LOGINShare
20.คนสารเลว
Last Updated:
2025-02-08 00:17:16
Related chapters
รัตติกาลแห่งตราบาป 21.ไม่เชื่ออีกแล้ว
งานแรกที่เอสวาได้รับมอบหมายคือการเข้าไปช่วยเหลือและส่งมอบอาหาร ยารักษาโรคให้แก่ชาวเมืองที่พึ่งผ่านพ้นจากสงครามมาหมาดๆ ชื่อเสียงของเอสวานั้นโด่งดังอยู่แล้ว ยิ่งเขาได้มาปรากฏตัวต่อหน้าของชาวเมืองหลวงและทหารกล้า ทุกคนก็พร้อมใจกันบริจาคเงินและกล่าวคำสรรเสริญออกมาให้เอสวาไม่ขาดปากสิ่งของและอาหารที่นำไปแจกจ่ายให้แก่ชาวบ้านนั้นนำมาจากพระราชวังซะส่วนใหญ่ แต่พระสันตะปาปาสั่งให้เขานำของมาแจกจ่ายในนามของวิหารศักดิ์สิทธิ์..นี่มันเหมือนกับว่าตัวของวิหารเองไม่ได้เสียอะไรเลยแต่กลับได้ทั้งชื่อเสียงและเงินบริจาคมากมายกลับมาไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมเอสวาถึงได้รู้สึกสะอิดสะเอียนมากเหลือเกิน เขารู้สึกขยะแขยงมากกว่าที่จะทนมองหน้าของท่านผู้นำศาสนาได้..อีกทั้งรู้สึกเจ็บปวดไม่น้อยเมื่อหวนคิดถึงเรื่องที่ท่านคาดินันแคนนอนจงใจส่งเขามาที่นี่เพื่อให้เขามารับใช้พระสันตะปาปาที่มีนิสัยเช่นนี้..ทุกอย่างสิ้นหวังไปหมดแต่ถึงอย่างนั้นในใจของเอสวากลับยังคงเปี่ยมไปด้วยความหวัง อย่างน้อยเขาก็ยังคงหวังว่าตัวเองจะได้กลับไปหาโรแอนด์ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นเขาจะอยู่ที่นี่แค่สองเดือนตามที่ตั้งใจเอาไว้เท่านั้น“คิดได้แล้วอย่างนั้นสิน
Last Updated : 2025-02-09รัตติกาลแห่งตราบาป 22.เท่าที่ต้องการ
โรแอนด์ฮัมเพลงอย่างอารมณ์ดี เธอชื่นชอบสวนด้านหลังแห่งนี้มากทีเดียว เพราะว่าที่นี่ไม่ค่อยมีผู้คนเดินผ่านไปมา นั่นทำให้เธอสามารถใช้เวลาอยู่ที่นี่อย่างเงียบๆ คนเดียวได้ อีกทั้งดอกไม้ในสวนแห่งนี้ก็เต็มไปด้วยดอกไม้ที่ทั้งแปลกตาและหายาก เมื่อจัดการงานทุกอย่างเสร็จแล้ว โรแอนด์ก็มานั่งอ่านคู่มือของซักคิวบัสมือใหม่ใต้ต้นไม้ เธออ่านเกือบจบแล้วเหลือเพียงไม่กี่หน้าเท่านั้น“หากซักคิวบัสทำสัญญาจนเกิดเป็นรอยประทับตราขึ้นมาแล้ว ไม่ว่าชายผู้นั้นจะอยู่ที่ไหนซักคิวบัสก็สามารถไปหาได้ในความฝัน”โรแอนด์เบิกตากว้างอย่างมีความหวังในทันที นี่หมายความว่าเธอสามารถไปหาเอสวา ได้อย่างนั้นหรือ? แบบนั้นก็ดีไปเลยสิ เพียงแต่นี่อาจจะติดปัญหานิดหน่อยตรงที่เขาไม่ค่อยนอนเธอรีบหอบหนังสือและไม้กวาดเพื่อกลับมายังที่พักของเอสวาที่ในยามนี้มันคือบ้านพักของเธอแล้ว โรแอนด์เขียนจดหมายไปหาเอสวาในทันที“นอนพักผ่อนให้มากหน่อยนะคะ แล้วข้าจะเข้าไปหาท่านในความฝันเอง”เขียนแบบนี้ไม่เผยพิรุธออกมาหรอกใช่ไหม จดหมายที่จะเข้าไปในวิหารอาจจะถูกเปิดอ่านก่อน..เพราะแบบนั้นเธอจึงจำเป็นที่จะต้องใช้คำพูดที่ระมัดระวังมากพอสมควรโรแอนด์รีบวิ่งนำจดหมา
Last Updated : 2025-02-09รัตติกาลแห่งตราบาป 23.ไม่อยากแยกจาก NC
ช่วงเวลาที่ดูเหมือนว่าเขากำลังเผชิญหน้ากับความเลวร้ายมากมายจนรู้สึกเหมือนจะหายใจไม่ออก เพียงแค่ได้เห็นหน้าและได้โอบกอดเธอเอาไว้เท่านั้น..เอสวาก็รู้สึกเหมือนกับว่าเขาจะสามารถผ่านทุกอย่างไปได้เพียงแค่เขาจับมือคู่นี้ของเธอ.. “ข้าได้ยินมาว่าบุตรชายของเจ้าเมืองมาก่อความวุ่นวายที่โบสถ์อย่างนั้นหรือ?” มาลิคเขียนจดหมายมาบอกเขาเรื่องนั้น และเขาไม่ค่อยชอบใจเท่าไหร่นักที่มีบุรุษมาแสดงออกอย่างเปิดเผยว่าต้องการยุ่งเกี่ยวกับโรแอนด์ เธอเป็นของเขานี่..ไม่ว่าจะเป็นอะไรก็ตามที่เป็นโรแอนด์ทุกสิ่งทุกอย่างของเธอล้วนแล้วแต่เป็นของเขาทั้งนั้น “ชายผู้นั้นบอกกล่าวกับข้าว่าเขาจะพาข้าไปเป็นภรรยาคนที่5..แต่ท่านเอสวาไม่ต้องเป็นห่วงไปนะคะ เพราะว่าข้าปฏิเสธเขาไปแล้ว เขาคงไม่มาที่วิหารอีกพักใหญ่ๆ” โรแอนด์รู้จักบุตรชายของท่านเจ้าเมืองน้อยไปแล้ว หมอนั่นไม่มีทางยินยอมรามือเพียงแค่ถูกปฏิเสธ หนึ่งหรือสองครั้งหรอกนะ พระเจ้าคงกำลังทดสอบเราอยู่ ในช่วงเวลาที่แยกจากกัน เราทั้งคู่ต่างเผชิญหน้ากับปัญหามากมายที่ไม่รู้เหมือนกันว่าจะแก้ไขอย่างไรดี เขายื่นมือไปจับมือของโรแอนด์เอาไว้แน่น “มันจะผ่านไปได้ด้วยดี ไม่ว่าเรื่
Last Updated : 2025-02-09รัตติกาลแห่งตราบาป 24.เรื่องราว
เอสวาค่อยๆ ลืมตาขึ้นมา ที่ด้านนอกแสงแรกของดวงตะวันสาดส่องมาทางหน้าต่าง ความอบอุ่นจากแสงของดวงตะวันนั้นทำให้เขารู้ได้ในทันทีว่าตัวเองตื่นนอนแล้วสิ่งแรกที่เขาทำคือการแย้มยิ้มออกมาราวกับคนบ้า..โรแอนด์ของเขานั้นน่ารักมากจริงๆ ไม่ว่าจะช่วงเวลาไหนก็ตามที เธอน่ารักและ..น่าทะนุถนอมมากทีเดียวรอข้าหน่อยนะโรแอนด์ อีกไม่นานหรอก ข้าจะทำให้เราได้อยู่ด้วยกันตลอดไปโดยไม่มีใครหน้าไหนมาแยกจากเราได้ทั้งนั้น“ท่านเอสวาครับ วันนี้ท่านผู้นำศาสนามีคำสั่งให้ท่านออกเดินทางไปช่วยเหลือประชาชนที่เกิดโรคระบาด..”ต่อให้เบื้องหน้าคือหุบเหวหรือว่านรก ..เขาก็จะเดินก้าวผ่านไปเพื่อที่จะไปหาเธอให้ได้“รับทราบแล้วครับ”ไม่เป็นไร เขาจะไม่เป็นอะไรทั้งนั้น คนที่เสียใจมากที่สุดจะต้องเป็นพระสันตะปาปามาคิวลัสที่เจ้าปลิงตัวอ้วนนั้นไม่เห็นค่าของเขา และคิดแต่จะใช้เขาเพื่อเป็นตัวแทนตัวเองในการทำงานต่างๆเมื่อถึงเวลาข้าจะเอาคืนให้สาสมเลยมาคิวลัส..ช่วงนี้ก็เสพสุขบนกองเงินกองทองของเจ้าให้พอ เพราะเมื่อถึงเวลานั้นแม้แต่แรงที่จะวิ่งหนีไป ข้าก็จะไม่ยินยอมให้เจ้าทำเช่นนั้นได้.................มีเรื่องราวน่าแปลกเกิดขึ้นมานั่นคือเธอตามหา
Last Updated : 2025-02-09รัตติกาลแห่งตราบาป 25.อย่ากลับมา
โรแอนด์มองไปยังที่พักของคาดินันที่อยู่ชั้นสามของโบสถ์ ในตอนที่เดินออกมาจากโรงอาหารเธอได้ยินคำกล่าวของเอียนอย่างชัดเจนว่าเขากำลังต่อรองกับท่านคาดินันอยู่ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมเธอถึงได้รู้สึกว่าท่านคาดินันไม่น่าจะมีความคิดที่จะปกป้องเธอ..แล้วก็ไม่รู้เหมือนกันว่าใบหน้าที่เคร่งเครียดของเอสวาทำไมถึงได้ผุดขึ้นมาในตอนนี้ก็ไม่รู้เอสวาผอมลงมาก ใบหน้านั้นเหมือนกับคนที่กำลังอมทุกข์อยู่ตลอดเวลา ถึงแม้ว่าเขาจะส่งยิ้มให้เธอแต่ทว่ารอยยิ้มของเขามันกลับไม่เหมือนเดิมเลย มันดูเศร้ามากเกินกว่าจะทำใจยอมรับได้หรือว่าเอสวากำลังพบเจอกับเรื่องที่หนักหนามากเกินกว่าที่เธอจะคาดเดากันนะ แล้วผู้ที่ส่งเขาไปพบเจอเรื่องเช่นนั้นก็หนีไม้พ้นคาดินันแคนนอน..อย่างแน่นอนเธอไม่ชอบใจความรู้สึกนี้เอาซะเลย อีกทั้งเธออยากจะไปที่คุกใต้ดินของโบสถ์ก่อน เพื่อดูว่าซักคิวบัสที่ถูกจับอยู่ในนั้นใช่เฟอน่ารึเปล่าแล้วค่อยคิดเรื่องการแก้ปัญหาอีกทีเธอเองก็อยากจะรอจนกว่าจะถึงเวลานัดหมายกับท่านมาลิค เพียงแต่ในตอนนี้บาทหลวงทุกคนกำลังทานอาหารกันอยู่ และพวกเขาคงจะอยู่ที่นั่นอีกนานมากพอสมควร เพราะแบบนั้นนี่คือโอกาสอันดีที่เธอจะลองลงไปที่ชั้นใ
Last Updated : 2025-02-09รัตติกาลแห่งตราบาป 26.มีเรื่องราวมากมาย
ฉันกำลังนั่งอยู่บนรถม้าที่เคลื่อนตัวไปข้างหน้า สายลมเย็นที่พัดผ่านเข้ามาทางหน้าต่างทำให้ร่างกายรับรู้ได้ถึงความเหน็บหนาวในยามราตรีโรแอนด์ขบเม้มริมฝีปากเบาๆ ทำไมกันนะ ทำไมฉันถึงทำอะไรไม่ได้เลย ไม่ว่าเมื่อไหร่ก็ทำอะไรไม่ได้สักอย่าง ปกป้องใครก็ไม่ได้ช่วยเหลือเอสวาหรือแม้กระทั่งช่วยเหลือเฟอน่าก็ทำไม่ได้ ทุกคนเอาแต่ปกป้องฉัน ส่วนฉันก็เอาแต่หนี..เธอหลับตาลงช้าๆ ด้วยความรู้สึกเจ็บปวด“คุณส่งหนูมาที่นี่ทำไมกันคะ ในเมื่อหนูทำอะไรไม่ได้เลยสักอย่างเดียว หนูได้แต่รอคอยให้คนอื่นมาปกป้อง หนูไร้ค่ามากขนาดนั้นแล้วคุณส่งหนูมาที่นี่ทำไมกัน อย่างน้อยก็ให้พลังอะไรกับหนูบ้างสิ!!”เธอเอ่ยถามออกมาพร้อมกับหยาดน้ำตาที่รินไหลออกจากดวงตาทั้งสองข้าง โรแอนด์ไม่เคยรู้สึกสิ้นหวังขนาดนี้มาก่อนเลย..เธอไม่อยากตกอยู่ในสภาพที่ทำอะไรไม่ได้สักอย่างเช่นนี้เลย เธออยากจะช่วยเหลือคนอื่นได้บ้างก็ยังดี“สิ่งที่เจ้ากำลังทำอยู่..นั่นแหละคือการช่วยเหลือเอสวาแล้ว..”โรแอนด์ลืมตาขึ้นมาอีกครั้งเธอก็พบกับห้องว่างเปล่าอันไร้ที่สิ้นสุด ในยามนี้เธอไม่ได้นั่งอยู่บนรถม้าแล้วแต่กลับอยู่ในสถานที่ที่เธอมาในตอนแรกหลังจากเธอตาย“ชะ..ช่วยยังไ
Last Updated : 2025-02-09รัตติกาลแห่งตราบาป 27.แลกเปลี่ยน
“เฟอน่ามีเรื่องราวในอดีตที่น่าเห็นใจมากๆ เลยค่ะ..”หลังจากนั้นโรแอนด์ก็เล่าเรื่องทั้งหมดให้เอสวาฟังว่าเรื่องในอดีตของโรแอนด์และท่านคาดินันแคนนอนมันเป็นเช่นไร“แบบนี้เองสินะ..ที่แท้ในอดีตก็มีเรื่องราวที่สุดแสนจะโศกเศร้าเช่นนั้นอยู่”เขากล่าวพร้อมกับยกมือขึ้นมาลูบผมของโรแอนด์เบาๆ ด้วยความทะนุถนอม ในมือของโรแอนด์กำลังถือแก้วนมร้อนๆ ที่เอสวาจัดเตรียมเอาไว้ให้เธอ“เจ้าไม่ต้องคิดอะไรมากนะโรแอนด์ นอนหลับซะเถอะ เดี๋ยวพรุ่งนี้เช้าข้าจะส่งคนมาดูแลเจ้าเอง..”เธอจับมือของเอสวาเอาไว้ไม่ยอมปล่อย“เขาส่งท่านมาที่นี่ทำไมกันคะ? ท่านถูกพระสันตะปาปารังแกหรือว่าบังคับให้ทำอะไรที่ไม่อยากทำรึเปล่า?”เอสวาส่งยิ้มให้กับโรแอนด์“ไม่มีเรื่องแบบนั้นหรอกโรแอนด์ ข้าแค่มาทำตามหน้าที่บาทหลวงของตัวเองเท่านั้น และหน้าที่นี้ของข้ามันกำลังจะจบลงแล้ว.อีกไม่นานเราทุกคนจะเป็นอิสระจากทุกอย่าง..”โรแอนด์ไม่ค่อยเข้าใจที่เอสวาพูดเท่าไหร่นัก“ขอโทษนะคะ ขอโทษที่ข้าช่วยเหลือท่านไม่ได้เลย”เอสวาจุมพิตลงไปที่หน้าผากของเธอเบาๆ“เจ้าช่วยข้าได้มากเลยล่ะโรแอนด์ ไม่ต้องคิดมานะ นอนพักผ่อนเถอะเจ้าเดินทางมาเหนื่อยๆ ..”เขาแตะเบาๆ ที่หน้าผ
Last Updated : 2025-02-09รัตติกาลแห่งตราบาป 28.ทำเพื่อตัวเอง
แคนนอนคุกเข่าและเฝ้าวิงวอนต่อผู้ที่อยู่สูงสุดเหนือสิ่งอื่นใด เขามีความตั้งมั่นในศรัทธาอย่างแรงกล้าชนิดที่ว่าแผ่นดินจะถล่มลงมาก็ไม่อาจเปลี่ยนใจของเขาได้ เพื่อความรักแล้ว..เขายินดีถวายทุกสิ่งอย่างที่เขามีให้เป็นเครื่องบูชายันแก่ท่านผู้นำศาสนาชีวิตของอินคิวบัสสองตนอาบชุ่มไปด้วยเลือดจากดาบที่ทำจากโลหะศักดิ์สิทธิ์ เขาคิดว่าเฟอน่าเองก็คงมีจุดมุ่งหมายเดียวกัน นางจะต้องยินยอมสละทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อให้เราได้รักกันสิ ความคิดของเรานั้นคงตรงกัน..ดวงตาที่มืดบอดของแคนนอนไม่สนใจว่าเฟอน่าจะรู้สึกอย่างไรเพราะเขาเดินทางมาไกลมากแล้ว เขาจับตัวของซักคิวบัสตนหนึ่งเพื่อไปถวายให้แก่พระสันตะปาปาที่2“คำมั่นสัญญาที่ข้าให้ไว้..ย่อมต้องเปิดเผยมันให้เจ้ารู้แคนนอน วิธีที่เจ้าจะสามารถครองรักกับปีศาจสายเลือดของซาตานเจ้าจะต้องตามหาเด็กคนหนึ่งให้พบเจอ..เด็กที่เกิดมาเป็นลูกรักของพระเจ้าแต่ทว่าจิตใจของเขานั้นช่างดำมืด เขาจะสังหารมารดาของตัวเอง หลังจากนั้นหัวใจของเขาจะจมดิ่งลงไปยังความมืดมิดที่สุดหยั่ง..เด็กที่อ่อนโยนแต่ทว่ากลับโหดเหี้ยมไร้ปรานี เด็กที่จะทำให้โลกใบนี้เจิ่งนองไปด้วยเลือดของมนุษย์เพื่อสังเวยให้แก่ราชาปีศา
Last Updated : 2025-02-09
Latest chapter
รัตติกาลแห่งตราบาป 2.5 คุ้นเคย
ฉันวิ่งไปข้างหน้าเท่าที่เท้าทั้งสองข้างของตัวเองจะมีแรง วิ่งให้เร็วที่สุดเท่าที่จะสามารถทำได้ แขนทั้งสองข้างกางออก แม้ว่ายังไม่แน่ใจว่านั่นใช่เอสวาหรือไม่ ทว่าความหวังเพียงริบหรี่พวกนั้นก็สามารถต่อเติมความรู้สึกในใจของฉันได้อย่างน้อยที่สุด หากเป็นเขาฉันก็พร้อมจะทิ้งทุกอย่างที่มีเพื่อโอบกอดเขาเอาไว้เมื่อรู้สึกตัวอีกทีเท้าทั้งสองข้างก็ลอยขึ้นจากพื้นเสียแล้ว ฉันคิดว่าตัวเองวิ่งไวแล้วแต่ทว่าอีกฝ่ายกับไวกว่า เขาเดินเข้ามาหาพร้อมกับช้อนตัวของฉันขึ้นไปสู่อ้อมกอดที่แสนปลอดภัยของเขาอีกครั้งหนึ่ง ต่อให้ในยามนี้ดวงตาทั้งสองข้างนี้ของฉันมันมืดบอดแต่ทว่าฉันก็แน่ใจว่าชายเบื้องหน้าคือเอสวาไม่ผิดแน่ ไม่มีอ้อมกอดของใครที่จะอบอุ่นได้เท่ากับอ้อมแขนของเขาอีกแล้ว“เอสวา..”มือของเขาลูบผมของโรแอนด์อย่างเบามือ เขาคือเอสวาไม่ผิดแน่ ใบหน้านั้นคือเอสวาอย่างแน่นอนและถึงแม้ว่าบรรยากาศรอบๆ ข้างของเอสวาจะเปลี่ยนแปลงไปมากแค่ไหนแต่เขาก็คือเอสวา คนรักของฉันดวงตาของเอสวาเหลือบมองเท้าที่เปลือยเปล่าของโรแอนด์ ฝ่ามือที่กำลังโอบกอดเขาอยู่มีเลือดไหลซึมออกมา ในขณะที่ลำคอของเธอนั้นมีรอยแดงราวกับถูกเหล็กบาด และเมื่อเขามองไ
รัตติกาลแห่งตราบาป 2.4 ทวงคืน
“ต้องทานอาหารบ้างนะคะ การอดอาหาร นานๆ เช่นนี้จะทำให้ร่างกายของท่านเป็นอันตราย..”สาวใช้พยายามพดคุยกับโรแอนด์แต่ไม่ว่านางจะกล่าวคำใดออกมา สตรีงดงามผู้นั้นก็ยังคงนั่งกอดเข่าอยุ่บนเตียงเช่นเดิม ไม่ดื่มน้ำหรือว่าแตะต้องอาหาร ทำได้เพียงการนั่งมองออกไปที่ด้านนอกหน้าต่างราวกับว่ากำลังรอคอยอะไรสักอย่าง หากมิใช่ว่าองค์รัชทายาททรงรับสั่งให้นางดูแลสตรีผู้นี้เป็นอย่างดีแล้วละก็ นางเองก็คงจะเดินหนีออกไปแล้วไม่สนใจไยดีสตรีที่แม้แต่ร่างกายของตัวเองยังไม่สนใจลีออนเดินเข้ามาในห้องพักข้างๆ ห้องนอนของเขา เขานั่งลงบนเตียงก่อนจะส่งสายตาให้สาวใช้เดินออกไปให้หมด เขายกมือขึ้นมาโอบกอดโรแอนด์เอาไว้ในอ้อมแขน ราวกับว่ากำลังปลอบโยนเธอจากฝันร้าย“วันนี้ก็ไม่แตะต้องอาหารอีกแล้วอย่างนั้นหรือ เจ้าไม่หิวแน่หรือ? หรือว่าเจ้าต้องการที่จะกลืนกินพลังชีวิตของข้า เช่นนั้นก็ทำสิโรแอนด์ เจ้าต้องการสิ่งใดข้ายินดีจะมอบให้เจ้าทั้งนั้นเลย เจ้าเอ่ยปากออกมาแล้วร้องขอมันกับข้า..”เขาไม่ได้โกหกที่ว่าเขาส่งมอบให้เธอได้ทุกอย่าง ลีออนให้โรแอนด์ได้ทุกอย่างจริงๆ เขาคิดว่าเธอน่าจะเป็นซักคิวบัส แต่ทว่าทำไมเธอถึงไม่คิดกินฝันของเขาเลยล่ะ หรื
รัตติกาลแห่งตราบาป 2.3 สูญสิ้น
เฟอน่าเหลือบมองมีดที่วางเอาไว้ข้างๆ เมื่อมองเห็นใบหน้าที่ราวกับกำลังปลอบประโลมความโศกเศร้าของเอสวา ที่มุมปากเฟอน่าก็ถูกกดลึกเป็นรอยยิ้ม เธอรู้ดีว่าเอสวาต้องการให้เธอทำอะไร และเธอเองก็ต้องการที่จะทำสิ่งนั้นอยู่พอดีเลย“โรแอนด์โชคดีที่มีท่านรักนาง..ข้าฝากดูแลหัวใจที่สั่นไหวของนางด้วยนะคะ"เอสวามิได้ตอบคำถามนั้น เขาเพียงส่งยิ้มให้เฟอน่าและท่านคาดินันก่อนที่ร่างกายของเขาจะจางหายไปราวกับกลุ่มควันขอให้ท่านเจ็บปวดปางตายอย่างที่ข้ารู้สึกนะครับท่านคาดินัน..ท่านทำให้ข้าเชื่อใจและหลอกใช้ข้าอย่างแนบเนียน ถึงจะน่าเสียดายที่ไม่ได้เห็นใบหน้าในยามที่ท่านแตกสลายแต่ข้าจะถือซะว่านี่คือความปรานีอย่างถึงที่สุดของข้าก็แล้วกันจงมอดไหม้ลงไปพร้อมกับเลือดแดงฉานที่อาบท่วมไปทั่วมือและร่างกายของท่านเถิดครับ โศกเศร้าจนหยาดน้ำตาหลั่งไหลลงมาเป็นสายเลือด..จงมีชีวิตต่อไปด้วยความร้สึกผิดและเจ็บปวด..เฟอน่ายื่นมือไปจับมีดเล่มนั้นมาถือครองเอาไว้ เธอแย้มยิ้มออกมาราวกับว่ามีดเล่มนี้คือสิ่งที่เธอต้องการและตามหามาทั้งชีวิต“เฟอน่า..เจ้ารู้อยู่แก่ใจที่รักว่าข้าจะไม่ตายภายใต้คมมีดนั้นอย่างแน่นอน”เฟอน่าแค่นหัวเราะออกมาด้วยคว
รัตติกาลแห่งตราบาป 2.2 ของขวัญ
มาลิคแทบจะอ้าปากค้างในทันที ดวงตาของเขาเบิกกว้างมากยิ่งกว่าทุกครั้งในชีวิต เขาตกใจจนแทบสิ้นสติและถามตัวเองว่านี่มันเกิดอะไรขึ้นเขามีดวงตาที่สามารถมองเห็นร่างที่แท้จริงได้และเขามั่นใจมาก ว่าบุรุษที่กำลังยืนอยู่เบื้องหน้าของเขานั้นมันคือท่านเอสวาไม่ผิดแน่ แต่สิ่งที่แตกต่างไปคือพลังทั้งหมดของท่านเอสวา ไม่มีพลังสีทองอย่างที่เขาเคยเห็น พลังในยามนี้คือพลังสีดำสนิทที่ทั้งชวนให้อึดอัดและสัมผัสได้ถึงความอันตรายมาลิคมองเห็นเขาบนศีรษะและ..ปีกขนาดใหญ่ที่กลางแผ่นหลัง มันเหมือนกับรูปลักษณ์ของซาตานมากกว่าที่จะเป็นมนุษย์“ฮะ..ฮ่า ข้าคิดเอาไว้แล้วเชียว”เอียนหัวเราะเสียงดังพร้อมกับชี้นิ้วไปที่บาทหลวงเอสวา“ข้าคิดเอาไว้ว่าพวกท่านคนใดคนหนึ่งจะต้องเก็บโรแอนด์เอาไว้กินเอง เอ๊ะ..หรือว่าไม่ใช่แค่คนเดียวแค่พวกท่านผลัดกัน..อะ..เฮือก!!”กลุ่มควันสีดำพวยพุ่งทะลุหน้าอกของเอียนไปอย่างรวดเร็ว และที่น่าตกใจมากกว่านั้นคือบนอกของเขาบริเวณที่ถูกกลุ่มควันพวกนั้นพุ่งผ่านมันเกิดเป็นรูโบ๋ราวกับถูกของมีคมคว้าน..เลีอดสีแดงไหลออกมาพร้อมๆ กับเศษเนื้อที่ร่วงหล่น“อะ..อ้าก!! ช่วยด้วย!!เจ้าทำอะไรกับข้ากัน ช่วยข้าสิมาลิค อ้าก!”
รัตติกาลแห่งตราบาป ซีซั่น 2 ตอนที่ 2.1 ไฝ่สูง
ฉันยังคงนั่งอยู่ตรงนั้น ท่ามกลางฝุ่นควันมากมายที่ฟุ้งกระจายไปตามอากาศ ไม่มีสิ่งมีชีวิตใดๆหลงเหลืออยู่ท่ามกลางเศษซากปรักหักพังของวิหารศักดิ์สิทธิ์เลย คนที่รอดคือคนที่หลบหนีออกมาก่อนที่ตัววิหารจะถล่ม ส่วนผู้ที่อยู่ด้านในนั้น..มั่นใจได้เลยว่าพวกเขาไม่มีชีวิตอยู่อีกต่อไปแล้ว ฉันไม่ได้อยากจะตอกย้ำความจริงที่กำลังตีแสกหน้า แต่ว่าฉันสัมผัสถึงพันธสัญญาที่ทำเอาไว้กับเอสวาไม่ได้เลย ไม่มีสัญญาณอะไรทั้งนั้นที่จะบอกว่าเขายังคงมีชีวิตอยู่ พระเจ้าคงกำลังลงโทษฉันอยู่ใช่ไหม เพราะว่าฉันคือปีศาจที่โลภมากเกินไป ฉันอยากจะมีความรักกับลูกรักของพระองค์ เช่นนั้นแล้วนี่คือบทลงโทษของปีศาจที่ไม่รู้จักเจียมตัว โรแอนด์ปล่อยให้น้ำตาอาบแก้มโดยไร้เสียงสะอื้น ความรู้สึกแสบร้อนผุดขึ้นมาที่ดวงตาพร้อมกับท่าทีสิ้นหวังที่แม้แต่การก้าวเดิน ฉันยังไม่มีเรี่ยวแรงที่จะกระทำเช่นนั้นเลย องค์รัชทายาทลีออนเดินเข้ามาหาโรแอนด์ เขาอุ้มเธอขึ้นมาในอ้อมแขนก่อนที่จะพาเธอเดินออกไปจากตรงนั้นเพราะทหารของพระราชวังกำลังจะเข้าไปจัดการค้นหาผู้รอดชีวิต..ทั้งที่ความจริงจะเป็นการตามหาศพของพระสันตะปาปามาคิวลัสก็เถอะ จริงอยู่ที่การตกลงของเขา
รัตติกาลแห่งตราบาป 29.มอดไหม้และผลิบานอีกครั้ง (จบซีซั่น 1)
โรแอนด์ลุกพรวดพราดขึ้นจากที่นอน ดูเหมือนว่าเธอจะฝันร้ายล่ะ ในความฝันนั้นเลือนลางมากทีเดียวแต่สิ่งที่เธอจำได้คือเอสวา..บนร่างกายของเอสวานั้นชุ่มโชกไปด้วยเลือด เขาบาดเจ็บหรือว่าเขาเป็นอะไรกันแน่ ในใจรู้สึกสั่นไหวแบบแปลกๆ เธออยากพบเจอเขาตอนนี้เลย!!“ตื่นแล้วเหรอ?”ในห้องนอนของเธอกลับมีชายผู้หนึ่งที่กำลังนั่งดื่มน้ำชาอยู่ ถัดจากชายผู้นั้นคือสาวใช้อีกสองนางที่กำลังเดินเข้ามาหาเธอโดยในมือของพวกนางถืออ่างล้างหน้าอยู่นี่มันอะไรกัน แล้วที่นี่ที่ไหน?“อ่า..เอสวาอยู่ที่ไหนกันคะ”องค์รัชทายาทมองหน้าของโรแอนด์ตาไม่กะพริบเลยด้วยซ้ำ เธองดงามมากเสียยิ่งกว่าในยามที่เธอนอนหลับอีก“เขากำลังไปทำตามสัญญาที่ให้ไว้กับข้า และข้าเองก็กำลังรักษาสัญญาที่ให้ไว้กับเขาอยู่เหมือนกัน นั่นก็คือการดูแลเจ้าให้ดี”นี่มันอะไรกัน? เอสวาพาเธอมาหาชายผู้นี้อย่างนั้นหรือ? แล้วทำไมถึงคิดว่าเธอจะปลอดภัยเมื่ออยู่กับเขาล่ะ“ท่านใช้ให้เขาไปทำอะไรที่ไม่ปลอดภัยรึเปล่าคะ?”เธอเอ่ยถามออกมาด้วยแววตาที่หวาดระแวงและนั่นทำให้องค์รัชทายาทหัวเราะออกมาเสียงดัง“นั่นสินะ ข้าเองก็ไม่รู้ว่าการที่เขาอาสาจะไปจัดการพระสันตะปาปานั่นมันคือเรื่องที่
รัตติกาลแห่งตราบาป 28.ทำเพื่อตัวเอง
แคนนอนคุกเข่าและเฝ้าวิงวอนต่อผู้ที่อยู่สูงสุดเหนือสิ่งอื่นใด เขามีความตั้งมั่นในศรัทธาอย่างแรงกล้าชนิดที่ว่าแผ่นดินจะถล่มลงมาก็ไม่อาจเปลี่ยนใจของเขาได้ เพื่อความรักแล้ว..เขายินดีถวายทุกสิ่งอย่างที่เขามีให้เป็นเครื่องบูชายันแก่ท่านผู้นำศาสนาชีวิตของอินคิวบัสสองตนอาบชุ่มไปด้วยเลือดจากดาบที่ทำจากโลหะศักดิ์สิทธิ์ เขาคิดว่าเฟอน่าเองก็คงมีจุดมุ่งหมายเดียวกัน นางจะต้องยินยอมสละทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อให้เราได้รักกันสิ ความคิดของเรานั้นคงตรงกัน..ดวงตาที่มืดบอดของแคนนอนไม่สนใจว่าเฟอน่าจะรู้สึกอย่างไรเพราะเขาเดินทางมาไกลมากแล้ว เขาจับตัวของซักคิวบัสตนหนึ่งเพื่อไปถวายให้แก่พระสันตะปาปาที่2“คำมั่นสัญญาที่ข้าให้ไว้..ย่อมต้องเปิดเผยมันให้เจ้ารู้แคนนอน วิธีที่เจ้าจะสามารถครองรักกับปีศาจสายเลือดของซาตานเจ้าจะต้องตามหาเด็กคนหนึ่งให้พบเจอ..เด็กที่เกิดมาเป็นลูกรักของพระเจ้าแต่ทว่าจิตใจของเขานั้นช่างดำมืด เขาจะสังหารมารดาของตัวเอง หลังจากนั้นหัวใจของเขาจะจมดิ่งลงไปยังความมืดมิดที่สุดหยั่ง..เด็กที่อ่อนโยนแต่ทว่ากลับโหดเหี้ยมไร้ปรานี เด็กที่จะทำให้โลกใบนี้เจิ่งนองไปด้วยเลือดของมนุษย์เพื่อสังเวยให้แก่ราชาปีศา
รัตติกาลแห่งตราบาป 27.แลกเปลี่ยน
“เฟอน่ามีเรื่องราวในอดีตที่น่าเห็นใจมากๆ เลยค่ะ..”หลังจากนั้นโรแอนด์ก็เล่าเรื่องทั้งหมดให้เอสวาฟังว่าเรื่องในอดีตของโรแอนด์และท่านคาดินันแคนนอนมันเป็นเช่นไร“แบบนี้เองสินะ..ที่แท้ในอดีตก็มีเรื่องราวที่สุดแสนจะโศกเศร้าเช่นนั้นอยู่”เขากล่าวพร้อมกับยกมือขึ้นมาลูบผมของโรแอนด์เบาๆ ด้วยความทะนุถนอม ในมือของโรแอนด์กำลังถือแก้วนมร้อนๆ ที่เอสวาจัดเตรียมเอาไว้ให้เธอ“เจ้าไม่ต้องคิดอะไรมากนะโรแอนด์ นอนหลับซะเถอะ เดี๋ยวพรุ่งนี้เช้าข้าจะส่งคนมาดูแลเจ้าเอง..”เธอจับมือของเอสวาเอาไว้ไม่ยอมปล่อย“เขาส่งท่านมาที่นี่ทำไมกันคะ? ท่านถูกพระสันตะปาปารังแกหรือว่าบังคับให้ทำอะไรที่ไม่อยากทำรึเปล่า?”เอสวาส่งยิ้มให้กับโรแอนด์“ไม่มีเรื่องแบบนั้นหรอกโรแอนด์ ข้าแค่มาทำตามหน้าที่บาทหลวงของตัวเองเท่านั้น และหน้าที่นี้ของข้ามันกำลังจะจบลงแล้ว.อีกไม่นานเราทุกคนจะเป็นอิสระจากทุกอย่าง..”โรแอนด์ไม่ค่อยเข้าใจที่เอสวาพูดเท่าไหร่นัก“ขอโทษนะคะ ขอโทษที่ข้าช่วยเหลือท่านไม่ได้เลย”เอสวาจุมพิตลงไปที่หน้าผากของเธอเบาๆ“เจ้าช่วยข้าได้มากเลยล่ะโรแอนด์ ไม่ต้องคิดมานะ นอนพักผ่อนเถอะเจ้าเดินทางมาเหนื่อยๆ ..”เขาแตะเบาๆ ที่หน้าผ
รัตติกาลแห่งตราบาป 26.มีเรื่องราวมากมาย
ฉันกำลังนั่งอยู่บนรถม้าที่เคลื่อนตัวไปข้างหน้า สายลมเย็นที่พัดผ่านเข้ามาทางหน้าต่างทำให้ร่างกายรับรู้ได้ถึงความเหน็บหนาวในยามราตรีโรแอนด์ขบเม้มริมฝีปากเบาๆ ทำไมกันนะ ทำไมฉันถึงทำอะไรไม่ได้เลย ไม่ว่าเมื่อไหร่ก็ทำอะไรไม่ได้สักอย่าง ปกป้องใครก็ไม่ได้ช่วยเหลือเอสวาหรือแม้กระทั่งช่วยเหลือเฟอน่าก็ทำไม่ได้ ทุกคนเอาแต่ปกป้องฉัน ส่วนฉันก็เอาแต่หนี..เธอหลับตาลงช้าๆ ด้วยความรู้สึกเจ็บปวด“คุณส่งหนูมาที่นี่ทำไมกันคะ ในเมื่อหนูทำอะไรไม่ได้เลยสักอย่างเดียว หนูได้แต่รอคอยให้คนอื่นมาปกป้อง หนูไร้ค่ามากขนาดนั้นแล้วคุณส่งหนูมาที่นี่ทำไมกัน อย่างน้อยก็ให้พลังอะไรกับหนูบ้างสิ!!”เธอเอ่ยถามออกมาพร้อมกับหยาดน้ำตาที่รินไหลออกจากดวงตาทั้งสองข้าง โรแอนด์ไม่เคยรู้สึกสิ้นหวังขนาดนี้มาก่อนเลย..เธอไม่อยากตกอยู่ในสภาพที่ทำอะไรไม่ได้สักอย่างเช่นนี้เลย เธออยากจะช่วยเหลือคนอื่นได้บ้างก็ยังดี“สิ่งที่เจ้ากำลังทำอยู่..นั่นแหละคือการช่วยเหลือเอสวาแล้ว..”โรแอนด์ลืมตาขึ้นมาอีกครั้งเธอก็พบกับห้องว่างเปล่าอันไร้ที่สิ้นสุด ในยามนี้เธอไม่ได้นั่งอยู่บนรถม้าแล้วแต่กลับอยู่ในสถานที่ที่เธอมาในตอนแรกหลังจากเธอตาย“ชะ..ช่วยยังไ
