร้านขนมที่อยู่ปากช่อง เขาก็ยกให้แสงดาวและแสงเดือนดูแลต่อ เพื่อเป็นการตอบแทน ที่ครอบครัวของพวกเธอดูแลเขามาอย่างดี ตลอดช่วงเวลาที่เขาอาศัยอยู่ที่นั่น
หลังจากที่ได้คุยกับคุณยายในวันนั้น ลมหนาวก็นำเรื่องนี้กลับมาคิด เขาจึงยอมกินอาหารที่เหมันต์ทำมาให้ และอนุญาตให้อีกฝ่ายเข้ามาช่วยงานในร้าน แต่ก็ยังคงเว้นระยะห่าง ระหว่างกันเช่นเดิม ซึ่งทำให้เหมันต์ถึงกับยิ้มกว้างออกมาอย่างดีใจ ที่ในที่สุด ลมหนาวก็เริ่มที่ยอมเปิดใจมากขึ้นกว่าเดิมแล้ว
หลังจากที่ออกจากโรงพยาบาลและได้พักฟื้นจนหายดีแล้ว เหมันต์ก็มาหาลมหนาวที่ร้านเหมือนเดิม แต่ครั้งนี้ เขาทำอาหารมาให้อีกฝ่ายด้วย พร้อมกับไปช่วยเปิดร้านจัดร้าน หยิบนั่นยกนี่ทุกอย่าง โดยที่ไม่รู้จักเหน็ดจักเหนื่อยและปริปากบ่นเลยสักครั้ง “ทำไมผู้ชายคนนี้ถึงได้เข้ามาในร้านได้ พี่เ
ช่วงบ่ายของวัน ที่อากาศค่อนข้างจะร้อนจัด แต่เหมันต์ก็ยังคงนั่งรออยู่ที่หน้าร้าน ตรงที่เดิมตั้งแต่ร้านยังไม่เปิด จนถึงตอนนี้ก็น่าจะหลายชั่วโมงแล้ว แต่เขาก็ไม่คิดที่จะลุกไปไหน ยังคงนั่งชะเง้อคอคอย เพื่อหวังว่าคนภายในร้านจะใจอ่อน ยอมออกมาเจอเขาบ้างสักครั้ง รถคันหรูสีดำสนิท เข้ามาจอดที่หน้าร้านขนมเล็ก ๆ
เหมันต์ขับรถมาที่ร้านของลมหนาว เพื่อนั่งมองสุดที่รักของเขาเป็นครั้งสุดท้าย เพราะหลังจากวันนี้ไป เขาพยายามจะตัดใจ และปล่อยให้ลมหนาวได้ใช้ชีวิตกับลูกและเมียของตัวเองอย่างมีความสุข และเขาจะไม่เข้ามายุ่งวุ่นวาย ให้ลมหนาวได้รำคาญใจและเสียความรู้สึกอีกเลย “ขนมสูตรใหม่ที่พี่หนาวทำ
เหมันต์ขับรถมาถึงยังร้านขนมเล็ก ๆ ที่อยู่ในตัวอำเภอปากช่อง ของจังหวัดนครราชสีมา ตามที่คนของคุณตาของเขาบอกมา มันเป็นร้านขนมเล็ก ๆสีขาวสะอาดตา ตกแต่งได้อย่างน่ารักลงตัว ตามสไตล์เจ้าของร้าน และสิ่งที่ย้ำชัดว่าเหมันต์มาไม่ผิดที่ ก็คือชื่อร้าน “ขนมลมหนาว” ซึ่งชื่อนี้ก็คงจะมาจากชื่อของเจ้าของร้านที่แสนจะน่ารักนั่นเอง
หนุ่มน้อยหน้าหวาน ที่ตอนนี้ย้ายตัวเองมาอยู่ที่ อ.ปากช่อง จังหวัดนครราชสีมา พร้อมกับเปิดร้านขนมเล็ก ๆ เป็นของตัวเอง ลมหนาวดูมีความสุข และยิ้มได้มากขึ้น ตั้งแต่ที่ย้ายมาอยู่ที่นี่ เพราะเขาได้เจอเพื่อนใหม่หลาย ๆ คน และทุกคนดูเป็นมิตร แล้วก็ใจดี ให้ความช่วยเหลือกับเขาตลอด