บทที่ 5 ~ พอร์ช 928
เบลล่าเม้มปากนิ่งแต่ยอมออกไปตามร่างสูงที่เดินนำทางไปยังด้านใน ลอบแอบมองบั้นท้ายหนั่นแน่นจากด้านหลัง ฟิตเปรี๊ยะพอดีกางเกงยีนส์ ซ้ายขวาซ้ายขวาตามจังหวะก้าวเดิน
‘บ้าจริง นี่เรากำลังแอบมองก้นจอมวายร้าย’
“พวกคุณชอบรถปีเจ็ดศูนย์กันหรือไง”
เบลล่าแสร้งพูดหาเรื่องหันเหความสนใจของตัวเอง เมื่อเดเมียนหยุดอยู่ที่หน้ารถพอร์ชรุ่นเก้าสองแปด ผลิตเมื่อปีหนึ่งเก้าเจ็ดแปด รถสีดำมันปลาบภายในทำใหม่ทั้งหมด หนังสีน้ำตาลอ่อนอย่างดีและพวงมาลัยสั่งทำพิเศษจากไม้เรดวู้ด
บรื้น บรื้น!
แค่ได้ยินเสียงสตาร์ทรถชีพจรของเบลล่าพลันเต้นรัว เธอไม่เคยนั่งเจ้ารถรุ่นนี้มาก่อน นึกถึงความเสี่ยงที่ไปกับเขาสองต่อสองกับการได้ลองนั่งเจ้าเก้าสองแปด เหลือบตามองร่างแกร่งหลังพวงมาลัยอีกครั้งอย่างชั่งใจ
ขอเลือกนั่งรถคลาสสิกแล้วกัน ส่วนเจ้าบอสนี่คงพอรับมือได้
“คุณยกเครื่องใหม่ใช่ไหม”
เสียงหวานถามขึ้นทันทีเมื่อเข้ามานั่งในรถ เดเมียนสังเกตเห็นแต่แรกแล้วว่าเบลล่าชอบรถคันนี้ และแน่นอนเขามีมันไว้ในครอบครองเพราะเจ้าเก้าสองแปดมันช่วยดึงดูดสาวได้เป็นอย่างดี รูปทรงแปลกเร้าใจทำให้อัตราการเต้นหัวใจแรงขึ้นได้โดยไม่รู้ตัว
“ใช่ เครื่องเก่ามันใช้ไม่ค่อยได้ ผมเลยยกเปลี่ยนใหม่ คงระบบเดินเครื่องแบบคงเดิม”
รถเก่าคลาสสิกออกแบบมาค่อนข้างแคบทำให้ทั้งสองคนใกล้ชิดเบียดกัน มือสีเข้มคว้าเกียร์กระปุกเข้าเกียร์หนึ่งเฉียดชายกระโปรงเดรสไปเพียงเล็กน้อย
ลิฟต์ครางครืดเมื่อเริ่มไต่ระดับลงเพราะมีน้ำหนักของรถ แล้วพลันเริ่มฉุกคิดว่าตัวเองตัดสินใจถูกต้องหรือเปล่าที่นั่งรถลงมาพร้อมกับเขา และเมื่อลิฟต์จอดที่ชั้นจีเดเมียนก็ขับเจ้าเก้าสองแปดออกจากอู่ทันที
“เดี๋ยว! นี่คุณจะไปไหน”
“ผมจะเป็นคนไปส่งคุณเอง”
มือใหญ่คว้าเกียร์อีกครั้งเข้าเกียร์สี่ซึ่งเป็นเกียร์สุดท้าย รถรุ่นเก่าระบบเกียร์ยังเป็นเกียร์กระปุกและมีแค่สี่เกียร์ แต่ด้วยเพราะการยกเครื่องใหม่ทำให้ความเร็วของเจ้ารถคลาสสิกเร็วกว่าปกติ
“ไม่ได้”
“ทำไมไม่ได้”
“ฉันต้องไปอู่ก่อน”
“แล้วยังไง ก็ไปส่งที่อู่”
“นั่นล่ะไม่ได้”
เดเมียนมองหน้าเบลล่าด้วยความสงสัย ร่างระหงในชุดเดรสชมพูหวานแหววมือจับคอนโซลหน้าไว้เก็งตัวแข็ง เขาจึงผ่อนคันเร่งลงอยู่ในระดับที่คิดว่าหญิงสาวพอรับได้
“ส่งตรงชายหาดเดี๋ยวฉันหาทางกลับเอง”
“ไม่ ผมไม่เคยทำแบบนี้ ผมจะไม่ลับ ๆ ล่อ ๆ”
“ลับ ๆ ล่อ ๆ อะไรไม่ทราบ เราไม่ได้เป็นอะไรกัน จะมาใช้ศัพท์พวกนี้กับฉันไม่ได้”
เบลล่าเอียงหน้าไปหน้าถลึงตาใส่ร่างแกร่งที่ยังขับรถราวกับว่าพวกเราทำแบบนี้กันมานับครั้งไม่ถ้วน ลูกมึนของเดเมียนทำให้เบลล่ายอมแพ้ในที่สุด
“ก็ได้ ไปส่งฉันที่คอนโด มันอยู่ถัดไปไม่ไกล ฉันจะได้เปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนไปอู่”
“ผมรู้จัก”
สาวน้อยเอนตัวออกห่างจากคอนโซลหน้ารถแล้ว หันมองด้วยดวงตามีคำถาม
“มีใครบ้างที่ไม่รู้ว่าคุณพักอยู่ที่ไหน”
เดเมียนเฉไฉตอบไปทั้งที่เขารู้มาจากโซเฟีย แต่ถ้าขืนให้เบลล่ารู้ว่าเขาแอบถามมาจากเด็กในสังกัดมีหวังโซเฟียจะไม่ยอมบอกอะไรเขาอีก ถึงแม้ว่าจะไม่ได้มาฟรี ทุกเรื่องมีราคาที่ต้องจ่าย รวมไปถึงค่าซ่อมของเจ้ารถคาเมโรสีเหลืองสุดแสบตาคันนั้นด้วย
ตลอดระยะทางไม่ไกลนักจากอู่เข้าเขตตัวเมืองที่ตั้งของคอนโด ภายในรถเงียบงันมีเพียงแต่เสียงเพลงไม่ดังนักที่ชายหนุ่มกดเปิดจากรายการวิทยุทั่วไป เพลง ILYSB ของ Lany พลันดังขึ้น
Oh, my heart hurts so good
I love you, babe, so bad, so bad
Oh, oh my heart hurts so good
I love you, babe, so bad, so bad
Oh, oh my heart hurts so good
I love you, babe, so bad, so bad
“คุณไม่ชอบเพลงของเลนี่เหรอเบล ดูคุณหงุดหงิด”
เบลล่าหันมองแปลกใจ เธอไม่คาดมาก่อนว่าผู้ชายที่ดูแมนชาตรีอย่างเขาจะฟังเพลงเลนี่
“คุณรู้จักเพลงของเลนี่ด้วยเหรอ”
“ทำไม คุณคิดว่าผมฟังเพลงอะไร เพลงคันทรีหรือเพลงร็อกงั้นเหรอ”
“เปล่า แค่แปลกใจ ฉันไม่ได้หงุดหงิดเพราะเพลงของเลนี่ ค่อนข้างชอบด้วยซ้ำ”
“ยังมีเรื่องของผมที่คุณต้องแปลกใจอีกมาก เบลล่า”
นัยน์ตาสีเทาอมน้ำเงินลอบแอบมอง ร่างระหงสวมชุดที่ดูก็รู้ว่าเป็นของโซเฟีย เพราะขนาดไซซ์ของชุดไม่พอดีกับเธอ ตัวเดรสคับรัดรึงไปทุดสัดส่วนนูนเว้า เนินทรวงอกแทบล้นออกจากคอเสื้อเห็นเป็นร่องใหญ่สวย ขาเรียวยาวสีน้ำผึ้ง ที่เบลล่าพยายามอย่างยิ่งตั้งแต่ขึ้นรถที่จะหดขา แต่ไม่เป็นผล ไม่สามารถปกปิดเรียวขาเพรียวยาวได้เพราะชายกระโปรงรั้งสูงขึ้นอีกเมื่อเธอนั่งอยู่ในเบาะเล็กรถพอร์ช ร่างสูงขยับตัวอย่างอึดอัดเพราะเป้ากางเกงเริ่มตึงแน่น
เอี๊ยด!
มือใหญ่หมุนพวงมาลัยมือเดียวก่อนเหยียบเบรกเปลี่ยนเกียร์ทำให้ล้อหลังสะบัดแฉลบไปทางขวาจนร่างนุ่มตัวเอนกระทบไหล่กำยำ ร่างสูงได้โอกาสยกแขนโอบไว้ก่อนปล่อยกลับมาเปลี่ยนเกียร์อีกรอบเข้าเกียร์หนึ่ง รถกระตุกพุ่งต่อไปยังอาคารจอดรถด้านในวิ่งวนเข้าสู่ลานจอดรถ
“เฮ้ คุณส่งฉันที่ตรงทางเข้าชั้นนี้เลย”
เดเมียนขับวนรถไปตามรูปลู่รถสำหรับขึ้นอาคารที่จอดรถที่ขดเป็นวงกลมคล้ายเกลียวของขนมโปเต้
“ผมว่าคุณเลือกที่อยู่ได้เจ๋งเป็นบ้า ดูสิแค่ทางขึ้นลานจอดรถยังระทึกใจขนาดนี้”
“คุณคงไม่คิดอย่างนั้นหรอก ถ้าวันไหนต้องคุณเมากลับบ้าน”
ชั้นเจ็ดบีเป็นชั้นลานจอดรถที่มีคนนำรถมาจอดไม่มากนัก เป็นลานจอดที่อยู่ใกล้กับชั้นที่เธออยู่มากที่สุด เดเมียนหักพวงมาลัยอีกรอบรถพอร์ชสีดำมันเงาเลี้ยวจอดเข้าซองจอดพอดีขนาบข้างด้วยรถอีกสองคันที่จอดอยู่ก่อนแล้ว
“ทำไมไม่จอดตรงที่ประตูทางเข้าให้ฉันต้องเสียเวลาเดิน”
“มันท้าทายดี”
เสียงทุ้มตอบตอบเลี่ยงคำถาม เพราะใจเขาคิดไปอีกอย่างแต่จะตอบเธอได้อย่างไรว่าพอขึ้นมาถึงชั้นเจ็ดบี ตาสอดส่ายมองหาที่เหมาะสำหรับจอดพลอดรัก แล้วพอแวบเห็นเจ้าสองคันนี้เขารีบหักพวงมาลัยตวัดเข้าซอง
บทที่ 6 ~ ไม่ มี วัน ไอ้ คน เฮง ซวย“ฉันไม่ขอบคุณหรอกนะที่มาส่งเพราะฉันไม่ได้ขอ และไม่มีครั้ง..อื้อ”เสียงนุ่มหวานหายไปพร้อมจุมพิตจากร่างแกร่งที่ดึงกระชากร่างนุ่มเข้าหาเสียก่อนที่เธอจะทันได้ลงจากรถร่างเล็กกว่าดิ้นใช้ศอกยันอกแกร่งไว้ แต่เธอสู้แรงชายแข็งแรงกว่ามากไม่ได้ เดเมียนยกร่างอวบอิ่มขึ้นนั่งตัก เบลล่ายังขืนตัวเตะขาไปมา มือใหญ่จับขาเธอไพล่มายกเท้าคร่อมตัวเขาทุลักทุเลในรถคันเล็ก กดลำแขนโอบด้านหลังกระชับให้ร่าวนุ่มชิดอกแกร่งบังคับริมฝีปากเย้ายวนรสเชอรี่เปิดออก แทรกลิ้นสอดใส่เข้าโพรงปากเชื่องช้า จับข้อมือเรียวทั้งสองข้างไว้ด้วยฝ่ามือเดียว อีกข้างกดท้ายทอยให้อยู่นิ่ง“เบล จูบผมสิ ใช้ลิ้นคุณ”รสชาติเดมียนคล้ายบุหรี่ที่เพิ่งสูบก่อนอาบน้ำ เจือจางไปกับรสกาแฟมื้อเช้า แอร์ในรถเย็นฉ่ำแต่ร่างแกร่งกลับร้อนดั่งไฟ ชื้นด้วยเหงื่อปากเย้ายวนเผลอใจเผยอรับจูบร้อนแรงอย่างช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ ลิ้นเล็กสีชมพูไม่เชื่อฟังคำสั่งจากหัวสมองของเธออีกแล้ว พันเกี่ยวตวัดตอบเขาอย่างเร่าร้อน แว่วเสียงทุ้มพร่าครางต่ำ ดึงผมเธอให้แหงนใบหน้าขึ้นก้มลงซุกลำคอแอ่นโค้ง ออกแรงดูดจนเสียงหวานสั่นสะท้าน“ไม่! ฮัทเตอร
บทที่ 7 ~ ลอเรนลูคัสเงยหน้าจากกระโปรงรถคาเมโรในอู่ซ่อมทีมอัลฟ่าฮัทเตอร์ เจ้าแก่สีเหลืองอ๋อยคันนี้ต้องยกเครื่องใหม่แล้วจริง ๆ ของเก่าดึกดำบรรพ์ที่มาพร้อมกับรถมันเกินเยียวยาแล้วหนุ่มร่างสูงใหญ่ผมดำเหลือบสายตาสีนิลขึ้นจากหน้ากระโปรงรถไปยังเทพธิดานักแข่ง ผมบลอนด์ตัดสั้นพอดีกรอบหน้าหวานปานน้ำผึ้ง เสื้อกล้ามสีขาวกางเกงยีนส์เก่ามือสองที่ตัดขาเองสั้นจู๋จนแทบเห็นแก้มก้นบ้าฉิบ ให้ตายเถอะ! ลูคัสลอบสบถ ไอ้ท่อนล่างเจ้ากรรมดันตั้งท่าชักธงรบเพียงแค่เหลียวมองร่างเล็กแวบเดียว“เป็นอะไรไปลุค”โซเฟียเงยหน้าขึ้นจากจอโทรศัพท์พอดีกับลูคัสที่กำลังทำหน้าบอกบุญไม่รับ“ทีไอ้เดเมียนเรียกมันบอส แล้วทำไมถึงเรียกฉันว่าลุคเฉย ๆ”“อ้าว! ก็ลุคไม่ได้เป็นเจ้านายฉันนี่” เสียงหวานนุ่มแย้งขึ้น คิ้วขมวดยุ่ง ดูท่าลูคัสจะอารมณ์เสียสุด ๆ“แล้วเป็นอะไรถ้าไม่ใช่เจ้านาย”เทพธิดานักแข่งยักไหล่แล้วลุกขึ้นเดินเข้ามาชะโงกหัวเข้าไปในกระโปรงหน้ารถ เสื้อกล้ามรั้งขึ้นจนเผยแผ่นหลังบอบบางพ้นขอบกางเกง สะโพกกลมกลึงได้สัดส่วน ‘บ้าฉิบ!’“เรียบร้อยแล้วเหรอ”“อืม แค่พอไปได้ เดี๋ยวสั่งเครื่องมาใหม่ค่อยว่ากัน”ลูคัสรีบเดินเลี่ยงออกมาทางข้างต
บทที่ 8 ~ ดีลตื๊ด..ตื๊ด..นึกถึงก็โทรเข้ามาพอดีเลยเพื่อนสาว “ไฮ เบล ทำอะไรอยู่”“กำลังขับรถอยู่ ว่าไงเหรอลอเรน”“พรุ่งนี้มีปาร์ตี้เลี้ยงฉลองที่บ้าน เลยโทรมาชวน”“มีใครไปบ้าง”“ไม่มีเดเมียน”“โอเค ปาร์ตี้อะไร”“ปาร์ตี้สระน้ำ เอาให้เซ็กซี่นะ ดาราชายมากันเพียบ”เบลล่ายิ้มมุมปาก ลอเรนมักหาทางนัดเดทดาราชายให้เธอเป็นประจำจนกลายเป็นข่าวซุบซิบ ทำเอาปาปารัสซีตามติดเธอในบางช่วงเพื่อหารูปถ่ายแจ็กพอตไปขาย“อีกแล้วเหรอลอเรน อย่าให้มีปาปารัสซีนะ ฉันเข็ดขยาดกับกองทัพพวกนั้นแล้ว”“บอดี้การ์ดพร้อมไม่ต้องห่วง อย่าลืมนะ เซ็กซี่”“ใครจะเซ็กซี่สู้เธอได้ แม่สาวบาร์บี้”ลอเรนหัวเราะเสียงใสถูกใจก่อนวางสาย เบลล่าเป็นเช่นนี้เสมอตั้งแต่คบกันมาหลายปี ยังคงเป็นคนมองโลกแง่ดี ไม่ขี้อิจฉาเหมือนผู้หญิงคนอื่น ลอเรนจึงปล่อยตัวสบายใจเมื่ออยู่กับหล่อน“เดเมียน ขอให้คุณอย่ามาเลยนะ ฉันไม่อยากจะผิดคำพูดเพื่อนเลยจริง ๆ”สิ้นคำบ่นจึงยกโทรศัพท์ขึ้นเข้าแอพอินสตราแกรม ถ่ายเซลฟี่ตัวเองข้างสระว่ายน้ำที่บ้านแล้วโพส“ไฮ ปาร์ตี้สระว่ายน้ำคืนพรุ่งนี้ มีใครสนใจบ้าง?”“ไงนิค”เบลล่าเอ่ยทักเมื่อเข้ามาถึงอู่ในตอนเช้าวัดถัดมา นิค ซินแคลล
บทที่ 9 ~ ปาร์ตี้ริมสระ อีกแล้วแปร๋น....ความวุ่นวายและเสียงบีบแตรรถดังตรงหน้าประตูทางเข้าบ้านลอเรนในย่านเบเวอร์ลีฮิลส์ เบลล่ายืนพิงรถหรูสีแดงแบบเปิดประทุนรอโซเฟียอยู่ใกล้ทางเข้าประตูเหล็กหน้าบ้านในที่สุดก็เห็นเจ้าคาเมโรสีเหลืองสดเลี้ยวหัวมุมถนน จากฝีมือลูคัสทำให้เจ้าเบตตี้ซ่อมเสร็จเร็วทันใจ เจ้าแก่สีเหลืองวิ่งเอื่อย จนกระทั่งจอดลงตรงที่เบลล่ายืนอยู่จึงเห็นว่าลูคัสเป็นคนขับมาส่งพ่อปีศาจนักแข่งหวงลูกทีมอย่างกับจงอางหวงไข่“ลุคกลับไปได้เลยเดี๋ยวโซเฟียไปค้างกับเบล”ปัง!โซเฟียปิดประตูโบกมือลาลูคัสที่นั่งหน้าบึ้งอยู่หลังพวงมาลัย เธอรู้ดีว่าตามปกติโซเฟียมักไม่ค่อยได้ออกไปไหนเพราะลุคจำกัดการเที่ยวของนักแข่งทีมตัวเอง ยิ่งใกล้ออกทัวร์นาเมนท์แบบนี้ยิ่งต้องระวังตัวรักษาสุขภาพให้ดี“ไม่ต้องห่วงลูคัส เบลจะดูแลโซเฟียอย่างดี”ลูคัสมองหน้าเบลล่า เสียงหวานรับปากอย่างดีแต่ใครจะไปเชื่อสาวน้อยหน้าใสที่ยังเอาตัวเองไม่รอดจากการจ้องเขมือบของหมาป่าเดเมียน ทอดถอนใจตัดสินใจออกรถกลับไปเพราะทำอะไรไม่ได้ อย่างน้อยคืนนี้เดเมียนก็อยู่ที่งานด้วย ถ้ามีปัญหาเกิดขึ้นเพื่อนรักคงโทรศัพท์ไปบอกแต่เขาจะไม่บอกสองสาวนี่ห
บทที่ 10 ~ คนหื่นกาม!“ทำไมต้องตายห่า นิค”“เดเมียน”“ใช่ฉันเห็นแล้ว”“จะบ้าหรือเบล! ใคร ๆ เขาก็รู้กันทั้งนั้นว่าเดเมียนจ้องคุณอยู่”“ใคร ๆ เขาก็รู้กันทั้งนั้นหมายความยังไงนิค ขนาดฉันยังไม่รู้เลย”“โอ๊ย! บ้าฉิบเบล คุณนี่มันเหลือเชื่อ ผมจะไม่บอกคุณหรอกว่ามันหมายความว่ายังไง เพราะคุณทำผมซวยเมื่อกี้”ปากสวยเย้ายวนง้ำเข้าหากัน มือเล็กยังจับเอวนิคไว้ให้ดูเหมือนทั้งคู่กอดกัน“ยังอยู่ในดีลนะนิค”หนุ่มอ่อนวัยกว่าก้มมองซีอีโอสาว ใจนึกกลัวแทน เบลล่าริอาจเล่นกับไฟ ถ้ามันลวกมือก็อย่าร้องแล้วกัน แล้วเบือนหน้าไปหาโซเฟียเหมือนขอความช่วยเหลือโซเฟียที่เฝ้ามองเหตุการณ์ทั้งหมดอยู่ด้านข้างเริ่มเห็นท่าไม่ดี เธอส่ายหน้าให้นิคอย่างช่วยอะไรไม่ได้ ลอบแอบมองหน้าบอสกำลังยืนทำหน้าเหมือนหมีโดนต่อย ฮุคใหญ่หมัดน็อกเลยทีเดียวเรียนผูกเรียนแก้เองนะเพื่อน บอสจัดการเองแล้วกันไม่ขอยุ่งโซเฟียรีบเผ่นออกมุ่งตรงไปทางลอเรนทันที“เบลหาเรื่องแล้วไหมล่ะ”“ใช่ลอเรน หาเรื่องใส่ตัวแท้ ๆ”สองสาวส่ายหน้าให้กันก่อนหยิบแก้วไวน์บนถาดเครื่องดื่มขึ้นชนแก้วกันราวกับกำลังเฉลิมฉลองเมื่อไม่กี่ชั่วโมงที่แล้วเดเมียนรีบหาทางปลีกตัวมาจากมื้อค
บทที่ 11 ~ สุดยอดเลยลอเรนอากาศเริ่มเย็นลง คนในงานบางส่วนทยอยกลับกันบ้างแล้ว ที่เหลือก็คนเมาและพวกหาความสุขกับเซ็กซ์เท่านั้นเบลล่าเดินลงสระปทางบันไดปูนด้านน้ำตื้น ค่อยไถลตัวลงไปจนถึงช่วงหน้าอก ย่อตัวลงอีกนิดเพื่อให้น้ำในสระปกปิดชุดบิกีนี่สีแดงสด น้ำค่อนข้างเย็นจนทำให้ขนตามตัวลุกชัน ตอนนี้ใจเธอต้องการบางสิ่งเพื่อช่วยเรียกสติจากฤทธิ์แอลกอฮอล์และอาการหึงหวงที่แล่นขึ้นกระทันหันร่างระหงค่อยเดินไปถึงริมสระ วางแก้วไวน์ที่หมดแล้ว กวักมือเรียกพนักงานขอแก้วใหม่ ยกข้อศอกขึ้นทั้งสองข้างเท้าแขนลงไปกับขอบสระ นอนพับศีรษะลงพักบนท่อนแขนเรียวสวยของตัวเอง บ่นพึมพำคนเดียว“เฮ้อ เหนื่อยจังเลย”“เหนื่อยแล้วทำไมถึงไม่กลับห้อง”ร่างบางสะดุ้งเมื่อได้ยินเสียงก่อนรู้สึกถึงอกแกร่งอุ่นแนบลงมาแผ่นหลัง กายร้อนจัดเบียดชิด เบลล่าพยายามยันตัวออก แต่คนร่างโตเท้าฝ่ามือกับขอบสระ กักขังเธอไว้ในอ้อมแขนกำยำ“ถอยออกไป!!”เสียงนุ่มตวาดใส่ระคนตื่นตระหนก ทั้งฤทธิ์แอลกอฮอล์ ทั้งหึงหวง แผ่นอกแกร่งด้านหลังกระเพื่อมขึ้นลงด้วยแรงหัวเราะ อกแกร่งชิดเข้ามา ดันกายแกร่งแข็งขึงด้านล่างใต้น้ำเข้าสะโพกกลมสวย“ไม่เบล คุณเล่นสนุกมามากพอแล้ว
บทที่ 12 ~ ไวรัลเสียงหัวเราะหวานใสดังก้องสะท้อนไปกับโลหะเครื่องยนต์ในอู่ซ่อมรถ ลูคัสชะโงกหน้าลงมาจากชั้นสี่ เห็นนักขับสาวกับพวกทีมอัลฟ่าฮัทเตอร์ก้มดูโทรศัพท์ในมือจนหัวแทบติดกัน“เกิดอะไรขึ้น”โซเฟียเงยหน้าขึ้นมองไปยังชั้นสี่ ส่งยิ้มพรายเจ้าเล่ห์“คลิปบอส”โซเฟียกวักไล่พวกทีมซ่อมให้กลับไปทำงาน แล้วเดินแกมวิ่งขึ้นบันไดไปชั้นสี่ทันทีลูคัสยืนพิงราวระเบียงรอด้วยความสงสัย ‘คลิปบอส’ คือคลิปอะไรถึงได้ทำให้พวกลูกกระจ๊อกของเขาหัวเราะขำกันตั้งแต่เช้า“เนี่ยคลิปบอส”มือเล็กยื่นโทรศัพท์มาให้ก่อนหัวเราะอีกครั้ง ลูคัสมองคลิปที่เล่นวนซ้ำ เห็นแต่เบลล่ากับนิคกำลังจูบกัน“ตายห่า นิคกับเบลจูบกัน อย่าให้เดเมียนเห็นนะมีหวังกระเจิงกันแน่”“ดูต่อไปอี๊ก อย่าเพิ่งรีบวิจารณ์สิลุค”เขายกโทรศัพท์ขึ้นดูอีกรอบ จุมพิตร้อนแรงพอตัวไอ้หนูนิคมันเอามือโอบหลังเบลล่าไว้ด้วย จากนั้นคลิปตัดฉับถึงตอนเดเมียนดึงบิกีนี่สีแดงของเบลล่าจากด้านหลังลูคัสเผลอยกมือลูบแก้มตัวเองเมื่อเห็นเดเมียนหน้าหันไปตามแรงตบ ก่อนที่ร่างระหงจะเดินชูนิ้วกลางทิ้งท้ายจากไป เสียงเพลงเร้าใจประกอบคลิปทำให้มันยิ่งดูน่าตื่นเต้นกลายเป็นไวรัลในทันทีพระเจ้า
บทที่ 13 ~ ซาอุดิอาระเบียอากาศที่ซาอุดิอาระเบียในเดือนมีนาคมยังไม่ร้อนมากอย่างที่เบลล่าคิด อุณหภูมิคงที่อยู่ที่สามสิบกว่าองศาซึ่งถ้าจัดแข่งรถนักแข่งยังพอรับสภาพได้ด้วยการฝึกฝนมาอย่างหนักสนามเจดดาห์คอร์นิชเซอร์กิสเพิ่งเปิดให้แข่งครั้งแรกเมื่อปีสองพันยี่สิบเอ็ด แต่จัดว่าเป็นสนามสุดยอดด้วยความยาวถึงหกกิโลเมตรหนึ่งร้อยเจ็ดสิบสี่เมตร กับโค้งยี่สิบเจ็ดโค้ง เป็นสนามแข่งที่ต้องใช้ทักษะกันอย่างเต็มที่ การเข้าโค้งด้วยความเร็วเกินสามร้อยกิโลเมตรต่อชั่วโมงจากยี่สิบเจ็ดโค้งคงจะขับกันมันหยดเบลล่าเลือกเข้าพักโรงแรมติดสนามแข่งขัน อาคารสูงหรูทันสมัยติดชายหาดเรดซี เมื่อมองจากห้องพักสามารถมองเห็นสนามทั้งหมด ความงดงามของสนามทำให้เธอทึ่งได้เสมออาจเพราะวิวของริมทะเลสีฟ้าครามยิ่งส่งให้สนามแข่งดูอลังการมากยิ่งขึ้น เธอรักเอฟวัน เธอรักการแข่งขันและเหนือสิ่งอื่นใดเธอรักทีมของเธอที่เฝ้าปลุกปั้นมากับมือพร้อมพี่ชายดวงตาคมรีเหลือบตามองโทรศัพท์ ระบบสั่นสะเทือนเริ่มสั่นมานานสักพักแล้ว เบลล่ารู้ว่าเป็นใครโทรมาพี่คริสโตเฟอร์ในใจเบลล่ายังไม่กล้ารับโทรศัพท์ ตั้งแต่เกิดเรื่องที่สระว่ายน้ำบ้านลอเรน ทั้งคลิปจูบกับนิค
บทพิเศษ ~ NC**“อ่า เบ๊บ”“จ้าหยาหยีสวีทฮาร์ท”เสียงทุ้มขานรับเสียงกระเส่า ท่อนล่างยังขับเคลื่อนไม่พัก ค่อนคืนมาแล้วหลังจากพิธีแต่งงานเร่งด่วนรถตู้เพิ่งผ่านพ้นไปไม่กี่ชั่วโมงกำลังย่ำเท้าเข้าเช้าของวันใหม่ แต่กิจกรรมเข้าจังหวะไม่ผ่อนปรน“คุณใกล้หรือยัง”“ฮื้อ อีกเบล อีกสักพักนะสวีทฮาร์ท”“โอ๊ย โอ๊ย เบลไม่ไหวแล้วนะ”“ซี้ด แต่มันยังเพิ่งไม่นานเองที่รัก”ร่างแกร่งนอนตะแคงข้างซ้อนหลังจับต้นขาเรียวยาวงามยกสูงไว้ข้างหนึ่งส่งแรงกระแทกกระทั้นจนเบลล่าสั่นสะเทือน“ฮื้อ แต่นี่มันรอบสองแล้วนะ อ่า โอ๊ย”ท่อนเนื้อร้ายไม่ฟังเสียงครวญครางอ้อนวอนของหญิงสาว ยังเสียดแทงเข้าร่องฉ่ำชื้นไม่พัก กลีบบางบอบช้ำแดงก่ำแม้มีน้ำหล่อเลี้ยงช่วยชะลอ“งั้นเดี๋ยวนะฮันนี่”ร่างใหญ่ค่อยถอดท่อนแกร่งออกเชื่องช้าพาความทรมานให้ชายหนุ่มจากการตอดรัดจนต้องสูดปากกลิ้งร่างสูงไปทางขอบเตียงหยิบหลอดเจลเย็นกลิ่นสดชื่นสีฟ้าพร้อมเครื่องนวดแบบสั้นขนาดพอเหมาะมือเป็นแท่งร่างเล็กล้มนอนคว่ำทันทีที่เขาปล่อยมือ ตะแคงหน้าดูว่าพ่อร่างโตผละออกไปทำอะไร หลังจากได้เห็นสิ่งที่เดเมียนหยิบขึ้นมาดวงตาที่เฉียงคมพลันกลมโตกลิ้งออกจากเตียงเตรียมผละหนีเข้า
บทพิเศษ ~ Yes, I do.เดเมียนยื่นมือออกไปรับมือคนอ้วนที่สาธยายแนะนำตัวและคนผอมที่เพิ่งวิ่งกลับมาจากปิดไฟหน้ารถ ยื่นมือออกมารอล่วงหน้าแล้ว ที่จริงในใจเขายังไม่แน่ใจว่าการแต่งงานจะเป็นแบบไหน ในเมื่อเขายังไม่เห็นอะไรเลยนอกจากรถตู้หนึ่งคัน“เออ ผมว่าเราเข้าเรื่องกันดีกว่าครับ ผมต้องการแต่งงานกับ เบลล่าคืนนี้เลย ไม่ทราบว่า..”“ได้เลยอยู่แล้วครับ เรามาที่นี่ก็เพื่อสิ่งนี้ เพื่อแต่งงานให้พวกคุณ”พ่อหนุ่มคนอ้วนที่ชื่อเรสผายมือออกสองข้าง และเมื่อพูดเสร็จสองหนุ่มอ้วนผอมก็เดินกลับไปที่รถตู้ เปิดประตู้ท้ายจัดแจงหยิบข้าวของใช้บรรดาจิปาถะหลายแหล่ออกมา“ไม่ทราบพวกคุณชอบแบบไหนครับ เรามีบริการจัดธีมทุกรูปแบบ อย่างที่กำลังนิยมอยู่ในตอนนี้จะเป็นธีมเอลวิส เราสามารถทำให้ได้ถ้าพวกคุณต้องการ ชู่ว์... แต่อย่าดังไปถ้าพวกคุณเลือกธีมเอลวิสอาจต้องจ่ายลิขสิทธิ์ทีหลัง ฉะนั้นผมไม่แนะนำ”ในระหว่างบรรยายรายการที่พวกเขาทั้งหมดทำได้ มือของทั้งคู่ไม่อยู่นิ่ง อีกคนประกอบป้ายตั้งกระดานดำ อีกคนหยิบโคมไฟประดับประดาออกมาติดเข้ากับโครงบนหลังคารถ โยงลงขาตั้งไม้ที่นำมาตั้งไว้อยู่ก่อนหน้าแล้ว ดั่งร้านคาเฟ่ข้างทางเล็ก ๆ ที่ม
บทพิเศษ ~ เวดดิ้งด่วนยามค่ำคืนในนครลาสเวกัสเมืองคนบาปยังคลาคล่ำไปด้วยรถราและผู้คน ชายหนุ่มร่างโตซีอีโอทีมอัลฟ่าฮัทเตอร์ขับรถคันเล็กที่เช่ามาไว้ใช้ชั่วคราวเมื่อไม่กี่วันก่อน ตะเวนไปทั่วทุกมุมเมืองที่คาดว่ามีโบสถ์ตั้งอยู่“โบสถ์สุดท้ายแล้วเบล”เสียงทุ้มต่ำละห้อยอ่อนแรงจากการขับรถไปทั่วเมืองเพื่อค้นหาโบสถ์ใดก็ได้ที่รับแต่งงานในคืนนี้!สาวหน้าคมลูกครึ่งเอเชียอมยิ้ม เธอไม่ยี่หระแม้ว่าไม่ได้แต่งงานกันในคืนนี้ เวลายังอีกยาวไกลและเธอมั่นใจแล้วว่าเดเมียนมั่นคงกับเธอตลอดไป“ไม่เป็นไรหรอกคะเดเมียน เรารอพรุ่งนี้ก่อนก็ได้ค่ะ รอที่ทำการเปิดเพื่อไปขอใบอนุญาตจากนั้นค่อยนำใบมาให้โบสถ์ อีกแค่คืนเดียวเองค่ะ”“ไม่ได้ ต้องคืนนี้เบล”ชายหนุ่มยังยืนกรานคำเดิม เขาเบือนหน้าออกจากโบสถ์หลังสุดท้ายที่เขากำลังเสี่ยงเดินลงจากรถไปเคาะเรียกบาทหลวงกลางดึก อีกสิบห้านาทีเที่ยงคืน และนั่นทำให้เขาเริ่มหมดกำลังใจ“หลังสุดท้ายแล้วเบล”สาวน้อยที่นั่งอยู่ด้านข้างคนขับพยักหน้ารับรู้ให้กำลังใจชายหนุ่ม แม้ว่าเธอรู้ว่าโบสถ์เหล่านี้ไม่มีวันรับพวกเราทั้งคู่เข้าไปทำพิธีก็ตามนั่นเพราะพวกเธอไม่มีใบอนุญาตที่รับรองจากงานทะเบียน แต่เม
บทที่ 79~ เอ่ยด้วยเสียงแผ่วเบาอย่างที่ใจเขานำพา The End “เบล เป็นอะไร”“หือ อะไรเหรอฟีฟี้”“เนี่ยตรงนี้ เบลไปโดนอะไรมา”โซเฟียใช้นิ้วจิ้มไปยังซอกคอเบลล่า เธอเห็นรอยจ้ำช้ำหลายรอยเหมือนถูกแมลงกัด“เบลแพ้แมลงเหรอ”“เปล่า”เบลล่าเสียงสูงมือเรียวรีบตะครุบต้นคอทันที มองต้นเรื่องที่ยืนไม่รู้ไม่ชี้คุยเรื่องแผนการแข่งขันกับลูคัสหากแต่ใบหน้ายิ้มกริ่ม“ว่างหรือไงโซเฟีย”“ไม่ว่างหรอกบอส แค่สงสารเบลแพ้แมลง บอสก็อย่าเปิดไฟนอนสิ แมลงมันเยอะ”บอสหนุ่มมองหน้าโซเฟียส่งสายตาเข้มหรี่พิฆาต สาวนักแข่งนี่มันชักเอาใหญ่เพราะมีลูคัสให้ท้าย“ไปเตรียมตัวได้แล้ว เหลือเวลาอีกครึ่งชั่วโมง”“ครับผม” คนร่างบางผมบลอนด์ยกมือทำความเคารพเท้ากระทบพื้นแล้ววิ่งปรู้ดเข้าจุดพิทที่ทีมงานเข็นรถออกมาจากด้านในก่อนเช็ครายละเอียดอีกรอบ"นายควรอบรมเด็กนายให้ดี ปากคอเราะร้ายเข้าไปทุกวัน”“นายไปถือสาอะไรกับเด็กมันเดเมียน คุยเรื่องแผนก่อน รอบนี้ทางสหพันธ์ให้ยางมาเริ่มจากยางแข็ง ก่อนให้เปลี่ยนเป็นยางอ่อน”“ก็ดี ยางแข็งวิ่งรอบได้นานกว่า แข่งกลางคืนอากาศไม่ร้อนอุณหภูมิยางคงไม่มีปัญหา”“แต่สนามนี้ยังไม่เคยมีใครได้แข่ง”“ก็จะได้แข่งรอบนี้แ
บทที่ 73 ~ NC**‘เอาเลยครับท่านผู้ชม ตอนนี้เดอะคิดเรายังตามหลังเซบาสเตียนหนึ่งวินาที แล้วเป็นโซเฟีย สปรินต์รอบแรกเมื่อเช้าเดอะคิดยังได้โพลเหมือนเดิม ไม่รู้ว่าสปรินต์รอบสองจะได้ที่เดิมหรือเปล่า เอาล่ะใกล้แล้วครับ มากันเร็วมากดูจากหน้าจอแล้วสามร้อยสามสิบกิโลเมตรต่อชั่วโมง อีกนิดเดียวครับ นิคแซงแล้ว โอ๊ย เฉือนกันแค่นิดเดียว เราได้ผู้ชนะรอบสปรินต์แล้วครับ ยังคงเป็นเดอะคิดแห่งทีมเรนเจอร์วัน ตามด้วยเซบาสเตียน และโซเฟีย”เบลล่ากระโดดดีใจเมื่อเดอะคิดสามารถแซงหน้าเซบาสเตียนได้เส้นยาแดงผ่าแปดนั่นคือเสี้ยววินาทีจากการแข่งรอบสปรินต์ร้อยเมตร วันนี้เขาเก็บแต้มไปอีกแปดแต้มเดอะคิดออกจากตัวรถยืนบนรถเอฟวันทุบอกตัวเองก่อนชูมือขึ้นบ่งบอกชัยชนะวิ่งไปหาทีมงานที่เป็นกองเชียร์ด้านข้างสนาม พวกเขาคือเสาหลักของทีมไม่ใช่นักขับ การเหยียบและตัดสินใจใดในขณะขับรถความเร็วสูงที่อาจทำให้คนตายได้ต้องมีความไว้วางใจทีม และเขาไว้วางใจทีมเรนเจอร์วัน ไว้ใจคริสโตเฟอร์ที่ชุบเขาขึ้นมาจากกองดินซีอีโออัลฟ่าฮัทเตอร์หงุดหงิด เขาแพ้รอบสปรินต์ทั้งสองรอบและ ควอลิฟายเมื่อวาน ทำให้พรุ่งนี้วันแข่งทีมของเขาเซบาสเตียนจะได้จุดสตาร์ทที่สอง
บทที่ 72 ~ แย่แน่ ๆ แบบนี้เวลาสายมากแล้วเมื่อทั้งสองมาถึงจุดพิท การซ้อมเริ่มต้นขึ้นแล้ว ตอนนี้นักขับทั้งหมดกำลังอยู่ในเลนแข่ง“ลุค”“มากันสะที บ่ายควอลิฟายเลย นักแข่งเราไม่ต้องพักกัน”“เห็นว่ากฎใหม่ทดลองใช้ไปก่อน ไม่แน่อาจจะยกเลิกก็ได้เพื่อน”ลูคัสเอี้ยวตัวข้ามเดเมียนมาทางเบลล่า เห็นหญิงสาวนุ่งกางเกงยีนส์เหมือนเคยแต่เสื้อทีมเปลี่ยนไป“อ้าว นี่เบลล่าคิดย้ายมาเป็นซีอีโอทีมนี้แล้วเหรอครับ”ซีอีโอสาวก้มมองเสื้อยืดทีมที่ตัวเองใส่อยู่ เป็นเสื้อยืดทีมสีขาวมีคำว่าอัลฟ่าฮัทเตอร์และสปอนเซอร์หลักของทีมกระจายไปตามตัวเสื้อ ก่อนเงยหน้ามองเดเมียนทำปากบุ้ยไปทางชายหนุ่ม“ซีอีโอของคุณนั่นแหละยัดเยียดให้ใส่”น้ำเสียงจนใจท้อแท้ทำลูคัสกลั้นขำ เพื่อนรักของเขามันขี้หวงขั้นสุด นี่ตั้งใจประกาศบอกทุกคนว่าอย่าได้เสนอหน้าเข้ามาโดยให้เบลล่าใส่เสื้อของตัวเอง“เบล!!”“พี่คริส! ขอตัวไปหาพี่ก่อนนะคะ”มือแข็งยังจับแน่น เบลล่าออกแรงกระตุกออกแต่ยังดึงจนเธอจ้องตาคมเขม็ง ลูคัสแว่วยินเสียงพึมพำไม่ถนัดนักที่เบลล่าพูดข้างหูเดเมียน เจ้าเพื่อนตัวโตหน้าแดงขึ้นทันทีแล้วปล่อยมือเบลล่า เธอแน่มาก!“เดเมียน ดูท่าแล้วนายเสร็จแน่ครั
บทที่ 71 ~ โรคจิตหื่นกาม“โซเฟีย เบลติดต่อมาบ้างหรือเปล่า?”โซเฟียที่กำลังนั่งยองอยู่หน้ารถเอฟวัน ตรวจดูสภาพรถแข่งตัวเองเมื่อคราวก่อนโดนเซบาสเตียนทีมเดียวกันเบียดจนเป็นรอย เงยหน้าพร้อมลุกขึ้นเมื่อเห็นว่าเป็นคริสโตเฟอร์พี่ชายของเบลล่าเพื่อนสนิท“ค่ะ พี่คริส เบลอยู่ที่นี่”“เฮ้อ! พี่ว่าแล้ว คุณแม่ติดต่อเบลไม่ได้มาหลายวัน ท่านกังวลมากว่าเบลหายตัวไป แต่พี่พอรู้ว่าเบลต้องมาที่สนามแข่งลาสเวกัสแน่”“มาเมื่อวันก่อนค่ะ แต่โซเฟียไม่เจอมาสองวันแล้วนะคะ ยังไงพี่คริสลองถามบอสดูสิคะ”เสียงโซเฟียกล้า ๆ กลัว ๆ พูดหยั่งเชิงแทนเพื่อนเผื่อเห็นท่าไม่ดีจะได้เตือนเบลล่า“ไม่เป็นไรหรอก พี่คิดว่าเวลาพิสูจน์ตัวเองสามเดือนมันมากเกินพอแล้ว ต่อไปนี้คงต้องเป็นตัวเบลเองที่ต้องพิสูจน์หมอนั่นต่อด้วยตัวเอง”โซเฟียค่อยยิ้มได้เอนตัวไปด้านหลังชะโงกหน้าลอดผ่านพี่ชายเพื่อนรักทำสัญลักษณ์นิ้วมือโอเคให้ชายหนุ่มผมดำร่างโตฮีโร่ในดวงใจของเธอ ที่ยืนแอบมองด้านในอย่างวิตกกังวล“แล้วนี่พี่คริสจะไปหาเบลไหมคะ โซเฟียคิดว่าคงอยู่ที่ห้องบอส”“ไม่หรอกโซเฟีย ปล่อยสองคนนั้นไปเถอะ พี่มีหน้าที่ต้องทำ ใกล้ได้เวลาซ้อมแล้วพี่ขอตัวก่อน ไปนะ”“ค่
บทที่ 70 ~ NC**จับร่างบางให้ขึ้นนั่งคร่อม มือรั้งแผ่นหลังบอบบางดันมาด้านหน้า ปากพรมจูบระเรื่อยทั่วรอบทรวงงามไม่เว้นแม้จุดเดียว ขบกัดด้านข้างเต้า ฐานล่าง แม้กระทั่งยอดหัวนมสีน้ำตาลอ่อนที่เน้นเป็นพิเศษ“อ่า เดเมียนคะ”“ฮื้อ ดีไหมเบลคนดี ชอบไหม”กัดลงแรงอีกข้างจนกายสาวสะดุ้งเสียวร้องคราง มือตะโบมบีบทรวงอกงามเคล้นคลึง ไถลจูบไล่ขึ้นไหล่แบบบางกัดเล็กน้อย ค่อยไต่ขึ้นถึงดวงหน้างาม ปากหนาดูดดึงขบกัดตลอดทางจนถึงริมฝีปากที่อ้าเผยอหอบหายใจ ฉกลิ้นกวาดรอบโพรงปาก“หกเดือนนานจนคุณต้องเรียนรู้ใหม่นะที่รัก ใช้ลิ้นกับผมสิเบล”ร่างเล็กอ่อนระทวย เสียงครางต่ำทุ้มสั่งเธอชิดริมฝีปาก มือใหญ่บีบคางให้เปิดปากออก เธอส่งลิ้นเล็กเย้าแหย่ปากหนาเตะเลียโดยรอบจนเปียกชื้นแล้วตวัดเข้าโพรงปากเดเมียนหยอกล้อกับลิ้นสากเขา“ใช่เบล แบบนี้เลย”เบลล่าดึงเสื้อยืดทีมสีขาวที่เหมือนของเธอออกจากร่างสูงใหญ่ อกแน่นตึงด้วยกล้ามเนื้อ พรมจุมพิตรอยสักบนหัวไหล่พร้อมตวัดเลีย มือบางลูบไล้เลื่อนลงรอบลำตัวหนา จนถึงหัวนมสีเข้มตวัดลิ้นเลียจนแข็งตึงเลียนแบบเขาที่ทำกับหน้าอกเธอ ขบกัดเบา ๆ“โอ๊ย เบา ๆ หน่อยทูนหัว”“อือ ชอบแบบนี้ไหมคะ หรือแบบนี้”ป
บทที่ 69 ~ พลันตกหลุมรักอีกครั้งอย่างแรง “เดเมียน เราไม่ได้ใช้ถุงยางอีกแล้วนะคะ”เบลล่าหมดแรงล้มตัวลงบนเตียง โดยมีคนร่างโตล้มนอนข้างโอบเธอไว้จูบไหล่บางอย่างปลอบประโลม“คุณมายั่วผมถึงห้องเลยนะเบล ผมจะอดใจไหวได้ยังไง”“คุณโทษเบลได้ยังไงเดเมียน คุณควรพกไว้ตลอดสิ”“ก็ผมไม่ได้ตั้งใจจะใช้ จะพกทำไมกัน”“คุณนี่ ก็คุณเป็นผู้ชายคุณต้องพกไว้ฉุกเฉินสิ”เดเมียนผงกหัวขึ้นทันที หน้าหวานบึ้งตึง ส่งมือเกลี่ยปอยผมออกเอาไปทัดหู เขาอยากเห็นสีหน้าของสาวปากดีนัก“นั่นหมายความว่าให้ผมพกถุงยางไว้ แล้วผมก็นอนกับใครก็ได้อย่างนั้นเหรอ?”“ฮึ ลองดูสิเดเมียน ถ้าคุณไม่อยากโดนเฉือนส่วนนั้น หรือไม่คุณก็จะไม่ได้เห็นหน้าเบลอีกเลย”“อะไรกันแค่นี้ก็งอนสะแล้วคนสวยของผม”ร่างแกร่งโถมตัวใส่โอบร่างเล็กกระชับแน่น มือหนากอบกุมทรวงอกบีบคลึงเล่น ห่างเสนห่ากลิ่นสาบสาวมาหลายเดือน เจ้าหมาป่าก็แผงฤทธิ์ตั้งโด่ขึ้นอีกรอบ“เดี๋ยวหยุดเลยนะเดเมียน เราไม่มีถุงยาง เราจะเสี่ยงอีกไม่ได้นะคะ คุณต้องลงไปซื้อมาก่อน”“ฮือ แต่ผมอยากเอาอีกรอบแล้วที่รัก ลองจับดูสิ เดเมียนน้อยเริ่มโตขึ้นอีกแล้ว”ไม่พูดเปล่าเดเมียนเอามือเบลล่าลงจับส่วนล่างที่กำลังแข