MasukShare
ตอนที่สี่สิบเจ็ด งานใหม่2
Terakhir Diperbarui:
2025-04-03 16:55:19ตอนที่สี่สิบเจ็ด งานใหม่
เถาโจวหย่งแวะมาพูดคุยเรื่องสำคัญในบ่ายวันหนึ่ง
“หลี่น่า ช่วงที่ผ่านมาเจ้าเคยพบชายท่าทางดีบ้างหรือไม่”
“มีเรื่องใดหรือ”
“มีผู้ว่าจ้างเจาะจงหญิงสาวลักษณะคล้ายเจ้า”
“อืม...หรือจะเป็นชายแปลกหน้าที่ข้าเคยเจอในร้านของอาหยวน”
เรื่องของอาหยวน เถาหลี่น่าย่อมบอกเล่าให้เถาโจวหย่ง
ซึ่งเป็นผู้เลี้ยงดูฟังอย่างไม่ปิดบัง
“คนผู้นี้น่าจะไม่ใช่ธรรมดา เขาเจาะจงขอเจรจากับเจ้าเอง”
&
Bab terkait
ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนที่สี่สิบแปด องค์ชายต่างแคว้น
ตอนที่สี่สิบแปด องค์ชายต่างแคว้นเขารู้หรือไม่ว่านางมิใช่เพียงเคยเป็นนางกำนัลธรรมดา แต่นางเป็นถึงนางอุ่นเตียงของอ๋องจ้าวห่าวหร่าน แล้วจะปลอมตัวอย่างไรไม่ให้ผู้อื่นจดจำได้กัน“แม่นางอาหลี่คิดทบทวนดูอีกทีเถิด งานนี้อาจช่วยให้เจ้าไม่ต้องหนีหัวซุกหัวซุนเช่นที่ผ่านมา ข้ารับปากว่าหากเจ้าต้องการ ข้าสามารถพาเจ้าไปอยู่ที่แคว้นเหลียงได้อย่างสุขสบาย ที่นั่นย่อมไม่มีผู้คนซึ่งตามล่าตัวเจ้าอย่างแน่นอน”องค์ชายหนุ่มพยายามเกลี้ยกล่อมเถาโจวหย่งครุ่นคิดใคร่ครวญก่อนจะหันมาพูดกระซิบกับสาวน้อยข้างกาย“ยามเจ้าออกมาจากตำหนักอ๋องไม่ได้มีข้อกล่าวหาใดติดตัวมา อีกอย่างฉู่กงกงได้ช่วยหาแพะโดยอ้างว่าเจ้าอาจโดนคนของชายาเอกจับตัวไป พวกเราสามารถใช้ข้ออ้างนี้พาตัวเจ้ากลับเข้าไปได้”“หัวหน้าอยากให้ข้ารับงานนี้หรือ”“ความจริงไม่อยาก แต่ที่องค์ชายเอ่ยมาก็ถูก หากเจ้าต้องการใช้ชีวิตอย่างสุขสบายคงต้องหนีไปอยู่ต่างแคว้นแล้ว”“เชอะ เหตุใดงานของข้าจึงมีแต่คนตามล่า ทีพวกท่านกลับลอยนวล ช่างไม่ยุติธรรม
Terakhir Diperbarui : 2025-04-04ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนที่สี่สิบเก้า ตำหนักอ๋อง
ตอนที่สี่สิบเก้าตำหนักอ๋อง จนได้เวลาเคลื่อนขบวน เถาหลี่น่าจึงแต่งกายด้วยชุดนางกำนัลของแคว้นเหลียงแล้วออกเดินทางไปพร้อมกับองค์ชายฮุ่ยหมิง โดยมีสายตาห่วงใยของหัวหน้าเถาโจวหย่งคอยมองส่งมาขบวนเชื่อมสัมพันธ์ระหว่างแคว้นเดินทางอย่างไม่รีบเร่ง ระหว่างทางพวกเขาได้รับการต้อนรับอย่างดี จนเถาหลี่น่าสุขสบายไม่น้อยเมื่อถึงวังหลวง ความตึงเครียดจึงเพิ่มขึ้นมาด้วยหญิงสาวต้องได้พบเจอกับคนรู้จักแล้วองค์ชายฮุ่ยหมิงเดินนำเครื่องบรรณาการซึ่งขนมาถวายแก่ฮ่องเต้แคว้นจ้าวส่งมอบให้ตามธรรมเนียม คำทักทายถามสารทุกข์สุกดิบถูกเอ่ยออกตามมารยาทอันดีเมื่อหมดเรื่องแทนที่เขาจะถอยไปยังที่นั่งซึ่งจัดไว้ กลับหันไปโค้งให้อ๋องจ้าวห่าวหร่านแล้วเอ่ยประโยคที่เตรียมไว้ออกมา“ข้ามีคนมาส่งคืนให้แก่ท่านอ๋อง” เถาหลี่น่าถูกนำออกมาอย่างเชื่องช้า“ท่านอ๋อง ฉู่หลันกลับมาแล้วเพคะ” สาวน้อยถลาไปกอดขาอ๋องสูงศักดิ์พลางหลั่งน้ำหูน้ำตานองหน้า“นางกำนัลฉู่หลัน เจ้าหายไปที่ใดมา” อ๋องจ้าวห่าวหร่านมองใบหน้างา
Terakhir Diperbarui : 2025-04-05ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนที่ห้าสิบ ลบร่องรอย (NC)
ตอนที่ห้าสิบ ลบร่องรอยฉู่หลันกลับมารับใช้อ๋องหนุ่มดังเดิม นางได้เข้าไปช่วยฝนหมึกในห้องอักษรอย่างใกล้ชิด เมื่อสังเกตเห็นกุญแจในสายคาดเอว นางกำนัลน้อยจึงเสแสร้งเย้ายวนเพื่อสร้างโอกาสให้ตนเอง“ท่านอ๋องเพคะ พวกเราลองทำกันที่โต๊ะอักษรบ้างดีหรือไม่เพคะ”นางกำนัลน้อยนั่งลงบนขอบโต๊ะแล้วเปิดแหวกกระโปรงยาวขึ้นมาจนเห็นขาเรียวขาวเนียน มือน้อยล้วงแหวกร่องชมพูสดเพื่อเปิดออกให้อ๋องหนุ่มได้ชมดู สาวน้อยใช้มือตนเองบดคลึงลูบไล้ยังร่องเสียวเพื่อยั่วเย้าล่อหลอก“หม่อมฉันอยากได้ท่อนกายใหญ่มาเติมเต็มแล้วเพคะ”อ๋องหนุ่มหันไปส่งสัญญาณให้องครักษ์เงากระจายตัวออกห่างก่อนจะก้าวเข้าแหย่คลึงร่องดอกไม้แดงอันสดฉ่ำ“อยากแต่หัววันเชียวหรือ เจ้านี่ช่างร่านเสียจริง”“หม่อมฉันห่างจากท่านอ๋องไปนาน ย่อมคิดถึงความแข็งแกร่งของพระองค์อย่างมากเพคะ”“ได้ ข้าจะตอกตรึงในร่องสวาทของเจ้าจนไม่อาจหุบขาได้เลยทีเดียว” อ๋องหนุ่มประกาศก้องก่อนจะล้วงแท่งเอ็นใหญ่ออกมา ร่างหนาผลักสาวน้อยลงนอนกับโต๊ะแล้
Terakhir Diperbarui : 2025-04-06ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนที่ห้าสิบ ลบร่องรอย2 (NC)
ตอนที่ห้าสิบ ลบร่องรอยอ๋องหนุ่มหงุดหงิดงุ่นง่านด้วยเพิ่งได้รับการเติมเต็มความร้อนเร่าได้ไม่กี่คราจึงยังไม่สาสมใจ แต่เขาย่อมไม่อยากขัดใจกับชายาเพียงด้วยนางกำนัลไร้ความสำคัญผู้หนึ่ง จึงไม่ไปซักถามให้มากความ ได้แต่ปล่อยเรื่องให้เงียบหายไปตามสายลมเมื่อได้ของที่ต้องการแล้ว องค์ชายฮุ่ยหมิงจึงขอตัวลากลับแคว้นโดยเร็วด้วยไม่ต้องการให้มีข้อผิดพลาดเกิดขึ้น ฮ่องเต้ของแคว้นจ้าวย่อมไม่ขัดขวางอีกทั้งยังฝากของกลับไปยังแคว้นเหลียงอีกหลายอย่างเพื่อความสัมพันธ์อันดีระหว่างแคว้นเถาหลี่น่าถูกพาตัวมาพบกันที่กลางทางนอกเมืองหลวง ขบวนเดินทางขององค์ชายต่างแคว้นเคลื่อนกลับอย่างรวดเร็วผิดกับขามาราวฟ้ากับดินเมื่อเข้าที่พักในโรงเตี๊ยมได้ ผู้ติดตามต่างฝ่ายต่างแยกย้ายกันทำหน้าที่คุ้มครองชายสูงศักดิ์ เหลือเพียงเถาหลี่น่าซึ่งไม่ได้ทำสิ่งใดจึงได้แต่นั่งลงในห้องครุ่นคิดถึงชีวิตต่อไป“คิดสิ่งใดอยู่หรือ”เสียงทุ้มนุ่มเอ่ยถามอย่างใส่ใจ“ข้ากำลังคิดว่าต้องจากแคว้นนี้ไปแล้ว” ด้วยไม่ได
Terakhir Diperbarui : 2025-04-07ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนที่ห้าสิบเอ็ด รัญจวนใจ
ตอนที่ห้าสิบเอ็ดรัญจวนใจองค์ชายหนุ่มตอบพลางถามกลับบ้าง“อ๋องนั่นร่วมรักกับเจ้าทุกคืนใช่หรือไม่”“ใช่ คืนละหลายครา”“เช่นนั้นระหว่างนี้ ข้าจะร่วมรักกับเจ้าทุกคืนคืนละหลายคราเช่นกัน”อ้าว...เดี๋ยว ได้ถามความยินยอมของนางหรือไม่เหตุใดพูดเองเออเองเช่นนี้องค์ชายฮุ่ยหมิงไม่ปล่อยให้สาวน้อยได้ทันคิด มือหนาจับร่างบางคว่ำหน้าแล้วสอดแทรกเข้ามาทางก้นนุ่มนิ่มอย่างรวดเร็ว เสียงตอกกระแทกกระทั้นดังขึ้นอีกคราอย่างดุเดือดป๊าบ ป๊าบ ป๊าบ“โอ๊ยยยย องค์ชาย แรงเกินไปแล้ว เบาหน่อยเถิด”“ข้าคิดว่าเจ้าชอบแรงๆเสียอีก”“แต่ท่อนกายของท่านใหญ่โตเกินไป ข้าจุก”“เช่นนั้นข้าจะเบาให้สักหน่อย”ชายหนุ่มเบาได้ไม่นานก็ตอกตรึงกระแทกแรงขึ้นอีกตามอารมณ์ร้อนแห่งกามราคะมือหนาสอดส่งมาบดขยี้ติ่งเสียวจนหญิงสาวสะท้านไหว เต้าอวบอิ่มถูกบดคลึงบีบเคล้นจนบี้แบนด้วยความเร่าร้อนแห่งการเสพสม
Terakhir Diperbarui : 2025-04-08ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนที่ห้าสิบสอง บาดเจ็บ
ตอนที่ห้าสิบสองบาดเจ็บ “เจ็บแผลหรือไม่” เถาหลี่น่าเอ่ยถามเสียงแผ่ว นางไม่เคยได้รับความคุ้มครองมาก่อน มิคาดว่าองค์ชายหนุ่มซึ่งเดิมทีนางคิดว่าเขาเป็นเพียงชายแปลกหน้ากลับเป็นคนแรกซึ่งให้การดูแลและคุ้มครองปกป้องนางอย่างใส่ใจ “หากจะบอกว่าไม่เจ็บก็คงโกหก เอาเป็นว่าเจ็บบ้างแต่พอทนไหว” “ท่านไม่ควรต้องกอดข้าไว้ น้ำหนักที่มากเกินไปทำให้กระแทกแรงจนเลือดออกมาก” “เจ้าเป็นสาวน้อยตัวเล็กเพียงนี้ไม่ได้เพิ่มน้ำหนักถึงเพียงนั้นหรอกอย่าได้คิดมากไป อีกอย่างเจ้ากับข้าได้ร่วมรักสอดใส่ทุกค่ำคืน นับว่าเจ้าเป็นอนุคนหนึ่งของข้าแล้ว ถึงไม่ได้แต่งตั้งอย่างเป็นทางการ ข้าก็ต้องดูแลเจ้าตามสมควร” “อนุหรือ?”&
Terakhir Diperbarui : 2025-04-09ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนที่ห้าสิบสาม สุขสบาย (กรุบกริบ)
ตอนที่ห้าสิบสามสุขสบายองครักษ์เคลื่อนขบวนอย่างระมัดระวังด้วยไม่อาจแน่ใจได้ว่าคนร้ายในวันนั้นเป็นฝ่ายใด จนถึงชายแดนจึงเริ่มผ่อนคลายขึ้นบ้าง ทหารเฝ้าเขตแดนเข้ามาตรวจตรา เมื่อเห็นว่าเป็นองค์ชายจากแคว้นตนเองจึงเร่งนำขบวนอย่างไม่รีรอ เถาหลี่น่าประคับประคององค์ชายฮุ่ยหมิงตลอดทางจนกระทั่งถึงตำหนักพักร้อนนอกเมืองจึงพอผ่อนคลายได้บ้าง “เอาล่ะ พักที่นี่ก่อนระยะหนึ่ง พวกเจ้ากระจายกันไปสืบหาว่าคนร้ายในวันนั้นเป็นพวกใดกันแน่” องค์ชายฮุ่ยหมิงตัดสินใจพักรอเพื่อให้บาดแผลหายสนิทดีก่อนกลับเข้าเมืองหลวงเถาหลี่น่าใช้ชีวิตอย่างสุขสบายด้วยแม้เป็นเพียงตำหนักนอกเมือง แต่ก็มีขันทีและนางกำนัลอยู่รับใช้ทุกหน้าที่ นางอยู่ในฐานะสตรีขององค์ชายจึงได้รับการดูแลอย่างไม่ขาดตกบกพร่อง “แม่นางเถาจะอาบน้ำหรือไม่เจ้
Terakhir Diperbarui : 2025-04-10ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนที่ห้าสิบสี่ รุนแรง (NC)
ตอนที่ห้าสิบสี่รุนแรงสองหนุ่มสาวตกลงกันอย่างจริงจังราวเป็นเรื่องการค้ามิใช่เรื่องสามีภรรยา จนเมื่อตกลงกันได้เรียบร้อย มือหนาของชายหนุ่มจึงเริ่มขยับเขยื้อนเข้าคลึงเคล้นสองก้อนเต้าซึ่งกระเพื่อมไหวหลอกล่ออยู่ตรงหน้า“พวกเราเปลือยร่างตกลงเป็นสามีภรรยากันอย่างเป็นทางการแล้ว ก็ควรทำเรื่องของสามีภรรยาให้สมบูรณ์ใช่หรือไม่”“เชอะ มิใช่ว่าพวกเราทำเรื่องสามีภรรยากันมาหลายคราแล้วหรือ”“จะกี่คราข้าก็ยังติดใจในตัวเจ้าเช่นเดิม เถาหลี่น่า เจ้าใช้ยาเสน่ห์ใดหรือไม่ เหตุใดข้าจึงอยากซุกไซ้สอดใส่ในร่องแคบของเจ้าอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน”“นั่นเป็นเพียงข้ออ้างของท่านต่างหาก ข้าหรือจะมียาเสน่ห์ใด หากมีข้าคงใช้กับผู้อื่นมิใช่ท่านแล้ว”“เอ่ยเยี่ยงนี้ คืนนี้อย่าหวังจะได้นอนเลย”“ข้าเคยกลัวหรือ”“เถาหลี่น่า เจ้ากล้ามาก”เพียงได้ยินว่าหญิงสาวอยากใช้เสน่ห์ของตนเองกับชายอื่น องค์ชายฮุ่ยหมิงก็จับร่างบางยกขึ้นกางขาสอดแทรกท่อนกายแกร่
Terakhir Diperbarui : 2025-04-11
Bab terbaru
ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนที่ห้าสิบห้า แผนการเป็นชายา
ตอนที่ห้าสิบห้า แผนการเป็นชายา “ข้านับเป็นคนแคว้นเหลียง จะนับญาติอันใดได้ พวกเขาแล้งน้ำใจกับมารดาถึงเพียงนั้น จะถามหาน้ำใจใดกับข้าได้หรือ”“อืม...ก็จริง”“หากข้าตั้งใจนับญาติกับพวกเขา อาจโดนคิดว่ากำลังหาทางยึดครองแคว้นจ้าวก็เป็นได้”“กลายเป็นเช่นนั้นไป”“คนแคว้นจ้าวต่างหวาดระแวงไม่เชื่อผู้อื่น แคว้นเราไม่ใคร่มีผู้ใดอยากเดินทางไปนักหรอก”“ยิ่งคนในราชวงศ์ยิ่งใช้ไม่ได้”เมื่อนึกถึงการโดนหลอกใช้ให้ขโมยของต่างๆที่ผ่านมา เถาหลี่น่าจึงเอ่ยคำนี้ออกมา“เจ้าเห็นด้วยกับข้าแล้วหรือ”“ข้าเห็นเช่นนี้ตั้งนานแล้ว”เมื่อไม่เห็นความสำคัญในการพูดคุยเรื่องของแคว้นจ้าว เถาหลี่น่าจึงเปลี่ยนมาสอบถามเรื่องในแคว้นเหลียง“ทุกวันนี้ ท่านดูแลงานด้านใดหรือ”“เดิมทีเสด็จพ่อไม่ได้มอบหมายให้ข้าทำงานด้านใดเป็นพิเศษ แต่หลังจากนี้ข้าจะทูลขอทำงานด้านการข่าว ดีหรือไม่”
ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนที่ห้าสิบสี่ รุนแรง2
บนโต๊ะอาหาร สองหนุ่มสาวพูดคุยกันแผ่วเบาราวกำลังหวานชื่น แต่เรื่องที่คุยกลับเป็น“คนของเราสืบหาอยู่นานยังไม่พบเบาะแสว่าคนร้ายในวันนั้นเป็นคนของผู้ใด พวกเขาล้วนเป็นนักฆ่าที่ถูกจ้างมา จึงไม่อาจเจาะลงไปถึงผู้ว่าจ้างได้”“ให้หัวหน้าของข้าช่วยดีหรือไม่”“อืม...ดี เจ้าเร่งติดต่อไป อ้อ...ชุดพวกนี้เจ้าชอบหรือไม่”“ชอบมาก ขอบคุณ”“ของพวกนี้ข้ามอบให้เจ้า อีกหน่อยจะมีมากกว่านี้”“อยู่ที่นี่สบายดีมาก อีกนานหรือไม่ที่พวกเราต้องเข้าไปในวังหลวง”“เจ้าไม่อยากไปล่ะสิ”“ย่อมไม่อยาก อยู่ที่นี่ข้าเป็นใหญ่ อยากทำสิ่งใดล้วนไม่มีผู้ใดขัดขวาง”“เอาเถอะ หากมีเวลา เจ้าก็หาทางออกมาพักผ่อนหย่อนใจหรือใช้ชีวิตที่ชอบได้”“ได้หรือ”“ย่อมได้ ข้าเองมีงานมาก อาจไม่มีเวลาปกป้องเจ้าได้ตลอดเวลา การที่เจ้าออกมาข้างนอกบ้างอาจดีกว่า”“ดี เยี่ยมเลย”เมื่อได้ยินเช่นนั้น รอยยิ้มแย้มเต็มหน้าจึงบัง
ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนที่ห้าสิบสี่ รุนแรง (NC)
ตอนที่ห้าสิบสี่รุนแรงสองหนุ่มสาวตกลงกันอย่างจริงจังราวเป็นเรื่องการค้ามิใช่เรื่องสามีภรรยา จนเมื่อตกลงกันได้เรียบร้อย มือหนาของชายหนุ่มจึงเริ่มขยับเขยื้อนเข้าคลึงเคล้นสองก้อนเต้าซึ่งกระเพื่อมไหวหลอกล่ออยู่ตรงหน้า“พวกเราเปลือยร่างตกลงเป็นสามีภรรยากันอย่างเป็นทางการแล้ว ก็ควรทำเรื่องของสามีภรรยาให้สมบูรณ์ใช่หรือไม่”“เชอะ มิใช่ว่าพวกเราทำเรื่องสามีภรรยากันมาหลายคราแล้วหรือ”“จะกี่คราข้าก็ยังติดใจในตัวเจ้าเช่นเดิม เถาหลี่น่า เจ้าใช้ยาเสน่ห์ใดหรือไม่ เหตุใดข้าจึงอยากซุกไซ้สอดใส่ในร่องแคบของเจ้าอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน”“นั่นเป็นเพียงข้ออ้างของท่านต่างหาก ข้าหรือจะมียาเสน่ห์ใด หากมีข้าคงใช้กับผู้อื่นมิใช่ท่านแล้ว”“เอ่ยเยี่ยงนี้ คืนนี้อย่าหวังจะได้นอนเลย”“ข้าเคยกลัวหรือ”“เถาหลี่น่า เจ้ากล้ามาก”เพียงได้ยินว่าหญิงสาวอยากใช้เสน่ห์ของตนเองกับชายอื่น องค์ชายฮุ่ยหมิงก็จับร่างบางยกขึ้นกางขาสอดแทรกท่อนกายแกร่
ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนที่ห้าสิบสาม สุขสบาย (กรุบกริบ)
ตอนที่ห้าสิบสามสุขสบายองครักษ์เคลื่อนขบวนอย่างระมัดระวังด้วยไม่อาจแน่ใจได้ว่าคนร้ายในวันนั้นเป็นฝ่ายใด จนถึงชายแดนจึงเริ่มผ่อนคลายขึ้นบ้าง ทหารเฝ้าเขตแดนเข้ามาตรวจตรา เมื่อเห็นว่าเป็นองค์ชายจากแคว้นตนเองจึงเร่งนำขบวนอย่างไม่รีรอ เถาหลี่น่าประคับประคององค์ชายฮุ่ยหมิงตลอดทางจนกระทั่งถึงตำหนักพักร้อนนอกเมืองจึงพอผ่อนคลายได้บ้าง “เอาล่ะ พักที่นี่ก่อนระยะหนึ่ง พวกเจ้ากระจายกันไปสืบหาว่าคนร้ายในวันนั้นเป็นพวกใดกันแน่” องค์ชายฮุ่ยหมิงตัดสินใจพักรอเพื่อให้บาดแผลหายสนิทดีก่อนกลับเข้าเมืองหลวงเถาหลี่น่าใช้ชีวิตอย่างสุขสบายด้วยแม้เป็นเพียงตำหนักนอกเมือง แต่ก็มีขันทีและนางกำนัลอยู่รับใช้ทุกหน้าที่ นางอยู่ในฐานะสตรีขององค์ชายจึงได้รับการดูแลอย่างไม่ขาดตกบกพร่อง “แม่นางเถาจะอาบน้ำหรือไม่เจ้
ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนที่ห้าสิบสอง บาดเจ็บ
ตอนที่ห้าสิบสองบาดเจ็บ “เจ็บแผลหรือไม่” เถาหลี่น่าเอ่ยถามเสียงแผ่ว นางไม่เคยได้รับความคุ้มครองมาก่อน มิคาดว่าองค์ชายหนุ่มซึ่งเดิมทีนางคิดว่าเขาเป็นเพียงชายแปลกหน้ากลับเป็นคนแรกซึ่งให้การดูแลและคุ้มครองปกป้องนางอย่างใส่ใจ “หากจะบอกว่าไม่เจ็บก็คงโกหก เอาเป็นว่าเจ็บบ้างแต่พอทนไหว” “ท่านไม่ควรต้องกอดข้าไว้ น้ำหนักที่มากเกินไปทำให้กระแทกแรงจนเลือดออกมาก” “เจ้าเป็นสาวน้อยตัวเล็กเพียงนี้ไม่ได้เพิ่มน้ำหนักถึงเพียงนั้นหรอกอย่าได้คิดมากไป อีกอย่างเจ้ากับข้าได้ร่วมรักสอดใส่ทุกค่ำคืน นับว่าเจ้าเป็นอนุคนหนึ่งของข้าแล้ว ถึงไม่ได้แต่งตั้งอย่างเป็นทางการ ข้าก็ต้องดูแลเจ้าตามสมควร” “อนุหรือ?”&
ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนที่ห้าสิบเอ็ด รัญจวนใจ
ตอนที่ห้าสิบเอ็ดรัญจวนใจองค์ชายหนุ่มตอบพลางถามกลับบ้าง“อ๋องนั่นร่วมรักกับเจ้าทุกคืนใช่หรือไม่”“ใช่ คืนละหลายครา”“เช่นนั้นระหว่างนี้ ข้าจะร่วมรักกับเจ้าทุกคืนคืนละหลายคราเช่นกัน”อ้าว...เดี๋ยว ได้ถามความยินยอมของนางหรือไม่เหตุใดพูดเองเออเองเช่นนี้องค์ชายฮุ่ยหมิงไม่ปล่อยให้สาวน้อยได้ทันคิด มือหนาจับร่างบางคว่ำหน้าแล้วสอดแทรกเข้ามาทางก้นนุ่มนิ่มอย่างรวดเร็ว เสียงตอกกระแทกกระทั้นดังขึ้นอีกคราอย่างดุเดือดป๊าบ ป๊าบ ป๊าบ“โอ๊ยยยย องค์ชาย แรงเกินไปแล้ว เบาหน่อยเถิด”“ข้าคิดว่าเจ้าชอบแรงๆเสียอีก”“แต่ท่อนกายของท่านใหญ่โตเกินไป ข้าจุก”“เช่นนั้นข้าจะเบาให้สักหน่อย”ชายหนุ่มเบาได้ไม่นานก็ตอกตรึงกระแทกแรงขึ้นอีกตามอารมณ์ร้อนแห่งกามราคะมือหนาสอดส่งมาบดขยี้ติ่งเสียวจนหญิงสาวสะท้านไหว เต้าอวบอิ่มถูกบดคลึงบีบเคล้นจนบี้แบนด้วยความเร่าร้อนแห่งการเสพสม
ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนที่ห้าสิบ ลบร่องรอย2 (NC)
ตอนที่ห้าสิบ ลบร่องรอยอ๋องหนุ่มหงุดหงิดงุ่นง่านด้วยเพิ่งได้รับการเติมเต็มความร้อนเร่าได้ไม่กี่คราจึงยังไม่สาสมใจ แต่เขาย่อมไม่อยากขัดใจกับชายาเพียงด้วยนางกำนัลไร้ความสำคัญผู้หนึ่ง จึงไม่ไปซักถามให้มากความ ได้แต่ปล่อยเรื่องให้เงียบหายไปตามสายลมเมื่อได้ของที่ต้องการแล้ว องค์ชายฮุ่ยหมิงจึงขอตัวลากลับแคว้นโดยเร็วด้วยไม่ต้องการให้มีข้อผิดพลาดเกิดขึ้น ฮ่องเต้ของแคว้นจ้าวย่อมไม่ขัดขวางอีกทั้งยังฝากของกลับไปยังแคว้นเหลียงอีกหลายอย่างเพื่อความสัมพันธ์อันดีระหว่างแคว้นเถาหลี่น่าถูกพาตัวมาพบกันที่กลางทางนอกเมืองหลวง ขบวนเดินทางขององค์ชายต่างแคว้นเคลื่อนกลับอย่างรวดเร็วผิดกับขามาราวฟ้ากับดินเมื่อเข้าที่พักในโรงเตี๊ยมได้ ผู้ติดตามต่างฝ่ายต่างแยกย้ายกันทำหน้าที่คุ้มครองชายสูงศักดิ์ เหลือเพียงเถาหลี่น่าซึ่งไม่ได้ทำสิ่งใดจึงได้แต่นั่งลงในห้องครุ่นคิดถึงชีวิตต่อไป“คิดสิ่งใดอยู่หรือ”เสียงทุ้มนุ่มเอ่ยถามอย่างใส่ใจ“ข้ากำลังคิดว่าต้องจากแคว้นนี้ไปแล้ว” ด้วยไม่ได
ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนที่ห้าสิบ ลบร่องรอย (NC)
ตอนที่ห้าสิบ ลบร่องรอยฉู่หลันกลับมารับใช้อ๋องหนุ่มดังเดิม นางได้เข้าไปช่วยฝนหมึกในห้องอักษรอย่างใกล้ชิด เมื่อสังเกตเห็นกุญแจในสายคาดเอว นางกำนัลน้อยจึงเสแสร้งเย้ายวนเพื่อสร้างโอกาสให้ตนเอง“ท่านอ๋องเพคะ พวกเราลองทำกันที่โต๊ะอักษรบ้างดีหรือไม่เพคะ”นางกำนัลน้อยนั่งลงบนขอบโต๊ะแล้วเปิดแหวกกระโปรงยาวขึ้นมาจนเห็นขาเรียวขาวเนียน มือน้อยล้วงแหวกร่องชมพูสดเพื่อเปิดออกให้อ๋องหนุ่มได้ชมดู สาวน้อยใช้มือตนเองบดคลึงลูบไล้ยังร่องเสียวเพื่อยั่วเย้าล่อหลอก“หม่อมฉันอยากได้ท่อนกายใหญ่มาเติมเต็มแล้วเพคะ”อ๋องหนุ่มหันไปส่งสัญญาณให้องครักษ์เงากระจายตัวออกห่างก่อนจะก้าวเข้าแหย่คลึงร่องดอกไม้แดงอันสดฉ่ำ“อยากแต่หัววันเชียวหรือ เจ้านี่ช่างร่านเสียจริง”“หม่อมฉันห่างจากท่านอ๋องไปนาน ย่อมคิดถึงความแข็งแกร่งของพระองค์อย่างมากเพคะ”“ได้ ข้าจะตอกตรึงในร่องสวาทของเจ้าจนไม่อาจหุบขาได้เลยทีเดียว” อ๋องหนุ่มประกาศก้องก่อนจะล้วงแท่งเอ็นใหญ่ออกมา ร่างหนาผลักสาวน้อยลงนอนกับโต๊ะแล้
ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนที่สี่สิบเก้า ตำหนักอ๋อง
ตอนที่สี่สิบเก้าตำหนักอ๋อง จนได้เวลาเคลื่อนขบวน เถาหลี่น่าจึงแต่งกายด้วยชุดนางกำนัลของแคว้นเหลียงแล้วออกเดินทางไปพร้อมกับองค์ชายฮุ่ยหมิง โดยมีสายตาห่วงใยของหัวหน้าเถาโจวหย่งคอยมองส่งมาขบวนเชื่อมสัมพันธ์ระหว่างแคว้นเดินทางอย่างไม่รีบเร่ง ระหว่างทางพวกเขาได้รับการต้อนรับอย่างดี จนเถาหลี่น่าสุขสบายไม่น้อยเมื่อถึงวังหลวง ความตึงเครียดจึงเพิ่มขึ้นมาด้วยหญิงสาวต้องได้พบเจอกับคนรู้จักแล้วองค์ชายฮุ่ยหมิงเดินนำเครื่องบรรณาการซึ่งขนมาถวายแก่ฮ่องเต้แคว้นจ้าวส่งมอบให้ตามธรรมเนียม คำทักทายถามสารทุกข์สุกดิบถูกเอ่ยออกตามมารยาทอันดีเมื่อหมดเรื่องแทนที่เขาจะถอยไปยังที่นั่งซึ่งจัดไว้ กลับหันไปโค้งให้อ๋องจ้าวห่าวหร่านแล้วเอ่ยประโยคที่เตรียมไว้ออกมา“ข้ามีคนมาส่งคืนให้แก่ท่านอ๋อง” เถาหลี่น่าถูกนำออกมาอย่างเชื่องช้า“ท่านอ๋อง ฉู่หลันกลับมาแล้วเพคะ” สาวน้อยถลาไปกอดขาอ๋องสูงศักดิ์พลางหลั่งน้ำหูน้ำตานองหน้า“นางกำนัลฉู่หลัน เจ้าหายไปที่ใดมา” อ๋องจ้าวห่าวหร่านมองใบหน้างา
